Από τον Δεκέμβρη του 2013 μια δίωξη βρίσκεται σε εξέλιξη, εναντίον της Ελισάβετ Παπαδοπούλου, μιας δασκάλας στην περιοχή των Μολάων Λακωνίας και προέδρου του τοπικού συλλόγου δασκάλων “Γιάννης Ρίτσος”. Η δίωξη αυτή επιδιώκει να παρεμποδίσει την πολιτική της δράση και να τρομοκρατήσει τους εκπαιδευτικούς και συνολικά τους εργαζόμενους που έχουν πολιτική δράση μέσα στους συλλόγους και τα σωματεία τους.

Η δίωξη της είναι συνδικαλιστική, εκδικητική και καθαρά πολιτική. Έρχεται σε συνέχεια άλλων αντίστοιχων διώξεων εκπαιδευτικών της περιοχής καθώς και εναντίων άλλων μελών του εργατικού κινήματος. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τα γεγονότα, καθώς τέτοιου τύπου διώξεις δεν ήταν ποτέ, και πόσο μάλλον τώρα, μεμονωμένα περιστατικά που αφορούν μόνο έναν εργασιακό κλάδο, τον συγκεκριμένο κάθε φορά.

Επί της συγκεκριμένης δίωξης:

Ενάμιση μήνα από την έναρξη της δίωξης συνεχίζει να εγκαλείται, από το Διευθυντή Π.Ε. Ν. Λακωνίας σε Ένορκη Διοικητική Εξέταση ως κατηγορούμενη για “ανάρμοστη συμπεριφορά εντός κι εκτός Σχολείου”, μια κατηγορία που θυμίζει “κυνήγι μαγισσών” και “ιερά εξέταση”, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΗΣ ΕΧΕΙ ΔΟΘΕΙ ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ!!!

Η Ελισάβετ είναι από εκείνους τους ανθρώπους που δεν σκύβουν το κεφάλι και δεν προσαρμόζονται στις επιταγές της νέας πραγματικότητας που θέλουν να μας επιβάλλουν. Αντιδρά σε ότι παράταιρο θέλει να επιβάλλει ο διευθυντής στο σχολείο που εργάζεται, ενώ συμμετέχει και σε άλλες συλλογικότητες όπως π.χ. η Επιτροπή για την Υγεία που αντιδρά με κάθε μέσο στο ουσιαστικό κλείσιμο του νοσοκομείου των Μολάων.

Όλα αυτά φαίνεται να τους χαλάνε τη μαγιά και πρέπει να παταχτούν άμεσα. Δεν θέλει το καπιταλιστικό σύστημα να μπορεί ο δάσκαλος, όπως  και ο κάθε εργαζόμενος, να έχει ενεργή πολιτική συμμετοχή σε σωματεία, συλλόγους, στην κοινωνία, πρέπει αυτός και όλοι μας να κοιτάμε μόνο την δουλειά μας, υποταγμένοι στους εξουσιαστές μας, φοβισμένοι. Ένας τρόπος για να περάσει το μήνυμα αυτό η άρχουσα τάξη είναι μέσω τέτοιων διώξεων, τρομοκρατώντας και εκβιάζοντας με απολύσεις.

Έτσι λοιπόν, ενώ εκκρεμεί η απάντηση του υπουργείου παιδείας στο αίτημα της για εξαίρεση του ανακριτή-εκπαιδευτικού, παρ’ όλα αυτά καλείται να καταθέσει την Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014. Η Ελισάβετ  προσήλθε στο Δημ. Σχολείο Παπαδιανίκων όπου κατέθεσε  στο διευθυντή-ανακριτή που έχει αναλάβει τη γνωστή υπόθεση. Η απολογία της είχε να κάνει με διαδικασία ανάκρισης καθώς διήρκησε από τις 10.30 το πρωί  μέχρι τις 4.15 το απόγευμα και κατά την οποία “δεν προέκυψε κάποια σοβαρή κατηγορία”.

Είναι φανερό ότι επιδιώκεται από την πλευρά της διοίκησης η δημιουργία αρνητικών εντυπώσεων στους γονείς και την τοπική κοινωνία όπου ζει και εργάζεται η Ελισάβετ Παπαδοπούλου και αποφυγή των μαχητικών αντιδράσεων των εκπαιδευτικών και των συγκεντρώσεων αλληλεγγύης. Γι’ αυτό άλλωστε, παρά του περί του αντιθέτου αιτήματός της ιδίας, καλείται σε απολογία στο χώρο του σχολείου όπου διδάσκει (!!!) αντί ενός υπηρεσιακού γραφείου, όπως όφειλε η διοίκηση.

Σαν συλλογικότητα στεκόμαστε αλληλέγγυοι στην δασκάλα και καλούμε όλους τους τοπικούς φορείς, εργατικά σωματεία, συλλόγους κτλ να σταθούν στο πλευρό της γιατί η υπόθεση της μας αφορά όλους. Δε θα επιτρέψουμε να κυριαρχήσει ο φόβος και η υποταγή!

 Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ σε Συλλογικότητες / Σωματεία Βάσης

 για την Κοινωνική Χειραφέτηση κ την Ταξική Αντεπίθεση

  Αυτοοργανωμένη Συλλογικότητα Νισάφι

Γενάρης 2014

http://nisafispartis.wordpress.com/

Αυτό ήταν το κεντρικό σύνθημα σε πανό που ανάρτησαν οροθετικοί στις ΗΠΑ πριν από λίγα χρόνια διαμαρτυρόμενοι για την έλλειψη κοινωνικής ασφάλισης που τους οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στο θάνατο. Παρατηρώντας τα τεκταινόμενα στην καταρρέουσα ελληνική κοινωνία το υιοθετούμε απερίφραστα. Παντού γύρω μας μυρίζει θάνατο και δυστυχία. Από το έγκλημα που διαπράχθηκε κοντά στο φαρμακονήσι εναντίον δυστυχισμένων Αφγανών και Σύριων προσφύγων, όπου οι άνδρες του λιμενικού σώματος οδήγησαν σε πνιγμό μικρά παιδιά, από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης – κράτησης ανεπιθύμητων κοινωνικών ομάδων, από τις συνεχόμενες διώξεις και φυλακίσεις όσων τολμάνε να αντιστέκονται, μέχρι τις επιχειρήσεις «Ξένιος Δίας» και «Θέτις», κατανοούμε ότι δεχόμαστε μια άνευ όρων επίθεση. Ο κυνισμός των πολιτικών εκπροσώπων της κυβέρνησης μαριονέτας του ΔΝΤ για όσα έγιναν ανοιχτά του Φαρμακονησίου, οι δηλώσεις του Πλεύρη ότι «η φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν απώλειες και για να γίνω κατανοητός αν δεν υπάρχουν νεκροί, η φύλαξη των συνόρων θέλει νεκρούς», μέχρι τις προεκλογικές εξαγγελίες του πρωθυπουργού για ανακατάληψη των πόλεων από τους μετανάστες, μας εξοργίζουν αφάνταστα πολύ. Και δεν μας αφήνουν καμιά απολύτως αμφιβολία για το τι πρόκειται να επακολουθήσει εναντίον μας ,εναντίων των απεξαρτημένων, των τοξικομανών, των οροθετικών, των μεταναστών, των εκδιδόμενων ατόμων, όσων με τον έναν ή τον άλλο τρόπο παρεκκλίνουν από τη νόρμα της κανονικότητας και εξοργίζουν τους αποκτηνωμένους μικροαστούς – συνένοχους την καθημερινή βαρβαρότητα που ζούμε. Μας προκαλεί θλίψη και οργή αυτό που συνέβη στο Φαρμακονήσι, αλλά δεν μας προκαλεί καμιά απολύτως έκπληξη. Μας είναι χρόνια γνωστό το τι γίνεται στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα του ελληνικού κράτους, πόσα εγκλήματα έχουν διαπραχθεί από νάρκες, από πνιγμούς και από λυσσασμένους συνοριοφύλακες και λιμενικούς. Ξέρουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε.

Όσο το τέρας της φτώχειας σβήνει ολόκληρα κομμάτια του πληθυσμού από τον κοινωνικό χάρτη τόσο η καταστολή γίνεται αγριότερη. Όσο οι άνθρωποι θα αντιστέκονται και θα ριζοσπαστικοποιούνται τόσο θα ξεχύνονται τα ναζιστικά τάγματα εφόδου – όπως αυτό που βεβήλωσε το μνημείο για τον Π. Φύσσα και επιτέθηκε στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι «ρεσάλτο» – για  να τον κατατρομοκρατήσουν.

Εμείς περάσαμε τα προηγούμενα χρόνια κάθε είδους δεινά και ανείπωτες δυστυχίες και στο 18Ανω επανακτήσαμε την συνείδησή μας και διαμορφώσαμε έναν συνεκτικό πολιτικό λόγο. Αυτή λοιπόν είναι η συνείδηση η οποία δε μας επιτρέπει να μείνουμε απαθείς για κανένα λόγο στον κόσμο απέναντι στη διάχυτη τρομοκρατία της εξουσίας. Αυτός ο συνεκτικός λόγος είναι που σπάει καθημερινά τη σιωπή που πάει να μας επιβληθεί, «εμείς δεν πρόκειται να πεθάνουμε σιωπηλά», δεν είμαστε πια στον κόσμο των ουσιών και της παθητικότητας, είμαστε στο δρόμο της αντίστασης και του αγώνα.

27/1/2014

Συλλογικές Δράσεις Κοινωνικής Αλληλεγγύης 18ΑΝΩ

Το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε έναν ολοένα μεγαλύτερο συντονισμό των
ενεργειών της δικαστικής εξουσίας με την κυβερνητική γραμμή για
ποινικοποίηση και καταστολή της συνδικαλιστικής δράσης: σχεδόν όλες οι
απεργίες κηρύσσονται παράνομες και καταχρηστικές, εκατοντάδες
μηνύσεις-καρμπόν -κυρίως εργοδοτών- που στο παρελθόν απλά έμπαιναν στο
αρχείο τώρα εκδικάζονται με βάση ανυπόστατες κατηγορίες, συνδικαλιστές
στοχοποιούνται και διώκονται γιατί μοίραζαν φυλλάδια που μιλούσαν για
εκμετάλλευση, άρα ...συκοφαντούσαν τον εργοδότη τους, ή καταδικάζονται σε
πολύμηνες φυλακίσεις για περιφρούρηση απεργιών, συνδικαλιστές, μαθητές και
αγρότες καταδικάζονται για παραστάσεις διαμαρτυρίας ή καταλήψεις, κάτοικοι
υφίστανται εξευτελισμούς, βραδινές εφόδους της αστυνομίας και πρωτοφανή
μέτρα καταστολής, ακόμη και απέναντι σε ανήλικα παιδιά, επειδή αντιτίθενται
στην καταστροφή του τόπου τους από μια επιχείρηση. Φανταζόμαστε ότι πια ο
μόνος <<νόμιμος>> τρόπος αντίδρασης στο καταστροφικό έργο της κυβέρνησης, της
ΕΕ, της τρόικας και των αφεντικών τους θα είναι οι επιστολές διαμαρτυρίας
στους βουλευτές της περιοχής μας, κι αυτές με μέτρο: μπορεί να
κατηγορηθούμε για αλόγιστη χρήση χαρτιού ή να συλληφθούμε, όπως συνέβη με
μέλη του ΚΚΕ στην Κόρινθο που μοίραζαν φυλλάδια, για ρύπανση του
περιβάλλοντος!

 Σταχυολογούμε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις διώξεων και καταδικών
συνδικαλιστών από τις δεκάδες που (δεν) έχουν έρθει στο φως της
δημοσιότητας:

 - Διώξεις, μετά από μηνύσεις της εργοδοσίας, κατά εργατών της Ελληνικής
Χαλυβουργίας, για <<παράνομη βία>>, <<διατάραξη οικιακής ειρήνης>> κλπ. Η
δίκη
αναβλήθηκε για να κληθούν ως μάρτυρες κατηγορίας αστυνομικοί, γιατί οι 2
ήδη υπάρχοντες μάρτυρες αποδείχτηκε πως δεν βρίσκονταν στο σημείο και δεν
μπορούσαν να θυμηθούν ποιοι τους εμπόδισαν να ...δουλέψουν στο εργοστάσιο
στις 4 η ώρα τα ξημερώματα! 9 μήνες απεργίας δεν χωνεύονται εύκολα, ούτε
από τους εργοδότες ούτε από το αστικό κράτος.

 - Μπορεί η Χρυσή Αυγή να αντιμετωπίζει τελευταία κάποιες δυσκολίες στο
ρόλο του μαντρόσκυλου των εργοδοτών, δεν παύει ωστόσο να είναι χρήσιμη ως
το ένα από τα δύο <<άκρα>> που πρέπει να παταχθούν. Με βάση μηνύσεις-καρμπόν
των ίδιων εκείνων εργολάβων που χρησιμοποιούσαν τους φασίστες για να
τρομοκρατήσουν τους συνδικαλιστές και τους εργαζόμενους της
Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης -μηνύσεις οι οποίες περιγράφουν τα συνδικάτα ως
<<εγκληματικές οργανώσεις>>-, τα δικαστήρια ασκούν τώρα διώξεις και
καταδικάζουν συνδικαλιστές για σωματικές βλάβες που δεν αποδεικνύονται από
πουθενά ή για <<απειλή>> χρήσης βίας επειδή οι συνδικαλιστές είχαν <<οργίλο
ύφος>>. Σε μία μάλιστα περίπτωση, σύμφωνα με το υπόμνημα διαμαρτυρίας που
κατέθεσε το ΠΑΜΕ στην Εισαγγελέα Αρείου Πάγου, το κατηγορητήριο που
συνέταξε ο εισαγγελέας αφορούσε άλλον ... ενοχλητικό συνδικαλιστή και όχι
εκείνον που είχε μηνύσει ο εργολάβος!

 - Δεκάδες αγρότες και λιμενεργάτες έχουν καταδικαστεί σε ποινές φυλάκισης
με αναστολή για <<παρακώλυση συγκοινωνιών>>: 10 ναυτεργάτες στις 22/4/13 στη
Θάσο, 86 αγρότες στις 4/11 στο Ηράκλειο, 5 αγρότες στις 2/12/13 στην
Κοζάνη. Αρκετές ακόμα διώξεις εκκρεμούν για περιπτώσεις ανάλογων
κινητοποιήσεων.

 - Σε 6 μήνες φυλάκιση καταδικάστηκαν τον περασμένο Δεκέμβριο οι Σωτήρης
Ζαριανόπουλος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, και Άννα
Ανανιάδου, δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη, για συμβολική παρέμβασή τους στο
δελτίο ειδήσεων της ΕΤ3 στη Θεσσαλονίκη, σε ημέρα απεργίας το 2009, με βάση
τη διάταξη για <<διατάραξη της οικιακής ειρήνης>> και παρά την απαλλακτική
εισήγηση του εισαγγελέα. Έκτοτε, βέβαια, η <<οικιακή ειρήνη>> επιβλήθηκε διά
παντός στα κρατικά κανάλια με τον τρόπο που όλοι
ξέρουμε<http://www.smed.gr/2013/06/blog-post_12.html>
.

 - Η δικαστική εξουσία μπορεί να μη συγκινείται ιδιαίτερα όταν καταργούνται
ειδικότητες στα σχολεία, όταν απολύονται καθηγητές, σχολικοί φύλακες ή
διοικητικοί
υπάλληλοι <http://www.smed.gr/2013/10/1910.html>, όταν σε σχολεία και
πανεπιστήμια δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για φωτοτυπίες πολλές φορές, ωστόσο
δεν παρέλειψε να καταδικάσει τον περασμένο Οκτώβριο 6 μαθητές στη Λαμία, σε
μη εφέσιμες ποινές φυλάκισης, με τη διαδικασία του αυτόφωρου και χωρίς
δικηγόρο, για <<διατάραξη οικιακής ειρήνης>>. Το έγκλημα των μαθητών ήταν ότι
συμμετείχαν σε κατάληψη για να διαμαρτυρηθούν για τα προβλήματα του
σχολείου τους και την κατάσταση στην παιδεία. Παρόμοια περιστατικά
σημειώθηκαν και σε άλλα μέρη της Ελλάδας (τρομοκράτηση, προληπτικές
προσαγωγές και συλλήψεις μαθητών και έφοδοι σε υπό κατάληψη σχολεία στα
Τρίκαλα, την Ηγουμενίτσα και την Καστοριά - θυμόμαστε εξάλλου και τις
διώξεις των φοιτητών μετάφρασης του Ιονίου Πανεπιστημίου γιατί τόλμησαν να
ζητήσουν συνάντηση με τις πρυτανικές αρχές για την υποβάθμιση των σπουδών
τους <http://www.smed.gr/2013/01/blog-post_20.html> ή γιατί διεκδικούσαν
γενικώς τα αυτονόητα με τη δράση τους στο
Πανεπιστήμιο<http://www.smed.gr/2013/10/blog-post.html>).

 - Οι εργαζόμενοι που διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους δικαστικά πρέπει πια
να το σκέφτονται διπλά και τριπλά. Όχι μόνο μπορεί να απορριφθεί η αγωγή
τους, αλλά και να βρεθούν σ' αυτή την περίπτωση οι ίδιοι φορτωμένοι με
ποινές φυλάκισης, αφού ο εργοδότης τους μπορεί να τους μηνύσει για
συκοφαντία ή ψευδορκία. Την όρεξη των εργοδοτών ανοίγει η απόφαση του
3μελούς Πλημμελειοδικείου Λάρισας που καταδίκασε σε φυλάκιση 1 έτους (!) με
αναστολή και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων έναν εργαζόμενο και τον πρόεδρο
του Συνδικάτου Επισιτισμού Τουρισμού Λάρισας -μάρτυρα στην πρώτη δίκη- με
βάση αυτές ακριβώς τις κατηγορίες. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με εκτίμηση του
Εργατικού Κέντρου Λάρισας, το 50% των επιχειρήσεων του νομού καθυστερεί να
πληρώσει τους εργαζομένους του μέχρι και 2 χρόνια.

 - Στο ίδιο πνεύμα, 13 απολυμένοι και απλήρωτοι εργαζόμενοι των
καταστημάτων Metropolis, οι 12 από τους οποίους είχαν κερδίσει μια σημαντική
αγωγή <http://ergazomenoimetropolis.blogspot.gr/2013/05/blog-post.html> σε
βάρος του πρώην εργοδότη τους, του νεόκοπου βαρόνου των ΜΜΕ Α. Κουρή, ενώ ο
13ος είχε καταθέσει υπέρ των συναδέλφων του στο συγκεκριμένο δικαστήριο,
βρίσκονται τώρα κατηγορούμενοι από τον ήδη καταδικασθέντα κ. Κουρή για...
<<συκοφαντική δυσφήμιση>>. Η υπόθεση αυτή βρίσκεται σε εξέλιξη, και ο ΣΜΕΔ
έχει ήδη εκδώσει ψήφισμα
συμπαράστασης<http://smed.forumotion.net/t743-topic>στους
εργαζόμενους.

 Με όλες αυτές τις διώξεις και καταδίκες -και με πολλές άλλες που δεν
επιτρέπει ο χώρος να αναφερθούν- η δικαιοσύνη, σε αγαστή συνεργασία με την
κυβέρνηση, δείχνει τα ταξικά της δόντια, προσπαθεί να τρομοκρατήσει τους
εργαζόμενους και να αποτρέψει τη συσπείρωσή τους, τιμωρώντας παραδειγματικά
όσους πρωτοστατούν σε συνδικαλιστικούς και εργατικούς αγώνες. Ο Σύλλογος
Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών εκφράζει τη συμπαράστασή του στους
διωκόμενους συνδικαλιστές, εργαζόμενους, μαθητές και αγρότες, και καλεί τα
μέλη του αλλά και όλους τους εργαζόμενους να μην υποταχθούν στο καθεστώς
φόβου που επιχειρείται να επιβληθεί.

Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών

 Απέναντι στον καταιγισμό συνδικαλιστικών διώξεων, η αλληλεγγύη είναι το
όπλο μας <http://www.smed.gr/2014/01/blog-post_24.html>

<http://2.bp.blogspot.com/-tRbXN7jvfq8/UuGm40aVA7I/AAAAAAAABFI/--YRSEDM2Ek/s1600/remember-red.jpg>

Η Μ.Κ.Ο. *ΜΕΤΑδραση*, προνομιακός πάροχος υπηρεσιών διερμηνείας στις
συνεντεύξεις ασύλου, απέλυσε εκδικητικά μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Βάσης
Εργαζομένων σε Μ.Κ.Ο. <http://svemko.espivblogs.net/> (Σ.Β.Ε.Μ.Κ.Ο.) και
ταυτόχρονα μέλος του Συλλόγου Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών. (Αναλυτικά
για την υπόθεση: *ΜΕΤΑδραση - Δράση για την εκμετάλλευση της
μετανάστευσης*<http://svemko.espivblogs.net/files/2013/10/SVEMKO_anakMetadrash_Okt2013.pdf>[pdf])
 
 Δεν μας ξεγελούν οι πρακτικές της *ΜΕΤΑδρασης *και άλλων Μ.Κ.Ο., εργολάβων
ενός κράτους στρατοπέδων συγκέντρωσης, συνοριακών φρακτών, "Ξένιου Δία",
κ.ο.κ., οι οποίες, ενώ προβάλλουν ένα ανθρωπιστικό προφίλ σεβασμού των
ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την ίδια στιγμή είναι έτοιμες να καταπατήσουν τα
εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων τους.
 
 *ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗΣ*
 
 *Καλούμε σε συμπαράσταση στη δίκη κατά της *ΜΕΤΑδρασης:
 *Τετάρτη, 29 Ιανουαρίου 2014, δικαστήρια Ευελπίδων (κτίριο 9, αίθουσα 16,
9 π.μ.)*
 
 * Ακολουθεί το ψήφισμα συμπαράστασης του ΣΜΕΔ (δείτε το και
εδώ<http://smed.forumotion.net/t753-topic>
):
 
 Στις 27 Ιουνίου 2013, *η Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ) ΜΕΤΑδραση προέβη
στην εκδικητική απόλυση της συναδέλφου Θ. Δ., μέλους του Συλλόγου
Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών (ΣΜΕΔ), καθώς και του Διοικητικού
Συμβουλίου του Σωματείου Βάσης Εργαζομένων σε ΜΚΟ (ΣΒΕΜΚΟ). Ο ΣΜΕΔ στηρίζει
την αγωγή που κατατέθηκε από τη συνάδελφο κατά της ΜΚΟ ΜΕΤΑδραση,
αποσκοπώντας συγκεκριμένα στην ακύρωση της απόλυσης*.
 
Μαζί με τους συναδέλφους του ΣΒΕΜΚΟ, καταγγέλλουμε τις πρακτικές της
ΜΕΤΑδρασης και άλλων ΜΚΟ, εργολάβων ενός κράτους στρατοπέδων συγκέντρωσης,
συνοριακών φρακτών, <<Ξένιου Δία>>, κ.ο.κ., οι οποίες, ενώ προβάλουν ένα
ανθρωπιστικό προφίλ σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την ίδια στιγμή
καταπατούν τα δικαιώματα των εργαζομένων τους.
 
Η διοίκηση της ΜΕΤΑδρασης, εκμεταλλευόμενη την εργασία των διερμηνέων της
και την ουσιαστικά επιβεβλημένη πρόσθετη εθελοντική τους απασχόληση, χτίζει
το προφίλ του υπέρμαχου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πατώντας πάνω στην καλή
τους θέληση, την ευσυνειδησία και τον επαγγελματισμό τους.
 
 
 Η υποκρισία και ο φαρισαϊσμός της διοίκησης της ΜΚΟ μάς προσβάλλει. Οι
διερμηνείς της ΜΕΤΑδρασης εργάζονται υπό εξαιρετικά αντίξοες και ψυχοφθόρες
συνθήκες, σε αστυνομικά τμήματα, κέντρα κράτησης μεταναστών και κέντρα
πρώτης υποδοχής, προσφέροντας υπηρεσίες στις πιο ευάλωτες κοινωνικές
ομάδες: πρόσφυγες, κρατούμενους μετανάστες, θύματα βασανιστηρίων και human
trafficking. Οι διερμηνείς επιτελούν το σημαντικό και ευαίσθητο κοινωνικό
τους έργο, υπό συνθήκες ωστόσο εργασιακής ανασφάλειας και τρομοκράτησης,
ενώ αντιμετωπίζονται από τη διοίκηση σαν αναλώσιμοι και απομακρύνονται όταν
αντιδρούν ή δεν δείχνουν απόλυτη ανοχή στις πρακτικές της.
 
 *Με οποιαδήποτε ιδιότητα κι αν δουλεύουμε, υπό οποιοδήποτε καθεστώς,
απαιτούμε απαρέγκλιτο σεβασμό στα εργασιακά μας δικαιώματα, σεβασμό στο
έργο και την εργασία που προσφέρουμε*.
 
*Ο ΣΜΕΔ στηρίζει την κατάθεση αγωγής εναντίον της ΜΚΟ ΜΕΤΑδραση,
διεκδικώντας την αναγνώριση της εργασίας των διερμηνέων ως εξαρτημένου
χαρακτήρα και την ακύρωση της απόλυσης του απολυμένου μέλους μας ως
καταχρηστικής*.
 
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στη ΜΕΤΑδραση και σε άλλες ΜΚΟ, οι οποίοι
αντιμετωπίζουν παρόμοια ζητήματα, να στηρίξουν τον αγώνα της συναδέλφου.
 
 
 *ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ, ΟΧΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ *
 
 
 
Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών