Αρχείο ημέρας 13/06/2014
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΕ SITES: ΧΩΡΙΣ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ… ΩΣ ΠΟΤΕ;
Συντάκτης ροής, social media manager, content editor, καταχωρητής, εξωτερικός συνεργάτης με το κομμάτι και πολλά ακόμα: χιλιάδες θέσεις εργασίας έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια στον κλάδο των μέσων μαζικής ενημέρωσης και ειδικότερα στον τομέα των sites και των ηλεκτρονικών εκδόσεων. Μόνο που δεν είναι ούτε ακριβώς θέσεις, ούτε εργασία.Η συντριπτική πλειοψηφία των sites λειτουργούν ως σύγχρονα κάτεργα και οι εργαζόμενοι ως οι δούλοι του 21ου αιώνα. Και οι παραπάνω λέξεις δε χρησιμοποιούνται μεταφορικά αλλά κυριολεκτικά αφού όταν μιλάμε για εργασία σε sites κυρίως έχουμε να κάνουμε με μαύρη, ανασφάλιστη εργασία, 10ωρες και 12ώρες βάρδιες, δουλειά τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες και πενιχρούς μισθούς.
Μία από τις καλύτερες συνθήκες που μπορεί να βρεθεί σε sites είναι το 6ήμερο, 8ώρο «μπλοκάκι» για 400-600 ευρώ καθαρά. Το 6ήμερο συνήθως μεταφράζεται σε 12 συνεχόμενες μέρες δουλειάς και δυο Σ/Κ ξεκούραση το μήνα. Το «μπλοκάκι» (και μερικές φορές η δουλειά από το σπίτι) διασφαλίζει ότι ο σύγχρονος μισθωτός σκλάβος δεν θα έχει τα δικαιώματα που απορρέουν από τη φύση της εξαρτημένης εργασίας που εκτελεί: δεν θα δικαιούται δώρα και επιδόματα, υπερωριακή αμοιβή για τα Σ/Κ, τις νυχτερινές βάρδιες και τις αργίες, δεν θα μπορεί να διαμαρτυρηθεί συνδικαλιστικά, ενώ ως «ελεύθερος επαγγελματίας» θα πληρώνει μόνος του και την ασφάλιση.
Άλλα αφεντικά επιλέγουν να δίνουν τη μόνιμη δουλειά του σαββατοκύριακου σε «εξωτερικούς συνεργάτες», πάντα «μπλοκάκηδες». Κάποιοι επιζητούν μέχρι και 16ωρη εργασία το Σάββατο και άλλο ένα 16ωρο την Κυριακή, και προσφέρουν 150-350 ευρώ καθαρά το μήνα. Και υπάρχουν πάντα και οι μόνιμοι ανακυκλούμενοι, (αποτελούν κανόνα στα αθλητικά sites) οι «εθελοντές» που «μαθαίνουν» τη δουλειά, κάνουν την «πρακτική άσκησή» τους και θα πρέπει να είναι ευχαριστημένοι αν πάρουν κανένα «μαύρο» χαρτζιλίκι πού και πού από το αφεντικό.
Αυτές οι εργασιακές συνθήκες αποτελούν την πραγματικότητα για τους εργαζόμενους στις ηλεκτρονικές εκδόσεις, ακόμα και πριν από την εποχή των μνημονίων. Με την εξάπλωση των διαδικτυακών μέσων και την επέλαση των μέτρων λόγω οικονομικής κρίσης, η κατάσταση έγινε απλώς χειρότερη.
Κάνοντας την κρίση ευκαιρία, ο καθένας πλέον που διαθέτει αρκετό θράσος και τομαρισμό, μπορεί να ξεκινήσει ένα site, μια start-up διαδικτυακή κοινότητα και να «χρειαστεί τη βοήθεια» κακοπληρωμένων και εξουθενωμένων από τα ωράρια εργαζόμενων. Τα αφεντικά εκμεταλλεύονται τις νομοθεσίες των μνημονίων, τις χιλιάδες απολύσεις και τους εκατοντάδες χιλιάδες νέους ανέργους για να μας εκμεταλλευτούν ακόμα περισσότερο, για λιγότερα από τα βασικά και με σκυμμένο το κεφάλι.
Τον ίδιο δρόμο ακολουθούν και τα sites μεγάλων ομίλων με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα όσο γίνεται πιο φθηνό και απροστάτευτο εργατικό δυναμικό, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλιση, χωρίς επιδόματα, χωρίς έστω αυτή την τυπική ιδιότητα του εργαζόμενου ή του ανέργου – μια ανερμάτιστη μάζα εξατομικευμένων «εφέδρων» που άλλοτε θα δουλεύουν, άλλοτε όχι, άλλοτε θα επιβιώνουν, άλλοτε όχι, πάντα όμως σύμφωνα με τις ανάγκες και τις προδιαγραφές των αφεντικών.
Μπροστά σε αυτό το διαμορφωμένο σκηνικό, τα σωματεία του κλάδου των ΜΜΕ αν δεν είναι εντελώς εχθρικά προς τις διεκδικήσεις των εργαζομένων στα sites, είναι αδύναμα να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να προσπάθησουν να προστατεύσουν τους εργαζόμενους από την εργασιακή βαρβαρότητα.
Το μεγαλύτερο δε ανέκδοτο το ακούσαμε πρόσφατα με την ανακοίνωση της βούλησης της ΕΣΗΕΑ για τη δημιουργία «Μητρώου δημοσιογράφων-μη μελών της Ενώσεως» που εργάζονται σε ενημερωτικά διαδικτυακά μέσα. Το Δ.Σ. της ένωσης, δηλαδή, αποφάσισε να προχωρήσει στη δημιουργία ενός μητρώου που, όσο και να ψάξει κανείς, όμοιό του (μη μελών!) δεν έχει καταρτίσει κανένα συνδικαλιστικό σωματείο, «προκειμένου να καταγράψει την κατάσταση που επικρατεί και στη συνέχεια να προχωρήσει σε καίριες παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των συναδέλφων», σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση. Η γελοιότητα ξεχειλίζει.Την τελευταία δεκαετία, κανένα από τα πέντε ΔΣ που πέρασαν από τις καρέκλες του 5ου ορόφου στην Ακαδημίας δεν ασχολήθηκε ποτέ με τους εργαζόμενους συναδέλφους στο διαδίκτυο, ούτε βέβαια έκανε τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να δρομολογηθούν οι χρονοβόρες (και πιθανά αδιέξοδες) διαδικασίες για την αλλαγή του καταστατικού της ΕΣΗΕΑ, ώστε να αποκατασταθεί αυτή η χρόνια αδικία. Και αυτό, βέβαια, συνέβαινε γιατί τόσο τα ΔΣ που περνούν από την ΕΣΗΕΑ, όσο και αρκετά μέλη της, επέλεγαν αυστηρά και ξεδιάντροπα, για καθαρά συντεχνιακούς και ωφελιμιστικούς λόγους, να κρατούν κλειστές τις πόρτες του σωματείου καταδικάζοντας έτσι τους συναδέλφους μας να πέφτουν παντελώς ανυπεράσπιστοι στα χέρια της άγριας εκμετάλλευσης.
Σε όλο αυτό το διάστημα, όλα τα ΔΣ της ΕΣΗΕΑ σφύριζαν αδιάφορα στις δημόσιες εκκλήσεις των συναδέλφων εργαζόμενων στο Ιντερνετ προκειμένου να αναγνωριστεί η ύπαρξή τους από το σωματείο. Οι πεφωτισμένοι συνδικαλιστές όχι μόνο καμώνονταν ότι δεν αναγνωρίζουν τη νέα, ηλεκτρονική πραγματικότητα που διεύρυνε το «πλάτος» της ενημέρωσης και το μέγεθος της σχετικής αγοράς εργασίας, αλλά έκλειναν και τα μάτια (όπως και συνεχίζουν να κάνουν) μπροστά στο γεγονός της απεργοσπασίας πολλών sites κατά τις ημέρες των απεργιακών κινητοποιήσεων, οι ιδιοκτήτες των οποίων καλούν τους εργαζόμενους να δουλέψουν κανονικά, επικαλούμενοι με περισσή υποκρισία, ωσάν να ενδιαφέρονται για τα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων τους, ότι δεν καλύπτονται από την ΕΣΗΕΑ.
Και, εντάξει, τόσο καιρό οι συνδικαλιστές της ΕΣΗΕΑ, υπερασπιζόμενοι τα συμφέροντα της κλειστής δημοσιογραφικής τους κάστας, αρνούνταν να αναγνωρίσουν το αυτονόητο της ύπαρξης των εργαζόμενων στα ιντερνετικά μέσα ενημέρωσης καθιστώντας τους στην πράξη κάτι σαν φαντάσματα. Εντούτοις, είναι αδύνατο να πιστέψει κανείς ότι το σημερινό ΔΣ της ΕΣΗΕΑ δεν γνωρίζει τη γέννηση και ύπαρξη, εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο, τηςΕΝΩΣΗΣ ΕΚΔΟΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ (ΕΝΕΔ), η οποία στεγάζεται στα γραφεία του ΔΟΛ του Σταύρου Ψυχάρη. Αλλά και το πώς, μέσω αυτής της σχετικά νέας «Ενωσης», οι ίδιοι παραδοσιακοί ιδιοκτήτες των ΜΜΕ προσπαθούν να μοιράσουν την καινούρια πίτα, μόνο και μόνο για να την ελέγχουν απόλυτα, λόγος για τον οποίο έχουν αρχίσει τις μονοπωλιακές μετρήσεις της αγοράς στον ηλεκτρονικό Τύπο, στην ουσία με τις ίδιες μεθόδους που χρησιμοποιούσαν και με τον παραδοσιακό, προκειμένου να μοιράσουν τη νέα αγορά: αναμεταξύ τους και με ελάχιστους νεόκοπους παίχτες.
Η ΕΣΠΗΤ, απ’την άλλη, ένα σωματείο με μικρή δυναμική και ακόμα λιγότερη θέληση, έχει αποτύχει να λειτουργήσει οργανωτικά και να βοηθήσει συνολικά στη βελτίωση των συνθηκών εργασίας στα sites. Ο θεσμικός ρόλος του σωματείου δίνει την ευκαιρία για ενημέρωση και ζύμωση με τους εργαζόμενους, χρήση θεσμών και εργαλείων (Επιθεώρηση Εργασίας, έλεγχοι από το ΙΚΑ, κτλ), προσπάθειες οργάνωσης των εργαζομένων και βέβαια σκληρή αντιπαράθεση με τους ιδιοκτήτες των sites. Αντί για αυτό, η συνδρομή του σωματείου περιορίζεται σε μεμονωμένες περιπτώσεις εργαζομένων και αυτό κυρίως στο νομικό κομμάτι της διεκδίκησης.
Οι «αφανείς» εργαζόμενοι του διαδικτύου έχουν περιθώρια αντίστασης και οργάνωσης. Υπάρχουν παραδείγματα όπου οι εργαζόμενοι με την αλληλεγγύη συναδέλφων διεκδίκησαν και κατάφεραν να αποκτήσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα. Η δικαστική απόφαση που ορίζει ότι οι εργαζόμενοι σε sites πρέπει να προσλαμβάνονται και να αμείβονται ως συντάκτες (βλ. αναλυτικά εδώ), η ασφάλιση εργαζομένων μετά από παρεμβάσεις και η συλλογική δύναμη που προκύπτει από τους κοινούς αγώνες, είναι μερικές μόνο ενδείξεις ότι τίποτα δεν έχει χαθεί και ότι μπορούμε να κερδίσουμε τα πάντα.
Επιλέγουμε το δρόμο του συλλογικού αυτοοργανωμένου αγώνα, όχι μόνο ως ζήτημα αξιοπρέπειας, αλλά πλέον και ως αγώνα για τη ζωή και την επιβίωσή μας απέναντι στον ολοκληρωτικό πόλεμο που μας έχουν κηρύξει τα αφεντικά. Πολεμάμε τη διάχυτη μοιρολατρία, τη δουλοπρέπεια και τις καριερίστικες αυταπάτες. Οι εργαζόμενοι στα sites να πιάσουμε το νήμα των εργατικών διεκδικήσεων και να συζητήσουμε για τα εργατικά μας συμφέροντα και τις προοπτικές μας απέναντι στην εργασιακή ισοπέδωση που βιώνουμε. Ταυτόχρονα, να αυτοοργανωθούμε σε οριζόντιες δομές με τους συναδέλφους μας σε κάθε χώρο εργασίας, αλλά και διακλαδικά, και εργαζόμενοι/ες-άνεργοι/ες, με τη συναδελφική μας δύναμη και την ταξική μας αλληλεγγύη, να παλέψουμε από κοινού για
ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΜΕ ΟΣΑ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ
– Μισθό συντακτών, με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα
– Πενθήμερη εργασία με δυο ημέρες ρεπό την εβδομάδα και υπερωριακή αμοιβή για εργασία τα σαββατοκύριακα, τις αργίες και τις νυχτερινές βάρδιες.
– Πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα.
Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, “μπλοκάκηδων”,
“μαύρων”, ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ katalipsiesiea.blogspot.gr
συνέλευση κάθε Τρίτη στις 21.00 στα γραφεία της ΣΒΕΟΔ, Σκυλίτση 10, Εξάρχεια
ΣΜΕΔ Σύγκληση Γενικής Συνέλευσης για την Κυριακή 22 Ιουνίου
Την Κυριακή 22 Ιουνίου, στις 7:00 μ.μ., συγκαλείται η δεύτερη Τακτική Γενική Συνέλευση του ΣΜΕΔ για το έτος, στα γραφεία του Συλλόγου (Μαυρικίου 8 και Μαυρομιχάλη, Νεάπολη Εξαρχείων). Υπενθυμίζουμε ότι η Συνέλευση, ως δεύτερη επαναληπτική, θα πραγματοποιηθεί με απαρτία των παρευρισκομένων μελών, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τον νόμο.
Θέματα Ημερήσιας Διάταξης:
- Ενημέρωση/συζήτηση για τη φορολογία και την ασφάλιση των συναδέλφων, προγραμματισμός σχετικών δράσεων
- Ενημέρωση/συζήτηση για τη δραστηριοποίηση του Συλλόγου στη Θεσσαλονίκη
- Ενημέρωση/συζήτηση για την οικονομική ενίσχυση του Συλλόγου
- Ενημέρωση για εργασιακά-επαγγελματικά θέματα (διεκδικήσεις, προβλήματα, καταγγελίες)
- Συζήτηση σχεδιασμού/προγραμματισμού για το επόμενο διάστημα
- Άλλα τρέχοντα ζητήματα
Το ΔΣ
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΤΗΝ PIZZA FAN! ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΤΗΝ PIZZA FAN ΣΕΠΟΛΙΩΝ
Στις 4 Φλεβάρη 2014 πραγματοποιήθηκε το δικαστήριο της συναδέλφισσας Π.Π. για την ακύρωση της εκδικητικής της απόλυσης από το κατάστημα της Pizza Fan Σεπολίων. Η αγωγή της συναδέλφισσας περιελάμβανε επιπλέον την απαίτηση να αναγνωριστεί η υπαλληλική της ιδιότητα (απολύθηκε με αποζημίωση εργάτη) καθώς και οι πραγματικές ώρες και ημέρες εργασίας που -όπως έχει γίνει κανόνας στην εν λόγω αλυσίδα- ήταν περισσότερες από αυτές της σύμβασής της.
Η απόφαση της δίκης βγήκε στα μέσα Μαΐου. Ακύρωση της απόλυσης της συναδέλφισσας, πληρωμή μισθών υπερημερίας καθώς και ποσό για ηθική βλάβη. 10.500 ευρώ συνολικά. Η απόφαση αυτή αποτελεί μεγάλη νίκη όσον αφορά τα σωματεία ΣΒΕΟΔ και ΣΣΜ και τους αγώνες τους στην pizza fan. Νίκη και για όσες συλλογικότητες, ομάδες, άνεργους κι εργαζόμενους από άλλους κλάδους συμμετείχαν με τον τρόπο τους σε αυτούς τους αγώνες. Η απόφαση δικαιώνει νομικά πλέον τα λεγόμενα των σωματείων για την pizza fan Σεπολίων, που δεν απέχουν από τα λεγόμενα που ισχύουν για κάθε κατάστημα της pizza fan. Τέτοιες νίκες δείχνουν στα αφεντικά της pizza fan πως η αυθαιρεσία τους έχει όρια. Όταν κάποιο μέλος σωματείου κατόπιν διεκδικήσεων απολύεται, όμως παίρνει πίσω τη δουλειά, φαίνεται στους/στις υπόλοιπους-ες εργαζόμενους-ες πως τα σωματεία κερδίζουν αγώνες όταν παλεύουν και άρα είναι άξια εμπιστοσύνης. Επίσης φαίνεται πως τα καθεστώτα που το κάθε αφεντικό εφαρμόζει, μπορούν να ανατραπούν.
Αναμένουμε την εκδίκαση της υπόθεσης της Π.Π. στις 10/12 για τα δεδουλευμένα καθώς και της Ι.Μ. που εργαζόταν στο ίδιο κατάστημα στις 17/12.
ΕΝΗΜEΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ
Τα αφεντικά της Pizza Fan Σεπολίων, ονόματι Πρινάρης και Στρατουδάκη, επέλεξαν να εκπροσωπηθούν από τον κ. Μερεκούλια, τον δικηγόρο που χειρίζεται γενικότερα τις υποθέσεις της Pizza Fan και ο οποίος πολύ συχνά βρίσκεται σε δίκες και σε τριμερής συναντήσεις στην Επιθεώρηση Εργασίας για διάφορα αφεντικά του εν λόγω brand name. Όπως, μάλιστα, ο ίδιος έχει δηλώσει, είναι ο νομικός σύμβουλος της μητρικής εταιρείας, ο αρμόδιος να βγάζει κάθε φορά το φίδι από την τρύπα σε εργατικά ζητήματα που προκύπτουν στα καταστήματα franchise – παρόλο που στα καταστήματα αυτά υπεύθυνος για το προσωπικό είναι ο εκάστοτε εργοδότης.
Πέραν όμως της συγκεκριμένης επιλογής δικηγόρου (ή επιβολής κι ανάθεσης;) – και ό, τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται και να κάνει ξεκάθαρη τη σχέση και εξάρτηση, στρατηγική και χρηματική, καταστήματος και μητρικής – τα αφεντικά του καταστήματος Σεπολίων έσυραν στο δικαστικό μέγαρο πέντε από τους εργαζόμενους, είτε απειλώντας, είτε τάζοντας περισσότερες ώρες εργασίας, ώστε να καταθέσουν ψευδείς ένορκες μαρτυρίες λίγο πριν από την ημέρα της εκδίκασης της υπόθεσης. Όλοι και όλες τους κατέφθασαν συνοδεία των αφεντικών, Πρινάρη και Στρατουδάκη, και όλη η διαδικασία πραγματοποιήθηκε υπό την εποπτεία τους. Από την πλευρά των σωματείων παρευρέθησαν μέλη από το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων (ΣΣΜ) και ένα από τη Συνέλευση Βάσης Οδηγών Δικύκλων (ΣΒΕΟΔ) καθώς και η συνάδελφος Π.Π.
Κατά τη διάρκεια των καταθέσεων, τα αφεντικά δασκάλεψαν τους εργαζόμενούς τους να απαντήσουν καταφατικά σε όσα ρωτούσε η δικαστική υπάλληλος. Επίσης τους διέταζαν να μην σκύβουν το κεφάλι, ένδειξη προφανώς ντροπής, αλλά εκείνοι τους αγνόησαν κατά την παρουσία της συναδέλφου. Στις καταθέσεις τους, υπέγραψαν πως κανείς και καμία πότε δεν έχει δουλέψει παραπάνω ώρες και ημέρες από αυτό που αναγράφεται στη σύμβαση, πως στην πιτσαρία που εργάζονται τα αφεντικά τους είναι απολύτως τυπικά, πως απέλυσαν την Π.Π. για οικονομοτεχνικούς λόγους και πως έχουν δει την Π.Π. να δουλεύει σε κρεοπωλείο στην Ομόνοια (!!). Παρόλα αυτά, μία από τις ψευδομάρτυρες ζήτησε επιτόπου συγγνώμη στην Π.Π. ενώ μια δεύτερη της είπε πως το έκανε για να καταφέρει να πάρει σύνταξη. Σε προσωπικές κουβέντες που έγιναν κατόπιν με όλους τους, φάνηκε πραγματικά πως κανείς τους δεν είχε ιδέα τι υπέγραψε.
Την ημέρα της εκδίκασης της υπόθεσης, η αίθουσα ήταν γεμάτη με αλληλέγγυους-ες και η έκπληξη για τα αφεντικά της Pizza Fan δεν άργησε να έρθει. Μέλος του σωματείου ΣΒΕΟΔ που δουλεύει ακόμα στο κατάστημα Σεπολίων, συνάδελφος της Π.Π. για σχεδόν 1 ½ χρόνο, εμφανίστηκε λίγο πριν ξεκινήσει η δίκη και άφησε αποσβολωμένους αφεντικά και δικηγόρο. Η συνάδελφος Κ.Π. παρευρέθη και υπερασπίστηκε τα λεγόμενα της Π.Π. περιγράφοντας το αληθινό καθεστώς εργασίας και την καθημερινή πραγματικότητα που επικρατεί σε αυτό το κατάστημα, τα όσα ζει και βλέπει η ίδια, την άκρατη εργοδοτική αυθαιρεσία και τις συνεχείς παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας.
Στη συνέχεια παρουσιάστηκε ένας από τους ψευδομάρτυρες, αδερφός του ενός αφεντικού, ονόματι Μιχάλης Στρατουδάκης, ο οποίος προφανώς δεν είχε μάθει καλά το ποίημα του και έτσι, άδοξα υπέπεσε σε «λανθασμένες» για τα αφεντικά ειλικρίνειες. Ενώ, αρχικά, ισχυρίστηκε πως η Π.Π. απολύθηκε για οικονομοτεχνικούς λόγους και άρα το προσωπικό μειώθηκε, σε ερώτηση του προέδρου για τον αριθμό των εργαζομένων την παρούσα στιγμή στο μαγαζί, αυτός ισχυρίστηκε πως είναι μεγαλύτερος από αυτόν προ της απόλυσης της Π.Π.
Τα μέλη των σωματείων έθεσαν πολύ καλά στα αφεντικά της PizzaFan και σε κάθε αφεντικό πως απέναντι τους δεν έχουνε φοβισμένα ανθρωπάκια να παρακαλάνε για τρία μεροκάματα. Αλλά έχουν ανθρώπους που στέκονται δίπλα στους συναδέλφους τους και που καταλαβαίνουν πως η λύση για τα προβλήματα της εξαθλίωσης που ζούμε δεν είναι να κάνουμε τα στραβά μάτια στα αφεντικά και τις παράλογες απαιτήσεις τους, αλλά να απαντάμε σε αυτούς συλλογικά.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓYΗ Η ΣΥΝΑΔΕΛΦΙKH ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚA ΦEΡΝΕΙ ΤΑΡΑΧH!
http://somateioserbitoronmageiron.blogspot.gr/2014/06/pizza-fan.html
Μπαράζ Απολύσεων στην Χαλυβουργία
γράφει ο salut y Ⓐnarcosindicalismo
Γενναία απόφαση της γενικής συνέλευσης των χαλυβουργών του Βόλου η οποία απέρριψε τις νέες αξιώσεις του Μάνεση για μειώσεις στους μισθού τους.Το όχι ειναι μια ηχηρή άρνηση στην εργοδοσία και τους λακέδες της.Στα σκυλιά της εργοδοσίας αλλά και παρακρατικούς τραμπούκους που στο παρελθόν είχαν επιτεθεί στους εργαζόμενους της χαλυβουργίας.
Εν τω μεταξυ εγκρίθηκαν ομαδικές απολύσεις στη Χαλυβουργία Ελλάδος.Τις απολύσεις ενέκρινε κατά πλειοψηφία, με ψήφους 4 υπέρ και 3 κατά, το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ) και το αμέσως ερχόμενο διάστημα αναμένεται να απολυθούν 45 από τους 74 εργαζομένους.Η εργοδοσία τηςεπιχείρησης επικαλέστηκε το αυξημένο κόστος ενέργειας υποστηρίζοντας ότι, αν δεν γινόταν δεκτό το αίτημα των απολύσεων, επρόκειτο να κλείσει και το εργοστάσιο του Βόλου.
ακολουθεί η είδηση απο το:
Μαζικές Απολύσεις στη Χαλυβουργία
«Η εργατική τάξη και τα αφεντικά δεν έχουν τίποτα το κοινό. Δεν μπορεί να υπάρξει καμία ειρήνη εφ’όσον η πείνα και η ανέχεια υπάρχουν ανάμεσα σε εκατομμύρια εργαζομένους, ενώ οι λίγοι, που αποτελούν τα αφεντικά κατέχουν όλον τον παραγόμενο πλούτο.»
Προοίμιο του καταστατικού των IWW
Έχει τεκμηριωθεί από πολλές έρευνες, πόσο ψευδές είναι το οτι το εργασιακό κόστος είναι κρίσιμος παράγοντας για τη βιωσιμότητα και το κόστος λειτουργίας μιας επιχείρησης (με καπιταλιστικούς όρους) στην Ελλάδα. Παρόλα αυτά, αναπαράγεται συνεχώς το ίδιο παραμύθι, σε μια προσπάθεια (δυστυχώς καθόλου αποτυχημένη, κρίνοντας από το ως τώρα αποτέλεσμά της) επίκλησης στο «φιλότιμο» των εργαζομένων «να βάλουν πλάτη» καθώς και στην δημιουργία κοινωνικής συναίνεσης στην ανατροπή κάθε εργασιακού κεκτημένου. Λίγο ο φόβος, λίγο η εθελοδουλεία, λίγο η άγνοια και η βλακεία, λίγο περισσότερο ίσως η αδυναμία των εργαζομένων να ορθώσουν ικανό λόγο και πράξη σε μαζικό επίπεδο, έχουν επιβάλλει στην εργασιακή καθημερινότητα το σύνδρομο της Στοκχόλμης: Η ψεδαίσθηση οτι υπάρχει ή οτι μπορεί να υπάρξει μια «εθνική προσπάθεια για την ανάπτυξη», μια «εθνική προσπάθεια για την μείωση της ανεργίας» έχει βρει αποδέκτες στο μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας. Και η πραγματική σχέση αιτίου-αιτιατού αναφορικά με την κρίση, την ανεργία, την μείωση των μισθών, την όλο και μεγαλύτερη μεταφορά υπεραξίας από τους εργαζόμενους στους εργοδότες (επίσης τεκμηριωμένη), δεν είναι κρυμμένη αλλά παραμελημένη.
Κάποια πράγματα όλοι μπορούν να τα σκεφτούν. Αλλά δεν σκέφτονται. Έχουν ξεμάθει να σκέφτονται. Δεν ενδιαφέρονται να σκέφτονται. Σκέφτονται μόνο όταν πρέπει να πείσουν τον εαυτό τους οτι το να σκύβουν το κεφάλι είναι η μόνη λύση.
Μαζικές Απολύσεις στη Χαλυβουργία.
Η εργοδοσία δεν μπήκε καν στον κόπο να πει οτι το εργατικό κόστος είναι υψηλό. Πως θα μπορούσε άλλωστε να στηρίξει κάτι τέτοιο; Η ίδια ομολογεί οτι ο κύριος ανταγωνισμός της (στον οποίο δεν μπορεί να ανταπεξέλθει) προέρχεται απο χώρες όπως η Ιταλία, η Αγγλία, η Γαλλία και όχι από το Πακιστάν, την Ινδία, την Τουρκία, που θα μπορούσε να επικαλεστεί το εργοδοτικό κόστος. Με τον ίδιο τρόπο πάνε περίπατο και τα αναπαραγόμενα απο διάφορα παπαγαλάκια περι του «κακού» σωματείου που δεν επέτρεπε αναδιάρθρωση, λίγες απολύσεις κλπ: το εργοστάσιο της ίδιας εταιρείας με το «καλό» σωματείο στο Βόλο , είναι σε χειρότερη θέση απο αυτό του Ασπροπύργου, με μονοήμερη νυχτερινή απασχόληση του 1/10ου του προσωπικού. Και προφανώς, τα σωματεία στην Αγγλία ή στην Ιταλία δεν είναι «καλύτερα» από αυτό του Ασπροπύργου.
Η εργοδοσία επικαλέστηκε επίσης αύξηση του κόστους από το τιμολόγιο της ΔΕΗ: Ναι, αλλά αυτό είναι αποτέλεσμα της μερικής ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, της απορρόφησης από αυτήν του κόστους χρεωκοπίας των άλλων-παρόχων-«ανταγωνιστών της» (που είσαι καημένη ανταγωνιστικότητα που θα χαμήλωνες τα τιμολόγια), και της σχετικής επιταγής της τρόικας (που επιβάλλει ενέργειες για την «άρση των αγκυλώσεων της οικονομίας»). Αποδεικνύεται δηλαδή οτι η μείωση του εργατικού κόστους της ΔΕΗ καθόλου δεν συσχετίζεται με μείωση της τελικής τιμής στον καταναλωτή, το αντίθετο μάλιστα. Και το παραμύθι περι κακών συνδικαλιστών που δεν επιτρέπουν στην ΔΕΗ να «βελτιώσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες/αγαθά προς τον πολίτη» πάει περίπατο. Για όσους το πίστεψαν δηλαδή, γιατί οι «σοβαροί» επιχειρηματίες, που ξέρανε από τότε να σκέφτονται, είχαν ήδη κάνει τα κουμάντα τους, π.χ. ΜΟΤΟΡ ΟΊΛ-ΜΕΤΚΑ οι οποίες εγκαίρως έφτιαξαν μονάδες ηλεκτροπαραγωγής για να έχουν θετικό ισοζύγιο. Βέβαια, κάποιος «κακόπιστος» θα μπορούσε να πει (και θα είναι ηλίθιος αν δεν το πει) οτι σε αντίθεση με τις παραπάνω εταιρείες οι οποίες επειδή έχουν μεγάλο επενδεδυμένο κεφάλαιο και αδυναμία-απροθυμία μεταφοράς των εγκαταστάσεών τους στο εξωτερικό, ο μάνεσης είχε ήδη προβλέψει το ενδεχόμενο μιας μετακόμισης: σου λέει γιατί να εκσυγχρονίσω το παλιό μου μαγαζί, όταν με τα ίδια λεφτά φτιάχνω άλλο σε μέρος που δε θα δίνω λογαριασμό σε κανένα; Έτσι, για να καταλαβαίνουμε τι σημαίνει «εθνική προσπάθεια για την αντιμετώπιση της κρίσης»: είναι η προσπάθεια των εργοδοτών να βρούν δούλους χωρίς να χρειάζεται να μετακομίσουν.
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ 18/6
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΙΣ 18 ΙΟΥΝΗ, στάση εργασίας 9.00-13.00Συγκέντρωση στις 9:00 στο ΤΣΜΕΔΕ (Κολοκοτρώνη 4) και στη συνέχεια πορεία στο Υπουργείο Εργασίας
Η επίθεση της κυβέρνησης–ΕΕ-ΔΝΤ και κεφαλαίου κατά του κόσμου της δουλειάς συνεχίζεται αμείωτη. Ο ανελέητος κοινωνικός πόλεμος ισοπεδώνει τους μισθούς και τις ζωές μας ενώ στο παραμύθι της «ανάπτυξης» της τροικανής κυβέρνησης των μνημονίων, προστίθενται άνεργοι,διαθέσιμοι προς απόλυση, συγχωνεύσεις και διάλυση σχολείων και νοσοκομείωνκαι καταστολή και τρομοκρατία ακόμη και όταν οι εργαζόμενοι δικαιώνονται στα δικαστήρια όπως έγινε με τις καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών.
Οι τεχνικοί, βιώνουμε την επίθεση κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου, σαν εργαζόμενοι με απληρωσιά, εξαντλητικά ωράρια και αυταρχισμό στους χώρους εργασίας, σαν άνεργοι και υποαπασχολούμενοι χωρίς βασικά δικαιώματα, χωρίς δικαίωμα σε ταμείο ανεργίας και ανασφάλιστοι αφού δεν μπορούμε να πληρώσουμε τις τεράστιες αυξήσεις των εισφορών, συχνά οδηγούμαστε στην μετανάστευση.
Η διευκόλυνση των απολύσεων, τα ελαστικά ωράρια και μια σειρά άλλων νόμων τροφοδοτούν παραπέρα την κατάσταση. Από την άλλη πλευρά χιλιάδες άνεργοι συνάδελφοί μας καλούνται να δουλέψουν στις νέες μορφές «εργασίας», στα «κοινωφελή» προγράμματα και τα Voucher, αποδεχόμενοι να δουλέψουν για 5 μήνες, χωρίς στοιχειώδη δικαιώματα, με αμοιβές κάτω των 500€. Σε σχέση με το ασφαλιστικό δρομολογείται η κατάργηση της ασφάλισης. Δεκάδες χιλιάδες μηχανικοί και τεχνικοί στερούνται ιατροφαρμακευτικής κάλυψης, ενόσω είναι άνεργοι, τα χρέη στο ταμείο (ΤΣΜΕΔΕ και ΟΑΕΕ για τα μπλοκάκια) διαρκώς διογκώνεται, ενώ πλέον δρομολογείται η κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων για οφειλές σε ταμεία μέσω του ΚΕΑΟ.
Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας (ΣΣΕ) υπονομεύει οποιαδήποτε διαπραγματευτική δυνατότητα είτε στους μισθούς, είτε γενικά στην εργασία, ενώ ο εκβιασμός για ατομική συμφωνία και υποταγή στους όρους της εργοδοσίας είναι καθημερινός. Με την υπογραφή της νέας ΕΓΣΣΕ, ο εργοδοτικός-υποταγμένος συνδικαλισμός της ΓΣΕΕ δήλωσε υποταγή στους εργοδότες. Επιβεβαίωσε άμεσα το πάγωμα των τριετιών και των κατώτατων μισθών πείνας, 586 ευρώ μεικτά και 511 για τους νέους, όπως επιβλήθηκαν από τα μνημόνια μέχρι το 2017. Συν-εταιρίστηκε με τον ΣΕΒ πιο μακροπρόθεσμα στην προώθηση της πολιτικής της ανταγωνιστικότητας, της επιχειρηματικότητας, των ειδικών οικονομικών ζωνών και της πριμοδότησης του κεφαλαίου με χρήμα και δωρεάν δουλειά. Της πολιτικής που στραγγαλίζει τη δημόσια εκπαίδευση, επιβάλλει ευελιξία και διαρκή πιστοποίηση σαν προϋπόθεση άσκησης της τέχνης ή του επαγγέλματος, χωρίς επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα, που ανακυκλώνει κακοπληρωμένους άνεργους – απασχολήσιμους χωρίς δυνατότητα συλλογικής αντίστασης και διαπραγμάτευσης. Της πολιτικής που καθιερώνει την προσωρινότητα «τύπου γαλέρας» όχι σαν έκτακτο μέτρο αλλά σαν κυρίαρχο εργασιακό θεσμό διαλύοντας τον εργαζόμενο την αμοιβή και τη ζωή μέσα σ’ αυτόν.
Όμως αυτή η επίθεση δεν έχει φτάσει ακόμα στο τέλος της. Την επόμενη περίοδο, δρομολογούνται νέα μέτρα (πολλά εκ των οποίων σχεδιάζεται να ψηφιστούν από τα θερινά τμήματα της βουλής) όπως η απελευθέρωση των απολύσεων, η μείωση συντάξεων, η συγχώνευση ταμείων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των φυσικών πόρων.
Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας.
Η απάντηση μας πρέπει να δοθεί μέσα από το μαζικό εργατικό κίνημα στους δρόμους.
Η εκκωφαντική σιωπή τους της γραφειοκρατίας της ΓΣΕΕ, όλο το προηγούμενο διάστημα, σε μια σειρά δυναμικών εργατικών και κοινωνικών αγώνων αντίστασης απέναντι στη διάλυση εργατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών, δείχνει ότι δεν θέλουν και δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Αντιθέτως, λειτουργούν σαν εργαλείο των εργοδοτών εξασφαλίζοντάς τους φθηνό εργατικό δυναμικό, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, βάζοντας τη βούλα στη μετατροπή της εργασίας σε «απασχόληση» καθώς με πρόσχημα την ανεργία, αναγνωρίζουν και διακηρύσσουν ότι θα προωθήσουν το καθεστώς των μαθητειών και των «ωφελειών».
Ο συνδικαλισμός και οι εργατικοί αγώνες δεν είναι υπόθεση κάποιων «ειδικών», αλλά υπόθεση όλων των εργαζομένων. Και παράλληλα αποτελεί ευθύνη όλων μας η όποια τύχη μπορεί να έχουν οι αγώνες αυτοί, τόσο στον κλάδο μας όσο και γενικότερα στο εργατικό κίνημα. Ήρθε η ώρα, οι εργαζόμενοι και άνεργοι τεχνικοί, να ξαναβγούμε στο δρόμο, προσπερνώντας αυτή την απραξία της ηγεσίας της ΓΣΕΕ για να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση που βιώνουμε καθημερινά στους χώρους εργασίας. Ήρθε η ώρα να συντονιστούμε με τα σωματεία του κλάδου, αλλά και τα πρωτοβάθμια σωματεία, να διαμορφώσουμε ένα μέτωπο αγώνα μαχόμενων σωματείων και ομοσπονδιών και να δώσουμε ξανά δυναμικά και ανυποχώρητα τις μάχες απέναντι στην τρόικα, την κυβέρνηση αλλά και την εργοδοσία. Να δώσουμε ξανά τη μάχη για αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη, πιάνοντας το νήμα από τους επίμονους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος, από τον αγώνα των 595 καθαριστριών του Υπ. Οικονομικών για επαναπρόσληψή τους, αλλά και όλων των συναδέλφων που σηκώνουν ανάστημα στους χώρους δουλειάς μην υποκύπτοντας στον εκφοβισμό της εργοδοσίας.
Η απεργιακή κινητοποίηση της 18ης Ιούνη να σηματοδοτήσει τους αγώνες στη νέα κατάσταση να εκφράσει τις αγωνίες μας, την απαίτησή μας για αξιοπρεπή ζωή, τη συλλογική αντίσταση που πρέπει να προτάξουμε στον κλάδο ώστε να συγκροτήσουμε ένα μέτωπο αγώνα για την ανατροπή της επίθεσης κυβέρνησης –ΕΕ-κεφαλαίου.
Διεκδικούμε:
· Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους. Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις και άρση όλων των περικοπών που επιβλήθηκαν από τον Γενάρη του 2010. Κατάργηση των ατομικών συμβάσεων εργασίας, της ελαστικής και μαύρης εργασίας. Να πληρωθούν άμεσα από την εργοδοσίας, όλα τα δεδουλευμένα των εργαζόμενων. Κανονικές προσλήψεις – κατάργηση του ΔΠΥ.
· Κατάργηση των Κοινωφελών προγραμμάτων εργασίας και των Voucher. Πλήρη αναγνώριση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, κανονικές προσλήψεις από τους οργανισμούς και τις εταιρίες που χρησιμοποιούν τέτοια προγράμματα.
· Άμεσα μέτρα ανακούφισης και επιβίωσης των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων – Αναγνώριση των άνεργων και υποαπασχολούμενων τεχνικών. Διαγραφή των χρεών τους προς το ταμείο και όσων αποδεδειγμένα δεν μπορούν να πληρώσουν. Αξιοπρεπές επίδομα ανεργίας με επέκτασή του για όλο το διάστημα της ανεργίας, προνοιακές παροχές. Απαλλαγή από την καταβολή εισφορών για το διάστημα της ανεργίας.
· Ταμεία για τους ασφαλισμένους και όχι για τις τράπεζες. Αποκλειστικά δημόσια, καθολική και υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. Περίθαλψη για όλους τους ασφαλισμένους ανεξάρτητα από χρέη προς το ταμείο. Κατάργηση των εισφορών στον κλάδο υγείας. Μόνιμη ανάκληση των υπέρογκων αυξήσεων εισφορών για τους μηχανικούς. Δραστική μείωση τους. Να πληρώσουν κράτος, τράπεζες, εργοδότες. Όχι στις κατασχέσεις. Κατάργηση του ΚΕΑΟ.
· Να μην κλείσει κανένα νοσοκομείο και σχολείο, καμία δημόσια ή δημοτική υπηρεσία. Υπεράσπιση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών, να μην περάσει το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών. Δωρεάν, δημόσια και ποιοτική υγεία και ιατροφαρμακευτική κάλυψη.
· Να μην περάσει καμία απόλυση και διαθεσιμότητα. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. 35ωρο/5θήμερο/7ωρο
· Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών και λαϊκών ελευθεριών, ενάντια στον εργοδοτικό δεσποτισμό, την κρατική καταστολή και τη φασιστική βία.
· Ανατροπή της πολιτικής και του μαύρου μετώπου: ΕΕ – ΔΝΤ – ΣΕΒ και της κυβέρνησης. Μονομερής κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων με άμεση εκδίωξη της τρόικας και ακύρωση όλων των βάρβαρων μέτρων σε βάρος των εργαζομένων.
Καλούμε σε
στάση εργασίας την Τετάρτη 18 Ιουνίου 9πμ-1μμ,
συγκέντρωση και παράσταση διαμαρτυρίας στις 9:00 στο ΤΣΜΕΔΕ(Κολολοκοτρώνη 4) με στόχο τη σφράγιση των βιβλιαρίων ανέργων και υποαπασχολούμενων συναδέλφων
πορεία στο Υπουργείο Εργασίας και το Υπ. Οικονομικών
για τα αιτήματά μας, μαζί με άλλους αγωνιζόμενους κλάδους και συμπαραστεκόμενοι στις 595 αγωνιζόμενες καθαρίστριες.
—
http://www.somt.gr/
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ
Κάτω τα χέρια από τον αγώνα των εργατών της ΒΙΟΜΕ/ ψήφισμα αλληλεγγύης
Συναγωνιστές/τριες, οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ βρίσκονται αντιμέτωποι με την προκλητική προσπάθεια της πρώην εργοδοσίας για καταστολή του αγώνα τους. Σας καλούμε να εκδηλώσετε άμεσα την αλληλεγγύη και τη στήριξής σας, υπογράφοντας το παρακάτω ψήφισμα ή στέλνοντας κάποιο δικό σας κείμενο.
Για ενημέρωση για τις εξελίξεις και συνδιαμόρφωση κοινών δράσεων και κινητοποιήσεων για τη στήριξη του αγώνα, καλούμε σωματεία, συλλογικότητες, οργανώσεις, πρωτοβουλίες, στέκια, κοινωνικούς χώρους, λαϊκές συνελεύσεις, κάθε εργαζόμενο/η και άνεργο/η, σε έκτακτη ανοιχτή συνέλευση την Τετάρτη 18 Ιούνη, 19:00, στο Πολυτεχνείο (Πατησίων, κτ. Γκίνη).
Τα κείμενα με τις υπογραφές σας παρακαλούμε να στέλνονται στο protviome@gmail.com ή στο protbiometal@gmail.com
Για περισσότερες πληροφορίες: http://biom-metal.blogspot.de
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς,
Σωματείο Εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ
Πρωτοβουλίες Αλληλεγγύης στον αγώνα των εργατών της ΒΙΟΜΕ
Το προτεινόμενο κείμενο ψηφίσματος:
Κάτω τα χέρια από τον αγώνα των εργατών της ΒΙΟΜΕ
Με δικαστική προσφυγή που κατατέθηκε ξαφνικά επιχειρείται η επιστροφή της εξαφανισμένης εδώ και 2,5 χρόνια εργοδοσίας της ΒΙΟΜΕ στη διοίκηση του εργοστασίου και η εκδίωξη των εργαζομένων από αυτό.
Η εργοδοσία, η οποία έχει καταδικαστεί σε 126 μήνες φυλάκισης συνολικά για χρέη προς τους εργαζόμενους, σε συνεργασία με τη διορισμένη σύνδικο, ζητάει να επιστρέψει για να οδηγήσει σε πτώχευση τη ΒΙΟΜΕ ώστε να αποφύγει τα χρέη προς τους εργαζόμενους αλλά και προς το ΙΚΑ και το δημόσιο, και να εκκενώσει το εργοστάσιο.
Δηλώνουμε τη στήριξή μας στους εργαζόμενους της ΒΙΟΜΕ, οι οποίοι με τον πολύχρονο μαχητικό αγώνα τους και την προσπάθειά τους να λειτουργήσουν οι ίδιοι το εργοστάσιο έχουν βάλει φραγμό στην εργοδοτική λεηλασία και έχουν ανοίξει το δρόμο για να πάρουμε την παραγωγή και τη ζωή μας στα χέρια μας.
Η εργοδοτική αυθαιρεσία δεν θα περάσει! Θα μας βρουν απέναντί τους!
Όλοι και όλες μαζί θα υπερασπιστούμε το δικαίωμα των εργαζομένων να ζήσουν με αξιοπρέπεια.
Να απορριφθεί η κατάπτυστη αίτηση που πρόκειται να εκδικαστεί στις 8 Ιούλη.
Αλληλεγγύη και στήριξη στο αυτοδιαχειριζόμενο εγχείρημα των εργατών της ΒΙΟΜΕ για τη νίκη του δίκαιου αγώνα τους!
Υπογραφές:
…………………
Βραζιλία : “Προληπτικές”συλλήψεις αναρχικών και αντιφασιστών μια μέρα πριν την έναρξη του μουντιάλ
H αστυνομία της Βραζιλίας εισέβαλε σε σπίτια ακτιβιστών και προχώρησε σε 8 συλλήψεις αναρχικών και αντιφασιστών την παραμονή του Παγκοσμίου Κυπέλλου της FIFA .
Ενημερώσεις από τις εξελίξεις
UPDATE 1: Τα ονόματα των συλληφθέντων ακτιβιστών είναι : Elisa Quadros (Sininho), Thiado Rocha μαζί με την κοπέλα του Duda, David Paixão (γιος του Eloisa Samy, ο οποίος είναι δικηγόρος). Η Anne Josephine συνελήφθη επίσης εξαιτίας της σχέσης της με τον Game Over, ο οποίος δεν ήταν στο σπίτι του και ήταν ο ακτιβιστής, που οι αστυνομικοί έψαχναν αρχικά, μην βρίσκοντάς τον συνέλαβαν την Anne, γεγονός που δείχνει καθαρά μια εκδικητική σύλληψη. Οι αστυνομικοί κατάσχεσαν τους υπολογιστές τους, όπως φαίνεται όσοι είναι εναντίον της FIFA διώκονται ποινικά σήμερα στην Βραζιλία. Όλοι τους μεταφέρθηκαν σε διαφορετικά αστυνομικά τμήματα στο Ρίο. Οι ακτιβιστές κινητοποιούνται για να αντιταχθούν και να πολεμήσουν τις πολιτικές διώξεις στο όνομα του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
UPDATE 2: H Elisa είναι ο κύριος μάρτυρας στη δίκη στρατιωτικών αστυνομικών, οι οποίοι έχουν μηνυθεί με την κατηγορία , ότι προσπάθησαν να ενοχοποιήσουν ψευδώς με δόλο ακτιβιστές κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων του περασμένου έτους. Οι αστυνομικοί είναι οι Fabio Pinto και Tenente Bruno Ferreira. Η πρώτη ακροαματική διαδικασία της δίκης των αστυνομικών ξεκινάει σήμερα.
UPDATE 3: Άλλοι 2 ακτιβιστές συνελήφθησαν- ανεβάζοντας τους συλληφθέντες σε 6 μέχρι τώρα – το όνομα του ενός από αυτούς είναι Eduarda Castro, όπως ανακοινώθηκε από τους Anonymous του Ρίο.
UPDATE 4: Άλλα δύο άτομα συνελήφθησαν, ο ένας είναι αναρχικός που ανήκει στο στο Μαύρο Μπλοκ και ο άλλος αντιφασίστας που ανήκει στην RASH. Οι πρώτες συλλήψεις ξεκίνησαν πριν από 3 ώρες, αστυνομία εισέβαλε στα σπίτια τους στις 6:30 το πρωί. Το γεγονός αυτό αποτελεί μια σαφής προσπάθεια εκφοβισμού την κοινωνίας που διοργανώνει διαμαρτυρίες για το Παγκόσμιο Κύπελλο που ξεκινάει αύριο. Είναι, επίσης, πολιτική της αστυνομίας και κατάχρηση εκ μέρους του κράτους της Βραζιλίας. Φαίνεται ότι μπορεί να προσαχθούν βάσει του νόμου « για την εθνική ασφάλεια», το οποίο θα μπορούσε να σημαίνει ότι μπορεί να κατηγορηθούν για «τρομοκρατία ».
Αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο αποτελεί ένα από τα πιο αμφισβητούμενα στην Βραζιλία, το 70 τοις εκατό των κατοίκων το αποδοκιμάζουν, το ίδιο και στον υπόλοιπο κόσμο, όπου θα οργανωθούν δεκάδες εκδηλώσεις για να μποϊκοτάρουν τον ταξικό στην ουσία πόλεμο, που διεξάγει η FIFA εναντίον της εργατικής τάξης της Βραζιλίας.
200.000 χιλιάδες πάνοπλοι αστυνομικοί και πύραυλοι έχουν συσταθεί για να προστέψουν την πιο διεφθαρμένη οργάνωση του Παγκόσμιου Κυπέλλου. Διαβάστε εδώ λεπτομέρειες : https://omniatv.com/blog/4470
(μετάφραση/προσαρμογή Sylvia)
Αναδημοσίευση από : omniatv.com
Σχόλιο της mpalothia :
Παρ όλες τις “προληπτικές” συλλήψεις αναρχικών και αντιφασιστών, δεν κατάφεραν ούτε στο ελάχιστο να μειώσουν τις πορείες, τις διαδηλώσεις και τις συγκρούσεις πριν και κατά την διάρκεια της έναρξης του παγκοσμίου κυπέλλου. Σε ολόκληρο τον κόσμο η εξουσία, οι εκπρόσωποι της και οι μπάτσοι τα υπάκουα τσιριάκια τους, δεν μπορούν να καταλάβουν ένα απλό γεγονός : Τις εξεγέρσεις, τις δημιουργεί και τις διαχειρίζεται ο απλός λαός. Μπορεί οι αναρχικοί και οι αντιφασίστες να βρίσκονται πάντα στην πρώτη γραμμή και να είναι από τους πρώτους που θα βρεθούν στα κελιά των φυλακών ή νεκροί από την κρατική φασιστική βία, αλλά σε ΚΑΜΙΑ απολύτως περίπτωση δεν αποτελούν τους αρχηγούς/ ηγέτες των κινημάτων. Είναι το διαρκώς αναμμένο φιτίλι της εξέγερσης. Διδάσκουν την αμφισβήτηση, την σύγκρουση και το πως να μάχεσαι το καπιταλιστικό κράτος. Μετά η εξέγερση παίρνει το δρόμο της.
Δύναμη στα αδέρφια που μάχονται κάθε μορφής φασισμό σε ολόκληρο τον κόσμο.
Δύναμη στους εξεγερμένους σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Ποτέ δεν θα καταστείλουν αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν
http://mpalothia.com/2014/06/13/%CE%B2%CF%81%CE%B1%CE%B6%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%B7%CF%80%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82%CF%83%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%81/
MOUNDIAL~BRASIL η αλήθεια πίσω απο τη βιτρίνα και τις διαφημίσεις
Ζυγή χρονιά το 2014 και οι ποδοσφαιρόφιλοι ξέρουν ότι τις ζυγές χρονιές το καλοκαίρι είναι γεμάτο μπάλα, είτε με euro είτε με mundial. Το φετινό mundial, γίνεται στη Βραζιλία, μια χώρα κατεξοχήν συνδεδεμένη με το ποδόσφαιρο. Μια χώρα που έχει βγάλει κάποιους από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές στον κόσμο, μια χώρα που γεμίζει τα ρόστερ όλων των προηγμένων ποδοσφαιρικά χωρών του πλανήτη. Ήλιος, σάμπα, μπάλα, copacabana, ipanema, λυγερά κορμιά να λικνίζονται στους ρυθμούς του μουντιάλ ,είναι κάποια από τα στερεότυπα που τα συστημικά μίντια έχουν παράγει και προωθούν, σε εκπομπές και μεταδόσεις. Είναι όμως τα πράγματα έτσι?
Πίσω από κάθε τέτοια μεγάλη διοργάνωση – είτε μουντιάλ, είτε euro, είτε μουντομπάσκετ, είτε ολυμπιακοί αγώνες, ξέρουμε ότι κρύβονται τεράστια οικονομικά συμφέροντα, που βρίσκουν την ευκαιρία να κάνουν ονειρεμένες μπίζνες, με την ανοχή του λαού, πετώντας το τυράκι της εθνικής υπερηφάνειας, της διαφήμισης και ανάδειξης της εκάστοτε χώρας στο εξωτερικό, της δόξας και τιμής που θα φέρει η ντόπια ομάδα σαρώνοντας όλους τους αντιπάλους, της εισροής εκατοντάδων χιλιάδων τουριστών που θα αφήσουν τα ωραία τους λεφτά. Ενδεικτικά, δαπανήθηκαν 35 δισεκατομμύρια δολάρια χρήματα πολιτών της Βραζιλίας ενώ η FIFA θα κερδίσει 15 δισεκατομμύρια δολάρια και θα πληρώσει μηδενικό φόρο. Ειδικά εδώ στην Ελλάδα της κρίσης, που 10 χρόνια πριν διοργανώθηκαν οι ολυμπιακοί αγώνες και υποτίθεται έχουμε δει τη πορεία της φωτιάς, που αφήνει στάχτες πίσω της, θα πρέπει να μην τσιμπάει κανείς πια.
Τέτοια γεγονότα είναι για το παγκόσμιο κεφάλαιο μια ευκαιρία για ακόμα μεγαλύτερο κέρδος για τους λίγους, πατώντας πάνω στους πολλούς. Αυτό επιτυγχάνεται με αύξηση της κρατικής καταστολής και καταπάτηση δικαιωμάτων, ώστε να τρομοκρατήσει και να αναχαιτιστεί η αντίσταση των από τα κάτω.
Ας δούμε λοιπόν ποια είναι η αλήθεια, για τη Βραζιλία του μουντιάλ, μια αλήθεια που ποτέ δεν θα ακούσετε από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, για λόγους εμφανείς.
Στο βωμό των νέων γηπέδων και των σύγχρονων υποδομών, που φτιάχτηκαν για να φιλοξενήσουν τη «γιορτή του ποδοσφαίρου», χύθηκε το αίμα εκατοντάδων εργατών από εργατικά ατυχήματα, ουσιαστικά δολοφονίες. Στο βωμό του κέρδους του πολυεθνικού κεφαλαίου, των εξουσιαστών, το κράτος της Βραζιλίας καταστρέφει τις φαβέλες, τα μοναδικά καταλύματα πάμφτωχων οικογενειών της Βραζιλίας. Δε διστάζει να δολοφονεί όποιον αντιστέκεται, προκειμένου να χτιστούν κατασκευές και οικήματα καπιταλιστικής/ καταναλωτικής χρήσης προκειμένου να βρει χώρο η κάθε πόλη, που φιλοξενεί αγώνες, για να κυκλοφορούν οι δυτικοευρωπαίοι τουρίστες σε ένα συμβατό με αυτό που βλέπουν στα καθεστωτικά ΜΜΕ περιβάλλον. Eτσι δημιουργούνται οικόπεδα και επιχειρήσεις φιλέτα, ξεπλένεται χρήμα και βάζουν τα λεφτά του λαού στη τσέπη πετώντας ψίχουλα για το θεαθήναι. Το περιβάλλον λεηλατείται και η φύση καταπατείται, οι ιθαγενείς αντιστέκονται στην προσπάθεια εξαφάνισης τους. Η εμπορική ανάπτυξη των κυκλωμάτων που εξαναγκάζουν παιδιά και γυναίκες στη πορνεία, βρίσκονται σε άψογη συνεργασία με το κράτος. Βαρόνοι ναρκωτικών και βαρόνοι του σύγχρονου σκλαβοπάζαρου, την ίδια στιγμή που η αστυνομική βία και η κρατική καταστολή δείχνει το πιο σκληρό της πρόσωπο στους φτωχούς και στους εξεγερμένους, τη στιγμή που τα εργασιακά θυμίζουν όλο και πιο πολύ μεσαίωνα, που η ελευθερία των Βραζιλιάνων περιορίζεται όλο και περισσότερο, λύνουν και δένουν.
Η αντίδραση των συνειδητοποιημένων κατοίκων της Βραζιλίας στο πόλεμο που δέχονται είναι μεγάλη και αποφασιστική. Η αντίσταση, η διεκδίκηση της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας είναι μονόδρομος για τους καταπιεσμένους. Απεργίες, διαδηλώσεις, συγκρούσεις. Τα τελευταία δυο χρόνια, μαίνονται σφοδρές συγκρούσεις με μαζική συμμετοχή, σε κάθε πόλη της Βραζιλίας, με κεντρικό αίτημα τα λεφτά που σπαταλούνται για το μουντιάλ, και θα σπαταληθούν και για τους ολυμπιακούς αγώνες που θα γίνουν εκεί σε 2 χρόνια, να πάνε προς όφελος του λαού. Να δημιουργηθούν υποδομές, όχι για τέτοια φαραωνικά γεγονότα, αλλά για περίθαλψη, σχολεία, στέγαση. Να σταματήσει η καταστροφή του περιβάλλοντος, να σταματήσουν οι διωγμοί και ο ξεσπιτωμός, η αστυνομική βία. Να σταματήσει η άγρια επίθεση του κράτους με νόμους και φυλακές που καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι κινητοποιήσεις και οι απεργίες έχουν και αιτήματα, όπως μείωση των εισιτηρίων στις αστικές συγκοινωνίες, αυξήσεις μισθών, κοινωνικές παροχές κ.α. Η Βραζιλία είναι τόσο μακριά κι όμως όλα αυτά μας είναι πολύ οικεία.
Ας μιλήσουμε και λίγο για το λαοφιλέστερο άθλημα του σήμερα. Το ποδόσφαιρο που προωθεί το σύστημα είναι ξεζουμισμένοι, ντοπαρισμένοι, εκατομμυριούχοι αστέρες-ποδοσφαιριστές-ρομπότ, που παίζουν κοντά στα 100 παιχνίδια το χρόνο και μαζεύονται κάθε 4 χρόνια για να «απολαύσει ο πλανήτης το στημένο ποδοσφαιρικό υπερθέαμα» και να αρχίσει ο τζόγος. Κάποιοι είναι τόσο εθισμένοι στη κουλτούρα του ποδοσφαίρου που τους πουλάνε, που έχουν γίνει άνθρωποι χωρίς κριτική σκέψη, απόλυτοι καταναλωτές και εύκολα χειραγωγήσιμοι. Εξουσία , κεφάλαιο, κράτος και παρακράτος, στοχεύουν στη πλήρη αλλοτρίωση της κουλτούρας του ποδοσφαίρου και στη δημιουργία άβουλων ακολουθητών που χρησιμοποιούνται και ως στρατός υπεράσπισης των συμφερόντων τους κάτω από τη σημαία της θεάς ομάδας.
Οι παίχτες παίζουν υπό τη σημαία κάποιας χώρας, ώστε να τονωθεί το εθνικό αίσθημα εκατομμυρίων προλετάριων σε κάθε γωνιά και να ξεχάσουν την ταξική τους υπόσταση, κάτω από τα σύμβολα του εκάστοτε έθνους, να παραμερίσουν προσωρινά τα προβλήματα επιβίωσης τους και να εκτονωθούν, ενωμένοι με τους αστούς, τους γιάπηδες, τα αφεντικά, τους ρουφιάνους, τους μαφιόζους και τους φασίστες του τόπου τους, βγάζοντας την καταπίεση τους ως οργή προς τη κατεύθυνση που τους δείχνει το καθεστώς κι όχι εναντίον του. Είναι ακόμη νωπές οι μνήμες στην Ελλάδα, από τους πανηγυρισμούς του 2004 και τα πογκρόμ εναντίον μεταναστών κάτω από το σύνθημα «δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ» και τις δολοφονίες 3 μήνες αργότερα αλβανών μεταναστών, που τόλμησαν να πανηγυρίσουν τη νίκη της δικής τους εθνικής.
Εμείς, ως antifaleague, πετάμε τις σημαίες και τα εθνικά σύμβολα που μόνο στόχο έχουν την χειραγώγηση και τον διαχωρισμό των ανθρώπων σε διαφορετικά στρατόπεδα, ιεραρχώντας την αξία της ζωής ανάλογα με το που γεννήθηκε κάποιος, και ως μέρος του κινήματος που αγωνίζεται για την καταστροφή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, ως άτομα που αγαπάμε το ποδόσφαιρο όπως το θέλουμε, μακριά από σπόνσορες, εμπορικά συμφέροντα, γιγάντιες διοργανώσεις που καταστρέφουν περιβάλλον και ανθρώπινες ζωές στο όνομα του κέρδους, αρνούμαστε να συμμετάσχουμε, ακόμη και ως τηλεοπτικοί θεατές/καταναλωτές, σ αυτό το αισχρό πανηγύρι και δηλώνουμε την συμπαράσταση μας, στα αγωνιζόμενα κομμάτια του λαού της Βραζιλίας που εναντιώνονται – ακόμη και με το αίμα τους- στην πλήρη υποδούλωση και απαξία των ζωών τους. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας, στους κατοίκους της κάθε φαβελας που διώχθηκαν, στους απεργούς, στους φοιτητές και τους άνεργους, στις φυλές των ιθαγενών του Αμαζόνιου που κατασπαράζεται, σε όλους όσους αντιστέκονται και μάχονται ενάντια στη πλήρη υποδούλωση, ενάντια στο διωγμό και τον αφανισμό, είτε με τον ένα τρόπο είτε με τον άλλο.
Το μουντιαλ είναι άλλο ένα κομμάτι της βάρβαρης επίθεσης που έχει εξαπολύσει το κράτος της Βραζιλίας για να εξυπηρετήσει και το ντόπιο αλλά προπάντων το παγκόσμιο κεφάλαιο. Αυτό που συμβαίνει στην Βραζιλία και όπου άλλου είναι και δική μας υπόθεση. Ο πόλεμος των τάξεων. Ο αγώνας για την κοινωνική απελευθέρωση είναι παγκόσμιος.Ο αγώνας των από τα κάτω δεν είναι μόνο δίκαιος αλλά και επιβεβλημένος.
Μποικοτάζ στο μουντιαλ
Αλληλεγγύη στους Εξεγερμένους της Βραζιλίας
Πόλεμος στο πόλεμο των αφεντικών
Antifa League Athens
https://antifaleague.espivblogs.net/
Παρέμβαση στο τηλεφωνικό κέντρο της OnLine Sales
Παρέμβαση, με μοίρασμα κειμένου και μικροφωνική, πραγματοποιήσαμε την Τετάρτη 4 Ιουνίου στο τηλεφωνικό κάτεργο της εταιρείας OnLine Sales στον Κεραμεικό. Αφορμή ήταν η πρόσφατη απόλυση δύο συναδελφισσών επειδή θέλησαν τα αυτονόητα (αντίγραφο των συμβάσεων και πληρωμή των υπερωριών).
Έξω από το χώρο της εταιρείας μαζευτήκαμε περίπου 40 συνάδελφοι και αλληλέγγυοι οι οποίοι διαμαρτυρηθήκαμε για τις άδικες απολύσεις, αλλά και για τις άθλιες συνθήκες εργασίας, μοιράζοντας εκατοντάδες κείμενα στους εργαζόμενους της εταιρίας και τους περαστικούς, ενώ η εργοδοσία είχε φωνάξει τους μπάτσους για προστασία και παρέμειναν εκεί μέχρι και το τέλος της συγκέντρωσης.
Αναλυτικά το κείμενο που μοιράσαμε:
Αναλυτικά το κείμενο που μοιράσαμε:
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΚΑΙ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΩΝ ΜΑΣ Ε.Δ. ΚΑΙ Η.Κ. ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ OnLine Sales
Τα τελευταία χρόνια γινόμαστε μάρτυρες μιας συνεχούς περικοπής και ολίσθησης των εργατικών δικαιωμάτων. Κεκτημένα δεκαετιών καταστρατηγούνται και από τα αφεντικά μεθοδεύονται κινήσεις για ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης. Μια έκφανση αυτής της ζοφερής πραγματικότητας αντιμετωπίζουν και οι εργαζόμενοι στο τηλεφωνικό κέντρο OnLine Sales. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι πρόσφατες απολύσεις των συναδελφισσών μας Ε.Δ. και Η.Κ.
Πιο συγκεκριμένα, στις 07/05/2014 το αφεντικό της ΟnLine Sales προχώρησε στην απόλυση της συναδέλφισσας Ε.Δ. Τους δύο μήνες που η Ε.Δ. εργαζόταν στην εν λόγω εταιρεία ζητούσε συνεχώς τη σύμβασή της, αλλά και ένα συμπληρωματικό έγγραφο [1], χωρίς, ωστόσο, να της δίδονται. Έπειτα από την πάροδο δύο μηνών η εταιρεία τελικά «φιλοτιμήθηκε» να δώσει αντίγραφο της σύμβασης, αλλά απέφυγε να δώσει το συμπληρωματικό αυτό έγγραφο ανακοινώνοντας ότι θα το δώσει κάποια άλλη στιγμή. Στην απλή ερώτηση της συναδέλφισσας αν θα το πάρει σίγουρα στα χέρια της, το αφεντικό την απέλυσε με την αιτιολογία ότι τόλμησε και τον αμφισβήτησε!
Στις 12/05/2014 το αφεντικό απέλυσε μία ακόμα συνάδελφό μας, την Η.Κ., επειδή αρνήθηκε να συνεχίσει να δουλεύει απλήρωτη και πέραν του ωραρίου της, μέχρι να πιάσει το «στόχο πώλησης» της εταιρείας. Η απαίτηση αυτή, όπως θα διαβάσετε και παρακάτω, είναι καθημερινότητα στο εν λόγω τηλεφωνικό κέντρο.
Αρκετοί συνάδελφοι υποχρεώνονται να εργάζονται πολλές απλήρωτες ώρες πέραν του κανονικού ωραρίου, εάν δεν πιάσουν τους καθημερινούς παράλογους στόχους της εταιρείας. Οι προσβολές και η ψυχολογική πίεση αποτελούν καθημερινό φαινόμενο. Η εταιρεία βρίσκει πρόσφορο έδαφος στο φόβο της απώλειας της εργασίας που οδηγεί την πλειοψηφία των εργαζομένων να δουλεύει υπερωριακά, χωρίς αυτές οι ώρες εργασίας να μετουσιώνονται σε χρηματικές απολαβές.
Η εντατικοποίηση της εργασίας, η συνεχής αξιολόγηση και οι απλήρωτες υπερωρίες κάτω από την ασφυκτική πίεση των team leaders έχουν αρχίσει να γίνονται καθημερινότητα στο εν λόγω τηλεφωνικό κέντρο… Σύμφωνα με καταγγελίες που μας έγιναν, δεν είναι λίγες οι φορές που 4ωροι συνάδελφοι αναγκάζονταν να κάθονται απλήρωτοι έως και 3 ώρες παραπάνω υπό το φόβο μιας ενδεχόμενης απόλυσης και ουσιαστικά να εργάζονται κατά μέσο όρο 7 ώρες ημερησίως με το μισθό πείνας που αναλογεί σε έναν 4ωρο, δηλαδή 250 ευρώ.
Για τους παραπάνω λόγους η συνέλευσή μας παρενέβη δύο φορές (στις 08/04/14 και στις 09/05/14) στη συγκεκριμένη τηλεφωνική εταιρεία προσπαθώντας να σπάσει το τείχος της σιωπής και του φόβου που έχει ήδη διαμορφωθεί. Υπό την πίεση της πρώτης μας παρέμβασης, δύο μέρες αργότερα (στις 10/04/14), η εργοδοσία αναγκάστηκε να αλλάξει τις συμβάσεις και μετέτρεψε όλους τους 4ωρους σε 6ωρους. Αναγνώρισε έτσι ότι όντως οι συνάδελφοι δούλευαν παραπάνω από το κανονικό χωρίς να πληρώνονται αναλόγως.
Βέβαια, οι αυθαίρετες απαιτήσεις του αφεντικού της OnLine Sales, για την επίτευξη των παράλογων στόχων κερδοφορίας του, δε σταμάτησαν να υφίστανται. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν υποχρέωση για εμάς τους εργαζόμενους. Η OnLine ”Slaves”, όπως θα μπορούσε κάλλιστα να λέγεται η εταιρεία, δεν ξεφεύγει από το γενικότερο κανόνα των εργασιακών συνθηκών που επικρατούν στα call centers. Για αυτό και πρέπει σε κάθε τηλεφωνικό κέντρο να οργανωνόμαστε, να συλλογικοποιούμαστε και να απαντούμε ενωμένα στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες.
Ας προτάξουμε την αλληλεγγύη μας στο χώρο εργασίας βγαίνοντας ο καθένας από το καβούκι του και ας κάνουμε βέβαιο στα αφεντικά της ΟnLine Sales, της PhoneMarketing, της Wind, της Vodafone, της Teleperfomance, της Ηοl, της Ώθησης και κάθε τηλεφωνικού κάτεργου ότι θα μας βρίσκουν πάντα απέναντι τους.
ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΦΙΣΣΩΝ ΜΑΣ Ε.Δ. ΚΑΙ Η.Κ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΟΣΑ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ, ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΕΣ
ANTIΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ ΚΑΤΕΡΓΑ
[1] Η εργοδοσία έβαλε όλους τους εργαζόμενους να υπογράψουν το εν λόγω συμπληρωματικό έγγραφο χωρίς καν να τους δώσει το χρόνο να διαβάσουν τι θα υπέγραφαν. Μέσα στους όρους αυτού του εγγράφου ήταν και η απαίτηση οποιοσδήποτε εργαζόμενος, από τη στιγμή που θα αποχωρούσε από την εταιρεία και για ένα χρόνο μετά, να μην εργαστεί σε άλλο «ανταγωνιστικό» τηλεφωνικό κέντρο!!!
| Είμαστε μία συνέλευση εργαζομένων και ανέργων τηλεφωνητ(ρι)ών. Η συνέλευσή μας λειτουργεί οριζόντια, αυτοοργανωμένα και αντιιεραρχικά. Συζητάμε και αποφασίζουμε το λόγο και τις δράσεις μας συνθέτοντας τις απόψεις μας, μακριά από κομματικές γραμμές και λογικές ανάθεσης. Η συνέλευσή μας διέπεται από τις διαδικασίες βάσης στοχεύοντας στην οργάνωση των αντιστάσεών μας στα τηλεφωνικά (και όχι μόνο) κάτεργα. Βρισκόμαστε κάθε 1η και 3η Τετάρτη του μήνα στο Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής (Εξάρχεια, Λόντου 6 και Μεσολογγίου, β’ όροφος) στις 20:00.
Πηγή: Proledialers |
Απαγόρευση της πολιτικοποίησης, της αυτομόρφωσης και της ελευθερίας του λόγου μέσα στη φυλακή
‘Θέλουν να είναι ελεύθεροι να διατηρήσουν το βασανιστήριο που είναι η φυλακή υπερ-υψίστης ασφαλείας και να συνεχίσουν την επέκταση του φυλακο-βιομηχανικού συμπλέγματος (και την ολοένα αυξανόμενη φορολογία λόγω αυτού) χωρίς να υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα κριτικής ενάντια σ’ αυτό που κάνουν, καταπνίγοντας όλες τις φωνές διαμαρτυρίας.’
Δήλωση κρατουμένου, από την απομόνωση του Corcoran State Prison.
Μετά τη λήξη της απεργίας πείνας των κρατουμένων στην Καλιφόρνια πέρσι το καλοκαίρι, η σύνταξη του νομοσχεδίου ΑΒ1652, για την ψήφιση του οποίου δίνεται μάχη σε δικαστικές αίθουσες και επιτροπές, εχει σκοπό να προάγει κάποιες βελτιώσεις όσον αφορά την παύση της επ’ αόριστον κράτησης στην απομόνωση και της κατηγορίας των κρατουμένων ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης χωρίς στοιχεία. Ταυτόχρονα, το Συμβούλιο Φυλακών στην Καλιφόρνια, επιτίθεται στα ήδη κεκτημένα δικαιώματα των κρατουμένων σε μια ιστορικά σημαντική στιγμή για το ρεφορμισμό των φυλακών προς το καλύτερο, επιχειρώντας να εισάγει νέους περιορισμούς στους κανόνες λειτουργίας των φυλακών. Προσπαθώντας να παρουσιάσει τον αγώνα των κρατουμένων ως μια άκαρπη προσπάθεια, δεν αντιτίθεται απλά στο νομοσχέδιο ΑΒ1652, αλλά για εκφοβισμό, προωθεί μια αυστηροποίηση των κανονισμών λειτουργίας των φυλακών. Ο φόβος για ένα ξεσηκωμό ή μια απεργία πείνας που θα έχει την κλίμακα αλλά και τη στήριξη των περσινών κινητοποιήσεων, με νέα αιτήματα των κρατουμένων, κάνει το σύστημα να δείξει το πραγματικό του πρόσωπο, ως προστάτης των συμφερόντων των ιδιωτικών φυλακών.
Το Συμβούλιο των Φυλακών της Καλιφόρνιας, με νέες προτάσεις για τροποποιήσεις των κανονισμών ασφαλείας, εισηγείται επίσημα την επιβολή πολιτικής λογοκρισίας στο περιεχόμενο γραπτών κειμένων που εισέρχονται μέσα στις φυλακές. Αυτό αποσκοπεί στην απαγόρευση κάθε είδους επαφής των κρατουμένων με βιβλία, εφημερίδες και γραπτά έντυπα που έχουν πολιτικό και ιστορικό περιεχόμενο, καθώς και υλικό που αφορά την πολιτισμική ταυτότητα ανθρώπων που συνήθως ανήκουν σε μειονότητες. Μερικά παραδείγματα εφημερίδων που θα απαγορευτούν σε περίπτωση νομιμοποίησης αυτών των μέτρων: Prison Focus, SF Bay View, Abolitionist, Prison Legal News, Turning The Tide, Final Call, ακόμα και οι New York Times.
Κρατούμενοι και ακτιβιστές, κάνουν λόγο για εγκληματοποίηση της πολιτικής παιδείας και του πολιτικού διαλόγου μέσα στις φυλακές, αφού η πολιτική σκέψη είναι ο μεγαλύτερος εχθρός ενός συστήματος που βασίζεται στον κοινωνικό αποκλεισμό και την οικονομική εκμετάλλευση των κρατουμένων. Συγκεκριμένα, η εγκληματοποίηση αυτή αποσκοπεί στη δημιουργία μιας απολίτικης κουλτούρας μέσα στη φυλακή που (ευελπιστούν οτι) θα οδηγήσει στην πλήρη αποδυνάμωση της αυτο-οργανωμένης δράσης των κρατουμένων, πλήττοντας έτσι όχι μόνο τον αγώνα που δίνεται τώρα ενάντια στη χρήση της απομόνωσης στη φυλακή αλλά και την κοινή μελλοντική τους δράση που θα έχει πολιτικό υπόβαθρο. Τα βιβλία και έντυπα πολιτικού περιεχομένου, προσφέρουν στους κρατούμενους μια άλλη αντίληψη των βιωμάτων και της κατάστασής τους, μέσα από την οποία κατανοούν την ανάγκη για πάλη για τα δικαιώματά τους και για καλύτερες συνθήκες. Στην Καλιφόρνια, που απαγορεύεται η γραπτή επικοινωνία κρατουμένων, που κρατούνται σε κελιά υπερ-υψίστης ασφαλείας, μεταξύ τους, τα βιβλία αυτά τους προσφέρουν βοήθεια, στήριξη και γνώση, αποδεικνύοντας τους πως δεν είναι μόνοι σ’ αυτό που περνούν, κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία γι’ αυτούς στην απομόνωση.
Τα νέα μέτρα, προνοούν επίσης την απαγόρευση της αλληλογραφίας με αναφορές στις συνθήκες που επικρατούν μέσα στις φυλακές, αφού αυτό πλέον θα θεωρείται καταπάτηση των κανονισμών ασφαλείας των φυλακών. Έτσι, οποιουδήποτε είδους αλληλογραφία με τέτοιο περιεχόμενο, θα κατακρατάται απο τους αρμόδιους υπαλλήλους των φυλακών και δεν θα αποστέλνεται, ενώ εισερχόμενη αλληλογραφία δεν θα φτάνει ποτέ στους παραλήπτες της. Με την αύξηση της δύναμης των δεσμοφυλάκων, που θα έχουν ως καθήκον τον έλεγχο της αλληλογραφίας και την επιβολή της λογοκρισίας αυτής, θα είναι πολύ εύκολη η στέρηση της αλληλογραφίας χωρίς κανένα λόγο, αφού οι δεσμοφύλακες δεν θα ελέγχονται και δεν θα τιμωρούνται από κανένα.
Ο αντίκτυπος της επικοινωνιακής απομόνωσης που θα επιβληθεί, θα θέσει εμπόδια στη συλλογική δράση των κρατουμένων, των οικογενειών τους και των ακτιβιστών, αφού οποιαδήποτε επικοινωνία επι του θέματος θα θεωρείται παραβίαση του κανόνα για την ασφάλεια της φυλακής, με συνέπειες για τον κάθε κρατούμενο. Οι κρατούμενοι δεν θα μπορούν να μιλήσουν ελεύθερα για την καταπάτηση των δικαιωμάτων τους και για τα γενικότερα προβλήματα των φυλακών, αφού η τιμωρητικότητα των καινούριων μέτρων εγκληματοποιεί την ελευθερία του λόγου τους. Η αντεπίθεση που δέχεται ο αγώνας για την κατάργηση αλλά και το ρεφορμισμό των φυλακών, δύο (ξεχωριστά) κινήματα που απειλούν τα οικονομικά συμφέροντα του φυλακο-βιομηχανικού συμπλέγματος, βρίσκεται σε μια μεταβατική φάση: από τα αντίποινα από δεσμοφύλακες, στην πλήρη ποινικοποίηση της πολιτικής σκέψης και της ελευθερίας του λόγου, αλλά και τη θυματοποίηση των κρατουμένων από το σύστημα , όπου οι κρατούμενοι, αντιμετωπίζοντας ένα επικοινωνιακό αποκλεισμό, δεν θα μπορούν να μιλήσουν, να ζητήσουν αλληλεγγύη και να παλέψουν για τα δικαιώματά τους.
Η αδιαφάνεια που θα επικρατήσει στην περίπτωση εφαρμογής των νέων μέτρων, στις λειτουργίες, τις συνθήκες διαβίωσης και τις παραβιάσεις στα δικαιώματα των κρατουμένων στη φυλακή, θα επιδράσει στην εικόνα που προβάλλεται για τις φυλακές, και κατ’ επέκταση τη γενικότερη αντίληψη της φυλακής από την κοινωνία. Το περιεχόμενο διαφόρων εντύπων που ασχολούνται με τα δικαιώματα των κρατουμένων, θα επηρεαστεί άμεσα, αφού η δυσκολία στην επικοινωνία δεν θα επιτρέψει να γνωστοποιηθεί τι πραγματικά συμβαίνει μέσα στις φυλακές, με αποτέλεσμα την καταστολή της κριτικής ενάντια στο σύστημα φυλακών. Η επικοινωνία κρατουμένων και δημοσιογραφων δεν είναι εφικτή χωρις την άδεια της φυλακής, κάτι που δίνεται πολύ σπάνια, έτσι η όποια δημοσιότητα θα δίνεται στους κρατούμενους και τις συνθήκες της ζωής τους, θα είναι από πουλημένα ΜΜΕ, που θα εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ιδιωτικών φυλακών και της πολιτικής ελίτ (κοινώς πολιτικά μαντρόσκυλα που φυλάνε τα συμφέροντα μεγαλοκαρχαριών). Η τιμωρητικότητα του συστήματος όμως, αγγίζει ολόκληρη την κοινωνία, κι όχι μόνο τους κρατούμενους, αφού λόγω έλλειψης ενημέρωσης, οι άνθρωποι έξω από τις φυλακές όχι μόνο θα στερούνται το δικαίωμα γνώσης τους για το τι γίνεται μέσα, αλλά και το δικαίωμά τους για πάλη ενάντια στην κάθε μορφή αδικίας.
Ο Loic Wacquant είχε γράψει κάποτε ότι ο νεο-φιλελευθερισμός είναι μια ‘επανάσταση από τα πάνω’, μια μαζική επίθεση πλουσίων, κρατικών μηχανισμών και διεθνών οικονομικών οργανισμών ενάντια στο λαό, με στόχο τη διεκδίκηση των λίγων αυτων δικαιωμάτων που κέρδισαν με τους αγώνες τους. Εν αντιθέσει, στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα αφεντικά των ιδιωτικών φυλακών, επιτίθονται πριν ακόμα κερδίσουν κάτι οι κρατούμενοι, αφού το νέο νομοσχέδιο δεν έχει ψηφιστεί ακόμα. Αν νομοθετηθούν αυτές οι εισηγήσεις του Συμβουλίου Φυλακών της Καλιφόρνιας, θα ενισχυθεί η τιμωρητικότητα και ο αυταρχισμός που διεπουν τη φυλακή μέσα στη φυλακή και θα ποινiκοποιηθεί η ελεύθερη σκέψη, η ελευθερία του λόγου, η αυτομόρφωση και η πολιτική (αντί)δραση. Το μήνυμα σε κρατούμενους και ακτιβιστές είναι ξεκάθαρο: ο νεοφιλελευθερισμός αντεπιτίθεται. Νομίζω πως σύντομα θα ξεκίνησει ένας νέος κύκλος κινητοποιήσεων των κρατουμένων στην Καλιφόρνια.
Οι πληροφορίες για τα νέα μέτρα πάρθηκαν από εδώ:
Αναδημοσίευση από : omniatv.com