Αρχείο κατηγορίας ΦΥΛΑΚΕΣ

κειμενο για απεργεια πεινας από σωματειο σερβιτορων μαγειρων και λοιπων εργαζομενων του κλαδου του επισιτισμου

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ

prisonsocietyΌσο η κρίση οξύνεται και οι προσδοκίες για μια «αξιοπρεπή» δουλειά μειώνονται, το καπιταλιστικό σύστημα μες στο οποίο ζούμε και εργαζόμαστε προσπαθεί να εξασφαλίσει με κάθε τρόπο ότι ο καθένας θα δώσει μια μάχη μόνος του και ότι αυτή η μάχη θα είναι μάχη επιβίωσης και μόνο. Το ξήλωμα των συλλογικών συμβάσεων, η τρομοκράτηση των εργαζόμενων, η ένταση της καταστολής προς τους αγωνιστές, το σύνολο των αντικοινωνικών μέτρων που ψηφίζονται, αποσκοπούν να τροφοδοτήσουν νοοτροπίες ατομικισμού, ρουφιανιάς, υποταγής και εν τέλει να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των αφεντικών ώστε να μη συλλογικοποιήσουμε τον αγώνα μας. Απέναντι και εμπόδιο στα σχέδια της κυριαρχίας βρίσκονται οργανωτικές δομές αντίστασης εντός και εκτός των τειχών : οι αγώνες πολιτικών κρατούμενων, συνελεύσεις-επιτροπές-σωματεία βάσης, συνελεύσεις κατοίκων, πολιτικά και εργασιακά εγχειρήματα, στέκια- καταλήψεις- συλλογικότητες και αγωνιζόμενες ατομικότητες.

Απ’ τη πλευρά του το κράτος οχυρώνεται απέναντι στις αντιστάσεις και διαμορφώνει ένα νομικό οπλοστάσιο απέναντι σε κάθε κοινωνικό-ταξικό αγώνα (χρίζει παράνομες και καταχρηστικές απεργίες, επιστρατεύουν απεργούς) και ένα αντίστοιχο ποινικό.

Έτσι :

  • 2001 ψηφίζεται ο Α΄ «αντιτρομοκρατικός» νόμος, το άρθρο 187 (εγκληματική οργάνωση)
  • 2004 ψηφίζεται ο Β΄ «αντιτρομοκρατικός» νόμος το άρθρο 187Α ( τρομοκρατική οργάνωση)
  • 2009 ψηφίζεται ο κουκουλονόμoς
  • 2010 τροποποιείται το άρθρο 187 Α προς το δυσμενέστερο
  • 2012 με εισαγγελική διάταξη επιβάλλεται η βίαιη απόσπαση του DNA
  • 2014 ψηφίζεται ο νόμος για τις φυλακές τύπου Γ΄ για τους πολιτικούς και απείθαρχους κρατούμενους.

 

Αυτό το οπλοστάσιο χρησιμοποιείται ενάντια σε κάθε μορφής αγώνα. Λαμπρό παράδειγμα είναι η κατασκευή κατηγοριών εγκληματικής οργάνωσης προς τους κάτοικους της Χαλκιδικής που αγωνίζονται ενάντια στα μεταλλεία χρυσού. Η κατηγορία αφορούσε 21 αγωνιστές κάτοικους απ τους οποίους οι 4 προφυλακίστηκαν. Επιπλέον η αίολος κούριερ μετά από νικηφόρες (και δικαστικά!) συνδικαλίστηκες διεκδικήσεις των εργαζομένων της συνέλευσης βάσης οδηγών δικύκλων κίνησε αναψηλάφηση στην οποία συμπεριλαμβανόταν η θεώρηση της εταιρίας για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, βάρος που πέφτει κυρίως σε κάποια μέλη της συνέλευσης (ότι συντηρούνται οικονομικά παίρνοντας λεφτά από τα αφεντικά! ! !) αλλά και στην ίδια τη συνέλευση κάνοντας έτσι ξεκάθαρη τη μεγάλη γκάμα μορφών αγώνα που στοχεύει ο αντιτρομοκρατικός νόμος. Φυσικά όλο το νομικό πλαίσιο που διαμορφώνεται τα τελευταία χρονιά καλύπτει πλήρως τις ανάγκες του κεφαλαίου αναβαθμίζοντας την αντιτρομοκρατική νομοθεσία οχυρώνοντας έτσι το δρόμο για τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις.

 

Ο αγώνας ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας και της εργασίας μας πρέπει να ναι αδιαχώριστος απ τον αντικατασταλτικό αγώνα

Δικαιώματα που έχουν κατακτήσει αγωνιζόμενοι φυλακισμένοι για τα σύνολο των κρατούμενων με εξεγέρσεις και αιματηρούς αγώνες σταδιακά καταργούνται παράτυπα και εκδικητικά. Δικαιώματα όπως οι άδειες είναι κατακτήσεις που άφηναν μια ανάσα ελεύθερης ζωής και κοινωνικοποίησης με σκοπό την όσο γίνεται πιο υποφερτή διαβίωση των εγκλείστων πριν και μετά τα πέρας της ποινής τους. Η απομόνωση ένα μέσο απάνθρωπο απ την άλλη χρησιμοποιείται όλο και πιο συχνά και με τους χειρότερους όρους (λευκά κελιά) σκοπεύοντας την πνευματική εξόντωση των απείθαρχων και των πολιτικών κρατούμενων.

 

                                                                     Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ

Από τις 27/2 ξεκινά απεργία πείνας ο κρατούμενος κορυδαλλού ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΟΦΙΑΝΙΔΗΣ ο οποίος φοιτούσε στο ΤΕΙ Πειραιά και παράλληλα στο ΙΕΚ των φυλακών Κορυδαλλού. Στη συνέχεια τον μετήγαγαν αιφνιδιαστικά στη φυλακή Γ’ τύπου του Δομοκού, μολονότι προβλεπόταν πως όσοι φοιτούσαν στο ΙΕΚ του Κορυδαλλού δε θα μεταφέρονταν σε άλλη φυλακή. Έκανε αλλεπάλληλες αιτήσεις. Ζήτησε να μεταταγεί στον Κορυδαλλό τουλάχιστον για να δώσει εξετάσεις στο ΙΕΚ, του οποίου το εξάμηνο είχε παρακολουθήσει. Η τελευταία αίτησή του στον εισαγγελέα εκτέλεσης ποινών απορρίφθηκε, με το αιτιολογικό πως όσοι κρατούνται σε φυλακές Γ’ τύπου δεν δικαιούνται μεταγωγή για εκπαιδευτικούς λόγους! Αίτημα του η κατάργηση φυλακών τύπου γ.

Απ’τις 2/3 ξεκινούν ως ένδειξη αλληλεγγύης και ενισχυτικά απεργία πεινάς οι κρατούμενοι της ε1 Δομοκού:ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ,ΓΟΥΡΝΑΣ,ΜΑΖΙΩΤΗΣ. Ενάντια στο ίδιο νομικό πλαίσιο των παραπάνω ξεκίνησαν απεργία πείνας και οι κρατούμενοι ΘΕΟΦΙΛΟΥ,ΧΑΡΙΣΗΣ,ΝΤΑΛΙΟΣ,ΚΑΡΑΓΙΑΝΙΔΗΣ,ΣΤΑΜΠΟΥΛΟΣ, ΣΑΡΑΦΟΥΔΗΣ μέλη του δικτύου αγωνιστών κρατούμενων καθώς και τα υπόλοιπα μελή του δικτύου θα ξεκινήσουν προοδευτικά. Στον αγώνα επίσης απ τις 11/3 μπήκαν και θα μπαίνουν σταδιακά και Τούρκοι κρατούμενοι.

Τα αιτήματα των πολιτικών κρατούμενων συνοπτικά αφορούν:

  • τη κατάργηση των άρθρων187 και 187Α του Ποινικού Κώδικα, για να καταργηθεί ολόκληρη η ειδική νομοθεσία εκτάκτων μέτρων με την οποία η εξουσία επιδιώκει να εγκληματοποιήσει και να εξοντώσει τους πολιτικούς της αντιπάλους.
  • τη κατάργηση των ειδικών δικαστηρίων – έκτακτων στρατοδικείων, αυτή η φάμπρικα εξόντωσης των νέων αγωνιστών, με τις ειδικές συνθέσεις, τους ειδικούς αντισυνταγματικούς νόμους, την ειδική αντιεπιστημονική και δόλια χρήση αποδεικτικών μέσων (πχ. DNA), την ειδική κατασκευή αποδεικτικών στοιχείων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ που καταδικάστηκε σε 25 χρόνια κάθειρξη με μόνο αποδεικτικό στοιχείο DNA σε μεταφερόμενο αντικείμενο.
  • την κατάργηση όλων των ειδικών κατασταλτικών νόμων κατά των διαδηλωτών και κατά των κοινωνικό ταξικών κινητοποιήσεων.
  • την άμεση κατάργηση των φυλακών τύπου Γ, που αποτελούν το σύμβολο του καθεστώτος εξαίρεσης των πολιτικών κρατούμενων και του εκφοβισμού της κοινωνίας που αντιστέκεται.
  • την άμεση αποφυλάκιση του ΣΑΒΒΑ ΞΗΡΟΥ που η εξουσία επί 13 χρόνια τώρα εξοντώνει μεθοδικά και εκδικητικά, με αποτέλεσμα να έχει οδηγηθεί σε ανήκεστες βλάβες, με το επίσημο ποσοστό αναπηρίας του να έχει φτάσει πλέον στο98%.

Ως ένδειξη αλληλεγγύης απεργία πείνας ξεκίνησε και ο κρατούμενος ΜΟΧΑΜΕΝΤ-ΣΑΙΝΤ ΕΛΤΣΙΜΠΑΧ της ε1 Δομοκού καθώς και δύο από τις κρατούμενες, υπό άθλιες συνθήκες, στο θάλαμο γυναικών των ανδρικών φυλακών Νεάπολης Λασιθίου, η Α.Μ.και η Ε.Κ. ξεκίνησαν αποχή συσσιτίου σε ένδειξη αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας πολιτικούς κρατούμενους. Στηρίζουν τα αιτήματα και αναφέρουν ότι τις επόμενες μέρες θα υπάρξει κλιμάκωση της διαμαρτυρίας τους.

Το ίδιο διάστημα έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας οι κρατούμενοι της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς και ηΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ διεκδικώντας την απελευθέρωση των πρόσφατα προφυλακισμένων συγγενών στηρίζοντας ταυτόχρονα τα αιτήματα των υπολοίπων κρατούμενων .

Παράλληλα μετανάστες εργάτες αγωνίζονται καθημερινά όντας έγκλειστοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης με διάφορα μέσα αντίστασης όπως απεργίες πεινάς και εξεγέρσεις. Αναγνωρίζουμε την άδικη κράτηση τους και στεκόμαστε δίπλα στους αγώνες τους.

 

                                                           ΚΑΜΙΑ-ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΚΡΑΤΙΚΗ Κ ΑΤΑΣΤΟΛΗ

 

Ως εργαζόμενες-οι αντιλαμβανόμαστε τα σύνδεση των αγώνων μας διαρκές ζητούμενο της δράσης μας. Έτσι αντιμετωπίζουμε και τον δίκαιο αγώνα των πολιτικών κρατούμενων. Ο αγώνας των απεργών πείνας αφορά όλους μας εντός και εκτός των τειχών. Στεκόμαστε δίπλα σε κάθε αντιστεκόμενο. Επιλέγουμε να βρισκόμαστε σε συλλογικούς και μαζικούς ταξικούς αγώνες, οργανωνόμαστε σε σωματεία βάσης και αγωνιζόμαστε για την ολική ανατροπή του καπιταλισμού εκεί όπου εργάτες τριες θα αυτοοργανώνουν τις ζωές τους.

                       ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΕΡΒΙΤΟΡΩΝ ΜΑΓΕΙΡΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΤΟΥ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟΥ

https://athens.indymedia.org/post/1541006/

Για τον αγώνα των απεργών πείνας

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ
Η 11η Σεπτεμβρίου 2001 υπήρξε η αφορμή για τη σκλήρυνση του κατασταλτικού πλαισίου στο εσωτερικό των δυτικών κοινωνιών. Στην Ελλάδα η επιπλέον αφορμή που χρησιμοποιήθηκε από την εξουσία ήταν η δράση των ένοπλων επαναστατικών ομάδων και κυρίως της 17Ν. Η ψήφιση του πρώτου τρομονόμου (άρθρο 187 του ΠΚ) το 2001 και του δεύτερου τρομονόμου (άρθρο 187Α του ΠΚ) το 2004 ήταν η πρώτη πράξη της κατασταλτικής επίθεσης. Τον Απρίλιο του 2009, έπειτα από την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και υπό τη σκιά της καπιταλιστικής κρίσης που είχε ξεσπάσει σε διεθνές επίπεδο ψηφίστηκε ο περιβόητος κουκουλονόμος, που μετατρέπει σε ιδιώνυμο αδίκημα την κάλυψη των χαρακτηριστικών κατά την τέλεση συγκεκριμένων πράξεων που σχετίζονται με κινηματικές πρακτικές αυτοάμυνας και αντιβίας. Το 2014 ψηφίστηκε η κατασκευή φυλακών τύπου Γ’, των σύγχρονων λευκών κελιών της ελληνικής δημοκρατίας. Σε όλο αυτό το διάστημα είδαμε ακόμη τα περίφημα τρομοδικεία (μια επανάληψη των δικονομικών συνθηκών των έκτακτων στρατοδικείων), την ποινικοποίηση προσωπικών, κοινωνικών, ακόμα και οικογενειακών σχέσεων, την χρήση του τρομονόμου για την αναβάθμιση «απλών» αδικημάτων, την απομόνωση αγωνιστών στα υπόγεια του Κορυδαλλού, τις σκευωρίες εναντίον συντρόφων, τις προφυλακίσεις και καταδίκες συντρόφων, χωρίς κανένα στοιχείο, τις εισβολές σε σπίτια λόγω ανώνυμων (ασφαλίτικων) καταγγελιών, τους βασανισμούς συλληφθέντων και την ολοένα και πιο σκληρή στάση της αντιτρομοκρατικής που πλέον συμπυκνώνει την ουσία του κράτους.Όποιος πιστεύει πως όλα τα παραπάνω είναι απλά μια μάχη του κράτους δικαίου ενάντια σε περιθωριακές ομάδες και φαινόμενα, είναι αφελής ή, το πιθανότερο, έχει συμφέρον να προσποιείται ότι το κάνει. Η κατασταλτική επίθεση που δέχονται τα πιο δυναμικά κομμάτια του κινήματος επιτελεί διπλό ρόλο. Το κράτος προσπαθεί να ελέγχει και να κρατά δέσμιο το κίνημα μέσω των διώξεων και του αναπόφευκτου κόστους (οικονομικού και άλλου) που αυτές συνεπάγονται και ταυτόχρονα να τρομοκρατήσει τα τμήματα της κοινωνίας που έχουν τη διάθεση να αντισταθούν. Ο ιδεολογικός πόλεμος δε διεξάγεται στη σάλα του δημοκρατικού κράτους όπως αφελώς πιστεύει το μεγαλύτερο κομμάτι της αριστεράς (κυβερνώσας και μη) αλλά στο ανελέητο πεδίο της ταξικής πάλης. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν πρόκειται να άρει το ασφυκτικό πλαίσιο καταστολής πολύ απλά γιατί θα το χρειαστεί πολύ σύντομα.Ότι δεν καταφέρνει η κυβέρνηση -η κάθε κυβέρνηση- με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών/ τριών και την καταστολή, όσα ξεφεύγουν από την αστυνομική κτηνωδία, αναλαμβάνει να ολοκληρώσει η δήθεν ανεξάρτητη δικαστική εξουσία. Όλες οι συνιστώσες της κρατικής εξουσίας συνασπίζονται ενάντια στον κοινό εχθρό: αυτούς που αντιστέκονται και θα συνεχίσουν να αντιστέκονται με κάθε τρόπο και από κάθε θέση. Για να το καταφέρουν δε διστάζουν να καταργούν στην πράξη ακόμα και τον θεμελιώδη νόμο της “δημοκρατίας” τους, το σύνταγμα. Εμείς ξέρουμε καλά όμως κάτι που ολοένα και περισσότεροι αρχίζουν να αντιλαμβάνονται: ότι η υποτιθέμενη “δημοκρατία” τους είναι ένα άλλοθι για να επιτευχθεί ο μεγάλος στόχος του κράτους και του κεφαλαίου, που δεν είναι άλλος από τη συντριβή όσων τους δημιουργούν προβλήματα στην προσπάθειά τους να πετσοκόψουν εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα δεκαετιών. Θέλουν να καταστήσουν τους προλετάριους όχι μόνο φθηνούς και αναλώσιμους αλλά κυρίως φοβισμένους και ανήμπορους να αντιδράσουν.

Όπως αναφέρει το Δίκτυο Αγωνιστών Κρατουμένων «Σε αυτό το καθεστώς εξαίρεσης εντάσσεται η αντιμετώπιση του εσωτερικού εχθρού (με την εφαρμογή του «τρομονόμου» για τους κατηγορούμενους για ένοπλη πάλη και του «κουκουλονόμου» για όσους συλλαμβάνονται μετά από συγκρούσεις σε πορείες), του λεγόμενου «οργανωμένου εγκλήματος» ή καλύτερα της «μαύρης» καπιταλιστικής λειτουργίας, των μεταναστών οι οποίοι πλέον κρατούνται χωρίς τη διάπραξη κάποιου αδικήματος, αλλά απλώς λόγω της υπαρξής τους. Των χούλιγκαν που διώκονται με ειδικούς αθλητικούς νόμους, των γυναικών που στιγματίστηκαν ως μάστιγα για την κοινωνία κι ο κατάλογος μπορεί να συνεχιστεί. Ό,τι εν δυνάμει μπορεί να προκαλέσει κλυδωνισμούς στην αποτελεσματική συστημική λειτουργία αντιμετωπίζεται με κάποια ειδική ρύθμιση.»
Ο αγώνας ενάντια στην καταστολή δεν είναι υπόθεση των αναρχικών αλλά όλης της εργατικής τάξης. Και για αυτό, η απεργία πείνα που ξεκίνησαν, από τις 2 Μάρτη, τα μέλη του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων, Α. Σταμπούλος, Τ. Θεοφίλου, Φ. Χαρίσης, Α. Ντάλιος και Γ. Καραγιαννίδης και οι Δ. Κουφοντίνας, Κ. Γουρνάς, Ν. Μαζιώτης και στην οποία αναμένεται να συμμετάσχουν και οι υπόλοιποι συμμετέχοντες στο Δίκτυο σύντροφοι, πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των καταπιεσμένων κι εκμεταλλευόμενων.

Στηρίζουμε τα αιτήματα των απεργών πείνας. Απαιτούμε:

• Την κατάργηση των άρθρων 187 και 187Α
• Την κατάργηση της επιβαρυντικής διάταξης για την πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά («κουκουλονόμος»)
• Την κατάργηση του νομικού πλαισίου που ορίζει τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ.
• Την κατάργηση της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει τη βίαιη λήψη του DNA
• Την πρόσβαση κι ανάλυση του γενετικού δείγματος από πραγματογνώμονα βιολόγο της εμπιστοσύνης τους κατηγορουμένου, αν το επιθυμεί
• Την κατάργηση της ανάλυσης δειγμάτων που εμπεριέχεται μίγμα γενετικού υλικού άνω των δύο ατόμων
• Την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού προκειμένου να μπορεί να λάβει τη νοσηλεία που χρειάζεται.

ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
lib_thess@hotmail.com
https://libertasalonica.wordpress.com/2015/03/12/%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CE%B3%CF%8E%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B3%CF%8E%CE%BD-%CF%80%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CF%82/

Ο τρομονόμος 187Α με απλά λόγια

sygeneis-filoi

από gr.contra.info

Είναι βέβαιο ότι ο τρομονόμος, ή αλλιώς (και κυρίως) το άρθρο 187Α του Ποινικού Κώδικα, φτιάχτηκε με κύριο σκοπό την εξουδετέρωση του ένοπλου αντάρτικου πόλης και την αποθάρρυνση τυχόν μιμητών του.  Ο εξοντωτικές ποινές που έχουν μέχρι σήμερα επιβληθεί σε αυτό, είναι ενδεικτικές. Ωστόσο σε αυτόν τον πόλεμο που έχει εξαπολυθεί από το κράτος και όσο θα υπάρχει αυτός ο νόμος, κανένας δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής…

  1. Αφού δεν συμμετέχω σε ‘’τρομοκρατικές’’ ενέργειες, παρά μόνο σε νόμιμες συνδικαλιστικές δράσεις, πορείες, διαμαρτυρίες κ.λπ. μπορεί να κατηγορηθώ με τον 187Α;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:ΝΑΙ

  • Το περίφημο άρθρο 187Α χαρακτηρίζει σαν τρομοκρατικές ενέργειες ακόμα και πλημμελήματα. Έτι αδικήματα όπως η ‘’διακεκριμένη φθορά ξένης περιουσίας’’ (σχεδόν κάθε δίωξη συλληφθέντα σε διαδήλωση) και η ‘’διατάραξη ασφάλειας των συγκοινωνιών’’, αλλά και η έκρηξη (μολότωφ) μπορεί να θεωρηθούν ‘’τρομοκρατικές’’ ενέργειες, αρκεί ο αστυνόμος και ο δικαστής να κρίνουν ότι με αυτές τις ενέργειες είναι δυνατόν να βλαφτεί σοβαρά η χώρα ή ένας διεθνής οργανισμός ή ότι έχουν σκοπό να εκφοβίσουν σοβαρά έναν πληθυσμό ή να εξαναγκάσουν μια δημόσια αρχή ή διεθνή οργανισμό ή την κυβέρνηση.
  • Υπάρχουν μεγάλα περιθώρια αυθαιρεσίας στην κρίση μιας ενέργειας, στο κατά πόσο δηλαδή είναι δυνατόν να ‘’βλάψει σοβαρά μια χώρα ή ένα διεθνή οργανισμό’’. Το κριτήριο είναι προφανώς αυθαίρετο και υποκειμενικό, και θα εξειδικεύεται από τους δικαστές, τους ανακριτές και –βεβαίως- τους αστυνομικούς.
  • Ακόμα και πράξεις όπως π.χ μια διαδήλωση ή απεργία σε Οργανισμό Κοινώς Ωφέλειας, στο βαθμό που είναι αρκετά μεγάλη, μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι δυνατό ‘’να εξαναγκάσει’’ δημόσια αρχή ή διεθνή οργανισμό ή την κυβέρνηση να υποχωρήσει.
  • Τέλος, ακόμα και η πιο ‘’νομιμόφρονη’’ αντικαπιταλιστική πάλη, που σκοπό δεν μπορεί να έχει παρά την ανατροπή των πολιτικών και οικονομικών δομών της χώρας, μπορεί να αναχθεί σε ‘’τρομοκρατική δράση’’.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, δεν μπορείς ποτέ να είσαι βέβαιος ότι δεν θα διωχθείς με βάση τον τρομονόμο.

  1. ‘’Μπορώ να διατηρώ προσωπικές και φιλικές σχέσεις με άτομα του ανατρεπτικού χώρου, προς τα οποία μπορώ να προσφέρω και τη βοήθεια μου αν τη χρειαστούν, χωρίς να συμμερίζομαι κατ’ ανάγκη και τις απόψεις τους;’’

ΑΠΑΝΑΤΗΣΗ: ΟΧΙ

  • Με την παρ. 6. ποινικοποιείται και η παροχή πληροφοριών και υλικών μέσων καθώς και η οικονομική ενίσχυση σε οργανώσεις ή σε άτομα τα οποία τελούν ‘’τρομοκρατικές’’ ενέργειες, εφόσον γίνονται με σκοπό τη διευκόλυνση της τέλεσης των πράξεων αυτών, ασχέτως μάλιστα εάν τελικά επιτεύχθηκε διευκόλυνση ή ήταν δυνατό να επιτευχθεί. Και όχι απλώς ποινικοποιείται αλλά τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι 10 ετών.
  1. ‘’Είμαι ελεύθερος να έχω τις οποιεσδήποτε πολιτικές πεποιθήσεις και την οποιαδήποτε ιδεολογία;’’

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: ΟΧΙ

  • Ο ν. 2829/2001: εισάγει τη δίωξη του φρονήματος και την έννοια του υπόπτου στη θέση του κατηγορούμενου. Βρίθει αορίστων, νομικά και πραγματικά, εννοιών, των οποίων ο προσδιορισμός επαφίεται στην ερμηνεία των διωκτικών και δικαστικών αρχών. Η έννοια του υπόπτου υπάρχει στη ζωή μας καθημερινά.
  • Εισάγει νέα φρονηματικά αδικήματα, διαχέει στον κορμό του ποινικού κώδικα την έννοια του εχθρού, ο οποίος είναι ταυτόχρονα εσωτερικός και εξωτερικός, προσδιοριζόμενος μόνο από την πιθανολογούμενη εχθρότητα του προς τις πολιτικές κοινωνικές και οικονομικές δομές του κοινωνικοοικονομικού συστήματος, εγχώριου και διεθνούς.
  • Η νομιμότητα έχει αποκτήσει γκρίζες ζώνες στις οποίες συνωστίζεται η πλειοψηφία των πολιτών και όχι μόνο οι συμμετέχοντες σε συλλογικές αγωνιστικές δραστηριότητες (πολύ περισσότερο βέβαια αυτοί).
  1. ‘’Αφού δεν ανήκω σε κανενός είδους πολιτική ομάδα μπορεί να κατηγορηθώ με τον 187Α;’’

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: ΝΑΙ

  • Με το άρθρο 187Α, ως τρομοκρατικές ορίζονται πλέον πράξεις που διαπράττονται όχι μόνο από συγκροτημένη ομάδα αλλά και από μεμονωμένο άτομο, χωρίς την ένταξη σε ‘’τρομοκρατική’’ οργάνωση… Έτσι, ως ‘’τρομοκράτης’’ μπορεί να χαρακτηριστεί οποιοσδήποτε μεμονωμένος δράστης.
  1. ‘’Εχει το κράτος το δικαίωμα να παρακολουθεί την προσωπική μου ζωή και τις συνήθειές μου;’’

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: ΝΑΙ

  • Με τους ν. 2331/2005 και 3691/08 που συμπλήρωσαν αργότερα το ‘’αντιτρομοκρατικό’’ πλαίσιο, πραγματοποιείται η συγκρότηση δικτύου πανκοινωνικής παρακολούθησης, καταγραφής και ελέγχου του συνόλου των στοιχείων που συγκροτούν κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα, με τις κάθε είδους χρηματοπιστωτικές, ασφαλιστικές κ.λπ. εταιρείες να αποκτούν ανεξέλεγκτο θεσμικό ρόλο για το φακέλωμα των πολιτών πρόσφορο φυσικά για κάθε χρήση.
  • Επίσης ρυθμίζονται μια σειρά θεμάτων σε βάρος των ‘’υπόπτων’’ πολιτών όπως:
  • Η προστασία και ανωνυμία των μαρτύρων κατηγορίας.
  • Η δυνατότητα απαλλαγής εκείνων οι οποίοι θα δώσουν χρήσιμες πληροφορίες για τις ‘’τρομοκρατικές’’ ενέργειες και οργανώσεις.
  • Η δυνατότητα επιβολής ελαττωμένης ποινής στους μεταμεληθέντες.
  • Η άρση του απορρήτου των επικοινωνιών.
  • Η ηλεκτρονική παρακολούθηση.
  • Η ανέλεγκτη χρήση προσωπικών δεδομένων.
  • Ειδικές ρυθμίσεις για την ανάκριση, π.χ βίαιη λήψη DNA κ.ά
  1. ‘’Τελικά, ακόμα και αν κάποιος κατηγορηθεί σαν μέλος ‘’τρομοκρατικής’’ οργάνωσης, δεν θα πρέπει να αποδειχτεί ότι διέπραξε κάποιο από τα αναφερόμενα στο νόμο αδικήματα;’’

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: ΟΧΙ

  • Ποινικοποιείται η συμμετοχή σε ‘’τρομοκρατική οργάνωση’’ ακόμα κι αν δεν τελέστηκε ποτέ καμιά από τις πράξεις που περιγράφονται στο νόμο.
  1. ‘’Εμπιστεύομαι τη δικαιοσύνη. Δεν δικαιούνται μια δίκαιη δίκη όλοι οι πολίτες;’’

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: ΟΧΙ

  • Οι περιπτώσεις των αδικημάτων του 187Α κανονικά δικάζονται στα μικτά ορκωτά δικαστήρια, δηλ. με παρουσία ενόρκων. Εντελώς αντίθετα, παραβιάζοντας ακόμα και το δικό τους σύνταγμα (άρθρο 97 παρ. 1) δικάζονται στα Τριμελή (διορισμένα) Εφετεία Κακουργημάτων, μόνο από επαγγελματίες δικαστές.
  • Γίνεται αναβάθμιση ποινικής μεταχείρισης ‘’τρομοκρατικών’’ αδικημάτων. Οι κλοπές, ληστείες, πλαστογραφίες και άλλα οικονομικά αδικήματα αναβαθμίζονται σε διακεκριμένα όταν αυτά θεωρηθούν ότι αποσκοπούν στην προπαρασκευή ‘’τρομοκρατικών’’ ενεργειών.
  • Νομοθετούνται εξαιρετικά δυσμενείς διακρίσεις για την παραγραφή και την υφ’ όρον απόλυση. Οι ‘’τρομοκρατικές’’ πράξεις με ποινή ισοβίων παραγράφονται μετά από 30 χρόνια ενώ στο κοινό ποινικό δίκαιο η παραγραφή των ίδιων πράξεων είναι 20ετής.

Η αντιτρομοκρατική νομοθεσία θεσπίστηκε ακριβώς για να επιδράσει στη ρύθμιση των σχέσεων κράτους και πολιτών. Δημιούργησε ένα χώρο απουσίας δικαιωμάτων ανάμεσα στους πολίτες και το κράτος. Από τη στιγμή που ο πολίτης έρχεται, εκούσια ή μη, σε αντιπαράθεση με αυτές, εντάσσεται στο χώρο αυτόν που εκχωρεί αναγκαστικά το σύνολο των δικαιωμάτων του, στα ‘’πάντοτε αρμόδια’’ όργανα του κράτους, τα οποία θα ερμηνεύσουν, παραμορφώνονται ή και ακυρώνοντας τα, προκειμένου να προστατευτούν οι δομές και να εξουδετερωθεί η απειλή. Αυτός ο χώρος απουσίας δικαιωμάτων εφαρμόζεται ήδη σήμερα, ολοένα και με μεγαλύτερη οξύτητα, στους κάθε είδους συλληφθέντες αγωνιστές.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, ζητάμε την άμεση οριστική κατάργηση του άρθρου 187Α , του νέου ‘’ιδιώνυμου’’ για την εξόντωση των πολιτικών αντιπάλων του συστήματος.

Συγγενείς και φίλοι κρατουμένων και διωκόμενων αγωνιστών
Sygeneis-filoi@espiv.net

http://www.provo.gr/187a/

Απεσταλμένοι του υπουργού Δικαιοσύνης στο Δομοκό – Αμετακίνητοι οι απεργοί πείνας κρατούμενοι

Ο Πάνος Λάμπρου, νεοεκλεγέν μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και σύμβουλος (κατά δήλωσή του) του υπουργού Δικαιοσύνης Νίκου Παρασκευόπουλου, και η νεοεκλεγείσα βουλευτίνα Φθιώτιδας του ΣΥΡΙΖΑ Βασιλική Λέβα (καταγόμενη πολιτικά από το χώρο του «Δικτύου») επισκέφτηκαν σήμερα τους απεργούς πείνας κρατούμενους στην Ε1 πτέρυγα της φυλακής Γ τύπου του Δομοκού, για να τους μεταφέρουν τη δέσμευση του υπουργού για κατάργηση των φυλακών Γ τύπου.

Η απάντηση των απεργών πείνας στους απεσταλμένους του υπουργού ήταν ξεκάθαρη: θα σταματήσουν την απεργία πείνας μόνο αν δουν τα αιτήματά τους να κατατίθενται στη Βουλή με τη μορφή νομοσχεδίου.

Δεν γνωρίζουμε αν ο κ. Λάμπρου είναι πράγματι σύμβουλος του υπουργού (διορισμένος με απόφαση, δηλαδή) ή αν απλά χρησιμοποιείται ως στέλεχος «ειδικών αποστολών», λόγω της ενασχόλησής του στο πρόσφατο παρελθόν με ζητήματα κρατουμένων. Εκείνο που με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε είναι πως αυτά τα παιχνιδάκια πρέπει να σταματήσουν.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης δεν έκανε ούτε μια κίνηση καλής θέλησης. Να διατάξει, ας πούμε, την άμεση μεταγωγή στον Κορυδαλλό του Γιώργου Σοφιανίδη, απεργού πείνας από την Παρασκευή 27 Φλεβάρη, ο οποίος μετήχθη από τον Κορυδαλλό στο Δομοκό μολονότι είναι φοιτητής στο ΤΕΙ Πειραιά και στο ΙΕΚ της φυλακής Κορυδαλλού (αναλυτικά για την απεργία πείνας του Γ. Σοφιανίδη μπορείτε να δείτε εδώ – η αρχική δήλωση των κρατούμενων της Ε1 πτέρυγας της φυλακής Γ τύπου εδώ). Πώς, λοιπόν, να δώσουν οι απεργοί πείνας οποιαδήποτε βάση στα λεγόμενα των «αυτοκρατορικών απεσταλμένων»;

Στην απεργία πείνας συμμετέχουν μέχρι στιγμής οι πολιτικοί κρατούμενοι Δημήτρης Κουφοντίνας, Κώστας Γουρνάς (η δήλωσή τους εδώ), Νίκος Μαζιώτης (η δήλωσή του εδώ) και τα μέλη του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων Αντώνης Σταμπούλος (φυλακή Λάρισας), Τάσος Θεοφίλου (φυλακή Δομοκού), Φοίβος Χαρίσης, Αργύρης Ντάλιος και Γιώργος Καραγιαννίδης (φυλακή Κορυδαλλού). Οι υπόλοιποι συμμετέχοντες στο ΔΑΚ πολιτικοί κρατούμενοι θα ακολουθήσουν σε επόμενες ομάδες.

Επίσης, εκτός από τον Γιώργο Σοφιανίδη, απεργία πείνας ξεκίνησε από σήμερα, Δευτέρα 2 Μάρτη, και ο κρατούμενος στη φυλακή Γ τύπου του Δομοκού Μωχάμεντ-Σαΐντ Ελτσιμπάχ.

Δευτέρα 02 Μαρτίου 2015

https://mpalothia.wordpress.com/2015/03/02/%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%8D-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%83%CF%8D%CE%BD/

Δίκτυο Αγωνιστών Κρατουμένων : Ανακοίνωση Έναρξης Απεργίας Πείνας

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΝΑΡΞΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ

ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

Ξεκινάμε με μία διαπίστωση που ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε. Όλα κατακτιούνται με αγώνες. Αν στις φυλακές σήμερα μπορούμε να έχουμε βιβλία, τηλεόραση, ελεύθερη τηλεφωνική επικοινωνία, άδειες, αναστολές, αν δε μας χτυπάνε οι δεσμοφύλακες το οφείλουμε στις αιματηρές εξεγέρσεις και τις απεργίες πείνας παλιότερων κρατουμένων.

Σήμερα είναι η δικιά μας ώρα να παλέψουμε και να κερδίσουμε. Ήρθε η ώρα να μειωθούν οι εξωφρενικές ποινές που αφειδώς μοιράζονται, να δίνονται υποχρεωτικά οι άδειες και οι αναστολές στο τυπικό όριο, να μειωθεί η ισόβια σε 12 χρόνια υποχρεωτικής έκτισης και 4 χρόνια μεροκάματα, να δίνεται η αναστολήστα 2/5 έκτισης στις υπόλοιπες ποινές, να μειωθεί ο χρόνος προφυλάκισης στους 12 μήνες, να υπάρχει η δυνατότητα χρήσης internet, να μετατραπούν τα επισκεπτήρια σε ελεύθερα, να εξασφαλιστεί η ερωτική συνεύρεση.

Να μην ξαναχτιστούν φυλακές αισθητηριακής απομόνωσης όπως αυτές σε Μαλανδρίνο, Τρίκαλα, Γρεβενά, Δομοκό, Χανιά, Νιγρίτα, Δράμα, όπου οι κρατούμενοι δεν έχουν καμία επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον και βλέπουν ακόμα και τον ουρανό μέσω μεταλλικού πλέγματος. Οι ήδη υπάρχουσες πρέπει να μετασχηματιστούν αρχιτεκτονικά και να πάψουν να δίνουν βάση μόνο στην αποτροπή εξεγέρσεων κι αποδράσεων βάζοντας σε τρίτο πλάνο τις συνθήκες διαβίωσης.

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών πρέπει να κλείσουν. Όλα αυτά είναι ζητήματα που οι κρατούμενοι στο σύνολο μας πρέπει να διεκδικήσουμε και να κερδίσουμε. Με αφορμή τον αγώνα που ξεκινάμε τα αναδεικνύουμε και ζητάμε από τους κρατούμενους σε όλες τις φυλακές να τα λάβουν υπόψην για τις νέες μάχες που έρχονται.

Η φυλακή και η καταστολή γενικότερα αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες του καπιταλιστικού συστήματος. Στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο καπιταλιστικής διαχείρισης που επικρατεί σήμερα η καταστολή κεντρικοποιείται όλο και περισσότερο ως επιλογή του κράτους εκφραζόμενη συμπυκνωμένα στο δόγμα Νόμος και Τάξη. Η εγκατάλειψη του προηγούμενου μοντέλου, του κεϋνσιανού κράτους κοινωνικής πρόνοιας οδήγησε στη φτωχοποίηση περισσότερων ανθρώπων τόσο στο εσωτερικό των δυτικών μητροπόλεων όσο και στην καπιταλιστική περιφέρεια. Από τη στιγμή που ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν μπόρει να απορρόφηθεί στην παραγωγική και καταναλωτική διαδικασία, η διαχείριση τους μπορεί να γίνει μόνο κατασταλτικά.

Η αποτελεσματική κατασταλτική διαχείριση επέβαλε τη δημιουργία ειδικών καθεστώτων εξαίρεσης οριοθετώντας παράνομες πράξεις σ’ ένα ειδικό νοηματικό πλαίσιο. Πράξεις που δεν αντιμετωπίζονται ανάλογα με τη συγκεκριμένη ποινική βαρύτητά τους, αλλά ανάλογα με την επικινδυνότητα τους για την εύρυθμη καθεστωτική λειτουργία..

Σε αυτό το καθεστώς εξαίρεσης εντάσσεται η αντιμετώπιση του εσωτερικού εχθρού (με την εφαρμογή του «τρομονόμου» για τους κατηγορούμενους για ένοπλη πάλη και του «κουκουλονόμου» για όσους συλλαμβάνονται μετά από συγκρούσεις σε πορείες), του λεγόμενου «οργανωμένου εγκλήματος» ή καλύτερα της «μαύρης» καπιταλιστικής λειτουργίας, των μεταναστών οι οποίοι πλέον κρατούνται χωρίς τη διάπραξη κάποιου αδικήματος, αλλά απλώς λόγω της υπαρξής τους. Των χούλιγκαν που διώκονται με ειδικούς αθλητικούς νόμους, των γυναικών που στιγματίστηκαν ως μάστιγα για την κοινωνία κι ο κατάλογος μπορεί να συνεχιστεί. Ό,τι εν δυνάμει μπορεί να προκαλέσει κλυδωνισμούς στην αποτελεσματική συστημική λειτουργία αντιμετωπίζεται με κάποια ειδική ρύθμιση.

Στην ελληνική πραγματικότητα η διαδικασία αυτή ξεκίνησε νομικά στις αρχές του 2000 κι έκτοτε εξελίσσεται συνεχώς. Το 2001 το ελληνικό κράτος συμπορευόμενο με τον από τότε ονομαζόμανο «πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία», που σε παγκόσμιο επίπεδο αναβάθμισε και το πόλεμο ενάντια στον εσωτερικό εχθρό ψήφισε το άρθρο 187 περί εγκληματικής οργάνωσης. Το 2004 ψήφισε το άρθρο 187Α περι τρομοκρατικής οργάνωσης.

Την ίδια χρονική περίοδο λειτούργησαν οι πρώτες φυλακές υψίστης ασφαλέιας στο Μαλανδρίνο, όπου μεταφέρθηκαν οι πιο απείθαρχοι κρατούμενοι, οι οποίοι βίωναν μια ειδική σωφρονιστική μεταχείριση με αισθητηριακή απομόνωση, κράτηση σε ολιγομελείς πτέρυγες και δυσκολίες στις άδειες και στις αναστολές.

Το 2002 οι κρατούμενοι της υπόθεσης 17Ν φυλακίστηκαν στα υπόγεια κελιά των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού επίσης σε συνθήκες απομόνωσης, φυσικής κι αισθητηριακής. Η λειτουργία των φυλακών Μαλανδρίνου και των υπόγειων κελιών στον Κορυδαλλό για ποινικούς και πολιτικούς κρατούμενους αντίστοιχα αποτέλεσε την πρώτη εφαρμογή ειδικών συνθηκών κράτησης στον ελλαδικό χώρο μεταπολιτευτικά.

Με τα άρθρα 187 και 187Α διευρύνονται τα πλαίσια ώστε να χωρέσουν περισσότερες πράξεις κι ανεβαίνει ο πήχης της τιμωρίας. Η λειτουργία αυτών των νομθεσιών ορίζει ειδικούς δικαστές και εισαγγελείς, ειδικές αίθουσες δικαστηρίων, απουσία ενόρκων, μεγαλύτερες ποινές για κάθε αδίκημα και τελευταία τη δίωξη πρόθεσης τέλεσης παρόμοιου αδικήματος. Πρόκειται για ξεκάθαρα εκδικητική νομοθεσία που στοχεύει στην εξόντωση των κρατουμένων.

Μια ξεχωριστή περίπτωση εδώ είναι ο πολυτραυματίας αντάρτης Σάββας Ξηρός ο οποίος επί 13 χρόνια αντιμετωπίζει έναν αργό θάνατο μέσα στη φυλακή.

Η τελευταία χρονικά εφαρμογή του καθεστώτος εξαίρεσης είναι η λειτουργία των φυλακών τύπου Γ. Μέσα από την επιβάρυνση του νομικού πλαισίου που τις ορίζει επιμηκύνεται υπέρμετρα η έκτιση της ποινής όσων κρατούνται εκεί. Και αυτό εκτός της φυσικής κι αισθητηριακής απομόνωσης που συνεπάγεται ο εγκλεισμός σε φυλακές τύπου Γ.

Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του καθεστώτος εξαίρεσης είναι η αρχικά πιλοτική εφαρμογή του κι η μετέπειτα συνεχόμενη διεύρυνσή του. Παράδειγμα η εφαρμογή του άρθρου 187 που αρχικά αφορούσε κάποιες δεκάδες κρατουμένων και πλέον μ’ αυτό κατηγορείται περίπου το 30% του συνολικού αριθμού των εγκλειστων.

Η εφαρμογή των φυλακών τύπου Γ είναι ένα άλλο παράδειγμα, όπου εκτός από όσους ορίζονται αρχικά ως κρατούμενοι τύπο Γ (κατηγορούμενοι με τα άρθρα 187 και 187Α) οποιοσδήποτε απείθαρχος φυλακισμένος μπορεί να οριστεί επικίνδυνος και να μεταχθεί εκεί.

Εκτός από το νόμικο το καθεστώς εξαίρεσης αποκρυσταλλώνεται και στο ερευνητικό- αποδεικτικό πεδίο. Η εμφάνιση της ανάλυσης του DNA δημιούργησε μια νέου τύπου αστυνομική- δικαστική προσέγγιση, η οποία παρουσιάζει τα πορίσματά της ως αναμφισβήτητες αλήθειες.

Εκ φύσεως το γενετικό υλικό αποτελεί ένα εξαιρετικά επισφαλές στοιχείο ως προς τα συμπεράσματα που μπορεί να εξάγει κάποιος αναλύοντάς το. Η ευκολία μεταφοράς του από άνθρωπο σε άνθρωπο ή σε αντικείμενα κι η ανάμιξή του αφήνει τόσες πιθανότητες ανοιχτές όσα και τα συμπεράσματα που θέλει να εξάγει κάποιος χρησιμοποιώντας το ως αποδεικτικό μέσο.

Αν κι αυτά είναι απολύτως γνωστά τόσο στους επιστήμονες που ασχολούνται με το ζήτημα όσο και στους κατασταλτικούς μηχανισμούς που το χρησιμοποιούν, η συλλογή, η επεξεργασία κι η καταγραφή του γενετικού υλικού αποτελεί το νέο νομικά κατασταλτικό υπερόπλο ακριβώς λόγω της ασάφειας που εμπεριέχει.

Η ανεπάρκεια της χρησιμοποιούμενης μεθόδου εμφαίνεται από την ηχηρή απουσία των βιολόγων αστυνομικών στα δικαστήρια προκειμένου να στηρίξουν τις αναλύσεις τους σε αντίθεση με αστυνομικούς που διενήργησαν τη σύλληψη, την ανάκριση, πυροτεχνουργούς κι άλλες ειδικότητες.

Η σημασία που αποδίδει η κατασταλτική πρακτική στην ανάλυση του DNA καταδεικνύεται από τη συνεχώς αυξανόμενη χρήση του στις δικαστικές αίθουσες. Άνθρωποι έχουν κατηγορηθέι για διάφορα αδικήματα με μοναδική ένδειξη ένα μίγμα γενετικών τύπων κοντά στον ύπο διερεύνυση χώρο. Παρόλο που η διεθνής επιστημονική μέθοδος ορίζει ως επισφαλή την ανάλυση μιγμάτων, έχουν υπάρξει αρκετές καταδίκες με μόνη ένδειξη την ανεύρεση μίγματος.

Εξ άλλου η επιμονή της αστυνομίας στη βίαια λήψη του DNA που όχι απλά επιτρέπεται αλλά επιβάλλεται μετατρέποντας την όλη διαδικασία σε βασανιστήριο είναι άλλη μια ένδειξη της σημασίας που έχει για το καθεστώς η δημιουργία βάσεων βιοδεδομένων.

Για όλους αυτούς τους λόγους θεωρούμε πως είναι καίριο πολιτικά να μπει ένας φραγμός στον τρόπο αξιολόγησης του γενετικού υλικού.

Δε χωράει καμία αμφισβήτηση ότι το κράτος μεταχειρίζεται κάθε μέσο που του επιτρέπουν οι εκάστοτε κοινωνικοί συσχετισμοί για τη διατήρηση της ταξικής κυριαρχίας. Επομένως θα ήταν κουτό να περιμένουμε από όσους βλάπτονται από τον ανατρεπτικό αγώνα να μην πάρουν τα μέτρα τους. Αυτό που μπορούμε να απαιτήσουμε από τα αφεντικά και το κράτος τους μέσα απ’ το ανάλογο κόστος που θα τους επιφέρουμε είναι να οπισθοχωρήσουν καταργώντας :

  • το άρθρο 187
  • το άρθρο 187Α
  • την επιβαρυντική διάταξη για την πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά («κουκουλονόμο»)
  • το νομικό πλαίσιο που ορίζει τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ.

Και οριοθετώντας την επεξεργασία και χρήση του γενετικού υλικού.Συγκεκριμένα απαιτούμε :

  • την κατάργηση της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει τη βίαιη λήψη του DNA
  • την πρόσβαση κι ανάλυση του γενετικού δείγματος από πραγματογνώμονα βιολόγο της εμπιστοσύνης τους κατηγορουμένου, αν το επιθυμεί
  • την κατάργηση της ανάλυσης δειγμάτων που εμπεριέχεται μίγμα γενετικού υλικού άνω των δύο ατόμων

Επίσης απαιτούμε :

  • την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού προκειμένου να μπορεί να λάβει τη νοσηλεία που χρειάζεται.

Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στα λόγια οποιασδήποτε κυβέρνησης και δεν ξεχνάμε ότι όλα μέσα από αγώνες κατακτιούνται. Γι’ αυτό το λόγο ξεκινάμε απεργία πείνας από 2/3 απαιτώντας την ικανοποίηση των αιτημάτων μας.

Δίκτυο Αγωνιστών Κρατουμένων

* Από σήμερα ξεκινούν απεργία πείνας οι συμμετέχοντες στο Δ.Α.Κ σύντροφοι Αντώνης Σταμπούλος, Τάσος Θεοφίλου, Φοίβος Χαρίσης, Αργύρης Ντάλιος και Γιώργος Καραγιαννίδης μαζί με τους συντρόφους Δημήτρη Κουφοντίνα, Νίκο Μαζιώτη και Κώστα Γουρνά. Οι υπόλοιποι συμμετέχοντες στο δίκτυο σύντροφοι θα ακολουθήσουν σε μεταγενέστερο χρόνο.

Αναδημοσίευση από : athens.indymedia.org

Δήλωση έναρξης απεργίας πείνας του Νίκου Μαζιώτη

Ως μέλος του Επαναστατικού Αγώνα και ως πολιτικός κρατούμενος των φυλακών τύπου Γ΄ στα πλαίσια της αγωνιστικής κινητοποίησης των πολιτικών κρατουμένων ενάντια στις ειδικές «αντιτρομοκρατικές» νομοθεσίες , τα ειδικά δικαστήρια και τις ειδικές φυλακές συμμετέχω από 2 Μαρτίου στην απεργία πείνας των πολιτικών κρατούμενων

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΝΊΚΟΥ ΜΑΖΙΏΤΗ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΏΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

Τα τελευταία 15 χρόνια και ιδιαίτερα μετά το ξέσπασμα του πολέμου κατά της «τρομοκρατίας», το καπιταλιστικό σύστημα διεθνώς έχει πάρει ολοένα και πιο ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά προκειμένου να επιβάλλει την δικτατορία των αγορών, τα συμφέροντα της υπερεθνικής οικονομικής ελίτ η οποία αναδείχτηκε μέσα από την διαδικασία της παγκοσμιοποίησης του συστήματος μετά το τέλος του διπολισμού. Στα πλαίσια αυτά , η καταστολή, η θωράκιση του νομικού και ποινικού οπλοστασίου των κρατών στο νέο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον απέναντι στους πολιτικούς εχθρούς της νέας τάξης πραγμάτων και ιδιαίτερα απέναντι στην απειλή της ένοπλης επαναστατικής δράσης έχει μείζονα σημασία και εφαρμογή για την αναπαραγωγή του συστήματος, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.

Το ελληνικό κράτος που είναι ενσωματωμένο στο άρμα του υπερεθνικού κεφαλαίου έχει αφενός υιοθετήσει τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις  που υπαγορεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση και αφετέρου έχει αναβαθμίσει το νομικό και ποινικό του οπλοστάσιο στις επιταγές του διεθνούς «αντιτρομοκρατικού πολέμου». Έτσι το 2001 ψήφισε τον Α΄ «αντιτρομοκρατικό» νόμο, το άρθρο 187 του ποινικού κώδικα (εγκληματική οργάνωση), το 2004 ψήφισε τον Β΄ «αντιτρομοκρατικό» νόμο το άρθρο 187Α ( τρομοκρατική οργάνωση), το 2009 λίγο καιρό μετά την εξέγερση του 2008 ψήφισε τον κουκουλονόμο, το 2010 τροποποίησε το άρθρο 187 Α προς το δυσμενέστερο, TO 2012 με εισαγγελική διάταξη επέβαλαν την βίαιη απόσπαση του DNA και τέλος το καλοκαίρι του 2014 ψήφισε ως φυσική συνέχεια και συνέπεια της κατασταλτικής του πολιτικής τον νόμο για τις φυλακές τύπου Γ΄ για τους πολιτικούς κρατούμενους.

Η σταδιακή αυτή αναβάθμιση της κατασταλτικής επίθεσης του κράτους εντεινόταν παράλληλα όλα αυτά τα χρόνια με τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις των ελληνικών κυβερνήσεων όμως η επίθεση αυτή οξύνθηκε ακόμα περισσότερο μετά την έκρηξη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και την υπαγωγή της χώρας στην εξουσία του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ με την υπογραφή του Α΄ μνημονίου του 2010.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες όπου το καθεστώς έχει χάσει την κοινωνική συναίνεση που απολάμβανε προ κρίσης λόγω της λαίλαπας που έχει εξαπολύσει εδώ και 6 χρόνια η καταστολή κι η «αντιτρομοκρατική» νομοθεσία αποτελούν βασικοί πυλώνες και προϋποθέσεις για την διαιώνιση του συστήματος.

Γιατί η απονομιμοποίηση του καθεστώτος στα μάτια της κοινωνικής πλειοψηφίας λόγω της μεγαλύτερης κοινωνικής ληστείας που έχει εξαπολυθεί εναντίον της, με την πείνα, την φτώχεια και την εξαθλίωση να μαστίζουν τον λαό, με τους χιλιάδες θανάτους από αυτοκτονίες, από αρρώστιες, από την έλλειψη βασικών αγαθών, με τους χιλιάδες αστέγους και αυτούς που τρέφονται από τα σκουπίδια ή εξαρτώνται από συσσίτια, όλα αυτά δημιουργούν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την προοπτική της επανάστασης και της ανατροπής ενός καθεστώτος που ευθύνεται για την κρίση και όλα  τα δεινά που επακολούθησαν.

Η ανάληψη της εξουσίας και της διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης από τον Σύριζα μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 δεν αλλάζει ουσιαστικά τα πράγματα. Παρά τις προεκλογικές υποσχέσεις για κατάργηση των μνημονιακών συμβάσεων και του κουρέματος του χρέους, η πολιτική που έχει δεσμευτεί να ακολουθήσει η κυβέρνηση Σύριζα δεν διαφέρει από αυτήν που εφάρμοσαν οι προκάτοχες κυβερνήσεις και αυτό αποδεικνύεται μετά την αίτηση παράτασης του υπάρχοντος μνημονίου-προγράμματος διάσωσης άσχετα αν με τα επικοινωνιακά τους κόλπα δεν το ονομάζουν μνημόνιο ή δεν ονομάζουν το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την ΕΕ ως τρόικα αλλά ως θεσμούς. Στην ουσία η κυβέρνηση Σύριζα έχει αποδεχτεί και τα μνημόνια και το χρέος και θα υπογράψει νέο μνημόνιο-πρόγραμμα διάσωσης μετά την παράταση του ήδη υπάρχοντος με ότι αυτό συνεπάγεται.

Ως μέλος του Επαναστατικού Αγώνα και ως πολιτικός κρατούμενος των φυλακών τύπου Γ΄ πιστεύω ότι μόνο ο δρόμος της ανατροπής και της ένοπλης λαϊκής και κοινωνικής επανάστασης μπορεί να δώσει διέξοδο απέναντι στην κρίση, να ανατρέψει τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις και να διαγράψει το χρέος. Ως μέλος του Επαναστατικού Αγώνα και ως πολιτικός κρατούμενος των φυλακών τύπου Γ΄ στα πλαίσια της αγωνιστικής κινητοποίησης των πολιτικών κρατουμένων ενάντια στις ειδικές «αντιτρομοκρατικές» νομοθεσίες , τα ειδικά δικαστήρια και τις ειδικές φυλακές συμμετέχω από 2 Μαρτίου στην απεργία πείνας διεκδικώντας:

1) Την κατάργηση του Α΄ «αντιτρομοκρατικού» νόμου του 2001, του άρθρου 187 (εγκληματική οργάνωση).

2) Την κατάργηση του Β΄ «αντιτρομοκρατικού» νόμου του 2004, του άρθρου 187Α (τρομοκρατική οργάνωση).

3) Την κατάργηση του κουκουλονόμου.

4) Την κατάργηση του νόμου για τις φυλακές τύπου Γ΄.

5) Την απελευθέρωση του καταδικασμένου για την 17Ν Σάββα Ξηρού για λόγους υγείας. 

Νίκος Μαζιώτης, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα

Φυλακές τύπου Γ Δομοκού

Αναδημοσίευση από : athens.indymedia.org

Δήλωση έναρξης απεργίας πείνας του Δημ. Κουφοντίνα και του Κ. Γουρνά

Σε απεργία πείνας κατεβαίνουν από σήμερα, Δευτέρα 2 Μάρτη, πολιτικοί κρατούμενοι. Οι Δημήτρης Κουφοντίνας και Κώστας Γουρνάς ανακοινώνουν τη συμμετοχή τους στην απεργία πείνας με την δήλωση που παραθέτουμε στη συνέχεια:

«Εμείς, πολιτικοί κρατούμενοι στη φυλακή τύπου Γ του Δομοκού, ο Κώστας Γουρνάς και ο Δημήτρης Κουφοντίνας, προχωράμε από σήμερα Δευτέρα 2 Μάρτη σε απεργία πείνας.

Παλεύουμε για να καταργηθούν τα άρθρα 187 και 187Α του Ποινικού Κώδικα, για να καταργηθεί ολόκληρη η ειδική νομοθεσία εκτάκτων μέτρων με την οποία η εξουσία επιδιώκει να εγκληματοποιήσει και να εξοντώσει τους πολιτικούς της αντιπάλους.

Παλεύουμε για να καταργηθούν τα ειδικά δικαστήρια – έκτακτα στρατοδικεία, αυτή η φάμπρικα εξόντωσης των νέων αγωνιστών, με τις ειδικές συνθέσεις, τους ειδικούς αντισυνταγματικούς νόμους, την ειδική αντιεπιστημονική και δόλια χρήση αποδεικτικών μέσων (π.χ. DNA), την ειδική κατασκευή αποδεικτικών στοιχείων.

Παλεύουμε για την κατάργηση όλων των ειδικών κατασταλτικών νόμων κατά των διαδηλωτών και κατά των λαϊκών κινητοποιήσεων.

Ζητάμε την άμεση κατάργηση των φυλακών τύπου Γ, που αποτελούν το σύμβολο του καθεστώτος εξαίρεσης των πολιτικών κρατούμενων και του εκφοβισμού της κοινωνίας που αντιστέκεται.

Ζητάμε την άμεση αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού που η εξουσία επί 13 χρόνια τώρα εξοντώνει μεθοδικά και εκδικητικά, με αποτέλεσμα να έχει οδηγηθεί σε ανήκεστες βλάβες, με το επίσημο ποσοστό αναπηρίας του να έχει φτάσει πλέον στο 98%.

Επειδή η καταστολή είναι η άλλη όψη της λιτότητας, ο αγώνας του λαϊκού κινήματος κατά της λιτότητας είναι αξεχώριστος από τον αγώνα κατά της καταστολής και ιδιαίτερα κατά του μόνιμου καθεστώτος εκτάκτων μέτρων. Γι’ αυτό ζητάμε τη συμπαράσταση ολόκληρης της αγωνιζόμενης κοινωνίας.

Ο αγώνας αυτός των πολιτικών κρατουμένων, οι κινητοποιήσεις και η απεργία πείνας, θέλει να στείλει ένα μήνυμα αντίστασης στον ελληνικό λαό: εμείς και μόνο εμείς, αναλαμβάνοντας το κόστος των επιλογών μας, χρειάζεται να πάρουμε ενωτικά και αποφασιστικά τις τύχες μας στα χέρια μας. Δικό μας είναι αυτό το χρέος απέναντι στην αξιοπρέπειά μας, απέναντι στις ερχόμενες γενιές.

Η ΕΛΠΙΔΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

Φυλακή τύπου Γ Δομοκού

2 Μάρτη 2015

Κώστας Γουρνάς

Δημήτρης Κουφοντίνας»

Δευτέρα 02 Μαρτίου 2015

https://mpalothia.wordpress.com/2015/03/02/%CE%B4%CE%AE%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%BE%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B7/

Φυλακές Δομοκού : Νέα ανακοίνωση των κρατουμένων της πτέρυγας Ε1 (τύπου Γ)

Οι κρατούμενοι της Ε1 ειδικής πτέρυγας (Γ τύπου) των φυλακών Δομοκού, σε τηλεφωνική επικοινωνία πριν από λίγο, μας ζήτησαν να δημοσιοποιήσουμε νεότερο κείμενό τους, με το οποίο γνωστοποιούν την αναστολή των κινητοποιήσεών τους και τη δέσμευσή τους για συνέχιση του αγώνα, μετά από την έγγραφη απάντηση που έλαβαν από τον υπουργό Δικαιοσύνης.

Η ανακοίνωση έχει ως εξής:

Ανακοίνωση των κρατουμένων στην Ε1 πτέρυγα Γ τύπου των φυλακών Δομοκού

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλος έστειλε ως απάντηση στο σημερινό κείμενό μας και στην κινητοποίηση των κρατουμένων σε πολλές φυλακές της χώρας ένα έγγραφο με το οποίο δεσμεύεται απέναντί μας:

α) Να προχωρήσει σε κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση για τους υπεύθυνους για το θάνατο του συγκρατούμενου Μέξα Αλκιβιάδη.

β) Να προχωρήσει ταχύτατα στην πρόσληψη δύο γιατρών στις φυλακές Δομοκού.

Παρότι δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη σε τέτοιου είδους προκαταρκτικές εξετάσεις, που συνήθως βγάζουν λάδι τους υπεύθυνους κρατικούς υπαλλήλους, ωστόσο, μπροστά στη δέσμευση του υπουργού για την άμεση πρόσληψη δύο γιατρών, σε συνεννόηση και με τις άλλες πτέρυγες της φυλακής αναστέλλουμε προσωρινά τις κινητοποιήσεις μας και δεσμευόμαστε ότι θα συνεχίσουμε σταθερά τον αγώνα για την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ και για όλα τα δίκαια αιτήματα των φυλακισμένων.

Ολοι οι κρατούμενοι της πτέρυγας Ε1

Βαρελάς Βασίλειος
Γουρνάς Κώστας
Ελτσιμπάχ Μοχάμεντ
Κουφοντίνας Δημήτρης
Μαζιώτης Νίκος
Μακαδασίδης Αλέξανδρος
Μελέτης Αλέξανδρος
Μελέτης Κωνσταντίνος
Μερκούρι Ραμαντάν
Ναξάκης Γιάννης
Σοφιανίδης Γεώργιος

Τρίτη 03 Φεβρουαρίου 2015

 

https://mpalothia.wordpress.com/2015/02/03/%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B4%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%AF%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CF%81/

Νεότερα από την κατάσταση υγεία του Ν. Ρωμανού.

ΙΑΤΡΙΚΗ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ:Βεβαίωνω ότι στις 18/11/2014, μεταξύ των ωρών 10:30-11:30 π.μ. εξέτασα, μετά από προβλεπόμενες διαδικασίες, στο ιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού, τον κ. Ρωμανό Νικόλαο του Γεωργίου, ετών 21, κρατούμενο στις φυλακές Κορυδαλλού, απεργό πείνας. από 10 Νοεμβρίου 2014 ως και σήμερα.

Η σημερινή εξέταση είναι η 2η εξέταση, από την έναρξη της απεργίας πείνας και μεσολάβησε χρονικό διάστημα 5 ημερών.

Ο απεργός πείνας κ. Ρωμανός Νικόλαος αναφέρει μεγαλύτερη αδυναμία και καταβολή από την προηγούμενη φορά που τον εξέτασα. Όσον αφορά την κόπωση επιβεβαιώνεται ότι δημιουργείται πλέον στην ελάχιστη προσπάθεια (έγερση σε όρθια θέση και ολιγόλεπτη παραμονή, βάδιση πολύ μικρής απόστασης). Ο ίδιος αναφέρει περιορισμένη λήψη υγρών, ενώ χθες και σήμερα δεν έλαβε με τα υγρά καθόλου ζάχαρη. Η απώλεια βάρους καταμετρείται στα 6kg (αντιστοιχία που πλησιάζει το 10% του αρχικού σωματικού βάρους (Αρχικό Σ.Β: 74,800kg), Σημερινό Σ.Β: 68,7kg.

Τα Νέα Αντικειμενικά Ευρήματα είναι τα ακόλουθα:

Δέρμα:

Εμφανής έντονη ωχρότης βλεννογόνων, χροιά ιωτερική, με παράταση του χρόνου, τριχοειδής επαναπλήρωσης (πολύ μεγαλύτερος χρόνος από 2’’).

Αντιδρωσία.

Ξηρότητα στοματικού βλεννογόνου, χειλέων και δέρματος.

Όλα τα ανωτέρω συνιστούν αφυδάτωση μετρίου προς σοβαρού βαθμού.

Καρδιαγγειακό Σύστημα:

Αρτηριακή Πίεση σε όρθια θέση: 80/50mmHg

Αρτηριακή Πίεση σε καθιστή θέση: 100/60mmHg

Σφύξεις σε όρθια θέση: 115/1’

Σφύξεις σε καθιστή θέση: 79/1’

Κορεσμός Οξυγόνου: SpO2: 96-97%

Διαπιστώνεται δηλαδή σημαντικού βαθμού ορθοστατική υπόταση και φλεβοκομβική ταχυκαρδία, γεγονός που αιτιάται πλέον αίσθημα δυσφορίας, ζάλης, αδυναμίας και ελαφριάς δύσπνοιας (στην προσπάθεια).

Παρακλινικά: Μετρηση stick σακχάρου: 58

Ο κ. Ρωμανός Νικόλαος διανύει την 2η εβδομάδα απεργία πείνας και παρουσιάζει έντονες (σχετικά με την διάρκεια της απεργίας) καταβολικές διαταραχές, χρήζει καθημερινού ιατρικού ελέγχου και παρακολούθησης, καθόσον παρουσιάζει σημεία αιμοδυναμικής αστάθειας (πτώση της αρτηριακής πίεσης και ταχυκαρδία), χαμηλή τιμή σακχάρου και πιθανών ηλεκτρολυτικών διαταραχών που δεν ελέγχτηκαν. (δεν έγινε αιμοληψία)

Η επικινδυνότητα της κατάσταση της υγείας του είναι μεγάλη και η ιατρική ετοιμότητα για υποστήριξη πρέπει να έιναι αυξημένη, ώστε να μειώνεται ο κίνδυνος για εμφάνιση σοβαρών επιπλοκών που αποτελούν απειλή για την υγεία και τη ζωή του.

Συνιστώ επανεξέταση από εξωτερικό ιατρό, κάθε δύο μέρες, αν δεν παρουσιαστεί κάτι οξύ στον ενδιάμεσο χρόνο.

ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΝΤΕΛΙΑ
ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟΣ
ΓΕΝ. ΙΑΤΡΟΣ
ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑ Α’ ΕΚΑΒ ΑΘΗΝΩΝ

http://www.social-revolution.gr/2014/11/blog-post_90.html

Παλλήνη : Σάββατο 12/07, 19:30 – Εκδήλωση/συζήτηση “Ενάντια στις φυλακές τύπου Γ΄”

pallini

Το κράτος ενισχύει το οπλοστάσιο του ενάντια στους κοινωνικούς αγώνες – Αυταρχικοποίηση και καταστολή

Στις σημερινές συνθήκες κρίσης, κράτος και κεφάλαιο ισοπεδώνουν κάθε έννοια ασφάλειας στη ζωή, στην εργασία, στη στέγαση, στην παιδεία και οδηγούν τελικά το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού στην εξαθλίωση. Αυτή η υποβάθμιση της ζωής δημιουργεί προϋποθέσεις για μια γενικευμένη αντίδραση και εξέγερση.

Απέναντι σε αυτόν τον κίνδυνο, το κράτος οχυρώνεται επιβάλλοντας ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Με εκτελεστικό όργανο την πλέον ακροδεξιά κυβέρνηση μετά τη χούντα, εφαρμόζει την επίθεση ως καλύτερη άμυνα και επιχειρεί την αναδιάταξη και όξυνση της καταστολής που κορυφώνεται με την απόφαση να δημιουργήσει φυλακές υψίστης ασφαλείας ή αλλιώς φυλακές-κολαστήρια τύπου Γ, ένα νέου τύπου Γκουαντάναμο. Για τους ανθρώπους που μεταφέρονται εκεί το βασανιστήριο της απομόνωσης αποτελεί τον βασικό κανόνα λειτουργίας.

Στο στόχαστρο μπαίνουν οι πολιτικοί αντίπαλοι του καπιταλιστικού συστήματος, οι αντάρτες πόλης, οι απείθαρχοι εντός και εκτός της φυλακής, τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας που ριζοσπαστικοποιούνται και μια σειρά ποινικών καταδίκων.

Με την αυταρχικοποίηση το κράτος επιδιώκει να εξασφαλίσει τη διαιώνιση του συστήματος εκμετάλλευσης μαζί με την επιβίωσή του και να υποτάξει όσους αντιδρούν ή σκέφτονται να αντιδράσουν. Στόχος του είναι ο φόβος των φυλακών υψίστης ασφαλείας να πλανάται σε ολόκληρη την κοινωνία.

Σε μια πρώτη απάντηση σ’ αυτό το φασιστικής έμπνευσης νομοσχέδιο, 4.500 κρατούμενοι με όπλο τα ίδια τους τα σώματα κατέβηκαν σε απεργία πείνας από 23 Ιουνίου έως 1 Ιουλίου. Μαζί τους, αλληλέγγυες/οι διοργανώνουν εδώ και τρείς μήνες δράσεις ενημέρωσης και αντίστασης σε όλη τη χώρα.

Μόνο έτσι, με κοινό αγώνα δεν θα εφαρμοστεί αυτός ο νόμος.

συζήτηση – εκδήλωση

ενάντια στις φυλακές «υψίστης ασφαλείας»

πλατεία Παλλήνης / 12 Ιούλη / 19:30

καλεσμένοι ομιλητές

• Άννυ Παπαρρούσου (δικηγόρος)

• Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων

• Ανοιχτή συνέλευση α/α ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης

προβολή ντοκιμαντέρ

Ρωγμές στα Ανατολικά, Απασφαλισμένοι στα Ανατολικά

Εκδήλωση : https://www.facebook.com/events/293271860846028/?ref_newsfeed_story_type=regular&source=1

Άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου για τη δημιουργία «φυλακών τύπου Γ΄» Αλληλεγγύη στον αγώνα των κρατουμένων

jail01O Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής kai ο Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ) δηλώνουμε κατηγορηματικά την εναντίωσή μας στο νομοσχέδιο που προωθεί η συγκυβέρνηση για τη δημιουργία «φυλακών υψίστης ασφαλείας» στα κολαστήρια-φυλακές της ελληνικής επικράτειας, και το οποίο κατατέθηκε προς ψήφιση στο θερινό τμήμα της βουλής. Παράλληλα εκφράζουμε και την αμέριστη συμπαράστασή μας στους αγώνες των κρατουμένων για δικαιώματα και αξιοπρέπεια και στην απεργία πείνας που χιλιάδες από αυτούς (4.500 περίπου μέχρι σήμερα) πραγματοποιούν από τις 23 Ιούνη. Και σε κάθε περίπτωση καταγγέλλουμε και την αδιαλλαξία της συγκυβέρνησης και του υπουργείου Δικαιοσύνης -μαζί και όλο το σύστημα που βρίσκεται πίσω από αυτούς- και την αδιαφορία τους απέναντι στα δίκαια αιτήματα και στην απεργία πείνας των κρατουμένων.

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο αυτό δημιουργούνται οι «φυλακές τύπου Γ» για τους κρατούμενους «ειδικής κατηγορίας και εξέχουσας επικινδυνότητας» ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονται και οι πολιτικοί κρατούμενοι καθώς και όσοι ποινικοί κρατούμενοι αντιστέκονται στην απάνθρωπη πραγματικότητα του εγκλεισμού. Για όλους αυτούς θα προβλέπεται πλήρης στέρηση των αδειών και -με αγώνες- κεκτημένων όπως τα μεροκάματα που μειώνουν το χρόνο έκτισης ποινής, σκλήρυνση των όρων αποφυλάκισης (10 έτη ως ελάχιστος χρόνος κράτησης), περιορισμός στα επισκεπτήρια και στην επικοινωνία με συγγενείς και φίλους και δημιουργία συνθηκών απομόνωσης και πλήρους επιτήρησης. Η έως τώρα αυθαιρεσία που βίωναν οι κρατούμενοι, θεσμοποιείται με υπερεξουσίες στους διευθυντές και με την ανάθεση της φύλαξης σε ειδικά σώματα της ΕΛ.ΑΣ, ενώ ελαστικοποιείται και η χρήση πυροβόλου όπλου.

Το φασιστικό αυτό νομοσχέδιο, ως βασικό μέρος του συνολικού κατασταλτικού σχεδιασμού του καθεστώτος, έρχεται να δημιουργήσει «μια φυλακή μέσα στη φυλακή» και από μια σκοπιά και να συμπληρώσει το έργο των ήδη ψηφισμένων «τρομονόμων». Στοχεύει στην απομόνωση των «επικίνδυνων» κρατουμένων, τη φίμωση των πολιτικών κρατουμένων, τη συστηματική σωματική και πνευματική τους εξόντωση μέσα στα ειδικά κελιά, στην παρεμπόδιση της ώσμωσης των αγώνων ανάμεσα στους φυλακισμένους αγωνιστές και τους υπόλοιπους κρατούμενους. Ταυτόχρονα μέσω αυτού παρέχονται κίνητρα για την προώθηση του χαφιεδισμού που φτάνουν ως την αποφυλάκιση όσων συνεργάζονται με την αστυνομία.

Παράλληλα, και σε συνδυασμό με την άγρια καταστολή των ταξικών και κοινωνικών αγώνων, στοχεύει και στο σύνολο του κόσμου του αγώνα και στα καταπιεζόμενα κομμάτια της κοινωνίας καταδεικνύοντας το ποια μοίρα επιφυλάσσεται σε όσους τολμούν να αντιστέκονται.

Οι ειδικές συνθήκες κράτησης μέσα στη φυλακή δεν είναι δυνατό να ειδωθούν ως μέτρο αποκομμένο από τις επιβαλλόμενες από τα αφεντικά και τους κυβερνώντες ειδικές συνθήκες διαβίωσης εκτός αυτής. Πίσω από τη μεθόδευση αυτή βλέπουμε ξεκάθαρα το ίδιο το «ολοκληρωτικό καθεστώς εκτάκτου ανάγκης», την εργοδοτική ασυδοσία και τρομοκρατία, τη συνολική επίθεση στα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια που βιώνουμε ως εργαζόμενοι, ως οι «από κάτω» αυτού του άδικου κόσμου.

Απαιτούμε την άμεση απόσυρση του φασιστικού νομοσχεδίου για τη δημιουργία «φυλακών τύπου Γ’»

Να σπάσουμε τη σιωπή που το καθεστώς μέσα από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ επιβάλλει.

Ο αγώνας αυτός να γίνει υπόθεση κι όλων των εργαζομένων και των σωματείων και των συλλογικοτήτων τους. Να γίνει υπόθεση του συνόλου του κόσμου του αγώνα, όλων των καταπιεζόμενων κι εκμεταλλευόμενων κομματιών της κοινωνίας.

Σε ένα κόσμο κοινωνικής αδικίας και άγριας ταξικής εκμετάλλευσης, όσο θα υπάρχουν φυλακές όλων των τύπων, κανείς μας δεν είναι ελεύθερος!

 

ΣΥΒΧΑ-01Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής

Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210 – 3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | http://bookworker.wordpress.com
ΣΕΦΚΣύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ)
Α. Λόντου 6, 10681 Αθήνα, τηλ. 210-3820537, email: sefk@sefk.gr, www.sefk.gr

 

Ζωολογικοί κήποι με ανθρώπους; Φυσικά και υπήρξαν!

Οι ανθρώπινοι «ζωολογικοί» κήποι, που ονομάζονταν επίσης «εθνολογικές εκθέσεις» ή «Negro Villages», ήταν χώροι (περιφραγμένα θεματικά πάρκα) στα οποία εκθέτονταν δημόσια ζωντανοί άνθρωποι τον 180, τον 19ο και στις αρχές του 20ου αιώνα. Αυτό συνέβαινε ώστε οι «πολιτισμένοι» Ευρωπαίοι να δείξουν και να τονίσουν τις πολιτιστικές διαφορές μεταξύ εκείνων δηλαδή του δυτικού πολιτισμού και των μη ευρωπαϊκών λαών. Όπως ήταν επόμενο αυτά τα θεματικά πάρκα χρησιμοποιήθηκαν συχνά ή μόνο για ρατσιστικούς σκοπούς και για να επιβεβαιώσουν έτσι την θεωρία του Δαρβίνου.

Ανθρώπινους ζωολογικούς κήπους βρίσκουμε στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, τη Βαρσοβία, τη Βαρκελώνη, το Αμβούργο και άλλες πόλεις σε όλο τον κόσμο. Ένα «Negro Village» ήταν ο πόλος έλξης για τους παριζιάνους το 1889. Πάνω από 28 εκατομμύρια τον επισκέφτηκαν.

Τους Αφρικανούς τους φωτογράφιζαν δίπλα σε πιθήκους και χιμπατζήδες για να δείξουν στους επισκέπτες, ότι ήταν πιο «συγγενείς» με τα ζώα παρά με τον άνθρωπο. Το 1860, ο Ζωολογικός Κήπος του Παρισιού περιελάμβανε και αιχμάλωτους Ζουλού, Σενεγαλέζους και μαύρους από την Γκαμπόν. Το 1878 στον Ζωολογικό Κήπο του Βερολίνου βρίσκονταν Λάπωνες και Πυγμαίοι.

Το ίδιο έτος, ένας περιοδεύων ζωολογικός κήπος περιέφερε στη Γερμανία Νούβιους, Λάπωνες, Εσκιμώους, Καλμούχους, βουδιστές μοναχούς, Σουδανούς και Ινδιάνους, τους οποίους μάλιστα παρουσίαζε ως εξωτικά είδη. Ευτυχώς το αίσχος αυτό σταμάτησε στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όχι όμως και για τα ζώα.

Για τα ζώα το μαρτύριο συνεχίζεται…

Η αιχμαλωσία ζώων έχει τις ρίζες της στους αρχαίους χρόνους. Το πρώτο θηριοτροφείο θεμελιώθηκε την εποχή των φαραώ, από γυναίκα φαραώ. Αλλού αναφέρεται, ότι πρώτος ο Μέγας Αλέξανδρος δημιούργησε θηριοτροφείο στη Βαβυλώνα, κι αλλού ότι ο πρώτος ζωολογικός κήπος ανήκε στην αρχαία Κίνα.

Τα περιοδεύοντα θηριοτροφεία εμφανίστηκαν στην Ευρώπη ήδη από τα τέλη του 18ου αιώνα. Ήταν οι πρόδρομοι των σύγχρονων τσίρκο, τα οποία συνήθως συμπεριλάμβαναν όχι μόνο την έκθεση ζώων, αλλά και πρωτόγονων ανθρώπινων φυλών, καθώς και εκθέσεις ανθρώπων με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (Freakshows).

Στους νεότερους χρόνους, στις περισσότερες πρωτεύουσες και μεγαλουπόλεις υπήρχαν ζωολογικοί κήποι με μεγάλους αριθμούς άγριων ζώων. Σήμερα τα ζωολογικά πάρκα, δεν έχουν καμιά σχέση με τα κολαστήρια των ζωολογικών κήπων τού χθες. Όμως για τα ζώα δεν αλλάζει τίποτε, αφού γεννιούνται και πεθαίνουν ως ζωντανά μουσειακά εκθέματα, αιχμάλωτα στα χέρια των ανθρώπων.

Σήμερα πλέον, οι ζωολογικοί κήποι έχουν πάψει να εκθέτουν μέλη του δικού μας είδους σε κλουβιά, αλλά συνεχίζεται η σύλληψη άλλων ζώων, η φυλάκισή τους, ο «εγκλιματισμός» τους και η χρήση τους για λόγους ψυχαγωγίας ή απλώς για την ικανοποίηση της ανθρώπινης περιέργειας. Στη νέα ηθική που εδραιώνεται στις μέρες μας, τα ζωολογικά πάρκα δεν έχουν καμιά θέση.

Αλμπερτ Σβάιτσερ: «Ποτέ δεν πάω σε ζωολογικό κήπο, γιατί δεν αντέχω τη λυπηρή εικόνα των ζώων σε αιχμαλωσία».

Πηγές:
– Ρόζα Μηνακούλη, περιοδικό «Γεωτρόπιο» τεύχος 418 Σαββατιάτικης Ελευθεροτυπίας, 19 Απριλίου 2008
– Άρθρο «Ο Κήπος των Ζώων» σελ. 18-24


Πηγή: Ζωολογικοί κήποι με ανθρώπους; Φυσικά και υπήρξαν! | www.zoosos.gr