Την Παρασκευή 13/02, το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών καλεί όλα τα Σωματεία και κάθε συλλογικότητα, να στηρίξουν και να οργανώσουν παραστάσεις διαμαρτυρίας στα καταστήματα της MIGATO σε όλη την Ελλάδα, ενάντια στην απόλυση εγκύου συναδέλφου.
Μπορεί να μην είπαν κουβέντα για τους χιλιάδες ανέργους του Μνημονίου, τις απολύσεις των καθαριστριών, το κλείσιμο της ΕΡΤ, τους διαθέσιμους εκπαιδευτικούς, μπορεί να σιώπησαν επιδεικτικά για την κατάργηση του κατώτατου μισθού των 750 ευρώ και να μην είπαν κουβέντα για όσους τόσα χρόνια ζούσαν στα όρια της φτώχειας, χωρίς ρεύμα σε απόλυτες συνθήκες εξαθλίωσης, οι δημοσιογράφοι όμως του Mega χθες ανακάλυψαν ποια είναι η τιμημένη εργατιά. Ο λόγος φυσικά για το χθεσινό κεντρικό δελτίο το οποίο ανέδειξε με περισσή χαρά τις απειλές των εργαζομένων στην Ελληνικός Χρυσός ομίλου Γ. Μπόμπολα στην Χαλκιδική , ότι αν δεν προχωρήσουν οι εργασίες στο ανοικτό όρυγμα στις Σκουριές θα κλειστούν στις στοές και θα φτάσουν….στα άκρα κατεβαίνοντας σε κινητοποιήσεις στην Αθήνα.
Δεν είναι καθόλου τυχαία φυσικά η συγκυρία που το Μεγάλο Κανάλι του Μπόμπολα ενδιαφέρεται αποκλειστικά για τους εργαζόμενους του μεγαλύτερου περιβαλλοντικού εγκλήματος στην Ευρώπη, τους οποίους βάζει μπροστά η εταιρεία για να δημιουργήσει σκηνικό έντασης. Η προβολή τους συμπίπτει με τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης ότι κάθε επένδυση θα εξετάζεται για το αν τελικά υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και την προστασία του περιβάλλοντος, δηλαδή ότι η νομιμότητα που καταπατήθηκε βάναυσα και για την οποία αδιαφορούσε επιδεικτικά το Mega Channel τόσα χρόνια θα εφαρμοστεί στις Σκουριές. Τυχαίο δεν είναι φυσικά ούτε ότι λίγα λεπτά πριν ο πρωθυπουργός εξήγγειλε μεταξύ άλλων τον έλεγχο των αδειών λειτουργίας των ιδιωτικών καναλιών και την προκήρυξη διαγωνισμού για την αδειοδότησή τους.
Είναι περιττό φυσικά να αναφέρουμε πως οι εκατοντάδες διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις των κατοίκων της ΒΑ Χαλκιδικής στο βουνό, αλλά και στις πόλεις, οι διώξεις και η καταστολή εναντίον αγωνιστών αποσιωπήθηκαν με τον πιο προκλητικό τρόπο, είναι γνωστές εξάλλου για το Μέγκα οι άορατες πορείες της Θεσσαλονίκης όπως και οι αόρατοι για την προηγούμενη κυβέρνηση άνθρωποι.
Για το Μέγκα σημασία έχουν μόνο εργαζόμενοι, που αδιαφορώντας φυσικά για την καταστροφή του τόπου τους, ζητούν μόνο το ψωμί τους, λες και αυτοί θα μπορούν να επιβιώσουν σε έναν ρημαγμένο τόπο.
Οι μόνοι εργαζόμενοι που έχουν τελικά σημασία για το Μεγκα είναι όσοι αγνοώντας ότι αυτό που κάνουν υπηρετεί μόνο τα συμφέροντα των αφεντικών τους, συναινούν στην διαπλοκή.
Σ.Π.
Πηγή:
http://alterthess.gr/content/oi-agapimenoi-ergazomenoi-tis-diaplokis
Τα τελευταία χρόνια και με αφορμή την οικονομική κρίση, κράτος και αφεντικά έχουν εξαπολύσει μια
πρωτοφανή επίθεση στην εργατική τάξη, καταργώντας σε σύντομο χρονικό διάστημα ένα μεγάλο μέρος
των δικαιωμάτων της. Μια από τις σημαντικότερες συνέπειες αυτής της επίθεσης είναι και τα υψηλά ποσοστά
ανεργίας που από το 2010 και μετά έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Φυσικά το ζήτημα της ανεργίας
δεν είναι κάτι νέο κι ούτε είναι προϊόν της οικονομικής κρίσης. Αποτελούσε πάντα δομικό και αναπόσπαστο
κομάτι της λειτουργίας του καπιταλισμού και λειτουργούσε σαν δεξαμενή φτηνού εργατικού δυναμικού για
τα αφεντικά, προκειμένου να διευρύνουν συνεχώς τα κέρδη τους.
Πριν από μερικά χρόνια το να βρει κάποιος δουλειά θεωρούνταν μια πιο “εύκολη” υπόθεση και η επιβίωσή
του στο διάστημα της ανεργίας μπορούσε να καλυφθεί είτε με περιστασιακά μεροκάματα – που κι αυτά
πλέον είναι είδος προς εξαφάνιση – είτε με βοήθεια από την οικογένεια – που σήμερα έχει μικρότερη ή
και μηδενική δυνατότητα για βοήθεια, μετρά από τόσες πολλές μειώσεις μισθών και συντάξεων. Συνεπώς,
σήμερα η κατάσταση της ανεργίας ταυτίζεται όλο και περισσότερο με τη στέρηση στοιχειωδών αγαθών, τον
κοινωνικό αποκλεισμό και εν τέλει με την αγωνιώδη προσπάθεια των ανθρώπων που μένουν χωρίς δουλειά.
Παράλληλα οι δαπάνες για τις δομές πρόνοιας(υγεία, παιδεία κτλ) μειώνονται συνεχώς. Νοσοκομεία και
σχολεία κλείνουν ή συγχωνεύονται, βασικά αγαθά όπως το ρεύμα και το νερό ακριβαίνουν, άμεσοι και έμμεσοι
φόροι αυξάνονται, με αποτέλεσμα η κατάσταση ειδικά για τους ανέργους, να γίνεται όλο και πιο ασφυκτική.
Έχουμε φτάσει στο σημείο να στερούμαστε στοιχειώδη αγαθά και υπηρεσίες όπως η ιατροφαρμακευτική
περίθαλψη και οι μετακινήσεις με τα ΜΜΜ, που αποτελούν εξάλλου πάγια αιτήματα των ανέργων και για
τα οποία δίνονται συνεχείς αγώνες. Ακόμα και οι αριθμοί και τα ποσοστά που δίνονται στη δημοσιότητα από
την πλευρά του ίδιου του κράτους μέσω του ΟΑΕΔ, δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες. Πάνω από 1
εκατομμύριο άνθρωποι είναι χωρίς δουλειά. Από αυτούς, επίδομα λαμβάνει ένα πολύ μικρό ποσοστό(περίπου
10%) και για μικρό χρονικό διάστημα(το πολύ 12 μήνες, αν πληρούν όλες τις προϋποθέσεις), ενώ ακόμα πιο
ζοφερή είναι η κατάσταση για τους μακροχρόνια ανέργους οι οποίοι είναι πλέον περισσότεροι από τους μισούς
με ελάχιστους από αυτούς να επιδοτούνται και μάλιστα με πολύ μικρότερο ποσό. Την ίδια στιγμή υπάρχουν
εργαζόμενοι που δεν αναγνωρίζονται καν ως τέτοιοι από την πλευρά του κράτους και οι οποίοι όταν μένουν
χωρίς δουλειά δεν μπορούν ούτε να γραφτούν στα μητρώα του ΟΑΕΔ, αν δεν διαικπεραιώσουν πρώτα μια
σειρά πολλών γραφειοκρατικών διαδικασιών. Χαρακτηριστική περίπτωση όσοι δουλεύουν με δελτίο παροχής
υπηρεσιών(μπλοκάκηδες).
Η διαχείριση από την πλευρά του κράτους του ζητήματος της ανεργίας, όχι μόνο λύσεις δεν προσφέρει,
αλλά αντίθετα συγκαλύπτει το πρόβλημα και ουσιαστικά το διογκώνει και το διαιωνίζει. Τόσο η επισφαλής
και μαύρη εργασία, όσο και τα προγράμματα του ΟΑΕΔ κοινωφελούς ή επιδοτούμενης εργασίας(ΚΟΧ-voucher),
αποτελούν ευκαιριακές λύσεις που αφορούν μικρό ποσοστό ανέργων και για μικρό χρονικό διάστημα.
Επιπλέον, από αυτά τα προγράμματα ωφελούνται πάνω απ’ όλα τα αφεντικά αφού έχουν ουσιαστικά αμισθί
εργατικό προσωπικό και μπορούν να απολύουν τους μόνιμους υπαλλήλους ή, στην περίπτωση του δημοσίου,
να τους θέτουν σε διαθεσιμότητα. Μέσα από όλη αυτή την κατάσταση λοιπόν, προκύπτει σήμερα, πιο έντονα
από ποτέ, η ανάγκη για την αναζήτηση μιας συνολικής λύσης για όλους τους ανέργους, που θα έχει διάρκεια
και θα καλύπτει τις ανάγκες μας για να ζούμε αξιοπρεπώς.Το πρώτο που θέλουμε ως άνεργοι είναι να έχουμε δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς που θα καλύπτυν τις ανάγκες μας. Ως άνεργοι, θεωρούμε τους εαυτούς μας αναπόσπαστο κομμάτι της εργατικής τάξης και όχι μια ξεχωριστή κατηγορία από τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Εξάλλου όλοι βιώνουμε την κατάσταση της ανεργίας για μεγάλα ή μικρά διαστήματα ενώ ακόμα και για όσους έχουν δουλειά, η απειλή της ανεργίας βρίσκεται συνεχώς πάνω από τα κεφάλια τους. Σαν κομμάτι λοιπόν του κόσμου της εργασίας, διεκδικούμε ένα ποσοστό του πλούτου που έχει παραχθεί και συνεχίζεται να παράγεται από το σύνολο της εργατικής τάξης και είναι δίκαιο να επιστραφεί στους εργαζόμενους που έχουν μείνει χωρίς δουλειά. Θεωρούμε λοπόν ζωτικής σημασίας τη μαζική απαίτηση επιδόματος ανεργίας που θα δίνεται σε όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις για όλο το διάστημα της ανεργίας και θα μας επιτρέπει να ζούμε με αξιοπρέπεια. Επιπλέον, η κατάκτηση ενός τέτοιου αιτήματος, αναβαθμίζει την αξία της εργατικής μας δύναμης, επιτρέποντάς μας ως εργατική τάξη(εργαζόμενοι και άνεργοι) να διαπραγματευτούμε με καλύτερους όρους απέναντι στα αφεντικά, τα οποία χρησιμοποιούν συνεχώς την απειλή της ανεργίας για να έχουν φτηνό εργατικό δυναμικό.
Όσον αφορά στην ικανοποίηση ενός τέτοιου αιτήματος, γνωρίζουμε καλά ότι ούτε θα έρθει από τη μια στιγμή στην άλλη, ούτε θα έρθει από μόνο του και ούτε πρόκειται βέβαια να μας δοθεί απλόχερα από το κράτος κι οποιαδήποτε κυβέρνηση. Όπως ολες οι κατακτήσεις που προέκυψαν μέσα από σκληρούς αγώνες, έτσι και αυτή η προσπάθεια για να έχει αποτελέσματα θα πρέπει να πλαισιωθεί και να στηριχτεί από όλο αυτόν τον κόσμο που πλήττεται άμεσα από τις συνέπειες της ανεργίας. Κι αν η διεκδίκηση του επιδόματος ανεργίας μπορεί να μοιάζει κάτι δύσκολο στη σημερινή συνθήκη, δεν θεωρούμε ότι είναι κάτι εξωπραγματικό και ουτοπικό. Είναι κάτι που συμβαίνει εδώ και δεκαετίες σε πολλές χώρες του εξωτερικού και που προέκυψε επίσης μέσα από σκληρούς αγώνες. Βασική προϋπόθεση λοιπόν για να κατακτήσουμε το επίδομα ανεργίας είναι να κατέβουμε οι άνεργοι στο δρόμο και να το απαιτήσουμε μαζικά. Εξάλλου, όπως προαναφέρθηκε, με αυτούς τους τρόπους και στο παρελθόν έχει καταφέρει η εργατική τάξη να κατακτήσει όλα τα δικαιώματά της.
Τίποτα λοιπόν δεν μπορεί να κερδηθεί χωρίς αγώνες και οι αγώνες προϋποθέτουν συμμετοχή και συλλογικοποίηση. Είναι η στιγμή που όλοι οι άνεργοι πρέπει να ξεπεράσουμε τη μοιρολατρία και την προσπάθεια εξεύρεσης ατομικών λύσεων. Να βάλουμε τέλος στην αντίληψη που λέει ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την κατάσταση στην οποία έχουμε φτάσει. Να σταματήσουμε να ρίχνουμε τις ευθύνες ο ένας στον άλλον, στους μετανάστες, στους δημοσίους υπαλλήλους ή στους συναδέλφους που έχουν δουλειά και να στραφούμε ενάντια στους πραγματικούς υπεύθυνους απαιτώντας την άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων μας. Είναι η στιγμή να οργανωθούμε σε σωματεία βάσης, σε συνελεύσεις γειτονιάς, σε συλλογικότητες και επιτροπές ανέργων με όπλα μας την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια. Είναι η στιγμή να συναντηθούμε, να μιλήσουμε, να ζυμωθούμε και να βρούμε τρόπους προκειμένου να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας για να κερδίσουμε τα αυτονόητα που θα μας επιτρέπουν να ζούμε αξιοπρεπώς.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ
epidoma_anergias@espiv.net
prokiriksi(σε μορφη pdf)
Πέρασαν είκοσι μήνες από την ημέρα που η ΕΡΤ έκλεισε και χιλιάδες εργαζόμενοι έχασαν τις δουλειές τους. Από εκείνη την ημέρα και μέχρι σήμερα, οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ δεν σταμάτησαν ούτε για μια μέρα να διεκδικούν την επαναπρόσληψή τους, δεν σταμάτησαν ποτέ να λειτουργούν με γνώμονα την συλλογική τους δύναμη και ποτέ δεν άφησαν την αλληλεγγύη μεταξύ τους να εξανεμιστεί και να υποχωρήσει μέσα στις δυσκολίες της εποχής. Πάλεψαν και συνεχίζουν να παλεύουν για την αξιοπρέπειά τους και είναι ταξικό καθήκον όλης της εργατικής τάξης να στηρίξει αυτόν τους τον αγώνα.
Τις τελευταίες μέρες, ένα κλίμα ανάθεσης και εφησυχασμού έχει εγκαθιδρυθεί μέσα στην κοινωνία μετά την αλλαγή της κυβέρνησης. Όλη η αντίληψη που διέπει αυτή την αλλαγή έχει απλωθεί στο εσωτερικό της εργατικής τάξης και διάφορες φωνές προσπαθούν να την πείσουν πως το χρήσιμο και το σοφό αυτή την στιγμή, είναι η ανοχή και η σίγαση των φωνών μας για να μην ταραχθεί ένα αόριστο γενικό καλό.
Η κινητοποίηση που είχε προαναγγείλει εδώ και καιρό η ΠΟΣΠΕΡΤ μπροστά από το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ για την επαναπρόσληψη των εργαζομένων και η οποία έτυχε να συμπέσει με τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης στις Βρυξέλλες για το χρέος, αντιμετωπίστηκε από πολλούς ως πράξη προδοσίας απέναντι σε μια εθνική υπόθεση. Κατηγορήθηκε πως «σπάει» την εθνική ενότητα. Όμως το να προτάσσεις τα υλικά συμφέροντά σου, το να αγωνίζεσαι και να διεκδικείς με βάση αυτά δεν είναι είναι τίποτα άλλο πέρα από την υπεράσπιση της πραγματικότητας απέναντι σε φαντασιώσεις.
Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ βρίσκονται ακόμα χωρίς δουλειά, συνεχίζουν να αγωνίζονται για αυτήν και δεν υπάρχει κανένας λόγος να υποχωρήσουν ούτε ένα βήμα. Οι εργάτες άλλωστε το γνωρίζουμε καλά: Ό,τι δεν κατακτήσουμε μόνοι μας κανείς δεν θα μας το δώσει και όσο οι ανάγκες μας είναι υπαρκτές θα είναι υπαρκτή και η αναγκαιότητα να αγωνιζόμαστε για αυτές. Δεν θα υποστείλουμε τις σημαίες του αγώνα για καμία κυβέρνηση και για καμία θεσμική αλλαγή. Θα είμαστε στους δρόμους και στους αγώνες μέχρι τη νίκη της τάξης μας.
Η Κλαδική ΜΜΕ της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε στηρίζει και καλεί στο συλλαλητήριο της ΠΟΣΠΕΡΤ έξω από το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, την Τετάρτη 11/2, στις 17:30.
Τη μείωση μισθών από 10 – 38% με την εξαναγκαστική υπογραφή ατομικών συμβάσεων, επιβάλλει από χθες η εργοδοσία της «Nestle», ξεκινώντας από το εργοστάσιο παγωτού στον Ταύρο και στη συνέχεια απευθύνθηκε στους εργαζόμενους στις αποθήκες του Ασπροπύργου
Εκ περιτροπής 2ήμερη και 3ήμερη εργασία εργατών παραγωγής, με αποτέλεσμα να μην έχουν βιβλιάριο ασθενείας και να μην δικαιούνται επίδομα ανεργίας.
Απόλυση καθαριστριών και εργαζομένων στη διανομή ψυγείων και επαναπρόσληψη από εργολάβο με τα μισά λεφτά!
Εκβιαστικά στέλνει για δουλειά-λάστιχο (αλλιώς απολύει) μόνιμους από τον Ταύρο – παγωτό στα Οινόφυτα – καφές, χωρίς να κάνει προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
Διακοπή συμβολαίων με πολλούς αντιπρόσωπους-διανομείς παγωτού και στους υπόλοιπους που παρέμειναν “ψαλίδισε” το ποσοστό κέρδους τους.
Η “ΝΕΣΤΛΕ” είναι η Νο1 εταιρεία τροφίμων παγκόσμια με πωλήσεις το 2013 πάνω από 75,6 δισ. ευρώ παγκόσμια (όσο το 40% ΑΕΠ της Ελλάδας…), με καθαρά κέρδη 32,67 εκατ. ευρώ (!) στην Ελλάδα τη διετία 2011-2012. Για να πετύχει την κερδοφορία αυτή προχώρησε σε απολύσεις, μειώσεις μισθών, εντατικοποίηση εργασίας με αποτέλεσμα να υπάρχουν εργατικά ατυχήματα, δουλειά για λίγους μήνες το χρόνο και πολλές από αυτές σε θέσεις μαθητείας, δηλαδή με μισθούς ψίχουλα.
ΠΗΓΗ:NESTLE
Ούτε μια εβδομάδα δεν κράτησε η χαρά χιλιάδων εργαζόμενων, νέων στην πλειοψηφία τους, που είχαν πιστέψει τις προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η πρώτη πράξη της κυβέρνησής του θα είναι να επαναφέρει τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ. Πολλοί από τους εργαζόμενους, που πληρώνονται (αν και όταν) με 586 ευρώ ή με 511 ευρώ (αν είναι κάτω των 25 ετών) έκαναν μάλιστα και σχέδια για τις τρύπες που θα μπαλώσουν μόλις πάρουν τα 751 (εννοείται μεικτά). Αλλοι αναλογίζονταν τη στιγμή που θα σταθούν μπροστά στ’ αφεντικό, με το φρέσκο νόμο στο χέρι, και θα του πουν χαιρέκακα: «751 κι άμα σ’ αρέσει»!
Οι προσδοκίες των εργαζόμενων είχαν ενισχυθεί από την πρώτη δήλωση του νέου υπουργού Εργασίας Π. Σκουρλέτη, μόλις παρέλαβε το υπουργείο από τον προκάτοχό του, ότι η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ είναι στις προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης και του υπουργείου.
Ο ίδιος ο Σκουρλέτης τους ξύπνησε από το όνειρο και τους προσγείωσε ανώμαλα, επιλέγοντας το πρωινάδικο του ΣΚΑΙ (του μνημονιακότερου των μνημονιακών μιντιακών συγκροτημάτων), για να πει ότι η επαναφορά του κατώτερου μισθού θα γίνει… σταδιακά, διότι αν γινόταν άμεσα θα προκαλούσε… σοκ στους κακόμοιρους τους καπιταλιστές. Πρώτα η κυβέρνηση πρέπει να πάρει κάποια μέτρα προς όφελός τους (των καπιταλιστών), να τους δώσει «ανάσες» (υποφέρουν οι δύστυχοι), και μετά να πάει ο μισθός στα 751.
«Μη φάτε, θα σφάξουμε γλάρο». Αυτό είπε στους ονειρευόμενους (με ανοιχτά τα μάτια) εργαζόμενους ο Σκουρλέτης. Διαβάστε πόσο… χαριτωμένα το είπε:
«Το να πεις αύριο ότι – και ιδίως για τις μικρές και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις – πάμε και εφαρμόζουμε από τον επόμενο μήνα το 751, είναι ένα άλλου είδους σοκ που ίσως να μην μπορούν πολλοί να το αντέξουν. Λέμε, λοιπόν, ότι αυτό το μέτρο πρέπει να συνδυαστεί, αφού προηγουμένως έχουν υπάρξει συγκεκριμένες ρυθμίσεις για τις επιχειρήσεις, που να τους δώσουν ανάσες».
Ανάγκη από ανάσες έχουν οι καπιταλιστές, όχι οι εργαζόμενοι! Ετσι, από την πρώτη κιόλας εβδομάδα της θητείας του, ο πολύπλαγκτος Π. Σκουρλέτης κερδίζει επάξια τον τίτλο «υπουργός Καπιταλιστικής Εργοδοσίας». Το «υπουργός Εργασίας» είναι για τον Σκουρλέτη ένας αποκρουστικός ευφημισμός, όπως ήταν και για τους προκατόχους του.
Εμείς είχαμε προειδοποιήσει από την Παρασκευή 30 Γενάρη (τότε «ανέβηκε» στην ιστοσελίδα μας το σχετικό άρθρο του προηγούμενου φύλλου), ότι η επαναφορά του βασικού μισθού στα 751 ευρώ είναι παραμύθι της κυβέρνησης. Οφείλουμε να πούμε πως δεν περιμέναμε ότι ο Σκουρλέτης θα μας επιβεβαίωνε τόσο σύντομα. Διάβασε φαίνεται το δημοσίευμα και είπε: «μια ψυχή που είναι να βγει ας βγει τώρα. Καλύτερα να το ξεφουρνίσω, παρά ν’ αρχίσει να συζητιέται σιγά-σιγά».
Η θεωρία του «σοκ στην αγορά» δεν είναι καινούργια. Η πατρότητά της δεν ανήκει στον Σκουρλέτη. Οπως γράψαμε στο προηγούμενο φύλλο της «Κ», ο πρώτος που την επικαλέστηκε ήταν ο εργατοπατέρας πρόεδρος της ΓΣΕΕ Ι. Παναγόπουλος, τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε τη σχετική φιλολογία (μετά τις εξαγγελίες Τσίπρα στη ΔΕΘ). Τότε (Σεπτέμβρης του 2014), η συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε σε οργισμένες καταγγελίες κατά του Παναγόπουλου, χαρακτηρίζοντάς τον άνθρωπο της εργοδοσίας. Οι δε τομεάρχες Εργασίας και Δημόσιας Διοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Στρατούλης και Α. Μητρόπουλος βγήκαν στα κεραμίδια και διακήρυξαν (κοινή δήλωσή τους στις 22.9.2014): «Ο κατώτατος μισθός, όπως με μνημονιακό νόμο μειώθηκε, έτσι με νέο νόμο θα επανέλθει στα προηγούμενα επίπεδα, ώστε από κει και πέρα να λειτουργούν για τη διαμόρφωσή του οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις». Φυσικά, γνώριζαν πολύ καλά ότι έλεγαν ψέματα, διότι η επαναφορά του κατώτατου μισθού δεν ήταν (μόνο) ζήτημα νόμου, όπως επίσης θα διαβάσετε παρακάτω.
Οι ίδιοι τομεάρχες, μια μέρα μετά (κοινή δήλωσή τους στις 23.9.2014), καταφέρθηκαν και ενάντια στις μειώσεις μισθών στους δημόσιους υπάλληλους και… δεσμεύτηκαν: «Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο μείωσης των μισθών και νέων απολύσεων των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα που, για όσο παραμένει η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, θα συνεχίζεται αενάως. Ο λαός με τους αγώνες και την ψήφο του μπορεί να ανατρέψει την κυβέρνηση και να διώξει την τρόικα, ώστε να σπάσει αυτόν τον φαύλο κύκλο της αιώνιας λιτότητας, στην οποία τον έχουν καταδικάσει».
Τέσσερις μήνες μετά, με συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου πλέον, ο νέος αναπληρωτής υπουργός Δημόσιας Διοίκησης Γ. Κατρούγκαλος συναντιέται με την ΑΔΕΔΥ και λέει στους εργατοπατέρες της ότι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο δεν πρόκειται να πάρουν ούτε ένα ευρώ αύξηση! Το δήλωσε ο ίδιος ο Κατρούγκαλος: «Εξήγησα στην ΑΔΕΔΥ ότι δεν υπάρχει περιθώριο αυτή την χρονιά για οποιαδήποτε μισθολογική βελτίωση της κατάστασης, μολονότι αναγνωρίζουμε πόσο σοβαρά έχουν θιγεί και αυτοί από την μνημονιακή λαίλαπα».
Οι εργατοπατέρες δεν έβγαλαν ούτε μία ανακοίνωση για να καταγγείλουν τον υπουργό και να θυμίσουν τις προεκλογικές «δεσμεύσεις» του ΣΥΡΙΖΑ. Ενας απ’ αυτούς, μάλιστα, ο Πασόκος Σ. Κουτσιουμπέλης, απένειμε και εύσημα στον Κατρούγκαλο: «Προς τιμήν του ο υπουργός μας είπε ότι για το 2015 ο κουμπαράς είναι άδειος και δεν προβλέπει κάτι. Εμείς θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε»!
Αναδημοσίευση απο ΚΟΝΤΡΑ
Οι V for Voucherades καλούν όλους τους εργαζόμενους στα προγράμματα σε μία συζήτηση που ξεκίνησε από την προηγούμενη εβδομάδα σχετικά με τα προβλήματα που παραμένουν σταθερά στους χώρους εργασίας μας,αλλά και με τα ΚΕΚ.
Πολλοί από εμάς κοντεύουν να τελειώσουν και το 2ο κύκλο του προγράμματος,χωρίς να μας έχει καταβληθεί κανέναν ποσό της
”επιδότησης.Πηγαίνουμε στις δουλειές μας απλήρωτοι,χωρίς έξοδα μεταφοράς και παρ’όλα αυτά η κοροϊδεία συνεχίζεται.
Την Παρασκευή,στις 19.00,Ηρακλειδών 11-13 – στο Θησείο θα βρεθουμε για να τα σχεδιάσουμε τα επόμενα βήματά μας και τις δράσεις μας.
Τίποτα δεν λύνεται από μόνο του…
Όλοι και όλες μάζι διεκδικούμε αυτά που μας ανήκουν.
Αυτή τη Παρασκευή στη ”Θρυαλλίδα” στο Θησείο αποφασίζουμε-σχεδιάζουμε όλοι και όλες μαζί τις επόμενες δράσεις μας.
Την Παρασκευή 13/02, το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών καλεί όλα τα Σωματεία και κάθε συλλογικότητα, να στηρίξουν και να οργανώσουν παραστάσεις διαμαρτυρίας στα καταστήματα της MIGATO σε όλη την Ελλάδα, ενάντια στην απόλυση εγκύου συναδέλφου.
Συγκεκριμένα η εταιρεία, απέλυσε εργαζόμενη μηχανικό, μέλος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, αμέσως μόλις ανακοίνωσε την εγκυμοσύνη της. Η συνάδελφος εργαζόταν υπό το άθλιο καθεστώς του δελτίου παροχής υπηρεσιών, μόλις ενημέρωσε ότι είναι έγκυος, η εργοδοσία την ανάγκασε να υποβάλλει την παραίτησή της, επικαλούμενη υπογραφή νέας σύμβασης με αλλαγή των όρων εργασίας. Η νέα σύμβαση δεν κοινοποιήθηκε ποτέ στην εργαζόμενη. Αντιθέτως, στις συνεχείς ερωτήσεις της συναδέλφου, η εταιρία απάντησε ότι δεν τίθεται ζήτημα καθώς θεωρεί ότι πρόκειται για οικειοθελή αποχώρηση!
Το Σωματείο έχει ήδη οργανώσει τρεις κινητοποιήσεις για την επαναπρόσληψή της, στα κεντρικά γραφεία της MIGATO και παράσταση διαμαρτυρίας στην επιθεώρηση εργασίας στις 4/02 που συζητήθηκε η υπόθεση. Οι εκπρόσωποι της εργοδοσίας ζήτησαν αναβολή για τις 20/02. Στις 3/02 πραγματοποιήθηκε μεγάλη συγκέντρωση στην Ερμού, όπου έγινε και πορεία και ταυτόχρονα παραστάσεις διαμαρτυρίας – παρεμβάσεις σε Νέα Σμύρνη, Περιστέρι, Κερατσίνι από εργατικές λέσχες.
Επισυνάπτεται πρόταση για ψήφισμα συμπαράστασης
Παραστάσεις διαμαρτυρίας σε όλη την χώρα, την Παρασκευή 13 Φλεβάρη στις 6 μμ, σε καταστήματα της Migato
Κεντρική συγκέντρωση Κατάστημα Migato, Ερμού & Νίκης (Σύνταγμα)
Να φοβηθούν τη δύναμή μας!
Τα τελευταία χρόνια η εργοδοτική αυθαιρεσία έχει γίνει καθεστώς σε όλους τους χώρους δουλειάς. Τα μνημόνια, το κεφάλαιο, και η Ευρωπαϊκή Ένωση επιτάσσουν ελαστικές μορφές εργασίας, μείωση μισθών, απολύσεις. Η εργοδοσία φροντίζει με κάθε ευκαιρία να δώσει το μήνυμα «Μην αγωνίζεστε, μην απαιτείτε, μην οργανώνεστε συλλογικά» γιατί η απόλυση και η χειροτέρευση των εργασιακών όρων περιμένουν στη γωνία όσους τολμούν να «σηκώσουν κεφάλι».
Από τις πιο ακραίες μορφές εργοδοτικής αυθαιρεσίας, οι συνεχείς επιθέσεις σε γυναίκες, εργαζόμενες μητέρες και εγκύους. Οι καταγγελίες τον τελευταίο καιρό δεν έχουν τελειωμό: εκφοβισμός εγκύου από την ΠΑΝΘΕΟΝ στο Ηράκλειο, ξυλοδαρμός εργαζόμενης στην ίδια πόλη, απειλές για απολύσεις και ψυχολογικές πιέσεις σε εγκύους και μητέρες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι αυθαιρεσίες των αφεντικών δε γίνονται καν γνωστές καθώς οι συναδέλφισσες συνήθως φοβούνται να καταγγείλουν τις πρακτικές της εργοδοσίας.
Την ίδια τακτική εφαρμόζει και η εταιρία υποδημάτων ΜΙGATO. Η εργοδοσία αποθρασσυμένη από τα μνημόνια και τους αντεργατικούς νόμους, μοιάζει να μην υπολογίζει κανένα εργατικό δικαίωμα, ενώ την ίδια στιγμή σημειώνει τζίρους εκατομμυρίων και ενισχύει τα κέρδη της. Το προηγούμενο διάστημα ξεπέρασε κάθε όριο, απολύοντας εργαζόμενη τεχνικό, μέλος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, αμέσως μόλις ανακοίνωσε την εγκυμοσύνη της. Η συνάδελφος που εργαζόταν υπό το άθλιο καθεστώς του δελτίου παροχής υπηρεσιών, μόλις ενημέρωσε ότι είναι έγκυος, η εργοδοσία την ανάγκασε να υποβάλλει την παραίτησή της, επικαλούμενη υπογραφή νέας σύμβασης με αλλαγή των όρων εργασίας. Η νέα σύμβαση δεν κοινοποιήθηκε ποτέ στην εργαζόμενη. Αντιθέτως, στις συνεχείς ερωτήσεις της συναδέλφου, η εταιρία απάντησε ότι δεν τίθεται ζήτημα καθώς θεωρεί ότι πρόκειται για οικειοθελή αποχώρηση!
Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών στηρίξε από την πρώτη στιγμή τον αγώνα της εργαζόμενης για την επαναπρόσληψή της. Πραγματοποίησε παραστάσεις διαμαρτυρίας στα κεντρικά γραφεία της MIGATO και σε καταστήματα. Τη συμπαράστασή τους έχουν εκφράσει πρωτοβάθμια σωματεία δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, εργατικές λέσχες, εργατικές συλλογικότητες και συνελεύσεις κατοίκων τόσο εκδίδοντας ψηφίσματα αλληλεγγύης όσο και με την παρουσία τους στις κινητοποιήσεις.
Οι υπεύθυνοι της εταιρίας επέλεξαν να τηρήσουν αδιάλλακτη στάση. Στην επιθεώρηση εργασίας στις 4/2, ζήτησαν αναβολή. Πιεζόμενοι από τη μαζικότητα και την επιμονή των κινητοποιήσεων ζήτησαν να σταματήσουν οι κινητοποιήσεις, επικαλούμενοι «διαπραγματεύσεις» των δικηγόρων έως την συνάντηση στην επιθεώρηση εργασίας στις 20/02, χωρίς ωστόσο να αποδέχονται τα αιτήματα της εργαζόμενης.
Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών δηλώνει ότι δε θα σταματήσει τον αγώνα μέχρι την επαναπρόσληψη και την πλήρη ηθική αποκατάσταση της εγκύου συναδέλφου. Οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν μέχρι τη δικαίωση της εργαζόμενης.
Καλούμε Σωματεία, συλλογικότητες, συνελεύσεις γειτονιών και κάθε μαχόμενη δύναμη του κινήματος να οργανώσουν και να στηρίξουν παραστάσεις διαμαρτυρίας στα καταστήματα της MIGATO σε όλη την Ελλάδα, ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία, την Παρασκευή 13 Φλεβάρη στις 6μμ.
Ζητάμε από κάθε συλλογικότητα, από κάθε εργαζόμενο, να καταδικάσουν την εταιρία MIGATO και να σταθούν έμπρακτα αλληλέγγυοι στον αγώνα στης εργαζόμενης.
Να στείλουμε μήνυμα στην εργοδοσία της MIGATO αλλά και σε κάθε αφεντικό που νομίζει ότι μπορεί να αυθαιρετεί σε βάρος των εργαζομένων ότι θα μας βρίσκουν μπροστά τους. Σε ανυποχώρητους, μαχητικούς αγώνες για την αξιοπρέπεια στη ζωή και τη δουλειά. Καμία απειλή, καμία απόλυση, καμιά αυθαιρεσία δεν θα μείνει αναπάντητη.
Η συλλογικότητα είναι το όπλο μας! Με αγώνες σπάμε την εργοδοτική τρομοκρατία.
Να ανακληθεί άμεσα η παράνομη και καταχρηστική απόλυση εγκύου συναδέλφου από τη MIGATO
Απαιτούμε την άμεση επαναπρόσληψη και την πλήρη ηθική αποκατάσταση της συναδέλφου!
http://proletconnect.blogspot.gr/2015/02/migato.html
Στις 20 Ιανουαρίου, μόλις πέντε μέρες πριν τις βουλευτικές εκλογές, Διοικητικό Συμβούλιο της ΝΕΡΙΤ ανέθεσε τη διοργάνωση του σόου του ελληνικού Τελικού της Eurovision στο MAD TV του Ανδρέα Κουρή. Πρόκειται για την τρίτη συνεχόμενη χρονιά που ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας της χώρας χαρίζει με απευθείας ανάθεση και υπό αδιαφανείς διαδικασίες μια κερδοφόρα διοργάνωση στον ίδιο επιχειρηματία με τεράστιες οφειλές, εκτός των άλλων και προς το Δημόσιο, λόγος για τον οποίο είναι υπόδικος.
Έτσι, ελάχιστες μέρες πριν την αλλαγή της διακυβέρνησης της χώρας, η διοίκηση του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα αποφάσισε εκ νέου τη συνδιοργάνωση του ελληνικού τελικού για τη Eurovision μαζί με το MAD TV στο όνομα της αποφυγής του υψηλού κόστους που απαιτεί η συμμετοχή της Ελλάδας στο διαγωνισμό. Στην πράξη, πρόκειται για ένα έωλο και αναπόδεικτο επιχείρημα, αφού αυτή η συνδιοργάνωση δεν θα βαρύνει το ίδιο και τις δύο πλευρές, καθώς η ΝΕΡΙΤ θα επωμιστεί το υψηλό κόστος που απαιτεί η συμμετοχή στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό τραγουδιού που αντιστοιχεί σε 120.000 ευρώ, θα παραχωρήσει ένα OB VAN πλήρως εξοπλισμένο και στελεχωμένο για την κάλυψη της διοργάνωσης, έναν Διευθυντή Παραγωγής, αλλά και όποια άλλα επιπλέον «μικροέξοδα» προκύψουν, που πέρσι ξεπέρασαν τα 30.000 ευρώ.
Από την πλευρά του ο Ανδρέας Κουρής θα αναλάβει τον καλλιτεχνικό σχεδιασμό, την οργάνωση και την παραγωγή του ελληνικού Τελικού, την οργάνωση και την παραγωγή της εκπομπής των συνοδευτικών εκπομπών που απαιτούνται για την προώθηση του τραγουδιού που θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα και τις αμοιβές και τα έξοδα όλων των συντελεστών μέχρι τη Βιέννη στον 60ο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision.
Κι αν τις προηγούμενες δύο χρονιές ο Ανδρέας Κουρής βγήκε διπλά κερδισμένος από αυτή τη… συνδιοργάνωση, φέτος αναμένεται να βγει τριπλά. Πρώτιστα, έχοντας άμεσα κέρδη από σπόνσορες, διαφημίσεις και εισιτήρια. Κατά δεύτερο, έχοντας έμμεσο, αλλά πολλαπλά μετρήσιμο κέρδος για το κανάλι του και, άρα, για την τσέπη του με την μετονομασία τού σόου σε «EUROVISION A MAD SHOW», ένα νεοαποκτηθέν « brand name» που προβάλλεται εντός και εκτός Ελλάδας και, ουσιαστικά, πριμοδοτεί με κρατικό χρήμα τη διαφήμιση του MAD TV πανευρωπαϊκά.
Σα να μην έφταναν αυτά, φέτος, η ΝΕΡΙΤ θα προσφέρει στον Ανδρέα Κουρή ακόμη περισσότερα κέρδη αφού, σύμφωνα με την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της και έπειτα από εισήγηση του Γενικού Διευθυντή Οικονομικών και Διοικητικών Υπηρεσιών, ο Ανδρέας Κουρής εκτός από όλα τα προαναφερόμενα που του χαρίζονται θα λάβει και αμοιβή! Και συγκεκριμένα «διαφημιστικό χρόνο που θα βαρύνει τον προϋπολογισμό της ΝΕΡΙΤ ΑΕ για το οικονομικό έτος 2015», επί του παρόντος αγνώστου διάρκειας σε ότι αφορά τον τηλεοπτικό χρόνο που τελικά θα του παραχωρηθεί. Με άλλα λόγια, ο Ανδρέας Κουρής θα μπορεί να προβάλει όλες τις επιχειρηματικές δραστηριότητες των εταιρειών που διαθέτει στη διαφημιστική ζώνη όλων των μέσων μαζικής ενημέρωσης που κατέχει η ΝΕΡΙΤ ή ακόμα και να τον πουλήσει σε τρίτους.
Για κάποιο παράδοξο λόγο, που οπωσδήποτε θα χρήζει κάποιας συμφέρουσας κερδοσκοπικής επιχειρηματικής επεξήγησης, η ανάθεση του φετινού διαγωνισμού στον Ανδρέα Κουρή δεν γίνεται απευθείας στο MAD TV, καθώς ως εταιρεία πλέον δεν υφίσταται. Αλλά ούτε και σε κάποια από τις 2 εταιρείες που το έχουν απορροφήσει πρόσφατα – την ΤΕΜΠΟ ΑΕ και την SOLAR MEDIA ΑΕ που έχουν ως αντικείμενο την παραγωγή τηλεοπτικών προγραμμάτων στην Ελλάδα η πρώτη και τις ραδιοτηλεοπτικές και ψυχαγωγικές υπηρεσίες η δεύτερη. Για κάποιο παράδοξο και σκοτεινό λόγο η ανάθεση του ελληνικού τελικού της Eurovision γίνεται σε μια εταιρεία του Ανδρέα Κουρή, την ΑΚΟΗ ΑΕ, ετυμολογικά την πλέον αναρμόδια να αναλάβει μια τέτοια τηλεοπτική παραγωγή, αφού εμφανίζεται ως εταιρεία διαχείρισης ραδιοφωνικών προγραμμάτων.
Πέρα από το αντιφατικό της ανάθεσης ενός τηλεοπτικού σόου σε μια εταιρεία που σχετίζεται με το ραδιόφωνο, γίνεται φανερό ότι το πιθανότερο που μπορεί να ακολουθήσει είναι η ανάθεση της διοργάνωσης του Ελληνικού Τελικού από την εταιρεία ΑΚΟΗ ΑΕ σε κάποια από τις άλλες δύο εταιρείες του Ανδρέα Κουρή που έχουν απορροφήσει το MAD TV. Και πέρα από τον κύκλο του χρήματος που ανοίγεται και τις υπερτιμολογήσεις που πιθανά θα ακολουθήσουν στις ίδιες εταιρείες που ανήκουν στην ίδια τσέπη, αν μη τι άλλο, αυτό το γαϊτανάκι των αναθέσεων κάπου βρωμάει…
Κι όλα αυτά συμβαίνουν ενώ ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας -είτε ως ΕΡΤ, είτε ως ΔΤ ή ΝΕΡΙΤ- δεν έδωσε ποτέ στη δημοσιότητα τις προηγούμενες δύο συμβάσεις που υπογράφτηκαν μεταξύ των διοικήσεών του και του Ανδρέα Κουρή για την ανάληψη του διαγωνισμού. Όταν ποτέ δεν γνωστοποιήθηκε πόσα ήταν τα «δώσε» και πόσα τα «πάρε» σε αυτό το σκάνδαλο της ανάθεσης της Eurovision με κρυφές συμφωνίες κάτω από το τραπέζι από μια επιχείρηση που ανήκει στο δημόσιο τομέα και εποπτεύεται από το Δημόσιο σε έναν ιδιώτη επιχειρηματία.
Κι όμως, ενώ ο Ανδρέας Κουρής βάζει χέρι στο κρατικό χρήμα τόσο από τη σημερινή ΝΕΡΙΤ όσο και από τους προκατόχους της -παγιώνοντας τη «συνεργασία» του και με τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης από την οποία έχει αναλάβει το «ψυχαγωγικό» πρόγραμμα- κανείς, μα κανείς από τους πολιτικούς προϊσταμένους του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα δεν ενδιαφέρθηκε και δεν ενδιαφέρεται να διερευνήσει αυτό το σκάνδαλο που βρίσκεται σε εξέλιξη συμπληρώνοντας μια ολόκληρη τριετία και να ελέγξει τη διαδικασία της απευθείας ανάθεσης του διαγωνισμού στο κανάλι MAD. Όπως, ανάλογα, δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ κάποιος αρμόδιος εισαγγελέας.
Κανείς , μα κανείς, δεν θεώρησε και δεν θεωρεί ότι είναι επιεικώς απαράδεκτο ένας κρατικός φορέας να παραχωρεί δωρεάν το διαγωνισμό της Eurovision (και φέτος με επιπλέον αμοιβή )μαζί με ένα άγνωστο μέρος των κερδών σε έναν ιδιώτη με τεράστιες οφειλές, εκτός των άλλων, και προς το Δημόσιο. Να μη «θυμάται», και να μην υπολογίζει ως αντιφατικό και ασυμβίβαστο ότι ο Ανδρέας Κουρής, που τόσο άνετα παίρνει απευθείας δουλειές από το Δημόσιο, είναι υπόδικος αφού έχει συλληφθεί δύο φορές για χρέη προς το Δημόσιο ως ιδιοκτήτης της αλυσίδας καταστημάτων Metropolis, την πρώτη τον Απρίλιο του 2013 για χρέη 1.300.000 ευρώ και την επόμενη τον Ιούνιο του 2014 για μη καταβολή χρεών ύψους μεγαλύτερου από 700.000 ευρώ.
Πόσο μάλλον το γεγονός ότι οι διοικήσεις του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα αποφασίζουν να αναθέσουν το διαγωνισμό σε ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα τη στιγμή που είναι γνωστό ότι ο εν λόγω επιχειρηματίας έχει τεράστια χρέη και προς εμάς τους απολυμένους των καταστημάτων Metropolis που ξεπερνούν τα 600.000 ευρώ, λόγος για τον οποίο έχει καταδικαστεί μετά από δικαστικό αγώνα καταρχήν σε 27 μήνες φυλάκιση με 3ετή αναστολή και χρηματικό πρόστιμο 7.800 ευρώ.
Τα ερωτήματα που γεννιούνται από τη σκανδαλώδη ανάθεση του ελληνικού Τελικού της Eurovision στον Ανδρέα Κουρή είναι πολλά, αλλά θα περιοριστούμε σε δύο:
– Πως γίνεται ο Ανδρέας Κουρής από τη μια να ισχυρίζεται ότι δεν έχει να μας πληρώσει μη έχοντας καταβάλλει ούτε ένα ευρώ για τις αποζημιώσεις μας και τους μισθούς που μας οφείλει και από την άλλη διοργανώνει το ένα σόου μετά το άλλο έχοντας βάλει χέρι και στο ζεστό, κρατικό χρήμα;
– Έχοντας γνώση από πρώτο χέρι τού τι σημαίνει διαπλεκόμενα συμφέροντα αντιμετωπίζοντας τον Ανδρέα Κουρή καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα μας και έχοντας χάσει την εμπιστοσύνη μας προς τους αρμόδιους που θεωρητικά οφείλουν να παρεμβαίνουν σε αυτές τις περιπτώσεις, θα υπάρξει κάποια παρέμβαση για το ζήτημα από τους νέους αρμόδιους υπουργούς; Θα υπάρξει παρέμβαση του υπουργού Εργασίας για την παρακράτηση των αποζημιώσεων και των μισθών μας από τον Ανδρέα Κουρή; Θα υπάρξει παρέμβαση του υπουργού Δικαιοσύνης, καθώς για την υπόθεσή μας διαπιστώνουμε ολικό έλλειμμα απονομής δικαιοσύνης; Και, τέλος, θα υπάρξει παρέμβαση του αρμόδιου υπουργού Επικρατείας στην αρμοδιότητα του οποίου επήλθε η ΝΕΡΙΤ και η αυριανή ΕΡΤ;
Έχοντας ως όπλα το δίκιο που ξεχειλίζει και έναν επίμονο αγώνα που ξεπερνά τα 3 χρόνια θα συνεχίσουμε αποφασιστικά μέχρι την πλήρη μας δικαίωση.
ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!
ΑΝΔΡΕΑ ΚΟΥΡΗ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ
ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ
Απολυμένοι/ες καταστημάτων Metropolis
https://mpalothia.wordpress.com/2015/02/11/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD-metropolis-%CE%BA%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8E/