Αρχείο κατηγορίας ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ=ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ
Εργατικό ατύχημα – εργοδοτική δολοφονία στη Χαλυβουργία Θεσσαλίας
Tο Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα ενώνει τη θλίψη του με τη θλίψη ολόκληρης της εργατικής τάξης και της οικογένειας του 48χρονου Χαλυβουργού εργάτη Χρήστου Ανεστιάδη, πατέρα δύο παιδιών, μετά από το τραγικό συμβάν της απώλειας της ζωής του το βράδυ της Πέμπτης 4 Δεκεμβρίου, εν ώρα εργασίας στη Χαλυβουργία Θεσσαλίας.
Η δεξαμενή βάθους έξι μέτρων, στην οποία πνίγηκε είναι εκτός του κτιριακού συγκροτήματος παραγωγής του εργοστασίου, δεν υπάρχει καθόλου φωτισμός, ώστε κάποιος να έχει έστω και τη στοιχειώδη ορατότητα, είναι εντοιχισμένη στο έδαφος και δεν υπάρχει καμία περίφραξη ή κανένα κιγκλίδωμα. Ο 48χρονος πήγαινε μόνος του στη δεξαμενή, καθώς η εταιρεία αρνιόταν να προσλάβει δεύτερο άτομο, στο όνομα της μείωσης του κόστους, ενώ οι εργαζόμενοι εργάζονται σε 12ωρες βάρδιες .
Ενώνουμε την οργή μας για όλα τα εργατικά δυστυχήματα !
Δεν είναι ένα ακόμη δυστύχημα, άλλη μία ‘’ παράπλευρη απώλεια’’ ή πεπρωμένο.
Είναι εργατική δολοφονία εκ προμελέτης!
Είναι ακόμη μια απόδειξη της εργοδοτικής αυθαιρεσίας κατά των εργαζομένων και άλλο ένα τραγικό περιστατικό που αποδεικνύει ότι το κέρδος των αφεντικών βρίσκεται πολύ πιο πάνω από την αξία μιας ανθρώπινης ζωής. Είναι η λογική κατάληξη των πολιτικών που ακολουθούνται με τον πιο συστηματικό και συνειδητό τρόπο από το καπιταλιστικό αδηφάγο τέρας και τους πολιτικούς διαχειριστές του, σε Ελλάδα και παγκόσμια.
Το success story των σαμαροβενιζέλων είναι στρωμένο με πτώματα.
Καταγγέλλουμε την ελληνική κυβέρνηση των μνημονίων, απαιτούμε μέτρα προστασίας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς και από το Εργατικό Κέντρο Βόλου να κηρύξει άμεσα απεργία σε όλο το νομό.
Ο μόνος δρόμος που μας μένει είναι να ανατρέψουμε το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης που γεννάει κανιβαλισμούς.
Καμιά σιωπή πια απέναντι στο φόνο, καμιά ανείπωτη οργή μπροστά στο σφαγείο, κανένα έλεος στους δολοφόνους του κέρδους
Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ – Τροτσκιστές)
Βόλος 05/12/2014
Ο καπιταλισμός παράγει τον θάνατο
Αναδημοσίευση από prolet connect
Παρακάτω μια προσπάθεια συγκεντρωτικής καταγραφής εργοδοτικών εγκλημάτων από τον Σεπτέμβρη ως σήμερα:
30/8 Ο μετανάστης οικοδόμος Ραπακιού Αφρίμ σκοτώθηκε όταν καταπλακώθηκε από τοιχίο σε οικοδομή στο Λυκούδι της Ζακύνθου.
7/9 Υπέκυψε στα τραύματά του ο ένας από τους 4 εργαζομένους, μετά το εργοδοτικό έγκλημα στις 26/8 στο οινοποιείο της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηρακλείου.
8/9 Τραυματισμός εργάτη στο εργοστάσιο της ΑΓΕΤ στην Αγριά Βόλου. Εγκλωβίστηκε για αρκετή ώρα σε μηχάνημα της μονάδας. Είναι ο δεύτερος τραυματισμός μέσα σε δέκα ημέρες.
13/9 46χρονος οικοδόμος έχασε την ζωή του στη Μαζαρακιά Θεσπρωτίας, όταν κατά την διάρκεια εργασιών έπεσε από την ταράτσα μονοκατοικίας.
15/9 Ο οικοδόμος Αντώνης Αρβανίτης έχασε την ζωή του όταν έπεσε από 12 μέτρα στο φρεάτιο ασανσέρ μιας τριώροφης οικοδομής.
26/9 Τραυματισμός εργαζομένου στο μετρό από ηλεκτροπληξία στην καμπίνα του οδηγού.
2/10 58χρονος εργάτης έχασε την ζωή του στην Ορεστιάδα, όταν κατά την διάρκεια εργασιών μόνωσης σε οροφή κτιρίου έπεσε από ύψος 10 μέτρων.
– Ο 28χρονος μετανάστης οικοδόμος Γκρέτα Βελή τραυματίστηκε σοβαρά (σπασμένη λεκάνη) στην περιοχή της Ανδρίτσαινας, όταν καταπλακώθηκε από μαντρότοιχο. Άλλος ένας εργάτης τραυματίστηκε ελαφρά.
13/10 34χρονος εργαζόμενος σε εργολάβο της ΔΕΗ έχασε την ζωή του από ηλεκτροπληξία, στην προσπάθειά του να κλαδέψει δέντρα δίπλα από ηλεκτροφόρα καλώδια στην περιοχή της Καρύστου.
14/10 30χρονος εργαζόμενος σε βιομηχανία γαλακτοκομικών προϊόντων στο Κιλκίς, άφησε την τελευταία του πνοή. Το εργατικό «ατύχημα» προκλήθηκε από ηλεκτροπληξία.
15/10 25χρονη εργαζόμενη σε ελαιοτριβείο στα Τέμπη τραυματίστηκε σοβαρά στο πόδι με αποτέλεσμα τον ακρωτηριασμό της.
20/10 Ακόμα ένας ακρωτηριασμός εργαζομένου μέσα σε λίγες μέρες. Αυτή τη φορά στο εκκοκκιστήριο Καραγιώργου στα Φάρσαλα.
21/10 Κατά την διάρκεια εργασιών συντήρησης μηχανημάτων σε εργοστάσιο λίγο έξω από την Μυτιλήνη, 30χρονος εργαζόμενος έχασε την ζωή του όταν τον «τράβηξε» μηχάνημα που αλέθει τις ζωοτροφές. Το κορμί του εργαζόμενου ανασύρθηκε δύσκολα λόγω των συνθηκών του «ατυχήματος».
31/10 21 ετών εργαζόμενη σε κατάστημα παιχνιδιών στο Ψυχικό έχασε την ζωή της όταν μεταφέροντας μια μεταλλική σκάλα από το ασανσέρ, και μεταξύ πρώτου ορόφου και ισόγειου, η σκάλα σφηνώθηκε στο φρεάτιο με πιθανό αποτέλεσμα να έπνιξε την εργαζόμενη.
3/11 Ο 41χρονος Μανώλης Δελλής εργάτης καθαριότητας (σε σκουπιδιάρα) με δίμηνη σύμβαση στην περιοχή της Νέας Μαδύτου, έχασε την ζωή του όταν το όχημα έκανε όπισθεν και τον σφήνωσε σε κολώνα.
7/11 Στο εργοστάσιο του Παπουτσάνη στην περιοχή της Ριτσώνας, εργαζόμενος από εξωτερικό συνεργείο που εκτελούσε εργασία αλλαγής λαμπτήρων έπεσε από ύψος 7 μέτρων με αποτέλεσμα να τραυματιστεί.
17/11 30χρονος εργάτης από το Πακιστάν σε εκκοκιστήριο βάμβακος στο Αχίλλειο Λάρισας έπεσε στο κενό από ύψος 10 – 15 μέτρων με αποτέλεσμα να τραυματιστεί θανάσιμα.
19/11 49χρονος εργάτης στην αποκομιδή απορριμμάτων έχασε την ζωή του όταν ιχ έπεσε πάνω στην «σκουπιδιάρα» στην περιοχή Καρδαμίτσα Ιωαννίνων.
αφίσα για τα εργατικά «ατυχήματα» από το εγχείρημα αυτόνομων εργατών καφενείο των ανέργων
Νέα εργοδοτική δολοφονία στη Μυτιλήνη. Νεκρός 28χρονος εργάτης
Θανατηφόρο εργατικό ατύχημα σημειώθηκε το πρωί περίπου στις 9:30 σήμερα Τρίτη 21 Οκτώβρη 2014 σε εργοστάσιο ζωοτροφών έξω από τη Μυτιλήνη. Νεκρός 28χρονος εργαζόμενος στη συντήρηση μηχανημάτων του εργοστασίου.
Ο άτυχος 28χρονος σε συντήρηση ρουτίνας ενός Σιλό, σύμφωνα με μαρτυρίες των εργαζομένων, παρασύρθηκε από τον κοχλία με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του.
Αντιπροσωπεία της Διοίκησης του Παλλεσβιακού Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου, παρευρέθηκε στον χώρο του ατυχήματος και συνομίλησε με τους εργαζόμενους οι όποιοι όπως ήταν φυσικό ήταν σοκαρισμένοι από το γεγονός.
Στη συζήτηση, τονίστηκε η αναγκαιότητα της τήρησης των μέτρων ασφαλείας, και ότι, όσο πρωτεύων στις επιχειρήσεις είναι το καπιταλιστικό κέρδος, τα μέτρα ασφαλείας θα είναι ελλιπή, πράγμα που συνεπάγονται ότι δυστυχώς θα υπάρχουν και άλλα ατυχήματα στο μέλλον.
Η διεκδίκηση για μέτρα ασφαλείας στους χώρους εργασίας, που θα αποτρέψουν στο μέλλον θύματα και τραυματισμούς από εργατικά ατυχήματα αφορά όλους τους εργαζόμενους.
Η Διοίκηση του Παλλεσβιακού Εργατοϋπαλληλικού κέντρου εκφράζει τα συλλυπητήρια της στην οικογένεια και τους οικείους του άτυχου εργαζόμενου.
αφίσα για τα εργατικά “ατυχήματα”…από το εγχείρημα αυτόνομων εργατών καφενείο των ανέργων.
1.200 εργάτες έχουν ήδη πεθάνει στο Κατάρ χτίζοντας τις υποδομές για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022
Τουλάχιστον 1.200 εργαζόμενοι σε συνθήκες εργασιακής δουλείας, έχουν σκοτωθεί, χτίζοντας τις υποδομές στο Κατάρ για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022, ενώ ένα στέλεχος της FIFA ισχυρίστηκε ότι δεν θα πραγματοποιηθεί εντέλει το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Κατάρ. Οι αρχές του Κατάρ από την άλλη μεριά διαψεύδουν αυτόν τον ισχυρισμό. Ο Theo Zwaniger ανέφερε, ότι πιστεύει, πως το κλίμα του Κατάρ δεν είναι αρκετά ήπιο για να φιλοξενήσει την εκδήλωση. Το Κατάρ ισχυρίζεται όμως ότι θα είναι σε θέση να ρίξει τις θερμοκρασίες στα γήπεδα, ενώ ο Zwaniger υποστηρίζει ότι το Παγκόσμιο Κύπελλο λαμβάνει χώρα σε πολλά μέρη, εκτός από μέσα στα στάδια, βάζοντας έτσι σε κίνδυνο τους τουρίστες.
Οι θερμοκρασίες στο Κατάρ μπορεί να φτάσουν μέχρι και τους 125º F, κάτι που είναι προφανώς κίνδυνος για τη δημόσια υγεία, και οι γιατροί λένε ότι δεν μπορούν να αναλάβουν την ευθύνη για αυτούς τους κινδύνους. Πώς, λοιπόν, η FIFA αγνοούσε αυτά τα γεγονότα, όταν ήξερε πολύ καλά ότι τα στάδια χτίζονταν από εργαζόμενους σε αυτές ακριβώς τις ίδιες συνθήκες; Έχει προβλεφθεί, ότι ως τη στιγμή, που όλα τα στάδια και οι υποδομές που απαιτούνται για να φιλοξενήσουν το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Κατάρ, θα είναι έτοιμα, θα έχουν πεθάνει μέχρι και 4000 εργαζόμενοι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας κατασκευής.
Το χειρότερο είναι ότι το Κατάρ, έχει εισαγάγει τουλάχιστον το 90% των εργαζομένων, που έχουν αναλάβει την οικοδόμηση των υποδομών για το παγκόσμιο κύπελλο, και οι οποίοι πεθαίνουν από θερμοπληξία και καρδιακές προσβολές. Οι εργαζόμενοι από το Νεπάλ, τη Σρι Λάνκα, την Ινδία και τις Φιλιππίνες προσλήφθηκαν στις χώρες καταγωγής τους και στάλθηκαν στο Κατάρ. Αυτό είναι ένα παράδειγμα μιας από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο, που εξάγει σκλάβους εργαζόμενου από μερικές από τις φτωχότερες χώρες. Οι εργαζόμενοι αλιεύονται για αυτές τις προσλήψεις με βάση τα τεράστια χρέη που έχουν και ζουν σε θανατηφόρες συνθήκες, μέσα σε υπερπλήρεις και βρώμικους ξενώνες. Υπομένουν απλήρωτους μισθούς, θερμοπληξία, και βιαιότητα σε καθημερινή βάση. Πριν από ένα χρόνο, η Guardian αποκάλυψε μετά από μια εκτενή έρευνα
, την δημιουργία σκλάβων μέσα σε τέτοιες συνθήκες εργασίας.
, την δημιουργία σκλάβων μέσα σε τέτοιες συνθήκες εργασίας.Αυτό μας φέρνει στην πιο πρόσφατη διαμάχη ανάμεσα στη FIFA και το Κατάρ, η οποία περιλαμβάνει ζητήματα δωροδοκίας και διαφθοράς. Ο πρώην εκτελεστικός εκπρόσωπος της FIFA Μοχάμεντ Μπιν Χαμάμ είχε εμπλακεί σε ένα σκάνδαλο, όπου ξόδεψε πάνω από 5 εκατομμύρια δολάρια για τη δωροδοκία ανώτερων αξιωματούχων του ποδοσφαίρου για να πάρει το Κατάρ την οργάνωση του παγκοσμίου κυπέλλου το 2022. Αυτό σημαίνει, ότι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους επειδή αντηλλάγησαν χρήματα μεταξύ διεφθαρμένων αξιωματούχων και εξαιτίας της έλλειψης κοινής λογικής, που μας λέει ξεκάθαρα πως το Κατάρ δεν είναι καθόλου προετοιμασμένο για να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Για άλλη μια φορά, η FIFA έχει αποδείξει την ανικανότητά της να διοργανώσει ένα παγκόσμιο κύπελλο χωρίς να δημιουργήσει τεράστια ταλαιπωρία και αναστάτωση. Πάνω από 200.000 άνθρωποι έχασαν τα σπίτια τους για να πραγαμτοποιηθεί το παγκόσμιο κύπελλο στη Βραζιλία, και πάνω από 50 εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους στην κατασκευή αυτών των γηπέδων, για να μην αναφέρουμε όλους τους ανθρώπους που σκοτώθηκαν από την ωμή στρατιωτική αστυνομία της Βραζιλίας κατά τη διάρκεια των εξώσεων. Δεδομένου ότι η FIFA είναι ένας διεθνής οργανισμός, διαπράττουν αυτά τα εγκλήματα με ατιμωρησία. Δεν υπάρχει ποινικό δικαστήριο που θα δικάσει τους εγκληματίες της FIFA, της Βραζιλίας και του Κατάρ, ως υπεύθυνους για τους θανάτους των 1.200 εργαζομένων, ή για τους 200.000 και πλέον ανθρώπους που έμειναν άστεγοι.
Σίγουρα δεν μπορούμε να περιμένουμε τις διεφθαρμένες αρχές του Κατάρ, οι οποίοι χρηματοδοτούν το ISIS, χρησιμοποιούν σκλάβους και στηρίζουν την παιδική εργασία, και οι οποίοι μέχρι τουλάχιστον το 2011 χρησιμοποιούσαν την διακίνηση παιδιών σκλάβων, ως αναβάτες καμήλας (ισχυρίζονται ότι το έχουν αλλάξει σε αναβάτες ρομπότ, αλλά είμαστε επιφυλακτικοί) να διώξουν τους εαυτούς τους ή τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζονται. Μετά από όλα, αυτοί είναι οι άνθρωποι οι οποίοι υποστήριξαν ότι οι θάνατοι των 478 Ινδών εργατών ήταν κάτι «φυσιολογικό».
Η FIFA δεν θα υποβάλλει σε έλεγχο τον εαυτό της, ο ίδιος ο Theo Zwanziger είπε πέρυσι ότι το Παγκόσμιο Κύπελλο που θα διεξαχθεί στο Κατάρ, θα βελτιώσει το “τρομακτικό” ρεκός της χώρας στην παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, με την πρόκληση αυστηρότερου ελέγχου. Δεν θα δούμε κανένα έθνος αρκετά γενναίο, για να σταθεί απέναντι στους υπαλλήλους της FIFA και να επιδιώξει τη σύλληψη τους για τις δολοφονίες και τις εξώσεις. Δεν θα δούμε επίσης τους οπαδούς του ποδοσφαίρου από όλο τον κόσμο να σταθούν ενάντια σους αξιωματούχους της FIFA και να τους μποϊκοτάρουν για τα εγκλήματά τους, όπως αποδείχθηκε κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Βραζιλίας, οι οπαδοί θα βρουν έναν τρόπο να ζητήσουν συγγνώμη και γι’αυτό. Το μόνο πράγμα που είναι σαφές, είναι ότι αποτελεί επιτακτική ανάγκη, η διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου να αφαιρεθεί από το Κατάρ αμέσως και επισήμως.
(πηγή : http://revolution-news.com/qatar-may-lose-fifa-world-cup-but-1200-workers-already-died-building-its-infrastructure/)
(μετάφραση, επιμέλεια Sylvia)
Αλουμίνιον της Eλλάδος: Oι εργάτες μπροστά σε κρίσιμες αποφάσεις
Το πρόγραμμα περικοπής κόστους της Αλουμίνιον της Ελλάδος, με το φιλόδοξο όνομα «Μέλλον», απέδωσε σε τέτοιο βαθμό που χαρακτηρίζεται πλέον πρότυπο στην παγκόσμια βιομηχανία Αλουμινίου.
Την ίδια στιγμή στην Eλλάδα η ανεργία χτύπησε κόκκινο, βγάζοντας το 1/3 του εργατικού δυναμικού της χώρας στα αζήτητα: επίσημα 1,5 εκατ. άνεργοι, ανεπίσημα, μαζί με τους «απασχολήσιμους», ξεπερνούν κατά πολύ τα 2 εκατομμύρια.
Μένει λοιπόν να αποτιμήσουμε και εμείς οι εργαζόμενοι της χώρας και του Αλουμινίου της Ελλάδος, την «επιτυχία» του προγράμματος «Μέλλον» με τις επιπτώσεις που έφερε στη ζωή μας.
Η διοίκηση του ομίλου Μυτιληναίου είναι υποχρεωμένη να μας πει, πόσο συνέβαλε στην «επιτυχία» του σχεδιασμού της η περικοπή του εργασιακού κόστους και μάλιστα ιδιαίτερα ποια τα θετικά της οφέλη από την αύξηση του χρόνου εργασίας της βάρδιας σε 40 από 37,33 ώρες την εβδομάδα, τόσο στην παραγωγική διαδικασία, όσο και στο «κοινωνικό» της «πρόσωπο».
Το ενδιαφέρον στο ερώτημα έχει να κάνει με το ότι δεν μπορεί να αποδοθεί με απλά μαθηματικά, έχουμε να κάνουμε με επεμβάσεις στο ζωντανό κομμάτι του κεφαλαίου, τον παραγωγό του πλούτου, την εργασία. Και γνωρίζουμε πως η απόδοση της εργασίας, έχει να κάνει με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτή εκτελείται (αμοιβή, υγιεινή, τύπος διοίκησης, κλπ).
Οι «αποδόσεις των αριθμών» είναι πέραν πάσης προσδοκίας.
Μέχρι σήμερα αν κοιτάξει κανείς τα διθυραμβικά δημοσιεύματα στις εφημερίδες τον 8/2014, που συνοδεύουν την δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων του προγράμματος «Μέλλον», δύσκολα θα μπορέσει να τεκμηριώσει αντιρρήσεις για την επιτυχία του προγράμματος, με τα δικά τους κριτήρια βέβαια που αντιστρατεύονται τα κριτήρια για την δική μας επιβίωση.
Αν δούμε πίσω όμως από τους θριάμβους, ο συντελεστής της παραγωγής που παράγει το κέρδος, ο εργάτης, είναι σε απόγνωση.
Αν κυκλοφορήσεις στους χώρους εργασίας χωρίς να χρειαστεί να ψάξεις, θα αντικρίσεις φαινόμενα που έχουν σχέση με την οργή που συσσωρεύει η πίκρα των μέτρων του προγράμματος «Μέλλον» στους εργάτες. Επί ενάμισι χρόνο αντικρίζουμε τα σημάδια αυτής της παρακμής σε όλο το εργοστάσιο. Η άσχημη ψυχολογία επηρεάζει αρνητικά την ασφάλεια και την παραγωγική ικανότητα των εργατών, κάτι που επιμελώς κρύβεται κάτω από τις υψηλές αποδόσεις των εκατομμυρίων του γενικού σχεδίου «Μέλλον».
Η μείωση των ρεπό που προκάλεσε η αύξηση των ωρών εργασίας σε 40ωρες την εβδομάδα, πολλαπλασίασε την κόπωση και αποτέλεσε χαριστική βολή στην ψυχολογία των εργατών. Έτσι, σήμερα, ενώ το σύστημα διοίκησης είναι ακόμα το «συμμετοχικό μάνατζμεντ», όλο και πιο συχνά οι διευθύνσεις παραγωγής καταφεύγουν στην απειλή της τιμωρίας, για να αναγκάσουν τους εργάτες να λειτουργήσουν στις νέες συνθήκες.
Πολλαπλά μικροατυχήματα, παραβίαση κανόνων ασφαλείας και ασθένειες, είναι στην ημερήσια διάταξη μέχρι βέβαια να συμβεί κανένα μεγάλο κακό. Όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν, τα προαναφερθέντα σημάδια στην επιστήμη της στατιστικής είναι προάγγελοι μιας μεγαλύτερης «κακής στιγμής», αλλά η διοίκηση προς το παρόν κωφεύει.
Ταυτόχρονα, στην Ηλεκτρόλυση, όπου είναι πιο εμφανές από οποιοδήποτε άλλο τμήμα το πρόβλημα (γιατί εκεί επικρατούν οι πιο σκληρές και ανθυγιεινές συνθήκες παραγωγής), τα νέα μέτρα έφεραν την κατάσταση στο κόκκινο.
Γι αυτό η άποψή μου είναι πως αν ψάξουμε τις αποδείξεις στις αποδόσεις των περικοπών που αφορούν την εργασία, τα αποτελέσματα θα έχουν αρνητικό πρόσημο, σε σχέση με το αντίστοιχο ύψος των περικοπών που έγιναν.
Και η άποψή μου αυτή δεν στηρίζεται μόνο στην εικόνα που εισπράττω καθημερινά από τους χώρους εργασίας· υπάρχουν και τα δημοσιευμένα πρόσφατα αποτελέσματα της μελέτης για την παραγωγικότητα των εργαζομένων στην Ελλάδα το 2013, που εκπόνησε η ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ. Εκεί αναφέρεται ξεκάθαρα πως η περικοπή των μισθών έφερε μείωση της παραγωγικότητας των εργατών και έτσι δεν συνέβαλε στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας όπως ανέμεναν.
Επίσης προς την ίδια κατεύθυνση συνηγορούν και οι εμπειρίες από την πορεία τις τελευταίας 15ετίας που το Αλουμίνιο κατάφερε παγκόσμιες επιτυχίες (διακρίσεις σε ασφάλεια και παραγωγικότητα), ενώ ταυτόχρονα μείωνε τον χρόνο εργασίας σε 37,33 ώρες.
Η επιτυχία αυτή βασίστηκε σε επενδύσεις για την καλυτέρευση των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας μαζί με την εφαρμογή των πιο μοντέρνων εργαλείων διοίκησης -αυτοδιοικούμενες ομάδες παραγωγής- του «συμμετοχικού» μάνατζμεντ.
Αύξησαν έτσι την κερδοφορία αυξάνοντας κατακόρυφα το ποσοστό εκμετάλλευσης των εργατων. Αυτό το ονομάζουν αύξηση της απόδοσης των εργατών.
Αυτή η «πετυχημένη» πορεία πέρασε δυο σημαντικές κάμψεις που εμφανίστηκαν τις περιόδους της μετάβασης από την PECHINEY στην ALCΑN και μετά στον Μυτιληναίο. Οι κάμψεις αυτές ολοφάνερα οφείλονταν στην ανασφάλεια που προκαλούσαν στους εργάτες οι αλλαγές και ξέσπασε με τραγικά αποτελέσματα αργότερα, σε τρία θανατηφόρα «ατυχήματα».
Σήμερα οι διθύραμβοι μπορεί να κρύβουν το πρόβλημα, αλλά ο «νόμος» λέει πως αργά ή γρήγορα το πρόβλημα θα εμφανιστεί με ένταση αντίστοιχη της προσπάθειας απόκρυψης.
Για τους παραπάνω λόγους το αίτημα του Σωματείου «ΕΝΩΣΗ» των εργατών στην Αλουμίνιον για την επαναφορά των 37,33ωρών εργασίας στην ηλεκτρόλυση, είναι στη λογική της επίδεσης μιας πληγής, πριν κακοφορμίσει. Η επαναφορά αυτή, που θα στοιχίσει κατά την εταιρία 300 χιλιάδες ευρώ –ελάχιστο κόστος μπροστά στα 9,5εκ περικοπές που έχει επιβάλει στους εργάτες με το «Μέλλον»- θα λειτουργούσε καταπραϋντικά στο αίσθημα της οργής των εργατών σε όλο το εργοστάσιο και το όφελος εν τέλει, όπως όλοι καταλαβαίνουμε, θα φαινόταν στην τσέπη του ομίλου.
Αντίθετα όμως, οι αντιπροτάσεις της διεύθυνσης, για αναδιάρθρωση της βάρδιας στην ηλεκτρόλυση, εντός του 40ωρου πλαισίου προγράμματος, ή ακόμα με αντισταθμιστική μείωση μισθών για ανάλογη μείωση ωρών, φαίνεται να εμπαίζει τους εργαζόμενους και το σωματείο τους, γεμίζοντας με ακόμα περισσότερη οργή τους εργάτες σε όλο το εργοστάσιο.
Αυτό γίνετε την ίδια στιγμή που η ελληνική κοινωνία λόγω της καπιταλιστικής κρίσης πλήττεται από την ανεργία -μια απειλή μεγέθους ανθρωπιστικής καταστροφής- και η πραγματική λύση του προβλήματος απαιτεί την περικοπή του χρόνου εργασίας κάτω και από τις 35 ώρες την εβδομάδα. Ενώ στην Αλουμίνιον, με πρόφαση την κρίση, νόμος έγινε το 40ωρο. Επιδεικτική αγνόηση τόσο των κοινωνικών όσο και των εργασιακών προβλημάτων.
Και αυτό συμβαίνει την ίδια ώρα που για την κερδοφορία του ομίλου απαιτούν να διπλό και τριπλο-επιδοτούνται από το κράτος (στο ηλεκτρικό ρεύμα, αυτό που αγοράζει και αυτό που παράγει και πουλά, στην εξόρυξη, με νέες παραχωρήσεις περιοχών για έρευνες βωξίτη), φορτώνοντας τον τελικό λογαριασμό στα οικιακά τιμολόγια της ΔΕΗ και στους φορολογούμενους της χώρας (που πολλοί εξ αυτών είναι ήδη άνεργοι).
Η επιλογή της πολιτικής αυτής από την διοίκηση της Αλουμίνιον της Ελλάδος, είναι σε απόλυτη σύμπλευση με την κυβέρνηση της τρόικας που φέρνει νέα αντεργατικά μέτρα (λοκ άουτ, απελευθέρωση των απολύσεων, αποζημιώσεις και ασφαλιστικό).
Η οργή που πλημμυρίζει τόσο τους εργαζόμενους στην Αλουμίνιον, όσο και όλο το εργαζόμενο και άνεργο τμήμα της Ελληνικής κοινωνίας, προοιωνίζουν ένα νέο κύκλο αντίδρασης της κοινωνίας. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι εργαζόμενοι του Αλουμινίου που σύντομα θα κληθούν από τα γεγονότα να πάρουν νέες αποφάσεις για το μέλλον τους.
Καλό θα ήταν τούτη την φορά, οι αποφάσεις τους να συντονιστούν με τις αποφάσεις και τις δράσεις των εργαζόμενων στην χώρα, ξεκινώντας από τον τομέα του μετάλλου και τις ενέργειας.
Είναι ολοκάθαρο πως κανείς άλλος εκτός από αυτούς τους ίδιους τους εργάτες δεν μπορεί να δώσει λύσεις στην ζωή τους.
ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΩΤ.
Εργάτης και συνδικαλιστής
στην Αλουμίνιον της Ελλάδος
Τουρκία: Εργοδοτική δολοφονία δέκα εργατών – Καταστολή με αύρες και δακρυγόνα
by blackgcat
Σύμφωνα με καθεστωτικά ΜΜΕ, δέκα είναι οι νεκροί εργάτες στην Κωνσταντινούπολη, οι οποίοι εργάζονταν στην κατασκευή ενός κτιρίου 36 ορόφων στην Κωνσταντινούπολη. Οι εργάτες βρήκαν τραγικό θάνατο όταν ο ανελκυστήρας τους έπεσε από τον 32ο όροφο.
Το δυστύχημα σημειώθηκε αφού είχε λήξει η εργάσιμη ημέρα, αργά το βράδυ του Σαββάτου, ενώ εύλογα ερωτήματα ανακύπτουν σχετικά με τις συνθήκες ασφαλείας στο εργοτάξιο. Ιδιαίτερα, εφόσον, ο ανελκυστήρας που έπεσε παρασύροντας στο θάνατο τους δέκα εργαζόμενους, είχε παρουσιάσει σοβαρό τεχνικό πρόβλημα πριν από 15 ημέρες, και η επισκευή του καθυστερούσε καθώς αναμενόταν σχετική έγκριση κονδυλίου επισκευής.
Μετά το δυστύχημα, πλήθος συγκεντρώθηκε έξω από το εργοτάξιο για να διαμαρτυρηθεί και οι μπάτσοι, που σε όλην την υφήλιο είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον να προστατεύουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, διέλυσαν με βία τη συγκέντρωση.
ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ!
Νεότερες πληροφορίες:
Κυριακή 7/9, πάνω από 1000 άτομα πλησίασαν το εργοτάξιο για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στα ελλειπή μέτρα ασφαλείας που κατέληξαν στην εργοδοτική δολοφονία 10 εργατών, αλλά και να εκφράσουν τη γενικευμένη οργή για τις άθλιες συνθήκες εργασίας στα εργοτάξια-κάτεργα της Τουρκίας. Κεντρικό σύνθημα: “Δεν είναι ατύχημα, δεν είναι η μοίρα, είναι δολοφονία”. Οι δυνάμεις καταστολής επέδειξαν ιδιαίτερη σκληρότητα διαλύοντας τη συγκέντρωση, κάνοντας χρήση δακρυγόνων ενώ χρησιμοποιήθηκαν και αύρες.
Αυτό που παράγει ο καπιταλισμός είναι ο θάνατος (2)
Μετά την καταγραφή των εργατικών «ατυχημάτων» από τον Μάη μέχρι και τα μέσα Αυγούστου, ακόμα πέντε εργοδοτικά εγκλήματα έρχονται για να κλείσουν την καλοκαιρινή περίοδο (μέχρι και τέλος Αυγούστου) μέσα σε συνθήκες μισθωτής σκλαβιάς. Τα τέσσερα από αυτά θανάσιμα:
12/8
48χρονη εργαζόμενη σε ξενοδοχείο στο Ηράκλειο Κρήτης, έχασε την ισορροπία της ενώ καθάριζε και έπεσε από μπαλκόνι πρώτου ορόφου. Με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και τραύματα σε όλο της το σώμα άφησε την τελευταία της πνοή στο βενιζέλειο νοσοκομείο.
17/8
Ακόμα ένας νεκρός της εργατικής τάξης στα κάτεργα της ΔΕΗ. Ο 45χρονος ηλεκτρολόγος – εργοδηγός Θανάσης Αναστόπουλος υπέστη ηλεκτροπληξία κατά την διάρκεια αποκατάστασης βλάβης σε εκσκαφέα στο ορυχείο της ΔΕΗ στο Ψαθί Μεγαλόπολης.
25/8
– Ο 42χρονος ναυτεργάτης Δ. Γαλανός, κατά την διάρκεια αποκατάστασης κάβων και συρματόσχοινων στο ρυμουλκό «Μέγας Αλέξανδρος», τραυματίστηκε θανάσιμα στο νότιο αγκυροβόλιο του Πειραιά.
– 47χρονος οικοδόμος στις Μοίρες Ηρακλείου βρήκε τραγικό θάνατο όταν χτυπήθηκε από ηλεκτρικό ρεύμα. Οι «υπεύθυνοι» του εργοταξίου δεν είχαν φροντίσει ούτε για την διακοπή ηλεκτροδότησης πριν ξεκινήσουν οι εργασίες.
26/8
Τέσσερις εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της ένωσης αγροτικών συνεταιρισμών Ηρακλείου (ΕΑΣΗ) έπαθαν σοβαρά εγκαύματα, όταν κατά την διάρκεια καθαρισμού δεξαμενών έσκασε ένα λάστιχο και τους περιέλουσε με καυστική ποτάσα. Οι 2 από τους εργαζόμενους νοσηλεύονται στη ΜΕΘ του πανεπιστημιακού νοσοκομείου του Ηρακλείου.
Παρακάτω παραθέτουμε ενδεικτικά 2 ανακοινώσεις. Η πρώτη του Σωματείου Ορυχείων Σταθμών (Σ.Ο.Σ) ΔΕΗ Μεγαλόπολης για το εργατικό «ατύχημα» στο Ψαθί Μεγαλόπολης στις 17/8* και η δεύτερη από το συνδικάτο οικοδόμων Ν. Ηρακλείου για το εργατικό «ατύχημα» στις Μοίρες Ηρακλείου στις 25/8**.
* Άλλος ένας «προνομιούχος» εργαζόμενος νεκρός στην «πρώτη γραμμή» των εργασιακών χώρων στη ΔΕΗ – Δεν πάει άλλο με τα ατυχήματα την ώρα του καθήκοντος!
Την ώρα που η δικομματική συγκυβέρνηση μαζί με τη Διοίκηση της ΔΕΗ προχωρούν τις διαδικασίες για το ξεπούλημα της Επιχείρησης, προετοιμάζουν την λήψη νέων περικοπών και έχουν θέσει σε επίταξη τους εργαζόμενους, την ίδια ώρα «οι προνομιούχοι» στα Ορυχεία έχουν άλλη μια κηδεία.
Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά μέσα στον Αύγουστο έχουμε ένα νέο θανατηφόρο ατύχημα στο ορυχείο Ψαθιού στο λιγνιτικό Κέντρο της ΔΕΗ στην Μεγαλόπολη με θύμα τον συνάδελφο μας Θανάση Αναστόπουλο. Ο άτυχος εργαζόμενος στην προσπάθεια του να αποκαταστήσει βλάβη στον Εκσκαφέα Ε 15 κεραυνοβολήθηκε από ηλεκτρικό ρεύμα 6KV.
Ένας ακόμα άνθρωπος, θύμα της εντατικοποίησης της εργασίας και της πίεσης που υπάρχει στους χώρους δουλειάς σ’ ολόκληρη τη ΔΕΗ και ιδιαίτερα στα μέτωπα των Ορυχείων και των Μονάδων παραγωγής, της μη τήρησης μέτρων ασφάλειας λόγω εργοδοτικής πίεσης για αύξηση της παραγωγής, της έλλειψης προσωπικού, της ελλιπούς συντήρησης και έγκαιρης παροχής ανταλλακτικών και της έλλειψης προληπτικής πολιτικής για την προστασία της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων.
Το χθεσινό θανατηφόρο ατύχημα στην απογευματινή φυλακή έρχεται να προστεθεί σε μία σειρά θανατηφόρων ατυχημάτων που έχουν συμβεί συνεχόμενα τα τελευταία 3 χρόνια στο χώρο του ΛΚΜ και συχνά το τελευταίο χρονικό διάστημα στη ΔΕΗ.
Ο Θανάσης Αναστόπουλος ήταν Εργοδηγός Ηλεκτρολόγος, από τους πιο έμπειρους συναδέλφους, πατέρας 2 παιδιών και Πρόεδρος του Σωματείου Ορυχείων – Σταθμών (Σ.Ο.Σ.) ΔΕΗ Μεγαλόπολης.
Είναι άδικο για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους να εξακολουθούν να υφίστανται συνθήκες που θέτουν καθημερινά, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια τους, να ξεκινάν υγιέστατοι από το σπίτι τους για ένα μεροκάματο και να μην επιστρέφουν ποτέ στις οικογένειές τους.
Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων θα παρακολουθούν από κοντά τις αστυνομικές και διοικητικές έρευνες για το τραγικό δυστύχημα και την απόδοση ευθυνών γιατί τίποτα δεν αξίζει περισσότερο από την ανθρώπινη ζωή.
Το Δ.Σ. του Σ.Ο.Σ. ΔΕΗ Μεγαλόπολης εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του αδικοχαμένου συναδέλφου και γνωρίζοντας τη θλίψη και την οδύνη θα στέκεται πάντα δίπλα της.
** Ακόμα ένα εργατικό ατύχημα έγινε σήμερα στις Μοίρες, σε νεοαναγειρόμενη οικοδομή, με θύμα έναν συνάδελφο – εργαζόμενο, βρίσκοντας τραγικό θάνατο όταν χτυπήθηκε από ρεύμα. Ο συνάδελφος Μ. Ν. ήταν 47 ετών, πατέρας 2 παιδιών. Το δυστύχημα σημειώθηκε όταν ο συνάδελφος κρατούσε τη μάνικα που ρίχνει το μπετό και ακούμπησε τα καλώδια της ΔΕΗ.
Ο ακήρυχτος πόλεμος συνεχίζεται την ώρα που ο κλάδος των οικοδόμων έχει κυριολεκτικά τσακιστεί από την ανεργία, το μόνο πράγμα που έχει μείνει σε επίπεδα προ κρίσης είναι τα εργατικά ατυχήματα.
Έτσι ο θάνατος του συναδέλφου μας στις Μοίρες δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Η έλλειψη μέτρων ασφαλείας και η ανάγκη για το μεροκάματο μετά από πολλούς μήνες ανεργίας δημιουργούν συνθήκες γκιλοτίνας για τους συναδέλφους. Από αυτή την κατάσταση κερδισμένο θα συνεχίσει να βγαίνει το κεφάλαιο, ενώ οι εργάτες θα σακατεύονται καθημερινά για ένα μεροκάματο πείνας.
Καλούμε τους συναδέλφους να καταγγέλλουν περιστατικά όπου στους χώρους δουλείας δεν τηρούνται τα μέτρα ασφαλείας, γιατί τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την ανθρώπινη ζωή.
Το Συνδικάτο Οικοδόμων Ν. Ηρακλείου εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του άτυχου συναδέλφου.
http://proletconnect.blogspot.gr/2014/09/2.html
αφίσα για τα εργατικά “ατυχήματα”
Tραγικά εργατικά ατυχήματα ηράκλειο κρήτης.
Τραγικά εργατικά ατυχήματα μέσα σε μια βδομάδα στο ηράκλειο κρήτης .
1.Θάνατος 44χρονου εργάτη οδοποιίας στις Μοίρες Ηρακλείου προχτές .
Ο τραγικός εργάτης κτύπησε με σιδερολοστό ή κομπρεσσέρ* σε υπόγειο καλώδιο ρεύματος υψηλής τάσης .
Ο τραγικός εργάτης σκοτώθηκε ακαριαία.
*Οι συνθήκες του θανάτου είναι αδιευκρίνιστες και «θολές» γιατί άραγε ;Μήπως για να προστατευθούν οι εργολάβοι και οι εταιρίες που έπρεπε να λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας ; Μήπως η περιφέρεια ή ο δήμος .
Ο εργάτης είχε δύο ανήλικα παιδιά .Σοκαρισμένη η τοπική κοινωνία και συνάδελφοι του εργάτες συγκεντρώθηκαν στην κηδεία στις Μοίρες Ηρακλείου , οι συγκεντρωμένοι ξεπέρασαν τους 1000 και έκλεισαν την εθνική οδό Ηρακλείου – Φαιστού .
2. Εγκαύματα έπαθαν 4 εργάτες σε οινοποιείο του νομού Ηρακλείου όταν έπεσε πάνω τους καυστική ποτάσσα .Ευτυχώς δεν σκοτώθηκαν .