γράφει η blackgcat

Το τελευταίο διάστημα λάβαμε απαντήσεις σε δύο αναρτήσεις μας που αφορούσαν σε παρεμβάσεις σωματείων και αλληλέγγυων. Η μία αφορούσε στην παρέμβαση του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων στην καφετέρια «Βοτανοπωλείο» στα Άνω Πετράλωνα, σε αλληλεγγύη σε εργαζόμενη  η οποία διεκδικεί δώρα, άδειες , επιδόματα που δεν της έχουν δοθεί καθώς και διαφορά ενσήμων. 

Για την παρέμβαση στο Βοτανοπωλείο και για το σχόλιο που λάβαμε με το κείμενο των εργαζομένων βλ. εδώ. Οι απαντήσεις του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων εδώ και κυρίως εδώ. 

Η άλλη παρέμβαση αφορά στις δράσεις του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής (ΣΥΒΧΑ) και αλληλέγγυων και συλλογικοτήτων (π.χ. ΕΣΕ) στον Ιανό. Οι δράσεις και παρεμβάσεις στρέφονται στο «καινοτόμο» σύστημα της εργοδοσίας που επιβάλλει στους εργαζόμενους να σκανάρουν τα βιβλία που πωλούν για «καταγραφή», ενώ είναι ευνόητο ότι αφορά σε καταγραφή ατομικών πωλήσεων (βλ. σχετικά εδώ αλλά και εδώ).

Σχετικά με τις παρεμβάσεις στον Ιανό βλ. εδώ. Για την ανοιχτή επιστολή των εργαζομένων του ΙΑΝΟΥ ακολουθήστε το λινκ. Μια πρώτη απάντηση του ΣΥΒΧΑ στην επιστολή μπορείτε να τη βρείτε εδώ.

Και οι δύο απαντήσεις αναφέρουν ότι προέρχονται από τους εργαζόμενους στα εν λόγω καταστήματα. Το μεν κείμενο των εργαζομένων στο Βοτανοπωλείο με υπογραφές τα αρχικά των εργαζομένων και η ανοικτή επιστολή των εργαζομένων στον Ιανό δημοσιεύτηκε στο siteτου ΙΑΝΟΥ ανυπόγραφη. Στη δε περίπτωση του ΙΑΝΟΥ, πληροφορίες αναφέρουν ότι δήθεν εργαζόμενοι «αυτοβούλως» ζητούσαν σε κατ΄ ιδίαν συναντήσεις με τους εργαζόμενους να το υπογράψουν. Η πλειοψηφία το υπέγραψε.  

Παρά τις διαφορές που μπορεί κανείς να διακρίνει στις δύο αυτές περιπτώσεις, το συμπέρασμα είναι ένα : η έλλειψη ταξικής συνείδησης. Ο «υπάλληλος του μήνα» δεν είναι αυτός με τις καλύτερες πωλήσεις, αυτός που στρέφεται ενάντια στις διεκδικήσεις του συναδέλφου του, αυτός που υποτάσσεται στην εργοδοσία εις βάρος των εργατικών διεκδικήσεων. Η εντατικοποίηση της εργασίας, η ελαστικότητα των ωραρίων, εργατικές νίκες όπως είναι η κυριακάτικη αργία, είναι απαράδεκτο να λοιδορούνται από την ίδια την τάξη που έδωσε το αίμα της να αγωνίζεται ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία και να διεκδικεί εργατικά δικαιώματα.   

Η απάντηση αυτή δεν αποτελεί κανένα ιδεολογικό κείμενο αλλά μια έκκληση. Σε εσένα που υπέγραψες και κατά βάθος ήξερες ότι είναι λάθος. Σε εσένα που ίσως αντιστάθηκες. Γιατί ξέρεις ότι ένας είναι ο δρόμος. Και είναι δύσκολος. Ο δρόμος της ταξικής πάλης, της αλληλεγγύης, της οργάνωσης. Ναι της οργάνωσης σε όλες αυτές τις συλλογικότητες που μάχονται ενάντια στον ανηλεή ταξικό πόλεμο. Το είπαμε ξανά και το τονίζουμε εδώ: Τα συμφέροντα των εργατών δεν ταυτίζονται με τα συμφέροντα των αφεντικών.

 

Ο Ιανός απεικονιζόταν συχνά με δύο πρόσωπα και τοποθετούνταν στις πύλες ως σύμβολο ενός νέου δρόμου. Εσύ ποιον δρόμο θα επιλέξεις; Ποιους θα κρατήσεις ποιους θα αφήσεις;

Και ερχόμαστε στο κρίσιμο διακύβευμα : Εσύ με ποιους είσαι τελικά;

 

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=RChgpftfa2c#t=70[/youtube]