Πηγή: efsyn
Συντάκτης:Αφροδίτη Τζιαντζή
«Οταν 14 εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ χάνουν σπίτι και γη από τις τράπεζες, θα περίμενε κανείς 14 εκατομμύρια να βγουν στους δρόμους. Ομως δεν συμβαίνει αυτό, γιατί οι περισσότεροι δεν κατηγορούν το σύστημα της ανταλλακτικής αξίας, αλλά τον εαυτό τους».
Η φράση που είπε ο μαρξιστής γεωγράφος Ντέιβιντ Χάρβεϊ στο κατάμεστο αίθριο του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου θα μπορούσε να ισχύει και για το 1,5 εκατομμύριο ανέργων της Ελλάδας, το 1 εκατομμύριο απλήρωτους, τις αόρατες στρατιές επισφαλώς εργαζομένων των 400 ευρώ, τους «ημιαπασχολούμενους» των 250 ευρώ, τους «voucher-άδες», τους ωφελούμενους.
«Ενας στους δύο νέους είναι άνεργος. Γιατί δεν βγαίνουν στους δρόμους;», είναι το ρητορικό ερώτημα που ακούγεται συχνά σε κινητοποιήσεις.
Κινητοποιήσεις μάλλον αναιμικές, που μοιάζει να επηρεάζονται και αυτές από το κλίμα αναμονής που καλλιεργείται, με τη δικαιολογία ότι «στις Βρυξέλλες γίνεται η μοιρασιά», άρα δεν θα μιλήσουν οι δρόμοι και οι πορείες, αλλά οι διαπραγματεύσεις στα Γιούρογκρουπ και τα Μπράσελσγκρουπ.
«Εφεδρική στρατιά»
Κάτω από τη φαινομενική παγωμάρα, ο κόσμος της ανεργίας και της επισφάλειας δεν είναι αόρατος, ούτε μένει με σταυρωμένα τα χέρια.
Συλλογικότητες ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων από όλη την Αθήνα συντονίζονται, οργανώνονται, διεκδικούν, έχοντας πάνω απ’ όλα συναίσθηση ότι αποτελούν κομμάτι της εργατικής τάξης, ίσως το πλέον πολυάριθμο, αυτό που χρησιμοποιείται ως «εφεδρική στρατιά», για να καθηλωθούν τα μεροκάματα, να σαρωθούν τα εργασιακά δικαιώματα, να μπουν στο χρονοντούλαπο οι κατακτήσεις -οκτάωρο, πενθήμερο, μόνιμη και σταθερή δουλειά.
«Οχι» στην ανάθεση
Ο Γιώργος και ο Πάνος είναι -και δεν είναι- οι άνεργοι της «διπλανής πόρτας». Η καθημερινότητά τους είναι κοινή με εκείνη χιλιάδων συνομηλίκων τους, που χτυπάνε πόρτες, στέλνουν βιογραφικά, στέκονται στις ουρές του ΟΑΕΔ. Ομως οι ίδιοι, μαζί με όλο και περισσότερους ανέργους που οργανώνονται σε συλλογικές δομές, έχουν αποφασίσει να μην αφεθούν στην ανάθεση ούτε να βουλιάξουν στην απομόνωση.
Συμμετέχοντας σε οργανώσεις, όπως οι «Ενεργοί Ανεργοι» και η πρωτοβουλία «Αttack στην Επισφάλεια και την Ανεργία», συγκεντρώνονται σήμερα στις 6.30 μ.μ. στην Ομόνοια και διαδηλώνουν στη Βουλή στην πρώτη κεντρική κινητοποίηση ανέργων, λίγο μετά τις πρώτες 100 μέρες της νέας κυβέρνησης. Μαζί με το «Σωματείο Βάσης Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων» και τον «Συντονισμό για το Επίδομα Ανεργίας» διεκδικούν ίσα δικαιώματα για όλους τους ανέργους. Ξεκινώντας με το να δίνεται επίδομα ανεργίας σε όλους, χωρίς προϋποθέσεις, για όλο το διάστημα της ανεργίας. Το στοιχειώδες επίδομα των 360 ευρώ, που σύμφωνα με στοιχεία του ΟΑΕΔ το παίρνει μόνο ο ένας στους δέκα καταγεγραμμένους ανέργους!
•Για περισσότερες πληροφορίες:
Eνεργοί Ανεργοι – energoianergoi.wordpress.com,
Attack στην Επισφάλεια και την Ανεργία – www.attack.org.gr,
Σωματείο Βάσης Ανέργων – swbanergwn.espivblogs.net.
Γιώργος Πασαλίδης, 32 ετών, συλλογικότητα «Ενεργοί Ανεργοι»
Ο υπερπροσοντούχος άνεργος
«Το πρώτο για το οποίο παλεύουμε δεν είναι ψίχουλα ελεημοσύνης, αλλά δικαίωμα στην εργασία. Σταθερή δουλειά, μόνιμη, αξιοπρεπή. Είμαστε ενάντια στις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες. Το αίτημά μας δεν είναι να φύγουν οι μόνιμοι για να έρθουμε εμείς, με τα μισά λεφτά, χωρίς δικαιώματα»
Με πτυχίο Μαθηματικών και μεταπτυχιακό στη Φυσική και την Πληροφορική, ο Γιώργος ανήκει στην πολυπληθή κατηγορία των ανέργων με υψηλή μόρφωση και ειδίκευση.
Δέχεται πιέσεις να μεταναστεύσει, έχει προτάσεις για δουλειές στο εξωτερικό. Ομως είναι αποφασισμένος να μείνει εδώ, να το παλέψει.
Τρία χρόνια γραμμένος στον ΟΑΕΔ, χωρίς να παίρνει επίδομα ανεργίας, δεν θυμάται καν πόσα βιογραφικά έχει στείλει: «Κάθε καλοκαίρι στέλνω 250-300 βιογραφικά στα φροντιστήρια. Είναι απαγορευτικό για έναν άνεργο να ξεκινήσει δουλειά σε φροντιστήριο με 4 ευρώ την ώρα, με ελάχιστες ώρες. Δεν βγάζει ούτε τα έξοδα μετακίνησης. Θες συγκεκριμένο παράδειγμα; Φροντιστήριο στο Περιστέρι, 4 ευρώ την ώρα, 3 ώρες την εβδομάδα, διαφορετικές μέρες. Δυόμισι ευρώ για συγκοινωνίες. Δεν θα πάρεις έναν καφέ; Δεν βγάζεις ούτε μισό ευρώ. Δουλεύεις τζάμπα και μαζεύεις μισό ένσημο την εβδομάδα. Ταμείο ανεργίας δεν θα πάρεις ποτέ».
Ο Γιώργος δέχτηκε τηλέφωνο από τον ΟΑΕΔ να καταθέσει τα χαρτιά του στο ΚΕΠ, για να ασφαλιστεί. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι βασικό αίτημα των ανέργων.
Αλλο ένα είναι η δωρεάν μετακίνηση: «Δεν έχουμε καν έκπτωση στα εισιτήρια. Ειδικά όσοι μένουν σε απομακρυσμένες περιοχές δεν μπορούν ούτε να κατέβουν Αθήνα να δώσουν βιογραφικά».
Ο Γιώργος συμμετέχει στη συλλογικότητα «Ενεργοί Ανεργοι» και τονίζει ότι «το πρώτο για το οποίο παλεύουμε δεν είναι ψίχουλα ελεημοσύνης, αλλά δικαίωμα στην εργασία. Σταθερή δουλειά, μόνιμη, αξιοπρεπή. Είμαστε ενάντια στις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες. Το αίτημά μας δεν είναι να φύγουν οι μόνιμοι για να έρθουμε εμείς, με τα μισά λεφτά, χωρίς δικαιώματα. Μέχρι να βρούμε δουλειά απαιτούμε επίδομα ανεργίας για όλους και μέτρα κοινωνικής προστασίας. Να μη βγαίνουν οι κατοικίες στο σφυρί. Να μην πληρώνουμε ΕΝΦΙΑ και χαράτσια. Ενώ είμαι άνεργος με μηδενική φορολογική δήλωση πλήρωσα ΕΝΦΙΑ και επιπλέον φόρο 500 ευρώ, επειδή ο πατέρας μου μού έχει γράψει ένα δυάρι -με δάνειο που αποπληρώνει ακόμα».
Παναγιώτης Κουτσούκος, 27 ετών, πρωτοβουλία «Αttack στην Επισφάλεια και την Ανεργία»
Ο άνεργος εμποροϋπάλληλος
«Δουλεύω ως εμποροϋπάλληλος από 23 ετών. Η τελευταία μου δουλειά ήταν ένα χρόνο σε γνωστή αλυσίδα ηλεκτρικών ειδών. Απολύθηκα λόγω περικοπών και είμαι στον ΟΑΕΔ από τον Γενάρη. Ανήκω στο “τυχερό” 10% που παίρνει το επίδομα. Πέντε μήνες άνεργος, βασική μου προτεραιότητα είναι η αναζήτηση εργασίας. Δεν επαναπαύομαι στο επίδομα. Το ζητούμενο, ειδικά στη νεολαία, είναι το δικαίωμα στην εργασία. Με αυτό το αίτημα βγαίνουμε στον κόσμο μέσα από την πρωτοβουλία “Αttack στην Επισφάλεια και την Ανεργία”, στην οποία συμμετέχω».
Ο Παναγιώτης αναγνωρίζει τις δυσκολίες οργάνωσης των ανέργων: «Σίγουρα νιώθεις περιθωριοποιημένος. Αυτό που θέλουμε ως Attack να δώσουμε στον κόσμο να καταλάβει είναι ότι, είτε εργαζόμενος είτε άνεργος, δεν είναι κανείς μόνος του. Πρέπει να υπάρχει ένα μαζικό κίνημα, χθες, όχι σήμερα, με παραστάσεις διαμαρτυρίας έξω από τα υπουργεία, διαδηλώσεις, κινητοποιήσεις. Να δώσει ένα μήνυμα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. ότι οι άνεργοι δεν επαιτούν. Θέλουν δουλειά. Μόνιμη, σταθερή, αξιοπρεπή. Τα βάουτσερ δεν λύνουν το πρόβλημα της ανεργίας. Οταν ένας άνεργος συμμετέχει για 6 μήνες σε ένα τέτοιο πρόγραμμα, πάλι εν δυνάμει άνεργος είναι. Τα βάουτσερ βασίζονται σε χρήματα των ΕΣΠΑ, της Ε.Ε. δηλαδή, που η μόνη στάση που κρατάει είναι φιλική προς το κεφάλαιο, χρήματα που στα παίρνει πολλαπλάσια με τις πολιτικές των μνημονίων».
Η Αttack, μας λέει ο Παναγιώτης, παλεύει για όλα τα αιτήματα που θέτουν και άλλες συλλογικότητες ανέργων, από το επίδομα ανεργίας για όλους ώς τη διαγραφή των χρεών των ανέργων.
«Βασικό μέτρο για την καταπολέμηση της ανεργίας και για να μπορεί να ζει κάποιος όσο είναι άνεργος θεωρούμε τη φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου, που είναι υπεύθυνο για την κατάσταση που έχει φτάσει ο εργαζόμενος. Να τον προσλαμβάνει με 400 ευρώ, προωθώντας την περιβόητη “ανάπτυξη”, κι ενώ το κεφάλαιο πλουτίζει, ο ένας στους δύο νέους είναι άνεργος. Αυτό μόνο ανάπτυξη δεν είναι».
Ο Παναγιώτης παραδέχεται ότι «ο κοινωνικός κανιβαλισμός και αυτοματισμός είναι ο κλασικός μηχανισμός του κεφαλαίου: να φέρνει σε αντιπαράθεση τους εργαζομένους μεταξύ τους. Ο βασικός λόγος που με απέλυσαν θεωρώ πως είναι ότι πήραν νεότερο, κάτω των 25 ετών, με 411 μικτά, 360 ευρώ καθαρά. Είναι αυτό που λένε “κοίτα τη δουλειά σου, μη σε νοιάζει τι συμβαίνει στον διπλανό, γιατί μπορεί να είσαι ο επόμενος”. Θέλουμε να πούμε σε εργαζόμενους και ανέργους ότι δεν έχουν λόγο να φοβούνται. Εχουν περισσότερη δύναμη απ’ ό,τι νομίζουν αν είναι όλοι μαζί. Οταν χτυπάς κάτι από δυο-τρεις πλευρές δεν θα πέσει ποτέ. Αν όλοι χτυπάνε από την ίδια μεριά, και ο πιο δυνατός πύργος θα καταρρεύσει».
