Το GAMATO είναι μία επιχείρηση ταχυεστίασης με ένα κατάστημα στου Ζωγράφου (Λ. Παπάγου 120) και ένα κατάστημα στην Πετρούπολη (Λ. Πετρουπόλεως 28). Ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από τη διεύθυνση των καταστημάτων ονομάζεται Ιωάννης Καλύβας. Στα τέλη Νοέμβρη του 2014 προχώρησε σε lock out στο κατάστημα του Ζωγράφου εκτοξεύοντας απειλές προς πάσα κατεύθυνση και πέταξε τους εργαζόμενους (τους οποίους σε καμία περίπτωση δεν ασφάλιζε επαρκώς) στο δρόμο, αφήνοντάς τους επιπλέον απλήρωτους.

GAMATO στα ωράρια εργασίας

« Το κατάστημα δεν έκλεινε ποτέ, λειτουργούσε όλο το 24ωρο. Όλοι οι συνάδελφοι δουλεύαμε 10 με 12 ώρες σε καθημερινή βάση, ενώ κάποιες φορές αναγκαζόμασταν να εργαζόμαστε μέχρι και 16 ώρες. Όποιον “τολμούσε” να εκφράσει αντιρρήσεις, ο Καλύβας τον απειλούσε με απόλυση και πρόστιμο! Παράλληλα, είχε την “εφευρετικότητα” να διαμορφώσει ένα χώρο στο πατάρι, με ένα ράντζο για να κοιμούνται οι εργαζόμενοι ώστε να είναι αδιάλειπτα στη διαθεσή του. Στη συνέχεια ο συγκεκριμένος χώρος άλλαξε χρήση κι από χώρος “ανάπαυσης” έγινε το δωμάτιο του “Μεγάλου Αδελφού” ένας χώρος ψηφιακής εποπτείας της κάθε μας κίνησης. »
GAMATO στη “μαύρη” εργασία

Ο Ιωάννης Καλύβας όπως κάθε σοβαρός “επιχειρηματίας” στον κλάδο του επισιτισμού (και όχι μόνο) φοροδιαφεύγει και εισφοροδιαφεύγει συστηματικά. Οι “ασφαλισμένοι” εργαζόμενοι ήταν ελάχιστοι και τα ένσημα σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονταν στις πραγματικές ώρες εργασίας. Για παράδειγμα εργαζόμενος που δούλευε 7 μέρες την εβδομάδα για 12 και πλέον ώρες ημερησίως ήταν ασφαλισμένος με μόλις 3 τρίωρα ένσημα.
GAMATO στις πληρωμές

Στην καλύτερη περίπτωση οι εργαζόμενοι αμείβονταν με 3.30 ευρώ ανά ώρα. Βραδινά (για τα οποία η εργατική νομοθεσία ορίζει προσαύξηση 25% μετά τις 22:00), κυριακάτικες προσαυξήσεις (75% μέχρι τις 22:00), αργίες (100% προσαύξηση) καθώς δώρα, επιδόματα και άδειες δεν πλήρωσε ποτέ. Οι εργαζόμενοι δούλευαν με δικά τους ιδιόκτητα μηχανάκια και για τη συντήρησή τους ο Ιωάννης Καλύβας ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ. Στην περίπτωση που το μηχανάκι πάθαινε κάποια βλάβη το αφεντικό δήλωνε “πως δεν με ενδιαφέρει ας το φτιάξεις μόνος σου, αλλιώς να φύγεις” λες και τα χιλιόμετρα δεν τα έκαναν πάνω στη δουλειά αλλά στη βόλτα τους. Τη μισθοδοσία δεν την κατέβαλλε ποτέ στην ώρα της, τους είχε συνεχώς “μέσα ” ενώ η μόνιμη επωδός του ήταν “φέρτε τα λεφτά μου γ*** τον χριστό σας”.
GAMATO στα εργατικά ατυχήματα
Στο συγκεκριμένο ζήτημα, υπάρχει μια περίπτωση που πραγματικά ξεχωρίζει. Εργαζόμενος αφού είχε προηγουμένως δουλέψει το ωράριό του (12ωρο) ένιωσε αδιαθεσία και θέλησε να πάει σπίτι του για να ξεκουραστεί. Ο Καλύβας, ακολουθώντας τη συνήθη τακτική του, τον διέταξε να μείνει στην δουλειά για όσο ακόμα τον χρειάζεται, απειλώντας τον με απόλυση και ο συνάδελφος υπέκυψε στον ωμό εκβιασμό του “εργοδότη”. Το εργατικό ατύχημα που ακολούθησε ήταν το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της εξάντλησης. (Σύμφωνα με επίσημες στατιστικές που αφορούν το κλάδο μας είναι γεγονός πως τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα συμβαίνουν κατά τη λήξη του οχτάωρου). Ο συνάδελφος, μετά από 14 ώρες δουλειάς, κατέρρευσε πάνω στο μηχανάκι, με αποτέλεσμα να πάθει εσωτερική αιμορραγία, θλάση στο συκώτι και εσωτερικό αιμάτωμα 11 εκατοστών. Στη συνέχεια ο Καλύβας όχι μόνο δεν τον αποζημίωσε (η υπόθεση ακόμη εκκρεμεί) αλλά ενώ βρισκόταν σε αναρρωτική άδεια τον ανάγκασε να επιστρέψει στο κατάστημα προκειμένου να δουλέψει ως μπουφετζής!

GAMATO για όλες τις δουλειές

Στο GAMATO δόθηκε σε όλους τους εργαζόμενους μια μοναδική “ευκαιρία”. Η δυνατότητα να περάσουν από όλα τα πόστα, να γίνουν οι πολυλειτουργικοί, εργάτες λάστιχο. Κι εξηγούμε: Πέρα από διανομείς (εργασία για την οποία υποτίθεται πως είχαν προσληφθεί) έμαθαν να φτιάχνουν καφέδες, να ξεσκατίζουν τις τουαλέτες, το κατάστημα από άκρη σε άκρη (τζαμαρίες, πατώματα, πλακάκια, φούρνους…), να ψήνουν τα μπέργκερ, τα σάντουιτς και κάθε προϊόν του καταστήματος, να αναλαμβάνουν ακόμη και ρόλο προμηθευτή προκειμένου να εφοδιάσουν το ταχυφαγείο με τα απαραίτητα προϊόντα (Βαρβάκειος, κάβες, σούπερ- μάρκετ, αποθήκες χαρτικών…) . Φυσικά, όποιος εργαζόμενος δυσανασχετούσε απειλούνταν με απόλυση ή πρόστιμο.Παρότι στο κείμενο παρατίθεται ένα όργιο αυθαιρεσίας επισημαίνεται πως σύμφωνα με την εργατική νομοθεσία η παραπάνω συνθήκη (το να μην έχεις συγκεκριμένο πόστο που να ορίζεται από τη σύμβαση εργασίας) συνιστά βλαπτική μεταβολή και είναι καθόλα παράνομη. Επιπλέον, το να καθαρίζει ο μπουφετζής ή ο ντελιβεράς την τουαλέτα και όχι οι συνάδελφοι καθαριστές/τριες συνιστά παραβίαση και του υγειονομικού κανονισμού.

GAMATO στην εύρεση εργασίας

Ένα κλασσικό τέχνασμα που εφάρμοζε συχνά ο Ιωάννης Καλύβας (όπως κι ένα πλήθος εργοδοτών σε διάφορους κλάδους και ιδιαίτερα στον επισιτισμό) ήταν να βάζει αγγελίες για “εργασία”. Ο υποψήφιος εργαζόταν “δοκιμαστικά” για 10 και 12 ώρες και μετά τη λήξη της “βάρδιας” του δήλωναν πως δεν είχε τα απαραίτητα “προσόντα”. Φυσικά, ο υποψήφιος ποτέ δεν πληρωνόταν για τις ώρες του “δοκιμαστικού”, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν ισχύει, μιας και σύμφωνα με την εργατική νομοθεσία οι εργοδότες είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν και να ασφαλίζουν τους εργαζόμενους ακόμα και για ένα “δοκιμαστικό” μεροκάματο. Κι έτσι απλά, με ένα παλιό και δοκιμασμένο κόλπο από χιλιάδες “εργοδότες” ανά την επικράτεια, ο Ιωάννης Καλύβας εξασφάλιζε και τζάμπα εργασία.

GAMATO στις προσβολές των εργαζομένων

Για τον Ιωάννη Καλύβα δεν υπήρχε η λέξη “καλημέρα” κι όταν εμφανιζόταν στο κατάστημα ξεστόμιζε μονίμως χυδαιότητες, βλασφημούσε και προσέβαλε τους εργαζόμενους μπροστά στους πελάτες. Για τον Καλύβα οι εργαζόμενοι ήταν στρατιώτες και σκλάβοι που δεν είχαν κανένα δικαίωμα παρά μόνο υποχρεώσεις.

GAMATO στις “δέκα εντολές” του Καλύβα

Ο Καλύβας εφάρμοζε ένα “κανονισμό εργασίας” δικής του εμπνεύσεως με άξονα το πρόστιμο, που θα τον ζήλευαν ακόμα και οι τροϊκανοί και το υπουργείο οικονομικών. Για τον εργαζόμενο που καθυστερούσε λίγα λεπτά το πρόστιμο ξεκινούσε από τα 5 ευρώ, ενώ όταν κάποιος εμφανιζόταν “ατημέλητος” (πάντα σύμφωνα με το υποκειμενικό κριτήριο και τα στρατιωτικά πρότυπα του Καλύβα) το πρόστιμο ανερχόταν στα 25 ευρώ. Εξωφρενικότερος όλων ήταν ο “κανονισμός” που έλεγε πως “όποιος δεν τηρεί τις εντολές μου άσχετα με το πόσο παράλογες είναι θα πληρώνει 50 ευρώ πρόστιμο”. Για τον εργαζόμενο που εξέφραζε αντιρρήσεις προέκυπτε ανάκριση καθώς και συνάντηση τετ α τετ με τον “εργοδότη” αυτοπροσώπως, στο υπόγειο.
Τα παραπάνω πρόστιμα έχουν επιβληθεί και πληρωθεί οπότε όπως έχουμε ήδη επισημάνει, σε αυτό το όργιο αυθαιρεσίας ο Καλύβας δεν παραβιάζει απλά την εργατική νομοθεσία αλλά ξεπερνά κάθε όριο νομιμότητας

GAMATO στην εργοδοτική τρομοκρατία και στις απειλές

Ο Ιωάννης Καλύβας συχνά πυκνά διατυμπάνιζε πως έχει σχέσεις με τον υπόκοσμο και τη νύχτα. Με αυτή την κλασσική τακτική που συνηθίζεται σε διάφορους κλάδους και ιδιαίτερα στον επισιτισμό (τα σωματεία βάσης έχουν έρθει πολλές φορές αντιμέτωπα με τέτοιες λογικές) ο “εργοδότης” απειλούσε τους εργαζόμενους πως αν κάνουν κάτι που δεν το γουστάρει θα τους περιμένουν στην γωνία οι “άνθρωποί” του. Λίγο πριν κλείσει το κατάστημα (για “ανακαίνιση” σύμφωνα με τα λεγόμενα του “εργοδότη”, lock out σύμφωνα με τα δεδομένα) στις 23 Νοέμβρη του 2014, δύο εργαζόμενοι πήγαν να ζητήσουν τα δεδουλευμένα τους και βρίσκουν τον αδελφό του. Ο αδελφός δήλωσε αναρμόδιος και στη συνέχεια εμφανίστηκε ο “σκληρός” Καλύβας που όπως όλοι οι “σκληροί” συνοδευόταν από δύο φουσκωτούς μπράβους. Οι “συνοδοί” λοιπόν του “εργοδότη” απείλησαν τον ένα από τους εργαζόμενους πως κουβαλούν “σιδερικά” και καλά θα κάνει να συμφωνήσει, γιατί “δεν θέλουν να του κάνουν κακό”.
Μετά από τόσα χρόνια, εμείς σα σωματεία βάσης, απλά να επισημάνουμε πως αν υποχωρούσαμε μπροστά σε ανάλογες πρακτικές θα έπρεπε να τα έχουμε παρατήσει από το πρώτο εξάμηνο.

GAMATO και διεκδικήσεις

Ενάντια στο φόβο και την υποταγή κι ενώ το κατάστημα παρέμενε κλειστό, οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να διεκδικήσουν το δίκιο τους και να σπάσουν τη σιωπή. Απευθύνθηκαν στη Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου, το πρωτοβάθμιο ομοιοεπαγγελματικό σωματείο για τους ντελιβεράδες/διανομείς καθώς και στο Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και Λοιπων Εργαζομένων του Κλάδου του Επισιτισμου. Με παρότρυνση των σωματείων προχώρησαν σε καταγγελίες στην επιθεώρηση εργασίας και στο ΙΚΑ. Την ίδια περίοδο ένας από τους εργαζόμενους συναντήθηκε με τον Καλύβα, κι ο “εργοδότης” του ξεκαθάρισε πως οι συνάδελφοι θα πρέπει “ να κοιτάνε πίσω από την πλάτη τους όταν επιστρέφουν τη νύχτα σπίτι τους ”. Την ημέρα που το κατάστημα άνοιξε με τη “νέα” επωνυμία Greek GAMATO, τέσσερις “φουσκωτοί” στέκονταν μπροστά από την πόρτα.
Προφανώς ο Ιωάννης Καλύβας πιστεύει στον άγραφο νόμο της “πιάτσας” των αφεντικών που θέλει τους εργαζόμενους μόνους, απομονωμένους και τρομοκρατημένους . Δυστυχώς όμως για τον ίδιο και τους ομοίους του, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική.Οι εργαζόμενοι ενωμένοι, αποφασισμένοι να διεκδικήσουν το δίκιο τους και να ξεσκεπάσουν το όργιο της αυθαιρεσίας που λαμβάνει χώρα στο κάτεργο GAMATO γνωστοποίησαν αρχικά σε συλλογικότητες που δραστηριοποιούνται στου Ζωγράφου τα προβλήματά τους.
Πλέον, στο δίκαιο αγώνα τους που αφορά κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, έχουν συνταχθεί συνελεύσεις, καταλήψεις, ομάδες, πρωτοβουλίες κατοίκων από τις περιοχές του Ζωγράφου, της Καισαριανής, του Βύρωνα και του Παγκρατίου καθώς και τα σωματεία βάσης ΣΒΕΟΔ και ΣΣΜ.

GAMATO στην ανοχή

Οι εργασιακές συνθήκες που περιγράφουμε παραπάνω είναι υπαρκτές κι όσο κι αν μη θέλουμε να το πιστέψουμε γιατί μας χαλάει το μύθο περί “κράτους δικαίου” είναι πέρα για πέρα αληθινές. Οι συνάδελφοι στο GAMATO δεν είναι οι μόνοι εργαζόμενοι που βιώνουν παρόμοια καθεστώτα εργασίας. Τελικά, η Μανωλάδα είναι σε όλη την Ελλάδα. Πολλοί είναι οι λόγοι που ένα πλήθος εργαζόμενων υπομένουν φεουδαρχικές συνθήκες εργασίας. Πρώτα απ’ όλα η έλλειψη ταξικής συνείδησης που σε μετατρέπει από ελεύθερο, συγκροτημένο άτομο σε υπηρέτη, στη συνέχεια ο φόβος και ο εκβιασμός της ανεργίας σε συνθήκη καπιταλιστικής αναδιαρθρωσης, έπειτα η άγνοια όσο αφορά τα εναπομείναντα εργατικά δικαιώματα (δικαιώματα τα οποία κατακτήθηκαν και διατηρούνται με καθημερινούς αγώνες εντος και εκτός χώρων εργασίας) καθώς και η συστηματική προσπάθεια που γίνεται από την πλευρά των εργοδοτών και τους κράτους μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης και της καταστολής ώστε ο κάθε εργαζόμενος να νοιώθει μόνος, να μην αναζητά συλλογικές απαντήσεις στη βάση και να παραμένει εξατομικευμένος.
Επίσης υπάρχει ο εκβιασμός των δεδουλευμένων που δεν καταβάλλονται, μια πραγματικότητα που συχνά μας αφοπλίζει και μας κάνει να σιωπούμε, μιας και σε παρόμοιες περιπτώσεις συνάδελφοι που αποχωρούν και δεν συγκροτούν συλλογικά την άμυνά τους καταλήγουν να μην πληρώνονται.
Όμως υπάρχει κι ένα σημείο που ο κόμπος φτάνει στο χτένι. Όταν τα εργατικά κεκτημένα και οι θυσίες αιώνων της τάξης μας μετατρέπονται σε κουρελόχαρτα, η σιωπή και η ανοχή παύουν να έχουν οποιοδήποτε νόημα. Οι εργαζόμενοι οφείλουμε να ορθώσουμε το ανάστημά μας σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο και να ανακτήσουμε την αξιοπρέπειά μας. Αντίστοιχα, στη περίπτωση του ταχυφαγείου GAMATO οι εργαζόμενοι συναντήθηκαν και δρουν από κοινού διεκδικώντας το αυτονόητο. Τα δεδουλευμένα μα πάνω απ’ όλα το δικαίωμά τους στην ατομική, συλλογική, εργατική, κοινωνική και ταξική αξιοπρέπεια.
Την ταξική αξιοπρέπεια του συλλογικού αγώνα που επαναφέρει στο προσκήνιο ένα εργατικό κίνημα αισιόδοξο, μαχητικό και νικηφόρο που δεν αποδέχεται την ηττοπάθεια και τον ωχαδερφισμό, ένα εργατικό κίνημα με το βλέμμα στραμμένο στις αγωνιστικές παρακαταθήκες της τάξης μας.

Ο αγώνας των συναδέλφων στο GAMATO μας αφορά όλους. Η ανασφάλιστη και κακοπληρωμένη εργασία, οι αυθαιρεσίες, η καταστρατήγηση της εργατικής νομοθεσίας (και όχι μόνο) είναι ο νέος άγραφος κανόνας και το ιερό δισκοπότηρο των αφεντικών ενώ η απειλή της απόλυσης έρχεται να συμπληρώσει τη γκροτέσκα “Γκουέρνικα” του ταξικού πολέμου σήμερα. Η πολυδιαφημισμένη “ανάπτυξη” που υπόσχονται πολιτικοί και τεχνοκράτες μέσω των παπαγάλων της ενημέρωσης στοχεύει να περάσει σαν οδοστρωτήρας από πάνω μας και γι’ αυτό θα μας βρίσκει συνεχώς απέναντί της.
Ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία, στις απειλές, στους μπράβους και τους μαφιόζους οι συνάδελφοί μας θα κερδίσουν το σύνολο των δεδουλευμένων (νυχτερινά, έξοδα κίνησης, άδειες, αποζημιώσεις, δώρα και όλα τα ένσημα).
Συνέλευση Αλληλεγγύης στους εργαζόμενους του GAMATO:
Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού, Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου, Σύλλογος Εργαζομένων στα Φροντίστηρια Καθηγητών, Αναρχική συλλογικότητα “Μαύρο Δάσος”, Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Βίλα Ζωγράφου, Πρωτοβουλία Αναρχικών-Αντιεξουσιαστών από τους Πρόποδες του Υμηττού, Πρωτοβουλία για ανεξάρτητο κέντρο αγώνα εργατών, Αυτόνομο σχήμα Φυσικομαθηματικού, Πρωτοβουλία Κατοίκων Καισαριανής, Αυτόνομη Συνέλευση Ζωγράφου, Κατάληψη Ανάληψης, Συνέλευση ενάντια στα χαράτσια Βύρωνα, Καισαριανής, Παγκρατίου, Ζωγράφου, Συνέλευση κατοίκων Βύρωνα, Καισαριανής, Παγκρατίου
Αγώνας μέχρι την τελική δικαίωση
Οι απειλές και οι εργοδοτικές αυθαιρεσίες δε μας τρομάζουν,
μας εξοργίζουν
Άμεση καταβολή των δεδουλευμένων
Κανένας εργαζόμενος δεν είναι μόνος του
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας
Δεκέμβρης 2014 – Γενάρης 2015

Οι εργαζόμενοι κατέθεσαν μήνυση κατά της διοίκησης διότι δεν κατέβαλε δώρο Χριστουγέννων, γεγονός που κινεί αυτομάτως την διαδικασία αυτόφωρου.

Η προκλητική εργοδοσία δεν παρέστη στην τριμερή συνάντηση στο Υπουργείο Εργασίας που είχε οριστεί για χτες 30/12 για την καταβολή των οφειλόμενων δεδουλευμένων, ενώ την ίδια στιγμή θυροκόλλησαν ανακοίνωση στα γραφεία σύμφωνα με την οποία οι εργαζόμενοι τίθενται σε διαθεσιμότητα.

Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων, μετά τα γεγονότα της 28ης Δεκεμβρίου 2014 στο βιβλιοπωλείο Ιανός, αποφασίσαμε να αποσύρουμε όλα τα βιβλία μας από τα ράφια του Ιανού, μέσα στις επόμενες ημέρες.

Θεωρούμε ότι μια επιχείρηση (πόσο μάλλον ένα βιβλιοπωλείο!) δεν είναι δυνατόν να λειτουργεί βάζοντας τα ΜΑΤ να ξυλοκοπούν και να συλλαμβάνουν απεργούς έξω από την πόρτα του, να συκοφαντεί και να μηνύει ένα σωματείο εργαζομένων, να καταπατά ακόμα και τα πιο στοιχειώδη εργατικά και δημοκρατικά δικαιώματα.

Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων, ως ένα συνεργατικό εγχείρημα εργαζομένων, στέκονται αλληλέγγυες στους συναδέλφους που διώκονται και στον Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής.

Συμμετείχαμε στο παρελθόν, και θα συνεχίσουμε να συμμετέχουμε, σε κινητοποιήσεις έξω από βιβλιοπωλεία (συμπεριλαμβανομένου του Ιανού), αδιαφορώντας για τις όποιες επιπτώσεις μπορεί να έχει (και ήδη έχει…) η στάση μας αυτή στη διακίνηση των βιβλίων μας από τα συγκεκριμένα βιβλιοπωλεία. Μετά όμως από τα πρωτοφανή γεγονότα της Κυριακής, είμαστε εμείς που δεν θέλουμε να έχουμε την οποιαδήποτε σχέση με το βιβλιοπωλείο Ιανός. Προφανώς η απόσυρση των βιβλίων μας είναι πολύ πιο επιζήμια για τις Εκδόσεις των Συναδέλφων, αλλά για εμάς είναι ζήτημα αρχής. Όχι μόνο γιατί ένας από τους προσαχθέντες, μέλος του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής είναι ταυτόχρονα και μέλος του συνεταιρισμού των Εκδόσεων των Συναδέλφων, αλλά γιατί, όταν χτυπιέται οποιοσδήποτε συνάδελφος, είναι σαν να χτυπιέται ένας από εμάς.

Με την «ευχή» «άντε μου στο διάολο» προς τους εργαζόμενους του ΕΣΠ και τα σωματεία ΣΒΕΜΚΟ και Εργαζομένων του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες από την Πρόεδρο του ΔΣ του ΕΣΠ, κα Αργυροπούλου, έληξε η συνάντηση μεταξύ εργαζομένων και εργοδοσίας που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα, κατά τη διάρκεια της απεργίας εργαζόμενων που διαρκεί από τις 23 Δεκέμβρη. Μέρος των εργαζομένων αποχώρησε από την αίθουσα.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, το ΔΣ του ΕΣΠ ανακοίνωσε δύο επιπλέον απολύσεις, δε δεσμεύτηκε ρητά για την αποπληρωμή των δεδουλευμένων που αφορούν σε έως και 6 μισθούς τόσο για τους υφιστάμενους όσο και για τους απολυμένους εργαζόμενους. Να μην αναφερθούμε στην ανεκδιήγητη αντίφαση ότι ένας οργανισμός-«προστάτης» των προσφύγων έχει καθυστερήσει πληρωμές προς διερμηνείς αιτούντες άσυλο και πρόσφυγες έως και 2 χρόνια.
Το ΔΣ εκτραχύνθηκε πλήρως όταν επανειλημμένως επεσήμανε ότι δεν θεωρεί τον εαυτό του εργοδότη καθώς «είναι εθελοντές», ότι δεν αναγνωρίζει τις απολύσεις ονομάζοντάς τες «μη ανανέωση σύμβασης ορισμένου χρόνου», όταν οι εργαζόμενοι έχουν σχέση εξαρτημένης εργασίας με το ΕΣΠ, και ότι «λυπάται» για το σύνθημα «Σεβασμός στους Εργαζόμενους, Σεβασμός στους Πρόσφυγες» που αναγράφεται σε πανό της απεργίας, καθώς «προτεραιότητα δεν έχουν οι εργαζόμενοι». Επιπλέον οι γιορτινές ευχές από την εργοδοσία περιελάμβαναν εκφράσεις όπως «ναίξεις και ξερός» από τον Αντιπροέδρο του ΔΣ, κο Κουσίδη, προς εργαζόμενο.
Δεν έχουμε καμία αυταπάτη. Και γιορτές να μην ήταν, το ΔΣ θα μας έλουζε με τις ίδιες «ευχές». Διότι οι εργαζόμενοι στο ΕΣΠ το ενοχλούμε: καταφέραμε με τη δυναμική μας απεργία να λάβουμε ως «δια μαγείας» από 5 έως και 7 μισθούς, αλλά και να επιβάλουμε στο ΔΣ να συνδιαλλαγεί με τα εργατικά σωματεία, ενώ εδώ και 2 μήνες απέφευγε να δώσει οποιαδήποτε απάντηση και επέμενε να ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει περιθώριο για άμεση αποπληρωμή των δεδουλευμένων.
Το ΣΒΕΜΚΟ καλεί σε συνέχιση της απεργίας έως ότου αποπληρωθούν τα δεδουλευμένα όλων των εργαζόμενων, να ανακληθούν οι απολύσεις των 4 συναδέλφων και να αναγνωριστεί η πραγματική σχέση εργασίας τους με το ΕΣΠ.
Τονίζουμε ότι:
– Μοναδικούς λόγους να «λυπάται» το ΔΣ του ΕΣΠ αποτελούν η χρόνια καθυστέρηση στην καταβολή δεδουλευμένων (που φτάνει σταθερά τους 6 μήνες τα τελευταία 7 χρόνια) και η μη υπογραφή συμβάσεων, παρά μόνο με πολύμηνη καθυστέρηση. Η τελευταία πρόφαση για την κατάσταση αυτή κατέρρευσε μετά την έγκριση 2 νέων προγραμμάτων, όπως ανακάλυψαν εργαζόμενοι, χωρίς να έχουν ενημερωθεί από τη διοίκηση.
– Το ΔΣ του ΕΣΠ αποτελεί το μοναδικό υπόχρεο εργοδότη απέναντι στους εργαζομένους. Η μη έγκαιρη εξεύρεση πόρων (ανανέωση προγραμμάτων, αδέσμευτοι πόροι κ.α.) και η μη στελέχωση του σχετικού με αυτούς τμήματος συνιστούν κακή διαχείριση εκ μέρους του ΔΣ του ΕΣΠ, το οποίο, είτε το αντιλαμβάνεται είτε όχι, έχει την αποκλειστική ευθύνη για τις χρωστούμενες αμοιβές.
-Δεν θα δεχτούμε την εντατικοποίηση των όρων εργασίας μας. Γι’ αυτό απαιτούμε ανάκληση όλων των απολύσεων. Οι απολύσεις τεσσάρων συναδέλφων δεν συνιστούν μόνο απαξίωση των ίδιων, αλλά και των εργαζομένων που καλούνται να διεκπεραιώσουν το ίδιο έργο παρά τη συρρίκνωση του τμήματός τους.
– Δε θα δεχτούμε μαθήματα «κοινωνικής ευαισθησίας». Εμείς οι εργαζόμενοι είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε καλύτερα από οποιαδήποτε εργοδοσία τις ανάγκες των εξυπηρετούμενων. Αποτελούμε τη ραχοκοκαλιά του ΕΣΠ υπό εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες και είναι με τη δική μας εργασία που ο οργανισμός παρέχει υπηρεσίες σε εκατοντάδες κοινωνικά αποκλεισμένα άτομα. Ενδεικτικό είναι ότι κατά τη διάρκεια της απεργίας μας οι πρόσφυγες και οι αιτούντες άσυλο στάθηκαν αλληλέγγυοι, παρόλο που δεν εξυπηρετούνταν.
ΣΒΕΜΚΟ
Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις Μη-Κυβερνητικές Οργανώσεις