«Η εργατική τάξη και τα αφεντικά δεν έχουν τίποτα το κοινό. Δεν μπορεί να υπάρξει καμία ειρήνη εφ’όσον η πείνα και η ανέχεια υπάρχουν ανάμεσα σε εκατομμύρια εργαζομένους, ενώ οι λίγοι, που αποτελούν τα αφεντικά κατέχουν όλον τον παραγόμενο πλούτο.»

Προοίμιο του καταστατικού των IWW

Έχει τεκμηριωθεί από πολλές έρευνες, πόσο ψευδές είναι το οτι το εργασιακό κόστος είναι κρίσιμος παράγοντας για τη βιωσιμότητα και το κόστος λειτουργίας μιας επιχείρησης (με καπιταλιστικούς όρους) στην Ελλάδα. Παρόλα αυτά, αναπαράγεται συνεχώς το ίδιο παραμύθι, σε μια προσπάθεια (δυστυχώς καθόλου αποτυχημένη, κρίνοντας από το ως τώρα αποτέλεσμά της) επίκλησης στο «φιλότιμο» των εργαζομένων «να βάλουν πλάτη» καθώς και στην δημιουργία κοινωνικής συναίνεσης στην ανατροπή κάθε εργασιακού κεκτημένου. Λίγο ο φόβος, λίγο η εθελοδουλεία, λίγο η άγνοια και η βλακεία, λίγο περισσότερο ίσως η αδυναμία των εργαζομένων να ορθώσουν ικανό λόγο και πράξη σε μαζικό επίπεδο, έχουν επιβάλλει στην εργασιακή καθημερινότητα το σύνδρομο της Στοκχόλμης: Η ψεδαίσθηση οτι υπάρχει ή οτι μπορεί να υπάρξει μια «εθνική προσπάθεια για την ανάπτυξη», μια «εθνική προσπάθεια για την μείωση της ανεργίας» έχει βρει αποδέκτες στο μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας. Και η πραγματική σχέση αιτίου-αιτιατού αναφορικά με την κρίση, την ανεργία, την μείωση των μισθών, την όλο και μεγαλύτερη μεταφορά υπεραξίας από τους εργαζόμενους στους εργοδότες (επίσης τεκμηριωμένη), δεν είναι κρυμμένη αλλά παραμελημένη.

Κάποια πράγματα όλοι μπορούν να τα σκεφτούν. Αλλά δεν σκέφτονται. Έχουν ξεμάθει να σκέφτονται. Δεν ενδιαφέρονται να σκέφτονται. Σκέφτονται μόνο όταν πρέπει να πείσουν τον εαυτό τους οτι το να σκύβουν το κεφάλι είναι η μόνη λύση.

Μαζικές Απολύσεις στη Χαλυβουργία.

Η εργοδοσία δεν μπήκε καν στον κόπο να πει οτι το εργατικό κόστος είναι υψηλό. Πως θα μπορούσε άλλωστε να στηρίξει κάτι τέτοιο; Η ίδια ομολογεί οτι ο κύριος ανταγωνισμός της (στον οποίο δεν μπορεί να ανταπεξέλθει) προέρχεται απο χώρες όπως η Ιταλία, η Αγγλία, η Γαλλία και όχι από το Πακιστάν, την Ινδία, την Τουρκία, που θα μπορούσε να επικαλεστεί το εργοδοτικό κόστος. Με τον ίδιο τρόπο πάνε περίπατο και τα αναπαραγόμενα απο διάφορα παπαγαλάκια περι του «κακού» σωματείου που δεν επέτρεπε αναδιάρθρωση, λίγες απολύσεις κλπ: το εργοστάσιο της ίδιας εταιρείας με το «καλό» σωματείο στο Βόλο , είναι σε χειρότερη θέση απο αυτό του Ασπροπύργου, με μονοήμερη νυχτερινή απασχόληση του 1/10^ου του προσωπικού. Και προφανώς, τα σωματεία στην Αγγλία ή στην Ιταλία δεν είναι «καλύτερα» από αυτό του Ασπροπύργου.

Η εργοδοσία επικαλέστηκε επίσης αύξηση του κόστους από το τιμολόγιο της ΔΕΗ: Ναι, αλλά αυτό είναι αποτέλεσμα της μερικής ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, της απορρόφησης από αυτήν του κόστους χρεωκοπίας των άλλων-παρόχων-«ανταγωνιστών της» (που είσαι καημένη ανταγωνιστικότητα που θα χαμήλωνες τα τιμολόγια),  και της σχετικής επιταγής της τρόικας (που επιβάλλει ενέργειες για την «άρση των αγκυλώσεων της οικονομίας»). Αποδεικνύεται δηλαδή οτι η μείωση του εργατικού κόστους της ΔΕΗ καθόλου δεν συσχετίζεται με μείωση της τελικής τιμής στον καταναλωτή, το αντίθετο μάλιστα. Και το παραμύθι περι κακών συνδικαλιστών που δεν επιτρέπουν στην ΔΕΗ να «βελτιώσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες/αγαθά προς τον πολίτη» πάει περίπατο. Για όσους το πίστεψαν δηλαδή, γιατί οι «σοβαροί» επιχειρηματίες, που ξέρανε από τότε να σκέφτονται, είχαν ήδη κάνει τα κουμάντα τους, π.χ. ΜΟΤΟΡ ΟΊΛ-ΜΕΤΚΑ οι οποίες εγκαίρως έφτιαξαν μονάδες ηλεκτροπαραγωγής για να έχουν θετικό ισοζύγιο. Βέβαια, κάποιος «κακόπιστος» θα μπορούσε να πει (και θα είναι ηλίθιος αν δεν το πει) οτι σε αντίθεση με τις παραπάνω εταιρείες οι οποίες επειδή έχουν μεγάλο επενδεδυμένο κεφάλαιο και αδυναμία-απροθυμία μεταφοράς των εγκαταστάσεών τους στο εξωτερικό, ο μάνεσης είχε ήδη προβλέψει το ενδεχόμενο μιας μετακόμισης: σου λέει γιατί να εκσυγχρονίσω το παλιό μου μαγαζί, όταν με τα ίδια λεφτά φτιάχνω άλλο σε μέρος που δε θα δίνω λογαριασμό σε κανένα; Έτσι, για να καταλαβαίνουμε τι σημαίνει «εθνική προσπάθεια για την αντιμετώπιση της κρίσης»: είναι η προσπάθεια των εργοδοτών να βρούν δούλους χωρίς να χρειάζεται να μετακομίσουν.