Μετά από 6 χρόνια βίαιης αναπροσαρμογής των όρων εκμετάλλευσης, καταπίεσης και καταστολής των καταπιεσμένων από το κράτος και το κεφάλαιο, μια περίοδο που κάθε αγώνας χτυπιόταν ανηλεώς από την εξουσία, το τιμόνι της διακυβέρνησης ανέλαβαν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ. Με τον κύριο κυβερνητικό εταίρο να έχει συνυπάρξει στους αγώνες που ξεπήδησαν τα τελευταία χρόνια, μια μεγάλη μερίδα των »από τα κάτω», όχι μόνο τον ψήφισαν αναθέτοντας, έτσι, την επίλυση των προβλημάτων τους στην υποσχεσιολογία του, αλλά του δίνουν και μια περίοδο χάριτος περιμένοντας καρτερικά να παρέχει ακόμη και τα ελάχιστα για τα οποία έχει δεσμευτεί. Υπάρχει, ταυτόχρονα, μια κοινωνική επανανομιμοποίηση της θεσμικής διαμεσολάβησης, της ίδιας της δημοκρατικής λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος, τη στιγμή που η ιστορική μνήμη μας δείχνει πως έχουμε δύναμη να αλλάξουμε την πραγματικότητα αλλά και τους συσχετισμούς δύναμης μέσα στον κοινωνικό ανταγωνισμό μόνο όταν στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις, στις δικές μας αποφάσεις, στους δικούς μας ακηδεμόνευτους αγώνες.

Όσο πιο γρήγορα αντιληφθούμε πως στο όνομα των »έντιμων συμβιβασμών» των πολιτικών διαχειριστών των ζωών μας με τους ευρωπαίους εταίρους προετοιμάζεται η διαιώνιση των δουλικών συνθηκών ζωής που βιώνουμε… όσο πιο γρήγορα αντιληφθούμε πως στο όνομα της εθνικής ενότητας προτάσσεται από την μεγαλύτερη μερίδα των πολιτικών κομμάτων, δυσχεραίνουν οι όροι της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης μας για να συνεχίσει να λειτουργεί η κρατική και καπιταλιστική μηχανή… όσο πιο γρήγορα αντιληφθούμε πως στο όνομα της ασφάλειας, η καταστολή, ακόμη και μεταλλαγμένη συνεχίζει να επιτελεί τον ίδιο ρόλο (χαρακτηριστικό παράδειγμα, το άνοιγμα δικογραφίας για την κατάληψη στην Πρυτανεία του ΑΠΘ και στην Νομική Αθηνών), τόσο πιο γρήγορα θα αποκτήσουμε και τη συνείδηση πως, είτε αφορά επί μέρους ζητήματα, είτε αφορά τη συνολική ανατροπή της μεγάλης φυλακής που βρισκόμαστε έγκλειστοι, την λύση μπορεί να δώσει μόνο ο ανυποχώρητος, αντιιεραρχικός, συγκρουσιακός αγώνας.

Ανεξάρτητα, λοιπόν, από το ποιός αναλαμβάνει τα ηνία της εξουσίας κάθε φορά, για όσους και όσες δεν πέφτουν στην φάκα, η ελπίδα παραμένει ζωντανή μόνο μέσα στον αγώνα. Τη στιγμή αυτή γίνεται ακόμη πιο αναγκαία η επαγρύπνιση από το σύνολο των καταπιεσμένων σε όλα τα ζητήματα:

είτε αναφέρονται στην καταστολή (απεργία πείνας φυλακισμένων και μεταναστών), είτε στην ανατίμηση της ζωής των οικονομικά εξαθλιωμένων και κοινωνικά αποκλεισμένων (αγώνες στους χώρους εργασίας), είτε στην προάσπιση της φύσης από την επέλαση του κεφαλαίου (όπως συμβαίνει στις Σκουριές), αποτελεί συνεχές ζητούμενο η στήριξη στις δυνάμεις των συλλογικών και ακηδεμόνευτων αγώνων.

Μακριά από κομματικές επιταγές η σύνδεση και η επικοινωνία των κινημάτων μεταξύ τους, αποτελεί κομβικό σημείο στην συνέχιση τους. Σπάζοντας τους συντεχνιακούς φραγμούς που αναπαράγουν την ίδια την φύση του καπιταλιστικού συστήματος, οφείλουμε να αναζητήσουμε τους δρόμους για την επανάσταση, συνδέοντας τις δυνάμεις μας αδιαμεσολάβητα πέρα από »κυβερνητικές υποσχέσεις» που είτε εκπληρώνονται, είτε αθετούνται. Θελει, επομένως, συνεχή επαγρύπνιση από τη μεριά μας, γιατί εκτός από την καχυποψία για τις όποιες υποσχέσεις ελλοχεύει ο κίνδυνος για τη δημιουργία κομματικών στρατών σε πιθανή ικανοποίηση συντεχνιακών ζητημάτων. Θέλει υπομονή, δύναμη και θέληση για να μην οδηγηθούμε σε παύση των αγώνων, για να μπορέσουμε να απαντήσουμε συλλογικά και συνολικά στα προβλήματα που το σύστημα παράγει.

Από τις 2 Μαρτίου έχει ξεκινήσει απεργία πείνας από την πλειοψηφία των πολιτικών κρατουμένων από την Ελλάδα και την Τουρκία που βρίσκονται έγκλειστοι στις ελληνικές φυλακές. Πιο συγκεκριμένα, στις 2 Μαρτίου, απεργία πείνας ξεκίνησαν οι πολιτικοί κρατούμενοι Κώστας Γουρνάς, Δημήτρης Κουφοντίνας, Νίκος Μαζιώτης και τα μέλη του Δ.Α.Κ, Τάσος Θεοφίλου, Γιώργος Καραγιαννίδης, Αργύρης Ντάλιος, Αντώνης Σταμπούλος και Φοίβος Χαρίσης, ενώ σταδιακά προστέθηκαν,στις 3 Μαρτίου ο Γιωργος Ιγγλέσης, στις 9 Μαρτίου ο Γρηγόρης Σαραφούδης (Δ.Α.Κ.), στις 11 Μαρτίου οκτώ αγωνιστές από την Τουρκία (πραγματοποιούν κυλιόμενη απεργία πείνας), στις 16 Μαρτίου ο Δημήτρης Μπουρζούκος, Δημήτρης Πολίτης (Δ.Α.Κ.) και ο αγωνιστής από την Τουρκία Mustafa Lafci. Ενώ από τις 23 Μαρτίου συμμετέχει και ο Γιάννης Μιχαηλίδης (Δ.Α.Κ.).Σήμερα την απεργία πείνας συνεχίζουν τα μέλη του Δ.Α.Κ. και οι αγωνιστές από την Τουρκία, με αιτήματα την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ, του κουκουλονόμου και των τρομονόμων 187 και 187α, την απελευθέρωση του πολυτραυματία Σάββα Ξηρού και την οριοθέτηση στην χρήση DNA. Τα συγκεκριμένα αιτήματα, όπως και ο αγώνας στο σύνολο του, δεν αφορά μόνο τους αγωνιστές εντός των τοιχών. Αποτελεί ένα συνολικό αγώνα ενάντια στην καταστολή, το καθεστώς εξαίρεσης και την γενικότερη στρατηγική οχύρωσης κράτους και κεφαλαίου ενάντια στους υπάρχοντες και δυνάμει εχθρούς του. Οι τελευταίοι δεν είναι άλλοι από τους καταπιεσμένους και η επίθεση των εξουσιαστών εναντίον τους στα συγκεκριμένα πλαίσια, ίσως δεν έχει ως όπλα τις απολύσεις και τις εξώσεις, αλλά περιλαμβάνει την χωροταξική ή κοινωνική τους απομόνωση, τον εκφοβισμό τους και τελικά την σωματική και ψυχική τους εξόντωση. Η αντεπίθεση, λοιπόν, οπλίζεται με τα σώματα των φυλακισμένων ως ανάχωμα, με καταλήψεις κτιρίων ως εστίες δράσεων και αντιπληροφόρησης, με παρεμβάσεις σε ΜΜΕ για τη διάχυση των προταγμάτων, με τα πανό, τις μικροφωνικές, τις πορείες, τις συγκρούσεις και τις επιθέσεις που διαχέουν στις πόλεις τα αιτήματα του αγώνα. Εμείς από την πλευρά μας, θέλοντας να δημιουργήσουμε ένα κέντρο αγώνα που θα αποτελεί σημείο σύνδεσης των ανθρώπων και των αγώνων που δεν διατίθενται να αφομοιωθούν, επιλέξαμε να καταλάβουμε το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, απελευθερώνοντας το για λίγο από την γραφειοκρατική εξουσία. Καλούμε κάθε αγωνιζόμενο και κάθε αγωνιζόμενη να πλαισιώσει την κατάληψη, αλλά και τον αγώνα των απεργών πείνας από τις 2/3 στις φυλακές και από 23/3 στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Παρανεστίου Δράμας.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ

Καλούμε σε συνέλευση στο Ε.Κ.Θ. στις 17.00 για τη συνδιαμόρφωση της συνέχισης των δράσεων. Συνέλευση αναρχικών ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης και το θεσμό του εγκλεισμού από το κατειλημμένο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης.

https://mpalothia.wordpress.com/2015/04/07/%CE%B8%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%AF%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CF%84/