Όλα τα άρθρα του/της anarchosyndikalist

omnia sunt communia we're talking about anarchosyndicalism

Ισπανία: Η πρώτη διαμαρτυρία ολογραμάτων στην ιστορία

μεταφράζει ο rebelian

CCQvx8OWAAAsEcH.jpg large ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΠΑΡΟΝ

Ισπανοί πολίτες πραγματοποίησαν την πρώτη διαμαρτυρία ολογραμάτων  στην ιστορία, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν μπροστά στο κοινοβούλιο, χωρίς να παραβιάζονται οι νέες δρακόντειες κατευθυντήριες γραμμές του νόμου περί εθνικής ασφάλειας,  για τις νέες τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα και του αντιτρομοκρατικού νόμου.

Σύμφωνα με την πρόσφατα εγκεκριμένη νομοθεσία, οι πολίτες της Ισπανίας δεν μπορούν να διαμαρτυρηθούν ενάντια στο Κογκρέσο και να πραγματοποιούν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε δημόσιους χώρους, συν το ότι πρέπει να ζητούν  την άδεια από τις αρχές κάθε φορά που θέλουν να διαμαρτυρηθούν δημοσίως.

Η ιστορική διαδήλωση έξω απο το Ισπανικό κοινοβούλιοCCQWm01WIAIiYf5

https://www.youtube.com/watch?v=BCvIx7BSdhI#t=17

“Αν είστε ένα  πραγματικό πρόσωπο  δεν μπορείτε να εκφραστείτε ελεύθερα, μπορείτε να το κάνετε εδώ μόνο αν μετατραπείτε σε ένα ολόγραμμα», λέει μια γυναίκα στο βίντεο που δημοσιοποιήθηκε από το κίνημα “Hologramas para la Libertad».

Video: http://youtu.be/7CwoNc8oFSA

Στην ιστοσελίδα του κινήματος πολίτες κλήθηκαν να συμμετάσχουν γράφοντας ένα γραπτό μήνυμα , αφήνοντας ένα ηχογραφημένο μήνυμα, ή μετατρέποντας τους εαυτούς τους σε ένα ολόγραμμα με την καταγραφή βίντεο μέσω κάμερας.

απο το

http://revolution-news.com/first-hologram-protest-in-history-held-against-spains-gag-law/

https://athens.indymedia.org/post/1542877/

Ανακοίνωση Athens Indymedia σχετικά με κινήσεις καταστολής του.

images1-1Την Παρασκευή 12/9 ειδοποιηθήκαμε από την συλλογικότητα Mayfirst, η οποία φιλοξενεί ένα μέρος της υποδομής του Athens Indymedia, ότι δέχτηκαν κλήτευση από το Υπ. Δικαιοσύνης των Η.Π.Α σχετικά με έρευνα που διενεργεί το FBI. Συγκεκριμένα το FBI απαιτούσε την παράδοση των προσωπικών στοιχείων των συνδρομητών που χρησιμοποιούν τις IP διευθύνσεις του Athens Indymedia (δηλαδή των διαχειριστών του), χωρίς να δίνεται καμία εξήγηση για τους λόγους αυτής της απαίτησης ή για περαιτέρω έρευνα στο περιεχόμενο του μηχανήματος. Απαίτηση που βέβαια δεν έγινε αποδεκτή απο την συλλογικότητα της Mayfirst, και σε γνώση των κινδύνων που αυτό συνεπάγεται για τα μέλη και τις υποδομές της.

Την Παρασκευή 12/9 ειδοποιηθήκαμε από την συλλογικότητα Mayfirst, η οποία φιλοξενεί ένα μέρος της υποδομής του Athens Indymedia, ότι δέχτηκαν κλήτευση από το Υπ. Δικαιοσύνης των Η.Π.Α σχετικά με έρευνα που διενεργεί το FBI. Συγκεκριμένα το FBI απαιτούσε την παράδοση των προσωπικών στοιχείων των συνδρομητών που χρησιμοποιούν τις IP διευθύνσεις του Athens Indymedia (δηλαδή των διαχειριστών του), χωρίς  να δίνεται καμία εξήγηση για τους λόγους αυτής της απαίτησης ή για περαιτέρω έρευνα στο περιεχόμενο του μηχανήματος. Απαίτηση που βέβαια δεν έγινε αποδεκτή απο την συλλογικότητα της Mayfirst, και σε γνώση των κινδύνων που αυτό συνεπάγεται για τα μέλη και τις υποδομές της.
Για εμάς η εξέλιξη αυτή, σε μεγάλο βαθμό προδίδει την εμπλοκή των ελληνικών αρχών σε αυτή την υπόθεση. Οι μηχανισμοί καταστολής γνωρίζουν πολύ καλά ότι η οποιαδήποτε έρευνα ή κατάσχεση του εξοπλισμού μας δεν θα έθετε σε κίνδύνο τους χρήστες ούτε θα σταματούσε την λειτουργία του μέσου. Δεν το έχουν πετύχει άλλωστε σε καμία προσπάθειά τους στα 14 χρόνια λειτουργίας του athens indymedia. Πιστεύουμε οτι αυτή η νέα επίθεσηπου δέχεται το κίνημα και η αντιπληροφορηση  προσωποποιεί την  στρατηγική που επιλέγει να  στοχοποιήσει πλέον, συγκεκριμένα τα πρόσωπα της διαχειριστικής, με σκοπό να κάνει ξεκάθαρες τις από ‘δω και πέρα επιλογές του κρατικού μηχανισμού σχετικά με τον έλεγχο και την ποινικοποίηση της ενημέρωσης και της διάδοσης του λόγου και των πράξεων της κοινωνικής αντίστασης.
Η διαχειριστική ομάδα του athens indymedia πραγματοποιεί όλες τις αναγκαίες ενέργειες για την απρόσκοπτη συνέχιση της λειτουργίας του μέσου, της ασφάλειας των χρηστών  και την υλοποίηση των στρατηγικών της επιλογών, αρνούμενη να υποταγεί στον φόβο και την φίμωση που το κράτος προσπαθεί να της επιβάλλει.
 
Καλούμε όλους όσους επιθυμούν και αγωνίζονται για ένα κόσμο ελευθερίας, ισότητας, αλληλεγγύης και ευημερίας για όλους, να στηρίξουν με κάθε τρόπο τα μέσα αντιπληροφόρησης και το Athens Indymedia.
Συλλογικότητα Διαχείρισης του
Athens Indymedia

Χρυσή Αυγή κατά του Εθνικού Θεάτρου

Χρυσή Αυγή κατά του Εθνικού Θεάτρου

Την απαγόρευση της δράσης του προγράμματος του Εθνικού Θεάτρου «ΦΟ(βος) ΡΑ(τσισμός) STOP» ζητεί με ερώτησή του προς τους υπουργούς Δικαιοσύνης, Παιδείας και Πολιτισμού, ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Παναγιώτης Ηλιόπουλος
Με κοινή ανακοίνωσή τους, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος, το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών και το Σωματείο Εργαζομένων Εθνικού Θεάτρου καταδικάζουν την ενέργεια.

Αναλυτικά, αναφέρουν:
«Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Παναγιώτης Ηλιόπουλος, με ερώτηση προς τους Υπουργούς Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού ζητάει την απαγόρευση της δράσης του προγράμματος του Εθνικού Θεάτρου «ΦΟ(βος) ΡΑ(τσισμός) STOP», του οποίου ο σκοπός είναι να ενημερώσει τα παιδιά στα σχολεία για τους κινδύνους της ανόδου του φασισμού και του ρατσισμού.
Εμείς, οι άνθρωποι που υπηρετούμε το θέατρο, είμαστε ενάντια σε ό,τι περιορίζει, ελέγχει, λογοκρίνει, καταστέλλει και εκφοβίζει τη θεατρική τέχνη. Ειδικότερα δε, από ανθρώπους που έχουν χαραγμένα στο σώμα τους συνθήματα της πιο ντροπιαστικής για την ανθρωπότητα πλευράς της ιστορίας. Από ανθρώπους που με την βία προσπάθησαν να ακυρώσουν θεατρικές παραστάσεις. Η τέχνη του θεάτρου είναι όπλο που στοχεύει στην αφύπνιση των συνειδήσεων. Αυτό το όπλο δεν θα το παραδώσουμε ποτέ.
Το Εθνικό Θέατρο, η πρώτη θεατρική σκηνή της χώρας, δεν μπορεί να μένει αμέτοχη στην πραγματικότητα. Οφείλει να κρατήσει ζωντανή την ιστορική μνήμη, να προωθήσει την ελευθερία του λόγου, της έκφρασης, τη δημοκρατία. Οφείλει να βρίσκεται απέναντι σε ό,τι προσπαθεί να τα περιορίσει. Οφείλει να σταθεί απέναντι στον φασισμό, τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία».

από: www.thepressproject.gr

Άδεια να παρακολουθεί 193 χώρες είχε η NSA

Η Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας (NSA) των ΗΠΑ εξασφάλισε το 2010 τη νομική έγκριση να παρακολουθεί 193 κράτη, με εξαίρεση τέσσερις αγγλόφωνες χώρες, μεταξύ των οποίων η Βρετανία, σύμφωνα με την Washington Post
Η αμερικανική εφημερίδα εξασφάλισε από τον πρώην σύμβουλο της NSA Έντουαρντ Σνόουντεν έγγραφα της δικαιοσύνης του 2010, με τα οποία δίνεται άδεια στην NSA να παρακολουθεί τις επικοινωνίες σε κατάλογο χωρών, οι οποίες είχε κριθεί ότι παρουσίαζαν ζωτικής σημασίας ενδιαφέρον για την αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), η Παγκόσμια Τράπεζα, η Ε.Ε. και η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) βρίσκονται επίσης μεταξύ των νόμιμων στόχων της NSA. Ωστόσο η Βρετανία, ο Καναδάς, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία, οι τέσσερις άλλες χώρες που ανήκουν στην ομάδα των «Πέντε Ματιών», μαζί με τις οποίες οι ΗΠΑ έχουν πολύ στενές σχέσεις συνεργασίας στον τομέα των πληροφοριών, αποκλείονται ειδικά από τον κατάλογο.
Η νομική έγκριση επέτρεπε επίσης στην NSA να υποκλέψει κάθε επικοινωνία, όπως τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου αμερικανών πολιτών που αναφέρονταν σε ή σχετίζονταν με οποιονδήποτε ξένο στόχο.
Σχεδόν 90.000 στόχοι το 2013
Την Παρασκευή, ο διευθυντής της υπηρεσίας πληροφοριών δημοσίευσε την πρώτη έκθεση διαφάνειας που καταγράφει τον όγκο των υποκλοπών της NSA. Το 2013, η NSA είχε σχεδόν 90.000 στόχους, με κάθε στόχο να αντιστοιχεί σε ένα πρόσωπο, μία ομάδα ή μία οργάνωση.
Μεταρρύθμιση του προγράμματος τηλεφωνικών παρακολουθήσεων της NSA στις ΗΠΑ καταρτίζεται στο Κογκρέσο, ωστόσο δεν προβλέπει αλλαγή στα προγράμματα για το εξωτερικό.

από: www.thepressproject.gr

Τα προσωπικά δεδομένα στη νέα εποχή της επιτήρησης

Δημοσιεύτηκε από

προσωπικα_δεδομενα

Αν και υπάρχουν πολλά άρθρα στο osarena, για την ιδιωτικότητα και την προστασία των προσωπικών δεδομένων, είπα να το μαζέψω λίγο ώστε να το εξετάσουμε από κάθε παράμετρο, καθώς η τεχνολογία δεν αρχίζει ούτε σταματάει στο διαδίκτυο. Να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για αυτά, τόσο ατομικά όσο και συλλογικά, μα και τι προβλέπουν οι χάρτινοι νόμοι για όλα αυτά.
O 21oς αιώνας θα μείνει ιστορικά σαν τη νέα εποχή της επιτήρησης και του ελέγχου των μαζών, σε κάθε τομέα, από τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς, μέχρι την κατανάλωση. Οι τακτικές που εφάρμοζε η Κίνα και κατέκριναν οι δυτικές κοινωνίες τον προηγούμενο αιώνα είναι πλέον οικουμενικές και οι δυστοπικές κοινωνίες που θα εδραιώσουν την ανθρώπινη ύπαρξη και εξέλιξη του ανθρωπίνου γένους στους επόμενους αιώνες έχουν πλέον εδραιωθεί. Η λογοτεχνία και η επιστημονική φαντασία έχει μιλήσει αρκετές δεκαετίες πριν για αυτήν την εξέλιξη, με πιο χαρακτηριστικά τα γραφόμενα των Όργουελ (1984), Gimpson (ο Νευρομάντης), Tevis (Έτος 2500 μχ). Αν και οι ιστορίες είναι διαφορετικές, το σενάριο είναι το ίδιο όσον αφορά την ανθρωπότητα η οποία βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό αποχαυνωμένη και αποκομμένη από την γνώση και πλήρως εξαρτημένη από τις εταιρείες-κυβερνήσεις.
Η νέα αυτή εποχή της επιτήρησης, φέρνει μαζί της και τεχνολογίες οι οποίες αναπτύσσονταν χρόνια πριν και που απώτερο σκοπό έχουν, όχι την βοήθεια στην ανθρωπότητα μα, τον έλεγχο αυτής. Αναφέρομαι φυσικά στην Βιοτεχνολογία/Βιομετρία η οποία σύντομα θα μπει στην καθημερινότητά μας με τις νέες βιομετρικές ταυτότητες, αν και μέσω της αποθήκευσης γενετικού υλικού υφίσταται καιρό πριν.

Η άνευ όρων παράδοση:

Οι άνθρωποι έχουμε απολέσει την ατομική μας ελευθερία και έχουμε παραδώσει τον έλεγχο της ζωής μας όχι τώρα, μα από πάντα, υποκύπτοντας στον υπερκαταναλωτισμό και δεχόμενοι πως ανάμεσά μας υπάρχουν “μεγάλοι” άνδρες που θα μας καθοδηγήσουν και θα μας σώσουν. Μα κανείς δεν αναλογίζεται (και αν το κάνει το αποδιώχνει επειδή του είναι δυσάρεστο), πως από αυτό που πρέπει να σωθούμε είναι από τον ίδιο μας τον (κακό) εαυτό και την απόλυτη παράδοσή μας στις αισθήσεις.
Η βιοτεχνολογική επανάσταση είναι ένα από τα μεγάλα ζητήματα της εποχής μας και κατά πάσα πιθανότητα το πιο κρίσιμο τις αμέσως επόμενες δεκαετίες, αλλά οι απαρχές της θα πρέπει να αναζητηθούν σε ένα προπολεμικό (1932) μυθιστόρημα, τον Γενναίο νέο κόσμο του Χάξλεϊ, όπου ο κοινωνικός δαρβινισμός επιβάλλεται μέσω της πολιτικής καταστολής, με την συμμετοχή της επιστήμης, και όπου ο 20ός αιώνας, αλλά και ο επόμενος, είναι οι εφιάλτες του 19ου αιώνα και τα εκδικητικά φαντάσματα του Δαρβίνου και των μαθητών του. Τα σύγχρονα πολιτικά και οικονομικά συστήματα έχουν τη δύναμη, μέσω της τεχνολογίας, να ελέγξουν το πεδίο των σημασιών και την διαλεκτική όπως και τις επιπτώσεις των νοημάτων.
Η τεχνολογία, επιταχύνοντας τον χρόνο, τον καταργεί. Κατάργηση του χρόνου, ωστόσο, σημαίνει και το τέλος της ιστορικής εποχής και ριζική μεταβολή του ποιού των συγκινήσεών της, δεδομένου ότι συνεπάγεται και το τέλος των διαδικασιών ή των κοινωνικών ζυμώσεων και την κυριαρχία μιας παγκόσμιας διαχειριστικής κοινωνίας. Ο χρόνος ως παρελθόν, παρόν και μέλλον καταργείται και αντικαθίσταται από μια σειρά ανταποκρίσεις. Ίσως τα παραπάνω να μη συνιστούν απλώς μια σκοτεινή προφητεία.

Και έτσι ήδη βρισκόμαστε σε μια εποχή που τα παιδιά που θα γεννηθούν από εδώ και πέρα, μα και όσα ήδη βρίσκονται στις ηλικίες των 4 με 5 χρόνων, δεν θα έχουν σαφή την έννοια της ιδιωτικότητας και των προσωπικών δεδομένων, με μια καθοδηγούμενη “κουλτούρα” δοσμένη στην απόλαυση της αίσθησης και στην απαλοιφή των ευθυνών, μέσα σε έναν καταναλωτισμό από gadgets και μηχανές που θα δουλεύουν για εμάς, επιτηρώντας μας στην ουσία, να είμαστε “καλοί πολίτες’. Δεν είναι ανάγκη να πάμε μακρυά, δείτε όσα αρχίζουν με την λέξη “smart” (smart-ohones, smart-tv, κλπ). Η ευγονική έχει περάσει ως κοινωνικό αγαθό στην ανθρωπότητα και όταν κάποια στιγμή αντιληφθούμε πως με αυτήν παραδώσαμε τον έλεγχο του σώματος και της διατροφής μας θα είναι πλέον πολύ αργά καθώς θα είμαστε εξαρτημένοι απόλυτα. Και εδώ δεν είναι ανάγκη να κάνουμε υποθέσεις. Η Monsanto, Nestle, τα ανθρώπινα πειράματα των πολυεθνικών της φαρμακευτικής στην Αφρική είναι ήδη γεγονός. Το επόμενο βήμα ήταν και η ασφάλεια που και αυτή πλέον έχει πολυεθνικό ονοματεπώνυμο (BlackWater). Έτσι από άκρη σε άκρη του πλανήτη τα επόμενα χρόνια ο φόβος και η πείνα θα κρατούν τους ανθρώπους σε μια κατάσταση εγρήγορσης και ανησυχίας με πολλά αρνητικά αποτελέσματα στην ψυχοσύνθεση και την σωματική υγεία, καθώς οι ανθρώπινες λειτουργίες δεν είναι σχεδιασμένες για μια μόνιμη κατάσταση επαγρύπνησης.

To παρόν:

Μια μεγάλη πλειοψηφία εξυμνεί την τεχνολογία, προσδιορίζοντάς της εμμέσως πλην σαφώς ακόμα και θεϊκές ιδιότητες. Αυτό όμως είναι απολύτως εσφαλμένο, καθώς η τεχνολογία που δίδεται στις μάζες είναι πεπαλαιωμένη για αυτούς που την δημιουργούν και δεν θα δινόταν αν δεν αποτελούσε ένα ακομα ισχυρό μέσον για τον έλεγχο των πληθυσμών.
Στις μέρες μας χρειάστηκε ένας Snowden για να μάθουμε πως η επιτήρηση και ο έλεγχος είναι εδώ και δεν αποτελούν προϊόντα επιστημονικής φαντασίας. Βέβαια και αυτό έχει ήδη αρχίσει να ξεχνιέται, με τον ίδιον ακριβώς τρόπο που ξεχάστηκε ο προκάτοχος και η βάση όλου αυτού, το Echelon, κάποιες δεκαετίες πριν.
Σε αυτό θα βοηθήσουν οι διαφημίσεις και η συνεχής παρότρυνση για γκάτζετς και απόκτηση προϊόντων που θα κάνουν “θαύματα” και θα συμβάλλουν στο να γινόμαστε πιο τεμπέληδες σε σώμα και νου και όλο πιο εξαρτημένοι από τις πολυεθνικές. Συσκευές, λογισμικά, χάπια, τροφές για την “ευκολία” μας και που αποδεδειγμένα πλέον όλο και πιο εύκολα υποκύπτουμε σε αυτά. Από δίπλα ο καταιγισμός του life-styling που θα σε θεωρεί υποδεέστερο αν δεν ακολουθείς την τελευταία λέξη της μόδας σε κάθε τομέα, δημιουργώντας ψυχαναγκαστικές εξαρτήσεις και διαταραγμένες σκέψεις.

Το Διαδίκτυο:

Προχωρώντας, βρισκόμαστε μπροστά σε μιαν άλλη διαπίστωση: πως η απομάκρυνση από το σύστημα αξιών ή αυτό που ευσχήμως αποκαλείται παραδοσιακή κριτική του πολιτισμού και η εστίαση του ενδιαφέροντος στην παρέκκλιση, με άλλα λόγια στο διαφυγόν ή «ξεστρατισμένο» σήμα, είχε αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός τεράστιου ανταγωνιστικού πεδίου στον πολιτισμό της Δύσης, όπου η εικονική πραγματικότητα δεν είναι παρά ο θρίαμβος του σολιψισμού. Το ότι η υψηλή τεχνολογία και η εικονική πραγματικότητα έχουν σολιψιστικό και επομένως, ως ένα βαθμό, θεολογικό περιεχόμενο δεν αποτελεί σημερινή διαπίστωση. Η ραγδαία εξάπλωση του Internet, λ.χ., σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης δεν αποδεικνύει απλώς ότι τα δισεκατομμύρια των χρηστών του δίνουν ένα σχεδόν εδεμικό περιεχόμενο στο Δίκτυο, αλλά και το ότι σήμερα το κινούν εμφανίζεται να προσελκύει πολύ λιγότερο ενδιαφέρον από την ίδια την κίνηση. Η επιγραμμική πρόσβαση του κοινού σε πολιτιστικά αγαθά έχει διαφοροποιηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Η δομή της κυκλοφορίας τέτοιων αγαθών τείνει όλο και περισσότερο προς την καθετοποίηση και τη συγκέντρωση. Ο τρόπος με τον οποίο το ευρύ κοινό ιδιοποιείται τις τεχνολογίες της πληροφορίας είναι κρίσιμος για τη δομή και την οργάνωση του δυνητικού δημόσιου χώρου. Δυστυχώς, για μεγάλο κομμάτι των χρηστών του διαδικτύου η επιλογή εργαλείων και πρακτικών για την πρόσβαση σε πολιτιστικά και πληροφοριακά αγαθά γίνεται με καθαρά ουτιλιταριστικά κριτήρια. Το αποτέλεσμα είναι να ενισχύεται η τάση για συγκέντρωση των πληροφοριακών και τεχνικών πόρων στα χέρια μονοπωλίων, κάτι που υποσκάπτει την αρχή της διαδικτυακής ουδετερότητας.
Η ανάδυση ολιγοπωλίων στο τομέα της εμπορικής διανομής πολιτιστικών και πληροφοριακών αγαθών από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 είχε ήδη αρχίσει να αλλάζει τα δεδομένα. Για παράδειγμα, η Google με το YouTube κυριάρχησε στον τομέα του video streaming και η Apple με το iTunes στην επιγραμμική διανομή μουσικής. Η εξέλιξη αυτή έχει σαφώς αρνητικές επιπτώσεις στην πολιτική οικονομία του διαδικτύου. Τα διαδικτυακά μονοπώλια έχουν πλέον το πάνω χέρι ακόμη και επί παραγωγών περιεχομένου με παραδοσιακή πολιτική επιρροή, όπως οι εκδότες. Σε επίπεδο ελευθερίας έκφρασης η εξέλιξη είναι επίσης αρνητική. Τα ολιγοπώλια πλέον ελέγχουν το τι θα δούμε, ακούσουμε, διαβάσουμε, κατεβάσουμε, γκρεμίζοντας την βασική αρχή της αρχιτεκτονικής του διαδικτύου, επιτείνοντας και επιταχύνοντας την μονοδρόμηση της πληροφοριακής ροής, από λίγους μονοπωλιακούς κόμβους προς το ευρύ κοινό.
Σε αυτά τα ολιγοπώλια ανήκουν και τα λεγόμενα social media που χτίστηκαν και δημιουργήθηκαν με βάση τις πλαστές ανάγκες της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης, δημιουργώντας συν τ’ άλλα ενοχές στους ανθρώπους για την έλλειψη της κοινωνικοποίησής τους, αναλαμβάνοντας αυτά ρόλο ψυχολόγου, προξενήτρας, καθοδήγησης σκέψης και πολλών άλλων. Και οι άνθρωποι τα δέχτηκαν εύκολα, υπέκυψαν σε αυτά κάνοντάς τα παντοδύναμα με την συνεχή ροή προσωπικών τους πληροφοριών για να εντυπωσιάσουν τους άλλους, μετρώντας τις φίλιες και διαπροσωπικές σχέσεις με τα likes.
Υπέκυψαν στις υποτιθέμενες ευκολίες λογισμικού που απλόχερα τους προσέφεραν η Microsoft, Apple, Google, Yahoo και τις αποδέχτηκαν ζητωκραυγάζοντας και δημιουργώντας γύρω τους κοινότητες θαυμαστών, κάνοντας ακόμα και αυτές τις ίδιες τις εταιρείες να απορούν για την ανθρώπινη αφέλεια και ηλιθιότητα και κάνοντάς τις να αποθρασυνθούν ακόμα περισσότερο αποκτώντας μεγαλύτερη ισχύ και ξεχειλισμένα θησαυροφυλάκια (δείτε αναλυτικότερα: Θα επιβιώσει ο καπιταλισμός εν μέσω «αφθονίας αξίας»; [Το ερώτημα της αξίας του Facebook]).

Ο καπιταλισμός κάνει πάρτι:

Μιλώντας για τεχνολογία, οι περισσότεροι σκέφτονται συνειρμικά διαδίκτυο, υπολογιστές και ρομποτική. Όμως η τεχνολογία δεν είναι μόνο αυτά. Τεχνολογία είναι η φαρμακευτική, ο τρόπος παρασκευής τροφών, η εμφιάλωση και συσκευασία τους, ακόμα και το τραπεζο-οικονομικό σύστημα. Όλα αυτά συγκαταλέγονται κάτω από τον μανδύα της εξέλιξης που γέννησε ένα από τα μεγαλύτερα θηρία και κτήνη που ‘πάτησαν” στην γη και αυτό είναι ο καπιταλισμός. Αυτό ακριβώς είναι η απαρχή των δυστοπικών κοινωνιών του παρόντος και του μέλλοντος που θα χειροτερέψουν ακόμα περισσότερο.
Για να επιβιώσει ο καπιταλισμός χρειαζεται να έχει τον έλεγχο σε κάθε τι, από διατροφή, υγεία, είδη πρώτης ανάγκης και αυτό το επιτυγχάνει ελέγχοντας τις κοινωνίες διά μέσω του χρήματος. Η κάθε πτυχή της καθημερινότητας και της τεχνολογίας, κινείται με βάση το κέρδος και το χρήμα, το οποίο καταλήγει στις τράπεζες, δημιουργώντας έτσι άνισα κοινωνικά στρώματα, με αποτέλεσμα την διάσπαση των κοινωνιών, ώστε αυτές να μην μπορούν να δουν τον εχθρό και το κτήνος, μα να αντιμάχονται αναμεταξύ τους.
Η εμφάνιση της βιομετρίας την ίδια εποχή, όπου η κουβέντα για τα προσωπικά δεδομένα και την ιδιωτικότητα βρίσκεται στο αποκορύφωμά της, δεν είναι καθόλου τυχαία ή συμπτωματική. Οι μελλοντικές γενιές, το αναφέραμε και στην αρχή, δεν θα τα γνωρίσουν όλα αυτά, μα θα ζουν σε έναν γυάλινο κόσμο, νομίζοντάς τον μάλιστα ως τον σωστό! Θα δέχονται τον μπάτσο μέσα στο ίδιο τους μυαλό και δεν θα έχουν καν την βούληση ή την ώριμη σκέψη να το αντικρούσουν.

Πώς αντιστεκόμαστε; Τι μπορούμε να κάνουμε τώρα;

How-To’s και μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν. Κατ αρχάς θα πρέπει να αποδεχθείτε το γεγονός πως κάποια πράγματα που φαντάζουν ως ευκολίες δεν είναι καθόλου τέτοια και να είσαστε έτοιμοι να τα εγκαταλείψετε. Παραφράζοντας λίγο τα λόγια του Κάλβου:

Θέλει τόλμη και θυσίες η ελευθερία.

(διότι στερούμενοι το δικαίωμα της ιδιωτικότητας, δεν υπάρχει και πραγματική ελευθερία)

Κάτι ακόμα σημαντικό είναι να συνειδητοποιήσετε πως όλες αυτές οι πολυεθνικές κάθε είδους και σε κάθε τομέα, οι τράπεζες, οι πολιτικοί, οι μπάτσοι και το δικονομικό σύστημα, δεν είναι με το μέρος σας. Όχι απλά δεν είναι φίλοι σας, μα είναι εχθροί σας και μόνο ως τέτοιους θα πρέπει να τους αντιμετωπίζετε.
Θα πρέπει ακόμα να γνωρίζετε πως όλες οι εταιρείες με τις οποίες συνδιαλέγεστε και ζητούν τα προσωπικά στοιχεία, συλλέγουν και μεταπωλούν ή επωφελούνται με άλλους τρόπους των προσωπικών σας δεδομένων. Για παράδειγμα, όταν υπογράφατε εκείνα τα χαρτιά στην τράπεζα για το δάνειο/κάρτα που σας τα έβαζαν με σειρά, χωρίς να δείτε τι ανέγραφαν στις πολλές σελίδες και με τα μικρά γράμματα, αναφέρουν πως τους παραχωρείτε και το δικαίωμα εκμετάλλευσης των προσωπικών σας δεδομένων. Αυτό εξηγεί, για παράδειγμα, το γιατί οι διάφορες εισπρακτικές εταιρείες που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια από αεριτζήδες, έχουν τα πλήρη στοιχεία σας. Το ίδιο ισχύει και για τα στοιχεία σας που έχουν, οι πάροχοι (πχ, σταθερής/κινητής τηλεφωνίας), το ίδιο και αυτήν την καρτούλα που βγάζετε στα super-markets για να έχετε έκπτωση 0.045 λεπτά στον συνολικό λογαριασμό. Όλα αυτά τα προσωπικά σας στοιχεία χρησιμοποιούνται με πολλούς τρόπους.
Από την μια γνωρίζουν με ποιους μιλάτε, επικοινωνείτε, πότε, τι λέτε, τι ψωνίζετε, σε ποιο σημείο βρίσκεστε όταν κάνετε αναλήψεις και αγορές και κάθε άλλη λεπτομέρεια που συνθέτουν την ίδια σας την ζωή.
Λίγα 24ωρα πριν είδαμε διθυραμβικά άρθρα για το ‘έξυπνο σπίτι” που ανακοίνωσε η google. Αυτό σημαίνει πως σας απαλλάσσει πλέον από… δύσκολες χειρωνακτικές εργασίες, όπως για παράδειγμα να κλείνετε τους διακόπτες με το φως και αυτοί θα κλείνουν αυτόματα μόλις ανιχνεύουν πως πήγατε για ύπνο ή φύγατε. Πιο απλά; Θα γνωρίζουν με κάθε λεπτομέρεια και τι ακριβώς κάνετε μέσα στο σπίτι σας και πότε.
Προσθέστε σε αυτά και τις αναρίθμητες κάμερες σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους σε συνδυασμό με την τεχνολογία της βιομετρίας και αναλογιστείτε την ζωή σας σε ελάχιστα χρόνια από σήμερα. Την ζωή των παιδιών σας.

Λαμβανομένων αυτών υπόψη, ας έρθουμε στο τώρα και ας δούμε πώς μπορείτε να κινηθείτε:

  • 1. Χρήση του νόμου 2472/1997 προς όφελός σας:

Ο Νόμος 2472/1997 σας δίνει δικαιώματα έναντι όλων όσων τηρούν και επεξεργάζονται τα προσωπικά σας δεδομένα. Τα δικαιώματα αυτά είναι:

Το δικαίωμα ενημέρωσης:

Ο υπεύθυνος επεξεργασίας οφείλει να σας ενημερώνει για τη συλλογή των προσωπικών σας δεδομένων. Έχετε δικαίωμα να γνωρίζετε την ταυτότητα του υπεύθυνου επεξεργασίας, τον σκοπό για τον οποίο συλλέγει και επεξεργάζεται τα δεδομένα, καθώς και ποιοι είναι οι αποδέκτες των δεδομένων αυτών.
-Πιο συγκεκριμένα, όπως αναλύονται στο άρθρο 11, του Ν. 2472/1997:

1. Ο υπεύθυνος επεξεργασίας οφείλει, κατά το στάδιο της συλλογής δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, να ενημερώνει με τρόπο πρόσφορο και σαφή το υποκείμενο για τα εξής τουλάχιστον στοιχεία:

  1.  την ταυτότητά του και την ταυτότητα του τυχόν εκπροσώπου του
  2. τον σκοπό της επεξεργασίας.
  3. τους αποδέκτες ή τις κατηγορίες αποδεκτών των δεδομένων.
  4. την ύπαρξη του δικαιώματος πρόσβασης

2. Εάν για τη συλλογή των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα ο υπεύθυνος επεξεργασίας ζητεί την συνδρομή του υποκείμενου, οφείλει να το ενημερώνει ειδικώς και εγγράφως για τα στοιχεία της παρ. 1 του παρόντος άρθρου καθώς και για τα δικαιώματά του, σύμφωνα με τα άρθρα 11 έως και 13 του παρόντος νόμου. Με την αυτή ενημέρωση ο υπεύθυνος επεξεργασίας γνωστοποιεί στο υποκείμενο εάν υποχρεούται ή όχι να παράσχει τη συνδρομή του, με βάση ποιες διατάξεις, καθώς και για τις τυχόν συνέπειες της αρνήσεώς του.

3. Εάν τα δεδομένα ανακοινώνονται σε τρίτους, το υποκείμενο ενημερώνεται για την ανακοίνωση πριν από αυτούς.

4. Με απόφαση της Αρχής, μπορεί να αρθεί εν όλω ή εν μέρει η υποχρέωση ενημέρωσης σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 3, εφόσον η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα γίνεται για λόγους εθνικής ασφάλειας ή για τη διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων. Σε επείγουσες περιπτώσεις η άρση της υποχρέωσης ενημέρωσης μπορεί να γίνει με προσωρινή, άμεσα εκτελεστή, απόφαση του Προέδρου, ο οποίος πρέπει να συγκαλέσει το συντομότερο την Αρχή για την έκδοση οριστικής απόφασης επί του θέματος.

5. Με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων εκ των άρθρων 12 και 13, η υποχρέωση ενημέρωσης δεν υφίσταται όταν η συλλογή γίνεται αποκλειστικά για δημοσιογραφικούς σκοπούς και αφορά δημόσια πρόσωπα.

6. Ειδικά όταν πρόκειται για αρχεία που τελούν υπό την επεξεργασία του Υπουργείου Οικονομικών ή του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και αφορούν τη μη εκπλήρωση υποχρεώσεων σε σχέση με φόρους, τέλη, δασμούς και ασφαλιστικές εισφορές, εφόσον το αρχείο πρόκειται να δημοσιοποιηθεί για λόγους δημοσίου συμφέροντος και σε αυτό περιέχονται δεδομένα για περισσότερα από χίλια (1.000) φυσικά πρόσωπα, η ενημέρωση των υποκειμένων των δεδομένων, κατά την παράγραφο 3, μπορεί να γίνεται με δημόσιες ανακοινώσεις κοινής λήψης μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης και του διαδικτύου στις οποίες καλούνται τα υποκείμενα των δεδομένων να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους εντός προθεσμίας που τάσσεται με την πρόσκληση η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη των οκτώ (8) ημερών από τη δημόσια ανακοίνωση.

Με απλά λόγια αυτό σημαίνει πως μπορείτε να ζητήσετε γραπτώς από όσες εταιρείες έχετε συνδιαλλαγεί και κατέχουν προσωπικά σας δεδομένα να σας ενημερώσουν:

  • ποια δεδομένα σας έχουν
  • πού τα έχουν χρησιμοποιήσει
  • το γιατί τα έχουν χρησιμοποιήσει
  • ποιος είναι ο υπεύθυνος για αυτό (ονοματεπώνυμο)

Λαμβάνοντας την απάντηση, έχετε σύμφωνα με το άρθρο 12 του ίδιου νόμου τα εξής δικαιώματα:
Το δικαίωμα πρόσβασης

Έχετε δικαίωμα να γνωρίζετε εάν προσωπικά δεδομένα που σας αφορούν αποτελούν ή αποτέλεσαν αντικείμενο επεξεργασίας. Συγκεκριμένα έχετε δικαίωμα να ζητείτε και να λαμβάνετε από τον υπεύθυνο επεξεργασίας, χωρίς καθυστέρηση και κατά τρόπο εύληπτο και σαφή, πληροφορίες για τα δεδομένα που σας αφορούν, όπως την φύση τους, την προέλευση τους, τους σκοπούς της επεξεργασίας και τους αποδέκτες τους.
-Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ισχύουσα διάταξη:

1. Καθένας έχει δικαίωμα να γνωρίζει εάν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που τον αφορούν αποτελούν ή αποτέλεσαν αντικείμενο επεξεργασίας. Προς τούτο, ο υπεύθυνος επεξεργασίας, έχει υποχρέωση να του απαντήσει εγγράφως.

2. Το υποκείμενο των δεδομένων έχει δικαίωμα να ζητεί και να λαμβάνει από τον υπεύθυνο επεξεργασίας, χωρίς καθυστέρηση και κατά τρόπο εύληπτο και σαφή, τις ακόλουθες πληροφορίες:

  1. Όλα τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που το αφορούν, καθώς και την προέλευσή τους.
  2. Τους σκοπούς της επεξεργασίας, τους αποδέκτες ή τις κατηγορίες αποδεκτών.
  3. Την εξέλιξη της επεξεργασίας για το χρονικό διάστημα από την προηγούμενη ενημέρωση ή πληροφόρησή του.
  4. Τη λογική της αυτοματοποιημένης επεξεργασίας. Το δικαίωμα πρόσβασης μπορεί να ασκείται από το υποκείμενο των δεδομένων και με τη συνδρομή ειδικού.
  5. Κατά περίπτωση, τη διόρθωση, τη διαγραφή ή τη δέσμευση (κλείδωμα) των δεδομένων των οποίων η επεξεργασία δεν είναι σύμφωνη προς τις διατάξεις του παρόντος νόμου, ιδιώς λόγω του ελλιπούς ή ανακριβούς χαρακτήρα των δεδομένων, και
  6. Την κοινοποίηση σε τρίτους, στους οποίους έχουν ανακοινωθεί τα δεδομένα, κάθε διόρθωσης, διαγραφής ή δέσμευσης (κλειδώματος) που διενεργείται σύμφωνα με την περίπτωση 5  εφόσον τούτο δεν είναι αδύνατον ή δεν προυποθέτει δυσανάλογες προσπάθειες.

3. Το δικαίωμα της προηγούμενης παραγράφου και τα δικαιώματα του άρθρου 13 ασκούνται με την υποβολή της σχετικής αίτησης στον υπεύθυνο της επεξεργασίας και ταυτόχρονη καταβολή χρηματικού ποσού, το ύψος του οποίου, ο τρόπος καταβολής του και κάθε άλλο συναφές ζήτημα ρυθμίζονται με απόφαση της Αρχής. Το ποσό αυτό επιστρέφεται στον αιτούντα εάν το αίτημα διόρθωσης ή διαγραφής των δεδομένων κριθεί βάσιμο είτε από τον υπεύθυνο της επεξεργασίας είτε από την Αρχή, σε περίπτωση προσφυγής του σ’ αυτήν. Ο υπεύθυνος έχει υποχρέωση στην περίπτωση αυτή να χορηγήσει στον αιτούντα, χωρίς καθυστέρηση δωρεάν και σε γλώσσα κατανοητή, αντίγραφο του διορθωμένου μέρους της επεξεργασίας που τον αφορά.

4. Εάν ο υπεύθυνος επεξεργασίας δεν απαντήσει εντός δεκαπέντε (15) ημερών ή εάν η απάντησή του δεν είναι ικανοποιητική, το υποκείμενο των δεδομένων έχει δικαίωμα να προσφύγει στην Αρχή. Στην περίπτωση κατά την οποία ο υπεύθυνος επεξεργασίας αρνηθεί να ικανοποιήσει το αίτημα του ενδιαφερόμενου, κοινοποιεί την απάντησή του στην Αρχή και ενημερώνει τον ενδιαφερόμενο ότι μπορεί να προσφύγει σε αυτήν.

5. Με απόφαση της Αρχής, ύστερα από αίτηση του υπεύθυνου επεξεργασίας, η υποχρέωση πληροφόρησης, σύμφωνα με τις παρ. 1 και 2 του παρόντος άρθρου, μπορεί να αρθεί, εν όλω ή εν μέρει, εφ’ όσον η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα γίνεται για λόγους εθνικής ασφάλειας ή για τη διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων. Στην περίπτωση αυτή ο Πρόεδρος της Αρχής ή ο αναπληρωτής του προβαίνει σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες και έχει ελεύθερη πρόσβαση στο αρχείο.

6. Δεδομένα που αφορούν την υγεία γνωστοποιούνται στο υποκείμενο μέσω ιατρού.

Για να ασκήσετε το δικαίωμα πρόσβασης σας ξεκινήστε στέλνοντας μια συστημένη επιστολή στον υπεύθυνο επεξεργασίας. Κρατήστε αντίγραφο της επιστολής, την ταχυδρομική απόδειξη, και απάντηση/εις που τυχόν θα σας στείλουν. Η επιστολή είναι απλή:

Κύριε/κυρία … Παρακαλώ, σύμφωνα με το νόμο 2472/1997 άρθρο 12, ενημερώστε με γραπτώς και με σαφήνεια ποια προσωπικά μου δεδομένα τηρείτε στα αρχεία σας …

Και φυσικά, σύμφωνα με το άρθρο 13 του ιδίου νόμου, έχετε και το δικαίωμα αντίρρησης:
Έχετε δικαίωμα να προβάλλετε αντιρρήσεις με αίτημά σας προς στον υπεύθυνο επεξεργασίας και να ζητήσετε την διόρθωση ή διαγραφή των προσωπικών σας δεδομένων.

Για να ασκήσετε το δικαίωμα αντίρρησής σας ξεκινήστε στέλνοντας μια συστημένη επιστολή στον υπεύθυνο επεξεργασίας. Κρατήστε αντίγραφο της επιστολής, την ταχυδρομική απόδειξη, και απάντηση/εις που τυχόν θα σας στείλουν. Ο υπεύθυνος επεξεργασίας οφείλει να σας απαντήσει εγγράφως εντός δεκαπέντε (15) ημερών. Σε περίπτωση που ο υπεύθυνος επεξεργασίας δεν απαντήσει εντός δεκαπέντε (15) ημερών ή εάν η απάντησή του δεν είναι ικανοποιητική, τότε μπορείτε να υποβάλετε αναφορά/καταγγελία στην Αρχή και να ζητήσετε να εξετάσει το αίτημα σας.

-Πιο συγκεκριμένα:

1. Το υποκείμενο των δεδομένων έχει δικαίωμα να προβάλλει οποτεδήποτε αντιρρήσεις για την επεξεργασία δεδομένων που το αφορούν. Οι αντιρρήσεις απευθύνονται εγγράφως στον υπεύθυνο επεξεργασίας και πρέπει να περιέχουν αίτημα για συγκεκριμένη ενέργεια, όπως διόρθωση, προσωρινή μη χρησιμοποίηση, δέσμευση, μη διαβίβαση ή διαγραφή. Ο υπεύθυνος επεξεργασίας έχει την υποχρέωση να απαντήσει εγγράφως επί των αντιρρήσεων μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δεκαπέντε (15) ημερών. Στην απάντησή του οφείλει να ενημερώσει το υποκείμενο για τις ενέργειες στις οποίες προέβη ή, ενδεχομένως, για τους λόγους που δεν ικανοποίησε το αίτημα. Η απάντηση σε περίπτωση απόρριψης των αντιρρήσεων πρέπει να κοινοποιείται και στην Αρχή.

2. Εάν ο υπεύθυνος επεξεργασίας δεν απαντήσει εμπροθέσμως ή η απάντησή του δεν είναι ικανοποιητική, το υποκείμενο των δεδομένων έχει δικαίωμα να προσφύγει στην Αρχή και να ζητήσει την εξέταση των αντιρρήσεών του. Εάν η Αρχή πιθανολογήσει ότι οι αντιρρήσεις είναι εύλογες και ότι συντρέχει κίνδυνος σοβαρής βλάβης του υποκειμένου από την συνέχιση της επεξεργασίας, μπορεί να επιβάλλει την άμεση αναστολή της επεξεργασίας έως ότου εκδώσει οριστική απόφαση επί των αντιρρήσεων.

3. Καθένας έχει δικαίωμα να δηλώσει στην Αρχή ότι δεδομένα που τον αφορούν δεν επιθυμεί να αποτελέσουν αντικείμενο επεξεργασίας από οποιονδήποτε, για λόγους προώθησης πωλήσεως αγαθών ή παροχής υπηρεσιών εξ αποστάσεως. Η Αρχή τηρεί μητρώο με τα στοιχεία ταυτότητας των ανωτέρω. Οι υπεύθυνοι επεξεργασίας των σχετικών αρχείων έχουν την υποχρέωση να συμβουλεύονται πριν από κάθε επεξεργασία το εν λόγω μητρώο και να διαγράφουν από το αρχείο τους τα πρόσωπα της παραγράφου αυτής.

Η επιστολή που θα στείλετε, είναι απλή:

Κύριε/κυρία … Παρακαλώ, σύμφωνα με το νόμο 2472/1997 άρθρο 13, διορθώστε ως εξής (…) ή διαγράψτε τα προσωπικά μου δεδομένα που τηρείτε στα αρχεία σας.

Ευνόητο πως όλα τα παραπάνω, μπορείτε να τα ζητήσετε από providers, τράπεζες, δημόσιες υπηρεσιες, νοσοκομεία, ακόμα και τα πολυεθνικά super-markets που έχετε βγάλει εκπτωτικές κάρτες, κάνοντας το λάθος να δώσετε τα πραγματικά σας στοιχεία.
Ακόμα, ειδικά για τους παρόχους τηλεφωνίας και internet, πρέπει να λάβετε υπόψη σας και το Μητρώο του άρθρου 11:

Σύμφωνα με το άρθρο 11 του Ν. 3471/2006 κάθε πάροχος υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών οφείλει να τηρεί έναν ειδικό κατάλογο (εφ΄ εξής Μητρώο) με στοιχεία των συνδρομητών του, οι οποίοι έχουν ζητήσει να μην δέχονται τηλεφωνικές κλήσεις με ανθρώπινη παρέμβαση για σκοπούς απ’ ευθείας εμπορικής προώθησης προϊόντων ή υπηρεσιών και για κάθε είδους διαφημιστικούς σκοπούς. Αυτό προβλέπεται γιατί πλέον (από τον Σεπτέμβριο του έτους 2011) η εμπορική προώθηση μέσω κλήσεων με ανθρώπινη παρέμβαση επιτρέπεται και χωρίς την πρότερη συγκατάθεση του συνδρομητή.

Το Μητρώο είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου (νομικού ή φυσικού προσώπου) που προβαίνει σε διαφήμιση (διαφημιστής ή διαφημιζόμενος) και ο οποίος έχει ο ίδιος την υποχρέωση να το αναζητήσει και να το λάβει υπ’ όψη του κατά την διενέργεια οποιασδήποτε διαφημιστικής του ενέργειας μέσω τηλεφωνικών κλήσεων με ανθρώπινη παρέμβαση.

Αυτό σημαίνει πως αφού αυθαίρετα, μα με νομική κάλυψη, οι εταιρείες αυτές έχουν εκμεταλλευτεί τα προσωπικά σας στοιχεία, μπορείτε να τα ανακαλέσετε.
Οι συνδρομητές που επιθυμούν μέρος ή το σύνολο των συνδέσεών τους να ενταχθεί ή να διαγραφεί από το Μητρώο, μπορούν να υποβάλλουν σχετικό αίτημα είτε στο δίκτυο καταστημάτων τους ή με τηλεφωνική κλήση στα ανάλογα νούμερα (τετραψήφια συνήθως) της κάθε εταιρείας. Συνιστώμενο είναι εκτός αυτού, να υποβάλετε και γραπτώς το αίτημά σας, κρατώντας αντίγραφο της αίτησής σας και της απάντησης που θα λάβετε.

Επιπλέον:
Δημιουργήστε μια λίστα με τους spamers που σας ενοχλούν τηλεφωνικά σε σταθερό και κινητό τηλέφωνο, με τα νούμερά τους.
Να λάβετε υπόψη πως με την σημερινή τεχνολογία, ασχέτως το σε ποια περιοχή σας δείχνει η συσκευή σας ή τα πρώτα ψηφία για την χώρα που ανήκει αυτός ο αριθμός (Ελλάδα στην προκειμένη), αυτός μπορεί να είναι οπουδήποτε στον πλανήτη.
Κάνοντας έναν έλεγχο στο διαδίκτυο με αυτούς τους αριθμούς, θα ανακαλύψετε πως ανήκουν σε άλλες υπηρεσίες/εταιρείες των παρόχων που πουλάνε πχ: συνδρομητική τηλεόραση και άλλες υπηρεσίες ή και σε εισπρακτικές εταιρείες οι οποίες εμφανίζονται και ως νομικά τμήματα (όσον αφορά τις τραπεζικές δοσοληψίες).

Γιατί αυτό;

Αυτό συνεπάγεται πως τα δεδομένα σας έχουν ταξιδέψει παντού και σίγουρα έχει χαθεί ο έλεγχος. Και επειδή κάνοντας όλα τα παραπάνω του νόμου 2472/1997, δεν σημαίνει πως τα όσα σας απαντήσουν θα ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, καθώς αυτό θα δυσχέραινε την θέση τους.
Με αυτή την καταγραφή των τηλεφωνημάτων όμως, θα έχετε ένα ακόμα αποδεικτικό στοιχείο στα χέρια σας. Μπορείτε στην συνέχεια να ενημερώσετε γραπτώς τους παρόχους, ακόμα και με εξώδικο αν έχετε αυτή την δυνατότητα, είτε με καταγγελία στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να κινηθούν αυτεπάγγελτα οι διαδικασίες (χωρίς βέβαια να σημαίνει πως θα γίνει, μην ξεχνάτε πως το δικονομικό σύστημα δρα προς όφελος των εταιρειών και όχι του πολίτη).

>>> δείτε αναλυτικότερα, όλες τις σχετικές διατάξεις του νόμου: [ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ]

privacy

Για την κίνησή σας στο Διαδίκτυο:

Εδώ τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά, καθώς έχετε να κάνετε με κολοσσούς και με διαφορετικές νομοθεσίες και σίγουρα δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσετε να βγάλετε άκρη με καμία νόμιμη διαδικασία. Από την άλλη, υπάρχει και αποθράσυνση της εξουσίας, όπου με αιχμή του δόρατος την NSA επωφελούνται όλες οι υπόλοιπες κυβερνήσεις στον κόσμο μέσω των αντιστοίχων υπηρεσιών τους:

Μην ξεχνάτε πως η NSA αντλεί μαζικά πληροφορίες απευθείας από τους σέρβερς των Google, Facebook, Microsoft, Yahoo, AOL, Apple, Paltalk, Verizon και άλλων.

Τι σημαίνει αυτό;

Ότι, ανά πάσα στιγμή, αμερικανικές υπηρεσίες ασφαλείας μπορούν να γνωρίζουν το περιεχόμενο και τα χαρακτηριστικά των τηλεπικοινωνιών οποιουδήποτε χρήστη του διαδικτύου στον πλανήτη.
Αυτή η δυνατότητα είναι νομικά κατοχυρωμένη ήδη από το 2008 και την ψήφιση υπό την προεδρία Μπους του FISA Amendments Act, συνέχεια του γνωστού Patriot Act που επιβλήθηκε μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001. Παρόλες τις αντιδράσεις που έχει προκαλέσει, το FISA ανανεώθηκε υπό την προεδρία Ομπάμα στα τέλη του 2012. Πλέον μαθαίνουμε ότι η αμερικάνικη κυβέρνηση υπερέβη ακόμη κι αυτό το αντιδραστικό νομικό πλαίσιο γενικεύοντας και εμβαθύνοντας τις δυνατότητες παρακολούθησης και επιτήρησης που διαθέτει στα πρότυπα της Κίνας. Αυτό σημαίνει ότι εκτός από την παραδοσιακή παρακολούθηση συγκεκριμένων ατόμων στο διαδίκτυο, οι υπηρεσίες ασφαλείας μπορούν να επεξεργάζονται τεράστιες ποσότητες δεδομένων (big data mining) που αφορούν ολόκληρες ομάδες πληθυσμού.

[info:Το FISA προβλέπει ότι οι αμερικανικές Αρχές μπορούν να ζητήσουν πληροφορίες από οποιοδήποτε πάροχο τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών που εδράζεται στις ΗΠΑ για οποιοδήποτε πελάτη τους υπό δύο όρους: ο πρώτος είναι ότι η παρακολούθηση καλύπτεται από δικαστική επιταγή και αφορά συγκεκριμένα πρόσωπα· ο δεύτερος ότι η επιτηρούμενες τηλεπικοινωνίες λαμβάνουν χώρα εκτός των ΗΠΑ.]

Έτσι, το θέμα είναι ατομική μα και συλλογική ευθύνη του καθενός μας. Μην γελιέστε πλέον με το διαδίκτυο και τα όσα άτοπα κυκλοφορούν. Ως δεδομένο θα πρέπει να έχετε ότι πλέον το web, από εργαλείο στην υπηρεσία της δημοκρατίας, μετατρέπεται στη μεγαλύτερη μηχανή επιτήρησης της ανθρώπινης ιστορίας, σε Πανόπτικον του Bentham.

[info: Το Πανοπτικό είναι ένας τύπος κτιρίου-φυλακής που σχεδιάστηκε από τον Άγγλο φιλόσοφο και κοινωνιολόγο Τζέρεμι Μπένθαμ το 1785. Η ιδέα του σχεδιασμού επιτρέπει την συνεχή επίβλεψη (-opticon) όλων ( pan-) των κρατουμένων (δείτε σχετικά στην wikipedia)]

Τα τελευταία χρόνια, εν μέσω κοινωνικής και οικονομικής κρίσης, η ηγεμονία του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού αμφισβητείται. Το διαδίκτυο αποτελεί πεδίο καλλιέργειας και διάχυσης αυτής της αμφισβήτησης.
Η απάντηση του κράτους και του κεφαλαίου είναι η επιβολή ενός ιδιότυπου καθεστώτος πληροφοριακού ελέγχου, παράλληλα με την αστυνομική βία στο δρόμο. Με πρόφαση την τρομοκρατία, την παιδοφιλία ή την πειρατεία δικαιολογείται η κατάφωρη παραβίαση ατομικών δικαιωμάτων όπως η ιδιωτικότητα και η δυνατότητα για απρόσκοπτη επικοινωνία και πληροφόρηση.
Η επιτήρηση των μέσων πληροφόρησης και δικτύωσης αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εντατικοποίησης των αυταρχικών τάσεων σε Ευρώπη και ΗΠΑ (αστυνομική βία, άνοδος της ακροδεξιάς ιδεολογίας, ποδηγέτηση των ΜΜΕ). Ως τέτοια θέτει υπό αμφισβήτηση τον (πολιτικά) φιλελεύθερο χαρακτήρα του δυτικού καπιταλισμού.
Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι το τίμημα που πληρώναμε για την δωρεάν χρήση των Google, Facebook, Skype κλπ. ήταν η βιομηχανοποιημένη μαζική εμπορική εκμετάλλευση των προσωπικών μας δεδομένων και των κοινωνικών σχέσεων που αναπτύσσουμε στο διαδίκτυο. Πλέον αποδεικνύεται ότι το τίμημα ίσως να είναι ακόμη ακριβότερο και βαθιά πολιτικό.

Η ταυτοποίηση του χρήστη γίνεται είτε επώνυμα είτε όχι, είτε με την άμεση γνώση του, είτε όχι (αλλά με την συναίνεσή του). Για την αυτόματη διαδικασία συλλογής προσωπικών στοιχείων χρησιμοποιούνται τα Cookies, δηλαδή μικρά αρχεία κειμένου τα οποία αποθηκεύονται στον υπολογιστή κατά την πλοήγηση στο διαδίκτυο. Όσο περισσότερες υπηρεσίες χρησιμοποιούμε, τόσο περισσότερα γνωρίζει η εταιρεία για εμάς προσωπικά.

Παραδείγματα προσωπικών μετρήσεων (πληροφορίες από τον Νίκο Σμυρναίο):

Screenshot

Η αξία των προσωπικών δεδομένων σε αριθμούς:

  • Η ψηφιακή ζωή κάθε Ευρωπαίου σύμφωνα με την Βoston Consulting Group αξίζει €600
  • Tα προσωπικά δεδομένα στην ΕΕ θα αποφέρουν €330 δισ. το 2020
  • Το facebook έχει $5 ετήσιο τζίρο ανα προφίλ

Tι μπορούμε να κάνουμε εδώ και τώρα:

1, Χρησιμοποιήστε κρυπτογράφηση παντού (#encrypt), μα κυρίως στην επικοινωνία σας (στο tag αναφέρονται όλα όσα θα έπρεπε να ξέρετε και σε πολλές περιπτώσεις με αναλυτικούς οδηγούς).
Ιδιαίτερα για τα mail σας σταματήστε να χρησιμοποιείτε υπηρεσίες των Google, Microsoft, Yahoo, Yandex, κλπ. Αν πιστεύετε πως σας δυσκολεύει η συνεχής κρυπτογράφηση, προτιμήστε μια υπηρεσία για αυτό. Μια προσιτή από όλους, είναι το scranble.io (περισσότερα: #privacyMails).
Παροτρύνετε όσους ξέρετε, φίλους, γνωστούς συγγενείς, να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τις ανωτέρω υπηρεσίες.

2. Αλλάξτε browser. Είναι πλέον πασίγνωστο πως:

  • Safari = Apple
  • Internet Explorer = Microsoft
  • Chrome = Google
  • Firefox = ελεύθερο λογισμικό και addons

Προτιμήστε τον τελευταίο. Αν θέλετε άλλους εναλλακτικούς, δείτε αυτό το άρθρο.

3. Αλλάξτε μηχανή αναζήτησης. Η Google και η Bing συλλέγουν ασύστολα στοιχεία για εσάς. Προτιμήστε μια άλλη, όπως την DuckDuckGo (περισσότερες: #search engine).

4. Χρησιμοποιήστε για το chat σας, μια ασφαλή υπηρεσία και όχι αυτές των πολυεθνικών. Ψαχτείτε λίγο να δείτε ποια σας ταιριάζει και καλέστε όλους όσους μπορείτε να μεταβούν σε αυτήν. Δείτε σχετικά: #privacyChating.

5. Αποφύγετε κάθε υπηρεσία της google, όπως για παράδειγμα τους χάρτες που έχει, καθώς λειτουργούν ως απόλυτα στοιχεία εντοπισμού. Προτιμήστε το Open Street Map σε συνδυασμό με το Merkaartor.

6. Ακόμα και οι video-players που έχουν από default τα λειτουργικά της Microsoft και Apple, καταγράφουν δεδομένα σας και τα αποστέλλουν. Αν και υπάρχουν πολλοί εναλλακτικοί media players, μια απο τις πιο καλές λύσεις είναι ο VideoLan (VLC).

7. Κάντε έναν έλεγχο στις εφαρμογές που έχετε εγκατεστημένες στον υπολογιστή σας, ιδιαίτερα αν έχετε Windows και OSX. Διαγράψτε όσες δεν χρειαζόσαστε.

8. Χρησιμοποιήστε λίγα addons στον Firefox που συμβάλλουν στην προστασία της ιδιωτικότητάς σας [κάποιες προτάσεις θα βρείτε σε αυτό το άρθρο, καθώς και σε αυτό (διαβάστε και τα σχόλια)].

9. Αλλάξτε ή σταματήστε την συμπεριφορική διαφήμιση στο διαδίκτυο (δείτε πώς, θα σας βοηθήσει και το PrivacyFix).

10. Διαγράψτε τους λογαριασμούς σας από τις σελιδες κοινωνικής δικτύωσης, ιδιαίτερα από το Facebook. Θα δείτε πως δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να γίνει αυτό.

11. Το osarena, έχει κάνει μια από τις πιο καλές και πλήρεις δουλειές στο web, για όλα αυτά. Ίσως να είναι και η μοναδική ιστοσελίδα που έχει όλο το λογισμικό προστασίας της ιδιωτικότητας συγκεντρωμένο και με αναλυτικές παρουσιάσεις του καθενός. Αξίζει να βάλετε bookmark αυτές τις σελίδες, να τις μελετήσετε και αρχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτά τα λογισμικά:

12. Αν έχετε ιστοσελίδα, σεβαστείτε τους ανθρώπους που σας διαβάζουν επειδή, το να μιλάτε για ασφάλεια και ιδιωτικότητα και να μην τα εφαρμόζετε πρώτα εσείς, είναι φαύλο.
Αν θέλετε να βλέπετε την κίνηση της σελίδας σας, σταματήστε το GoogleAnalytics και τo Alexa που καταγράφουν τόσο μαζικά, όσο και μεμονωμένα. Προτιμήστε το ανοιχτού κώδικα Piwik.
Για σύστημα σχολιασμού σταματήστε να χρησιμοποιείτε Disqus, Livefyre και άλλα που καταγράφουν τα πάντα  εκμεταλλευόμενοι τους επισκέπτες σας. Προτιμήστε κάτι εναλλακτικό και ανοιχτού κώδικα.

Σχετικά με τα τηλέφωνά σας:

H πολυεθνική Vodafone, ήταν μια από αυτές που θορυβήθηκαν μετά τον σάλο με τον Snowden και έτσι για να μην χάσει πελατεία, έβγαλε την ουρά της απ’ έξω (φυσικά τα ίδια ακριβώς κάνουν όλοι): Vodafone: Μιλάτε, (Εμείς & οι Κυβερνήσεις) Σας Ακούμε!

Όμως δεν αρκεί αυτό, καθώς πλέον τα σημερινά smart-phones (το “smart” που λέγαμε και πιο πάνω) είναι οι μεγαλύτεροι ρουφιάνοι.
-Είναι γνωστό πως:

  • iPhone = Apple
  • WindowsPhone = Microsoft
  • Android = Google
  • Firefox OS for Mobile = Ελεύθερο λογισμικό (βασίζεται στην CyanogenMod)

Τουλάχιστον στο θέμα των smart-phones, η επιλογή σας θα πρέπει να είναι μια συσκευή με το FirefoxOS.
Όμως εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά μα πρώτα, θα πρέπει να κάνετε ορισμένες ερωτήσεις στον εαυτό σας και να απαντήσετε με ειλικρίνεια:

  • Πόση ανάγκη έχετε ένα “έξυπνο” τηλέφωνο;
  • Πόσο τοις % από τις λειτουργίες του χρησιμοποιείτε;
  • Ποια είναι η κύρια χρήση που το θέλετε; Επικοινωνία με φωνή και μηνύματα;

Θα συμφωνήσω πως οι λειτουργίες που έχει μπορεί να είναι χρήσιμες για έναν επαγγελματία εν κινήσει, για έναν που έχει ιστοσελίδα και θέλει να την ελέγχει από παντού και αντίστοιχες περιπτώσεις.
Όταν όμως διαβάζω πως το χρησιμοποιούν για παιχνίδια, θλίβομαι. Παραβλέπω πως η συντριπτική πλειοψηφία των παιχνιδιών για συσκευές είναι από αυτά που χλευάζουν και απαξιώνουν για το desktop τους και αναρωτιέμαι το πόσο έντονη είναι η ανθρώπινη μοναξιά.
Προσωπικά πιστεύω πως ο καθένας, ασχέτως εμφάνισης και διάπλασης με λίγο θάρρος και θράσος αν βγει εκεί έξω και μιλάει στους ανθρώπους θα βρει παρέα, ίσως και τον έρωτα. Δεν μιλάω φυσικά για ανθρώπους που μπορεί να μην έχουν κάποια αρτιμέλεια ή άλλα προβλήματα υγείας, οπότε σε αυτήν την περίπτωση μπορεί οι εν λόγω συσκευές να είναι μια παρηγοριά και εκτόνωση.

Όμως αυτό που έχω εξακριβώσει, όπως και πολλοί από εσάς, είναι πως η πλειοψηφία επιδιώκει να έχει τέτοιες συσκευές για να πουλάει μούρη (θυμάστε τι λέγαμε στην αρχή για τις πλαστές ανάγκες που έχει δημιουργήσει ο καπιταλισμός με γκάτζετς και όλα αυτά;) και αυτό είναι ακόμα πιο θλιβερό. Ψέματα, είναι κατάντια.

Αναρωτηθείτε λοιπόν, αν μπορείτε πράγματι να κάνετε την δουλειά σας μια χαρά και με μια απλή συσκευή. Προσωπικά, αν και έχω την άνεση να αγοράσω μια οποιαδήποτε συσκευή, δεν το κάνω επειδή δεν το έχω ανάγκη, μια χαρά με εξυπηρετεί και το απλό μου τηλέφωνο με τα πλήκτρα. Να μιλάω μόνο θέλω άλλωστε. Αν ζείτε για να προσπαθείτε να εντυπωσιάζετε τους άλλους και σας ενδιαφέρει το αν θα σας κρίνουν για τα υλικά σας αγαθά, σαφώς και δεν θα πρέπει να διαμαρτύρεστε για όλα όσα αναγράφονται στο άρθρο και συμβαίνουν γύρω σας. Είσαστε άλλωστε οι ηθικοί αυτουργοί των δυστοπικών κοινωνιών και ενεργοί συμμέτοχοι.

Σε κάθε περίπτωση, η επιλογή είναι δική σας. Στο πιο πάνω link με το Prism Break, θα βρείτε και το σχετικό υλικό για να προστατεύσετε σε μεγάλο βαθμό την ιδιωτικότητά σας και με αυτές τις συσκευές.

Επιπλέον:

1. Σε πολλές χώρες του κόσμου, ομάδες με καλυμμένα τα πρόσωπα σπάνε και καταστρέφουν τις κάμερες σε δημόσιους χώρους. Δεν το βρίσκω καθόλου άσχημο ή ανήθικο σαν πράξη.

2. Δείξτε αλληλεγγύη. Δεν σας φταίει ο άνθρωπος της διπλανής σας πόρτας. Δεν σας οδήγησε στην παρακμή ο δημόσιος/ιδιωτικός υπάλληλος. Είπαμε πιο πριν ποιοι είναι οι πραγματικοί εχθροί. Εναντιωθείτε σε αυτούς και όλοι μαζί.

3. Ερωτευτείτε. Θα σας κάνει να δείτε τον κόσμο γύρω  σας διαφορετικά. Ακόμα και αν έχετε έναν άνθρωπο δίπλα σας καιρό, ερωτευτείτε τον ξανά. Τι πιο όμορφο από το να αρχίσεις να ερωτεύεσαι από την αρχή έναν άνθρωπο που δεν έπαψες ποτέ να αγαπάς;

[το άρθρο έγινε με την βοήθεια του Κωνσταντίνου και της Έλενας]

από το osArena

Ζωολογικοί κήποι με ανθρώπους; Φυσικά και υπήρξαν!

Οι ανθρώπινοι «ζωολογικοί» κήποι, που ονομάζονταν επίσης «εθνολογικές εκθέσεις» ή «Negro Villages», ήταν χώροι (περιφραγμένα θεματικά πάρκα) στα οποία εκθέτονταν δημόσια ζωντανοί άνθρωποι τον 180, τον 19ο και στις αρχές του 20ου αιώνα. Αυτό συνέβαινε ώστε οι «πολιτισμένοι» Ευρωπαίοι να δείξουν και να τονίσουν τις πολιτιστικές διαφορές μεταξύ εκείνων δηλαδή του δυτικού πολιτισμού και των μη ευρωπαϊκών λαών. Όπως ήταν επόμενο αυτά τα θεματικά πάρκα χρησιμοποιήθηκαν συχνά ή μόνο για ρατσιστικούς σκοπούς και για να επιβεβαιώσουν έτσι την θεωρία του Δαρβίνου.

Ανθρώπινους ζωολογικούς κήπους βρίσκουμε στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, τη Βαρσοβία, τη Βαρκελώνη, το Αμβούργο και άλλες πόλεις σε όλο τον κόσμο. Ένα «Negro Village» ήταν ο πόλος έλξης για τους παριζιάνους το 1889. Πάνω από 28 εκατομμύρια τον επισκέφτηκαν.

Τους Αφρικανούς τους φωτογράφιζαν δίπλα σε πιθήκους και χιμπατζήδες για να δείξουν στους επισκέπτες, ότι ήταν πιο «συγγενείς» με τα ζώα παρά με τον άνθρωπο. Το 1860, ο Ζωολογικός Κήπος του Παρισιού περιελάμβανε και αιχμάλωτους Ζουλού, Σενεγαλέζους και μαύρους από την Γκαμπόν. Το 1878 στον Ζωολογικό Κήπο του Βερολίνου βρίσκονταν Λάπωνες και Πυγμαίοι.

Το ίδιο έτος, ένας περιοδεύων ζωολογικός κήπος περιέφερε στη Γερμανία Νούβιους, Λάπωνες, Εσκιμώους, Καλμούχους, βουδιστές μοναχούς, Σουδανούς και Ινδιάνους, τους οποίους μάλιστα παρουσίαζε ως εξωτικά είδη. Ευτυχώς το αίσχος αυτό σταμάτησε στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όχι όμως και για τα ζώα.

Για τα ζώα το μαρτύριο συνεχίζεται…

Η αιχμαλωσία ζώων έχει τις ρίζες της στους αρχαίους χρόνους. Το πρώτο θηριοτροφείο θεμελιώθηκε την εποχή των φαραώ, από γυναίκα φαραώ. Αλλού αναφέρεται, ότι πρώτος ο Μέγας Αλέξανδρος δημιούργησε θηριοτροφείο στη Βαβυλώνα, κι αλλού ότι ο πρώτος ζωολογικός κήπος ανήκε στην αρχαία Κίνα.

Τα περιοδεύοντα θηριοτροφεία εμφανίστηκαν στην Ευρώπη ήδη από τα τέλη του 18ου αιώνα. Ήταν οι πρόδρομοι των σύγχρονων τσίρκο, τα οποία συνήθως συμπεριλάμβαναν όχι μόνο την έκθεση ζώων, αλλά και πρωτόγονων ανθρώπινων φυλών, καθώς και εκθέσεις ανθρώπων με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (Freakshows).

Στους νεότερους χρόνους, στις περισσότερες πρωτεύουσες και μεγαλουπόλεις υπήρχαν ζωολογικοί κήποι με μεγάλους αριθμούς άγριων ζώων. Σήμερα τα ζωολογικά πάρκα, δεν έχουν καμιά σχέση με τα κολαστήρια των ζωολογικών κήπων τού χθες. Όμως για τα ζώα δεν αλλάζει τίποτε, αφού γεννιούνται και πεθαίνουν ως ζωντανά μουσειακά εκθέματα, αιχμάλωτα στα χέρια των ανθρώπων.

Σήμερα πλέον, οι ζωολογικοί κήποι έχουν πάψει να εκθέτουν μέλη του δικού μας είδους σε κλουβιά, αλλά συνεχίζεται η σύλληψη άλλων ζώων, η φυλάκισή τους, ο «εγκλιματισμός» τους και η χρήση τους για λόγους ψυχαγωγίας ή απλώς για την ικανοποίηση της ανθρώπινης περιέργειας. Στη νέα ηθική που εδραιώνεται στις μέρες μας, τα ζωολογικά πάρκα δεν έχουν καμιά θέση.

Αλμπερτ Σβάιτσερ: «Ποτέ δεν πάω σε ζωολογικό κήπο, γιατί δεν αντέχω τη λυπηρή εικόνα των ζώων σε αιχμαλωσία».

Πηγές:
– Ρόζα Μηνακούλη, περιοδικό «Γεωτρόπιο» τεύχος 418 Σαββατιάτικης Ελευθεροτυπίας, 19 Απριλίου 2008
– Άρθρο «Ο Κήπος των Ζώων» σελ. 18-24


Πηγή: Ζωολογικοί κήποι με ανθρώπους; Φυσικά και υπήρξαν! | www.zoosos.gr 

Τι δίνει το Facebook στους τσαίους [αστυνομία]

Δημοσιεύτηκε από

FacebookSubpoenaScreenshot

Για το Facebοοk και τον ιδρυτή του, το αγαπημένο παιδί των διωκτικών αρχών παρακολούθησης, τα έχουμε πει πολλές φορές˙ για να μην το κουράσουμε, κάντε μια βόλτα στο σχετικό tag: #facebook.

Για πρώτη φορά θα δείτε ακριβώς τι στέλνει το Facebοοk όταν η αστυνομία ή το δικαστήριο ζητήσει να τους παραδώσει τα στοιχεία σας.

Προφανώς, πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο αρχείο στο οποίο είναι καταγεγραμμένες όλες οι πληροφορίες που σας αφορούν. Είναι πλήρως καταγεγραμμένα όλα τα δεδομένα σας που έχει το Facebook

Όλα τα Post (οι Δημοσιεύσεις) που έχετε στον «τοίχο» σας και τα Shares.

Screenshot

Αυτό είναι λίγο-πολύ αναμενόμενο, δεδομένου ότι πρόκειται για δημόσιες ενέργειές σας.
Σημειωτέον πως, όταν έγινε η κλήτευση, δεν υπήρχαν ακόμα τα πεδία Timeline και News Feed του Facebook. Όπως καταλαβαίνετε, λοιπόν, το αντίστοιχο σημερινό αρχείο που θα στέλνει το Facebook στις διωκτικές αρχές πιθανότατα θα είναι πολύ μεγαλύτερο.

Όλοι οι φίλοι σας (μα και οι εχθροί σας)

Screenshot-1

Το αρχείο περιέχει επίσης έναν κατάλογο τόσο των φίλων που έχετε όσο και όλων αυτών που έχετε διαγράψει. Το Facebοοk, όπως και πολλές υπηρεσίες web, καταγράφουν και αποθηκεύουν όλες τις ενέργειές σας -τους φίλους σας, τους εχθρούς σας, τα likes που κάνατε μα και τα shares.
Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε το Facebοοk με ένα εκατομμύριο μικρές καμπάνες που δεν μπορείτε να τις κάνετε να σταματήσουν να χτυπάνε˙ όχι, έτσι και… διατάξει έρευνα η αστυνομία.

Όλες οι φωτογραφίες σας

Screenshot-2

Και δεν μιλάμε μόνον για αυτές που έχετε σε δημόσια θέα. Το ίδιο ισχύει και για τις ιδιωτικές μα και για όσες διαγράψατε.

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΟΗΓΗΣΗΣ ΣΑΣ στο Facebook

Screenshot

Κάθε φορά που θέλετε να δείτε το προφίλ κάποιου, για να κάνετε κλικ πάνω του, πρέπει να είστε συνδεδεμένοι με τον λογαριασμό σας στο Facebook. Και μπορεί μεν οι χρήστες του Facebook να μην γνωρίζουν πως εσείς κοιτάτε τα προφίλ τους, το ίδιο το Facebook όμως ξέρει ανά πάσα στιγμή τι βλέπετε. Για σκεφτεί το˙ κάθε φορά που βλέπετε το προφίλ κάποιου, το Facebook το βλέπει. Και, κρίνεστε γι’ αυτό.

Τι λέει το Facebook σχετικά με τις πολιτική του να συνεργάζεται με τις αρχές:

Συνεργαζόμαστε με την επιβολή του νόμου κατά περίπτωση και στον βαθμό που απαιτείται από τον νόμο, ώστε να εξασφαλιστεί η ασφάλεια των ανθρώπων που χρησιμοποιούν το Facebook. Μπορούμε να αποκαλύψουμε τις πληροφορίες κατόπιν κλήτευσης, δικαστικής απόφασης ή άλλων αιτημάτων (συμπεριλαμβανομένων των ποινικών και αστικών υποθέσεων), αν -καλή τη πίστει- θεωρήσουμε πως πρέπει να δώσουμε τα στοιχεία αυτά.

ch1

Τελικά, η «ελευθερία του λόγου» στο διαδίκτυο υπάρχει μόνον κατ’ ευφημισμόν.
Και αυτό, είναι το καλύτερο σενάριο που μπορώ να σκεφτώ. Γιατί ο χειρότερος εφιάλτης είναι πως πρόκειται για την απόλυτη παγίδα στην οποία πέφτουμε μόνοι μας μέσα.

>>> ολόκληρο το έγγραφο (στα αγγλικά)

 

[Πηγή]

από osarena.net

Μοχάμεντ Σαγκάρ, ο τελευταίος μετανάστης

Το χρονικό μιας τυπικής μεταναστευτικής Οδύσσειας, ένα νησί που ο καπιταλισμός το πήγε πρώτα στον παράδεισο και ύστερα στην κόλαση, η πολύπαθη Μέση Ανατολή και ο Σαντάμ Χουσεΐν, η αντιμεταναστευτική πολιτική μιας χώρας μεταναστών.

 tumblr_mkmgsfqDFZ1s39tb9o1_500

Περίπου 160 χιλιόμετρα νότια της Βαγδάτης βρίσκεται η Νατζάφ, μια απ’ τις ιερότερες πόλεις του Ιράκ για τους Σιίτες μουσουλμάνους και ίσως το ισχυρότερο κέντρο της πολιτικής τους επιρροής. Εκεί βρίσκεται και ο μουσουλμανικός ναός του Αλή· ο Αλή ήταν ο γαμπρός του προφήτη Μωάμεθ και, σύμφωνα με τους Σιίτες, ο δίκαιος διάδοχος στην ηγεσία του μουσουλμανικού κόσμου. Είναι λοιπόν φυσικό η πόλη να αποτελεί προορισμό για εκατομμύρια προσκυνητές ετησίως.

Το 1976 γεννιέται στη Νατζάφ ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, Μοχάμεντ Σαγκάρ. Τρία χρόνια μετά, ο Σαντάμ Χουσεΐν θα αναλάβει την προεδρία της χώρας. Δώδεκα χρόνια αργότερα (1991) ο 15χρονος πλέον Μοχάμεντ εγκαταλείπει προσωρινά το σπίτι του μαζί με την οικογένειά του για να γλιτώσει απ’ τη σφαγή που ακολουθεί την εξέγερση των Σιιτών ενάντια στον Σαντάμ Χουσεΐν. Όταν επιστρέφουν, το βρίσκουν κατεστραμμένο από μια ρουκέτα. Ψάχνοντας στα χαλάσματα, Ο Μοχάμεντ τραυματίζεται από μια βόμβα που δεν είχε εκραγεί κατά τη διάρκεια της μάχης.

Η ζωή συνεχίζεται και το 1997 ο 21χρονος Μοχάμεντ σπουδάζει μικροβιολογία. Τότε είναι που θα ακούσει τις φήμες ότι η οικογένειά του έχει στοχοποιηθεί απ’ το καθεστώς. Παρατάει τις σπουδές του και φεύγει με την οικογένειά του για το Ιράν. Τα πράγματα στο Ιράν εξακολουθούν να μην είναι ρόδινα κι έτσι αποφασίζει, 4 χρόνια μετά, να φύγει μόνος του για τη Μαλαισία και στη συνέχεια την Ινδονησία. Ο τελικός προορισμός είναι η Αυστραλία κι έτσι τον Οκτώβριο του 2001 ο Μοχάμεντ επιβιβάζεται μαζί με άλλους 222 αιτούντες άσυλο στο Olong, ένα μικρό ξύλινο σκάφος με κατεύθυνση τη μακρινή ήπειρο της επαγγελίας. Ένα μήνα πριν, οι δίδυμοι πύργοι πέφτουν και το φόβητρο της τρομοκρατίας και των μεταναστών γίνεται το πολιτικό εργαλείο της νέας εποχής.

Η κυβέρνηση της Αυστραλίας εκείνη την περίοδο τηρεί μία στάση μηδενικής ανοχής στην παράνομη μετανάστευση. Έτσι, όταν το Olong εισέρχεται στα ύδατα της Αυστραλίας η κυβέρνηση, που το είχε ήδη χαρακτηρίσει ως σκάφος ύποπτο για παράνομη είσοδο, στέλνει το ναυτικό να το αναχαιτίσει. Το σκάφος ρυμουλκείται πίσω σε διεθνή ύδατα -κοντά στο Νησί των Χριστουγέννων- όπου και βυθίζεται υπό αμφίβολες συνθήκες (κάποιες αναφορές λένε ότι το σκάφος υπέστη φθορές εξ αιτίας της ρυμούλκησης). Οι επιβάτες διασώζονται απ’ το πλοίο του αυστραλιανού ναυτικού και ο Μοχάμεντ Σαγκάρ μεταφέρεται μαζί με άλλους πρόσφυγες στην Παπούα Νέα Γουϊνέα, όπου κάνει αίτηση για πολιτικό άσυλο. Τον Σεπτέμβριο του 2002, καταλήγει στο Κέντρο Κράτησης Μεταναστών του Ναούρου.

Στο μεταξύ, κυβερνητικοί εκπρόσωποι του Φιλελεύθερου Κόμματος που βρίσκεται στην εξουσία -συμπεριλαμβανομένου και του πρωθυπουργού της Αυστραλίας, η οποία βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο- ισχυρίζονται ότι οι πρόσφυγες πετούσαν τα παιδιά τους στη θάλασσα για να εκβιάσουν την είσοδό τους στη χώρα (1). Οι ισχυρισμοί αποδείχτηκαν έωλοι και το επακόλουθο σκάνδαλο τελικά έβλαψε την κυβέρνηση (2).

 

Ναούρου

NauruPIC 644a2

Το Ναούρου είναι ένα νησίδιο χαμένο μέσα στον Ειρηνικό ωκεανό, έκτασης 21 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Αυτό το μικροσκοπικό κομμάτι γης έχει ίσως δυσανάλογα πολυτάραχη ιστορία. Από ιδιοκτησία αποικιοκρατικών δυνάμεων και μετά από μια Ιαπωνική κατοχή έγινε ανεξάρτητη δημοκρατία το 1968, στη συνέχεια έγινε η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο, ύστερα φορολογικός παράδεισος και φτωχός ερημότοπος με τον διαβήτη να μαστίζει τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού. Σήμερα βρίσκεται, θα λέγαμε, σε μια «κανονική» κατάσταση.

Το Ναούρου χρωστάει την περίοδο ευημερίας του (εξωφρενικού πλούτου μάλλον) στην εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων φωσφορικού άλατος απ’ το υπέδαφος του νησιού. Την εποχή της εκμετάλλευσης αυτού του ορυκτού πλούτου, οι κάτοικοι είχαν από πέντε αυτοκίνητα, δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα, έτρωγαν φαγητό αποκλειστικά απ’ έξω και για να μην πολυλογούμε: το κράτος είχε προσλάβει οικονομικούς μετανάστες για να καθαρίζουν τις τουαλέτες τους (!).

Τα κοιτάσματα άρχισαν κάποια στιγμή να λιγοστεύουν, οι πολιτικοί μπέρδευαν το ταμείο του κράτους με το δικό τους, μετά ήρθαν τα δάνεια και οι κακές επενδύσεις και εν ολίγοις το νησί κατέληξε ένας ρημαγμένος, πάμφτωχος και καταχρεωμένος τόπος που επιβίωνε με μηχανική υποστήριξη έξωθεν. Σε μια τέτοια συναλλαγή υποστήριξης, το Ναούρου δέχτηκε την πρόταση της αυστραλιανής κυβέρνησης να χτίσει δύο κέντρα κράτησης μεταναστών στο απομακρυσμένο νησί, με αντάλλαγμα οικονομική βοήθεια. Το σχέδιο, που ονομάστηκε «Ειρηνική Λύση», αποτέλεσε αντικείμενο κριτικής από τη διεθνή και εγχώρια κοινότητα. Η Αυστραλία, αν και είναι στην ουσία μια χώρα μεταναστών, έχει επιδείξει ένα παρελθόν φυλετικού διαχωρισμού εις βάρος των Αβορίγινων (αυτόχθονες κάτοικοι). Τώρα, ενισχύει τη σκληρή αντιμεταναστευτική της πολιτική με μακιαβελικού τύπου συμφωνίες. Ένα χρόνο μετά την υπογραφή της «Ειρηνικής Λύσης», ο Μοχάμεντ Σαγκάρ καταλήγει σε ένα απ’ τα κέντρα μεταναστών του μικροσκοπικού νησιού.

***

Ο Μοχάμεντ αφηγείται στον Luc Folliet (3):

 

Το πιο δύσκολο ήταν η διαδρομή. Τα νεύρα μας ήταν τεντωμένα. Για το παραμικρό στήνονταν καυγάδες, που σχεδόν έκαναν το καράβι να βουλιάξει. Το πιο οδυνηρό είναι αυτή η αναμονή με μοναδικό ορίζοντα τον ωκεανό. Δεν μπορείς να γαντζωθείς από τίποτε.


Φτάσαμε βράδυ. Κανείς απ’ τους οργανισμούς που προστατεύουν τα δικαιώματα των μεταναστών δεν ήταν εκεί. Υπήρχαν μόνο Αυστραλοί αστυνομικοί που μας οδήγησαν αμέσως στο κέντρο. Έπρεπε να περιμένουμε ένα μήνα μέχρι να δούμε έναν υπεύθυνο του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης. Ήταν μια νέα δοκιμασία για μας. Ιδιαίτερα για μένα που είχα φύγει από το Ιράκ, στη συνέχεια από το Ιράν, και βρισκόμουν σε μια χώρα που δεν είχα καν ακουστά.

 

Τέσσερα χρόνια μετά (2005), ο Μοχάμεντ Σαγκάρ και ο επίσης Ιρακινός Μουχάμαντ Φαϊζάλ είναι οι μοναδικοί κρατούμενοι που έχουν απομείνει στο κέντρο. Όλοι οι υπόλοιποι έχουν λάβει άδεια παραμονής στην Αυστραλία ή έχουν επαναπατριστεί. Η υπηρεσία πληροφοριών της Αυστραλίας τους ενημερώνει ότι έχουν εκτιμηθεί ως «πιθανή απειλή για την εθνική ασφάλεια», οπότε δεν μπορεί να τους επιτραπεί η είσοδος στη χώρα. Δεν τους εξηγεί γιατί. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η κράτησή τους μπορεί να τραβήξει επ’ αόριστον, εφόσον καταρχάς δεν μπορούν να γυρίσουν στο Ιράκ γιατί κινδυνεύουν και κατά δεύτερον ο στιγματισμός αυτός απ’ την υπηρεσία πληροφοριών δυσκολεύει το έργο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, που προσπαθεί να τους εξασφαλίσει άσυλο σε κάποια άλλη χώρα.

Ο Σαγκάρ αποφασίζει να στήσει μια ιστοσελίδα με όνομα Πρόσφυγες Εγκλωβισμένοι στο Ναούρου, στην οποία ανεβάζει φωτογραφίες του ερειπωμένου κέντρου κράτησης και περιγράφει τις ψυχολογικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι δύο τελευταίοι απομείναντες (4):

 

Μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι που δε γνωρίζουν την πραγματική σημασία της λέξης «κράτηση». Σημαίνει απλά ότι δε σου ανήκει πια η ζωή σου, με άλλα λόγια δε νιώθεις ζωντανός πια. Ειδικά όταν είσαι στην ίδια κατάσταση για πολύ καιρό και δεν έχεις ελπίδες για το κοντινό μέλλον.

 

Το Σεπτέμβριο του 2006, ο Φαϊζάλ παρουσιάζει αυτοκτονικές τάσεις και μεταφέρεται στο ψυχιατρικό νοσοκομείο του Brisbane στο Queensland, απ’ όπου μπορεί πλέον να αιτηθεί άσυλο κατευθείαν απ’ την κυβέρνηση. Η υπηρεσία πληροφοριών αναγκάζεται να επανεκτιμήσει την περίπτωσή του και αποφαίνεται ότι ο Φαϊζάλ δεν αποτελεί απειλή τελικά. Του χορηγείται μόνιμη βίζα για την Αυστραλία.

Ο Σαγκάρ είναι τώρα ο μοναδικός κρατούμενος στο Ναούρου. Περνάει τις μέρες του κάνοντας βόλτες -συνοδεία φρουρών- στον περιφερειακό δρόμο του νησιού ή στο Πανεπιστήμιο του Νότιου Ειρηνικού που στεγάζεται στο νησί, όπου υπάρχουν υπολογιστές και μια βιβλιοθήκη. Μετά από πιέσεις από πολιτικούς φορείς και ακτιβιστές, καθώς και νομικές κινήσεις που είχε κάνει μαζί με τον Φαϊζάλ και τον Αμερικανό ακτιβιστή Scott Parkin (που είχε απελαθεί απ’ την Αυστραλία έχοντας επίσης χαρακτηριστεί «πιθανή απειλή για την εθνική ασφάλεια» (5), το Δεκέμβριο του 2006 η κυβέρνηση της Σουηδίας δέχεται να του δώσει άδεια παραμονής.

***

Ο Μοχάμεντ Σαγκάρ έφυγε απ’ την πατρίδα του όταν ήταν 21 για να γλιτώσει απ’ το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν. Έζησε 4 χρόνια κυνηγημένος και άλλα 5 κλεισμένος σε κέντρα κράτησης μεταναστών. Στα 30 του, τρία χρόνια μετά την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ και το θάνατο του Σαντάμ Χουσεΐν, κατάφερε να κερδίσει την ελευθερία του. Σήμερα ζει στην πόλη Örnsköldsvik της Σουηδίας.

Το Κέντρα Κράτησης Μεταναστών του Ναούρου έκλεισαν το Δεκέμβριο της επόμενης χρονιάς και χορηγήθηκε αυστραλιανή βίζα στους πρόσφυγες που είχαν στο μεταξύ καταφτάσει μετά την απελευθέρωση του Μοχάμεντ. Τον Αύγουστο του 2012 τα κέντρα κράτησης ξανανοίγουν. Σύμφωνα με την τελευταία καταμέτρηση (Μάιος 2014), 1.162 πρόσφυγες αιτούντες άσυλο κρατούνται εκεί.

Κείμενο: Morgan S. Bailey

 

MAP 1442f

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:
1. Wikipedia | Children Overboard affair
2. The Guardian | False claims about boat people could sink Australian leader
3. Luc Folliet, «Ναουρού, το ρημαγμένο νησί», βλ. ΠΗΓΕΣ.
4. archive.org | When the freedom’s detained
5. Wikipedia | Scott Parkin

ΠΗΓΕΣ:
Luc Folliet,  «Ναουρού, το ρημαγμένο νησί: πώς ο καπιταλισμός κατέστρεψε την πλουσιότερη χώρα του κόσμου», εκδόσεις Τοποβόρος
Wikipedia | Mohammed Sagar
Wikipedia | Najaf
Wikipedia | Nauru Detention Center

 από: omniatv.com

Διαβάστε και κατεβάστε σε PDF το έκτακτο τεύχος Μαίου του περιοδικού της ΣΒΕΟΔ “Το Ρελαντί”

Διαβάστε και κατεβάστε από ΕΔΩ το έκτακτο τεύχος Μαίου του περιοδικού της ΣΒΕΟΔ “Το Ρελαντί” για τις απολύσεις στην speedex.

Solidarity with the Workers’ Occupation of the Greif-Sanjut factory in Istanbul!

The International Solidarity Commission (ISC) of the Industrial Workers of the World (IWW) sends our solidarity to all workers occupying the Greif-Sanjut factory, a division of the US enterprise, Greif, since February 10. We condemn the police and gendarmerie raid in the early daylight hours of April 10. Due to this attack many workers have been taken into custody and abused, including, Mehmet Ali Karabulut, who was reporting for the left publication Kizil Bayrak.

The Greif factory, a manufacturer of packaging products, has been occupied by 500 workers who are members of the Confederation of Revolutionary Trade Unions in Turkey (DİSK). Workers at the Greif factory are struggling for several issues. The most urgent problems are: low wages, which are currently below the poverty line; 44 subcontractor companies working for the Greif bosses, and excessive workplace accidents. Workers, including the core workforce and subcontracted workers, decided to occupy the factory after the managers refused to negotiate concerning their problems.

The occupation process has worked through direct democracy with 14 workers’ committees inside the factory. Every decision has been discussed and made by the workers and committee decisions are discussed at the general assembly. Female and male workers alike have expressed in videos and interviews that they have gained confidence through the occupation and by taking matters into their own hands.

Shamefully, however, occupying workers at Greif, who are members of DİSK, have not been receiving solid support from the bureaucracy of the confederation. The confederation is dependent on the legal framework and negotiations with the bosses and thus the union bureaucracy turned its backs on the workers’ militant direct action. The union bureaucracy, including the so-called professionals, is aware of the fact that workers’ control and self-management are a real threat to their interests.

Since the IWW’s founding in 1905, we have striven to build unions based on the direct strength of workers on the job, through strikes and occupations such as the brave workers at Greif have done. We salute the resisting workers at Greif and encourage them in their struggle.

Industrial Workers of the World
International Solidarity Commission

SolFed chalks up another wages win with Brighton Hospitality Workers

Victory in wages dispute! Following a prolonged campaign against a high-profile Brighton grocer, a former cashier worker & BHW member has received £1,250 in owed wages and unpaid holiday entitlement. The worker, who was on a zero-hours contract, was sacked without notice following 3 weeks when the bosses refused to give her any hours. She was also owed holiday pay from the previous & current holiday year for leave she was prevented from taking.

Our demands were issued in a letter citing working time regulations & with a financial breakdown of money owed, including a demand for average pay for the 3 weeks of denied work. The grocery’s owners attempted to retain control throughout the conflict by trying to isolate and intimidate the former worker, cancelling meetings at the last moment, withdrawing offers and threatening to sack staff. However, BHW stood firm and matters recently came to a head when the worker, supported by a comrade, demanded a meeting in the bosses’ office. Meanwhile, a potential picket of 16 SolFed & BHW members made their presence felt outside, armed with leaflets informing customers about the exploitative conditions inside. Clearly anxious at the threat of direct action and the bad publicity this would create, payment was immediately made in full.

BHW currently has members among the cashier staff and they’ll be reporting on developments at the store, which has earned a reputation for bullying management, illegal contracts and a lack of dignity and respect for workers. This is the fourth successive wages victory for BHW & SolFed and testifies to the strength and effectiveness of workers’ self-organisation, solidarity & direct action.

Brighton Hospitality Workers is an initiative of Brighton SolFed and was formed in response to the widespread exploitation of workers, many of them immigrant, in Brighton’s hospitality sector. We hold weekly advice & propaganda workshops, flyposting of busy areas and a stall on Saturday afternoons where we distribute workers’ rights info and raise the profile of BHW by approaching workers in local businesses. Brighton SolFed has recently dedicated their newsletter, Direct Action Solidarity, to BHW, and a PDF is available below.

Linux και Αναρχία

Δημοσιεύτηκε από

anarchy-and-free-software2

Η πρόσβαση στους υπολογιστές -και οτιδήποτε θα μπορούσε να σε διδάξει κάτι για τον τρόπο που ο κόσμος λειτουργεί- πρέπει να είναι απεριόριστη και απόλυτη.

R. Stallman

Θα με πιστεύατε εάν σας έλεγα ότι θα μπορούσατε να κάνετε ακτιβισμό χωρίς να εργάζεστε μέσα στο «σύστημα», χωρίς να διακινδυνεύετε πως θα… κονομήσετε κάποια ποινή φυλάκισης και πως, όχι μόνον δεν θα σας κοστίσει τίποτα απολύτως μα, θα εξοικονομήσετε και πολλά χρήματα; Για σκεφτείτε το λίγο˙ έχετε την επιλογή είτε να συνεχίσετε να υποστηρίζετε εταιρείες που βασίζονται σε νόμους περί πνευματικής ιδιοκτησίας είτε να επιλέξετε κάποιες άλλες λύσεις που αναπτύσσονται και ακμάζουν χωρίς την απειλή της βίας. Η επιλογή είναι καθαρά δική σας. Θέλετε να συμμετέχετε σε αυτό το είδος ακτιβισμού;

Ο λόγος για το λειτουργικό σύστημα που επιλέγετε να χρησιμοποιήσετε στον υπολογιστή σας. Εάν έχετε τα Windows της Microsoft (ασχέτου έκδοσης), τότε αυτό που στην πραγματικότητα κάνετε είναι να χτυπάτε την ελευθερία. Γιατί; Μα, πέραν του ότι το λέει ο Στάλλμαν ( :D ), τα Windows της Mircosoft (τα ίδια ισχύουν φυσικά και για το λογισμικό της Apple) βασίζονται σε νόμους περί πνευματικής ιδιοκτησίας για να εμποδίσουν τόσο τους χρήστες όσο και τους προγραμματιστές να αντιγράψουν ή έστω να αλλάξουν στο παραμικρό στην αρχιτεκτονική του λογισμικού της.

Για να καταλάβετε πόσο όλη αυτή λογική καταστρατηγεί κάθε ίχνος Ελευθερίας, φανταστείτε να αγοράζατε ένα σπίτι που στους όρους του συμβολαίου θα σας απαγόρευε την οιανδήποτε τροποποίηση ή προσθήκη. Όπως το αγοράσετε, έτσι θα πρέπει να το διατηρήσετε.

Μα, αφού το αγόρασα˙ είναι δικό μου. Εγώ θα το χρησιμοποιήσω και θέλω να αλλάξω…

Τι κι αν δεν σε βολεύει και θέλεις να κάνεις κάποιες αλλαγές;

Δεν πα ’να θέλεις; Απαγορεύεται!

Και, φυσικά, απαγορεύεται και η αντιγραφή του.

Μα, το είδε ο αδερφός μου και του άρεσε˙ θέλει να φτιάξει ένα ίδιο. Τι πειράζει;

Απλούστατον (sic)˙

απαγορεύεται!

Κανείς άλλος δεν μπορεί να φτιάξει ένα παρόμοιο˙ ούτε καν μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ίδια δομική τέχνη για να κατασκευαστεί κάποιο άλλο σπίτι.
Μπορείτε να το διανοηθείτε; Αλήθεια, πώς θα αντιδρούσατε σε αυτήν την περίπτωση; Θα το αφήνατε να περάσει στο ντούκου και θα το αγοράζατε ένα τέτοιο σπίτι; Παρόλο που θα ήταν κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο πως δεν είστε κατ’ ουσίαν ο ιδιοκτήτης του;

Είτε το δείτε από την πλευρά της αναρχίας είτε το σκεφτείτε από την ηθική αξία του πράγματος, είναι προφανές πως η αρχή της ατομικής ιδιοκτησίας δεν συνάδει με αυτήν της πνευματικής ιδιοκτησίας. Ας μην μείνουμε όμως στην ηθική του θέματος και ας προχωρήσουμε σε κάποιους πιο πρακτικούς λόγους.
Τα Windows της Microsoft είναι γραμμένα με τέτοιο τρόπο που να μην μπορούν ούτε οι χρήστες αλλά ούτε και οι προγραμματιστές να διαβάσουν τον πηγαίο κώδικα. Φανταστείτε δηλαδή να μην μπορείτε να επιθεωρήσετε το ίδιο σας το σπίτι. Δεν θα είχατε ιδέα για το εάν και κατά πόσον τα θεμέλιά του είναι ελαττωματικά. Θα μπορούσαν κάλλιστα να υπάρχουν τερμίτες που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές στο κτίριο. Τα υδραυλικά και τα ηλεκτρολογικά θα μπορούσαν να είναι σε άθλια κατάσταση. Θα μπορούσαν να υπάρχουν ένα σωρό ανθυγιεινές συνθήκες για τις οποίες θα έχετε πλήρη άγνοια και που, ενδεχομένως, θα απειλούν την ασφάλειά σας.
Το λειτουργικό σύστημα των Windows ή οποιοδήποτε λογισμικό που δεν αφήνει τους χρήστες και τους προγραμματιστές να επιθεωρήσουν την αρχιτεκτονική του μπορεί να περιέχει κακόβουλο κώδικα που απειλεί την προστασία της ιδιωτικής σας ζωής. Για παράδειγμα, μπορεί να υπάρχει κώδικας στον Internet Explorer, τον browser της Microsoft, στον Outlook mail client τους ή στο σύνολο του λειτουργικού συστήματος των Windows, που στέλνει τα στοιχεία σας κατ’ ευθείαν στην NSA. Η αλήθεια είναι ότι δεν θα το ξέρετε και δεν υπάρχει και κανένας τρόπος να το μάθετε.
Το μόνο που γνωρίζουμε μετά βεβαιότητας είναι ότι, στα Windows, το κακόβουλο λογισμικό επικρατεί. Είναι και θέμα τεχνικής. Με απλά λόγια, φανταστείτε το σπίτι σας να είναι εντελώς ευάλωτο στα στοιχεία της φύσης και στους εισβολείς και εσείς να μην έχετε δικαίωμα να το προστατέψετε. Ούτε να το οχυρώσετε με δομικά υλικά για υγρασία, μούχλα, πυρκαγιά αλλά ούτε και να κάνετε το πιο απλό πράγμα στον κόσμο, να βάλετε μια κλειδαριά ασφαλείας στην πόρτα σας. Ανίκανοι να αντιδράσετε και να προστατέψετε εαυτούς, να πρέπει να εξαρτιέστε πάντα από τον καιρό, από τις πυροσβεστικές και αστυνομικές υπηρεσίες.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα Windows˙ θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως η υπ’ αριθμόν ένα απειλή, για την online ασφάλειά μας, είναι το λειτουργικό μας σύστημα.
Η λύση; Το GNU/Linux. Το Ελεύθερο και open-source λογισμικό. Ό,τι μέτρα και να λάβετε με τα κλειστά ιδιοταγή λογισμικά, θα είναι απλά ημίμετρα. Για να χτυπήσετε το κακό στην ρίζα του και να προστατευθείτε online, κρίνεται απαραίτητη η μετάβαση σε Linux.
Το θεωρώ περιττό να τονίσουμε και τα πλεονεκτήματά του όπως ότι είναι πολύ πιο εύκολο στην χρήση από τα Windows και τρέχει πολύ πιο γρήγορα ο υπολογιστής.
Δεν στερείται το παραμικρό από θέμα εμφάνισης, το αντίθετο μάλιστα. Το Linux είναι το δώρο που ήρθε για να ξαναφέρει την χαρά στην τεχνολογία των υπολογιστών.
Και το κυριότερο; Μας δίνει την ευκαιρία να σταματήσουμε να υποστηρίζουμε το εταιρικό κράτος, επιλέγοντας το Ελεύθερο λογισμικό έναντι των τυραννικών ομολόγων του.
Είναι αναμενόμενο τα κράτη να έχουν μια αέναη επιθυμία να ρυθμίζουν και να ελέγχουν (ΚΑΙ) το Ιντερνέτ, αφού είναι το σύγχρονο μέτωπο της Ελευθερίας και της Ελεύθερης σκέψης. Τα κράτη και οι πολιτείες θέλουν να πολεμήσουν και αυτό το, τελευταίο ίσως, μέτωπο.
Μετατρέπουν τις ιδέες σε ιδιοκτησία.

Αναρχικά σκεφτόμαστε όλοι, καθημερινά.

45

Απλά, οι περισσότεροι είτε το απωθούμε είτε το ντύνουμε με πιο συμβατικά ρούχα. Παίρνουμε επιλεκτικά αυτό που μας συμφέρει και «βαφτίζουμε» ιδεολογικά την τεμπελιά μας επειδή δεν έχουμε σκεφτεί ρεαλιστικά το ενδεχόμενο μιας αναρχικής κοινωνίας. Το άλλο, το πρότυπο, το κατεστημένο, αυτό που έχουμε τόσα χρόνια είναι πιο «σίγουρο»˙ σαν τα Windows ένα πράγμα!

Μπορεί να μην υπάρχει διανομή του Linux ονόματι «Αναρχία», μα χρησιμοποιώντας Linux αντιτίθεσαι στις οιεσδήποτε κατευθυντήριες γραμμές προσπαθεί να σου επιβάλλει το εταιρικό κράτος. Δεν δέχεσαι τίποτα απριόρι και οικοδομείς/αναπτύσσεις εσύ την αρχιτεκτονική των ιδεών σου, γιατί αυτό είναι το λογισμικό˙ εφαρμογή ιδεών.
Οι περιορισμοί που τραβούν την διαχωριστική γραμμή εκεί που τελειώνει η ελευθερία του ενός και αρχίζει η ελευθερία του άλλου, δεν είναι ενεργοί στο Ελεύθερο λογισμικό. Η δική μου Ελευθερία συνεχίζεται και αναπτύσσεται παράλληλα με την δική σου.
Λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι η λέξη αναρχία, κυριολεκτικά σημαίνει την απουσία της κυβέρνησης (άνευ αρχής),

είναι το Linux/GNU η απόλυτη Αναρχία;
Αν ο Ανοιχτός Κώδικας, απελευθερωμένος από κάθε είδους πατέντα και επιβολή, δεν είναι η πλήρης έννοια της αναρχίας, τότε τι είναι;

O ελεύθερος και ανοιχτός κώδικας του Linux, όπως και ο αναρχισμός δεν είναι ουτοπία. Οι αναρχικοί «χτίζουν» τα οράματά τους για το μέλλον της κοινωνίας, παρατηρώντας την ζωή στην παρούσα στιγμή (όπως είχε πει και ο Κροπότκιν).
Η ανάπτυξη και η επέκταση κλειστών λειτουργικών συστημάτων, όπως τα Windows και το OSX, είναι καθαρά προϊόντα του καπιταλισμοί που εξυπηρετούν μια γενικότερη τακτική του συστηματικού του πλαισίου. Το ζούμε άλλωστε, καθώς με την διάδοση της ψηφιακής πρόσβασης, ολοένα και περισσότερο η κοινωνική και οικονομική πόλωση επιταχύνεται.
Οι σύγχρονες αναρχικές πρακτικές εμφανίζουν μία έντονη αμφιθυμία προς την τεχνολογία, με την ενεργό αντίσταση να συνυπάρχει με την εκτεταμένη χρήση και την ανάπτυξη. Η ευρεία αναρχική πολιτική της τεχνολογίας μπορεί να ευθύνεται γι’ αυτές τις διαφορετικές εκφράσεις, μέσα σε ένα συνεκτικό πλαίσιο. Πολλοί σύγχρονοι αναρχικοί πιστεύουν ότι η τεχνολογία δεν είναι εγγενώς καλή ή κακή, αλλά ότι πρέπει να αποτελεί αντικείμενο ενδελεχούς μελέτης και να εφαρμόζεται με έναν κοινωνικά υπεύθυνο τρόπο έτσι ώστε να εξυπηρετεί καλύτερα εκείνους που την χρησιμοποιούν καθώς και εκείνους στους οποίους επιδρά. Ο Langdon Winner αλλά και άλλοι σημαντικοί θεωρητικοί της τεχνολογίας υιοθετούν την ενύπαρξη των κοινωνικών σχέσεων στον τεχνολογικό σχεδιασμό και στην ανάπτυξη. Αυτή η οπτική δίνει στους αναρχικούς το έναυσμα να κρίνουν τις τεχνολογίες, ανάλογα με την προώθηση των ιεραρχικών ή μη ιεραρχικών κοινωνικών πρακτικών τους, οδηγώντας τους σε τρεις επιλογές δράσης: την κίνηση κατάργησης των άδικων νόμων, την συγκρατημένη έγκριση και την ενεργό προώθηση.

Στο linux υπάρχει ο root (που δίνει και το sudo su)
Στον αναρχισμό είναι η αυτοοργάνωση των κοινωνιών. Κοινώς, όλοι δίνουμε sudo su.

Είναι πολύ απλό, αν συγκρίνουμε τις δομές ανάπτυξης των συγκεκριμένων λειτουργικών συστημάτων, καθώς μέσα σε μια ιεραρχική κοινωνία (Microsoft/Apple) η τεχνολογία τείνει να επιβάλλει εκ νέου την ιεραρχία και την κυριαρχία. Οι διευθυντές/καπιταλιστές θα επιλέξουν την τεχνολογία που όχι μόνον θα προστατεύει αλλά και θα αυξάνει την εξουσία τους (και τα κέρδη τους βεβαίως-βεβαίως) και που, πάντως, σίγουρα δεν θα τους αποδυναμώνει. Έτσι, ενώ συχνά ισχυρίζονται πως η τεχνολογία είναι «ουδέτερη», αυτό δεν ισχύει και δεν μπορεί, δηλαδή, ποτέ να ισχύσει. Με απλά λόγια, η «πρόοδος» μέσα σε ένα ιεραρχικό σύστημα θα αντικατοπτρίζει τις δομές εξουσίας του συστήματος και κατά συνέπεια θα μεταδίδεται και στην κοινωνία (χρήστες).
Λαμβάνοντας υπόψη της βασικές αρχές του ελεύθερου λογισμικού, θα δούμε πως εμπεριέχουν σε αρκετά σημεία τους, μια αναρχική θεώρηση καθώς συνδυάζονται άρρηκτα με την ελευθεριακή σκέψη. Σε αρκετά σημεία της όλης φιλοσοφίας του Ελεύθερου Λογισμικού θα βρούμε στοιχεία του Προμηθεϊκού αντικαπιταλισμού (η προμηθεϊκή διάσταση ενσαρκωμένη στη μορφή του καινοτόμου βιομηχάνου που εφαρμόζει τα πορίσματα της επιστήμης και προωθεί την βιομηχανική ανάπτυξη) και της πρωτογονιστικής κριτικής του πολιτισμού. Το Ελεύθερο Λογισμικό υιοθετεί την ενύπαρξη των κοινωνικών σχέσεων στον τεχνολογικό σχεδιασμό και στην ανάπτυξη. Αυτή η οπτική δίνει στους αναρχικούς το έναυσμα να κρίνουν τις τεχνολογίες, ανάλογα με την προώθηση των ιεραρχικών ή μη ιεραρχικών κοινωνικών πρακτικών τους, οδηγώντας τους σε τρεις επιλογές δράσης: την κίνηση κατάργησης των άδικων νόμων, την συγκρατημένη έγκριση και την ενεργό προώθηση.

Kαι παραφράζοντας ελαφρώς τα λόγια του καλού φίλου αντιεξουσιαστή και πολιτικού κρατούμενου Γιάννη Μιχαηλίδη:

linux

Το άρθρο αυτό, αποτελεί συνέχεια των:
Ελεύθερο Λογισμικό Μαρξισμός και Αναρχία: Ο Πηγαίος Κώδικας
Σύγχρονη Τεχνολογία, Καπιταλισμός και Αναρχισμός!
Είναι το Διαδίκτυο, η Αναρχία σε όλο της το μεγαλείο; [Crypro Anarchy]
Computers VS Computing – Εγκαταλείποντας την ψηφιακή Ουτοπία
Mια κριτική ματιά στην τεχνολογία [Η μηχανή του ελέγχου]
>>> περισσότερα στα tags: #anarchism και #capitalism.

[το άρθρο είναι συνεργατικό]

από το osareana.net

προτεινόμενη διανομή linux από τον anarchosyndikalist

http://www.linuxmint.com/