Την περασμένη βδομάδα ανακοινώθηκε «ομόφωνη συμφωνία» των 3 Σωματείων για τη δημιουργία ενός μεγάλου Σωματείου και γενική συνέλευση στα γραφεία του Σ.Ε.Λ.Μ.Α. Μετά από μια μακρά περίοδο αντεγκλήσεων, αλληλοκατηγοριών, επιθέσεων (λεκτικών και όχι μόνο) φαίνεται πως τώρα μπαίνουμε στην περίοδο όπου όλοι μαζί αγαπημένοι και μονιασμένοι θα ξεχάσουν όλα όσα τους χώριζαν και θα πορευθούν προς «…την αειφόρο ΝΙΚΗ!.» όπως λένε στην τελευταία κοινή ανακοίνωση τα 3 σωματεία (ΣΕΛΜΑ, Ένωση εργαζομένων ΗΣΑΠ και ΣΗΕΚ).

Είμαστε τελικά τόσο ηλίθιοι; Είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς πως αυτοί που μέχρι πρότινος «σφάζονταν», κατηγορούσαν οι μεν τους δε, μέχρι και στα δικαστήρια έχουνε πάει για ξυλοδαρμό, τώρα ξαφνικά συνειδητοποίησαν πως επιβάλλεται η ενότητα των Σωματείων και η μαζική εκπροσώπηση. Πιστεύει κανείς πως σκοπεύουν πραγματικά το «μικροσυφεροντάκι» του καθενός να αποτελέσει παρελθόν, διότι οι εποχές άλλαξαν και επιβάλλεται να γίνουν άλματα προς τα εμπρός, όπως μας λένε από κοινού μάλιστα;

Προχθές κυκλοφόρησε «ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ» της ως άνω ανακοίνωσης μετατρέποντας την ατζέντα σετροποποίηση καταστατικού του Σ.Ε.Λ.Μ.Α. Μιλάμε δηλαδή αίφνης και απροειδοποίητα για καταστατικήΓ.Σ! Αυτό από μόνο του έχει αυξημένες καταστατικές απαιτήσεις, δεν αρκούν οι συνήθεις απαρτίες και πλειοψηφίες, πόσο δε μάλλον οι συνήθεις προθεσμίες. Αν είναι να γίνει κάτι τέτοιο χρειάζεται ένας εκτεταμένος προσυνελευσιακός διάλογος και ζύμωση, να αναπτυχτούν, αιτιολογηθούν και ωριμάσουν οι όποιες εναλλακτικές εκδοχές για τον καταστατικό μας χάρτη, πού οφείλουν να ενσωματώσουν την εμπειρία δεκαετιών συνδικαλιστικού κινήματος στις συγκοινωνίες. Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι τα Δ.Σ. των σωματείων είχαν προαποφασίσει καταστατικές αλλαγές κεκλεισμένων των θυρών «από τα άνω» και ότι προσβλέπουν σε μία φάστ-τρακ τυπική έγκριση από παρωδίες Γ.Σ.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να κάνουμε σαφές πως σε καμία περίπτωση δεν συμφωνούμε με την υπάρχουσα κατάσταση. Η πολυδιάσπαση των σωματείων και ο συντεχνιακός χαρακτήρας τους καλλιεργήθηκε από τους όψιμους τιμητές της ενότητας. Εμείς από την πλευρά μας προωθούμε με κάθε τρόπο την ενότητα των εργαζομένων. Αλλά την πραγματική ενότητα. Μια ενότητα όπου όλοι όσοι εργαζόμαστε στις συγκοινωνίες θα αγωνιζόμαστε από κοινού, χωρίς παιχνίδια στις πλάτες μας. Χωρίς να μας απασχολεί αν είμαστε από το Μετρό ή τον ΗΣΑΠ, την ΕΘΕΛ ή τον ΗΛΠΑΠ, χωρίς να κατηγορούμε ο ένας τον άλλο για τα λεφτά που παίρνουμε ή το ποιος εργάζεται περισσότερο. Το πώς λειτουργούν τα υπάρχοντα σωματεία δεν μας εκφράζει και το έχουμε κάνει σαφές με κάθε τρόπο. Για εμάς δεν έχει σημασία αν τα σωματεία στη ΣΤΑΣΥ είναι ένα ή επτά. Το πραγματικό πρόβλημα είναι πως λειτουργούν αυτά τα σωματεία. Είναι προφανές, αν αναλογιστούμε ποιοι μας ζητάνε την ενοποίηση των σωματείων αλλά και το πώς φτάσαμε μέχρι εδώ, ότι ακόμα και ένα σωματείο να υπάρχει ποτέ δεν θα υπάρξει ενότητα των εργαζομένων, ποτέ δεν θα ξεπεραστούν οι αγκυλώσεις του παρελθόντος, ποτέ δεν θα ξεφύγουν από τη νοοτροπία της καρέκλας. Από την πλευρά μας προωθούμε διαρκώς και με κάθε τρόπο τη δημιουργία ενός σωματείου βάσης. Κατά τη γνώμη μας μόνο εάν υπάρξει ένα σωματείο που θα συμμετέχουν ισότιμα όλα τα μέλη του, όπου οι αποφάσεις θα παίρνονται από τις Γενικές Συνελεύσεις, όπου θα έχει ξεκάθαρα ταξικό χαρακτήρα θα μπορέσει να ενώσει τους εργαζόμενους, να συγκρουστεί με τις διοικήσεις και τις κυβερνήσεις, να δώσει όραμα και ελπίδα πως στον ταξικό πόλεμο που μαίνεται θα βγούμε νικητές.

Ταξικό Μέτωπο

Πρωτοβουλία εργαζομένων στις Συγκοινωνίες

taxikometopo.wordpress.com

taxikometopo@gmail.com