Εσύ θα απεργήσεις;
Η εποχή στην οποία ζούμε αν χαρακτηρίζεται από κάτι άλλο εκτός της κρίσης και των συνεπειών της, αυτό είναι η πλήρης διάλυση κάθε αυταπάτης για τον λεγόμενο καπιταλισμό με λαϊκό πρόσωπο ή για ‘’κράτος-κοινωνία δικαίου’’. Η επέλαση των βάρβαρων οικονομικών μέτρων, ιδίως μετά το 2010,δεν συνέπεσε απλά με τον εκφασισμό και την σκλήρυνση της εξουσίας απέναντι σε κοινωνία και αγωνιστές, αλλά τον περιέθαλψε και τον προκάλεσε όντας το ένα δομικό στοιχείο και παράγοντας του άλλου.
Τα εξουσιαστικά καθάρματα εντός και εκτός Ελλάδας ζητούν την πλήρη ισοπέδωση των όσων ασφαλιστικών δικαιωμάτων απέμειναν παράλληλα με τις μισθολογικές περικοπές. Η πλήρης υποτίμηση της εργασίας προς όφελος του κεφαλαίου δεν θα μπορούσε, παρά να πηγαίνει μαζί με τον ζόφο που επιχειρείται να επικρατήσει και στην κοινωνική ζωή.
Τις τελευταίες ημέρες το κράτος φοβούμενο όσο τίποτα άλλο την κοινωνική αυτοοργάνωση και αντίσταση, μακριά από τα κόμματα-υπηρέτες του, επιτίθεται μέσω των μπάτσων-μπράβων του με σφοδρότητα στα ελευθεριακά μπλοκ της πορείας του Πολυτεχνείου στην Αθήνα (παρόλο που στην Θεσσαλονίκη τα σκυλιά των αφεντικών φάγαν τις κλωτσιές που τους αρμόζουν), πνίγει στα χημικά τους διαδηλωτές στις Σκουριές, αρνείται εκπαιδευτικές άδειες στους πολιτικούς κρατουμένους της ψευτοδημοκρατίας του, οι οποίοι βρίσκονται σε απεργία πείνας διεκδικώντας τα δικαιώματά τους (Ηρακλής Κωστάρης από 29/10 και Νίκος Ρωμανός από 10/11) και νοσηλεύονται πλέον σε νοσοκομεία ενώ αγνοεί επιδεικτικά τους κολασμένους πρόσφυγες απο τη Συρία που επίσης βρίσκονται σε απεργία πείνας από τη Δευτέρα 24/11 στο Σύνταγμα ζητώντας μια στέγη και γιατρούς για τα παιδιά τους.
Στα Πανεπιστήμια οι εντεταλμένοι πρυτάνεις (βλ. Φορτσάκης, Μήτκας και τα υπόλοιπα τσιράκια της κυβέρνησης) προσπαθούν να ακυρώσουν στην συνείδηση του κόσμου τα όργανα του φοιτητικού συνδικαλισμού (βλ. Γενικές Συνελεύσεις) αντιπροτείνοντας αστεία υποκατάστατα όπως τα ηλεκτρονικά δημοψηφίσματα, ενώ παράλληλα επιστρατεύουν τα ΜΑΤ για να εμποδίσουν Γενικές Συνελεύσεις ή την υλοποίηση των αποφάσεών τους, επικυρώνοντας την παντοτινά φασιστική φύση της εξουσίας.
Ως απάντηση στην πλήρη και πολυδιάστατη διάλυση του κοινωνικού ιστού, για τις ξεπουλημένες ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ αλλά και του κομματικού στρατού του ΠΑΜΕ, το μόνο μέσω πάλης που τους απέμεινε να προτείνουν είναι μονοήμερες, συμβολικές σχεδόν επετειακού τύπου απεργίες. Χρεοκοπημένοι πολιτικοί σχηματισμοί δεν μπορούν παρά να προσφέρουν χρεοκοπημένες λύσεις. Η μοναδική επιλογή των καταπιεσμένων και εκμεταλλευομένων κοινωνικών στρωμάτων δεν είναι παρά οι απεργίες διαρκείας παράλληλα με την αυτοοργάνωσή τους που θα αντικαταστήσει το κράτος και το κεφάλαιο με την άμεση δημοκρατία της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής αυτοθέσμισης.
Στηρίζουμε τα σωματεία βάσης που παλεύουν με τις δικές τους δυνάμεις μακριά από κόμματα και συστημικούς μηχανισμούς.
Απεργιακή Συγκέντρωση, Πέμπτη 27 Νοεμβρίου, Καμάρα 10.00 πμ
Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό
Μαύρο-Κόκκινο
mauro-kokkino@hotmail.com