Αρχείο κατηγορίας Ανακοινώσεις

Tαξική νίκη του ΣΣΜ απέναντι στην μητρική εταιρεία των EVEREST!


42cb181c992f27a59f165047c2f6a2a9Θέλουμε να σας ενημερώσουμε ότι μετά τις δυναμικές κινητοποιήσεις που πραγματοποιήσαμε το τελευταίο διάστημα σε καταστήματα της μητρικής των everest  με την συμμετοχή αρκετών αλληλέγγυων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη( από το ΣΣΜ Θεσσαλονίκης) και  Χανιά , κερδίσαμε πάνω στα αιτήματα που είχαμε θέσει από κοινού με την συναδέλφισσα Ιωάννα!
Η μητρική εταιρεία των everest μετά τις πιέσεις που δέχτηκε από τις κινητοποιήσεις αναδιπλώθηκε και αναγκάστηκε να υποχωρήσει. Συγκεκριμένα, αναγνώρισε την αποζημίωση απόλυσης προς την συναδέλφισσα (συνολικά 9.400,00 ευρώ) και ήδη ξεκίνησε η αποπληρωμή της.Και όλα  αυτά ενώ αρχικά  με εκβιαστικές μεθόδους την είχαν υποχρεώσει να υπογράψει οικοιοθελή αποχώρηση.
Σαν σωματείο θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε για την αλληλεγγύη που δείξατε στον αγώνα μας που κατέληξε νικηφόρος σε σύντομο χρονικό διάστημα.

ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΣΤΑ EVEREST, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ.


Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού

ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ //Nα τελειώνουμε με τον κόσμο των δολοφόνων!

Ανακοίνωση της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε για τις εργοδοτικές δολοφονίες στα Ελληνικά Πετρέλαια

69084_1673779683786_1216250346_31824838_3188070_n“Ένα ανθρώπινο λάθος”. Έτσι χαρακτηρίστηκε στο σχετικό πόρισμα η έκρηξη που έγινε στα Ελληνικά Πετρέλαια. Και λίγες ώρες αργότερα, αυτό το “ανθρώπινο λάθος” οδήγησε στους θανάτους δύο ανθρώπων: ο Μπάμπης Δευτεραίος και ο Ραμαντάν Ντελιλάι, που τραυματίστηκαν στην έκρηξη που έγινε στις 8 Μάη στο “κάτεργο” της Ελευσίνας, απεβίωσαν το απόγευμα της Τρίτης (19/5). Οι θάνατοί τους δεν είναι φυσικά το αποτέλεσμα κάποιου “ανθρώπινου λάθους” όπως θα βόλευε την εταιρεία του Λάτση. Οι θάνατοί τους είναι εργοδοτικές δολοφονίες.

Οι συνθήκες εργασίας που επικρατούν στο εργοστάσιο του Λάτση είναι γνωστές εδώ και χρόνια, άσχετα αν αποσιωπούνται συστηματικά για να μην χαλάσει το προφίλ της επιχείρησης. Η συνεχόμενη εντατικοποίηση της δουλειάς, οι υπερωρίες που εξαντλούν σε ασύλληπτο βαθμό τους εργαζόμενους, οι ανύπαρκτοι όροι ασφαλείας, όλα αυτά που κάνουν αναλώσιμους τους εργάτες για τα κέρδη των αφεντικών τους ήταν και είναι συσσωρευμένα μέσα στον εργασιακό χώρο των Ελληνικών Πετρελαίων. Ούτε ένα ανθρώπινο λάθος λοιπόν, ούτε η κακιά η ώρα, ούτε κανένα άλλο καλόβολο σχήμα για τα αφεντικά δεν είναι οι δολοφονίες του Μπάμπη Δευτεραίος και του Ραμαντάν Ντελιλάι.

Είναι τα αποτελέσματα της κυριαρχίας ενός κόσμου που κάθε μέρα αφαιρεί ζωές, βασίζει την ύπαρξή του στην εκμετάλλευση και την καταπίεση και θα συνεχίζει το καταστροφικό του έργο όσο οι εργάτες και οι εργάτριες δεν ενώνονται για να διεκδικήσουν αυτά που τους αναλογούν. Όσο δεν συλλογικοποιούνται για να τελειώνουν μια και καλή με αυτόν το σύστημα που υπάρχει απλά για να τους πίνει το αίμα.

Οι δυο εργοδοτικές δολοφονίες στα Ελληνικά Πετρέλαια είναι ένα καμπανάκι που χτυπάει επιτακτικά για το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα. Οι εποχές της λιτότητας και η οικονομική εξαθλίωση που υπέστη η εργατική τάξη τα τελευταία χρόνια οδήγησαν στην νοοτροπία ότι κάθε δουλειά είναι καλή αρκεί απλά να υπάρχει. Όροι όπως εργατικά δικαιώματα και συνθήκες εργασίας αντιμετωπίστηκαν ως τεράστιες πολυτέλειες από την ίδια την εργατική τάξη. Αντίστοιχα, τους τελευταίους μήνες, η έλλειψη απαιτήσεων έδωσε την θέση της στην επανάπαυση και την ανάθεση. Η ψευδαίσθηση πως τα πάντα θα αλλάξουν μέσα σε μια νύχτα και το Κεφάλαιο θα γίνει ξαφνικά καλό -διότι άλλωστε οι καιροί είναι τέτοιοι που μέχρι να βγούμε από την κρίση “Κεφάλαιο και Εργασία πρέπει να είναι μαζί”- διαψεύδονται από την ίδια, την σκληρή πραγματικότητα. Η μαζική δράση στην κατεύθυνση των ταξικών συμφερόντων είναι πιο αναγκαία από ποτέ.

Το εργατικό κίνημα πρέπει επιτέλους να ξυπνήσει από τον ύπνο στον οποίο έχει πέσει – ήδη έχει κοιμηθεί πολύ. Να διεκδικήσει αυτά που έχουν κλέψει από την τάξη μας, να σπάσει την ηττοπάθεια και την αδράνεια μέσα από την δράση για την διεύρυνση των δικαιωμάτων της. Να χτίσει τις δομές εκείνες που θα αναζοπυρώσουν και πάλι τους εργατικούς αγώνες και θα αντικαταστήσουν τον άχρηστο συνδικαλισμό που υπάρχει τώρα και που δεν είναι ικανός ούτε για μια απεργία την ημέρα που εργάτες σκοτώνονται στα κάτεργα των αφεντικών.

Ας μην θρηνήσουμε άλλους θανάτους μέχρι να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα για τις ζωές μας.

Nα τελειώνουμε με τον κόσμο των δολοφόνων!

Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου – IWW Greece Η ελπίδα δεν θα έρθει με την ανάθεση

Η ελπίδα δεν θα έρθει με την ανάθεση

 

Με την αλλαγή της κυβέρνησης, πολλοί πίστεψαν ότι αρκετά προβλήματα που προήλθαν από τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις θα έβρισκαν την λύση τους. Φυσικά πίστεψαν τα όμορφα προεκλογικά λόγια της τωρινής εξουσίας, αλλά τίποτε δεν άλλαξε και όλα ίδια έμειναν και θα παραμείνουν. Οι υποσχέσεις της κάθε υποψήφιας κυβέρνησης είναι για να χαϊδεύει τα αυτιά των ψηφοφόρων με σκοπό την άντληση των πολύτιμων ψήφων που θα της φέρουν την νίκη και την Εξουσία.

Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να εκφράσει και να υλοποιήσει τις ανάγκες των εργαζομένων και της κοινωνίας εν γένει, αφενός γιατί δεν τις γνωρίζουν, αφετέρου γιατί δεν έχουν ιδέα για την πραγματική κοινωνία. Γνωρίζουν κάποιες ανάγκες, θεωρητικά, γιατί μιλάμε για επαγγελματίες πολιτικούς, με σκοπό την εξουσία ή μια θέση ισχύος, και αυτή η θεωρία που “πωλούν” στους ψηφοφόρους έχει τεράστιο χάσμα με την πράξη και τις ανάγκες επιβίωσης των ανθρώπων με την δέουσα αξιοπρέπεια. Έχοντας στο πλευρό τους το κεφάλαιο και την εργοδοσία, ο μόνος αντίπαλος , αληθινός, είναι ο εργαζόμενος, βλέπε Ιωάννα Π. εργαζόταν στα Everest και το ατύχημα στα ΕΛ.ΠΕ, δυο πρόσφατα παραδείγματα της εργοδοτικής ασυδοσίας και του τρόπου που αντιμετωπίζουν οι μεν τους δε. Ο Χαρ. Δευτεραίος που την Τρίτη το πρωί έχασε την μάχη, είναι ακόμα ένας εργαζόμενος που πλήρωσε με το αίμα του τις ορέξεις της εργοδοσίας για περισσότερο κέρδος με την λίστα των νεκρών εργατών να μεγαλώνει.

Στο αντίποδα αυτής της επίθεσης εμφανίζονται οι διάφορες κομματικές ενώσεις, ελεγχόμενα σωματεία & κρατικοδίαιτα συνδικάτα, που προσπαθούν με κάθε τρόπο να εκτονώσουν την απόλυτα δίκαιη αγανάκτηση και θυμό των εργαζομένων, με ανακοινώσεις, με ελεγχόμενες “απεργίες” και πύρινους λόγους για δικαίωση και ικανοποίηση των απαιτήσεων, που θα παραμείνουν φυσικά μόνο στα λόγια. Οι εργαζόμενοι πρέπει να ξαναπάρουμε στα χέρια μας τις ζωές μας και τις διεκδικήσεις μας, για δικαιώματα που έχουμε κερδίσει με αγώνες και τώρα καλούμαστε να τα διεκδικήσουμε πάλι. Χωρίς κομματικές παρεμβάσεις και ρεφορμισμούς, να κοιτάξουμε κατάματα την εξουσία και βάλουμε μπροστά τις ανάγκες μας ως πρόταγμα. Να ακουστεί η βροντερή φωνή μας, που ζητάει δικαιοσύνη. Άμεση Δράση είναι το εργαλείο των ακηδεμόνευτων εργαζομένων., Καμία διαπραγμάτευση με την εργοδοσία και το κράτος, αγώνες χωρίς κανένα κομματικό μεσάζοντα.

Ή Εμείς ή Αυτοί.

Οι εργαζόμενοι και τα αφεντικά δεν μπορούν να έχουν καμία σχέση, το ίδιο ισχύει και με τους επαγγελματίες πολιτικούς. Η μόνη λύση μας είναι η οργάνωση και η Άμεση Δράση. Αλλιώς ο δυναμικός αγώνας ενός εργαζόμενου υπάρχει περίπτωση να χαθεί, μπροστά στην δύναμη του εργοδότη αν συντονίσουμε όμως όλοι μαζί την δύναμη μας σε κάθε χώρο εργασίας μπορούμε να νικήσουμε. Οι Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου (IWW) καλούν για συντονισμένες δράσεις απέναντι στην εργοδοτική απειλή, και μπορούμε όλοι μαζί να εφαρμόσουμε την αυτοοργάνωση στην πράξη. Περισσότερες πληροφορίες «Πώς να απολύσετε το Αφεντικό σας» θα βρείτε στο φυλλάδιο που εκδόθηκε από τους BossBusters, και αποτελεί ένα σχέδιο δράσης των μελών των IWW στην περιοχή το Σαν Φρανσίσκο (ΗΠΑ), που μεταφράστηκε στα ελληνικά πρόσφατα και τροποποιήθηκε ώστε να είναι πιο κοντά και σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα: https://omniasuntcommunia.espivblogs.net/2015/05/15/i-w-whow-to-fire-your-boss.

Ποτέ δεν εiναι αργά για να ανατραπεί η κατάσταση, όλα είναι στο χέρι μας, όλα μπορούν να ανατραπούν. Στο πλαίσιο αυτό χαιρετίζουμε και στηρίζουμε κάθε πρωτοβουλία αγώνα προς αυτή την κατεύθυνση. Για την χειραφέτηση των ανθρώπων! Για έναν κόσμο χωρίς αφεντικά.

Η αδικία σε έναν είναι αδικία σε όλους και αυτή είναι η δύναμη των εργαζομένων πάντα και παντού.

Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου (ΙWW)
iwwgreece@yahoo.gr

11221713_926987590686177_6136887397810979343_n

Ηράκλειο Κρήτης: αποκλεισμός στον φούρνο “Το Χωριάτικο”

CE-u314WgAA06J7

 

Την Πέμπτη 15/5 το απόγευμα πραγματοποιήθηκε παρέμβαση και αποκλεισμός της γνωστής αλυσίδας φούρνων/σωματεμπόρων “Το Χωριάτικο” μετά από κάλεσμα της Συνέλευσης Δράσης ενάντια στο Χωριάτικο. Το μαγαζί έμεινε κλειστό για περίπου μιάμιση ώρα και ταυτόχρονα γινόταν παρέμβαση στους γύρω δρόμους με κείμενα, τρικάκια και συνθήματα.

Επόμενη συνέλευση Σάββατο 16/5, 6μμ Ξενία

Ακολουθεί το κείμενο της συνέλευσης:

ΟΙ ΦΟΥΡΝΟΙ ‘’ΧΩΡΙΑΤΙΚΟ’’ ΒΡΩΜΑΝE ΣΩΜΑΤΕΜΠΟΡΙΑ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ
Ένα νέο κατάστημα άνοιξε στην πόλη μας, ο φούρνος “Χωριάτικο” (Λ. Καλοκαιρινού), μέρος μιας αλυσίδας πρατηρίων άρτου που γιγαντώθηκε μέσα στην καρδιά της καπιταλιστικής κρίση. Τα συγκεκριμένα καταστήματα όμως δεν εμπορεύονται μόνο ψωμί και αρτοποιήματα αλλά και πλήθος εξαθλιωμένων γυναικών οι οποίες με την υπόσχεση της εύρεσης εργασίας, οδηγούνται στην καταναγκαστική πορνεία. Πίσω από τους φούρνους ‘’Χωριάτικο’’ και ‘’Αττικοί Φούρνοι’’, κρύβεται ένα τεράστιο κύκλωμα σωματεμπορίας που χρόνια τώρα αποφέρει εκατομμύρια κέρδη στους ιδιοκτήτες του. Συγκεκριμένα, οι ιδιοκτήτες αδερφοί Γιαννακόπουλοι διατηρούν από τη δεκαετία του ‘90 αλυσίδα στριπτιζάδικων ενώ παράλληλα είναι οι εγκέφαλοι πίσω από ένα κύκλωμα trafficking που μέσω ταξιδιωτικών γραφείων και εταιρειών ευρέσεως εργασίας παραπλανεί εκατοντάδες γυναίκες, μεταξύ των οποίων και ανήλικες. Οι συγκεκριμένοι μαφιόζοι διατηρούσαν -μεταξύ άλλων- μια offshore εταιρεία στην Κύπρο ενώ χρησιμοποιούσαν ακόμα και ΜΚΟ για κακοποιημένες γυναίκες. Κεντρικό ρόλο στο κύκλωμα έπαιζε ο απόστρατος και αποταγμένος για υπεξαίρεση αστυνομικός Κώστας Κύρος ο οποίος εξασφάλιζε χαρτιά για τις αιχμάλωτες γυναίκες ενώ παράλληλα τέθηκε υπεύθυνος προσωπικού στους φούρνους “Χωριάτικο”. Τέλος, οι ιδιοκτήτες-σωματέμποροι των εν λόγω φούρνων, σύμφωνα με δημοσιεύματα, φέρονται να συγκαταλέγονται ανάμεσα στους χρηματοδότες της Χρυσής Αυγής

Παρά την συνεχή εκτέλεση αδικημάτων και τις βαριές κατηγορίες που βαραίνουν το κύκλωμα (αρπαγή, σωματεμπορία, σύσταση και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, επικίνδυνες σωματικές βλάβες, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, διακίνηση ναρκωτικών, κ.α.), η εκδίκαση της υπόθεσης έλαβε χώρα μόλις στα τέλη Απρίλη. Από τους 23 κατηγορούμενους, μόλις τέσσερις καταδικάστηκαν (Άγγελος Γιαννακόπουλος, Κ. Κύρος, Ι. Φιλιοστορ και Μ. Κρέτος). Παρά την καταδίκη των τεσσάρων κατηγορουμένων, για όλες τις κατηγορίες πλην του ξεπλύματος και του εμπορίου ναρκωτικών, το δικαστήριο αποφάσισε να αφήσει ελεύθερους με αναστολή και χρηματικές εγγυήσεις όλους τους εμπλεκόμενους, μέχρι την εκδίκαση της έφεσης. Η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση καθώς και η προκλητική επιχορήγηση της επιχείρησης από το ελληνικό κράτος με 201.939,87 ευρώ το 2013 (παρότι οι δικαστικές διώξεις είχαν ξεκινήσει ένα χρόνο πριν), επιβεβαιώνει τις διασυνδέσεις και την ανοχή του κρατικού μηχανισμού απέναντι στο κύκλωμα σωματεμπορίας. Έτσι, το εν λόγω κύκλωμα συνεχίζει απρόσκοπτα τις “επιχειρηματικές του δραστηριότητες” με τους φούρνους “Χωριάτικο” να αποτελούν το βασικό μέσο ξεπλύματος του μαύρου χρήματος των ιδιοκτητών του.

Η πρακτική του trafficking είναι γνωστή: αφού φέρουν τις γυναίκες αυτές στην Ελλάδα, οι σωματέμποροι παρακρατούν τα χαρτιά τους, τις μετατρέπουν σε σκλάβες και τις κρατάνε φυλακισμένες για χρόνια με άσκηση σωματικής βίας, (εκ)βιασμούς και άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Η βάναυση δραστηριότητα στο γυναικείο σώμα κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Αποτελεί μια διαδικασία που βασιζόμενη στις έμφυλες διακρίσεις, χρησιμοποιεί και εμπορευματοποιεί το γυναικείο σώμα ιεραρχώντας το ως ένα “αδύναμο φύλο”. Χαρακτηριστικό είναι ότι ανάμεσα στα ευρήματα της αστυνομίας βρέθηκε μία μαύρη λίστα με πελάτες που ήταν ιδιαίτερα βάναυσοι και χτυπούσαν άγρια τις κοπέλες με συνέπεια, όπως αναγράφεταιστην δικογραφία, να υπάρχουν «ζημιές στο “εμπόρευμα”». Το trafficking αποφέρει τεράστια ποσά μαύρου χρήματος σε ένα κύκλο ανθρωποειδών που περιλαμβάνει μπάτσους, φασίστες, μπράβους και νονούς της νύχτας, ενώ έχει πάρει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις στην Ελλάδα, την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης.

Το παραπάνω γεγονός δεν είναι τυχαίο. Οι εν λόγω ‘’δουλειές’’ βασίζονται σε μια σειρά από εξυπηρετήσεις που τους προσφέρει απλόχερα ο καπιταλισμός: ανεργία, μαύρη εργασία, λαδώματα κρατικών λειτουργών (που μεταφράζεται σε κωλυσιεργία των διωκτικών αρχών, συνεχείς αναβολές της εκδίκασης, συγχωνεύσεις ποινών, προκλητική αποσιώπηση του ζητήματος από τα ΜΜΕ), νομοθετικό πλαίσιο ευνοϊκό προς τα αφεντικά, ανοχή της αστυνομίας, εργασιακή εξαθλίωση των γυναικών. Τα πρόσφατα παραδείγματα εργοδοτικής αυθαιρεσίας και φυσικών επιθέσεων εις βάρος γυναικών εργαζομένων επιβεβαιώνουν όλα τα παραπάνω: απειλές και απόλυση εγκύου στην ΠΑΝΘΕΟΝ ΑΚΤΕ στο Ηράκλειο, απόλυση εγκύου σε κατάστημα MIGATO στην Αθήνα, ξυλοδαρμός εργαζόμενης σε χρηματιστηριακή εταιρεία στο Ηράκλειο, απόλυση εργαζόμενης στην CretaEcoPhoenix στο Ηράκλειο, απειλές και εκδικητική απόλυση εργαζόμενης στον ΑΒ Βασιλόπουλο Χολαργού κ.ά. Τα παραπάνω περιστατικά, τα δεκάδες εργατικά ατυχήματα και η συνεχής επίθεση στα καταπιεζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, δεν είναι μεμονωμένα παραδείγματα ‘‘κακών’’ εργοδοτών. Αντιθέτως αποτελούν ζωτικά εργαλεία για την αναπαραγωγή της μισθωτής εργασίας, του κεφαλαίου και κατ’ επέκταση του ίδιου του καπιταλισμού.

Αναγνωρίζοντας τις αντιφάσεις που κρύβονται μέσα στις εκάστοτε εργασιακές συνθήκες, που στην προκειμένη περίπτωση προσωποποιούνται στις εργαζόμενες/ους των φούρνων ‘’Χωριάτικο’’ που -όπως όλες/οι- έχουν ανάγκη την εργασία τους, σε καμία περίπτωση δεν τις/τους στοχοποιούμε. Παρόλα αυτά οφείλουμε να αξιολογήσουμε το κόστος που έχει κάθε επάγγελμα, ιδιαίτερα όταν παρατείνει και συμβάλλει στην όξυνση της βαρβαρότητας και της εκμετάλλευσης εξαθλιωμένων ανθρώπων.

Σε συνθήκες κοινωνικού κανιβαλισμού, η κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία, την εκμετάλλευση και τον σεξισμό, είναι όχι απλά αναγκαιότητα αλλά μονόδρομος. Οι απολύσεις, η κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων και η εκμετάλλευση του γυναικείου σώματος έχουν ως κοινό τους παρανομαστή το κέρδος.

Η συμμετοχή μας στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες του σήμερα είναι ευθύνη όλων των εργαζομένων, των ανέργων και εν γένει των καταπιεσμένων, απέναντι στη βαρβαρότητα της κυριαρχίας.
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ -ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ

 

  • Mποϊκοτάζ στο “Χωριάτικο”, φούρνο/βιτρίνα ξεπλύματος μαύρου χρήματος από trafficking.

 

  • Αλληλεγγύη στις αιχμάλωτες γυναίκες των κυκλωμάτων trafficking και σε όσες/όσους έχουν υποστεί την καταπίεση αυτού του κυκλώματος.

 

Συνέλευση Δράσης ενάντια στο “Χωριάτικο”

Σάββατο 16 Μαΐου, 18:00, Πλατεία Ξενία

 

https://athens.indymedia.org/post/1544300/

ΕΣΕ – ΣΒΕΜΚΟ// ΕΚΠΟΣΠΟ ΝΟΣΤΟΣ: Μια οφειλόμενη απάντηση…

σβεμκοΣτις 28 Ιανουαρίου δημοσιεύσαμε κοινή ανακοίνωση για τις εργασιακές συνθήκες και τις πρακτικές της ΜΚΟ ΕΚΠΟΣΠΟ ΝΟΣΤΟΣ. Η διοίκηση της ΜΚΟ βιάστηκε να απαντήσει, επιχειρώντας να μας δώσει μαθήματα πολιτικής οικονομίας και να δημιουργήσει σύγχυση και εντυπώσεις περί «σκοτεινών συμφερόντων» και «μικρο-πολιτικών παιχνιδιών». Η καλύτερη απάντηση «εκ μέρους μας» ήταν η συνέχιση των διεκδικήσεων των εργαζομένων!

Όσον αφορά στο Δημοτικό Λαχανόκηπο στις Αχαρνές, ο ΝΟΣΤΟΣ ουσιαστικά παραδέχεται στην απαντητική ανακοίνωσή του τη μη υλοποίησή του και την αποδίδει στο συνεργαζόμενο Δήμο. Το αρμόδιο Υπουργείο ενημέρωσε το ΝΟΣΤΟ για τη μη παράταση του προγράμματος στις 30/12/2014, αλλά η ΜΚΟ κατέθεσε ένσταση και ανανέωσε τις συμβάσεις των εργαζομένων. Οι συνθήκες εργασίας όμως δεν βελτιώθηκαν, ενώ οι 40 οικογένειες μακροχρόνια ανέργων μάταια περίμεναν να λάβουν αγροτεμάχιο για να καλλιεργήσουν.

Ταυτόχρονα η ΜΚΟ έπαψε να καταβάλει τη μισθοδοσία ήδη από το Νοέμβριο του 2014, με πρόφαση την καθυστέρηση της αντίστοιχης χρηματοδότησης από το Υπουργείο Εργασίας. Το Μάρτιο οι εργαζόμενοι, έχοντας ξεμείνει από «περίσσευμα καρδιάς», το οποίο ζητά η ΜΚΟ ΝΟΣΤΟΣ από όλους τους εργαζομένους της, ήρθαν σε επαφή με το ΣΒΕΜΚΟ και προσέφυγαν στην Επιθεώρηση Εργασίας. Εκεί η διοίκηση της ΜΚΟ επανέλαβε την πάγια θέση της περί «μη ύπαρξης εργοδοσίας» και «μη δυνατότητας καταβολής των μισθών, εφόσον δεν έχει κέρδος και ιδίους πόρους». Όπως ήταν αναμενόμενο, η Επιθεώρηση Εργασίας δεν συγκινήθηκε από την «αυτοθυσία» της διοίκησης, αλλά αντίθετα επέβαλε καταβολή των δεδουλευμένων πέντε μηνών εντός 15 ημερών.

Η ΕΚΠΟΣΠΟ ΝΟΣΤΟΣ κατέβαλε αρχικά τους δύο μισθούς, αλλά στη συνέχεια –και εφόσον η παράταση του Προγράμματος δεν δόθηκε από το Υπουργείο- με υπόμνημά της στην Επιθεώρηση ισχυρίζεται ότι εάν μπορέσει, θα καταβάλει τους μισθούς το Δεκέμβριο του 2015! Κατά του νόμιμου εκπροσώπου της ΜΚΟ ασκήθηκε ποινική δίωξη, αλλά οι διεκδικήσεις των εργαζομένων δεν σταμάτησαν εκεί. Στις 3 Απριλίου, λίγο πριν από τη λήξη του ωραρίου εργασίας, οι εργαζόμενοι ενημερώθηκαν με e-mail για τη λήξη του προγράμματος. Οι επωφελούμενοι, ωστόσο, δεν ενημερώθηκαν επίσημα ποτέ ότι θα πάψουν να εξυπηρετούνται!

Παράλληλα, η συνάδελφος που παραιτήθηκε τον Οκτώβριο του 2014 για λόγους αξιοπρέπειας, κατέθεσε αγωγή κατά της ΜΚΟ, καταγγέλλοντας τις συνθήκες εργασίας που την εξώθησαν σε παραίτηση. Συγκεκριμένα, η απαίτηση για παροχή υπηρεσιών πέραν του ωραρίου και των προβλεπόμενων ημερών με πρόσχημα την «προσφορά στο κοινό καλό και την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της ανθρωπιστικής κρίσης», η απαξίωση της εργασίας των εργαζομένων, τους οποίους η διοίκηση επιμένει να αποκαλεί «επωφελούμενους του προγράμματος» και οι ψυχολογικοί εκβιασμοί για διεκπεραίωση εργασιών εκτός του καθηκοντολογίου, συνιστούν το ακριβές πλαίσιο εργασιακών συνθηκών στο ΝΟΣΤΟ. Και είναι ακριβώς αυτή η αλλαγή των όρων και συνθηκών εργασίας, όπως ορίζονταν  στη σύμβαση που είχε υπογράψει, η μη υλοποίηση του έργου και η αντιδεοντολογική αντιμετώπιση των άνεργων και άπορων επωφελούμενων που συνιστούν εξώθηση σε παραίτηση της συναδέλφου.

Και επειδή δεν πτοούνται, ακριβώς οι ίδιες πρακτικές ακολουθούνται και στο νέο πρόγραμμα «ΝΟΣΤΟΣ_Κοινωνικές Δομές Αντιμετώπισης της Φτώχειας στο Δήμο Αθηναίων», το οποίο υλοποιείται σε σύμπραξη των ΜΚΟ ΝΟΣΤΟΣ, ΑμΚΕ ΙΑΣΙΣ και ΧΕΝ Ελλάδος. Μπορεί οι τρεις ΜΚΟ να διατείνονται σε κάθε ευκαιρία ότι «έβγαλαν από την ανεργία 45 επωφελούμενους», αλλά οι 45 εργαζόμενοι και εργαζόμενες του προγράμματος δουλεύουν τρεις μήνες απλήρωτοι, ενώ ο ΝΟΣΤΟΣ και η ΙΑΣΙΣ δεν τους έχουν καταβάλει ούτε καν το δώρο Πάσχα. Παράλληλα, αρκετοί εργαζόμενοι του συσσιτίου απασχολούνται σε άλλες δομές της ΜΚΟ, καθώς ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί η εγκατάσταση του ρεύματος στην κουζίνα του προγράμματος, ενώ ψυχολογικοί –αλλά και πιο παραδοσιακοί- εκβιασμοί δίνουν και παίρνουν.

Και για να ανταποδώσουμε το μάθημα πολιτικής οικονομίας, επαναλαμβάνουμε ότι όσο δουλεύουμε υποαμειβόμενοι ή απλήρωτοι, όσο η εργασία μας υποτιμάται, όσο δεχόμαστε απειλές για τη διεκδίκηση των αυτονόητων εργασιακών μας δικαιωμάτων, η εκμετάλλευση υφίσταται. Οι διοικήσεις των ΜΚΟ μπορεί να μην αμείβονται, αλλά είναι εργοδότες και ο μοναδικός υπόχρεος απέναντί μας. Είμαστε εργαζόμενοι, ούτε εθελοντές, ούτε συνεργάτες, ούτε επωφελούμενοι και το έργο των ΜΚΟ το φέρουμε εμείς εις πέρας.

Η ΕΣΕ Αθήνας και το ΣΒΕΜΚΟ στηρίζουν τις διεκδικήσεις των εργαζομένων για καταβολή αποζημιώσεων και δεδουλευμένων. Υπό όποιο καθεστώς και αν δουλεύουμε, όποια νομική μορφή και αν έχει η εργοδοσία μας, απαιτούμε σεβασμό των εργασιακών μας δικαιωμάτων και εντέλει της αξιοπρέπειάς μας και θα συνεχίσουμε να το διεκδικούμε με αγώνες στους χώρους δουλειάς.

Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Αθήνας

Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις ΜΚΟ – ΣΒΕΜΚΟ

ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΥΝΑΣΠΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΕΚΔΟΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΖΟΥΜΙΖΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ // Συγκέντρωση ενάντια στα αφεντικά των ΜΜΕ Πέμπτη 21 Μάη στις 18.00

Αναδημοσίευση από Κατάληψη ΕΣΗΕΑ

ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΥΝΑΣΠΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΕΚΔΟΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΖΟΥΜΙΖΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ 
Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η οικοδόμηση ενός νέου τοπίου στα μέσα ενημέρωσης στα πλαίσια της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης με τους εκδότες -παλιούς και νέους- να αναπροσαρμόζουν τους κανόνες της αγοράς και τους ήδη παραδομένους στην υπερεκμετάλλευση εργαζόμενους να βγαίνουν ακόμη περισσότερο χαμένοι. Το νέο σκηνικό που στήνεται, στηρίζεται στο γεγονός ότι το μέλλον της δημοσιογραφίας βρίσκεται στο διαδίκτυο και στην επερχόμενη κατάρρευση παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης -έντυπων και τηλεοπτικών- εκ των οποίων τα περισσότερα είναι υπερχρεωμένα, έχοντας λάβει απλόχερα υπέρογκα δάνεια στο παρελθόν και έχοντας πετάξει στην ανεργία τους περισσότερους από τους εργαζόμενους που απασχολούσαν.
Ενας μεγάλος αριθμός από τις στρατιές των ανέργων που προέκυψαν από τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, μα κυρίως νεοεισερχόμενοι συνάδελφοι στο χώρο εργασίας, απασχολήθηκε και απασχολείται στα νέα μέσα που ανθούν και συγκεκριμένα στα σύγχρονα κάτεργα που ονομάζονται sites . Μία από τις καλύτερες συνθήκες που μπορεί να βρεθεί σε sites είναι το 6ήμερο, 8ώρο «μπλοκάκι» για 400-600 ευρώ καθαρά. Το 6ήμερο συνήθως μεταφράζεται σε 12 συνεχόμενες μέρες δουλειάς και δυο Σ/Κ ξεκούραση το μήνα. Το «μπλοκάκι» (και μερικές φορές η δουλειά από το σπίτι) διασφαλίζει ότι ο σύγχρονος μισθωτός σκλάβος δεν θα έχει τα δικαιώματα που απορρέουν από τη φύση της εξαρτημένης εργασίας που εκτελεί: δεν θα δικαιούται δώρα και επιδόματα, υπερωριακή αμοιβή για τα Σ/Κ, τις νυχτερινές βάρδιες και τις αργίες, δεν θα μπορεί να διαμαρτυρηθεί συνδικαλιστικά, ενώ ως «ελεύθερος επαγγελματίας» θα πληρώνει μόνος του και την ασφάλιση. Κάποιοι επιζητούν μέχρι και 16ωρη εργασία το Σάββατο και άλλο ένα 16ωρο την Κυριακή, και προσφέρουν 150-350 ευρώ καθαρά το μήνα. Και υπάρχουν πάντα και οι μόνιμοι ανακυκλούμενοι, (αποτελούν κανόνα στα αθλητικά sites) οι «εθελοντές» που «μαθαίνουν» τη δουλειά, κάνουν την «πρακτική άσκησή» τους και θα πρέπει να είναι ευχαριστημένοι αν πάρουν κανένα «μαύρο» χαρτζιλίκι πού και πού από το αφεντικό.
Τον ίδιο δρόμο ακολουθούν και τα sites μεγάλων ομίλων με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα όσο γίνεται πιο φθηνό και απροστάτευτο εργατικό δυναμικό, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλιση, χωρίς επιδόματα, χωρίς έστω αυτή την τυπική ιδιότητα του εργαζόμενου ή του ανέργου. Ετσι, έχοντας εγκαθιδρύσει το απόλυτα κερδοφόρο γι’ αυτούς εργασιακό περιβάλλον, παραδοσιακοί και νέοι εκδότες επιχειρούν τη τελευταία διετία, την οικοδόμηση ενός νέου κεφαλαιουχικού μοντέλου που αποσκοπεί στη μετατόπιση της αγοράς και που απαιτεί τη συσπείρωσή τους σε ένα νέο μηχανισμό, ικανό να προασπίσει τα συμφέροντά τους και να επαναφέρει τα διαφυγόντα κέρδη των τελευταίων ετών.
Αφήνοντας ανέπαφη την Ένωση Ιδιοκτητών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών που προάσπιζε τα συμφέροντά τους μέχρι πρόσφατα και συντόνιζε τις ενέργειές τους για να πραγματοποιηθούν χιλιάδες απολύσεις, προχώρησαν στη σύσταση και δημιουργία της ΕΝΩΣΗΣ ΕΚΔΟΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ (ΕΝΕΔ). Μέσω αυτής της σχετικά νέας εργοδοτικής «Ένωσης», οι ίδιοι παραδοσιακοί ιδιοκτήτες των ΜΜΕ προσπαθούν να μοιράσουν την καινούρια πίτα στα ψηφιακά μέσα, μόνο και μόνο για να την ελέγχουν απόλυτα, λόγος για τον οποίο έχουν αρχίσει τις μονοπωλιακές μετρήσεις της αγοράς στον ηλεκτρονικό Τύπο, στην ουσία με τις ίδιες μεθόδους που χρησιμοποιούσαν και με τον παραδοσιακό, προκειμένου να μοιράσουν τη νέα αγορά: αναμεταξύ τους και με ελάχιστους νεόκοπους παίχτες. Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο νέος εργοδοτικός συνεταιρισμός (όπως τον αποκαλούν οι εμπνευστές του) είχε αρχικά ως έδρα τα γραφεία του ΔΟΛ του Σταύρου Ψυχάρη, ενώ σήμερα διαθέτει γραφείο λειτουργίας στον ΠΗΓΑΣΟ του Γιώργου και Φώτη Μπόμπολα.
Δεδομένης της προαναφερθείσας κατάστασης που επικρατεί στα sites, με τους εξευτελιστικούς μισθούς και τις απλήρωτες υπερωριακές ώρες και μέρες δουλειάς, με την ανασφάλιστη στις περισσότερες περιπτώσεις εργασία, με τον αποκλεισμό των εργαζόμενων από τα σωματεία στο χώρο του Τύπου και την αδιαφορία των τελευταίων για την κάλυψη των συναδέλφων στα ηλεκτρονικά μέσα, με την απεργοσπασία ως πάγια τακτική των ιδιοκτητών τους, με την απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης, αλλά και με την ελεγχόμενη-καθεστωτική και ολιγοπωλιακή πληροφόρηση που εξασφαλίζουν μέσω του copy paste και που αποφεύγουν συνειδητά να περιορίσουν, γίνεται φανερό ότι για τη νέα εργοδοτική Ενωση και τα συμφέροντά της ο δρόμος είναι κάτι περισσότερο από ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα.
Επειτα από τις τις πρόσφατες εκλογές που πραγματοποιήθηκαν για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου από τα 21 μέλη-εταιρείες που συμμετέχουν στην ΕΝΕΔ στη θέση του προέδρου της εκλέχτηκε ένας σχετικά νέος εκδότης, ο Δημήτρης Μάρης, ιδιοκτήτης του ομίλου «24 Media» (στην κατοχή του οποίου βρίσκονται περίπου 20 ιδιόκτητα και συνεργαζόμενα sites) και μέτοχος στην εταιρεία του Γιάννη Φιλιππάκη που εκδίδει τις εφημερίδες «Δημοκρατία» και «Εspresso». Η εκλογή του Δημήτρη Μάρη (επονομαζόμενου και betατζή λόγω των στοιχηματικών ιστοσελίδων που ελέγχει) στη θέση του προέδρου της εργοδοτικής Ενωσης μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί καθώς πρόκειται για έναν επιχειρηματία που αναδεικνύεται πλέον σε κυρίαρχη δύναμη στο χώρο των ηλεκτρονικών μίντια και των νέων τεχνολογιών ενημέρωσης και που επεκτείνει συνεχώς τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες. Αλλά πρόκειται και για έναν επιχειρηματία ο οποίος έχει επιβάλλει άθλιες εργασιακές συνθήκες στα μέσα που κατέχει υποχρεώνοντας τους εργαζόμενους να υπογράψουν συμβάσεις εργασίας για πενθήμερο που δεν τηρούνται ποτέ και που απαγορεύει κάθε συνδικαλιστική δράση, μη επιτρέποντας ούτε την είσοδο σε εργαζόμενους και μέλη σωματείων για να μοιράσουν στους εργαζόμενους κείμενα για τα δικαιώματά τους.
Ετσι, η τοποθέτηση του Δημήτρη Μάρη στην καρέκλα του προέδρου της ΕΝΕΔ αποτελεί μια επιλογή των εκδοτών που αφορά τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση. Ικανό να προασπίσει τα εκδοτικά συμφέροντα στο έπακρο και με βασική προϋπόθεση την εγκαθίδρυση της εργοδοτικής ασυδοσίας ως προϋπόθεση για την εξασφάλιση των μέγιστων κερδών που προκύπτουν από την αφαίμαξη του ιδρώτα των εργαζομένων. Λόγος για τον οποίο, ενάμιση μήνα μετά από την εκλογή του, ο πρόεδρος της ΕΝΕΔ με άρθρο του σε ηλεκτρονική εφημερίδα στην οποία είναι μέτοχος μαζί με εφοπλιστές, προειδοποιεί ότι η πρόθεση επιβολής φόρου στις online διαφημίσεις θα οδηγήσει τους μιντιάρχες των ηλεκτρονικών μέσων σε απολύσεις εργαζομένων. Βάζοντας ωμά και εκβιαστικά τους εργαζόμενους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων των αφεντικών με το κράτος.
Εχοντας τη βεβαιότητα ότι οι «αφανείς» εργαζόμενοι του διαδικτύου έχουν περιθώρια αντίστασης και οργάνωσης (η δικαστική απόφαση που ορίζει ότι οι εργαζόμενοι στα sites πρέπει να αμείβονται ως συντάκτες είναι μόνο ένα από τα παραδείγματα όπου οι εργαζόμενοι με την αλληλεγγύη συναδέλφων διεκδίκησαν και κατάφεραν να αποκτήσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα), στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον, βάζοντας αναχώματα και χτίζοντας τις δικές μας αντιστάσεις. Και έχουμε σκοπό να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας ώστε να μην αφήσουμε τη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης να περάσει πάνω από την περαιτέρω υποτίμησή μας.
Καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την έδρα του Ομίλου 24, καταγγέλοντας τόσο τις εργασιακές συνθήκες που επικρατούν σε αυτόν, όσο και τις συνθήκες των σύγχρονων κάτεργων που επικρατούν στις μιντιακές διαδικτυακές επιχειρήσεις που απαρτίζουν την ΕΝΕΔ, και που υπερασπίζεται ως πρόεδρος ο επιχειρηματίας Δημήτρης Μάρης.
Είναι καιρός όλοι εμείς, οι εργαζόμενοι σε sites και διαδικτυακά μέσα,- το φτηνό εργατικό δυναμικό, κακοπληρωμένο και ανασφάλιστο, ευέλικτο και υποτιμημένο, απαξιωμένο από τα καθεστωτικά σωματεία- να οργανωθούμε. Να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλον, να βάλουμε μπροστά τα εργατικά μας συμφέροντα, με πυξίδα την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη
 
 ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΧΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΩΝ ΜΜΕ
 ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΜΕ ΟΣΑ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ 
– Μισθό συντακτών, με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα 
– Πενθήμερη εργασία με δυο ημέρες ρεπό την εβδομάδα και υπερωριακή αμοιβή για εργασία τα σαββατοκύριακα, τις αργίες και τις νυχτερινές βάρδιες. 
– Πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα. 
 
 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 21 ΜΑΗ ΣΤΙΣ 18.00 
ΣΤΟΝ ΟΜΙΛΟ 24 MEDIA ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΝΕΔ, Δ. ΜΑΡΗ 
Λ. ΣΥΓΓΡΟΥ 166, ΚΑΛΛΙΘΕΑ 
 Συνέλευση εργαζομένων/ανέργων/φοιτητών στα ΜΜΕ
katalipsiesiea.blogspot.gr
24-keimeno-print-page-001
24-keimeno-print-page-002

 

Σάββατο 16 Μάη, Εκδήλωση για την προσπάθεια εγκληματοποίησης των συνδικαλιστικών αγώνων.

Αναδημοσίευση από ΣΒΕΟΔ

AfisaDioxeis

Σωματεία βάσης, ταξικοί συνδικαλιστικοί αγώνες, και η προσπάθεια εγκληματοποίησής τους από κράτος και αφεντικά μέσω της αναβίωσης του συνδικαλιστικού της ασφάλειας. Σάββατο 16 Μάη 18:00, ΕΜΠ κτίριο Γκίνη.

Η στρατηγική επιλογή κράτους και αφεντικών να εγκληματοποιήσουν τον συνδικαλισμό βάσης και τον μαχητικό συνδικαλισμό δεν είναι πρωτόγνωρη. Έτσι, βλέπουμε να επανεμφανίζεται σήμερα και πάλι στο προσκήνιο το αφήγημα που θέλει τους συνδικαλιστές βάσης να συστήνουν σωρηδόν «εγκληματικές οργανώσεις» και οι εργατικές διεκδικήσεις, οι στάσεις εργασίας, οι απεργίες και κάθε είδους εργατική παρέμβαση να βαφτίζονται εκβιασμός και εγκληματική συμπεριφορά. Με αυτόν τον τρόπο τα αφεντικά επιδιώκουν να μας επιβάλλουν τη σιωπή και την υποταγή. Απέναντί τους οφείλουμε να ορθώσουμε αντιστάσεις, να δυναμώσουμε τον συνδικαλισμό βάσης και να προωθήσουμε την αυτοοργάνωση στους χώρους δουλειάς.

ΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟΙ Η ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ, ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ!

 

Συζήτηση Σάββατο 16 Μάη στις 18.00 κτίριο Γκίνη, Πολυτεχνείο (είσοδος από Στουρνάρη)
 Εργατική Ομοσπονδία Βάσης

 

 

Δείτε την αφίσα σε pdf : AfisaDioxeis

Η μπροσούρα είναι αποτέλεσμα σύνθεσης – συνδιαμόρφωσης της Εργατικής Ομοσπονδίας Βάσης (ΕΡΓ.Ο.ΒΑ). Δείτε την εδώ

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ:Κατάληψη στα γραφεία της Siemens / Αποκλεισμός των γραφείων της ΕΛΛΑΚΤΩΡ

CEtvqTgWIAAfOjoCEt_uCDW0AAdPnB Αυτή την ώρα πραγματοποιείται κατάληψη στα γραφεία της Siemens στο Μαρούσι.

Σύντροφοι και συντρόφισσες κατάφεραν και μπήκαν στα γραφεία. Οι εργαζόμενοι απομακρύνθηκαν χωρίς καμία άσκηση βίας εκτός από το απαραίτητο προσωπικό ασφαλείας.

Η κατάληψη εντάσσεται στην προπαγάνδιση της  πορείας ενάντια στο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό που έχει καλεστεί το Σάββατο 23/05 στις 12:00

Λίγα λεπτά μετά την κατάληψη εμφανίστηκαν ΔΙΑΣ και και μια διμοιρία μπλε

Από τηλεφωνική επικοινωνία

Επίσης γίνεται ταυτόχρονη δράση από άλλη ομάδα συντρόφων με αποκλεισμό των γραφείων της ΕΛΛΑΚΤΩΡ της οικογένειας Μπόμπολα

Καταληψη τωρα στα γραφεια της SIEMENS και αποκλεισμος της εισοδου στην ΕΛΛΑΚΤΩΡ:

Δεν θα γίνουμε αποικία του γερμανικού και κανενός άλλου ιμπεριαλισμού.
Γερμανοί και ευρωπαίοι εργάτες ζητάμε την αλληλεγγύη σας.
Την τελευταία περίοδο στο επίκεντρο των συζητήσεων βρίσκονται οι (όποιου είδους) διαπραγματεύσεις σχετικά με τη διαχείριση του χρέους μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των ευρωπαϊκών μηχανισμών, τους οποίους κατευθύνει ο γερμανικός ιμπεριαλισμός. Πέρα από το θέαμα, τις δηλώσεις και τα κάθε λογής κινδυνολογικά σενάρια, πέρα ακόμη και από το ζήτημα του δημόσιου χρέους, βρίσκεται η ουσία: αυτή την ώρα παίζεται η ζωή και το μέλλον κάθε εργαζόμενου στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ε.Ε..
Η τωρινή στρατηγική του γερμανικού ιμπεριαλισμού συνίσταται από την μια στον δημοσιονομικό και πολιτικό έλεγχο των κρατών-μελών μέσω του ελέγχου του χρέους, από την άλλη, με όχημα το χρηματοπιστωτικό σύστημα, εξασφαλίζεται ότι τα κέρδη των τραπεζών από τον δανεισμό στα κράτη-μέλη παραμένουν ιδιωτικά, ενώ παράλληλα όλη η “χασούρα” μετατοπίζεται στον δημόσιο τομέα μέσω της μετατροπής του χρέους σε δημόσιο και της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.
Η ελληνική αστική τάξη, τόσο κατά την ένταξή της στην ΕΟΚ όσο και κατά την ένταξη της στην Ευρωζώνη, αλλά και σήμερα, σε σχέση με την διαχείριση του ζητήματος του χρέους και της προώθησης των καπιταλιστικών μεταρρυθμίσεων μέσα από τα κάθε είδους μνημόνια, έχει κάνει μια στρατηγική επιλογή: να προσδεθεί στα ευρωπαϊκά μονοπώλια και να εξυπηρετήσει πρώτα τα δικά τους συμφέροντα επιδιώκοντας παράπλευρα δικά της οφέλη.
Είναι η ώρα τόσο ο ελληνικός όσο και ευρύτερα ο ευρωπαϊκός λαϊκός παράγοντας να βγει στο προσκήνιο και να αντιπαρατεθεί με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τους ντόπιους συνεργάτες τους.
Σε αυτή τη μάχη καλούμε να συμμαχήσουν μαζί μας, να δώσουν τους δικούς τους αγώνες ενάντια στην εκμετάλλευση και την υποδούλωση όλοι οι λαοί της Ευρώπης. Η σύγκρουση, παρ’ όσα παραπλανητικά προπαγανδίζονται, δεν είναι ανάμεσα στην Ελλάδα και την Γερμανία. Οι λαοί της Ευρώπης, οι Έλληνες, Ισπανοί, Ιταλοί, Γερμανοί, Γάλλοι κλπ εργάτες δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε.
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στο στενό οικονομικό πεδίο, παρόμοιες λογικές χειραγώγησης επικρατούν και σε όλους τους άλλους τομείς. Στην Ε.Ε. η υγεία, η παιδεία, η αγροτική πολιτική, το περιβάλλον, οι κοινωνικές παροχές όλα ελέγχονται και, αν χρειαστεί, τσακίζονται στο βωμό του κέρδους των καπιταλιστών. Οι “Ευρωπαικές αξίες”, που τόσο πολύ βάρος τους είχε δωθεί εδώ και δεκαετίες, πάνε περίπατο όταν τα συμφέροντα το απαιτούν, η γεωστρατηγική και οι παγκόσμιες ισσοροπίες είναι το παν! Άρα οι φασίστες στην Ουκρανία γίνονται “εταίροι” και οι μετανάστες των κατεστραμένων χωρών της Ασίας και της Αφρικής άψυχα νούμερα στη Μεσόγειο.
Η Ε.Ε αγκαλιά με τους άλλους “θεσμούς”, Δ.Ν.Τ, Π.Ο.Ε. Κλπ, δείχνει τα δόντια της αφού οι συνθήκες το επιτρέπουν. Αυτή η απόλυτη εξουσιαστική δομή δεν θα διστάσει να εξευτελίσει τις τοπικές κοινωνίες και να ποδοπατήσει το προλεταριάτο.
Το ελληνικό κεφάλαιο και η αστική τάξη κάθε χώρας δεν έχουν κοινλα συμφέροντα με τους εργαζόμενους. Μας κοροιδεύουν, γιατί την ώρα που τα μέσα προπαγάνδας τους μιλάνε για πατριωτικό καθήκον, ακριβώς την ίδια ώρα πνίγουν την οικονομία της χώρας, βγάζοντας πάνω απο 25 δις στο εξωτερικό μέσα σε ένα μήνα. Οι Ελληνες εφοπλιστές δεν έχουν πληρώσει ούτε ένα ευρώ ως φορολογία αυτά τα χρόνια της κρίσης, ίσα ίσα έχουν πλουτίσει και άλλο. Όταν οι αστοί μιλάνε για “χρέος προς την πατρίδα”, εννοούν τη βίαιη εξαθλιωση της μικρομεσαίας τάξης, της αγροτιάς, και κυρίως της εργαατικής τάξης.
Το ελληνικό κεφάλαιο και η αστική τάξη κάθε χώρας δεν έχουν κοινά συμφέροντα με τους εργαζόμενους. Μας κοροϊδεύουν, γιατί την ώρα που τα μέσα προπαγάνδας τους μιλάνε για πατριωτικό καθήκον, ακριβώς την ίδια ώρα πνιγούν την οικονομία της χώρας, βγάζοντας πάνω από 25 δις στο εξωτερικό μέσα σε ένα μήνα. Οι Έλληνες εφοπλιστές δεν έχουν πληρώσει ούτε ένα ευρώ ως φορολογία αυτά τα χρόνια της κρίσης, ίσα ίσα έχουν πλουτίσει κι άλλο. Όταν οι αστοί μιλάνε για “χρέος προς την πατρίδα” εννοούν την βίαιη εξαθλίωση της μικρομεσαίας τάξης, της αγροτιάς και κυρίως της εργατικής τάξης.
Εμείς όμως που ζούμε στην ανεργία ή στην επισφαλή εργασία, με μειωμένους μισθούς ή συντάξεις, με αβέβαιο μέλλον και πετσοκομμένα δικαιώματα, δεν μένουμε θεατές απέναντι στη λεηλασία της ζωής μας, δεν περιμένουμε κανένα να δώσει την μάχη για εμάς.

Γι’ αυτούς τους λόγους, επιλέξαμε σήμερα να παρέμβουμε:
– Στα γραφεία της Siemens, μιας πολυεθνικής γερμανικής εταιρείας, από τους κυριότερους στυλοβάτες του γερμανικού καπιταλισμού, και ένας από τους βασικότερους διαπλεκόμενους εταίρους των ντόπιων αστών.
– Στην είσοδο-έξοδο της κατασκευαστικής εταιρείας Ελλάκτωρ, ιδιοκτησίας Μπόμπολα, από τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις της ντόπιας ελίτ, που από τη μία καρπώνονταν τους πακτωλούς των χρημάτων που έρχονταν από την ΕΕ, αναλαμβάνοντας σχεδόν αποκλειστικά κάθε μεγάλο κατασκευαστικό έργο της χώρας, από την άλλη, μέσω των τηλεοπτικών σταθμών ιδιοκτησίας του, προσπαθεί να μας πείσει για την αναγκαιότητα των μνημονίων και της παραμονής στην ΕΕ.

Η ιστορία της Siemens είναι άρρηκτα δεμένη με την η ιστορία του καπιταλισμού στην Ευρώπη. Στα 168 χρόνια της έχει εμπλακεί σε εκατοντάδες υποθέσεις που αφορούν από δωροδοκίες κρατικών λειτουργών σε όλα τα επίπεδα (κοινώς μίζες), τεράστιες περιβαλλοντολογικές καταστροφές, στυγνή εκμετάλλευση των εργατών της, ενώ ήταν αμέριστη η στήριξή της στο ναζιστικό κόμμα και αποφασιστική η συνδρομή της στην ανάπτυξη της στρατιωτικής μηχανής του Χίτλερ: η Siemens διέθετε δίκες της εγκαταστάσεις μέσα στο στρατόπεδο του Άουσβιτς και εκατοντάδες έγκλειστοι του εργάζονταν στις γραμμές παραγωγής της.
Φυσικά μετά το τέλος του πολέμου, όπως έγινε και με τις περισσότερες γερμανικές εταιρίες, το ναζιστικό παρελθόν της βολικά ξεχάστηκε και μάλιστα χρηματοδοτήθηκε γενναία μέσω του σχεδίου Μάρσαλ (χρήματα από τη φορολόγηση Αμερικανών εργατών) ώστε να συμβάλει στην ανάπτυξη της Δυτικής Ευρώπης.
Η παρουσία της Siemens στην Ελλάδα σε σχέση με τις προμήθειες του ελληνικού δημοσίου ανάγεται στην ίδρυση του ΟΤΕ το 1949. Μέχρι το 1977 η Siemens σχεδόν μονοπωλούσε τις προμήθειες του ΟΤΕ σε τηλεπικοινωνιακό και υποστηρικτικό υλικό (ηλεκτροπαροχικά συστήματα, ηλεκτρολογικό υλικό κλπ.).
Στις μέρες μας, όταν ξέσπασε το τελευταίο σκάνδαλο, αποκαλύφθηκε ότι στο εσωτερικό της Siemens υπήρχε οργανωτική δομή από ανώτατα στελέχη που ενεργούσαν από κοινού ως οικονομική μαφία, χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα τεχνάσματα αφενός για την εξασφάλιση μαύρου χρήματος, αφετέρου για την διοχέτευσή του χωρίς ίχνη για παράνομες πληρωμές και φέρεται να διέπρατταν συστηματικά δωροδοκίες κρατικών υπαλλήλων (υπηρεσιακών και πολιτικών στελεχών) σε όλο το πεδίο των δραστηριοτήτων της. Δηλαδή στο σύνολο σχεδόν των δομών του Ελληνικού Κράτους (Υπουργεία Συγκοινωνιών, Άμυνας, Πολιτισμού, Υγείας, Δημοσίας Τάξης, καθώς και ΔΕΚΟ, όπως ΟΤΕ και ΟΣΕ κλπ.). Σκοπός αυτής της δραστηριότητας ήταν να εξασφαλιστεί προνομιακή και δεσπόζουσα θέση στον ανταγωνισμό σχετικά με τις προμήθειες του ευρύτερου ελληνικού δημοσίου τομέα.
Ανάλογη δραστηριότητα είχε εκδηλωθεί από στελέχη της Siemens παράλληλα σε πολλές χώρες του κόσμου και με τέτοια οργάνωση και έκταση, ώστε δίκαια να μπορεί να χαρακτηριστεί ως το μεγαλύτερο βιομηχανικό-οικονομικό σκάνδαλο στην μεταπολεμική Ευρώπη.
Η κυριαρχία της εταιρείας στις προμήθειες του ΟΤΕ και αργότερα στο σύνολο του ελληνικού δημοσίου τομέα, με βάση αυτήν την πρακτική, κατέδειξε την τεράστια έκταση που έχει λάβει η διαφθορά στο σύγχρονο ελληνικό κράτος, ανεξάρτητα με το ποιος πολιτικός σχηματισμός είχε τη διαχείριση.
Για εμάς που είμαστε στο στρατόπεδο των καταπιεσμένων η Siemens αποτελεί στόχο, καθώς συμπυκνώνει όλα τα αποκρουστικά χαρακτηριστικά του κεφάλαιου. Μια εταιρία-μεγαθήριο που στο πέρασμα του χρόνου αφήνει πίσω της ρημαγμένους τόπους, ζωές και συνειδήσεις.

Η ελληνική αστική τάξη έχει κάνει μια στρατηγική επιλογή: να προσδεθεί στα ευρωπαϊκά μονοπώλια και να εξυπηρετήσει πρώτα τα δικά τους συμφέροντα επιδιώκοντας παράπλευρα δικά της οφέλη. Λέγοντας ‘ελληνική αστική τάξη’, αναπόφευκτα το πρώτο όνομα που μας έρχεται στο μυαλό είναι ο Μπόμπολας και το οικονομικό του συγκρότημα, το οποίο ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα: κατασκευαστικές και ενεργειακές εταιρίες, τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης, καζίνο κ.α.. Η σχέση του εν λόγω καπιταλιστή με την Ε.Ε. είναι άρρηκτη. Μέσα σε περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης, ο “εθνικός” εργολάβος εισέπραξε το 50% των κονδυλίων του ΕΣΠΑ για τον κατασκευαστικό κλάδο (περί τα 6 δισεκατομμύρια ευρώ), επιβάλλοντας το δικό του μονοπώλιο στα δημόσια έργα, πάντα με την αγαστή συνεργασία των ευρωπαϊκών θεσμών και του ντόπιου πολιτικού προσωπικού τους, ενώ συχνά τα ποσά του ΕΣΠΑ χρηματοδοτούσαν και μη κατασκευαστικές δραστηριότητες του ομίλου Μπόμπολα (όπως διαφημιστικές και δημοσκοπικές εταιρίες), δημιουργώντας οικονομικές τρύπες που καλείται να μπαλώσει ο ελληνικός λαός, μέσω των περικοπών που επέβαλλαν τα μνημονιακά μέτρα. Επίσης, οι εταιρείες του ομίλου, προχώρησαν σε εκτεταμμένο δανεισμό από τις ελληνικές τράπεζες (περίπου 3 δις ευρώ), ζημία που καλείται να καλύψει η εργατική τάξη, εφόσον τα χρήματα που εξοικονομούνται από τις περικοπές μισθών και συντάξεων θα στηρίξουν τα προγραμμάτα ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Τον όμιλο Μπόμπολα θα τον βρούμε ακόμη ανάμεσα στους μετόχους της εταιρίας Ελληνικός Χρυσός, εταιρεία που έχει αναλάβει την καταστροφική για το περιβάλλον επένδυση των μεταλλείων στις Σκουριές, και που σκανδαλωδώς απέκτησε την δημόσια έκταση από το Ελληνικό Δημόσιο έναντι ασήμαντου οικονομικού ανταλλάγματος. Παράλληλα, τα ραδιοτηλεοπτικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης του συγκροτήματος Μπόμπολα ανέλαβαν να χρυσώσουν το χάπι της οικονομικής αφαίμαξης του ελληνικού λαού. Τα παπαγαλάκια ωρύονταν καθημερινά υπέρ της αναγκαιότητας των μνημονίων για τη “διάσωση” της χώρας και επέρριπταν την ευθύνη για την οικονομική κρίση στους εργαζόμενους, ενώ οι μεγαλοδημοσιογράφοι του συγκροτήματος (Mega, Έθνος) έβγαζαν ‘λάδι’ το αφεντικό τους, μιλώντας για “υγιή” επιχειρηματικότητα και ανάγκη για επενδύσεις και δημόσια έργα .Ο ρόλος τους μάλιστα ήταν τόσο εξόφθαλμα δουλικός, ώστε αποτυπώθηκαν στη λαϊκή μνήμη ως θλιβερές καρικατούρες του σύγχρονου δωσιλογισμού.
Η περίπτωση του μεγαλοκαπιταλιστή Μπόμπολα αποδεικνύει περίτρανα ότι το ελληνικό κεφάλαιο καθώς και η αστική τάξη κάθε χώρας δεν έχουν κοινά συμφέροντα με τους εργαζόμενους. Ο αγώνας των εκμεταλλευομένων απέναντι στο ιμπεριαλιστκό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Γερμανικού κεφαλαίου είναι και αγώνας ενάντια στην ντόπια αστική τάξη.

ΟΛΟΙ ΚΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ
Εμείς που δεν αντέχουμε να χάσουμε τίποτα παραπάνω, βγαίνουμε στο δρόμο για να κερδίσουμε τα πάντα.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 23/5 – 12.00 – ΟΜΟΝΟΙΑ
αναρχική ομάδα ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ
ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ -ομάδα για την εργατικη αντεπιθεση
Αντιφασιστικό Μέτωπο Καλλιθέας-Μοσχάτου
ΑΣΥΝΦ – Αναρχική Συλλογικότητα Νέας Φιλαδέλφειας
κομμουνιστική ομάδα ΛΑΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
αναρχική συλλογικότητα ΘΡΥΑΛΛΙΔΑ
κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο Κ*ΒΟΞ
σύντροφοι/συντρόφισσες

 

δειτε περισσότερα:

Δρομογράφος

Μπαλοθιά

athens.indymedia.org

Το κεφάλαιο δολοφονεί και σακατεύει εργάτες //Απεργιακές κινητοποιήσεις στα ΕΛΠΕ

Οι ανακοινώσεις των σωματείων  μετά το εργοδοτικό έγκλημα:

Με 24ωρη απεργία το Σάββατο 9 Μάη απάντησαν οι εργαζόμενοι στο εργοδοτικό έγκλημα που σημειώθηκε το πρωί της Παρασκευής στα ΕΛΠΕ στον Ασπρόπυργο, ενώ αποφάσισαν τη συνέχιση των κινητοποιήσεων τους.

 

elpe-apergiaΑπόφαση για απεργία, σήμερα Κυριακή και αύριο Δευτέρα 11 Μάη πήρε ομόφωνα το ΔΣ του Πανελλήνιου Σωματείου Εργαζομένων στα ΕΛΠΕ, που συνεδρίασε το μεσημέρι του Σαββάτου, Νωρίτερα, είχε γίνει Γενική Συνέλευση των εργαζομένων στους εργολάβους που απασχολούνται με τη συντήρηση στα ΕΛΠΕ, στον Ασπρόπυργο. Ύστερα από την πρόταση του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας, η συνέλευση αποφάσισε απεργία τη Δευτέρα.

Η Γενική Συνέλευση, η οποία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της 24ωρης απεργίας του Σαββάτου των εργαζομένων, ενέκρινε το πλαίσιο δράσης που πρότεινε το Συνδικάτο, το οποίο απαιτεί άμεσα:

  • Να καλύψουν τα ΕΛΠΕ όλα τα έξοδα, όλων των τραυματιών, σχετικά με την περίθαλψη και τις άμεσες ανάγκες των οικογενειών τους
  • Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, μέτρα προστασίας της ζωής των εργαζομένων

  • Ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, κατάργηση των εξαντλητικών ωραρίων

  • Να σταματήσει η πίεση και η εντατικοποίηση της δουλειάς

  • Να εφαρμοστεί σε όλους τους εργαζόμενους η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας των εκτάκτων της Σιδηροβιοτεχνίας (όπως σε προηγούμενα έργα των διυλιστηρίων).

Παράλληλα η ΓΣ αποφάσισε την περιφρούρηση της απεργίας τη Δευτέρα από τις 6 π.μ. και νέα απεργιακή συγκέντρωση και ΓΣ στις 7 π.μ. στη πύλη των εγκαταστάσεων στα ΕΛΠΕ.

Παρά την προσπάθεια από διάφορους κύκλους της εργοδοσίας να μην υπάρξει το Σάββατο συγκέντρωση των εργαζομένων και συμμετοχή στη ΓΣ, πολλοί εργαζόμενοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Συνδικάτου και συμμετείχαν στη ΓΣ, η οποία ήταν πολύ ζωντανή και οι τοποθετήσεις των εργαζομένων ιδιαίτερα φορτισμένες από το εργοδοτικό έγκλημα της Παρασκευής που είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό 6 συναδέλφων τους. Οι εργαζόμενοι μίλησαν για τις άθλιες συνθήκες εργασίας, για τα μεροκάματα, για τις πιέσεις από πλευράς εργοδοσίας να προχωρήσει γρήγορα η δουλειά, για όλες τις συνθήκες που δημιουργούν προϋποθέσεις να γίνονται εργατικά «ατυχήματα».

Στο πλευρό των εργαζομένων βρέθηκε και το κλαδικό Συνδικάτο Ενέργειας.

Σε ανακοίνωσή του για το εργοδοτικό έγκλημα το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας σημειώνει:

«Το Συνδικάτο μας, εκ μέρους των χιλιάδων μελών, εκατοντάδες εκ των οποίων εργάζονται και στο shut down των ΕΛΠΕ στο διυλιστήριο του Ασπροπύργου, εκφράζουμε τη συμπαράστασή και την αλληλεγγύη μας στις οικογένειες των έξι συναδέλφων, που τραυματίστηκαν σοβαρά στο νέο εργοδοτικό έγκλημα. Δηλώνουμε ότι θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να είμαστε στο πλευρό τους με κάθε τρόπο.

Καταγγέλλουμε τη διοίκηση των ΕΛΠΕ για το νέο εργοδοτικό έγκλημα που έγινε στον Ασπρόπυργο και 6 συναδέλφους μας στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση να δίνουν μάχη για να κρατηθούν στη ζωή.

Το νέο αυτό εργοδοτικό έγκλημα είναι αποτέλεσμα της εντατικοποίησης της δουλειάς, της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και κατ’ επέκταση και των ίδιων των μέτρων προστασίας των εργαζομένων.

Το Συνδικάτο μας έγκαιρα είχε προειδοποιήσει για το μεγάλο κίνδυνο που υπήρχε για ατύχημα. Η εντατικοποίηση της δουλειάς, ο μικρός χρόνος που προσδιορίζουν τα ΕΛΠΕ για να ολοκληρωθούν οι εργασίες, μαζί με τα εξαντλητικά 12ωρα και τη συνεχή πίεση για να βγει η δουλειά πιο γρήγορα, ήταν σίγουρο ότι θα οδηγούσε εδώ.

Δεν τους νοιάζει αν θα γυρίσουμε σπίτι μας, στις οικογένειες μας και στα παιδιά μας, παρά μόνο να βγαίνει γρήγορα και φθηνά η δουλειά και να αυξάνουν αυτοί τα κέρδη τους.

Οι εργολαβίες, οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι με εξευτελιστικά μεροκάματα, η δουλειά με το κομμάτι, έχουν γίνει καθεστώς.

Αυτά είναι τα αποτελέσματα από τα μέτρα που πήραν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και συνεχίζει και η σημερινή. Αυτή είναι η ανάπτυξη που όλοι ευαγγελίζονται, που μεγαλώνει τα κέρδη των μονοπωλίων τα οποία όμως δε συμβαδίζουν με τα δικαιώματα των εργαζομένων και παίζουν ακόμη και τη ζωή μας κορώνα γράμματα.

Η διοίκηση των ΕΛΠΕ οφείλει να απαντήσει άμεσα στα ερωτήματα που υπάρχουν για αυτό το σοβαρό ατύχημα και τι μέτρα θα πάρει για να μην κινδυνέψουν ξανά εργαζόμενοι.

Απαιτούμε άμεσα τώρα:

  • Να καλύψουν τα ΕΛΠΕ όλα τα έξοδα, όλων των τραυματιών, σχετικά με την περίθαλψη και τις άμεσες ανάγκες των οικογενειών τους
  • Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, μέτρα προστασίας της ζωής των εργαζομένων
  • Ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, κατάργηση των εξαντλητικών ωραρίων
  • Να σταματήσει η πίεση και η εντατικοποίηση της δουλειάς
  • Να εφαρμοστεί σε όλους τους εργαζόμενους η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας των εκτάκτων της Σιδηροβιοτεχνίας (όπως σε προηγούμενα έργα των διυλιστηρίων).

Η κυβέρνηση και το υπουργείο εργασίας να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Να πάρουν άμεσα μέτρα για να σταματήσει η εργοδοτική ασυδοσία και αυθαιρεσία, και να επανέλθει η εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων.

Οι εργαζόμενοι συσπειρωμένοι στα συνδικάτα μας μπορούμε με την οργάνωση της πάλη μας να βάλουμε φρένο στην πολιτική που γεννά τα εργοδοτικά εγκλήματα και να απαιτήσουμε μέτρα για την ασφάλεια της ζωής μας».

Σε ανακοίνωσή του το Κλαδικό Σωματείο Ενέργειας σημειώνει μεταξύ άλλων:

«Το Κλαδικό Σωματείο Ενέργειας εκφράζει την αλληλεγγύη και συμπαράστασή του στους συναδέλφους μας στα ΕΛΠΕ. Ιδιαίτερα αυτές τις στιγμές η σκέψη μας βρίσκεται στους 6 τραυματίες συναδέλφους που δίνουν τη δική τους μάχη.

Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο. Σήμερα, τώρα, πρέπει να οργανωθούμε απέναντι στην εργοδοσία. Να αντισταθούμε συνολικά στην πολιτική του κεφαλαίου που μας θέλει με σκυμμένο το κεφάλι, προκειμένου αυτό να κάνει την δουλειά του. Να αντισταθούμε σε κυβέρνηση – ΕΕ που θέλουν φθηνούς και ευέλικτους εργαζόμενους. Να αντιμετωπίσουμε όλους όσους βάζουν πλάτη για να τσακίζουν τα δικαιώματά μας, τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό που έχει μεγάλες ευθύνες για την κατάσταση που επικρατεί στους χώρους δουλειάς, που έχει στηρίξει όλα αυτά τα μέτρα ένα προς ένα».

 

 

 

Άνεργοι και εργαζόμενοι, μαζί στον αγώνα για τα δικαιώματα της τάξης μας.

8 Μάη πορεία με συγκέντρωση στις 18.00 στην Ομόνοια

poreia_epidoma_xr1Στον σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο και με αφορμή την οικονομική κρίση, το κεφάλαιο

ακόμα πιο επιθετικά αποδομεί και καταργεί δικαιώματα και κεκτημένα τα οποία η

εργατική τάξη έχει αποκτήσει μέσα από δίκαιους αγώνες, χύνοντας αίμα. Μια από τις

σημαντικότερες συνέπειες αυτής της επίθεσης είναι και τα υψηλά ποσοστά ανεργίας.

Φυσικά για το ζήτημα της ανεργίας δεν ευθύνεται απλώς η οικονομική κρίση, καθώς η

ανεργία ήταν ανέκαθεν αναπόσπαστο δομικό κομμάτι του καπιταλισμού,

δημιουργώντας φτηνά εργατικά χέρια ούτως ώστε να πλουτίζουν τα αφεντικά.

 

Ειδικά σήμερα, η ανεργία έχει ως αποτέλεσμα τον κοινωνικό αποκλεισμό, την στέρηση

θεμελιωδών αγαθών και φυσικά την ψυχική βία ενάντια στους ανθρώπους που μένουν

χωρίς δουλεία. Χαρακτηριστική τα τελευταία χρόνια η δραματική αύξηση των

αυτοκτονιών ανθρώπων που έχασαν την δουλεία τους, ή και ζούσαν κάτω από το όριο

της φτώχιας. Και όλα αυτά σε μια κοινωνία στην οποία βασικά αγαθά όπως το νερό

και το ρεύμα ακριβαίνουν, φόροι αυξάνονται και οι δαπάνες για τις δομές πρόνοιας

μειώνονται συνεχώς.

 

Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι είναι άνεργοι, εκ των οποίων μόνο ένα μικρό

ποσοστό λαμβάνει επίδομα, και αυτό για μικρό χρονικό διάστημα. Οι δε μακροχρόνια

άνεργοι επιδοτούνται σε πολύ μικρότερο ποσοστό και με μικρότερο ποσό. Υπάρχουν

παράλληλα εργαζόμενοι που δεν αναγνωρίζονται ως άνεργοι και δεν μπορούν να

γραφτούν στον ΟΑΕΔ αν δεν περάσουν από μία σειρά γραφειοκρατικών διαδικασιών.

 

Το κράτος δεν προσπαθεί καν να διαχειριστεί το ζήτημα της ανεργίας, αντίθετα

διογκώνει το πρόβλημα. Η επισφαλής και μαύρη εργασία αλλά και τα προγράμματα

του ΟΑΕΔ ωφελούν τα αφεντικά, καθώς δίνουν αμισθί εργατικό προσωπικό στις

επιχειρήσεις ώστε να αποφύγουν προσλήψεις με κατοχυρωμένα δικαιώματα

εργασίας και ταυτόχρονα να μπορούν να απολύουν ή να θέτουν σε διαθεσιμότητα τους

υπαλλήλους τους.

 

Όλα αυτά δημιουργούν ρήξεις και αντιθέσεις στο εσωτερικό των λαϊκών εργατικών

στρωμάτων προωθώντας τον κοινωνικό κανιβαλισμό, ενώ παράπλευρα

κατασκευάζεται μέσα στην ίδια την κοινωνία ο πλαστός διαχωρισμός ανάμεσα στον

ντόπιο και μετανάστη εργάτη, εντείνοντας τον ρατσισμό που ήδη εκφράζεται

θρασύτατα από μορφώματα όπως η Χρυσή Αυγή. Οι εργαζόμενοι μαζί με τους

ανέργους, που είναι άλλωστε κομμάτι της εργατικής τάξης, μαζί στον αγώνα για τα

δικαιώματα της τάξης μας.

 

Aπαιτούμε επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους και για όλο το διάστημα της

ανεργίας, όπως και δωρεάν νοσοκομειακή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και

μετακίνηση με τα ΜΜΜ , χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

 

Συντασσόμαστε από την πλευρά μας, ως άνεργοι, εργαζόμενοι και φοιτητές,

στον αγώνα του Συντονισμού για την διεκδίκηση επιδόματος ανεργίας, στο

πλευρό κάθε εργαζομένου και ανέργου που βιώνει την εργοδοτική και

καπιταλιστική τρομοκρατία.

 

 

8 Μάη πορεία με συγκέντρωση στις 18.00 στην Ομόνοια

 

ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΓΙΑ ΟΛΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ

 

ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

 

 

 

Κομμουνιστική Ομάδα ‘Λαϊκή Αντεπίθεση’

Διοικητικοί ΕΚΠΑ:Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΝΙΚΗ

Το νομοσχέδιο για την επιστροφή των διαθέσιμων συναδέλφων μας είναι πλέον νόμος.

sugkentrosi-dioikitikon-upallilon-ton-panepistimion-sta-propulaiaΗ επιστροφή ΟΛΩΝ στη δουλειά αποτελεί μια ΝΙΚΗ δική μας. Δε μας χαρίστηκε τίποτα από κανέναν. Χρειάστηκαν επίμονες και επίπονες κινητοποιήσεις από τους εργαζόμενους στο δημόσιο, τους καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, τους σχολικούς φύλακες, και άλλους κλάδους, με τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών να αναδεικνύονται σε σύμβολο της αντίστασης ενάντια στις απολύσεις.

Σε ό,τι αφορά εμάς, τους διοικητικούς υπαλλήλους των ΑΕΙ, ένας πρωτοφανής σε διάρκεια απεργιακός αγώνας από το Σεπτέμβριο μέχρι και το Δεκέμβριο του 2013 και οι συνεχείς κινητοποιήσεις που ακολούθησαν, κράτησαν τους διαθέσιμους συναδέλφους «ζωντανούς», εκτός απολύσεων, εκτός οριστικών πινάκων κινητικότητας που θα οδηγούσαν πολλούς συναδέλφους μας σε άλλα Ιδρύματα. Δε μας σταμάτησαν ούτε ψεύτικες υποσχέσεις (πρόταση Αρβανιτόπουλου), ούτε δήθεν «λύσεις» και «προϋποθέσεις» (οργανισμοί, αποδοχή νόμων 4009/4076). Δεν ακολουθήσαμε ατομικές λύσεις και κανιβαλικές συμπεριφορές, παρότι κάποιοι ανάμεσά μας φρόντισαν να επιδείξουν ανοιχτά λογικές απαράδεκτες, φροντίζοντας για τη δική τους ατομική μοριοδότηση, για τη δική τους ατομική εξαίρεση από λίστες απολυόμενων, αδιαφορώντας για το σύνολο, ενίοτε «σπρώχνοντας» και στην υλοποίηση των απολύσεων, προκειμένου να τακτοποιηθούν οι ίδιοι.

Αν κάτι μάθαμε απ’ όλη αυτή την εμπειρία είναι ότι ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.

Το ψυχικό κόστος της διαδικασίας της διαθεσιμότητας ήταν τεράστιο και δεν υπάρχει τρόπος να απαλυνθεί. Ούτε μπορούν να επουλωθούν όλα τα τραύματα που δημιουργήθηκαν στις σχέσεις της κοινότητας του ΕΚΠΑ, λόγω της αδιαφορίας και της έλλειψης στήριξης του απολυόμενου που κάποιες φορές εκδηλώθηκε.

Κανείς όμως δεν μπορεί να ξεχάσει και τις θετικές πλευρές: Από το Σεπτέμβρη του 2013, στο ΕΚΠΑ, γίναμε μια κοινότητα εργαζομένων που, πέρα από το να ανταλλάσσει τυπικές καλημέρες και υπηρεσιακά έγγραφα, συναντήθηκε στη βάση της αλληλεγγύης και της αγωνιστικότητας. Μια κοινότητα που, παρά τα χτυπήματα που δέχτηκε, δεν έσπασε, που, παρά τις δύσκολες συνθήκες, δε λύγισε. Κράτησε 3,5 ΜΗΝΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ, πλήττοντας τις μνημονιακές επιταγές και τους εφαρμοστές τους. Και κατάφερε πολύ περισσότερα από όσα η συγκυβέρνηση και οι υποστηρικτές της υπολόγιζαν.

Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι:

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ γιατί δώσαμε έναν αγώνα μεγάλο.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ γιατί σταθήκαμε όρθιοι.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ γιατί στηρίξαμε ο ένας τον άλλο.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ γιατί είμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.

Για το Δ.Σ.

Ο Πρόεδρος Η Γ. Γραμματέας
Ζαχαρίας Τριγάζης Μαρλέν Λογοθέτη

Εκδήλωση/συζήτηση στη Θεσσαλονίκη: Μεταφράζω, επιμελείσαι, διορθώνει… πληρωνόμαστε; [Δευτέρα 18/5, 7 μ.μ.]

Εκδήλωση και ανοιχτή συζήτηση στη Θεσσαλονίκη, 
Δευτέρα, 18 Μαΐου, 7 μ.μ.
Προξένου Κορομηλά 51 (ΕΔΟΘ)
4ος όροφος
* Τη συζήτηση θα ανοίξουν με σύντομες εισηγήσεις συνάδελφοι μέλη του ΣΜΕΔ από Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Katwtates_Salonica_WEB