Η αναδιάρθρωση του ελληνικού καπιταλισμού δεν μπορεί να σημαίνει παρά μόνο ένα πράγμα: την όξυνση της ταξικής επίθεσης από πλευράς κράτους και αφεντικών σε κάθε εργασιακό και κοινωνικό πεδίο. Την απαξίωση των μισθών και συντάξεων, την χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου, την υπερφορολόγηση και την υποβάθμιση των από καιρό τώρα
στειχειωδών κοινωνικών παροχών, την εντατικοποίηση και επισφαλειοποίηση της δουλειάς,ακολούθησε ένα πρωτόγνωρο κοινωνικό μούδιασμα, μια αδυναμία του εργατικού κινήματος να απαντήσει, να οργανωθεί και να βάλει ένα φρένο σε αυτή την επέλαση.
Το κλίμα ηττοπάθειας που επικρατεί, παρουσιάζει τους μαζικούς αγώνες και αντιστάσεις ως ανώφελους και καταδικασμένους. Εκμεταλλευόμενοι την ρευστή αυτή κατάσταση, οι θιασώτες της εξουσίας – όποιας απόχρωσης και προσανατολισμού- προσπαθούν να ταΐσουν ελπίδες τους καταπιεσμένους με την μεγαλύτερη αυταπάτη
των δημοκρατικών θεσμών: Την συμμετοχή στα κοινά μέσω της εκλογικής διαδικασίας. Το εκλογικό πανηγύρι αποτελούσε πάντα ιδανική μέθοδο αποπροσανατολισμού, εκτόνωσης και αφομοίωσης. Αποπροσανατολισμού, γιατί μετατοπίζει την λύση των καθημερινών προβλημάτων στις πλάτες επίδοξων σωτήρων, εκτόνωσης κάθε φορά που ξεδιπλώνεται η δυναμική του κινήματος και πολλοί προσπαθούν να την μετρήσουν στην κάλπη και αφομοίωσης, μέσω της ψευδαίσθησης οτι όλοι μπορούν να μοιραστούν την πίτα της εξουσίας.
Ιδιαίτερα σε επίπεδο ανάδειξης περιφερειακών και δημοτικών συμβουλίων, τα πράγματα γίνονται πιο σύνθετα. Οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, οι γνωστοί και οι γείτονες προσπαθούν να γίνουν διαχειριστές των τοπικών πολιτικών επιλογών της κεντρικής εξουσίας. Είναι γνωστό άλλωστε πως παρά τις περικοπές στους προϋπολογισμούς και τις εξαγγελίες για νοικοκυρέματα, το ρουσφέτι και σε αυτές τις εκλογές θα πάει γόνατο. Για μια κωλοσύμβαση 5μηνούς διάρκειας, ή καμιά πρόσληψη σε μαγαζί υποστηρικτή κάποιου δημάρχου, θα πουληθούν αξιοπρέπειες και συνειδήσεις. Ταυτόχρονα το παιχνίδι των συσχετισμών δυνάμεων όσων διεκδικούν την κυβέρνηση, πατάει πάνω στις ευρωεκλογές διαμορφώνοντας ένα εικονικό
διακύβευμα( μιας και την ευρωβουλή ο περισσότερος κόσμος την έχει γραμμένη) και αποσκοπεί στην ουσία στην νομιμοποίηση του προγράμματος μιας φιλελεύθερης ή σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης της εξουσίας. Ένα ιδανικό άλλοθι δηλαδή για τους καπιταλιστές να συνεχίσουν να ισοπεδώνουν την ζωή μας και για τους φασίστες να το παίξουν δημοκράτες.
Η εκλογική διαδικασία υποτίθεται πως είναι το μέσο που εκφράζεται η λαϊκή θέληση. Δεν υπάρχει όμως πιο ουσιαστική συμμετοχή στα κοινά, απο τα κύτταρα που δημιουργεί η κοινωνία για να αντισταθεί στους δυνάστες της. Αν τα συνδικάτα δεν ήταν δεξαμενές ψηφοφόρων, αν συνελεύσεις ζωντανεύουν τους χώρους δουλειάς, τις γειτονιές, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια
τότε ίσως οι εκλογές να μην είχαν τέτοιο κοινωνικό αντίκτυπο. Κι όποιος περιμένει κόμματα, φορείς εξουσίας και γραφειοκρατικούς μηχανισμούς να κάνουν κάτι τέτοιο, είναι βαθιά νυχτωμένος.

ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ
ΑΠΟΧΗ – ΑΚΥΡΟ – ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΤΗΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ.

ΤΡΙΤΗ 13 ΜΑΗ, 18:00 ΝΟΜΑΡΧΙΑ

ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

ΕΣΕ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
eseioanninon.squat.gr