“ΜΑΣ ΕΛΕΓΑΝ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΤΕ ΟΤΑΝ ΥΠΟΤΑΧΤΕΙΤΕ,

ΥΠΟΤΑΧΤΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΒΡΗΚΑΜΕ ΣΤΑΧΤΗ”

Σήμερα, 4 Δεκεμβρίου, καταλαμβάνουμε το κτίριο της ΓΣΕΕ ως ένδειξη αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας από 10/11, Νίκο Ρωμανό. Ο αναρχικός Ν. Ρωμανός αποτελεί συνειδητό εχθρό του καθεστώτος. Επέλεξε να αγωνιστεί έμπρακτα ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, μέσα κι έξω από τις φυλακές.

Αυτοί που επιδιώκουν την εξόντωση ή την εξαναγκαστική συνθηκολόγηση του είναι:

• η κυβέρνηση, η οποία πιστή στις εντολές του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου, επιβάλλει την εφαρμογή των μνημονίων, μιας πολιτικής σκληρής οικονομικής λιτότητας και υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης,

• το κράτος, που επιβάλλει ένα καθεστως έκτακτης ανάγκης για να εκβιάσει την κοινωνική συναίνεση και να εγκαθιδρύσει το φόβο. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, οι φυλακές τύπου Γ’, οι συλλήψεις και η διαπόμπευση “ορόθετικων” γυναικών, η βίαιη καταστολή διαδηλώσεων, τα βασανιστήρια,η αστυνομική κατοχή στις
  Σκουριές και η στοχοποίηση των φοιτητικών κινητοποιήσεων συμπληρώνουν το παζλ μιας ελλάδας-φρούριο.

Αιχμή της κατασταλτικής πολιτικής σήμερα είναι η υπόθεση του αναρχικόυ απεργού πείνας Νίκου Ρωμανού. Μεσω της δικής του εξόντωσης το κράτος επιδιώκει την εξουδετέρωση των επαναστατικών προταγμάτων: της αυτοοργάνωσης, της αντίστασης, της αλληλεγγύης.

Των προταγμάτων εκέινων που μπορούν να πυροδοτήσουν την ταξική και κοινωνική αντεπίθεση, την επανάσταση.

Ο αγώνας του Νίκου Ρωμανού δεν αφορά μόνο την κατάκτηση των εκπαιδευτικών του αδειών. Αποτελεί ανάχωμα στις φυλακές τύπου Γ’, τις νέες ειδικές συνθήκες κράτησης, την περιστολή δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αίμα απ’τους κρατούμενους. Αποτελεί ανάχωμα στη δολοφονική επέλαση κράτους και κεφαλαίου. Για όλους αυτούς τους λόγους στεκόμαστε δίπλα στο σύντροφο μας και αλληλέγγυοι στον αγώνα του.

ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ Ή ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

Κατάληψη ΓΣΕΕ

συνέλευση στις 21.00

Επιδείνωση παρουσίασε από χθες το βράδυ η υγεία του Νίκου Ρωμανού, που από τις 10 Νοεμβρίου κάνει απεργία πείνας ζητώντας να του χορηγηθεί εκπαιδευτική άδεια. Ο συνήγορός του Φραγκίσκος Ραγκούσης δήλωσε πως σκέφτονται να τον μεταφέρουν πλέον στη μονάδα εντατικής θεραπείας.

Από τις 10/11 ο φίλος και σύντροφος Νίκος Ρωμανός βρίσκεται σε απεργία πείνας διεκδικώντας τις εκπαιδευτικές άδειες που βάση των δικών τους νόμων δικαιούται. Όμως ο αγώνας του δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να αποκοπεί απ’ τα πολιτικά χαρακτηριστικά που ο ίδιος ο Νίκος έχει θέσει και να νοηθεί ως κάτι λιγότερο απ την ανάγκη που κι εμείς έχουμε, για την συνολική καταστροφή του συστήματος καταπίεσης και εξαθλίωσης που αιώνες τώρα καταδυναστεύει τις ζωές μας.

Δεν θα μπορούσαμε να αγνοήσουμε το συνολικότερο πολιτικό κλίμα που επικρατεί στις μέρες μας, την άγρια καταστολή που έχει εξαπολύσει το κράτος και το κεφάλαιο εναντίον οποιουδήποτε και οποιασδήποτε επιχειρεί να αντισταθεί στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και την απροκάλυπτη επίθεση στα “παράσιτα” αυτου του οικονομικού συστήματος. Την στιγμή που το Υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζει τις φυλακές τύπου Γ’ για να μεταφέρει εκεί τους αναρχικούς / κομμουνιστές αγωνιστές και τους απείθαρχους, ο Νίκος επέλεξε το δρόμο της αντίστασης για άλλη μια φορα, προσπαθώντας να βάλει ένα ανάχωμα για τον ίδιο (αλλά και για όλους εμας κατ’ επέκταση) στον ολοένα αυξανόμενο περιορισμό που βιώνει.

Στις 24/11 μεταφέρθηκε με εντολή εισαγγελέα στο νοσοκομείο “ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ”. Την μεταφορά του εκει συνόδευε και διαβιβαστικό του εισαγγελέα φυλακής που δήλωνε ευθαρσώς πως την ευθύνη για τον Νίκο την έχουν οι γιατροί του νοσοκομείου, πετώντας έτσι έμμεσα το μπαλάκι της υποχρεωτικής σίτισης στο υγειονομικό προσωπικό. Παρόλα αυτά, είτε το θέλουν, είτε όχι την ευθύνη για ότι πάθει ο Νίκος στην υγεία του την έχουν το Υπουργείο Δικαιοσύνης, ο Νικόπουλος και το συμβούλιο της φυλακής.

Ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης προχωράμε και εμείς, όπως και ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης (από τις 17/11), σε απεργία πείνας απο τη Δευτέρα 1/12, μέχρι την ικανοποίηση του αιτήματός του.

“Γιατί μία είναι η δύναμη της ανθρώπινης φύσης χάρη στην οποία καταφέρνουμε τα πάντα, μία στοχοπροσήλωση κι ένας καθαρός προσανατολισμός της καρδιάς, κι όποιος την έχει δεν θα ‘πρεπε να επιτρέπει στο φόβο να τον κυριεύει.”

ΜΑΖΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΜΑΖΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΝΙΚΗ

Ανδρέας-Δημήτρης Μπουρζούκος

Δημήτρης Πολίτης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΓΙΑΤΡΟΥ ΛΙΝΑΣ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΝΙΚΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ

Σήμερα 28 Νοεμβρίου 2014 επισκέφτηκα τον κρατούμενο Νίκο Ρωμανό, απεργό πείνας από τις 10 Νοεμβρίου, στο νοσοκομείο Γεννηματάς όπου νοσηλεύεται φρουρούμενος από αστυνομικές δυνάμεις. Δήλωσε ότι παραμένει σταθερός στην αρχική του θέση να συνεχίσει την απεργία πείνας ως το τέλος (αρνούμενος την υποχρεωτική σίτιση, πίνοντας μόνο νερό, χωρίς να παίρνει ενδοφλέβια υγρά και υποστηρικτική αγωγή με ορό). Θα συνεχίσει να «διεκδικεί το αίτημά του για χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών από τη φυλακή, με οδόφραγμα το σώμα του και με πλήρη γνώση των κινδύνων για την υγεία και τη ζωή του, μέχρι να κερδίσει ανάσες ελευθερίας από την ισοπεδωτική συνθήκη του εγκλεισμού».

Η διευθύντρια της παθολογικής κλινικής στην οποία νοσηλεύεται, με ενημέρωσε ότι η υγεία του βρίσκεται μετά από 19 μέρες απεργία πείνας, σε επαπειλούμενη κατάσταση.

Χωρίς να εκθέσω τις λεπτομερείς καταγραφές των εργαστηριακών ευρημάτων, τις οποίες ως αριθμητικές τιμές δεν έχει νόημα να τις αναφέρω, θέλω να τονίσω ότι σημαντικοί δείκτες του μεταβολισμού του ανθρώπινου οργανισμού μεταβάλλονται καθημερινά πέραν των φυσιολογικών ορίων, σαν απόρροια της παρατεταμένης ασιτίας. Αυτό σημαίνει ότι ο Ν. Ρωμανός κινδυνεύει να εμφανίσει άμεσα και ανεξέλεγκτα σοβαρές επιπλοκές που θα επηρεάσουν την καρδιακή, εγκεφαλική και νεφρική του λειτουργία, απειλώντας την ίδια του τη ζωή.

Θα ήθελα επίσης να τονίσω ότι με μια πρωτοφανή εισαγγελική εντολή, της 10/11/14, η ελληνική δικαιοσύνη αποποιείται των ευθυνών της, που προκύπτουν από την άρνηση χορήγησης εκπαιδευτικών αδειών στον Νίκο Ρωμανό, και μετακυλίει την ευθύνη για την τύχη του απεργού πείνας στους θεράποντες ιατρούς, υποδεικνύοντάς τους, μάλιστα, εμμέσως πλην σαφώς, την πρακτική της υποχρεωτικής σίτισης ή της φαρμακευτικής αγωγής ενάντια στη θέληση του ίδιου.

Μία τέτοια τακτική παγιώνεται τον τελευταίο χρόνο προς τους πολιτικούς κρατούμενους απεργούς πείνας. Αυτό συμβαίνει στο πλαίσιπ της γενικότερης κατασταλτικής πολιτικής του κράτους που από τον Ιανουάριο του ’14 εξαγγέλλει το νομοσχέδιο για τις φυλακές Γ΄ τύπου και τον Ιούλιο του ’14 το θεσμοθετεί.

Είναι γνωστό, τέλος, ότι όλοι οι διεθνείς οργανισμοί ανά τον κόσμο καταγράφουν την υποχρεωτική σίτιση ως βασανιστήριο.

Η γιατρός

Λίνα Βεργοπούλου