Σε μια πρωτοφανή κίνηση που δεν έχει ξανασυμβεί στο συνδικαλιστικό χώρο στη Θεσσαλονίκη προχώρησαν ο Π. Τσαραμπουλίδης, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης και τέσσερα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του σωματείου εργαζομένων της ΕΛΒΟ. Έκαναν μήνυση σε δύο εργάτες της ΕΛΒΟ στη Θεσσαλονίκη επειδή σε ανακοίνωση της παράταξης «Πρωτοβουλία για την Ενότητα εργαζομένων ΕΛΒΟ» που συμμετέχουν, ασκώντας κριτική στις συνδικαλιστικές ηγεσίες τους αποκάλεσαν “εργατοπατέρες”!
Η εκπομπή Zona Rosa, δίνει τον λόγο στον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης,Παναγιώτη Τσαραμπουλίδη, αλλά και στους εναγόμενους Κώστα Σιτέλα και Σταύρο Ναθαναήλ. Στην παρουσίαση είναι ο Σταύρος Πανούσης και ο Χρήστος Αβραμίδης
Στην μνήμη των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους σε εργατικά ατυχήματα και λόγω επαγγελματικών ασθένειών είναι αφιερωμένη η σημερινή “Παγκόσμια Μέρα για την Υγεία και της Ασφάλεια στην Εργασία”. Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και συγκεκριμένα το Δίκτυο Εκπαιδευτών Γενικής Ασφάλειας Κλινικής Άσκησης στην πρωτοβάθμια φροντίδα Υγείας και τη Γενική Ιατρική του Τμήματος Ιατρικής διοργάνωσαν σήμερα ημερίδα με θέμα “Υγεία και Ασφάλεια στο Χώρο Εργασίας της Πρωτοβάθμιας Υγείας”.
Το πρόβλημα στην χώρα μας σχετικά με το ζήτημα αυτό είναι τα κρυμμένα εργατικά ατυχήματα αυτά δηλαδή που δεν δηλώνονται αλλά και η απουσία φορέα καταγραφής και άρα η απουσία τεκμηριωμένων στοιχείων σχετικά με τις επαγγελματικές νόσους. Μάλιστα, σύμφωνα με τον Αντώνη Ταργουτζίδη , συντονιστή στο παραρτηματος Θεσσαλονίκης του Ελληνικού Ινστιτούτου Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (ΕΛΙΝΥΑΕ) τα στοιχεία του ΙΚΑ και της Επιθεώρησης Εργασίας σχετικά με τα ατυχήματα είναι μικρότερα από αυτά της Eurostar καθώς το ΙΚΑ και οι Επιθεωρήσεις Εργασίας αναλύουν στοιχεία μόνο των ασφαλισμένων εργαζομένων.
Στην Ελλάδα είχαμε 13.500 ατυχήματα από το 2010 μέχρι το 2012 ενώ προ κρίσης τα ατυχήματα ήταν περισσότερα και ανέρχονταν στα 25.000. Αυτό οφείλεται σύμφωνα με τον ίδιο, στην ύφεση και στη μείωση της απασχόλης η οποία όμως οδηγεί παράλληλα και στην μειωμένη καταγραφή των ατυχημάτων λόγω της μη δηλωσής τους υπό τον φόβο της ανεργίας.
Ο κλάδος από τον οποίο προέρχονταν τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα στην Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια ήταν οι κατασκευές. Συγκεκριμένα το 10%-12% των ατυχημάτων και το 40% των θανάτων από εργατικά ατυχήματα προέρχονταν από τον κλάδο της οικοδομής.
Δεν αναγνωρίζεται η επαγγελματική νόσος
Απογοητευτική είναι κατάσταση αναφορικά με την παντελή απουσία συστήματος καταγραφής επαγγελματικών ασθενειών και τη μη ύπαρξη φορέα ασφάλισης επαγγελματικού κινδύνου. Έτσι τα στοιχεία για τα θύματα των επαγγελματικών νόσων είναι μηδαμινά. Ακόμη όμως και αν ένας εργαζόμενος δηλώσει την πάθηση του αυτή θα αναγνωριστεί ως κοινή νόσος και όχι ως επαγγελματική.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι συνθήκες εργασίας είναι υπεύθυνες για περισσότερα από 1 στα 5 προβλήματα υγείας και μάλιστα σε νέους ανθρώπους στους οποίους ποσοστιαία σημειώνονται και τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα.
Τα εργατικά ατυχήματα και οι επαγγελματικές νόσοι αποτελούν ζητήματα δικαιοσύνης (κατά πόσο δηλαδή ο εργαζόμενος γνωρίζει αν οι συνθήκες στις οποίες εργάζεται προκαλούν ασθένειες, αν είναι δική του επιλογή ή αν δεν είχε άλλη κ.α.), τραγικότητας αλλά και ηλικίας λόγω του ότι τα περισσότερα θύματα είναι νέοι άνθρωποι.
Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης υπάρχει ξεχωριστός ασφαλιστικός φορέας για τα ατυχήματα και τις επαγγελματικές νόσους. Στην Ελλάδα σύμφωνα με τον κο Ταργουτζίδη θα έπρεπε να δημιουργηθεί αντίστοιχος φορέας που να ορίζει τις επικίνδυνες εργασίες και τις αντίστοιχες επιχειρήσεις αυξάνοντας την ασφαλιστική εισφορά των εργοδοτών.
Εργατικά εγκλήματα όχι ατυχήματα
Η απουσία Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στην Ελλάδα συνδέεται άμεσα με το ζήτημα των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών νόσων.
Μιλώντας για την σύνδεση αυτή ο Α. Μπένος, καθηγητής κοινωνικής Ιατρικής τόνισε πως δεν έχουμε να κάνουμε με εργατικά ατυχήματα αλλά με προσχεδιασμένα εγκλήματα τα οποία έχουν να κάνουν με την εργασία δηλαδή με μια δεδομένη διαδικασία.
Έτησίως έχουμε 2 εκ. θανάτους στον κόσμο σχετιζόμενους με την εργασία και ο αριθμός αυτός συνιστά και πάλι μια υποεκτίμηση της πραγματικότητας των συμβάντων λόγω της μη δήλωσής τους από τους εργοδότες και τους εργαζόμενους. Να σημειωθεί ότι στην Ευρώπη 100.000 άνθρωποι πέθαναν από καρκίνο λόγω των εργασιακών συνθηκών.
Είναι προφανές ότι υπάρχει δυνατότητα πρόληψης μέσω θέσπισης κανόνων υγιεινής και ασφάλειας για οποιαδήποτε εργασιακή διαδικασία, κανόνες που δεν μπαίνουν σε εφαρμογή λόγω της επιδίωξης απόλυτου κέρδους απ’τους εργοδότες.
Ο καρκίνος λόγω έκθεσης σε διάφορα ορυκτά, βαρεά μέταλλα και χημικά έχει ήδη κατοχυρωθεί από την ΠΟΥ.
Πρόβλημα στην έρευνα αποτελεί ο χρόνος καθώς πολλές ασθένειε ς εκδηλώνονται μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα και για τον λόγο αυτό υπάρχει δυσκολία συσχέτισης με την εργασία.
Ο Αλ. Μπένος αναφέρθηκε στο παράδειγμα των εξορύξεων χρυσού όπου τα πρώτα θύματα είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι ενώ παράλληλα διέψευσε την θεωρία των ορίων στην έκθεση τονίζοντας πως για τις καρκινογενέσεις δεν υπάρχουν όρια έκθεσης π.χ. σε αρσενικό ή (σε άλλους κλάδους) σε αμίαντο.
Αντίφαση αποτελεί και το γεγονός ότι οι γιατροί εργασίας πληρώνονταν από τους εργοδότες αντιμετωπίζοντας προφανή διλήμματα στην ανίχνευση και συσχέτιση της εργασίας με τις επαγγελματικές νόσους.
Τέλος σημείωσε ότι οι γιατροί εργασίας πρέπει να αποτελούν κομμάτι της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, δηλαδή πρέπει να δημιουργηθεί Τμήμα Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία όπου οι εκάστοτε γιατροί θα ασχολούνται με την Υγεία όλων των εργαζόμενων ανα περιοχή.
Τραγικά τα στοιχεία που δίνει η Eurostar
Τα στοιχεία που δίνει η Eurostat, τα οποία αναφέρονται μέχρι το 2007 είναι τα εξή::
– το 2007, για το οποίο είναι διαθέσιμα συγκριτικά στατιστικά στοιχεία για την Ευρωπαϊκή Ένωση των 27, 6,9 εκατομμύρια άνθρωποι υπέστησαν ένα ή περισσότερα ατυχήματα στους χώρους εργασίας
– κάθε 3,5 λεπτά σημειώνεται ένας θάνατος στην Ε.Ε. λόγω ατυχημάτων ή ασθένειας που σχετίζεται με τις συνθήκες του εργασιακού περιβάλλοντος
– το 25% των εργαζομένων έχει δηλώσει ότι η εργασία του έχει ως επί το πλείστον αρνητικό αντίκτυπο στην υγεία του
– μεταξύ του 1999 και του 2007 η Ε.Ε. βελτίωσε την ασφάλεια στους χώρους εργασίας, καθώς τα θανατηφόρα ατυχήματα μειώθηκαν στην Ε.Ε. των 15, ενώ η ασφάλεια στο εργασιακό περιβάλλον βελτιώθηκε ακόμα πιο δραστικά όσον αφορά στα μη θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα, τα οποία κατέγραψαν δραματική μείωση
– παρά τα ενθαρρυντικά αυτά νέα, οι ασθένειες που σχετίζονται με την εργασία και οι οποίες εκδηλώνονται ύστερα από μεγάλο χρονικό διάστημα σαφώς παρουσιάζουν ανοδική πορεία.
Το Υπουργείο Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, αναγνωρίζοντας τη σπουδαιότητα της ανάδειξης των θεμάτων ασφάλειας και υγείας στην εργασία, έχει προγραμματίσει μια σειρά από δράσεις με αφορμή την Ημέρα που θα συμβάλλουν κυρίως στην ευαισθητοποίηση για το ευρύ κοινό στο ζήτημα, αλλά και την έναρξη της συζήτησης για την ύπαρξη πρόληψης στο ζήτημα των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών νόσων. Σταυρούλα Πουλημένη
Αφίσα από το Δίκτυο επισφαλώς εργαζόμενων – ανέργων
«Καμπάνες» από 10 έως 12,5 έτη, επιβλήθηκαν για την υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης με «αντικείμενο» τη σωματεμπορία και βασικό «πρωταγωνιστή» τον ιδιοκτήτη γνωστής αλυσίδας φούρνου, με απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων. Ένοχοι και οι τέσσερις κατηγορούμενοι που αφέθηκαν ελεύθεροι με εγγύηση.
Η δικαιοσύνη τους επέβαλε καταβολή εγγυοδοσίας από 20.000 έως 200.000 ευρώ και περιοριστικούς όρους.
Συγκεκριμένα, το δικαστήριο κήρυξε ομόφωνα ενόχους τον πρώην ιδιοκτήτη αλυσίδας φούρνων, Αγγ. Γιαννακόπουλο, τους υπαλλήλους καταστήματος Μιχαήλ Κρέτου και Φλιοστόρ Ιγκόρ για τα αδικήματα της εγκληματικής οργάνωσης και της σωματεμπορίας, ενώ για τις ίδιες πράξεις καταδικάστηκε κατά πλειοψηφία (2-1) ο απόστρατος αστυνομικός Κ. Κύρου.
Επίσης, ο Κρέτου Μιχαήλ καταδικάστηκε κατά πλειοψηφία (2-1) για τις πράξεις της αρπαγής και της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, ενώ ο Φλιοστόρ Ιγκόρ για το πλημμέλημα της πλαστογραφίας μετά χρήσεως. Ο τελευταίος μαζί με τον Αγγ. Γιαννακόπουλο καταδικάστηκαν επίσης για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας σε αρπαγή.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σε όλες τις περιπτώσεις που υπήρξε διαφωνία στην ετυμηγορία του, με αποτέλεσμα να μην είναι ομόφωνη, μειοψήφησε η πρόεδρος της έδρας, η οποία είχε την άποψη ότι υπήρξαν αμφιβολίες για την ενοχή των κατηγορουμένων.
Ο Αγγ. Γιαννακόπουλος καταδικάστηκε κατά συγχώνευση σε ποινή κάθειρξης 10 χρόνια και έξι μήνες, ο Μιχαήλ Κρέτου 12 έτη και έξι μήνες και σε κάθειρξη 10 ετών και 10 μηνών καταδικάστηκε ο Ελιοστόρ Ιγκόρ . Αντίστοιχα, για τον κ. Κύρου επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 10 ετών.
Ελεύθεροι με εγγυήσεις
Για τους τέσσερις καταδικασθέντες αποφασίστηκε να αφεθούν ελεύθεροι, με τους περιοριστικούς όρους της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, εμφάνιση σε αστυνομικό τμήμα της περιοχής τους, αλλά και με την καταβολή εγγυοδοσίας. Για τον Αγ. Γιανακόπουλο ορίστηκε το ποσό των 200.000 ευρώ, για τον Φλιοστόρ Ιγκόρ 70.000 ευρώ, για τον Κ. Κύρου, η εγγύηση ορίστηκε στα 50.000 ευρώ, ενώ για τον Μιχαήλ Κρέτου στα 20.000 ευρώ.
Το δικαστήριο αναγνώρισε το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου και στους τέσσερις καταδικασθέντες κατά πλειοψηφία (2-1), καθώς ένα μέλος της έδρα έκρινε ότι δεν θα έπρεπε να τους αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό.
Επίσης, καταδικάστηκε η Αννα Μαρία Κούλπα για τα πλημμελήματα της αντίστασης και της απλής σωματικής βλάβης, με το δικαστήριο να ορίζει ποινή φυλάκισης 12 μηνών, με αναστολή στην έφεση.
Όλοι οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν για τη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα και για την παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ – ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ ΕΡΓΑΤΗ ΟΥΑΛΙΝΤ ΤΑΛΕΜΠ ΠΟΥ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΣΤΗ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΤΟ 2012 ΠΛ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ – ΑΘΗΝΑ 28/04/2015 – 18.00
Η συγκέντρωση αλληλεγγύης-μικροφωνική καλεί στη συνέχιση της δίκης των βασανιστών του Ουαλίντ την Πέμπτη 30/4/2015 στα δικαστήρια Πειραιά. Σχετικά με τα γεγονότα:
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ ΕΡΓΑΤΗ ΟΥΑΛΙΝΤ ΤΑΛΕΜΠ
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ 30/4/2015 – 9πμ
(οδός σκουζέ και φίλωνος)
Στις 3/11/2012, o αιγύπτιος εργάτης Ουαλίντ Τάλεμπ μεταφέρει μέσα στη τσάντα του στο φούρνο (Star) όπου εργάζεται στη Σαλαμίνα το ποσό των –περίπου- 12.000 ευρώ, δεδουλευμένα μηνών του ίδιου και άλλων συμπατριωτών του, τα οποία έχουν σκοπό να στείλουν στις οικογένειές τους στην Αίγυπτο. Το αφεντικό του, Γιώργος Σγούρδας, που ενημερώνεται γι’ αυτό από τον Ουαλίντ του κλέβει τα χρήματα και με τη συνδρομή του γιου του Σταμάτη (που έχει συχνά πάρε-δώσε με τα τοπικά γραφεία της χρυσής αυγής) και του Γ. Ζαχαριάδη, του περνούν στο λαιμό αλυσίδα 8 μέτρων, την κλείνουν με λουκέτο και τον μεταφέρουν σ’ ένα στάβλο. Εκεί φτάνει και ο Φ. Ζότο. Για 18 ώρες τον έχουν δεμένο, τον χτυπούν με την αλυσίδα και με γροθιές μέχρι λιποθυμίας, τον περιλούζουν με μπίρα βρίζοντας τη θρησκεία του, τον εξευτελίζουν με φρικτές μεθόδους. Όταν το πρωί φεύγουν οι βασανιστές του, ο Ουαλίντ καταφέρνει να σπάσει το λουκέτο της αλυσίδας με μια πέτρα και να διαφύγει. Κάτοικοι της Σαλαμίνας τον βρίσκουν σε κεντρικό δρόμο, σχεδόν αναίσθητο και με την αλυσίδα ακόμη στο λαιμό του.
Ο Ουαλίντ, παρά τις μόνιμες σωματικές βλάβες που έχει υποστεί από το βασανισμό (οριστική απώλεια όρασης από το αριστερό μάτι, επιδεινώση παλαιότερου προβλήματος υγείας στα πόδια, συνεχείς έντονοι πονοκέφαλοι), παρά τις απειλές και την σχεδόν καθημερινή τρομοκράτηση από τους βασανιστές του, παρέμεινε στη Σαλαμίνα, δείχνοντας αξιοπρέπεια και σθένος.
Στη δίκη που ξεκίνησε στις 10/3/2015 και συνεχίστηκε στις 31/3/2015, οι 4 βασανιστές του, που δικάζονται για αρπαγή, ληστεία, επικίνδυνη σωματική βλάβη και προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας, επιβεβαίωσαν τον μισανθρωπισμό και την απόλυτα συνειδητή πράξη τους, είτε εκφοβίζοντας τον Ουαλίντ είτε χασκογελώντας. Τους κόπηκε ο αέρας όμως, όταν κατάλαβαν ότι ο Ουαλίντ δεν είναι μόνος του, ότι αλληλέγγυος κόσμος ήταν εκεί για να απαντήσει σε οποιαδήποτε πρόκληση και ότι θα είναι και στη δίκη στις 30/4/2015.
Από τις απεργίες των αιγύπτιων αλιεργατών στο λιμάνι της Μηχανιώνας και των πακιστανών εργατών στη Σκάλα Λακωνίας μέχρι τις εργασιακές συνθήκες δουλείας στο πτηνοτροφείο της Χαλανδρίτσας και τα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας, από την επίθεση φασιστών σε αιγύπτιους ψαράδες στο Πέραμα μέχρι το βιτριόλι στο πρόσωπο της Κ. Κούνεβα και το βασανισμό της μετανάστριας από τη Βουλγαρία στην Εύβοια, μετανάστες εργάτες, μετανάστριες εργάτριες «αμείβονται» με πυροβολισμούς, βασανιστήρια, ξυλοδαρμούς, βαρβαρότητα. Καθημερινά, μετανάστες και μετανάστριες ζουν σε «καθεστώς εξαίρεσης», αντιμετωπίζουν κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις, ρατσισμό, εγκλεισμό σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Ενάντια στην εργασιακή εκμετάλλευση, το θεσμικό και κοινωνικό ρατσισμό
Ενάντια στη ναζιστική αντίληψη που θέλει τους μετανάστες υπάνθρωπους και σκλάβους, στην εξουσία των αφεντικών και στον εκμηδενισμό της ανθρώπινης υπόστασης μέσα από βασανιστήρια…
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΜΟΝΟΣ
ΚΑΜΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΑ ΜΟΝΗ
Αντιφασίστες/τριες από τις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας
Το νοσοκομείο και οι δομές υγείας στην Κέρκυρα αποτελούν παράδειγμα πιστής
εφαρμογής των καταστροφικών πολιτικών στο χώρο της Υγείας. Συνεχίζεται και
οξύνεται η τεράστια υποστελέχωση αφού από τις συνολικά 672(λοιπό
προσωπικό)+133 (Ιατρικό προσωπικό) οργανικές θέσεις που προβλέπονται από
τον Οργανισμό οι 363 είναι κενές, η μη πλήρωσή των οποίων επιβαρύνει το
υπάρχον προσωπικό με εξαντλητικές ευθύνες και αρμοδιότητες. Το προσωπικού
δεν έχει ακόμα λάβει την κανονική του άδεια για το 2014 ενώ το σύνολο των
χρωστούμενων αδειών και εβδομαδιαίων ρεπό ανέρχεται περίπου στα 5.000!! Το
νοσοκομείο και τα κέντρα υγείας είναι στα όρια της λειτουργικής
κατάρρευσης. Ενδεικτικά μόνο θυμίζουμε:
Εδώ και μήνες λειτουργούμε με μόλις ένα Νευρολόγο με αποτέλεσμα να κλείσει
η νευρολογική κλινική.
Το Ακτινολογικό Εργαστήριο έχει αποδεκατιστεί καθώς καλείται να
εξυπηρετήσει τους ασθενείς με μόλις 7 άτομα προσωπικό.
Τα περισσότερα τμήματα του Νοσοκομείου λειτουργούν με την χειρότερη από
ποτέ αναλογία νοσηλευτών/κλίνη.
Το τμήμα Επειγόντων Περιστατικών συνεχίζει να λειτουργεί στον …αυτόματο
πιλότο χωρίς τη στελέχωσή του με τους κατάλληλα ειδικευμένους ιατρούς όπως
ορίζει η νόμιμη λειτουργία.
Ζωτικής σημασίας δομές για ένα περιφερειακό Νοσοκομείο ,όπως ο μαγνητικός
τομογράφος δεν λειτουργεί, στο Χειρουργείο λόγω της υποστελέχωσης δεν
μπορούν να αναπτυχθούν όλες οι χειρουργικές αίθουσες , ενώ Μονάδες
Αυξημένης Φροντίδας , Μονάδα Νεογνών και Μαιευτήριο παραμένουν κλειστές.
Οι υπηρεσίες του ΕΚΑΒ βρίσκονται σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση, καθώς
μόλις 2 ασθενοφόρα καλούνται να εξυπηρετήσουν ολόκληρο το νησί της Κέρκυρας
όλο το 24ωρο. Ως εκ τούτου η διακομιδή και μεταφορά επειγόντων περιστατικών
είναι δυσχερέστατη και επιπλέον δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες του
ίδιου του Νοσοκομείου.
Την ίδια στιγμή και ενώ μειώνεται χρόνο με το χρόνο δραματικά ο
προϋπολογισμός του Νοσοκομείου γινόμαστε μάρτυρες της κατασπατάλησης του
δημοσίου χρήματος υπέρ εργολάβων, όπως για παράδειγμα στη φύλαξη και στην
καθαριότητα.
Οι νοσοκομειακοί γιατροί δουλεύουμε κατά μέσο όρο πάνω από 80 ώρες
εβδομαδιαίως, καλύπτουμε πολύ περισσότερες εφημερίες από όσες προβλέπονται
στο πλαφόν εφημέρευσης ( σημειώνουμε ότι η ωριαία αποζημίωση των εφημεριών
μας φτάνει στο ….αστρονομικό ποσό των 2,9 ευρώ την ώρα) και αγωνιζόμαστε
καθημερινά με τους συναδέλφους νοσηλευτές και το σύνολο των εργαζομένων να
κρατήσουμε τα νοσοκομεία όρθια.
Όσοι επιλέξαμε να μείνουμε στα δημόσια ελληνικά νοσοκομεία παρά την αθρόα
μετανάστευση των νέων και την σωματική και ψυχική εξάντληση των μεγαλύτερων
, το κάνουμε γιατί θέλουμε να προσφέρουμε. Σε αυτά τα πλαίσια, η αποπληρωμή
όλων των χρωστούμενων εφημεριών της τελευταίας τριετίας και η έγκριση του
κονδυλίου για τις εφημερίες του 2015 – που δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα –
αποκτά για μας ζωτική σημασία για να ανταπεξέλθουμε στις άμεσες βιοτικές
μας ανάγκες αλλά και μια κίνηση από μεριάς κεντρικής διοίκησης ότι το ΕΣΥ
θα στηριχθεί!
Πιστεύουμε ότι η αξιοπρέπεια των εργαζόμενων και η ανασυγκρότηση της
Δημόσιας Υγείας δεν μπορεί και δεν πρέπει να εξαρτάται από καμιά
διαπραγμάτευση με τους τοκογλύφους δανειστές. Αντίθετα, οι άμεσες μαζικές
προσλήψεις στα νοσοκομεία , η ηθική και οικονομική στήριξη των εργαζομένων
σε αυτά , η ανάσχεση του κύματος μετανάστευσης των νέων γιατρών και
συνολικά η αναστροφή της καταστροφικής πορείας του ΕΣΥ πρέπει να είναι
προτεραιότητα για μία κυβέρνηση που διαμηνύει ότι ”η ελπίδα έρχεται”.
Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στον Κερκυραϊκό λαό, *οι νοσοκομειακοί γιατροί
του ΕΣΥ ξεκινάμε επίσχεση εργασίας από 29/4 και λειτουργία με προσωπικό
ασφαλείας.*
Απαιτούμε:
*- Άμεση αποπληρωμή των δεδουλευμένων εφημεριών. Σαφές χρονοδιάγραμμα
αποζημίωσης. Αλλαγή του καθεστώτος αποπληρωμής των εφημεριών με νομοθετική
ρύθμιση που θα προβλέπει την άμεση καταβολή τους από τον προϋπολογισμό του
κράτους και μόνο. Να καταργηθεί το πλαφόν αποζημίωσης των εφημεριών.*
*- Να προχωρήσουν άμεσα οι διορισμοί σε όλες τις προκηρυγμένες θέσεις και
να προκηρυχτούν οι θέσεις μόνιμου και επικουρικού προσωπικού που παρέμειναν
κενές.*
*- Εργασιακή αξιοπρέπεια για όλους τους υγειονομικούς. Άμεση αθώωση των
συναδέλφων ειδικευόμενων γιατρών για το περιστατικό στο νοσοκομείο
Ρεθύμνου. Καμία ποινικοποίηση της ιατρικής πράξης. Ηθική και νομική κάλυψη
όλων των εργαζόμενων στα νοσοκομεία.*
*- Κίνητρα οικονομικά και εκπαιδευτικά για την αποφυγή της μετανάστευσης
των νέων ιατρών.*
*- Επιτέλους να προχωρήσει η στελέχωση και νόμιμη λειτουργία του τμήματος
επειγόντων περιστατικών.*
*- Να σταματήσει η αυταρχική νοοτροπία με τα καθημερινά “εντέλλεσθαι” σε
ειδικευόμενους για διακομιδές και εργασία πέραν των όσων προβλέπει η
ισχύουσα νομοθεσία.*
*- Να σταματήσουν οι μετακινήσεις γιατρών από τα κέντρα υγείας στο
νοσοκομείο. Η πρωτοβάθμια περίθαλψη αποδυναμώνεται με τέτοιες πρακτικές και
αυξάνεται περαιτέρω ο φόρτος εργασίας στο νοσοκομείο.*
*- Στελέχωση του ΕΚΑΒ Κέρκυρας με προσωπικό, ώστε να μην κινδυνεύουν
ανθρώπινες ζωές*
Καλούμε στη συγκρότηση ενός Πανκερκυραϊκού Μετώπου για την Υγεία.
*Γενική συνέλευση της Ένωσης Γιατρών ΕΣΥ Κέρκυρας*
Σα να μην χρωστάει τίποτα και πουθενά, σα να μην έχει φεσώσει το Δημόσιο και τους πιστωτές και σα να έχει εξοφλήσει τους οφειλόμενους μισθούς και τις αποζημιώσεις των απολυμένων των καταστημάτων Metropolis, ύψους μεγαλύτερου των 600 χιλιάδων ευρώ , o επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής συνεχίζει τις μπίζνες του και εξακολουθεί να γεμίζει τις τσέπες του.
Απτόητος και θρασύς. έχοντας τις ίδιες πλάτες που εξασφαλίζουν την ασυλία της πλουτοκρατίας και έχοντας πλήρη επίγνωση για τους βραδείς ρυθμούς που κινείται η απονομή της Δικαιοσύνης απέναντι στις τακτικές πλουτισμού που στηρίζονται στο φέσωμα, ο Ανδρέας Κουρής εξακολουθεί όχι μόνο να κυκλοφορεί ελεύθερος, αλλά και να επεκτείνει τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες για τη διοργάνωση των οποίων βάζει το χρήμα που χρωστάει προς όλες τις κατευθύνσεις και στη συνέχεια μαζεύει τα κέρδη από τα ταμεία. Μη έχοντας, κατά τα λοιπά, διόλου προσωπική περιουσία καθώς έχει βρει τους «μαγικούς» τρόπους να απαλλαχτεί από αυτήν.
Έχοντας, όμως, κάτι στην… άκρη προκειμένου να τη σκαπουλάρει όταν κάποια στιγμή τον «τσιμπήσει» η Δικαιοσύνη, ώστε να συνεχίσει τη έντιμη ζωή του και, φυσικά, να γεμίζει τα ταμεία του, όπως συνέβη όταν βρήκε τα 100 χιλιάδες ευρώ (εκεί που δεν είχε) που κατέθεσε ως εγγύηση όταν συνελήφθη για χρέη των καταστημάτων Metropolis σ το Δημόσιο. Όπως, άλλωστε, έκανε πρόσφατα και ο Λεωνίδας Μπόμπολας όταν συνελήφθη για φοροδιαφυγή, οπότε και κατέβαλε 1,8 εκ. ευρώ προκειμένου να αποφύγει τα χειρότερα.
Και πιστεύοντας τους άθλιους συμβουλάτορές του ότι θα ξεπεράσει ανώδυνα τη βαριά «καμπάνα» που του επιβλήθηκε από το 2ο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών τον περασμένο μήνα , έπειτα από καταγγελίες απολυμένων των καταστημάτων Metropolis στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) το 2012, με την οποία ο ίδιος και η μητέρα του Αγγελική, καταδικάστηκαν σε 32 μήνες φυλάκιση χωρίς αναστολή και χρηματικό πρόστιμο 14.600 ευρώ έκαστος για οφειλές προς τους απολυμένους των καταστημάτων Metropolis. Την ίδια ώρα που ευελπιστεί και στην τυπική πτώχευση των Metropolis, έπειτα από αίτημα πιστωτή, και αφού είχε καταφέρει να ξεζουμίσει και να κλείσει οριστικά 13 καταστήματα μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια.
Διοργανώνοντας το ένα σόου μετά το άλλο, με τελευταίο αυτό τηςEurovision πριν από ενάμιση μόλις μήνα, που τόσο απλόχερα και με αδιαφανείς διαδικασίες του χαρίζει η διοίκηση της Δημόσιας Τηλεόρασης τα τελευταία 3 χρόνια, ο Ανδρέας Κουρής ξανά προς τη δόξα τραβά. Για άλλη μια χρονιά, με τη διοργάνωση του Madwalk 2015. Ενός σόου που ουσιαστικά θα πραγματοποιηθεί σχεδόν κεκλεισμένων των θυρών, όπως άλλωστε συνέβη και πέρσι, καθώς δεν διατίθενται εισιτήρια για το κοινό παρά μόνο προσκλήσεις για τους εκλεκτούς και «τυχερούς» καλεσμένους. Κάτι που δείχνει ότι ο Ανδρέας Κουρής θα τα οικονομήσει… μια χαρά από τα έσοδα που θα έχει από τις εταιρείες που χορηγούν το σόου και όχι από τα «ψίχουλα» των εισιτηρίων.
Όπως κάνουμε τα 3 τελευταία χρόνια σε κάθε διοργάνωση που πραγματοποιεί ο Ανδρέας Κουρής, συνεχίζοντας τον επίμονο αγώνα μας και μέχρι να υποχρεωθεί να καταβάλει τους μισθούς και τις αποζημιώσεις που μας οφείλει, θα είμαστε εκεί.
Καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Τετάρτη 29 Απριλίου έξω από το χώρο διοργάνωσης του Madwalk, στην οδό Πειραιώς 260 (αμέσως μετά την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών) στις 7:30 μ.μ.
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ, ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΛΥΓΙΖΟΥΜΕ
ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΣΗ
ΑΝΔΡΕΑ ΚΟΥΡΗ, ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ…
Συνέλευση Απολυμένων από τα καταστήματα Metropolis
Εργασιακές συνθήκες στο κλάδο των τηλεπικοινωνιών & πληροφορικής
Τα τελευταία χρόνια οι συνθήκες διαβίωσης και εργασίας των εργαζόμενων χειροτέρευσαν, όπως και όλων των υπολοίπων μετά τα απανωτά χτυπήματα στα δικαιώματα από την ψήφιση των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων. Είτε άμεσα, είτε έμμεσα, τα πλήγματα έφτασαν και στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών και της πληροφορικής, και στις εταιρίες όπου εργαζόμαστε.
Οι εταιρείες του κλάδου της πληροφορικής και των τηλεπικοινωνιών, από τις πλέον κερδοφόρες πανελλαδικά για πολλά χρόνια, δεν δίστασαν από την αρχή να εκμεταλλευτούν τις διευκολύνσεις που οι αντεργατικοί νόμοι τους παρείχαν, ώστε η εργασία σε αυτές να αμείβεται όσο λιγότερο γίνεται, να είναι εντατικοποιημένη και ελαστική, σε μόνιμο καθεστώς φόβου και ανασφάλειας, με συνεχόμενες εργολαβίες, μαζικές απολύσεις που τις ονομάζουν παραιτήσεις και μαζικά outsourcing τμημάτων τους.
Αυτά τα χρόνια τα Σωματεία μας έχουν γίνει άλλος ένας πυλώνας αντίστασης ενάντια στην ψήφιση και εφαρμογή αυτών των πολιτικών τόσο σε πανελλήνιο επίπεδο όσο και σε κάθε επιχείρηση, με τους εργαζόμενους να στέκονται απέναντι στα παραπάνω αλλά και στις συνδικαλιστικές διώξεις αφού οι εργοδότες αποθρασύνονται όλο και περισσότερο έχοντας την εύνοια των νόμων και των μηχανισμών του κράτους.
Επίσης, οι πάροχοι τηλεπικοινωνιών, εκμεταλλευόμενοι τις βολικές αποφάσεις για την παραχώρηση του αγαθού της επικοινωνίας σε αυτούς, μετέτρεψαν το αγαθό αυτό σε πηγή μεγάλου πλουτισμού για τους μεγαλομετόχους και τα μεγαλοστελέχη, με τις παρεχόμενες υπηρεσίες προς το κοινό να παραμένουν ακριβές και χαμηλής ποιότητας. Μόνος στόχος τους είναι το εύκολο κέρδος και όχι η ποιοτική εξυπηρέτηση και παροχή της επικοινωνίας προς τον λαό όπως θα έπρεπε να είναι. Από την άλλη, όλα αυτά επιχειρήθηκαν να κρυφτούν πίσω από τις διαφημίσεις και τις ακριβές δημόσιες σχέσεις.
Τα Σωματεία μας, έχουν αναπτύξει στενούς δεσμούς αλληλεγγύης οι οποίοι μεταφράζονται σε κοινούς αγώνες, ανταλλαγή εμπειριών και ακόμη μεγαλύτερη συνειδητοποίηση των κοινών μας προβλημάτων απέναντι σε εργοδοσία και νόμους.
Στο πλαίσιο αυτών των δεσμών καταθέτουμε από κοινού στο Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και στο Υπουργείο Οικονομίας τα παρακάτω αιτήματα:
· Άμεση επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ.
· Άμεση νομοθετική κατοχύρωση των κλαδικών μισθών, στα επίπεδα του 2009 (ή τις τελευταίας σύμβασης- μετενέργειας). Κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων και διατάξεων που τσακίζουν τις συλλογικές συμβάσεις και επέβαλαν περικοπές σε μισθούς, ως αφετηρία στην πάλη μας για πραγματικές αυξήσεις. Πλήρης επαναφορά των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων. Κανένας εργαζόμενος χωρίς συλλογική σύμβαση.
· Επαναφορά της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων εργασίας.
· Επαναφορά του δικαιώματος μονομερούς προσφυγής σωματείων στη διαιτησία (ΟΜΕΔ) – Λειτουργία ΟΜΕΔ με ενισχυμένη την παρουσία των εργατικών οργανώσεων στη λήψη διαιτητικών αποφάσεων.
· Επαναφορά της μετενέργειας των ΣΣΕ χωρίς χρονικό περιορισμό και επαναφορά της αρχής ευνοϊκότερης σύμβασης εργασίας για κάθε εργαζόμενο. Κατάργηση του νόμου που δίνει τη δυνατότητα στους εργοδότες να επιβάλλουν ατομικές συμβάσεις με μισθούς χαμηλότερους από τις συλλογικές συμβάσεις. – Ξεπάγωμα των ωριμάνσεων, επαναφορά όλων των επιδομάτων.
· Δικαίωμα στα επιχειρησιακά σωματεία που δραστηριοποιούνται σε όμιλο επιχειρήσεων ή συνδεδεμένες ή θυγατρικές εταιρίες να υπογράφουν συλλογικές συμβάσεις και για την επιχείρηση μεμονωμένα και για τον όμιλο (ή για τις συνδεδεμένες ή για τις θυγατρικές εταιρίες) και κάλυψη των εργαζομένων αυτών από τα επιχειρησιακά Σωματεία.
· Αναβίωση των συλλογικών συμβάσεων που καταργήθηκαν το 2012 και στο αντίστοιχο ύψος των αμοιβών για τουλάχιστον 1 έτος.
· Κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας (μπλοκάκια, υπενοικίαση εργαζομένων, εκ περιτροπής εργασία, σπαστό ωράριο, κοινωφελή προγράμματα, ΚΕΚ-Vouchers). Υποχρεωτική πρόσληψη από τις εταιρείες όσων εργάζονται για αυτές με έμμεσες- κεκαλυμμένες σχέσεις εργασίας. Μέχρι τότε, κάλυψη των εργαζομένων με αυτού του είδους σχέσεις εργασίας καθώς και των εργαζομένων σε εργολάβους και franchising από τα επιχειρησιακά σωματεία και από τις επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις, αν είναι ευνοϊκότερες των κλαδικών. Μόνιμη και σταθερή δουλεία για όλους με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
· Όχι στις απολύσεις, διασφάλιση των θέσεων εργασίας. Επαναφορά ρυθμίσεων για ομαδικές απολύσεις, αποζημίωσης απόλυσης και χρόνου προειδοποίησης για απόλυση με ακόμα μεγαλύτερη όμως προστασία από την απόλυση. Έλεγχος των εργοδοτών για πρακτικές εξαναγκασμού σε παραιτήσεις – αντιμετώπιση Mobbing στην εργασία. Κατάργηση συστημάτων συνεχούς και ασφυκτικής παρακολούθησης εργαζομένων (scanners, gps, καταγραφικό κλήσεων, συνακρόαση κλήσης, χρονομέτρηση, κάμερες κ.α.)
· Ενίσχυση και ουσιαστική λειτουργία του ΣΕΠΕ υπέρ των εργαζομένων, καθώς και των ελεγκτικών μηχανισμών για παράνομη/απλήρωτη/ανασφάλιστη εργασία ή σύσταση απεργοσπαστικών μηχανισμών. Επιβολή ουσιαστικών ποινών στους εργοδότες
· Ενίσχυση και εντατικοποίηση των μηχανισμών ελέγχων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας
· Νομοθετική κάλυψη των εργαζομένων οι οποίοι, πέραν του κανονικού ωραρίου, υποχρεούνται σε «ετοιμότητα για εργασία» (standby), ιδιαίτερα για την περίπτωση που αν και δεν βρίσκεται ο εργαζόμενος στο χώρο εργασίας και «αναπαύεται», όμως υποχρεούται και δεσμεύεται να επέμβει αν λάβει κλήση προς εξυπηρέτηση. Να προβλεφθεί ανώτατο όριο μηνιαίων ημερών «ετοιμότητας», π.χ. 6, αλλά και επαρκής αποζημίωση (ενδεικτικά 1 ημερομίσθιο για κάθε 24ωρο «ετοιμότητας»), ανεξάρτητα από την υπερωριακή απασχόληση που μπορεί να προκύψει σε περίπτωση εξυπηρέτησης κλήσης.
· Κατάργηση της αναχρονιστικής πρόβλεψης του 1264/82 που χρίζει ιδιωτικές εταιρίες ως εταιρίες κοινής ωφέλειας, πρόβλεψη που οι πάροχοι τηλεπικοινωνιών χρησιμοποιούν κατά κόρον για να βγαίνουν οι απεργίες παράνομες – Διευκρινήσεις για εταιρείες που διοχετεύουν τις κρίσιμες δραστηριότητες τους σε εργολάβους.
· Επαναφορά της Κυριακής – αργίας και απαγόρευση της λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές. Κατάργηση των απελευθερωμένων ωραρίων, επαναφορά του 5ημέρου.
· Τροποποίηση της νομοθεσίας και των προεδρικών διαταγμάτων που αφορά τη μεταφορά προσωπικού, όπως είναι & το ΠΔ 178/2002, ώστε να αποτρέπονται οι καταστρατηγήσεις και να προβλέπεται δικαίωμα αντίρρησης του εργαζομένου.
· Κατοχύρωση των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Όχι στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, των απεργιών και των κινητοποιήσεων. Προστασία του δικαιώματος της απεργίας από την απεργοσπασία. Άρση δυνατότητας εργοδότη για fast – track δικαστικές αποφάσεις με σκοπό την παρεμπόδιση απεργιών. Θεσμοθέτηση κανόνων που υποχρεώνουν τις επιχειρήσεις να διευκολύνουν τη συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων.
· Ένταξη ειδικοτήτων στα Βαρέα ανθυγιεινά όπως είναι οι τεχνικοί σταθμών βάσης και οι εργαζόμενοι στα τηλεφωνικά κέντρα
· Να σταματήσει η πριμοδότηση των εταιρειών ή η ένταξή τους σε προγράμματα του ΟΑΕΔ αν δεν διασφαλίζονται οι θέσεις εργασίας (συμπεριλαμβανομένων των εθελουσίων εξόδων και των εξαναγκασμών σε παραίτηση)
· Αναγραφή της ειδικότητας του εργαζομένου στο Ι.Κ.Α. σύμφωνα με το πραγματικό αντικείμενο εργασίας του.
· Να καθοριστούν πλήρως η διαδικασία και το πλαίσιο της διαβούλευσης μεταξύ συνδικαλιστικών οργάνων εργαζομένων και εργοδοτών καθώς και μεμονωμένων εργαζομένων και εργοδοτών, όπως επίσης να γίνει υποχρεωτική η ορθή εφαρμογή της – Κατάργηση μονομερών αλλαγών συνθηκών εργασίας σε εργαζόμενους.
· Να τίθενται υπόψη από τις ανεξάρτητες αρχές οι επιπτώσεις στους εργαζόμενους από κινήσεις των εργοδοτών. Για παράδειγμα, η Ε.Ε.Τ.Τ. επικροτεί την εργολαβοποίηση αλλά αποποιείται των ευθυνών της όσον αφορά τις επιπτώσεις της στους εργαζόμενους.
· Πρακτική άσκηση των σπουδαστών με πλήρεις αποδοχές και εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
Στα πλαίσια της κατάθεσης νομοσχεδίου που αφορά τις εργασιακές σχέσεις και συνθήκες, σας προσκαλούμε σε συνάντηση με μέλη των Σωματείων μας ώστε να συζητήσουμε τα ζητήματα που προκύπτουν ειδικότερα στον κλάδο της πληροφορικής και των τηλεπικοινωνιών και γενικότερα στο σύνολο των εργαζομένων.
Σε κάθε περίπτωση ζητούμε να συμπεριλάβετε τα ανωτέρω αιτήματα σε άμεσες νομοθετικές μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά, που στοιχειωδώς θα βελτιώσουν τη θέση των εργαζομένων και θα περιορίσουν την εργοδοτική και κρατική αυθαιρεσία και τρομοκρατία που ζήσαμε και ζούμε έως σήμερα.
Τα Σωματεία μας θα βρίσκονται σε διαρκή επαγρύπνηση και αγωνιστικότητα μέχρι την υλοποίηση των αιτημάτων μας, μέχρι τη δικαίωση των αγώνων της εργατικής τάξης στο σύνολό της.
Παράσταση διαμαρτυρίας
στις 29 Απριλίου, ώρα 10πμ στο Υπουργείο Εργασίας, Σταδίου 29
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ VODAFONE-ΠΑΝΑΦΟΝ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ WIND
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗ NOKIA ΕΛΛΑΔΟΣ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΟΜΙΛΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ INTRACOM
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΛΑΙΣΙΟ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ
Το τελευταίο δίμηνο, μετά και τις πρώτες συγκεκριμένες αναφορές για επανεξέταση από την κυβέρνηση της νομοθεσίας για τα ωράρια των φαρμακείων, η αντιπαράθεση γύρω από το ωράριο έχει ανάψει για τα καλά. Και για μια ακόμη φορά στον κλάδο, οι εργαζόμενοι επιχειρείται να αξιοποιηθούν στον εσωτερικό ανταγωνισμό των διαφορετικών μπλοκ συμφερόντων που συγκροτούνται ανάμεσα στους εργοδότες τους, δημιουργώντας συνθήκες που η αποκάλυψη και η προσπάθεια αντιμετώπισής τους αποκτά γενικότερη αξία.
Από τη μια μεριά, το τμήμα εκείνο των φαρμακοποιών που πόνταρε στις δυνατότητες συγκεντροποίησης στον κλάδο και επένδυσε στις νέες συνθήκες για να κερδίσει στον ανταγωνισμό, υπερασπίζεται τα κεκτημένα του σε θεσμικό επίπεδο χρησιμοποιώντας ευθέως τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις του σαν ανθρώπινη ασπίδα. Προαναγγέλουν κύμα μαζικών απολύσεων αν αλλάξουν τα δεδομένα και μάλιστα εμφανίζονται ως υπερασπιστές των θέσεων εργασίας στα φαρμακεία, λες και οι απολύσεις που επικαλούνται θα είναι ένα αντικειμενικό γεγονός, κάτι σαν θεομηνία, και όχι επιλογή και απόφαση των ίδιων για τη διαφύλαξη της κερδοφορίας τους. Προχώρησαν μάλιστα, σε μια κίνηση αντίστοιχης μεθοδολογίας με την αξιοποίηση των μεταλλωρύχων από την EldoradoGold, στη σύνταξη κειμένου υπογραφών «των εργαζόμενων» που βάζει τους ίδιους τους εργαζόμενούς τους να ανακοινώνουν ακριβώς αυτό: την αναγκαία και αυτονόητη απόλυσή τους σε περίπτωση αλλαγής του ωραρίου και μια έκκληση για διαφύλαξη των όρων κερδοφορίας των αφεντικών τους.
Από την άλλη μεριά, οι μικροί επιχειρηματίες του κλάδου διεκδικούν την ολική επαναφορά στο πλαίσιο προστασίας και κρατικής χρηματοδότησης της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας όπως αυτό είχε διαμορφωθεί τις προηγούμενες δεκαετίες. Σε αυτό το πλαίσιο η ανεργία και οι απολύσεις είναι και πάλι κεντρικό χαρτί, με την ίδια περίπου μεθοδολογία: Το μικρό φαρμακείο «αναγκάζεται να απολύσει» γιατί δεν αντέχει τον ανταγωνισμό. Και πάλι αντικειμενικές και καθαγιασμένες οι απολύσεις, και πάλι οι δουλειές των εργαζομένων σε ομηρία για τη διεκδίκηση ευνοϊκότερων όρων για τους εργοδότες τους.
Και από τις δυο πλευρές, παρά τις δακρύβρεχτες φιλεργατικές κορώνες που εξαπολύουν πάνω από τα αντικρουόμενα businessplans, δεν μπορεί προφανώς να ακουστεί λέξη για ό,τι πραγματικά έχει να κάνει με τις ανάγκες των εργαζόμενων στον κλάδο. Για την άρνηση υπογραφής κλαδικής σύμβασης από την μεριά των εργοδοτών και τους μισθούς νεόπτωχου που αυτό σημαίνει για τους εργαζόμενους. Για το όργιο με τα εξαντλητικά και υπερελαστικά ωράρια και το πώς αυτό πραγματικά κόβει θέσεις εργασίας βάζοντας τον κάθε εργαζόμενο να δουλεύει για δύο. Για τις απλήρωτες υπερωρίες και εφημερίες και τη μη καταβολή δεδουλευμένων που έχει πάρει μαζικές διαστάσεις. Ούτε βέβαια μπορεί να ακουστεί λέξη για το τί σημαίνει τελικά η υγεία και το φάρμακο ειδικότερα να γίνεται αντικείμενο επιχειρηματικής δραστηριότητας, μεγάλων ή μικρών επιχειρηματιών. Για την «επιστημονική γοητεία» δηλαδή της μεγαλύτερης έκπτωσης στη χονδρική ή των καλύτερων εταιρικών χορηγιών σε συνέδρια και ταξίδια, για την υπέρογκη επιβάρυνση των ασθενών ακόμη και για τα στοιχειώδη κλπ.
Το ότι υπάρχουν στην πραγματικότητα κάποιοι που μπορούν, δικαιούνται και οφείλουν να απαντήσουν με διαφορετικό τρόπο σε όλα αυτά προκύπτει εύκολα και είναι προφανώς οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στον κλάδο του φαρμάκου και ειδικότερα στα φαρμακεία. Η κατάσταση της ιδαίτερα ισχνής οργάνωσης των εργαζόμενων στα φαρμακεία είναι ακριβώς αυτό που επιτρέπει την ηγεμονία της αντίληψης περί ταύτισης συμφερόντων με την εργοδοσία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε περίοδο κρίσης, δηλαδή απλά την σταδιακή εξαθλίωσή. Αντίστροφα, η ανεξάρτητη από τους εργοδότες οργάνωσή είναι ακριβώς αυτό που μπορεί καί να διαμορφώσει απαντήσεις που να αναιρούν τα «αυτονόητα» της εργοδοτικής επιχειρηματολογίας καί να υπερασπιστεί στην πράξη τα εργατικά συμφέροντα στον κλάδο.
Να αναδείξει πρώτα απ’ όλα το ότι οι «αναγκαίες» απολύσεις, μαζί με τις περικοπές στους μισθούς και την επιβολή απλήρωτης δουλειάς, είναι ανθρωποθυσία για την προστασία των κερδών των εργοδοτών και μπορούν και πρέπει να αποτραπούν με συλλογικούς όρους. Να ξεκαθαρίσει ότι το ποιος θα επικρατήσει στον ανταγωνισμό των μικρών και μεγάλων φαρμακείων, των πολυκαταστημάτων καλλυντικών και όποιου άλλου μπει στο παιχνίδι της διανομής του φαρμάκου και του παραφαρμάκου δεν έχει σχέση με τα συμφέροντα των εργαζόμενων, δεν θα τους μοιράσει τα κέρδη του, δεν θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας αλλά αντίθετα θα τις περιορίσει με τα ελαστικά ωράρια και τις εξαντλητικές απλήρωτες υπερωρίες. Να αντιμετωπίσει το θέμα του ωραρίου όχι από τη σκοπιά της «δυναμικής του κλάδου» ή του επιχειρηματικού ανταγωνισμού αλλά ως ζήτημα που αφορά τους όρους ζωής των εργαζόμενων. Και άρα να παλέψει για την πλήρη κατάργηση του διευρυμένου για να ανατρέψει το καθεστώς της εξαντλητικής δουλειάς και του εξαήμερου, κόντρα και στην κυβέρνηση που προσανατολίζεται στο 40+8 μονιμοποιώντας την δουλειά τα Σάββατα.
Στον κλάδο ήδη εμφανίζονται δυνάμεις που μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά σε μια τέτοια προσπάθεια. Η διαδικασία συγκρότησης του Πανελλήνιου Σωματείου Φαρμακευτικών, Ιατροτεχνολογικών και Συναφών Επαγγελμάτων, είναι ελπιδοφόρα και θα κριθεί άλλωστε ακριβώς στο εγχείρημα της οργάνωσης των εργαζόμενων που βρίσκονται εκτός εργατικού συνδικαλισμού, στη δημιουργία δηλαδή δυνάμεων για το ταξικό εργατικό κίνημα.
Απεργιακές συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, πορείες έχουν προγραμματιστεί σε όλη τη χώρα για την Εργατική Πρωτομαγιά. Εκτός από τις πορείες – παρελάσεις από τους εκπροσώπους της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και του εργατοπατερισμού, το γνήσιο εργατικό κίνημα θα βρεθεί στο δρόμο να τιμήσει τον αιματηρό αγώνα του 1886, αλλά και να δώσει ηχηρό -ελπίζουμε- μήνυμα ότι η εργατική τάξη μάχεται και διεκδικεί .
Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά! Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά! Την Κυριακή 3 Μάη σύμφωνα με τον νόμο τα εμπορικά καταστήματα θα είναι ανοιχτά. Ο ΣΥΒΧΑ απευθύνει το σταθερό κάλεσμά προς το σύνολο των κλαδικών κι επιχειρησιακών σωματείων του εμπορίου για κήρυξη απεργιών και αγωνιστικές κινητοποιήσεις όλες τις Κυριακές που επιβάλλεται η κυριακάτικη εργασία. Και φυσικά για ακόμα μια φορά, ασκεί πιέσεις στην ΟΙΥΕ να κηρύξει γενικευμένη απεργία στο χώρο του εμπορίου.
Στα τέλη του Γενάρη εργαζόμενη στην Κρήτη είχε καταγγείλει όχι μόνο τις φραστικές απειλές αλλά και βιαιοπραγία από τον διευθύνοντα σύμβουλο. Η εργαζόμενη απευθύνθηκε στο εργατικό κέντρο, το οποίο την συνόδεψε στην δουλειά της και μίλησε με το αρχιαφεντικό προκειμένου να μην επαναληφθούν ξανά τέτοια περιστατικά (καθαρά για τα μάτια του κόσμου. Να σημειωθεί κιόλας ότι δεν αποκαλύπτουν το όνομα της εταιρίας). Αφού λοιπόν το αρχιαφεντικό εξέφρασε (τυπικά) την διαφωνία του με τη στάση του διευθύνοντα προς τη γυναίκα, αυτή ξαναγύρισε στη δουλειά της. Παρόλα αυτά, μέσα στο Πάσχα ο ίδιος που την χτυπούσε, υπογράφει την απόλυση της. Τέτοια περιστατικά καταπίεσης συμβαίνουν καθημερινά στον εργασιακό μεσαίωνα του ιδιωτικού τομέα. Είναι στο χέρι μας να μην υπάρξουν άλλα.
Συνεχίζουν τον αγώνα τους οι εργαζόμενοι στη ΒΙΟ.ΜΕ ενάντια στις προσπάθειες του κεφαλαίου να καταστείλει μέσω της νομικής οδού την αυτοδιαχείριση. Την Παρασκευή 24 Απρίλη για ακόμα μια φορά οι εργαζόμενοι και αλληλέγγυοι βρέθηκαν στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης, απαιτώντας την ακύρωση της πτώχευσης της ΒΙΟ.ΜΕ. που προκάλεσε η ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ. Ταυτόχρονα, υπέβαλλαν υπόμνημα στη εισαγγελία για την άρση της αναστολής, που παράνομα χορήγησε το δικαστήριο στην Φιλίππου μειώνοντας την ποινή της από 123 μήνες φυλάκισης σε 43.
Το Καραβάνι Αγώνα και Αλληλεγγύης απευθύνει ανοιχτό κάλεσμα σε εργαζόμενους, εργατικές συλλογικότητες και κοινωνικά κινήματα, να συμμετάσχουν στην πρώτη συνέλευση για τον συντονισμό των αγώνων στην Θεσσαλονίκη και αλλού, πέρα κι έξω από τις λογικές της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Η συνέλευση πραγματοποιείται την Δευτέρα 27/04, στις 19:00.
Κινητοποίηση στο υπουργείο Οικονομικών πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι στον Οργανισμό Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδας καταγγέλλοντας την ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού και την επερχόμενη απόλυσή τους. Όπως τονίζουν σε ανακοίνωσή τους «εμείς οι 500 συμβασιούχοι “μιας μέρας” ενώνουμε τις φωνές μας με όσους παλεύουν για το δικαίωμα στη μόνιμη και αξιοπρεπή εργασία».
Το Σωματείο Εργαζομένων στη Vodafone Πάναφον πραγματοποίησε νέα παρέμβαση στις 21 Απρίλη στη Σταδίου στο Σύνταγμα. Οι συνεχείς παρεμβάσεις γνωστοποιούν και κλιμακώνουν τον αγώνα των εργαζομένων ενάντια στις απολύσεις και στην επινοικίαση, αλλά και στη διεκδίκηση για ΣΣΕ. Μεγάλο ήταν το ενδιαφέρον από τους πελάτες και τους περαστικούς οι οποίοι εξέφραζαν την συμπαράσταση τους.
Με καθυστέρηση που φτάνει τους 5 μήνες πληρώνονται ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας. Επιπλέον, μετά το 2012, μέσω των 1.400 επιχειρησιακών συμβάσεων που υπογράφτηκαν, οι μισθοί μειώθηκαν από 10% έως και 40%. Ακόμη μεγαλύτερες ήταν οι μειώσεις μισθών στις περιπτώσεις που οι συλλογικές συμβάσεις υπογράφτηκαν από τις «ενώσεις προσώπων», δηλαδή από τα 3/5 του συνόλου των εργαζομένων κυρίως στις μικρές επιχειρήσεις.
Ίδια κατάσταση και στον χώρο της υγείας. Η απλήρωτη εργασία στα νοσοκομεία της χώρας είναι συνήθης, και συγκεκριμένα απλήρωτοι παραμένουν οι νοσοκομειακοί γιατροί για τις εφημερίες του Δεκεμβρίου του 2014 και του πρώτου τριμήνου του τρέχοντος έτους. Σημειώνουμε ότι οι εφημερίες ιδιαίτερα στην περίπτωση των ειδικευομένων συνιστά το 35% των μηνιαίων αποδοχών τους τη στιγμή που το ωρομίσθιο μιας εφημερίας αγγίζει το αστρονομικό ποσό των 2,9 ευρώ!
Eργασιακό μεσαίωνα βιώνουν οι εργαζόμενοι στους εργολάβους και ειδικότερα στις εργολαβίες καθαρισμού. Την ίδια στιγμή σε λήθαργο παραμένουν οι δημόσιες αρχές για την εφαρμογή των εργατικών νόμων, καθώς παρά το γεγονός ότι έχουν καταγγελθεί εταιρείες για μη καταβολή δώρου Πάσχα, δεν κινήθηκε η διαδικασία αυτοφώρου. Επίσης, υπάρχει πλήθος καταγγελιών για καθυστέρηση πληρωμών δεδουλευμένων μέχρι και 7 μήνες και ελλιπή ασφαλιστική κάλυψη, χωρίς καμία ενέργεια ενάντια στην απλήρωτη εργασία.
Επίσης εργασιακός μεσαίωνας στον κλάδο του τουρισμού. Ειδικά στο Ηράκλειο της Κρήτης, τουριστική «ανάπτυξη» σημαίνει για τους εργαζόμενους, μαζικές απολύσεις, ατομικές συμβάσεις, αμοιβές πείνας και απλήρωτες υπερωρίες. Ξενοδόχοι που δεν ανήκουν στην ένωσή τους, δεν έχουν καμία συνέπεια για τις αντεργατικές πολιτικές τους και αυθαιρεσίες τους, καθώς δεν υπάρχει κανένας έλεγχος για αυτούς. Αλλά και οι λιγοστοί έλεγχοι που έγιναν, έδειξαν ότι το ποσοστό της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας φτάνει το 50%!
Η εργοδοσία της βιομηχανίας ΒΙΣ του ομίλου Φιλίππου στον Βόλο, αποφάσισε να αναστείλει τη λειτουργία της χαρτοποιητικής μηχανής, ενώ μεγάλο μέρος των εργαζομένων βρίσκεται σε καθεστώς διαθεσιμότητας ή εκ περιτροπής εργασίας.
Έξω από το υπουργείο Οικονομικών, στην οδό Νίκης, κατασκήνωσαν από το απόγευμα της Δευτέρας 20 Απρίλη, οι συμβασιούχες καθαρίστριες που διεκδικούν την επαναπρόσληψή τους με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Οι εργαζόμενες απολύθηκαν το 2013 και προηγουμένως απασχολούνταν σε εφορίες και άλλες υπηρεσίες του υπουργείου μέχρι και δώδεκα χρόνια με μηνιαίες συμβάσεις, με μισθούς πείνας και χωρίς εργασιακά δικαιώματα.
Σε απεργία διαρκείας βρίσκονται οι εργαζόμενοι του Ναυπηγείου «Νεώριο Νέα ΑΕ» στη Σύρο. Οι 250 μόνιμοι εργαζόμενοι και οι 150 έκτακτοι απεργούν με αίτημα την καταβολή δεδουλευμένων 4 μηνών ή έστω την καταβολή του 50% σε πρώτη φάση οπότε και θα λύσουν την απεργία. Σε μια προσπάθεια τρομοκράτησης των απεργών οι ιδιοκτήτες κατέθεσαν ασφαλιστικά μέτρα για να κηρυχθεί η απεργία παράνομη ωστόσο η απόφαση ήταν υπέρ των εργαζομένων.
Ψήφισμα αλληλεγγύης από το σωματείο εργαζόμενων στη Wind για τις συνδικαλιστικές διώξεις στην ΕΛΒΟ. Θυμίζουμε ότι οι συνδικαλιστές διώκονται από την ΓΣΕΕ και του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, γιατί τους αποκάλεσαν με το όνομα που τους αποδίδουν όλοι οι εργαζόμενοι, δηλαδή εργατοπατέρες. Συγκέντρωση αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκε στις 21 Απρίλη στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης, ημέρα εκδίκασης της υπόθεσης. Ημερομηνία που ταιριάζει εξάλλου απόλυτα με τις πρακτικές των εργατοπατέρων.
Δευτέρα 27 Απρίλη, στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης αλληλέγγυοι διαμαρτυρήθηκαν για την ποινικοποίηση των εργατικών και κοινωνικών αγώνων. Η υπόθεση αφορά στις δύο διώξεις που ακολούθησαν μετά την καταστολή που έγινε στη Θεσσαλονίκη, στην πορεία που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της 48ωρης γενικής απεργίας. Ο ένας εκ των δύο τραυματίστηκε από γκλομπ αστυνομικών ενώ και οι δύο διώκονται ποινικά με την κατηγορία της απόπειρας βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης εις βάρος αστυνομικών, που μάλιστα προστέθηκε στο κατηγορητήριο εκ των υστέρων, ενώ δύο χρόνια μετά επιβλήθηκαν και περιοριστικοί όροι, οι οποίοι έθεσαν τους δύο διωκόμενους σε καθεστώς ομηρίας, αναγκάζοντάς τους να παρουσιάζονται δύο φορές το μήνα στο αστυνομικό τμήμα.
Αντεργατικές πρακτικές εφαρμόζει η «ΚΙΒΩΤΟς ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ» στην Πάτρα. Απλήρωτη εργασία για τρεις και πλέον μήνες, μονομερής και παράνομη μείωση αποδοχών ενώ η ΣΣΕ ήταν σε ισχύ, μερική απασχόληση χωρίς τις έγκυρες συμβάσεις και άλλα. Οι εργαζόμενοι μέσω του επιχειρησιακού τους σωματείου, πραγματοποιούν κινητοποιήσεις ενώ έχουν καταφύγει στην επιθεώρηση εργασίας.
Απλήρωτη εργασία όμως είναι και η πάγια τακτική του Ομίλου Euromedica. Συγκεκριμένα, η Euromedica Αρωγή Θεσσαλίας, έχει εδώ και επτά μήνες απλήρωτους τους εργαζόμενους, οι οποίοι κινητοποιούνται με επαναλαμβανόμενες στάσεις εργασίας.
Ίδιες αντεργατικές πρακτικές και στην εταιρεία «STIRIXIS υγείας» στη Θεσσαλονίκη, που έχει απλήρωτους τους εργαζόμενους. Η εργοδοτική τρομοκρατία επίσης είναι πάγια στάση, καθώς απολύει παράνομα και καταχρηστικά εργαζόμενους που διεκδίκησαν τα δεδουλευμένα τους και κατήγγειλαν τις οφειλές του εργοδότη στην αρμόδια υπηρεσία. Η εταιρεία λειτουργεί από το 2012 με οφειλές προς τους εργαζόμενους, μαύρη εργασία, απλήρωτες υπερωρίες, προφορικές συμφωνίες που δεν τηρούνται ποτέ, απειλές και εκβιασμούς.
Πέρασε από τη Βουλή, η κατάπτυστη και ως μορφή και ως περιεχόμενο, πράξη νομοθετικού περιεχομένου για την υφαρπαγή των ταμειακών διαθεσίμων των ασφαλιστικών ταμείων, για την εξυπηρέτηση των «θεσμών».
Νέος νεκρός στο βωμό του κεφαλαίου. Ένας 54χρονος υπάλληλος του Δήμου Ικαρίας σκοτώθηκε την περασμένη Τρίτη, ενώ δούλευε με όχημα φορτωτή – εκσκαφέα. Είναι γνωστό με τον πλέον τραγικό τρόπο ότι οι σημαντικές ελλείψεις προσωπικού στους δήμους οδηγούν σε αδυναμία εφαρμογής κανόνων υγιεινής και ασφάλειας για τους εργαζόμενους, και σε αύξηση του κινδύνου των εργατικών ατυχημάτων.
Το κεφάλαιο σακατεύει εργάτες. Στη Μαρίνα Ακτίου, 22χρονος κατά τη διάρκεια εργασιών ακρωτηριάστηκε στο αριστερό πόδι. Αρχικά μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Πρέβεζας και στη συνέχεια στο Πανεπιστημιακό των Ιωαννίνων, προκειμένου οι γιατροί να προχωρήσουν σε επέμβαση συγκόλλησης. Άλλη μία αγωνίστρια του αναρχικού χώρου έφυγε από κοντά μας. Η Σύλβια Παπαδοπούλου έφυγε από τη ζωή στις 24 Απρίλη. H Σύλβια μαζί με τον σύντροφο της Χρήστο Κωνσταντινιδη- εμβληματική φυσιογνωμία- του αναρχικού κινήματος είχαν δημιουργήσει την “ΔΙΕΘΝΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ”. Μαζί τους είχαμε βρεθεί αρκετές εκατοντάδες σύντροφοι στην πρώτη γραμμή, την γραμμή του…πυρός. Καλό ταξίδι συντρόφισσα.
Σε δραματικό αδιέξοδο βρίσκονται πλέον οι απλήρωτοι ναυτικοί, καθώς οι μήνες περνούν και εκατοντάδες ναυτεργάτες βλέπουν να μη δίνεται λύση στο πρόβλημά τους.
Στην πιο δύσκολη κατάσταση βρίσκονται οι ναυτικοί της ΝΕΛ και του πλοίου «Αγιος Γεώργιος» της Ventouris Lines, οι οποίοι εξαιτίας της πολύμηνης καθυστέρησης στην καταβολή και εξόφληση των δεδουλευμένων αποδοχών τους είναι εγκλωβισμένοι σε σοβαρότατα κοινωνικά, οικονομικά και οικογενειακά προβλήματα.
Στο πλευρό των ταλαιπωρημένων και απελπισμένων ναυτικών βρίσκεται το ναυτεργατικό σωματείο Πανελλήνια Ενωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ), η διοίκηση του οποίου ξεκαθαρίζει ότι οι εμπλεκόμενες ναυτιλιακές εταιρείες αλλά και ο υπουργός Ναυτιλίας πρέπει να καταλάβουν πως «η ακτοπλοΐα δεν είναι ο χώρος που όλα κρίνονται και καθορίζονται σύμφωνα με τα συμφέροντα του εφοπλιστικού κεφαλαίου» και για τον λόγο αυτό προειδοποιούν με πολύμορφους αγώνες και κινητοποιήσεις.
Η ΠΕΝΕΝ σημειώνει ότι το πρόβλημα της απλήρωτης ναυτικής εργασίας είναι φαινόμενο που αφορά πάνω από 65% των ακτοπλοϊκών πλοίων . …..Χαρακτηριστική είναι η φωνή απόγνωσης και καταγγελίας των απλήρωτων ναυτικών του επιβατηγού-οχηματαγωγού «Μυτιλήνη», που βρίσκεται εγκλωβισμένο στη Σάμο λόγω μηχανικής βλάβης………….
….H διοίκηση της της ΝΕΛ είναι απούσα, εξαφανισμένη και ενίοτε με προκλητική συμπεριφορά αποδεικνύει καθημερινά προς τους εγκαταλελειμμένους ναυτικούς ότι δεν αναλαμβάνει ούτε τις πιο στοιχειώδεις υποχρεώσεις της απέναντι στους εκατοντάδες εργαζόμενους ναυτικούς, οι οποίοι όλα αυτά τα χρόνια στήριξαν την εταιρεία να μείνει όρθια.
