Την Πέμπτη 27 Νοεμβρίου απεργούμε και βγαίνουμε στο δρόμο για να φρενάρουμε την επίθεση των αχόρταγων αφεντικών στα δικαιώματα μας. Είμαστε εργαζόμενοι στον κρατικό και ιδιωτικό τομέα, διανομείς, σερβιτόροι, δάσκαλοι, εργάτες γης και εργοστασίων, άνεργοι και άνεργες, με μπλοκάκι ή μεροκάματο, με ελάχιστα ένσημα ή και χωρίς. Είμαστε οι άνθρωποι πίσω από τις βιτρίνες της πλαστικής ευτυχίας, κάπου ανάμεσα στις κούκλες ενός συστήματος, που παράγει για να κερδίζουν κάποιοι ελάχιστοι από το κόπο μας. Δεν έχουμε καταγωγή, προέλευση, πατρίδα. Μιλάμε όλες τις γλώσσες του κόσμου, ονειρευόμαστε σε αυτή τη γωνιά της γης μια άλλη ζωή χωρίς αφεντικά και δούλους, χωρίς πολιτικούς προστάτες και ανήμπορες πόρνες, χωρίς πόνο και φτώχεια.
Με τα χέρια και τα μολύβια μας σχεδιάζουμε και φτιάχνουμε αυτόν τον κόσμο, με βάση τις εντολές των από πάνω. Με τον ιδρώτα και μερικές φορές με το σώμα μας κινούμε τις μηχανές, που εμείς φτιάχνουμε αλλά με τη βία του νόμου και των δυνάμεων της τάξης αφαιρούν τα αφεντικά. Κι αν εμείς δημιουργούμε τον πλούτο αυτού του κόσμου, τα μεροκάματα μας όταν κι αν τα πάρουμε είναι της πείνας. Ακόμα κι αυτό τον κακό κλαδικό συνδικαλισμό που διασπά την τάξη μας, τον διαλύουν προκειμένου να περάσουν ανεμπόδιστα πάνω από τα σώματα μας. Χρησιμοποιούν όλα τα μέσα για να τρομοκρατήσουν τις αντιστάσεις και τους αγώνες μας, γιατί ξέρουν καλά πως μέσα μας αιώνες ζυμώνουμε τον νέο κόσμο.
Στις κομμούνες μας, στα συμβούλια μας, τις αυτόνομες συνελεύσεις και τα σωματεία βάσης μας, τον μαχητικό συνδικαλισμό, στα κινήματα της άρνησης της εργασίας, τα σαμποτάζ και τις άγριες απεργίες μας, δυο αιώνες τώρα σιγοβράζει το πάθος των εργατών και των εργατριών για κοινωνική απελευθέρωση, για τη δημιουργία ενός κόσμου χωρίς αφεντικά και εργάτες, χωρίς διευθυντές και διευθυνόμενους. Με αυτή τη φωτιά, με αυτές τις ιδέες, με αυτά τα όνειρα φτιάχνουμε τα όπλα μας, χτίζουμε ένα νέο εργατικό κίνημα, συμμετέχουμε στην ανάδυση μίας νέας τάξης εργατών, περισσότερο αποφασισμένων, περισσότερο ώριμων από ποτέ για την τελική αναμέτρηση, για το τελικό άλμα σε μια κοινωνία ελεύθερων και ίσων δημιουργών, όπου ο καθένας θα μετέχει στη συλλογική ευτυχία με τις επιθυμίες και τις ικανότητες του.
Είμαστε εμείς ο σπόρος που γίνεται δέντρο, είναι τώρα ο χρόνος, είναι εδώ ο τόπος.
Για μια κοινωνία αυτοδιεύθυνσης, χωρίς “από πάνω”, χωρίς “από κάτω”.
Απεργία – Συγκέντρωση Πλατεία Δημαρχείου, Πέμπτη 27/11 στις 10.30πμ
Πρωτοβουλία για την απελευθέρωση της εργασίας