Αρχείο κατηγορίας εργατικές νίκες

Tαξική νίκη του ΣΣΜ απέναντι στην μητρική εταιρεία των EVEREST!


42cb181c992f27a59f165047c2f6a2a9Θέλουμε να σας ενημερώσουμε ότι μετά τις δυναμικές κινητοποιήσεις που πραγματοποιήσαμε το τελευταίο διάστημα σε καταστήματα της μητρικής των everest  με την συμμετοχή αρκετών αλληλέγγυων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη( από το ΣΣΜ Θεσσαλονίκης) και  Χανιά , κερδίσαμε πάνω στα αιτήματα που είχαμε θέσει από κοινού με την συναδέλφισσα Ιωάννα!
Η μητρική εταιρεία των everest μετά τις πιέσεις που δέχτηκε από τις κινητοποιήσεις αναδιπλώθηκε και αναγκάστηκε να υποχωρήσει. Συγκεκριμένα, αναγνώρισε την αποζημίωση απόλυσης προς την συναδέλφισσα (συνολικά 9.400,00 ευρώ) και ήδη ξεκίνησε η αποπληρωμή της.Και όλα  αυτά ενώ αρχικά  με εκβιαστικές μεθόδους την είχαν υποχρεώσει να υπογράψει οικοιοθελή αποχώρηση.
Σαν σωματείο θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε για την αλληλεγγύη που δείξατε στον αγώνα μας που κατέληξε νικηφόρος σε σύντομο χρονικό διάστημα.

ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΣΤΑ EVEREST, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ.


Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού

Ινστιτούτο Εργατικής Αυθαιρεσίας «Αρχιπέλαγος»

Αναδημοσίευση από ΣΒΕΜΚΟ

 

Ινστιτούτο Εργατικής Αυθαιρεσίας «Αρχιπέλαγος»

ή

Ακόμα μία νικηφόρα διεκδίκηση συναδέλφου για τα αυτονόητα…

Όταν η συνάδελφος έλαβε το τηλεφώνημα που την ενημέρωνε ότι έχει επιλεχθεί για τη θέση εργασίας στο Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» στη Σάμο, μάζεψε όνειρα σε μία βαλίτσα, πήρε το πλοίο και πήγε. Η κατάσταση που βρήκε όμως, όπως και η εξέλιξη των πραγμάτων, στο εξάμηνο που απασχολήθηκε εκεί, απείχε πολύ όχι μόνο από το όνειρο, αλλά και από τις αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και διαβίωσης.

Το αρχικό παραμύθι ήταν ότι για να προχωρήσει η πρόσληψή της θα έπρεπε να κάνει λίγη υπομονή (15-30 ημερών), καθότι οι καιροί δύσκολοι, μέχρι την έγκριση ενός προγράμματος του Ινστιτούτου Δημόκριτου ή εναλλακτικά ενός προγράμματος του ΟΑΕΔ. Η εργαζόμενη έκανε την «υπομονή» που της ζητήθηκε λαμβάνοντας τον εξαιρετικό μισθό των 400 ευρώ,  φιλοξενούμενη ωστόσο στην ερευνητική βάση του Αρχιπελάγους, η οποία προσέφερε «ασύγκριτες» συνθήκες διαβίωσης (πχ ελλιπής έως ανύπαρκτη θέρμανση, θερμοσίφωνο αναμμένο μόνο 2 ώρες την ημέρα για την εξυπηρέτηση περίπου 30 ανθρώπων –καθότι αντιοικολογικό και αστική συνήθεια-, ελλιπής και κακής ποιότητας διατροφή που έφτασε μέχρι το μάζεμα υπογραφών για την περίληψη ψαριού και  πολλά άλλα που δεν είναι της παρούσης να αναφέρουμε).

Ο καιρός περνούσε όμως και τα προγράμματα δεν εγκρινόντουσαν, με την εργαζόμενη να κάνει επανειλημμένα κρούσεις για την νόμιμη πρόσληψη και ασφάλισή της, λαμβάνοντας πάντα ως απάντηση εκκλήσεις υπομονής και προτροπές εύρεσης χορηγίας ιδιωτικής ασφαλιστικής εταιρείας για την ασφάλισή της.

Όταν έπειτα από κάποιους μήνες ένα από τα προγράμματα εγκρίθηκε, απλά επιβεβαιώθηκε αυτό που ήταν υποψία από την αρχή. Η εργοδοσία δεν είχε καμία πρόθεση να προχωρήσει σε νόμιμη πρόσληψη, χρησιμοποιώντας διάφορες ευφάνταστες προφάσεις. Ακολούθησαν πολύ «έντονες συζητήσεις» και το θράσος της εργοδοσίας είναι τέτοιο που δεν δίστασε να δημοσιεύσει αγγελία για την «πρόσληψη» νέου υπαλλήλου, ενώ δεν είχε καν ανακοινωθεί ακόμα στην εργαζόμενη η απόλυση της. Το μεγαλείο κατέληξε στην απόλυση της συναδέλφου, για «οικονομικούς λόγους», αν και η εργοδοσία την ενημέρωσε ότι  «φυσικά αν θέλει, μπορεί να μείνει να εργαστεί εθελοντικά»!

Η εποχή των σκλάβων όμως που δούλευαν αδιαμαρτύρητα με αντάλλαγμα ένα πιάτο φαγητό και ένα χώρο να κοιμούνται (το Αρχιπέλαγος τη συνθήκη αυτή τη βαφτίζει «εθελοντισμό»), έχει περάσει ανεπιστρεπτί(;).

Έτσι, η εργαζόμενη, μαζεύοντας την ενέργεια που της είχε απομείνει από τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας του Αρχιπελάγους, απευθύνθηκε στο ΣΒΕΜΚΟ  και κινήθηκε νομικά κάνοντας καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας και στο ΙΚΑ. Φυσικά, στη διάρκεια των μηνών που διήρκησε η εξέταση της υπόθεσης από το ΙΚΑ, η εργαζόμενη «στολίστηκε» από την εργοδοσία και δέχθηκε διάφορες απειλές για μηνύσεις και ψευδείς κατηγορίες ακόμα και για πλαστογράφηση  των αποδείξεων μισθοδοσίας και για κλοπή της επίσημης σφραγίδας της εταιρείας. Φυσικά το ΙΚΑ απεφάνθη  υπέρ της εργαζόμενης, επιβάλλοντας  πρόστιμο στο Αρχιπέλαγος και αναγκάζοντάς το στην αναδρομική καταβολή των ενσήμων της.

Είναι σαφές ότι η συμπεριφορά του Αρχιπελάγους ως προς την εργαζόμενη δεν ήταν προσωπική υπόθεση, αλλά αποτελεί πάγια τακτική της συγκεκριμένης ΜΚΟ, η οποία θεωρεί, (όπως και πολλοί άλλοι εργοδότες) τους εργαζόμενους αναλώσιμα υλικά. Και η δικαίωσή της αποτελεί ακόμα μία απόδειξη ότι όποιος και όποια κινητοποιείται, παρά «την λάσπη που θα φάει», δικαιώνεται. Για το ΣΒΕΜΚΟ αυτό αποτελεί την ελάχιστη αντίσταση που πρέπει να προτάξουμε στην επέλαση των αφεντικών, που με πρόφαση την οικονομική κρίση, δείχνουν τα δόντια τους όλο και περισσότερο.

Το ΣΒΕΜΚΟ είναι εδώ για να συμπαρασταθεί και να συμμετέχει με κάθε μέσο στις προσπάθειες αντίστασης των εργαζομένων στις ΜΚΟ που έρχονται αντιμέτωποι με την απόλυτη αυθαιρεσία και κάθε είδους εκβιασμό από τα αφεντικά τους. Και η πενταετής πορεία του έχει δείξει ότι όποιος αγώνας έχει δοθεί, έχει κερδηθεί!

Καμία ειρήνη με τ’ αφεντικά, ακόμα και με αυτά που έχουν «ευαισθησίες»!

Κανένας δεν είναι μόνος του σε αυτή την μάχη!

Είμαστε εργαζόμενοι, όχι εθελοντές!

 

Διοικητικοί ΕΚΠΑ:Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΝΙΚΗ

Το νομοσχέδιο για την επιστροφή των διαθέσιμων συναδέλφων μας είναι πλέον νόμος.

sugkentrosi-dioikitikon-upallilon-ton-panepistimion-sta-propulaiaΗ επιστροφή ΟΛΩΝ στη δουλειά αποτελεί μια ΝΙΚΗ δική μας. Δε μας χαρίστηκε τίποτα από κανέναν. Χρειάστηκαν επίμονες και επίπονες κινητοποιήσεις από τους εργαζόμενους στο δημόσιο, τους καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, τους σχολικούς φύλακες, και άλλους κλάδους, με τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών να αναδεικνύονται σε σύμβολο της αντίστασης ενάντια στις απολύσεις.

Σε ό,τι αφορά εμάς, τους διοικητικούς υπαλλήλους των ΑΕΙ, ένας πρωτοφανής σε διάρκεια απεργιακός αγώνας από το Σεπτέμβριο μέχρι και το Δεκέμβριο του 2013 και οι συνεχείς κινητοποιήσεις που ακολούθησαν, κράτησαν τους διαθέσιμους συναδέλφους «ζωντανούς», εκτός απολύσεων, εκτός οριστικών πινάκων κινητικότητας που θα οδηγούσαν πολλούς συναδέλφους μας σε άλλα Ιδρύματα. Δε μας σταμάτησαν ούτε ψεύτικες υποσχέσεις (πρόταση Αρβανιτόπουλου), ούτε δήθεν «λύσεις» και «προϋποθέσεις» (οργανισμοί, αποδοχή νόμων 4009/4076). Δεν ακολουθήσαμε ατομικές λύσεις και κανιβαλικές συμπεριφορές, παρότι κάποιοι ανάμεσά μας φρόντισαν να επιδείξουν ανοιχτά λογικές απαράδεκτες, φροντίζοντας για τη δική τους ατομική μοριοδότηση, για τη δική τους ατομική εξαίρεση από λίστες απολυόμενων, αδιαφορώντας για το σύνολο, ενίοτε «σπρώχνοντας» και στην υλοποίηση των απολύσεων, προκειμένου να τακτοποιηθούν οι ίδιοι.

Αν κάτι μάθαμε απ’ όλη αυτή την εμπειρία είναι ότι ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.

Το ψυχικό κόστος της διαδικασίας της διαθεσιμότητας ήταν τεράστιο και δεν υπάρχει τρόπος να απαλυνθεί. Ούτε μπορούν να επουλωθούν όλα τα τραύματα που δημιουργήθηκαν στις σχέσεις της κοινότητας του ΕΚΠΑ, λόγω της αδιαφορίας και της έλλειψης στήριξης του απολυόμενου που κάποιες φορές εκδηλώθηκε.

Κανείς όμως δεν μπορεί να ξεχάσει και τις θετικές πλευρές: Από το Σεπτέμβρη του 2013, στο ΕΚΠΑ, γίναμε μια κοινότητα εργαζομένων που, πέρα από το να ανταλλάσσει τυπικές καλημέρες και υπηρεσιακά έγγραφα, συναντήθηκε στη βάση της αλληλεγγύης και της αγωνιστικότητας. Μια κοινότητα που, παρά τα χτυπήματα που δέχτηκε, δεν έσπασε, που, παρά τις δύσκολες συνθήκες, δε λύγισε. Κράτησε 3,5 ΜΗΝΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ, πλήττοντας τις μνημονιακές επιταγές και τους εφαρμοστές τους. Και κατάφερε πολύ περισσότερα από όσα η συγκυβέρνηση και οι υποστηρικτές της υπολόγιζαν.

Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι:

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ γιατί δώσαμε έναν αγώνα μεγάλο.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ γιατί σταθήκαμε όρθιοι.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ γιατί στηρίξαμε ο ένας τον άλλο.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ γιατί είμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.

Για το Δ.Σ.

Ο Πρόεδρος Η Γ. Γραμματέας
Ζαχαρίας Τριγάζης Μαρλέν Λογοθέτη

Εργατική μαρτυρία από Ασπρόπυργο

Πηγή: ριφιφι 

Αναδημοσίευση από: ανατόπια

 

images«Μία ημέρα μετά από την δίχως λόγο απόλυση μου από την εταιρία στην οποία δούλευα για λογαριασμό του Χ εργολάβου, μου τηλεφώνησε ο ίδιος ζητώντας μου να έρθω στο γραφείο του για να υπογράψω την απολυσή μου. Στη σύντομη συνομιλία μας ζήτησα το πιο λογικό που θα μπορούσε να ζητήσει κάποιος που τον απολύουν, τα χρήματα σχεδόν δυόμιση μηνών δουλειάς, το οποίο δεν του άρεσε καθόλου σαν ιδέα. Η απάντησή του ήταν »θα πληρωθείς όπως και οι υπόλοιποι εργάτες, ανά μήνα». Όταν ρώτησα γιατί να γίνει κάτι τέτοιο αφού με απολύει, τόλμησε να με απειλήσει λέγοντας ότι θα μπορούσε να το κάνει παραίτηση και όχι απόλυση, ότι το κάνει για χάρη μου, για να πάρω Εγώ ταμείο.

Τις επόμενες μέρες, ρώτησα, έψαξα και βρήκα ανθρώπους από αυτοοργανωμένες συλλογικότητες της περιοχής οι οποίοι γνωρίζουν, ενδιαφέρονται και έχουν ασχοληθεί στο παρελθόν με εργασιακά -και όχι μόνο- προβλήματα όπως το δικό μου, στον Ασπρόπυργο και στις γύρω περιοχές. Μετά από μια συζήτηση που έκανα με τους ανθρώπους αυτούς για το θέμα μου, αποφασίσαμε για αρχή να τον καταγγείλουμε στην Επιθεώρηση Εργασίας, και να πάμε σε σωματεία εργαζομένων, για να μάθουμε περισσότερες πληροφορίες για το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να δικαιωθώ.

Προς μεγάλη μου έκπληξη και αφού είχαμε καταγγείλει τον εργολάβο, δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από τον ίδιο μιάμιση ώρα αργότερα. Φοβισμένος και ανήσυχος πια, ρωτούσε γιατί το έκανα αυτό και απαιτούσε να πάω να αποσύρω την καταγγελία, πράγμα που φυσικά δεν έκανα και δεν είχα σκοπό μιας και ήξερα πολύ καλά πως ΈΧΩ δίκιο και δεν πρόκειται να το αφήσω να τελειώσει έτσι. Αφού μιλήσαμε στο τηλέφωνο για κάποια ώρα, και αφού έκανε τον ανήξερο και αθώο, εγώ του απάντησα με το ίδιο ύφος, του ανήξερου και αθώου, λέγοντας πως απλά δεν γνώριζα τα δικαιώματα μου και ρώτησα να τα μάθω σε κάποια κρατική υπηρεσία που ξέρει και μπορεί να με πληροφορήσει. Τρομαγμένος πιά αφού κατάλαβε πως γνωρίζω τα δικαιωματά μου και το τι μπορώ να ζητήσω ως αποζημίωση, θέλησε να βρεθούμε το συντομότερο έτσι ώστε να λυθεί
η »παρεξηγησή» μας.

Όταν έγινε τελικά η συνάντηση, βρέθηκε προ εκπλήξεως για άλλη μία φορά, μιας που δεν
περίμενε να έρθω μαζί με αλληλέγγυο εργάτη. Μετά από σύντομες διαπραγματεύσεις για το θέμα των μισθών δυόμιση μηνών, κατάφερα να αποσπάσω χρήματα που δεν θα έπαιρνα αν το είχα αφήσει έτσι. Χρήματα από δώρα που δεν πληρώθηκα ποτέ, χρήματα από άδειες που δεν πήρα ποτέ και επιδόματα αδειών που επίσης έπρεπε να πάρω.

Η ιστορία έληξε πολύ σύντομα, σε διάστημα περίπου τριών ημερών από την ημέρα της
καταγγελίας και μπόρεσα να πάρω σχεδόν το διπλάσιο ποσό από τα χρήματα που θα έπαιρνα αρχικά. Χρήματα για τα οποία ΔΟΎΛΕΨΑ και είχα κάθε δικαίωμα να ζητήσω και θα πρέπει να ζητήσει και να διεκδικεί ο κάθε εργαζόμενος, ο κάθε εργάτης, ο κάθε Άνθρωπος. Η γνώση και η αλληλοβοήθεια είναι η δυναμή μας απέναντι σε κάθε εργοδότη,
άλλωστε, δεν είμαστε λίγοι εμείς οι οποίοι μας εκμεταλλεύονται κάθε λογής αφεντικά.

Σε έναν κόσμο ιδανικά πλασμένο για αφεντικά,
ο εργάτης ασφυκτιά προσπαθώντας να επιβιώσει.»

Πρώτη δικαίωση για τους απολυμένους των Metropolis

ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΑΣ ΕΛΕΝΗΣ Σ. ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ «ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ»

003Η συναδέλφισσα Ελένη Σ. που απολύθηκε εκδικητικά από το κατάστημα του ΑΒ Βασιλόπουλο στον Χολαργό στις 16/2, δικαιώθηκε από την επιθεώρηση εργασίας Αγίας Παρασκευής απ’ όπου διεκδικούσε την επαναπρόσληψή της.

Με την παρουσία αλληλέγγυων σωματείων κατά την διάρκεια της εργατικής διαφοράς αλλά και την στήριξη δεκάδων εργαζομένων και ανέργων στην είσοδο του κτιρίου, η επιθεώρηση εξέδωσε την παραπάνω απόφαση.

Η απόφαση δικαιώνει την πλευρά της εργαζόμενης σε όλα τα επίπεδα. Καταρχήν, αμφισβητεί την αξιοπιστία των φύλλων αξιολόγησης που κατέθεσε η εργοδοσία και τα οποία περιγράφει ως «ασαφή». Μάλιστα, σημειώνει ότι η γενική εικόνα των αξιολογήσεων είναι υπέρ της εργαζόμενης.

Η αναφορά σε συγκεκριμένο περιστατικό (εξυπηρέτηση ταυτόχρονα 2 πελατών) αποδεικνύει την υπέρ το δέον προθυμία να καλύψει τα εργασιακά της καθήκοντα και όχι την δήθεν πλημμελή κάλυψή τους, που ισχυρίζεται η εργοδοσία. Δηλαδή, ακόμα και το μόνο συγκεκριμένο περιστατικό που επικαλείται η εργοδοσία μέσω και της επίπληξης που δέχτηκε η συναδέλφισσα, αποδεικνύει το αντίθετο απ’ αυτό που ισχυρίζεται η εκπρόσωπος του «ΑΒ Βασιλόπουλου».

Επίσης, η επιθεωρήτρια επισημαίνει ότι το μέτρο της απόλυσης αποτελεί το επαχθέστερο μέτρο από την πλευρά της εργοδοσίας και την καλεί να επανεξετάσει την στάση της απέναντι σε μια εργαζόμενη που εργαζόταν με συνέπεια για 15 συναπτά έτη στην επιχείρηση.

Το παραπάνω σε συνδυασμό την απαξιωτική συμπεριφορά της εργοδοσίας που αρνήθηκε να καταθέσει στην επιθεώρηση τον εσωτερικό κανονινσμό εργασίας αλλά και κατάλογο με τις απολύσεις και τις βλαπτικές μεταβολές τα προηγούμενα 2 χρόνια από τα καταστήματα Χολαργού και Παπάγου, καταδεικνύει την καταχρηστικότητα της απόλυσης που βασίζεται στην εκδικητική στάση της εργοδοσίας στο πρόσωπο της συναδέλφισσας.

Ως εργαζόμενοι/εργαζόμενες στον κλάδο του εμπορίου καλούμε όλους και όλες τις συναδέλφισσες του «ΑΒ Βασιλόπουλου» να σταθούν στο πλάι της Ελένης Σ και να οργανώσουν τις άμεσες διεκδικήσεις τους απέναντι στις συνθήκες κάτεργου που εφαρμόζονται σε όλες τις αλυσίδες s/m , σε όλο τον κλάδο του εμπορίου. Καλούμε τους εργαζόμενους στο εμπόριο να αξιοποιήσουν την απόφαση της επιθεώρησης εργασίας ως όπλο στα χέρια τους, ως δίδαγμα για να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα. Η συλλογική οργάνωση και διεκδίκηση μέσα στους χώρους δουλειάς είναι το όπλο μας.

Καλούμε την εργοδοσία του «ΑΒ Βασιλόπουλου» να προχωρήσει στην ανάκληση της απόλυσης και να σταματήσει την εκδικητική του στάση απέναντι στη συναδέλφισσα. Σε αντίθετη περίπτωση, οι κινητοποιήσεις για την επαναπρόσληψή της Ελένης Σ θα συνεχιστούν και θα κλιμακωθούν μέχρι το δίκιο της συναδέλφισσας, το δίκιο των εργαζομένων να νικήσει.

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ-ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ

orthostasia.wordpress.com/orthostasia@yahoo.gr

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΚΑΦΕΝΑΙ-ΜΥΡΣΙΝΗ:ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ.Η ασυδοσία και τρομοκρατία της εργοδοσίας στον «ΚΑΦΕΝΑΙ – ΜΥΡΣΙΝΗ» Δεν θα περάσει!

Από τον Αύγουστο του 2013 τέσσερις εργαζόμενοι του καταστήματος «ΚΑΦΕΝΑΙ» (τώρα έχει το όνομα «ΜΥΡΣΙΝΗ») ξεκινήσαμε τον αγώνα μας, διεκδικώντας δεδουλευμένα (όπως είχαν κάνει και άλλοι οχτώ συνάδελφοί μας το 2010). Ο αγώνας μας ο οποίος συνεχίζεται μέχρι και σήμερα περιλαμβάνει παραστάσεις διαμαρτυρίας, παρεμβάσεις σε αντιρατσιστικά φεστιβάλ και σε παζάρια χωρίς μεσάζοντες, συνεντεύξεις στα Μ.Μ.Ε., ενημερώσεις σε βουλευτές, Σωματεία, Συλλογικότητες  κ.λ.π. Παράλληλα κινηθήκαμε και σε νομικό επίπεδο καταθέτοντας ασφαλιστικά μέτρα και αγωγές στα οποία τελικά κερδίσαμε.

Συγκεκριμένα στις 25/11/2014 βγήκε η απόφαση του δικαστηρίου για τα δεδουλευμένα, η οποία μας δικαιώνει πλήρως αναγνωρίζοντας το σύνολο του ποσού (23.000 Ευρώ). Δυστυχώς η εργοδοσία αντί να συμμορφωθεί με την απόφαση, ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα διατυμπάνιζε το ακριβώς αντίθετο, την πίστη της δηλαδή στην ελληνική δικαιοσύνη, χρησιμοποιεί διάφορες μεθοδεύσεις ώστε να καθυστερήσει την καταβολή του συνολικού ποσού.

never give upΗ «αριστερή» εργοδοσία του ΚΑΦΕΝΑΙ και πλέον «ΜΥΡΣΙΝΗ»  ακoλουθώντας την πολιτική της προηγούμενης συγκυβέρνησης (Ν.Δ. – ΠΑ.ΣΟ.Κ.) «νόμος είναι το δίκιο του εργοδότη» από την αρχή ήταν ανένδοτη σε οποιονδήποτε διάλογο ώστε να βρεθεί λύση στο πρόβλημα που η ίδια δημιούργησε. Αντιθέτως κινήθηκε εκδικητικά απέναντί μας απολύοντας μας και κάνοντας συνεχώς ψευδείς μηνύσεις (με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε στο αυτόφωρο) και αγωγές με σκοπό να μας τρομοκρατήσει.

Χαρακτηριστικά με την αγωγή την οποία υπέβαλε εναντίον μας, ζητάει: να απαγορευθούν οι συναθροίσεις έξω από το κατάστημα, να απαγορευθεί η οποιαδήποτε αναφορά στο όνομα της εργοδοσίας και της εργατικής διαφοράς και να της καταβάλουμε εμείς οι ίδιοι οι εργαζόμενοι καθώς επίσης και τρεις αλληλέγγυοι (μέλη του Συνδικάτου Επισιτισμού-Τουρισμού και οι 2 εκλεγμένοι στο Δ.Σ.) 140.000 Ευρώ!!!! Παράλληλα με διάφορες μεθοδεύσεις και δόλια μέσα προσπαθεί να αντιστρέψει την πραγματικότητα αναρτώντας στο διαδίκτυο συκοφαντίες και τόνους λάσπης. Παίρνει τηλέφωνο στους εργοδότες αλληλέγγυων «ενημερώνοντας» τους για την συνδικαλιστική τους δράση, ζητώντας ουσιαστικά την απόλυσή τους.

ΔΙΚΑΙΩΝΟΜΑΣΤΕ ΝΟΜΙΚΑ – ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΑΧΗΤΙΚΑ

Όλο το προηγούμενο διάστημα τόσο εμείς όσο και συνάδελφοί στο κλάδο μας (Banquet, Applebee’s, Pizza Hut, Goody’s, Χατζή, Ble κ.α.) αλλά και από άλλους χώρους εργασίας (ΕΡΤ, καθαρίστριες, διαθέσιμοι κ.α.) δώσαμε αγώνες διεκδικώντας τα εργασιακά μας δικαιώματα, την κατάργηση των απολύσεων, τις συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες μας. Απαντήσαμε μαχητικά στην πολιτική της Τρόικας και της συγκυβέρνησης που έριχναν το βάρος της κρίσης στις πλάτες μας, με αποτέλεσμα εκατομμύρια ανέργους και φτωχούς, χιλιάδες απλήρωτους εργαζόμενους, μία ολόκληρη κοινωνία στα όρια της εξαθλίωσης. Εμείς οι απολυμένοι – εργαζόμενοι του «ΚΑΦΕΝΑΙ» συνεχίζουμε τον αγώνα μας απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία συμβάλλοντας στο ξήλωμα των μνημονίων στην πράξη.

-Να αποσυρθούν οι ψευδομηνύσεις και οι αγωγές της εργοδοσίας

-Να δοθεί άμεσα το σύνολο των δεδουλευμένων

-Να παρθούν πίσω οι άκυρες και εκδικητικές απολύσεις μας

Επιτροπή Αγώνα Εργαζομένωνστον ΚΑΦΕΝΑΙ – ΜΥΡΣΙΝΗ

kafenesworkersfight.blogspot.com

Συνέντευξη τύπου για τον αγώνα στη MIGATO

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών καλεί όλα τα σωματεία, τις εργατικές λέσχες, τις συνελεύσεις κατοίκων και κάθε συλλογικότητα που στήριξε και συμπαραστάθηκε στον αγώνα της εργαζόμενης τεχνικού στη Μιγκάτο, σε συνέντευξη τύπου η οποία θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 24/02/2015, στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΤΕΕ, Νίκης 4 στο Σύνταγμα, στις 10 πμ.

10985530_692198920896726_2076141461117381815_n

Σωματείο Εργαζομένων Εθνικού Θεάτρου: Δικαίωση από την Επιθεώρηση Εργασίας για τη ΣΣΕ

Δικαίωση για δεύτερη φορά από την Επιθεώρηση Εργασίας για την παραβίαση των όρων της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Όπως αναφέρει το σωματείο σε ανακοίνωσή του:
seeth
“Μετά από αλλεπάλληλες οχλήσεις στην διοίκηση του Οργανισμού για την τήρηση των ωρών της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, που αφορά: Στην καταστρατήγηση της αργίας της Δευτέρας, των ωραρίων, τον έγκαιρο και σε βάθος χρόνου προγραμματισμό των εργασιών, την έγκαιρη ενημέρωση των εργαζομένων. Το Σωματείο μας προσέφυγε για δεύτερη φορά μέσα σε διάστημα 6 Μηνών στην Επιθεώρηση Εργασίας και δικαιώθηκε ξανά. Δικαιώθηκε επίσης και για τα φαινόμενα διακριτικής (άνισης) μεταχείρισης των εργαζομένων με συμβάσεις εκ περιτροπής.

Η απόφαση της Επιθεώρησης Εργασίας είναι, αφενός, επανάληψη της σύστασης, ώστε να εφαρμόζεται η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, αφετέρου διαβιβάζει τον φάκελο στην αρμόδια Εισαγγελική Αρχή για διερεύνηση την ύπαρξης ή μη ποινικών ευθυνών κατά το άρθρο 21 του Ν.1876/1990.

  Σας ενημερώνουμε ότι λόγω της διαφαινομένης απροθυμίας να υλοποιηθούν οι υποσχέσεις της διοίκησης για πληροφόρηση μας σχετικά με την οικονομική κατάσταση του οργανισμού, θα εντείνουμε το επόμενο διάστημα τις συνδικαλιστικές πιέσεις.

Εκτός των προαποφασισμένων (από της Γενικές συνελεύσεις μας) δράσεων υπάρχει πρόθεση να ζητήσουμε την Μεσολάβηση για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί ενημέρωσης, διαβούλευσης, και διαφάνειας. Την διαδικασία αυτή θα ακολουθήσει το Σωματείο Εργαζομένων Εθνικού Θεάτρου αφ ενός για την ενημέρωση σχετικά με την πιθανή εξέλιξη των δραστηριοτήτων και των οικονομικών του Οργανισμού αφετέρου για να εξαντλήσουμε τα θεσμικά μέσα για την υπεράσπιση τόσο της οικονομικής  όσο και της θεσμικής αξιοπιστίας του Οργανισμού”.

Πηγή: ertopen

ΜΕΤΡΟ: Έκθετη η διοίκηση Παπαθανάση, νίκη της εργαζόμενης

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΕΝΩΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ
16/2/15

Δικαστική καταδίκη της εταιρείας

BANER BLOG AES1

 

Το δικαστήριο (ασφαλιστικά μέτρα) δικαίωσε την συνάδελφο Ε.Τ. ανύπαντρη μητέρα που αρνήθηκε να μετακινηθεί στα εκδοτήρια απαλλάσσοντάς την από την αδιαλλαξία μιας εκδικητικής και μισητής πια διοίκησης από όλους τους εργαζόμενους. Η απόφαση του δικαστηρίου εκθέτει την διοίκηση και προσωπικά τον πρόεδρο Παπαθανάση από πολλές πλευρές. Εκτίθεται όχι μόνο για μια βάναυση, ρατσιστική και αντεργατική απόφαση ενάντια σε μια νέα γυναίκα μητέρα και εργαζόμενη. Ελέγχεται πλέον ολόκληρη η διαδικασία αποφάσεων και διοίκησης, ο κανονισμός λειτουργίας, η νομιμότητα όλων των μετακινήσεων, η πειθαρχική διαδικασία, το πειθαρχικό συμβούλιο,η νομιμότητα της ίδιας της διοίκησης. Αναφερόμαστε στην νομιμότητα από την άποψη του ποινικού δικαίου γιατί προφανώς από την άποψη των σχέσεων αλληλεγγύης, εμπιστοσύνης, συναδελφικότητας, τις σχέσεις πραγματικής δικαιοσύνης και ανθρωπιάς που δημιουργούν σε κάθε χώρο δουλειάς οι εργαζόμενοι, η διοίκηση της εταιρείας έχει καταδικαστεί προ πολλού.

Η απόφαση του δικαστηρίου δεν καταδικάζει το ρατσισμό και το απεχθές πρόσωπο της διοίκησης και δεν περιμέναμε να το κάνει. Αυτό είναι δική μας υποχρέωση. Καταδικάζει καθεαυτή την απόφαση της μετακίνησης, την παραπομπή της συναδέλφου στο πειθαρχικό συμβούλιο και ακυρώνει την νομιμότητα του κανονισμού εργασίας με βάση τον οποίο παραπέμφθηκε.
Οι εκπρόσωποι της εταιρείας στο δικαστήριο, είχαν το θράσος να επικαλεστούν ως τεκμήριο της αθωότητάς τους, το οργανόγραμμα της εταιρείας, το οποίο θέτει την συνάδελφο και όλους τους συναδέλφους που μετακινήθηκαν βίαια στα εκδοτήρια σαν πλεονάζων προσωπικό. Κατάργησαν σε μία ημέρα 177 θέσεις εργασίας, απέλυσαν 295 εργαζόμενους, δημιούργησαν τεράστια κενά στην λειτουργία και στην συντήρηση, διέλυσαν τον προγραμματισμό της ζωής εκατοντάδων εργαζόμενων. Και την ίδια στιγμή μοίραζαν προαγωγές και θέσεις σε γνωστούς και σε δικούς τους χωρίς καμιά θεσμική διαδικασία, περιφρονώντας τον δικό τους κανονισμό εργασίας τον οποίο όμως δεν ξεχνάνε όταν πρόκειται για πειθαρχικά παραπτώματα ενάντια σε απλούς εργαζόμενους.
Η προσωρινή δικαστική νίκη της συναδέλφου είναι νίκη όλων των εργαζόμενων στο μετρό. Από την άλλη μεριά η παραμονή της στην παλιά θέση δεν θα είναι μόνιμη αν όλοι οι εργαζόμενοι και συνάδελφοί της δεν την στηρίξουν σε αυτή την προσπάθεια. Η επιμονή της διοίκησης να μετακινηθεί η συνάδελφος δεν αφορά καμιά «αγωνία» να λυθούν τα προβλήματα της λειτουργίας. Προφανώς δεν πρόκειται να λυθούν με την μετακίνηση ενός ανθρώπου. Πρόκειται για εκδικητική συμπεριφορά απέναντι σε ένα εργαζόμενο που αμφισβητεί την αδιαλλαξία και την εξουσία της διοίκησης να υποχρεώνει τους εργαζόμενους να ανεχθούν οποιονδήποτε αλλοπρόσαλλο σχεδιασμό και εντολή χωρίς αντίρρηση. Είναι εκπληκτικό ότι στα αλλεπάλληλα υπηρεσιακά σημειώματα της συναδέλφου που εξηγούσε τους λόγους που ήταν αδύνατη η μετακίνησή της απάντησαν με παραπομπή της στο πειθαρχικό.
Η υπεράσπισή της δεν είναι ζήτημα συνδικαλιστικής διεκδίκησης αλλά ζήτημα τιμής και αξιοπρέπειας για όλους μας. Είναι καθήκον η παρουσία όλων στο τακτικό δικαστήριο (18/3) που θα παρθεί η οριστική απόφαση. Η ακύρωση της «διαταγής» του κ. Παπαθανάση στην πράξη από τους συναδέλφους της, τους μόνους που μπορούν να αποδώσουν πραγματική δικαιοσύνη, θα είναι ένα σκληρό μάθημα για τον ίδιο, μια μεγάλη νίκη για την συνάδελφο και μια απόδειξη του ήθους, της αξιοπρέπειας της κοινωνικής αισθητικής και της κουλτούρας των ανθρώπων της εργασίας.

http://www.aytonomo.blogspot.com

panalexr2@gmail.com

 

Aναδημοσίευση: https://ergatis.wordpress.com/2015/02/16/%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%BF-%CE%AD%CE%BA%CE%B8%CE%B5%CF%84%CE%B7-%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%AF%CE%BA%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CE%B7-%CE%BD%CE%AF/#more-7874

Νίκησε ο αγώνας στο μαγαζί Γκαζοχώρι

Δυναμική παρέμβαση πραγματοποίησε την Παρασκευή 6/2 το σωματείο μας έξω από το μαγαζί “Γκαζοχώρι”, από το οποίο ο συνάδελφος και μέλος μας Σ.Π., διεκδικούσε απλήρωτα δεδουλευμένα του. Στην παρέμβαση συμμετείχαν πάνω από 100 μέλη του σωματείου και αλληλέγγυοι, μοιράστηκαν κείμενα, φωνάχτηκαν συνθήματα και ακολούθησε πορεία. 
Τέσσερις μέρες μετά και ενόψει της τριμερής συνάντησης στην Επιθεώρηση Εργασίας, η άκαμπτη μέχρι τότε εργοδοσία του μαγαζιού, μπροστά στις οργανωμένες κινήσεις ταξικής αλληλεγγύης που συνάντησε, υπαναχώρησε και δεσμεύτηκε απέναντι στον συνάδελφο (καταβάλλοντας του ήδη ένα μέρος των χρημάτων), για το  μεγαλύτερο μέρος των δεδουλευμένων που διεκδικούσε.

Δεν επαναπαυόμαστε, αλλά σίγουρα η περίπτωση του ”Γκαζοχωρίου” αποτελεί ένα ακόμα παράδειγμα για  όλους εμάς που δουλεύουμε στον κλάδο του επισιτισμού : ότι με την ταξική μας οργάνωση και αλληλεγγύη μπορούμε να απαντήσουμε στην αυθαιρεσία των αφεντικών

Ακολουθούν φωτογραφίες από την παρέμβαση και το κείμενο που μοιράστηκε κατά την διάρκεια της.

IMG_20150206_215847_2CS

IMG_20150206_231507_2CS IMG_20150206_215937_2CS

Στο ’’ Γκαζοχώρι’’ ο εναλλακτισμός  πουλάει, καιρός να μάθει και να πληρώνει.

Ενώ για χρόνια το μεζεδοπωλείο ‘’Γκαζοχώρι’’ αυξάνει  έκταση και τζίρους , τα δικαιώματα των εργαζομένων του αντί να ικανοποιούνται, καταστρατηγούνται  όλο και περισσότερο. Ένα μαγαζί-‘’φάμπρικα’’ της διασκέδασης που απασχολεί περί τους 40 εργαζόμενους,  όχι  βέβαια με ‘’εναλλακτικό’’ τρόπο, αλλά όπως συνηθίζουν οι εργοδότες στον χώρο του επισιτισμού:                    Δώρα εορτών, υπερωρίες, βραδινά, άδειες δεν πληρώνονται, με ελάχιστα ένσημα που σε καμία περίπτωση δεν αντιστοιχούν στον πραγματικό χρόνο εργασίας.  Στην βραδινή βάρδια το ωράριο δεν τηρείται αφού η εργασία αρχίζει  στις 19.30 και αναλόγως των ορέξεων της εργοδοσίας, μπορεί να διευρυνθεί πέρα και των 9 ωρών. Οι αγώνες που έχουν γίνει από τον κόσμο  της εργασίας και στον  κλάδο του επισιτισμού και έχουν θεσπιστεί ως νόμοι, αφήνουν παγερά αδιάφορο τον εργοδότη.          Ενώ το μεροκάματο ήταν 40 €,  ο εργοδότης προσπάθησε να το μειώσει. Μετά την συνολική   αντίδραση των εργαζομένων που δήλωσαν  ότι «θα αγωνιστούμε με κάθε πρόσφορο τρόπο για να ανατρέψουμε μια τέτοια απόφαση (μείωση)», προχώρησε σε προσλήψεις νέων συναδέλφων/ισσών με 30€ή 15€ (για το τετράωρο).     

Σε όσους αντιδράσανε, το πετσόκομα των ημερών εργασίας είναι γεγονός και από εκεί που  δούλευαν 4 με 5 φορές την εβδομάδα, δουλεύουν 2 ή το πολύ τρεις.

 Στις ολοένα και πιο παράλογες  απαιτήσεις του εργοδότη του ‘’Γκαζοχωρίου’’ , έρχονται να προστεθούν οι συνθήκες εντατικοποίησης της δουλειάς λόγω της αυξανόμενης  έκτασης του μαγαζιού. Ενώ οι συνάδελφοι προσπαθούν να ανταπεξέλθουν, αντιμετωπίζουν  πολλές φορές την προσβλητική συμπεριφορά , την ψυχολογική και λεκτική βία και την απαξίωση της εργασίας  από τον εργοδότη τους.

Δεν είναι λίγες οι φορές που συνάδελφοι λύγισαν από την πίεση, έκλαψαν, τσακώθηκαν μεταξύ τους υπό το βάρος της δουλειάς και της πίεσης από το αφεντικό. Το μόνο που ενδιαφέρει την εργοδοσία είναι να κάτσουν οι πελάτες, δεν ενδιαφέρεται αν προλαβαίνουνε οι συνάδελφοι , αν μπορούν, αν αντέχουν μετά το σχόλασμα να μαζεύουν και να εξαφανίζουν τα τραπέζια που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια κάθε Παρασκευή και Σάββατο.

 Όλα τα παραπάνω οδήγησαν τους εργαζόμενους/ες να συλλογικοποιηθούν δημιουργώντας μια συνέλευση εργαζομένων, ώστε μέσα από αυτή να αντισταθούν  και να διεκδικήσουν τα αυτονόητα. Η συνέλευση αυτή πέρα από την ζύμωση και την συλλογικοποίηση των διεκδικήσεων τους, σε ένα βάθος ύπαρξής της έχει καταφέρει να ανακόψει μειώσεις μεροκαμάτων (όπως έχει ήδη αναφερθεί) για μια αρκετά μεγάλη μερίδα εργαζομένων, όσων δηλαδή εργάζοταν ήδη, και να πετύχει την επαναπρόσληψη συναδέλφου που ενώ γύρισε από τον στρατό αρνήθηκαν να τον επαναπροσλάβουν όπως υποχρεούταν.                                                                                

 Η επίθεση της εργοδοσίας συνεχίζεται τρομοκρατώντας τους/τις συναδέλφους /ισες  πως για να πάρουν δώρα,  ένσημα κλπ θα πρέπει να υπογράψουν σύμβαση με ημερομίσθιο  20€! (προσλαμβάνοντας ταυτόχρονα  πολλούς νέους/ες συναδέλφους/ισες).

Ο συνάδελφος Σ.Π. ως ενεργό μέλος της συνέλευσης πρωταγωνίστησε σε όλες αυτές τις δράσεις (δείχνοντας με κάθε τρόπο την συναδελφική του αλληλεγγύη, ενημέρωνε τους συναδέλφους του και έκφραζε την γνώμη του ανοιχτά) με αποτέλεσμα να τιμωρηθεί από την εργοδοσία με  μείωση των εβδομαδιαίων μεροκαμάτων του  σε 1 την εβδομάδα.

Ο συνάδελφος Σ.Π. ξεκίνησε να δουλεύει στο ‘’Γκαζοχώρι’’ από τα τέλη του 2010 ως τα τέλη του 2014 όπου σταμάτησε να εργάζεται και κατέφυγε από τον Νοέμβριο του 2014 στην επιθεώρηση εργασίας, ζητώντας να του καταβληθούν τα χρωστούμενα ποσά από την πραγματική του σχέση εργασίας.

Ως σωματείο σερβιτόρων μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού συνεχίζουμε  στον δρόμο της υπεράσπισης των δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων , που εργάζονται με όρους δουλείας για ένα κομμάτι ψωμί αλλά και όλων όσων κολυμπάνε στη θάλασσα της ανεργίας. Κανένας εργαζόμενος ή άνεργος δεν είναι μόνος του και το σωματείο δίνει  άλλον έναν αγώνα, αυτή τη φορά  στο πλευρό του συνάδελφου  Σ.Π. για την δικαίωση των διεκδικήσεων του.

Η επόμενη επιθεώρηση εργασίας θα γίνει στις 10/2 και θα είμαστε παρόντες.

Ενάντια στον φόβο και την τρομοκρατία του κάθε αφεντικού , ενάντια στην σιωπή και την υποταγή, ενάντια στον μονόδρομο της φτώχειας και εξαθλίωσης που θέλουν να μας επιβάλουν, είναι ώρα να απαντήσουμε με τους συλλογικούς μας αγώνες. Με την αλληλεγγύη, με την ανάταση του εργατικού κινήματος και των κοινωνικών αγώνων , να ανατρέψουμε το ασφυχτικό πλαίσιο εργασίας και ζωής  στο οποίο μας έχουν στριμώξει.

Απαιτούμε την  άμεση καταβολή των δεδουλευμένων στον συνάδελφο Σ.Π.

Τα εργατικά μας συμφέροντα μπροστά!

Να μην γίνουμε οι δούλοι του 21ου αιώνα

Πλήρη εργασιακά  δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους στο Γκαζοχώρι

 

http://somateioserbitoronmageiron.blogspot.gr/2015/02/blog-post.html

Ο αγώνας μας πέτυχε! Αφίσα από το σωματείο μισθωτών τεχνικών για τη νίκη της εργαζόμενης τεχνικού στη MIGATO

10985530_692198920896726_2076141461117381815_n