1^η Μάη 1886: οι εξεγερμένοι εργάτες στο Σικάγο αγωνίζονται όχι μόνο για την κατάκτηση του οκταώρου αλλά και για την κατάργηση του συστήματος της μισθωτής σκλαβιάς.

1^η Μάη 2015: το κεφάλαιο και το κράτος εξαπολύουν ολομέτωπη επίθεση στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα και μέσω των χειραγωγών συνοδοιπόρων τους (κόμματα, συνδικαλιστική γραφειοκρατία) επιχειρούν να επιβάλουν την κοινωνική και ταξική ειρήνη.

…ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Το αποτέλεσμα των περασμένων εκλογών και η νέα διαχείριση της κρατικής εξουσίας από τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αναδιαμορφώνει τους κοινωνικo-πολιτικούς συσχετισμούς στον ελλαδικό χώρο, κάτω από το μανδύα της οικονομικής αστάθειας και των ενδοκυριαρχικών ανταγωνισμών σε παγκόσμιο επίπεδο. Η νέα κυβέρνηση πλέον, η συνεργασία αριστερών και εθνικιστο-ψεκασμένων, καλείται να διαπραγματευτεί τους νέους όρους εκμετάλλευσης, επιχειρώντας να φορέσει ένα ανθρώπινο προσωπείο στο καπιταλισμό διαμορφώνοντας παράλληλα τη κοινή αντιμνημονιακή ιδέα που τους χωράει όλους. Όπως κάθε εξουσία άλλωστε που επιδιώκει να εδραιώσει τη θέση της οφείλει να διατηρεί τις ισορροπίες μέσα στο κοινωνικό ιστό. Έτσι πρέπει να καλυφθεί κάθε πλευρά από το ρευστό ανομοιογενές σώμα που ανέθεσε τη διαχείριση των ζώων του ’’για πρώτη φορά αριστερά’’. Από τη μία λοιπόν διαμορφώνεται μια κοινή γνώμη όπου όλα τα δεινά χρεώνονται στους “κακούς Γερμανούς’’ και το μνημόνιο, και από την άλλη παζαρεύονται ελπίδες για μια φαινομενικά ανθρωπιστική διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, δηλαδή της σταδιακής επαναφοράς του καρότου μπροστά από το μαστίγιο. Με αυτό τον τρόπο η νέα κυβέρνηση επιχειρεί να εξασφαλίσει τη κοινωνική και διαταξική ειρήνη, να αποσυμπιέσει τη κοινωνική βάση και να νομιμοποιήσει ηθικά το θεσμικό υπάρχον.

Το παρεμβατικό μοντέλο διακυβέρνησης που επικαλούταν ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να πνίγεται μέσα στις αντιφάσεις του. Μια σοσιαλδημοκρατική διαχείριση όχι μόνο υποτάσσεται στους νόμους της ελεύθερης αγοράς και στο δυσμενές περιβάλλον της Ε.Ε, αλλά μετατρέπεται και σε σοσιαλφιλελεύθερη αφού για να γυρίσουν τα γρανάζια στο σύστημα της εκμετάλλευσης, που το ίδιο φυσικά μένει στο απυρόβλητο, προέχει η βιωσιμότητα των ελληνικών τραπεζών και η κερδοφορία του ελληνικού κεφαλαίου. Η πιθανή λήψη φαινομενικών μέτρων ανακούφισης για τους από κάτω της κοινωνίας δε αποτελεί παρά την τήρηση των προσχημάτων. Μη ξεχνάμε ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση που αποκαλείται και αριστερή ούτε αμφισβήτησε, ούτε ήρθε σε ρήξη με βασικούς πυλώνες της παγκόσμιας κυριαρχίας και του καπιταλισμού, όπως η Ε.Ε και το ΝΑΤΟ. Άλλωστε από τις πρώτες μέρες διακυβέρνησης δόθηκαν και οι αντίστοιχες εγγυήσεις, όπως αυτή για τη συνέχιση της στρατιωτικής συνεργασίας της Ελλάδας με το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ.

Αυτό που επίσης έχει ενδιαφέρον να τονιστεί, είναι η αξιοποίηση από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ τεχνο-επιστημονικού δυναμικού στις αντίστοιχες κυβερνητικές θέσεις. Σκοπός είναι ο εξορθολογισμός της κρατικής εξουσίας και η αναδίπλωσή της σε ένα καινοτόμο και προοδευτικό μηχανισμό. Συνεπώς, ακούμε τους εξουσιαστές να διακηρύττουν πιο ανθρώπινες φυλακές, άμβλυνση του χάσματος αστυνομίας και πολιτών, κέντρα φιλοξενίας μεταναστών, εξορύξεις χρυσού με σεβασμό στο περιβάλλον κ.α. Δηλαδή εναλλακτικούς όρους εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Επιπλέον στον κοινωνικό τομέα, διαφορετική μορφή φαίνεται να παίρνει η καταστολή των κοινωνικο-ταξικών αγώνων. Το βήμα για τη θεσμική έκφραση ή και υιοθέτηση των κινηματικών προταγμάτων ίσως αποτελέσει το βασικό όπλο του κράτους για την αφομοίωση των αντιστεκόμενων. Οι υπόλοιποι αγώνες θα επιχειρείται να απομονώνονται με τελική επιδίωξη την εξασθένισή τους, και όσοι αποκλίνουν από τα δοσμένα θεσμικά πλαίσια αγώνα και εξεγείρονται, θα έχουν να κάνουν με τη συκοφάντηση και ωμή καταστολή όπως την έχουμε γνωρίσει.

Από τη δικιά μας πλευρά γίνεται σαφές ότι δε μπορεί να υπάρξει ευνοϊκότερη εκμετάλλευση παρά μόνο η κατάργησή της, η αλλοτρίωση, η ερμηνεία της ζωής με οικονομικούς όρους, η ασφυξία σε ένα αστικό περιβάλλον και η λεηλασία της φύσης, οι φυλακές και ο κάθε καταναγκασμός που γεννάει η εξουσία, δε μπορεί να αποκτήσει κανένα απελευθερωτικό πρόσημο παρά μόνο να καταστραφεί.

Μέσα από την πιο ολοκληρωμένη εφαρμογή των αρχών της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης, της συλλογικότητας και της ελεύθερης ανάπτυξης των δυνατοτήτων του καθενός. Κόντρα σε κάθε μορφή εξουσίας, συγκεντρωτισμού και ιεραρχίας, να οικοδομήσουμε έναν νέο κόσμο που θα απαντά στις κοινωνικές ανάγκες με μια διαφορετική μορφή οργάνωσης καθιστώντας το διαμεσολαβητικό ρόλο του κράτους σε αχρηστία, καταδεικνύοντας παράλληλα το ρόλο του ως δύναμη κατοχής της κοινωνίας. Να θέσουμε στο επίκεντρο τις ανθρώπινες σχέσεις και την αρμονική συνύπαρξη με το φυσικό περιβάλλον και όχι το κέρδος. Να δείξουμε σε όλο τον κόσμο ότι η κοινωνία είμαστε ικανοί να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας και ότι δεν χρειαζόμαστε κανένα αρχηγό, ηγέτη, κηδεμόνα.

Αντιστεκόμενοι σε όλα τα μέτωπα και με όλα τα μέσα στους εχθρούς της ελευθερίας αρνούμαστε να κάνουμε έστω ένα βήμα πίσω από την υπόθεση της παγκόσμιας κοινωνικής απελευθέρωσης που μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μέσα από ένα πολύμορφο διεθνές επαναστατικό κίνημα, το οποίο θα πρέπει να βοηθήσουμε Όλοι να προχωρήσει, κατά τόπους και ως τη γενική επικράτηση του.

Η ιστορία δε θα μας περιμένει και δρόμος για την κατάκτησή της δεν ανακόπτεται, όλα συνεχίζονται…

ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΤΑΞΙΚΟ ΑΓΩΝΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΓΡΙΝΙΟΥ