Αρχείο κατηγορίας αναρχικεΣ συλλογικοτητεΣ

Η δημοκρατία σημαδεύει, οι φασίστες εκτελούν

 

Και ξαφνικά όλοι ξυπνήσανε. Τα γεγονότα που ακολούθησαν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, έφεραν την ελληνική κοινωνία απέναντι σε μία συγκλονιστική διαπίστωση: ότι η χρυσή αυγή αποτελεί μια συμμορία η οποία δολοφονεί και ξυλοκοπεί τόσο μετανάστες στα πλαίσια μιας εθνικιστικής-ναζιστικής ιδεολογίας, όσο και όσους αντιτάσσονται συνειδητά σε τέτοιου τύπου λογικές. Οι αποκαλύψεις-σοκ συνεχίστηκαν με τις αδιανόητες μαρτυρίες ότι η χρυσή αυγή συνεργαζόταν και καλυπτόταν από την αστυνομία και το κράτος.

Στην πλούσια δράση της οργάνωσης πέρα από τα εθνικιστικά και λαϊκίστικα παραληρήματα, τα συσσίτια και τις αιμοδοσίες μόνο για Έλληνες κτλ, τα οποία στόχο είχαν να συσπειρώσουν κόσμο απέναντι σε έναν ανύπαρκτο εχθρό, συμπεριλαμβανόταν και άμεση εμπλοκή με τη ντόπια και ξένη μαφία, πουλώντας προστασία και ελέγχοντας το παρεμπόριο που υποτίθεται αντιμάχονταν. Την ίδια ώρα που κατέστρεφαν πάγκους μεταναστών μικροπωλητών μπροστά στις κάμερες σε λαϊκές και κεντρικούς δρόμους, συντονίζαν και εκμεταλλεύονταν το συγκεκριμένο αλισβερίσι στις περιοχές της επιρροής τους.

Και τώρα ξαφνικά η δημοκρατία επιτίθεται στα παρακλάδια της προφασιζόμενη άγνοια για μια κατάσταση που η ίδια γέννησε και συντήρησε. Πόσες φορές είδαμε τα όργανα της τάξης να προστατεύουν και να χαριεντίζονται με μέλη της χρυσής αυγής, που παριστάνοντας τους αγανακτισμένους πολίτες επιτίθονταν σε μετανάστες, αντιφασίστες, απεργούς, διαδηλωτές, ομοφυλόφιλους κτλ; Πόσες φορές είδαμε τους δικαστικούς λειτουργούς να ξεπλένουν τη νεοναζιστική δράση επιτρέποντας έτσι τη συνέχισή της;  Πόσες φορές τα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης παρουσίασαν τα «ανδραγαθήματά» τους αποιδεολογικοποιώντας τη δράση τους και εισάγοντάς τους ως ένα κομμάτι του σύγχρονου lifestyle; Πόσες φορές ακούσαμε γύρω μας τη φράση  «μια χρυσή αυγή τους χρειάζεται» από ανθρώπους της διπλανής πόρτας, οι οποίοι με μεγάλη ευκολία παρέκαμπταν την εγκληματική δράση αυτής της οργάνωσης, χαρίζοντάς της το ρόλο του εξυγιαντή του δημόσιου βίου;

Το έργο είναι γνωστό και το έχουμε ξαναδεί. Η δημοκρατία σε εποχές κρίσης πάντα χρησιμοποιεί τις ακροδεξιές εφεδρείες της για να καταστείλει τις κοινωνικές εντάσεις και να επιβάλλει τα σχέδιά της. Από τη δημοκρατία της Βαϊμάρης, την Ιταλία του Μουσολίνι μέχρι τη λατινική Αμερική, όπου και όποτε υπήρχαν δυνατά ριζοσπαστικά κινήματα απέναντι στον καπιταλισμό, τα ακροδεξιά τάγματα εφόδου με την προτροπή του κράτους, τσάκιζαν και κατέστειλαν τις όποιες μορφές αντίδρασης με δολοφονίες, εξαφανίσεις και βασανιστήρια. Κι αφού το κράτος εκπληρώσει τους σχεδιασμούς του (ιδιωτικοποιήσεις, περικοπές μισθών κτλ) εμφανίζεται ως λυτρωτής κι εξυγιαντής της δημοκρατίας αποσύροντας από την ενεργό δράση την παρακρατική παραφυάδα που το ίδιο δημιούργησε.

Ο φασισμός λοιπόν δεν έρχεται από τον ουρανό, γεννιέται από το ίδιο το σύστημα. Η συνειδητοποίηση του ατόμου τόσο σε ταξικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, και όχι η ανάθεση στα ημίμετρα της δημοκρατίας είναι αυτή που θα οδηγήσει στην κοινωνική απελευθέρωση. Στη δημιουργία δηλαδή μιας αταξικής κοινωνίας απαλλαγμένης από κάθε είδους διαχωρισμούς, όπου η εργασία δεν θα είναι δουλεία και οι ανθρώπινες σχέσης θα είναι ισότιμες.

 

«Δεν πολεμάμε τον φασισμό μαζί με την κυβέρνηση, αλλά σε πείσμα της κυβέρνησης. Ξέρουμε ότι καμία κυβέρνηση δεν επιθυμεί την καταστροφή του φασισμού, γιατί η αστική τάξη είναι υποχρεωμένη να βρίσκει καταφύγιο σε αυτόν, κάθε φορά που βλέπει την εξουσία να της φεύγει από τα χέρια»

Μπουεναβεντούρα Ντουρρούτι

 

Ανοιχτή συνέλευση Αναρχικών Νέας Φιλαδέλφειας

Σχετικά με τη συλλήψη 4 αγωνιστών μετά τη λήξη της απεργιακής πορείας της 25ης Σεπτέμβρη στην Πάτρα

1378725_161418277398000_1340724794_n
το πανό του εργαλειοφόρου στην απεργιακή πορεία της 25ης Σεπτέμβρη 

Την Τετάρτη 25 Σεπτέμβρη, ημέρα απεργίας στο δημόσιο τομέα, η συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά – εργαλειοφόρος ήταν για ακόμα μια φορά στο δρόμο, στην κατεύθυνση της όξυνσης του ταξικού-κοινωνικού πολέμου. Η πορεία ήταν μικρή και υποτονική, καθώς οι ξεπουλημένες συνδικαλιστικές, γραφειοκρατικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, σε συνδυασμό με τα εκλογικά «ζυγίσματα» των ηγεσιών της καθεστωτικής αριστεράς δεν στήριξαν τον αγώνα των καθηγητών που βρισκόταν σε εξέλιξη τον τελευταίο καιρό, με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να αναδιπλωθούν και να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις τους. 

Ως αναρχικοί κοινωνικοί αγωνιστές, που τη λογική και την πρακτική μας την διέπουν η παρέμβαση σε κάθε πεδίο του κοινωνικού και του ταξικού αγώνα, βρεθήκαμε στην πορεία που ξεκίνησε από την πλατεία Γεωργίου και συμμετείχαμε στο αναρχικό μπλοκ του “εργαλειοφόρου” όπου διασχίζοντας κεντρικούς δρόμους της Πάτρας, καταλήξαμε στο ίδιο σημείο από το οποίο λίγο μετά διαλυθήκαμε. Αμέσως μετά, 4 σύντροφοι μας, μάζεψαν τις σημαίες μας με σκοπό να κατευθυνθούν λίγα μέτρα πιο μακριά προκειμένου να τις αφήσουν σε ένα αυτοκίνητο. Στη μέση της διαδρομής (στο πιο κεντρικό σημείο της πόλης, οδός Κορίνθου και Αγίου Νικολάου), οι σύντροφοι κυκλώνονται από μπάτσους της ομάδας ΔΙΑΣ οι οποίοι τους ακινητοποιούν, τους ψάχνουν τις τσέπες και τις τσάντες και τους προσαγάγουν στο μπατσομέγαρο. Λίγη ώρα αργότερα οι προσαγωγές μετατρέπονται σε συλλήψεις με την κατηγορία της οπλοκατοχής! Και αναρωτιέται κανείς ποια ήταν τα όπλα; Μα φυσικά οι σημαίες! Αργά το απόγευμα αφήνονται ελεύθεροι, ενώ ορίστηκε δικάσιμος για τις 6 Νοέμβρη.

Η επίθεση που δέχονται τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας από την κυριαρχία είναι άνευ προηγουμένου. Την ίδια ώρα, που το κράτος προσπαθεί με θεαματικό τρόπο να δείξει δήθεν όλη του την αυστηρότητα ενάντια στους ναζιστές της χρυσής αυγής που το ίδιο την χρησιμοποίησε ως μοχλό πίεσης και αποπροσανατολισμού της κοινωνίας και την εξέθρεψε συνειδητά, παράλληλα προσπαθεί να εμφανιστεί ως ο εγγυητής της ομαλότητας χρησιμοποιώντας τη θεωρία των 2 άκρων. Εξισώνοντας δηλαδή τους παρακρατικούς φονιάδες της χρυσής αυγής με τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας και ειδικότερα με τους αναρχικούς. Η ρητορική και πρακτική αυτή δεν πρόκειται να γίνει ανεκτή! Η πρωτοφανής σύλληψη των 4 συντρόφων για σημαίες(!) είναι το συμβολικό μήνυμα του κράτους ότι δίπλα στις προ μιας ημέρας φωτογραφίες με τις ελληνικές σημαίες της χρυσής αυγής, θα στέκονται αυτές της αναρχίας. Ένα ψευδεπίγραφο μήνυμα της κυριαρχίας ότι η σάπια δημοκρατία τους, το σάπιο σύστημα τους μπαίνει ανάχωμα απέναντι στην φασιστική απειλή από τη μια και ένα κυριολεκτικό μήνυμα στην απειλή της κοινωνικής επανάστασης από την άλλη. Ας δούμε όμως πως έχουν πραγματικά τα γεγονότα…

Το κράτος έκτακτης ανάγκης, όπως διαμορφώνεται σήμερα στον ελλαδικό χώρο αλλά και σε όλο το δυτικό κόσμο, μην έχοντας να προσφέρει πλέον ούτε το βασικό επίπεδο διαβίωσης στους υπηκόους του και θέλοντας παράλληλα να διαιωνίσει την εξουσία του τσακίζοντας τις αντιστάσεις των από τα κάτω, επενδύει στο φόβο και στον αποπροσανατολισμό. Η χρυσή εφεδρεία κάθε τέτοιου κράτους που ιστορικά έχει αποδειχτεί ότι είναι το αγαπημένο παιδί των αστών, είναι ο φασισμός. Ο φασισμός όμως θέριεψε, άπλωσε το δηλητήριο του σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας και άρχισε να φοβίζει τους εξουσιαστές. Οι κυβερνώντες αισθάνθηκαν ότι το θηρίο που εξέθρεψαν ίσως φάει και αυτούς τους ίδιους, άρα έπρεπε να πάρουν μέτρα εναντίον του. Η αφορμή δόθηκε με το αίμα του αντιφασίστα συντρόφου Παύλου Φύσσα ο οποίος έπεσε νεκρός μετά από οργανωμένη επίθεση των παρακρατικών της χρυσής αυγής που τον δολοφόνησαν με μαχαίρι. Το αίμα του ήταν αυτό που έδωσε στο κράτος τη δυνατότητα να γίνει πιο αυστηρό με τα παιδιά του τα οποία ξέφυγαν λίγο περισσότερο από τις πατρικές αγκάλες. Ο οπλισμός των ναζιστών, η εκπαίδευση των ταγμάτων εφόδου σε στρατόπεδα από εκπαιδευτές χρυσαυγίτες άντρες των ειδικών δυνάμεων και η αποδεδειγμένη στενή σχέση των μπάτσων με την παρακρατική συμμορία, οι οποίοι τους προσέφεραν ασυλία, πληροφορίες, ακόμα και έμψυχο δυναμικό, αποδεικνύουν περίτρανα τον διαπλεκόμενο ρόλο της χρυσής αυγής με το κράτος και τους μηχανισμούς του.

Στην άλλη πλευρά -και όχι στο άλλο άκρο-, βρίσκεται ο κόσμος του αγώνα. Ο κόσμος που προσπαθεί να σταθεί όρθιος με αξιοπρέπεια απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, στην υποβάθμιση και τη λεηλασία των ζωών μας, να αυτοοργανωθεί και να παλέψει για μια άλλη κοινωνία. Όχι αυτή του κράτους και των αφεντικών που ζουν παρασιτικά πάνω στην κοινωνία, την καθυποτάσσουν, την καταστέλλουν, ούτε αυτή των φασιστών και των διεστραμμένων μισάνθρωπων προτύπων τους, αλλά για μια αταξική κοινωνία της ισότητας και της αλληλεγγύης.

Η κυριαρχία, γνωρίζει πολύ καλά ότι ο μοναδικός της εχθρός είναι αυτοί που εξαθλιώνει και εξεγείρονται εναντίον της. Είναι ο κόσμος της ανασφάλιστης εργασίας, των πενιχρών μεροκαμάτων. Η εργατική τάξη, που βιώνει τις άθλιες συνθήκες εργασίας στους χώρους δουλειάς, τους εξευτελισμούς και την ταπείνωση από τα αφεντικά. Είναι η νεολαία που γνωρίζει πολύ καλά ότι το μέλλον της είναι η ανεργία και η φτώχεια. Είναι κοντολογίς οι από κάτω αυτού του κόσμου που δεν έχουν να χάσουν τίποτα παρά μόνο τις αλυσίδες τους!

Ως αναρχικοί, υψώνουμε τις μαυροκόκκινες σημαίες μας περήφανα και φωνάζουμε σε όλους τους τόνους ότι ο αντιφασιστικός αγώνας είναι κομμάτι του συνολικότερου αντικρατικού αγώνα! Οι 4 σύντροφοι μας, συνελήφθησαν ως αναρχικοί και ως αντιφασίστες, καθώς το κράτος από τη μια επιβάλλει το δόγμα μηδενικής ανοχής ενάντια στα αγωνιζόμενα κομμάτια που στρέφονται εναντίον του και παράλληλα αυτοανακηρύσσεται διαιτητής ανάμεσα σε αυτά που βαφτίζει ως άκρα. Στην πραγματικότητα όμως, το κράτος και οι φασίστες είναι τα συγκοινωνούντα δοχεία, οι δυο διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος. Ο αγώνας που εστιάζεται μόνο ενάντια στους ναζί, είναι αγώνας αποσπασματικός και καταδικασμένος να φτάσει μέχρι ένα ορισμένο σημείο πριν πάλι οπισθοχωρήσει. Εχθρός της κοινωνίας, εχθρός της ανθρωπότητας και δημιουργός όλων των παραγόντων που κρατάνε τον άνθρωπο όμηρο και καταδικασμένο σε μια άθλια ζωή είναι το κράτος. Η δημοκρατία, επιχειρεί να στήσει το σκηνικό των 2 άκρων, καθώς έχει συμφέρον στην αναπαραγωγή των υπαρχουσών δομών και της αστικής νομιμότητας. Το άκρο όμως είναι αυτοί. Από τη μια, το κράτος και το κεφάλαιο που τρομοκρατούν τους από τα κάτω αυτού του κόσμου είτε μέσω της καταστολής, είτε μέσω της ανεργίας, είτε μέσω της φοροληστείας και του γενικότερου εξατομικευμένου μοντέλου ζωής που προωθούν στο οποίο ο κοινωνικός κανιβαλισμός, ο ανταγωνισμός και ο ατομισμός επιβραβεύονται έναντι της αλληλεγγύης και της αμοιβαιότητας. Από την άλλη ο φασισμός ο οποίος εχθρεύεται την ανθρωπότητα και έχει πεταχτεί από τους λαούς στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Απέναντι στην κατασκευασμένη λογική των άκρων, παραμένουμε στο επίκεντρο των κοινωνικών και ταξικών αγώνων για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης κι ελευθερίας

 Είμαστε αυτοί που δικαίως μας φοβούνται, που τρέμουν στην ύπαρξη μας και επιθυμούν τον αφανισμό μας γιατί γνωρίζουν καλά πως μέσα μας “κουβαλάμε έναν καινούριο κόσμο, εδώ, στις καρδιές μας. Αυτός ο κόσμος γεννιέται αυτή τη στιγμή”.

 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 4 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣΤΗΣ 25/9 ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

 ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ

  αναρχική ομάδα “Δυσήνιος Ίππος”

ΠΗΓΗ:http://ipposd.wordpress.com/

Εμφύλιος πόλεμος…/ από ΡΕΣΑΛΤΟ

 

 

 

 

Στη συγκεκριμένη ανάρτηση δε θα μιλήσουμε για προσεγγίσεις και θέσεις σχετικά με τον φασισμό και τον αντιφασισμό.
Η τραγικότητα της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα από φασίστες κάνει το μυαλό να μουδιάζει, τα μάτια να βουρκώνουν, τον κόμπο στο λαιμό να σε πνίγει σα θηλιά. Αμηχανία και οργή, πόνος και μίσος. Παύλος Φύσσας, 34 ετών, χιπ χόπερ, αντιφασίστας, δολοφονημένος το βράδυ της Τρίτης 17/9 από φασίστες στο Κερατσίνι. Από εργατική οικογένεια.
Δούλευε παλιότερα στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, όταν είχε ακόμα δουλειά.
Για κάποιον καιρό είχε φύγει σε νησί αναζητώντας βιοποριστικές λύσεις και είχε επιστρέψει ξανά. Παλιότερα ήταν στους ΑΝΤΑΡΤΑ, χιπ χοπ από την αντίστοιχη μουσική σκηνή του Περάματος, με βαθιά πολιτικό στίχο και άποψη.
Πλέον δημιουργούσε σε ατομικό επίπεδο με το ψευδώνυμο Killah P διατηρώντας ατόφια την πολιτικότητα, την αντισυστημικότητα και τον αντιφασισμό που τον διέκρινε.
Ο Παύλος έπινε καφέ μαζί με την φίλη του και έναν ακόμα φίλο του σε καφετέρια της Αμφιάλης. Διαπληκτίστηκε λεκτικά με φασιστοειδές, το οποίο ζήτησε προφανώς τηλεφωνικά ενίσχυση από τους ομοϊδεάτες του στα τάγματα εφόδου και στις ομάδες κρούσης της Χρυσής Αυγής.
Ο φίλος του Παύλου ειδοποίησε τηλεφωνικά αντιφασίστες της περιοχής ότι έχουν διένεξη με χρυσαυγίτες, χωρίς αρχικά να ζητήσει συνδρομή και λίγα λεπτά αργότερα τηλεφώνησε ξανά και είπε ότι τα πραγμάτα έχουν δυσκολέψει και ότι τους την έχουν στημένη και ζήτησε στήριξη.

Πριν προλάβει να φτάσει κανείς ο Παύλος ήταν μαχαιρωμένος στο έδαφος. Είχαν πάει να πάρουν τα μηχανάκια τους από το σημείο που τα είχαν παρκάρει στην Τσαλδάρη και δέχτηκαν δολοφονική επίθεση από ομάδα φασιστών.
Άλλοι πεζοί, άλλοι με μηχανές και ένα αυτοκίνητο που μπήκε ανάποδα στον κεντρικό δρόμο της Τσαλδάρη, από το οποίο βγήκε ο φασίστας που τον μαχαίρωσε.

Ομάδα ΔΙΑΣ που βρισκόταν λίγα μέτρα από το σημείο δεν επενέβη παρά μόνο όταν η ομάδα διασκορπίστηκε στα γύρω στενά και συνέλαβε τον μαχαιροβγάλτη καθ’ υπόδειξη του αιμόφυρτου Παύλου. Πολύς κόσμος της περιοχής προσέτρεξε στο σημείο της δολοφονίας με την πληροφορία της φονικής επίθεσης. Και βέβαια το ασθενοφόρο έκανε αιώνες να εμφανιστεί. Η γνωστή συμμορία των ανθρωποειδών θα αρνηθεί για μια ακόμη φορά να πάρει την ευθύνη για τις μισανθρωπικές της αιματηρές ασκήσεις.
Τα καθεστωτικά μέσα θα περιμένουν τις «πραγματογνωμοσύνες». Οι μπάτσοι και οι υπουργοί θα μηχανευτούν κάθε εκδοχή μητροπολιτικής βίας για να συγκαλύψουν το προφανές.
Οι δημοκράτες θα διαπραγματεύονται το δικαίωμα των θυμάτων να διαμαρτύρονται και των δολοφόνων να διαπράττουν δολοφονίες.

Τα φίδια θα κουρνιάσουν και πάλι στις τρύπες τους με εκείνο το συριστικό τους χαμόγελο μέχρι να ξαναχτυπήσουν.

Εμφύλιος πόλεμος…

ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΟΥΦΑΛΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΡΕΜΑΛΕΣ

Περί καπελωμάτων, τοπικισμών και άλλων μεγαλοιδεαλίστικων δαιμονίων..

1987 . Un trabajador del Astillero Riera durante un enfrentamiento coΗ υπόθεση των αντιστάσεων στον Αχελώο  είναι διαρκής και ανάμεσα στα άλλα γεννά και ισχυρές αντιπαρα_θέσεις, όχι μόνο στα αντιπαραθετικά μέρη, αγωνιστές με τους μηχανισμούς του Κράτους και του Κεφαλαίου,  αλλά και στο εσωτερικό.

Συνέβαινε και παλαιότερα,  συνέβη και φέτος όπως εμφανίζονται  στις αρχές του καλοκαιριού και αφού είναι σε εξέλιξη  οι διαδικασίες οργάνωσης του αγώνα στη Μεσοχώρα..
Το πως προέκυψαν δεν θα αναφερθούμε εδώ, θα μείνουμε μόνο στις καταγγελίες που γράφτηκαν  και  αυτό μόνο για ένα λόγο . Γιατί θεωρούμε ότι  ακόμη και οι αντιπαραθέσεις μπορούν και δημιουργούν γόνιμο έδαφος όχι για την καταστολή των αντιστάσεων αλλά για την ριζοσπαστικοποίηση και την άμβλυνσή τους, άμβλυνση που μας ενδιαφέρει πρωτίστος μιας και έχει να κάνει με το διαρκή και ακηδεμόνευτο (από οποιονδήποτε έχει κάτι αντίθετο  στο μυαλό του) αγώνα.
Πρίν ξεκινήσουμε να τονίσουμε ότι στα καταγγελτικά κείμενα διοχετεύονταν κατηγορίες ότι υιοθετούμε συντρόφους που κάποιοι μας υπέδειξαν να τους εξοντώσουμε, κυρίως μέσω της πολιτικής τους περιθωριοποίησης από πολιτικές δράσεις   και μείς αρνηθήκαμε. Πράγματι έτσι είναι και έτσι έχουμε απαντήσει και με εσωτερικά κείμενα για αυτή μας τη στάση. Η προστασία των συντρόφων μας, των συλλογικοτήτων μας κλπ  δεν  είναι μόνο απέναντι στο Κράτος αλλά και απέναντι σε κάθε καλοθελητή και κάθε μεθοδολογία εξόντωσης που αναπτύσσεται στο εσωτερικό του χώρου. Έχουμε  χαρακτηρίσει τις διαδικασίες ενοχοποίησης που στρέφονται με τέτοια μανία στο εσωτερικό των αναρχικών ,  ως αστυνομικής  έμπνευσης,  αφελών, τρίτων, συντρόφων που θα επιβάλλουν  εκτός των άλλων και έντονες διαλυτικές τάσεις .
Στο Δια Ταύτα και σε ότι μας αφορά και προς κάθε ενδιαφερόμενο: Δεν επενδύουμε, ούτε επενδύσαμε ποτέ τον πολιτικό μας λόγο και την πολιτική μας δράση,   σε καμία απολύτως πρακτική εξόντωσης και καταστολής συντρόφων, δεν μας ενδιαφέρει αυτό το πεδίο Δόξης Λαμπρό για άλλους,  άλλα όχι για Εμάς, έστω και αν αυτό  διαφωνεί με τους «αξιακούς κώδικες και τα πλαίσια» άλλων συντρόφων..
Καλή Συνέχεια Σύντροφοι…
Υπήρξαν καταγγελίες από άλλες συλλογικότητες  του αγώνα για τον Αχελώου, που μιλούσαν για προσπάθεια καπελώματος , χαρακτηρίζοντας τοπικιστές όσους διαμόρφωναν μία διαφορετική πρόταση αγώνα από αυτούς και διάφορα άλλα μη σοβαρά.
Η προσπάθεια καπελώματος, προσπαθούμε να καταλάβουμε ότι θα είχε να κάνει με την αλίευση συμβόλων, τις κοινές δράσεις (πχ πορεία), την υπεράσπιση του κοινωνικού χώρου που απλώνονται οι αντιστάσεις, δηλαδή, στη Μεσoχώρα, το ίδιο το ποτάμι που φιλοξενεί για κάποιες ημέρες τους συντρόφους , ακόμη και την ίδια εκφορά πολιτικού λόγου ενάντια στην εκτροπή του ποταμού και την συνάφεια αυτού του αγώνα με τον αγώνα των αναρχικών ενάντια στο Κράτος και το Κεφάλαιο όπως τον τοποθετούμε αλλά και με τους ίδιους τους κατοίκους της Μεσοχώρα.
Επειδή όλα είναι κουκιά μετρημένα , τι απ΄όλα αυτά μέτρησαν  οι καταγγελλόμενοι ότι τους άνηκαν ιδιοκτησιακά και άρα οποιοσδήποτε άλλος θα τα καπέλωνε;
Πέρα από τα ερωτηματικά.
Η αναφορά σε  “καπελώματα” είναι μία πολύ ανθρώπινη επίφαση από αυτούς που θεωρούν ότι θα χάσουν το προνομιακό τους πεδίο άσκησης πολιτικής και προσπαθούν να το υπερασπισθούν,   αυτό_τοποθετούμενοι ως ξεχωριστές  φυσιογνωμίες έναντι όλων των άλλων και στον χώρο αλλά και στον “χώρο”..
Ο μεγαλοϊδεατισμός είναι σύμφυτο του μεγαλοπαραγοντισμού και έτσι μας εξηγούνται (και) οι καταγγελίες περί καπελώματος, ενός αγώνα  κάτι που θα έπρεπε να θέτει ως  πρωτεύων την ευρύτητα, την  πολυσύνθετη ανάπτυξή του, την σύνδεσή του με τους κατοίκους που αγωνίζονται καθώς και με τις πόλεις/περιοχές  που απασχολεί με διαφορετικό τρόπο η εκτροπή του ποταμού(πχ Αιτωλοακαρνανία, Θεσσαλία κλπ) και όχι το βίαιο εγκλεισμό του σε ομαδούλες που αυτοανακηρύσσονται σε θριαμβευτές του ποταμού. Ευτυχώς και φέτος με την παρέμβαση ψυχραιμότερων τα καλέσματα ήταν ευρύτατα και όσον αφορά τους κατά τόπους αναρχικούς που υποστήριξαν τον αγώνα στη Μεσοχώρα αλλά και τις συλλογικότητες που έδρασαν.
Αναλυτικά στήριξαν τις φετινές δράσεις στη Μεσοχώρα ,  σύντροφοι από Ηγουμενίτσα, η Συνέλευση Αναρχικών Κεντρικής Ελλάδας (Λάρισα, Τρίκαλα, Καρδίτσα, Βόλος),  Αγρίνιο, Μεσολόγγι.  Σύντροφοι που δρουν σε   συλλογικότητες , εφημερίδες, στέκια, καταλήψεις κλπ.
Φυσικά τις (δικές τους)  εκδηλώσεις στήριξαν και οι συλλογικότητες και σύντροφοι που απαρτίζουν την Αυτόνομη συνάντηση αγώνα(από Πάτρα, Αθήνα και Άρτα) και απ όπου προέρχονται τα καταγγελτικά κείμενα . Η διάχυση είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους ΠΡΙΝ(και προβοκατόρικα ίσως )   σε όσους, λίγους ελπίζουμε,  ονειρεύονταν καπελώματα..
Στην καταγγελία περί τοπικισμών υπάρχουν εξίσου προβληματικά στοιχεία ανάλυσης αυτών που καταφεύγουν σε τέτοιου είδους καταγγελτικά καταφύγια. Η αναδιαμόρφωση πράξεων αντίστασης μακριά(στη Μεσοχώρα)  από το τοπικό κοινωνικό πεδίο όπου διαμορφώνεται ο καθημερινός βίος,  δεν κάνουν δόκιμη καμία τέτοια καταγγελία. Αντίθετα επιβαρύνουν αρκετά την κοινωνική διείσδυση, που πρέπει να έχουν τέτοιου είδους αγώνες που να λειτουργούν επικουρικά στις τοπικές αντιστάσεις, όπου αυτές υπάρχουν πχ Μεσσοχώρα, Σκουριές κλπ και όπου δεν υπάρχουν να τίθεται το ζήτημα της δημιουργίας τους. Αυτό λοιπόν που καταγγέλλεται ως τοπικισμός είναι και εν μέρη ζητούμενο του αγώνα.    Είναι εντελώς αδόκιμο να εμπλέκεις τους τοπικισμούς ως μηχανιστική,  στην λογική σου μόνο και μόνο για να στραφείς  στο εσωτερικό των αντιστάσεων.
Να επιμείνουμε λίγο.
Φέτος αναπτύχτηκαν δυνάμεις αντίστασης από συλλογικότητες και άτομα που προέρχονται από τις περιοχές της Αιτωλοακαρνανίας όπου η λεηλασία του Αχελώου προκαλεί προβλήματα στο εκεί οικοσύστημα , ενώ αναπτύχθηκαν και αντιστάσεις από συλλογικότητες και αγωνιστές  που  συμμετείχαν στη Μεσοχώρα, από τη Θεσσαλία(Τρίκαλα, Λάρισα Καρδίτσα, Βόλος κλ) περιοχές όπου οι τοπικές κοινωνίες έχουν χρεωθεί την «ωφελιμότητα» των έργων. Οι αντιστάσεις που δημιουργούνται εκεί αποκτούν πολύ μεγαλύτερη πολιτική αξία καθώς φέρνουν σε πλήρη αντίθεση το κρατικό επιχείρημα της  «ωφελιμότητας» του έργου της εκτροπής ,   με τα θέλω των τοπικών κοινωνιών ή έστω με τα πιο ριζοσπαστικά κοινωνικά τους μέρη, όπως είναι οι συλλογικότητες που συμμετείχαν στη Μεσοχώρα. Είναι πολιτικά δόκιμα να απορρίψουμε αυτούς τους «τοπικισμούς»; Η δική μας απάντηση είναι Όχι.
Οι καταγγελίες περί καπελώματος,  τοπικισμών και όχι μόνο, δεν είναι αποτέλεσμα μιας ευδιάκριτης ανάλυσης αλλά περισσότερο αποτέλεσμα μιας αγχωτικής διαδικασίας  προς ένα «αγωνιστικό μέλλον» που δεν καναλιζάρεται σε  ειδικά διαμορφωμένα «πλαίσια»,  αλλά αντίθετα θέτει μόνο προτάγματα αγώνα ενάντια στο Κράτος και το Κεφάλαιο, με ανοιχτό το πεδίο δράσης προς Όλους και Όλες. Εκεί έχουμε ορίσει τη δική μας θέση,  εκεί και το δικό μας σημείο συνάντησης και σε ότι μας αφορά, το Πέρασμα σε αυτό το κάλεσμα  θα κρατηθεί  ανοιχτό για Όλους ..
Αναρχική συλλογικότητα της εφημερίδας “Γκιλοτίνα”.
το παραπάνω κείμενο αναφέρεται στις καταγγελίες που δημοσιεύονται σε κείμενο της πρωτοβουλίας αγώνα για τη γη και την ελευθερία από Αθήνα και της αναρχικής ομάδας δυσήνιος ίππος από Πάτρα.

Κανείς δεν λυπάται όσους συμπεριφέρονται σαν ηττημένοι πριν καν δώσουν τις μάχες τους. Οι απολυμένοι της ACS Αλίμου θα νικήσουν ανακοίνωση από ναμους

25235_111027192267431_998531_n Στις αρχές Αυγούστου και χωρίς καμιά προειδοποίηση οι πράκτορες του υποκαταστήματος της ACS Αλίμου, με την επωνυμία Αφοί Σακκά Ο.Ε. ανακοινώνουν στους εργαζομένους πως το μαγαζί θα μεταφερθεί στη λεωφόρο Κύπρου 158 στην Αργυρούπολη και ότι στο εξής θα λειτουργεί υπό νέα διεύθυνση. Η ACS κρυπτόμενη πίσω από την επωνυμία Αφοί Σακκά Ο.Ε. απολύει όλους τους εργαζόμενους ενώ τους χρωστά ήδη δεδουλευμένα και άδειες και αρνείται να καταβάλει τις αποζημιώσεις απόλυσης. Εκτός αυτού, τους εκβιάζει «προτείνοντας» τους να παραιτηθούν των παραπάνω δικαιωμάτων τους ώστε να τους επαναπροσλάβει με νέες ατομικές συμβάσεις των 490 ευρώ στο «νέο» υποκατάστημα της ACS στην Αργυρούπολη. Με ακριβώς την ίδια πολιτική ακολούθησε το κλείσιμο του υποκαταστήματος της Γλυφάδας, αρχές Σεπτέμβρη.

 

 

Η συγκεκριμένη κίνηση της ACS  αλλά και το γεγονός ότι κρύβεται πίσω από επωνυμίες τρίτων δεν ήταν μεμονωμένη αλλά εντάσσεται σε ένα γενικότερο σχέδιο της εταιρίας ώστε να χρησιμοποιεί παντού τα διακριτικά της αλλά παράλληλα να αποκλείει την εταιρική συνδικαλιστική εκπροσώπηση(και άρα συμβάσεις με μισθούς κατά πολύ υψηλότερους) και να δηλώνει πως δεν φέρει καμία ευθύνη στην περίπτωση που καταστρατηγούνται τα εργασιακά δικαιώματα των υπαλλήλων της. Πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι αυτή η στρατηγική της εταιρίας αφορά όλη την περιοχή των νοτίων προαστίων με αποτέλεσμα λιγότερους, πιο κακοπληρωμένους και εντατικοποιημένους εργαζόμενους.

 

 

 

Δεν τρέφουμε αυταπάτες. Η περίπτωση της αναδιάρθρωσης της ACS είναι μόνο ένα κομμάτι της αναδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων και κατ’ επέκταση του κεφαλαίου που σε καιρούς μειωμένων ευκαιριών ψάχνει να βρει σανίδες σωτηρίας για να διατηρήσει τη συσσώρευση κέρδους εις βάρος, φυσικά, των εργαζομένων. Τα αφεντικά, μικρά και μεγάλα, αξιοποιούν ένα βασικό εργαλείο: Τις ελευθερίες που τους δίνουν τα λεγόμενα Μνημόνια ώστε να υποτιμήσουν την εργατική δύναμη για να δουλεύουμε περισσότερο, φτηνότερα και χωρίς να βγάζουμε άχνα. Σε πολλές περιπτώσεις τα αφεντικά, μέσω  του φόβου της ανεργίας, της οικονομικής αλλά και κοινωνικής εξαθλίωσης πετυχαίνουν τον σκοπό τους κερδίζοντας έδαφος στον ταξικό πόλεμο. Όμως σ’ αυτήν την αρνητική συγκυρία  δίνονται και ένα πλήθος μικρών και μεγαλύτερων αγώνων με χαρακτηριστικά που ξεφεύγουν από τον κλασικό θεσμικό συνδικαλισμό.

 

 

 

Ένας τέτοιος αγώνας είναι και αυτός των 9 από τους παραπάνω απολυμένους των 2 υποκαταστημάτων που δημιούργησαν την Επιτροπή Εργαζομένων ACS Αλίμου και Γλυφάδας όπου με την στήριξη της Συνέλευσης Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου (ΣΒΕΟΔ) αλλά και τις «κοινωνικές πλάτες» αλληλέγγυων και συλλογικοτήτων της περιοχής (αναρχική συλλογικότητα ναμούς, ανοιχτή συνέλευση Ελληνικού-Αργυρούπολης και στη συνέχεια ο κοινωνικός χώρος Υπόστεγο), όπως επίσης και θεσμικών οργάνων (ΣΕΤΤΕΑ), διεκδικούν  από τα αφεντικά τα δεδουλευμένα τους, τις αποζημιώσεις τους αλλά και αναγνώριση της σύμβασης εργασίας με τον παλιό μισθό.    Μέσα από οριζόντιες δομές και χωρίς αντιπροσώπους και πεφωτισμένους ηγέτες διεξάγουν έναν αγώνα με μέσα που έχουν επιλέξει οι ίδιοι  χωρίς να δεσμεύονται αποκλειστικά από την θεσμικότητά τους. Σε μια περίοδο μάλιστα όπου κράτος και αφεντικά καταπατούν τους ίδιους τους θεσμούς, ένας αγώνας προσκολλημένος σε γραφειοκρατικές και θεσμολαγνικές τακτικές, μπορεί να οδηγήσει μόνο στην ήττα. Αντίθετα, σωματεία, συνελεύσεις και πρωτοβουλίες εργαζομένων που προκρίνουν την αυτοοργάνωση στους χώρους δουλειάς με την ουσιαστική, ενεργό συμμετοχή όλο και περισσότερων εργαζομένων τόσο στις αποφάσεις όσο και στην υλοποίηση τους έχουν πετύχει ένα πλήθος από μικρές φαινομενικά νίκες (ανάκληση απολύσεων, καταβολή δεδουλευμένων κλπ). Τέτοιες νίκες αποτελούν παρακαταθήκη για τους ταξικούς αγώνες εν γένει, αφού από τη μία αποτελούν ανάχωμα για τα σχέδια των αφεντικών και από την άλλη δυναμώνουν την πίστη των εργαζομένων για έναν αντιιεραρχικό δυναμικό συνδικαλισμό μακριά από τον έλεγχο των κομμάτων και την συνδιαλλαγή με τα αφεντικά.

 

 

 

Εμείς, στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα των εργαζομένων της ACS Αλίμου και Γλυφάδας αφού πιστεύουμε ότι κάθε μερικός αγώνας με χαρακτηριστικά που προκρίνουν την αυτοοργάνωση και  την συλλογική από τα κάτω διεκδίκηση, ξεφεύγει από τα όρια του συντεχνιακού και είναι υπόθεση όλης της εργατικής τάξης. Είναι αγώνας για την αξιοπρέπεια και συμβάλει στην όξυνση της ταξικής πάλης όπως και κάθε αδιαμεσολάβητος αγώνας που γίνεται σε ταξική και κοινωνική βάση. Άλλωστε για εμάς η λύση δεν είναι ένας πιο ανθρώπινος καπιταλισμός ούτε ένα γύρισμα «στα παλιά» όταν οι εργασιακές συνθήκες ήταν καλύτερες αλλά η καταστροφή του κράτους και της μισθωτής εργασίας και η κοινωνική απελευθέρωση.

 

 

 

    ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ACS ΑΛΙΜΟΥ ΚΑΙ

 

    ΓΛΥΦΑΔΑΣ

 

 

 

 

 

   Η ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

 

 

 

 

 

   ΠΟΡΕΙΑ   ΣΑΒΒΑΤΟ 14/9, 12.00   ΠΛ. ΣΟΥΡΜΕΝΩΝ

 

 

 

   ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ    25/9, 10.00    ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ,

 

     ΓΟΥΝΑΡΗ 219                                   

 

                                                                                    ναμούς

                                                                      Αναρχική συλλογικότητα από

                                                                      Ελληνικό,  Άνω Γλυφάδα,  Αργυρούπολη

 

2ο Underground Φεστιβάλ Κινηματογράφου (Καβάλα 5-8/9)

Η Κινηματογραφική Ομάδα ΑΚ-46 και η Κατάληψη Βύρωνος 3 σας προσκαλούν στο 2ο Underground Φεστιβάλ Κινηματογράφου που θα πραγματοποιηθεί 5-8 Σεπτεμβρίου στο παρκάκι μπροστά από την Κατάληψη. Οι προβολές θα ξεκινούν στις 20.00 και θα ολοκληρώνονται μέχρι τις 12.00. Στο Φεστιβάλ θα παραβρεθούν σκηνοθέτες και συντελεστές των ταινιών.Πέμπτη 5/9

20:00 Κωλόπαιδα του Στέλιου Καμμίτση (76′)

21:30 Κλέφτρα της Αργυρώς Κουρλίτη (18′)

22:00 Κίτρινη πόλη του Σάββα Κατιρτζίδη (98′)

Θα ακολουθήσει συζήτηση με το σκηνοθέτη

 

Παρασκευή 6/9

20:00 Συγχαρητήρια στους αισιόδοξους? της Κωνσταντίνας Βούλγαρη (88′)

22:00 Βίντεο για την καταστολή ενάντια στις Καταλήψεις (60′)

 

Σάββατο 7/9

20:00 Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού του Έκτορα Λυγίζου (80′)

22:00 Κατερίνα Γώγου – Για την αποκατάσταση του μαύρου του Αντώνη Μποσκοϊτη (67′)

Θα ακολουθήσει συζήτηση με το σκηνοθέτη

 

Κυριακή 8/9

20:00 Rec του Δημήτρη Αργυρίου (13′)

20:15 One line του Δημήτρη Αργυρίου (3′)

21:00 Δεμένη Κόκκινη Κλωστή του Κώστα Χαραλάμπους (106′)

Σε περίπτωση βροχής οι προβολές μεταφέρονται στο Αυτόνομο Στέκι (Φιλίππου 46)

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ & ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

http://anarxikoikavalas.squat.gr/2013/08/30/2o-underground-%CF%86%CE%B5%CF%83%CF%84

 

προγραμμα σημερινο:
> Κωλόπαιδα του Στέλιου Καμμίτση (76′)
Αθήνα. Αύγουστος. Τρείς φίλοι, ο Φοίβος ο Ανδρέας και ο Σάββας ξενυχτάνε κάνοντας βόλτες στους δρόμους των Εξαρχείων, στη γειτονιά όπου και μεγάλωσαν, το τελευταίο βράδυ προτού εγκαταλείψουν μόνιμα την Αθηνα για να εγκατασταθούν στο Βερολίνο.
> Κλέφτρα της Αργυρώς Κουρλίτη (18′)
Η ιστορία μιας κοπέλας που μέσα στην εξαθλίωση της αναγκάζεται να ” κλέψει”. Η ανικανότητα του περίγυρου της να το κατανοήσει, τον καθιστά δικαστή απέναντί της, την ενοχοποιεί και γίνεται συνένοχος στην περιθωριοποίηση της. Ποιός είναι το θύμα και ποιός τελικά θα σωθεί;
> Κίτρινη πόλη του Σάββα Κατιρτζίδη (98′)
Μέσα στην Κίτρινη πόλη, σ’ένα από τα λίγα σπίτια που έχουν ακόμη τα φώτα αναμμένα τα βράδια όταν δεν ακούγονται πυροβολισμοί, κατοικούν κάποιοι «άστεγοι αλήτες». Πέντε ανόμοιοι άνθρωποι, που υπόκεινται στον ίδιο νόμο, αλλά για διαφορετικό λόγο ο καθένας. Δύο γυναίκες και τρεις άνδρες σε κατ’ οίκον περιορισμό. Έλεγχος, ψυχολογική βία, σεξουαλική καταπίεση, παράνοια. Όλ’αυτά μέσα σ’ ένα παλιό αρχοντικό που έχει φανερά σημάδια φθοράς, που τώρα πια –λόγω της συνθήκης– παίζει το ρόλο της φυλακής, αλλά και της κρυψώνας για τους πέντε ήρωες. Δημιουργούν ένα δικό τους σύμπαν και αποφασίζουν να στήσουν ένα παιχνίδι παίρνοντας πολιτική θέση απέναντι στο κράτος και στη διαταγή. Κανόνας του παιχνιδιού είναι η προσωπική κατάθεση ενός φανταστικού-ονειρικού θανάτου του καθενός. Ούτως ή άλλως, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα μας φάνε. Και το παιχνίδι αρχίζει…
συζητηση με τον σκηνοθετη Σαββα Κατιρτζιδη (κιτρινη πολη)
προγραμμα 4ημερου:
Πέμπτη 5/9
20:00 Κωλόπαιδα του Στέλιου Καμμίτση (76′)
21:30 Κλέφτρα της Αργυρώς Κουρλίτη (18′)
22:00 Κίτρινη πόλη του Σάββα Κατιρτζίδη (98′)
Θα ακολουθήσει συζήτηση με το σκηνοθέτη
Παρασκευή 6/9
20:00 Συγχαρητήρια στους αισιόδοξους? της Κωνσταντίνας Βούλγαρη (88′)
22:00 Βίντεο για την καταστολή ενάντια στις Καταλήψεις (60′)
Σάββατο 7/9
20:00 Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού του Έκτορα Λυγίζου (80′)
22:00 Κατερίνα Γώγου – Για την αποκατάσταση του μαύρου του Αντώνη Μποσκοϊτη (67′)
Θα ακολουθήσει συζήτηση με το σκηνοθέτη
Κυριακή 8/9
20:00 Rec του Δημήτρη Αργυρίου (13′)
20:15 One line του Δημήτρη Αργυρίου (3′)
Θα ακολουθήσει συζήτηση με το σκηνοθέτη
21:00 Δεμένη Κόκκινη Κλωστή του Κώστα Χαραλάμπους (106′)
Σε περίπτωση βροχής οι προβολές μεταφέρονται στο Αυτόνομο Στέκι (Φιλίππου 46)
Η κινηματογραφική ομάδα ΑΚ-46 μετά από έναν χειμώνα προβολών στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας (Φιλίππου 46) και θερινών στην Κατάληψη Βύρωνος 3 διοργανώνει το 2ο Underground Φεστιβάλ Κινηματογράφου…
Οπως και πέρσι έτσι και φέτος θα είναι παρόντες σκηνοθέτες και συντελεστές των ταινιών…
Ενα χρόνο μετά εξακολουθούμε να πιστεύουμε αυτά που γράφαμε για το 1ο Undeground Φεστιβάλ “H Κινηματογραφική Ομάδα ΑΚ-46 ξεκίνησε την πορεία της τον περασμένο χειμώνα (2011) κάνοντας προβολές στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας (Φιλίππου 46) και συνέχισε το καλοκαίρι στο παρκάκι μπροστά από τον απελευθερωμένο κοινωνικό χώρο της Κατάληψης Βύρωνος 3 & Σκρα. Πάνω και πρώτα από όλα για μας ο Κινηματογράφος είναι Τέχνη και όπως κάθε Τέχνη έχει το δικό της μυστηριακό κόσμο, τη δική της αθέατη πλευρά. Σκοπός μας λοιπόν μέσα από τις αυτό-οργανωμένες προβολές είναι να μυηθούμε συλλογικά στα μυστικά αυτού του κόσμου. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο διοργανώνουμε το 1ο Underground Φεστιβάλ Κινηματογράφου στην Κατάληψη Βύρωνος 3 & Σκρα, 6-9 Σεπτέμβρη 2012, φεστιβάλ όχι με τη γνώριμη κινηματογραφική διαγωνιστική έννοια αλλά περισσότερο με την έννοια της γιορτής, όπου κοινό και δημιουργοί συνυπάρχουν κατά τη διάρκεια των προβολών και συζητούν στα διαλείμματα, πριν και μετά από αυτές. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιχειρούμε να μειώσουμε την απόσταση που χωρίζει αυτούς που δημιουργούν τις ταινίες με αυτούς που διοργανώνουν τις προβολές και αυτούς που τις παρακολουθούν…”
https://www.facebook.com/events/221889221296347/
http://anarxikoikavalas.squat.gr/files/2013/08/2nd-underground-A3-plus2.2-650×1024.jpg

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

%CE%B9%CE%B2%CE%AC%CE%BB-%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%

Ο Φασιστόμπατσος των ΤΕΙ που εκβίαζε μετανάστες και μικροπωλητές

Τον θυμάστε τον φασιστόμπατσο των ΤΕΙ; Αυτόν που από το 2004 παρακολουθιλυσε το Στέκι; Αυτόν που εκβίαζε μικροπωλητές και έβαζε ρουφιάνους στο Στέκι; Μάθατε τι έγινε και τι κάνει το σύστημα με τους δικούς του φασίστες; Μέχρι προαγωγή τους δίνει και ας έχουν ποιαστεί στα πράσα! Και παρόλα αυτά, το φασιστοσκατοκέφαλο τους, έχει σκατά μέσα και συνεχίζουν με εκβιασμούς μεταναστών! Και φυσικά επειδή ανοίκει στους φασίστες, από κακούργημα τον πήγαν σε πλημελειοδικείο.

Για όσους δεν θυμούνται, ο συγκεκριμένος μπάτσος, είναι αυτός ο οποίος προσπαθούσα να βάλει μικροπωλητές-ρουφιάνους στο ΤΕΙ Αθήνας, ώστε να μαζεύουν πληροφορίες για τις ενέργειες μας και φυσικά τα άρπαζε κιόλας, με ένα σμπάρο δυο τριγώνια. Μέσα σε αυτούς, η αρχιρουφιάνα Ελένη Τσένη. Κάποιοι πιτσιρικάδες μικροπωλητές που αρνήθηκαν να γίνουν ρουφιάνοι, αλλά του τα σκάγανε, τον ξεσκεπάσανε τότε στον Τριανταφυλλόπουλο με κάμερες και μαρτυρίες. Για ένα refresh δείτε στον σύνδεσμοhttp://www.youtube.com/watch?v=XmabFB3V1EE

Φυσικά θα πείτε, δεν τον διώξανε; Φυσικά, γύρισε μετά από λίγους μήνες, ο τότε Υποδιοικητής Χρήστος Μπουράνης, προάχθηκε στο βαθμό του Διοικητή παρακαλώ! Για να συνεχίσει εκεί που σταμάτησε και μιας και τα CD δεν είχαν λεφτά, βρήκε την ευκαιρία να εκβιάζει μετανάστες, που έφερναν λαθραία τσιγάρα. Η ταρίφα του εκβιασμού ξεκίναγε στα 10 χιλιάρικα και έκανε και κανένα σκόντο στα 1-2 χιλιάρικα. Τελικά τα σκατά, παραμένουν σκατά! Σε αυτούς τους συνδέσμους θα δείτε το άρθρο και στου ”σινιάλου” αναφέρει και ονομαστικά.
http://sinialo.espiv.net/?p=10458

http://news247.gr/eidiseis/koinonia/synelhfthh_o_dioikhths_toy_a_t_aigalew_gia_ekviasmo_allodapwn.2127264.html

Και όχι μόνο αυτό, κατάφερε τους μάρτυρες του Τριανταφυλλόπουλου, να αποτρέψει κάθε προστασία που είχαν και να τους μετατρέψει σε συγκατηγορούμενους του! Αύριο δικάζεται ο φασίστας των ΤΕΙ, να δούμε τι απόφαση θα βγει αν και βλέπω στο τέλος, να τη πληρώνουν αυτοί που τον ξεσκέπασαν και αυτός, με εκβιασμούς σε αυτούς και στους μετανάστες, να συνεχίσει να κυκλοφορεί!

Μπράβο στο αξιοκρατικό φασιστοσύστημα!

ΠΗΓΗ:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1488546

Δράσεις Αλληλεγγύης σε όλη την χώρα γιά την κατάληψη Αντιβίωση-ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

 

Κερατσίνι:

 

 

 

 

 

Ιωάννινα:Video αλληλεγγύης στην κατάληψη Αντιβίωση:

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=ZMKNFIfBl1M[/youtube]

 

Π.Φάληρο και Ν.Σμύρνη:

 

 

 

Πάτρα:

 

 

 

Συγκέντρωση – μικροφωνική αλληλεγγύης στις καταλήψεις πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 30 Αυγούστου στην πλ. Όλγας, με αφορμή και τις εκκενώσεις των καταλήψεων Βαλβείου στο Μεσολόγγι και Αντιβίωσης στα Γιάννενα.

Επόμενη συνέλευση για τη συνδιαμόρφωση κινήσεων αλληλεγγύης στις καταλήψεις, ενάντια στην κρατική καταστολή, τον νέο ολοκληρωτισμό και τον κοινωνικό εκφασισμό την Τρίτη 3 Σεπτέμβρη στις 6 στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας.

10, 100, χιλιάδες καταλήψεις
ενάντια σ’ έναν κόσμο οργανωμένης σήψης

 

 

Προσαγωγές και αστυνομοκρατία στα Γιάννινα:

Νωρίτερα το βράδυ έγινε επίθεση στη βίλλα του περιφερειάρχη Ηπείρου Αλέκου Καχριμάνη. Ειχε γιορτή ο άρχοντας της Ηπείρου και κάλεσε φίλους στο φτωχικό του για να γιορτάσουν. Κάποιοι πήγαν ακάλεστοι και αναστάτωσαν την γειτονιά. Μετά από αυτή την αναστάτωση οι μπάτσοι εξαπελυσαν ανθρωποκυνηγητό και ως ώρας εχουν προβεί σε μπόλικες προσαγωγές σε διάφορα σημεία της πόλης.

Αναμένουμε πληρέστερες πληροφορίες από τους σύντροφους Γιαννιώτες.

αναλυτικά εδώ:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1488047

 

 

 

 

 

πανό από Cumulonimbus

 

 

 

 

 

 

 

μεσολογγι

 

Πέρασμα:

29 Aυγούστου. Μετά την εισβολή των μπάτσων στο Α.Π.Θ. και το Ε.Μ.Π, μετά τις εκκενώσεις των 3 καταλήψεων της Πάτρας (Παράρτημα, Μαραγκοπούλειο, αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΤΕΙ) και της κατάληψης της Βαλβείου στο Μεσολόγγι, το κινούμενο μπατσοθέατρο συνεχίζει το έργο του στην εκκένωση των καταλήψεων στην δυτική ελλάδα, με επόμενο σταθμό τα Γιάννενα, την κατάληψη Αντιβίωση. Από τις 6:30, 6 συνολικά διμοιρίες περικυκλώνουν την Αντιβίωση και τους 60 περίπου συντρόφους-ισσες, οι οποίοι-ες βρίσκονται από το προηγούμενο βράδυ εκεί έχοντας καλέσει μικροφωνική και ολονύκτια περιφρούρηση του κτιρίου. Με τη συμβολή της πυροσβεστικής μπαίνουν στο κτίριο κόβοντας την κεντρική πόρτα και ξεκινούν τις εργασίες σφραγίσματος του κτηρίου καθώς και διπλανών στα οποία διέμεναν μετανάστες. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, εγκλωβίζουν μέσα σε σφραγισμένο κτήριο 3 σενεγαλέζους μικροπωλητές, τους οποίους, μετά από πιέσεις αλληλέγγυων, τους βγάζουν το βράδυ και τους συλλαμβάνουν!

Η κατάληψη Αντιβίωση στεγάζεται εδώ και 5 περίπου χρόνια σ’ ένα επί 15 χρόνια εγκαταλελειμμένο κτίριο του νοσοκομείου Χατζηκώστα στα Γιάννενα. Μετά από πολλές εργασίες των συντρόφων, ο ερειπωμένος και σχεδόν υπό κατάρρευση χώρος, γίνεται λειτουργικός και αποκτά ζωή. Πάντα με όχημα την αυτοοργάνωση, με αντιεραρχικά , αντιεμπορευματικά και αδιαμεσολάβητα χαρακτηριστικά, η κατάληψη Αντιβίωση αποτέλεσε ένα σημείο πολιτικών ζυμώσεων και αυτοοργανωμένης δημιουργίας και έκφρασης. Στα 5 χρόνια λειτουργίας της διοργανώνει και φιλοξενεί πλήθος πολιτικών εκδηλώσεων με ποικίλες θεματικές, βιβλιοπαρουσιάσεις, προβολές, συναυλίες, συλλογικές κουζίνες, θεατρικά δρώμενα, πολιτικά καφενεία και πολλά άλλα. Στην Αντιβίωση λειτουργούν η κατάληψη στέγης και ο κοινωνικός χώρος, στον οποίο στεγάζονται πολλές πολιτικές ομάδες, συνελεύσεις, εγχειρήματα και κινηματικές υποδομές.

Τη Δευτέρα 26 Αυγούστου αστυνομικές δυνάμεις κάνουν έφοδο στο κατειλημμένο κτίριο της Βαλβείου βιβλιοθήκης στο Μεσολόγγι, κατάσχουν όλα τα πανό και σφραγίζουν το χώρο. Να σημειώσουμε εδώ ότι η έφοδος γίνεται παρουσία υπαλλήλων του ΤΕΙ, τσιράκια του προέδρου Καπλάνη, ο οποίος ευθύνεται και για την εκκένωση του αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού ΤΕΙ Πάτρας, Ν. Γύζη 33. Αργότερα την ίδια μέρα, άτομα της αυτόνομης κίνησης βαλβείου ξανανοίγουν το χώρο συνεχίζοντας την προσπάθεια που γινόταν επί 2,5 μήνες να λειτουργεί ο χώρος ως ανοιχτό ελεύθερο κοινωνικό κέντρο. Στις 21.30 με μια εκ νέου επιχείρηση της αστυνομίας προσάγονται 12 σύντροφοι και ο χώρος ξανασφραγίζεται.

Με ένα στρατηγικά στοχευμένο σχέδιο και με φόντο την καλοκαιρινή περίοδο και τα μειωμένα κινηματικά αντανακλαστικά στις μεγάλες πόλεις, το κράτος συνεχίζει αμείωτα το έργο του. Η φτώχεια, ανεργία, η εξαθλίωση, οι απολύσεις, η δολοφονία του 19χρονου Θανάση Καναούτη για ένα εισιτήριο αξίας 1.20 €, οι θάνατοι των μεταναστών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, η καταστροφή ολόκληρων περιοχών στο βωμό της ανάπτυξης, το γενικευμένο πογκρόμ «ξένιος δίας» και γενικότερα η πολύπλευρη επίθεση που δέχονται οι από κάτω αυτής της κοινωνίας, σκιαγραφούν το ζοφερό τοπίο της λεηλασίας των ζωών μας. Το διακύβευμα είναι η πολυπόθητη συναίνεση μιας εν βρασμώ κοινωνίας, με σκοπό τη διάσωση του ντόπιου καπιταλισμού, παρά την ανελέητη αφαίμαξη που αυτή υφίσταται. Κι αυτή η συναίνεση πρέπει να παρθεί με κάθε τρόπο. Απ’ τη μια με επίθεση σε όσους καθημερινά τη δυναμιτίζουν, από την άλλη με το φόβο, τον παραδειγματισμό, την επιβολή της ησυχίας, της τάξης, της ασφάλειας.

Οι καταλήψεις είναι χώροι όπου οι έννοιες της ιδιοκτησίας, της διαμεσολάβησης από θεσμούς και media, η εμπορευματοποίηση της ζωής, καταργούνται στην πράξη . Ήταν και θα είναι εστίες αντίστασης, συνεύρεσης, πολιτικής ζύμωσης. Είναι χώροι ραδιουργίας και ανατρεπτικών σχεδίων. Είναι χώροι που θα επιλεγούν από όσους και όσες θελήσουν να στηρίξουν και να συμπορευτούν με έναν αυτοοργανωμένο αγώνα, χωρίς καθοδηγητές και κομματικές γραμμές. Εκεί που η έννοια της αλληλεγγύης δεν ξεφτιλίζεται μέσα από σφραγίδες και ψηφίσματα, η αλληλοβοήθεια δεν ταυτίζεται με την φιλανθρωπία… Οι καταλήψεις είναι πρόταση και πρόταγμα… Γι’ αυτό και για το κράτος δεν πρέπει να υπάρχουν (ειδικά σε μια περίοδο όπου είναι στα σκαριά η ψήφιση νόμου για τον πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας). Η επίθεση σ΄ αυτές είναι επίθεση στους ριζοσπαστικούς αγώνες, λογικές και πρακτικές.

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ, ΤΑ ΣΤΕΚΙΑ, ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ, ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΚΑΤΕΡΓΑ…

…Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

Πέρασμα, συλλογικό εγχείρημα λόγου και δράσης

Πάτρα:Απόψε το απόγευμα 30/8 στις 19:00  πραγματοποιήθηκε μικροφωνική αλληλεγγύης στις καταλήψεις Αντιβίωση και Βάλβειο στην πλατεία Όλγας .

Κατάληψη Σαχίνη:

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΗΚΩΝΟΜΑΣΤΕ

Το πρωί της 29ης Αυγούστου 2013 ένας στρατός 100 και πλέον αστυνομικών –όλων των σωμάτων, εισαγόμενος και από άλλες πόλεις- επικουρούμενος από την πυροσβεστική και συνεργεία λαμαρινάδων, κατέκλυσε τα κτίρια του παλιού νοσοκομείου Χατζηκώστα με σκοπό να τα εκκενώσει από τους χρήστες τους. Ο θλιβερός συρφετός είχε στην κεφαλή του την εισαγγελέα Σωτηρίου, τον αστυνομικό διευθυντή Ηπείρου Τρομπούκη και τον αστυνομικό διευθυντή Ιωαννίνων Παπιγκιώτη.

Εδώ και 5 χρόνια λειτουργούσε σε ένα από τα εγκαταλειμμένα κτίρια –ιδιοκτησίας του Υπουργείου Υγείας- η κατάληψη ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ. Η επιδίωξη των αρχών να αφαιρέσουν τα κτίρια από τους χρήστες τους δεν μπορεί να εξηγηθεί με καμιά προπαγανδιστική μπούρδα περί «εστιών ανομίας» και καμιά εξαγγελία περί αξιοποίησης. Και πως θα μπορούσε άλλωστε, όταν αυτοί που επιτίθενται στις καταλήψεις –στο όνομα του κοινού καλού υποτίθεται- είναι οι ίδιοι που με τις αποφάσεις τους αυξάνουν το εισιτήριο των νοσοκομείων από 5 σε 25 ευρώ, απολύουν γιατρούς, κλείνουνε νοσοκομεία και ευθύνονται για τη χειροτέρευση των όρων ζωής ολόκληρων κοινωνικών κομματιών.

Η πραγματική αιτία της εκκένωσης της κατάληψης ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ έγκειται ακριβώς στη φύση και στην ουσία του εγχειρήματος. Η ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ αποτελεί το γεωγραφικό τόπο κάλυψης αναγκών και επιθυμιών, αλλά και ανάπτυξης πρωτοβουλιών, ανθρώπων και συλλογικοτήτων της αντίστασης και του αγώνα. Ανθρώπων και συλλογικοτήτων που επιθυμούν να οργανώσουν τη ζωή τους ενάντια στο καπιταλιστικό και ιεραρχικό μοντέλο, εφαρμόζοντας την ισότητα, την ελευθερία, την αμεσοδημοκρατία, την αυτοοργάνωση, απορρίπτοντας παράλληλα τους νόμους της ιδιοκτησίας και της αγοράς, τους εθνικούς, ρατσιστικούς και σεξιστικούς διαχωρισμούς. Η ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ πρεσβεύει όλους τους εφιάλτες του κράτους και του καπιταλισμού, για αυτό και αναγνωρίστηκε ως εχθρική που χρήζει εκκένωσης από τους ένστολους υπαλλήλους των αφεντικών.

Μην ψάχνετε να βρείτε εξαγγελίες για αξιοποίηση των παλιών κτιρίων του νοσοκομείου Χατζηκώστα. Δε θα σας τις δώσουν ούτε ο φασίστας υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης, ούτε ο τεχνοκράτης διοικητής του Χατζηκώστα Φώτης Βάββας. Άλλωστε η πόλη μας βρίθει από παρατημένα κτίρια και ουδείς ενδιαφέρεται… Η πραγματική αξιοποίηση αυτών των κτιρίων ήταν ο κόπος, το μεράκι και οι αγωνίες των ανθρώπων που τα πήρανε γκρεμισμένα και σάπια και τα μετατρέψανε σε βιώσιμη κατοικία, σε μουσικό στούντιο, σε βιβλιοθήκη και αρχείο, σε χώρο συνεύρεσης και συζήτησης, σε χώρο πραγματοποίησης βιβλιοπαρουσιάσεων, εκδηλώσεων, θεατρικών παραστάσεων, συναυλιών, σε εργαστήρι μελισσοκομίας και απόσταξης. Κι όλα αυτά χωρίς κανένας να χρειάζεται να πληρώνει αντίτιμο για την ικανοποίηση των αναγκών του και των επιθυμιών του.

Η εκκένωση της ΑΝΤΙΒΙΩΣΗΣ δε θα πρέπει να ιδωθεί ξεχωριστά από την επιλογή της εξουσίας να απελευθερώσει τις κατασχέσεις των σπιτιών. Σε μια κοινωνία που ο μοναδικός δρόμος για στέγη είναι το στεγαστικό δάνειο και οι εταιρίες real estate, με τα κύματα αστέγων να είναι προ των πυλών εξαιτίας των κατασχέσεων, η ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ –όπως και κάθε κατάληψη που καλύπτει στεγαστικές ανάγκες- είναι ένα κακό σπυρί για το κράτος. Και αυτό γιατί αποτελεί ένα ζωντανό και επιτυχημένο παράδειγμα πως η στέγη δεν είναι εμπόρευμα και πως με συλλογικούς αγώνες μπορούμε να πετύχουμε να μην υπάρχει άνθρωπος χωρίς σπίτι και σπίτι χωρίς ρεύμα.

Η ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ και όλοι αυτοί που τις επιτέθηκαν για να την εκκενώσουν αποτελούν τμήματα 2 διαφορετικών κόσμων που βρίσκονται σε σύγκρουση. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι το κράτος, τα ΜΜΕ, οι τράπεζες και οι μπασκιναραίοι θα προσπαθήσουν να σταματήσουν, να συκοφαντήσουν και να καταστρέψουν τις υποδομές και τα εγχειρήματα του κόσμου του αγώνα, της αντίστασης και της αυτοοργάνωσης. Το ζήτημα είναι πως εμείς δε παύουμε να υπάρχουμε ως φυσικές παρουσίες και οι ανάγκες μας δε εξανεμίζονται επειδή έτσι αποφάσισε η κρατική δύναμη. Εμείς θα εξακολουθήσουμε να υπάρχουμε και αύριο, με τα μυαλά και τα κορμιά μας να προσπαθούμε να ξαναφτιάξουμε τους χώρους μας και τις υποδομές μας, βασισμένοι στα προτάγματα και στις αρχές μας. Όσες τρικλοποδιές και να μας βάλουνε, εμείς οφείλουμε να σηκωνόμαστε και θα ξαναπερπατάμε!

ΤΕΡΜΑ ΜΕ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ, ΤΕΡΜΑ ΜΕ ΤΑ ΝΟΙΚΙΑ
ΦΤΩΧΟΙ-ΑΝΕΡΓΟΙ-ΑΣΤΕΓΟΙ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΑ ΑΔΕΙΑ ΣΠΙΤΙΑ

ΔΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΖΟΥΜΕ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΛΗΨΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗΣ

ΡΕΣΑΛΤΟ:

Οι καλοκαιρινές εισβολές σε καταλήψεις από τις κρατικές συμμορίες συνεχίζονται. Μετά τις εισβολές στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ, το ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟ και το ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ στα ΤΕΙ στην Πάτρα στις 5/8 και στην κατάληψη της Βαλβείου Βιβλιοθήκης στο Μεσολόγγι στις 26/08, τα ξημερώματα της Τετάρτης 29/8 πραγματοποιήθηκε κατασταλτική επιχείρηση στα Γιάννενα στην κατάληψη ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ και στα διπλανά κτίρια (πρώην Χατζηκώστα) όπου στεγάζονται μετανάστες, από μεγάλο αριθμό αστυνομικών δυνάμεων, πολλές από τις οποίες μεταφέρθηκαν χθες από άλλες πόλεις.

Οι εκτεταμμένες επιχειρήσεις εκκένωσης αυτοοργανωμένων κατειλημμένων χώρων μέσα στον Αύγουστο επιβεβαιώνουν την εκτίμηση ότι οι αστυνομικές εισβολές μόνο προσωρινά ανεστάλησαν τον περασμένο χειμώνα, μετά τις ογκώδεις, πολύμορφες και πανελλαδικής εμβέλειας δράσεις αλληλεγγύης.

Μέσα στο περιβάλλον της καπιταλιστικής κρίσης και αναδιάρθρωσης, της σαρωτικής ταξικής και κατασταλτικής επίθεσης και της επιβολής ενός καθεστώτος μόνιμης έκτακτης ανάγκης, η συντριβή των κοινωνικών-ταξικών αντιστάσεων και οι κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις στα εγχειρήματα του κόσμου του αγώνα αποτελούν επιλογή κομβικής σημασίας για την εξουσία. Ιδιαίτερα η απόσπαση των κατειλημμένων εδαφών που αποτελούν αφ’ εαυτού πεδία αμφισβήτησης του πολιτισμού της ιδιοκτησίας, της εκμετάλλευσης, της εμπορευματοποίησης, της εξατομίκευσης. Κομμούνες αγώνα και καθημερινής ζωής στη βάση εξισωτικών-ελευθεριακών σχέσεων, προεικονίσεις ενός άλλου κόσμου έτσι όπως τον προσπαθούμε και τον ονειρευόμαστε, χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς στη βάση των κοινωνικά κατασκευασμένων κατηγοριών της φυλής, του φύλου, τους έθνους, της θρησκείας.

Στην προηγούμενη φάση των αστυνομικών εισβολών και εκκενώσεων, τον περασμένο χειμώνα στον αθηναϊκό χώρο, είχε τεθεί ως προβληματισμός ότι ο χαρακτηρισμός «εστίες ανομίας» για τις αυτοοργανωμένες καταλήψεις μπορεί από τη μια να επιχειρείται από το κράτος να καταχωρηθεί ως αρνητικός στο πλαίσιο του ιδεολογικού πολέμου, από την άλλη όμως είναι ακριβής και έχει σημασία να τον αποδεχτούμε και να τον αντιγυρίσουμε αναδεικνύοντας το πραγματικό νόημα του συγκεκριμένου όρου.

Τα αυτοοργανωμένα αντιεξουσιαστικά εγχειρήματα δεν υπάγονται στη ρύθμιση του νόμου (κατοχύρωση της ατομικής ιδιοκτησίας και της κοινωνικής ανισότητας, ποινικοποίηση των αντιδράσεων «από τα κάτω» στο όνομα της ψευδεπίγραφης φιλελεύθερης «ισότητας των ευκαιριών» και της ισότητας απέναντι στο νόμο) και στα κανονιστικά πλαίσια των θεσμών (νομικά-ιδεολογικά-ηθικά πλαίσια κοινωνικοποίησης-ενσωμάτωσης στις κυρίαρχες κοινωνικές νόρμες). Πρόκειται για εγχειρήματα λόγου, δράσης, αντιδομών και δημιουργικότητας, πλήρως εναντιωματικά σε κάθε μορφή ιεραρχίας και κοινωνικής διάκρισης, που συγκροτούνται στη βάση της ελεύθερης συμφωνίας, στην αυτοθέσμιση. Στις συλλογικές, δηλαδή, διεργασίες της αλληλοκατανόησης, της αμοιβαιότητας, της συναπόφασης στη βάση της συνδιαμόρφωσης, της σύνθεσης, της απαραίτητης και κοινά αναγωρισμένης μετατόπισης-συναίνεσης.

Με βάση αυτή τη διαπίστωση ο αγώνας ενάντια στην ολοένα σφοδρότερη καταστολή δε θα είναι ένας αμυντικός αγώνας διατήρησης των κινηματικών «κεκτημένων» αλλά θα έχει τη δυνατότητα να μετατρέπεται σε πεδίο συνολικής αντιπαράθεσης με το κράτος, το κεφάλαιο και τους υπερεθνικούς μηχανισμούς κυριαρχίας. Σε συνδυασμό με την απαραίτηση κατανόηση και ανάδειξη ότι αυτές οι κατασταλτικές επιχειρήσεις εντάσσονται στο ευρύτερο πλαίσιο καταστολής όσων διαφεύγουν των συστημικών ρυθμίσεων και της αναδιατύπωσής τους, είτε λόγω των αγωνιστικών τους επιλογών είτε λόγω της κοινωνικής τους θέσης. Από τις επιτάξεις των απεργών σε διάφορους εργασιακούς κλάδους μέχρι τις δολοφονικές «εκπαραθυρώσεις» από τρόλεϊ λόγω έλλειψης εισιτήριου. Κι από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών μέχρι τις διαρκείς αστυνομικές εισβολές σε τσιγγάνικους καταυλισμούς.

Τα κυβερνητικά επιτελεία και οι κρατικοί αξιωματούχοι, που αποτελούν οργανικό τμήμα της άρχουσας τάξης, των συμφερόντων και των προνομιών της, ως ο πολιτικός και κατασταλτικός βραχιόνας του εξουσιαστικού-καπιταλιστικού συστήματος, έχουν πάρει τις αποφάσεις τους και εφαρμόζουν βήμα το βήμα τα σχέδια λεηλασίας και υποταγής που έχουν εκπονήσει.

Δε θα επιτρέψουμε να επιβληθεί κοινωνική σιγή νεκροταφείου. Η ανάγκη για εκτεταμένες και συντονισμένες κινήσεις αλληλεγγύης στις καταλήψεις σε όλες τις πόλεις του ελλαδικού χώρου είναι αυτονόητη.

Μέσα στην καπιταλιστική έρημο που εκτείνεται και βαθαίνει θα ανθίσει το όραμα για μια αυτοδιευθυνόμενη κοινωνία ελευθερίας, ισότητας, αλληλοβοήθειας, κοινοκτημοσύνης. Κι εμείς είμαστε διατεθιμένοι να πράξουμε ως ακαταπόνητοι χειρονάκτες και διανοητές της προοπτικής της κοινωνικής και ατομικής απελευθέρωσης.

Οι σχέσεις και τα περιεχόμενα των καταλήψεων και κάθε αυτοοργανωμένου εγχειρήματος θα είναι για πάντα άβατο για το κράτος και τους λακέδες του.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Χειρονομία- Αντιεξουσιαστική Κίνηση:   Γιάννενα. Πέμπτη 29/8 και λίγο πριν τις 7, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις (από την Ήπειρο αλλά και τη Θεσσαλονίκη) εισέβαλλαν θεαματικά στους χώρους του παλιού νοσοκομείου «Χατζηκώστα», όπου στεγάζεται και η κατάληψη «Αντιβίωση». Έξι διμοιρίες διαφόρων ειδών και αποχρώσεων (ΜΑΤ, ΥΜΕΤ ) αναπτύχθηκαν επί της οδού Παπανδρέου και με συνοπτικές διαδικασίες εκκένωσαν την κατάληψη καθώς και δυο παρακείμενα κτίρια, όπου διέμεναν μετανάστες. Έξω από το χώρο της κατάληψης συγκεντρώθηκαν από νωρίς δεκάδες αλληλέγγυοι, ενώ κατά τη διάρκεια της επιχείρησης συνελήφθησαν οκτώ μετανάστες.

            Η επιχείρηση εκκένωσης της επί πέντε χρόνια κατάληψης, στα κτίρια του νοσοκομείου «Γ.Χατζηκώστα», δεν αποτελεί παρά μία ακόμη πράξη του καθεστωτικού έργου νομιμοποίησης της αρπαγής του δημόσιου πλούτου και εκχώρησης του σε ιδιώτες για τη δημιουργία πόλεων – φυλακών, πόλεων του εμπορεύματος και της καταναλωτικής κανονικότητας.

Πρόκειται αναμφίβολα για επίδειξη καθεστωτικού τσαμπουκά από πλευράς του υπουργού Δημόσιας Τάξης Δένδια, τσαμπουκά ο οποίος σκοπεύει, ανάμεσα στα άλλα, να νομιμοποιήσει την παρουσία της ακροδεξιάς και του δόγματος «νόμος και τάξη» στον δημόσιο χώρο μιλώντας δήθεν για «εστίες ανομίας». Η «Αντιβίωση», όπως και δεκάδες άλλες καταλήψεις και ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι στην Ελλάδα, λειτούργησε ως τόπος παραγωγής αντισυστημικού λόγου, ως πείραμα μίας διαφορετικής, αυτοοργανωμένης διαχείρισης της ζωής, ως τόπος φιλοξενίας κι έμπρακτης αλληλεγγύης στις κοινωνικές ομάδες που η εξουσία στοχοποιεί. Παράλληλα, έθεσε δυναμικά το ζήτημα της στέγασης σε μια πόλη όπου οι «ευάλωτοι» στενάζουν από την ασυδοσία της αγοράς των ακινήτων, τα δυσβάσταχτα ενοίκια, τις πολιτικές φορολόγησης των τοπικών και κεντρικών αρχών, σε μια περίοδο όπου στα μεγάλα αστικά κέντρα ο αριθμός των αστέγων έχει αυξηθεί δραματικά.

Οι εξαγγελίες περί αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας μοιάζουν φαιδρές, τη στιγμή που εκπορεύονται από τις δημοτικές και περιφερειακές αρχές που στο ιστορικό τους έχουν την εκχώρηση του «Ξενία» στα μεγάλα ξενοδοχειακά συμφέροντα, τη σκανδαλώδη εγκατάλειψη της Όασης, την ανάπλαση της κεντρικής πλατείας με όρους αγοράς.

Εντολοδόχοι ενός κράτους έκτακτης ανάγκης, που ποινικοποιεί ό, τι εκφεύγει της κανονικότητας και αξιοποιεί «ξεπουλώντας» τη δημόσια περιουσία, ο διοικητής του νοσοκομείου Χατζηκώστα, Φώτης Βάββας κι ο αστυνομικός διευθυντής Ιωαννίνων, Ανδρέας Παπιγκιώτης, εφάρμοσαν τις ρητές εντολές των πολιτικών τους προϊσταμένων Γεωργιάδη και Δένδια. Αντιστοίχως υπεύθυνοι ο δήμαρχος Ιωαννίνων Φ. Φίλιος και ο περιφερειάρχης Ηπείρου Αλ. Καχριμάνης που κάλυψαν πολιτικά την επίθεση, μεθοδεύοντάς τη μάλιστα με πομφόλυγες περί αξιοποίησης των κτιριακών εγκαταστάσεων του κληροδοτήματος Χατζηκώστα, φυσικά χωρίς καμία διάθεση δημόσιας διαβούλευσης. Έστω και τώρα, ας ρωτήσουν τη γειτονιά για το πώς βίωσε τη σχέση της με την κατάληψη.

Ωστόσο, σήμερα που το κράτος εφορμεί σε μια απέλπιδα προσπάθεια να διασωθεί ως ρυθμιστική αρχή της συλλογικής ζωής, η κοινωνία έχει ήδη τις δικές τις απαντήσεις. Τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, οι ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι, τα δίκτυα αλληλεγγύης, οι καταλήψεις στέγης ριζώνουν κι αναπαράγονται ως πρακτικές παρά και εκτός του κράτους και της αγοράς. Η κυριαρχία προσπαθεί να μας πείσει πως πρόκειται για έναν ψίθυρο, ωστόσο εμείς ακούμε μια κραυγή.

 

               ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ

 

               ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΟΚΤΩ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ

 

 

                ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΧΩΡΟΙ ΠΑΝΤΟΥ

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ

 

Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση

Θεσσαλονίκη στην ΚΑΜΑΡΑΠέμπτη 29 Αυγούστου 2013:

Μικροφωνική αλληλεγγύης στην Κατάληψη Αντιβίωση στα Γιάννενα που από τα ξημερώματα επιχειρείται η εκκένωσή της.

 

Γιαννενα: συγκεντρωση &μικροφωνικη
πραγματοποιηθηκε  μικροφωνικη συγκεντρωση στη νομαρχια Ιωαννινων τηνΠέμπτη 29 Αυγούστου 2013