Τη Δευτέρα 18 /5 γίναμε μάρτυρες του εμπρησμού του θεάτρου της ρεματιάς αλλά και της ρεματιάς της ίδιας. Ως συλλογικότητα θεωρούμε χρέος μας να τοποθετηθούμε επί του θέματος όχι μόνο εξ αιτίας της αυτονόητα οργανικής σχέσης που έχει η ρεματιά με την Κατάληψη κτήματος Πραποπούλου, αλλά κυρίως λόγω του οτι η προάσπιση της, όπως άλλωστε και η προάσπιση όλων των δημόσιων και ελεύθερων χώρων στην ευρύτερη περιοχή του Χαλανδρίου έχει για μας τεράστια αξιακή σημασία και αποτελεί έναν από τους κεντρικούς άξονες της δράσης μας.
Η ρεματιά είναι και θα παραμείνει πράσινος πνεύμονας μέσα στη τσιμεντούπολη και ένας ελεύθερος για όλες/ους χώρος μακριά από τα καυσαέρια της εθνικής ‘’ανάπτυξης’’ ,κι αυτό δεν τίθεται σε καμία περίπτωση υπο συζήτηση ή υπο διαπραγμάτευση .Η αποφασισμένη συλλογική δράση για την προστασία της, μπορεί να κάνει εφιάλτες τα ΄΄βρώμικα όνειρα΄΄ του κάθε λογής μικρού ή μεγάλου καταπατητή/επιχειρηματία/τσιφλικά. Αυτά για να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα από την αρχή.
Το γεγονός τώρα, ότι τη Δευτέρα στις 2 παρά 10’, φλόγες τύλιξαν από τη μια στιγμή στην άλλη το θεατράκι και κομμάτι της ρεματιάς απειλώντας τις γύρω κατοικίες καθώς και το μεγάλο σπίτι μας, σε καμία περίπτωση δεν είναι τυχαίο συμβάν ή πράξη κάποιου ‘’πυρομανούς’’. Κι ενώ αρχές κανάλια και ‘’ειδικοί’’ ξεκίνησαν από τη πρώτη στιγμή το πάρτυ του θεάματος και τα επικοινωνιακά παιχνίδια, εμείς αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον τα ‘’πώς’’, τα ‘’πότε’’ και τα ‘’γιατί’’ που θα ‘ρθουν να καλύψουν την ανάγκη του πεινασμένου για πιπεράτες αποκαλύψεις κοινού. Ενός κοινού που στη μεγάλη του πλειοψηφία, όταν κοπάσει ο επικοινωνιακός θόρυβος και πάντως πολύ πριν ξεθυμάνει η μυρωδιά των καμένων, θα έχει χάσει το όποιο ΄΄ενδιαφέρον΄΄ του για την υπόθεση αφού: ΄΄..Κρίμα βέβαια, αλλά αφού δεν κάηκαν περιουσίες, πάλι καλά, μικρό το κακό.΄΄
Από την δική μας πλευρά πάντως, λέμε να μην περιμένουμε ούτε τα αποτελέσματα των ερευνών ούτε τα σαΐνια του κράτους να μας πουν ποιος είναι ο ‘’πραγματικός’’ ένοχος. Αυτόν τον αναγνωρίζουμε από μακριά. Τον έχουμε βρει μπροστά μας πολλές φορές καθώς τον έχουμε αντιμετωπίσει σε πολλαπλά μέτωπα στους καθημερινούς μικρούς και μεγάλους κοινωνικούς αγώνες. Με διαφορετικά κάθε φορά ονόματα, εταιρικά σχήματα και μεθόδους, άλλοτε μοιράζοντας χάντρες και καθρεφτάκια στο πόπολο, άλλοτε στέλνοντας μπράβους και ΜΑΤ σε όσους αντιδρούν, κι άλλοτε απλά και όμορφα με υπουργικές αποφάσεις, ο πραγματικός ένοχος ,επιτίθεται παντού και αρπάζει αυτό που ανήκει σε όλους, τη γη, το νερό ,τον συλλογικό πλούτο τη γνώση, την υγεία μας. Απροκάλυπτα και αισχρά κερδοσκοπεί μολύνοντας τις θάλασσες και τον αέρα, στρώνοντας με τσιμέντο τις βουνοπλαγιές, καίγοντας δάση και ρεματιές για να τα πουλήσει σαν οικόπεδα, μπαζώνοντας χείμαρρους και όχθες, υποβαθμίζοντας κάθε μέρα τη ζωή όλων μας, αρκεί να υπάρχει το επιθυμητό ποσοστό κέρδους. Απλά χτες χτύπησε και στη γειτονιά μας για να μας θυμίσει ότι κανείς δεν εξαιρείται και ότι όλες μας είμαστε στο στόχαστρο, αρκεί να ικανοποιείται το επιχειρηματικό πλάνο και η απαραίτητη συνθήκη κερδοφορίας. Τόσο απλά..
Ο πραγματικός ένοχος , είναι ύπουλα κρυμμένος πίσω από φαινομενικά ουδέτερους όρους όπως ΄΄ιδιωτικό συμφέρον΄΄, ΄΄επενδυτής΄΄, ΄΄αγορά΄΄. ΄΄ιδιωτική πρωτοβουλία΄΄κλπ.
Αυτούς τους όρους όπου ένα τεράστιο κομμάτι της κοινωνίας αποβλακωμένο και διαπαιδαγωγημένο στον ανθρωποφάγο ανταγωνισμό και με μοναδική της αξία την ατομική επιβίωση , έχει μάθει να τους θεωρεί κάτι σαν τίτλους τιμής .
Καλά τα σενάρια λοιπόν, όμως κάποιους/ες δεν μας ξεγελάνε. Εμείς ξέρουμε ότι ο πραγματικός εμπρηστής της ρεματιάς δεν είναι ούτε το πληρωμένο κάθαρμα που έβαλε τη φωτιά ούτε βέβαια κάποιος ασυνείδητος πυρομανής. Τον πραγματικό φταίχτη τον έχουμε ξανασυναντήσει με την μορφή της Eldorado Gold και της Ελληνικός Χρυσός που καταστρέφουν το αρχέγονο δάσος στις Σκουριές, τον γνωρίσαμε με την μορφή του μεγαλοεπιχειρηματία που προσπαθεί να φυτέψει τις γιγάντιες ανεμογεννήτριες του στα βουνά της Νάξου και της Ικαρίας, του εφοπλιστή που ξεφορτώνεται τα τοξικά κατάλοιπα από τα αμπάρια των πλοίων του στη θάλασσα γλυτώνοντας έτσι από ΄΄περιττά΄΄ έξοδα. Τον αναγνωρίζουμε από το λογότυπο του trendy μπουζουκομάγαζου και στη φάτσα του μαφιόζου ιδιοκτήτη του που καταπατά δημόσιο χώρο, μαντρώνει παραλίες και ξεσπιτώνει κατοίκους από ολόκληρες γειτονιές για να επεκτείνει την επιχείρησή του γεμίζοντας με τα σκουπίδια του το περιβάλλον και τα κεφάλια των χαζοχαρούμενων πελατών του μέχρι και το ‘’μικρό’’ αφεντικό που θα κάνει ότι περνά από το χέρι του για να ξεζουμίσει λίγο παραπάνω τους/ις εργαζόμενους/ες του. Εμείς τους ξέρουμε όλους αυτούς που καταστρέφουν τις ζωές μας στο όνομα της χιλιοτραγουδισμένης επιχειρηματικότητας, της ανάπτυξης (της δικής τους) και της σαχλαμάρας που έχουν βαφτίσει ελληνικό εμπορικό δαιμόνιο. Κι αυτοί μας ξέρουν. Και μας σιχαίνονται, γιατί μας βρίσκουν και θα μας βρίσκουν πάντοτε μπροστά τους να τους χαλάμε τα σχέδια, είτε αυτά τα σχέδια είναι να βάλουν χέρι στη ρεματιά είτε οτιδήποτε άλλο.
ΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ΣΕ ΜΠΡΑΒΟΥΣ Κ’ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ
ΜΙΑ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ : ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΦΑΛΙΑΡΕΣ, ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΛΩΤΣΙΕΣ
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΚΤΗΜΑΤΟΣ ΠΡΑΠΟΠΟΥΛΟΥ
protovouliaxalandriou.blogspot.gr
Μετά από …. (προσπαθώ να υπολογίσω αλλά ουκ έστιν αριθμός) αμέτρητα, λοιπόν, βιογραφικά, χτύπησε επιτέλους το τηλέφωνό μου για συνέντευξη για εργασία. Το βιογραφικό μου εστάλη μέσω του Kariera στην εταιρεία συμβούλων ΞΥΝ + για μια απλή θέση γραφείου (γραμματεία). Σήμερα λοιπόν, με πήρε εκπρόσωπος της εταιρείας για να με καλέσει σε συνέντευξη αλλά έπρεπε να μου ξεκαθαρίσει τη διαδικασία. Με απορία, περίμενα να ακούσω τι καινούργιο έχουν σκαρφιστεί. Αλλά αυτό που άκουσα ξεπέρασε τη φαντασία μου.
Η διαδικασία λοιπόν που ακολουθεί η εν λόγω εταιρεία, είναι η ακόλουθη:
Προσέρχεσαι στα γραφεία της εταιρείας συμβούλων εσύ και οι υπόλοιποι υποψήφιοι για τη θέση, και σε ένα δωμάτιο υπό την επίβλεψη ενός moderator αγωνίζεστε για τη διαθέσιμη θέση. Ο moderator υποβάλλει ερωτήσεις προφανώς ψυχολογικών τεστ και σεναρίων και οι υποψήφιοι απαντούν. Όλη η διαδικασία βιντεοσκοπείται και αποστέλλεται στον εργοδότη ο οποίος επιλέγει ποιος θα είναι ο νικητής.
Οι υποψήφιοι συμμετέχουν σε ομάδες των 10-15 ατόμων και ακολουθεί μία δομημένη συζήτηση για τη θέση, με ερωτήσεις και απαντήσεις. Ο συντονιστής διευκολύνει την διαδικασία και δεν συμμετέχει, και όπως τονίζεται στο site η διαδικασία επικεντρώνεται στο στυλ και στον χαρακτήρα των υποψηφίων και ΟΧΙ στα προσόντα ή στην εμπειρία. Τα πλεονεκτήματα υποστηρίζει η εταιρεία πολλά και για τους εργοδότες και τους υποψηφίους. Οι εργοδότες μπορούν με τα βίντεο να έχουν το χρόνο να αξιολογήσουν καλύτερα τους υποψήφιους και σε λιγότερο χρόνο, ενώ οι υποψήφιοι – μεταξύ άλλων ιταμών – μπορούν να έχουν μια καλή εικόνα για τους ανταγωνιστές τους, δηλαδή τους υπόλοιπους υποψήφιους για τη θέση.
Δεν μπορούσα να μην κάνω τον συνειρμό με την ταινία Hunger Games. Όλοι οι υποψήφιοι κατεβαίνουν σε μια αρένα, όπου παλεύουν για τη βιοποριστική τους επιβίωση, και στόχος είναι ο ένας να εξοντώσει τον άλλο. Η εταιρεία συμβούλων μαζί με τον εργοδότη, κανονίζουν το πλαίσιο της μάχης, πετούν όπλα στους υποψηφίους και περιμένουν να δουν ποιος θα τα αξιοποιήσει καλύτερα. Ποιος θα καταφέρει να συνθλίψει τον άλλο μέχρι να βγει τελικός νικητής. Και όλα αυτά on camera.
Με συγχωρείται που δεν άντεξα να παίξω αυτό το παιχνίδι για να ζήσω από κοντά τον αγώνα και να σας το μεταφέρω. Αηδίασα και αντέδρασα. Και μετά λυπήθηκα, γιατί όπως μου είπε η υπεύθυνη, από τα 500 άτομα με τα οποία επικοινώνησε είμαι η μόνη που διαφώνησε με την μέθοδο.
Η απάντηση στην ΞΥΝ+ και σε όσους συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία αναίσχυντα είναι ότι δεν είμαστε βορά στα θηρία των εργοδοτών και των συμβούλων τους. Δεν είμαστε σκλάβοι που μας ρίχνουν σε μια σύγχρονη ρωμαϊκή αρένα, που μας βιντεοσκοπούν προς τέρψη των εργοδοτών που αρέσκονται να μας παρακολουθούν να σκίζουμε ο ένας τις σάρκες του άλλου, που περιμένουμε τον εργοδότη καίσαρα να σηκώσει τον αντίχειρά του. Είμαστε συναγωνιστές και όχι ανταγωνιστές απέναντι σε αυτόν τον ανηλεή ταξικό πόλεμο, και εμείς πρέπει να ορθώσουμε την γροθιά μας σε μία ενωμένη, να καταλάβουμε την αρένα και να εκδιώξουμε τον καίσαρα και την αυλή του.
Ορισμένες φορές αρκεί μία βόλτα στο Διαδίκτυο για να καταλάβεις την έννοια της ειρωνείας. Αυτές τις φορές ακόμα και το λεξικό ωχριά μπροστά στο θέατρο του παραλόγου. Έτσι νιώσαμε διαβάζοντας πριν μερικές μέρες ένα άρθρο αφιέρωμα του Left.gr στα web ραδιόφωνα. Βρεθήκαμε σε μία λίστα διαφήμισης ιντερνετικών ραδιοφώνων που η απονοηματοδότηση έμοιαζε να είναι ο μόνος στόχος των συντακτών…Συγκεκριμένα, το άρθρο αφιερώθηκε στον τρόπο λειτουργίας ενός web radio και στις διαφορές από έναν σταθμό που εκπέμπει στα fm. Στην συνέχεια, η ροή του άρθρου εξελίσσεται με την πρόταση εκ μέρους των συνταχτών, web ραδιοφώνων που όπως λένε ακούνε και ξεχωρίζουν. Εκεί λοιπόν βρήκαμε το λογότυπο των Ραδιοφραγμάτων να συνοδεύεται με μόλις έξι γραμμές από το κεντρικό κείμενο του blog μας που μας τοποθετεί πολιτικά και αξιακά … Κρίνουμε λοιπόν ότι το left κράτησε μόνο τις γραμμές που ήθελε απολιτικοποιώντας τον χαρακτήρα της δράσης μας εσκεμμένα.
‘’To ελεύθερο αυτοδιαχειριζόμενο web radio «Ραδιοφράγματα», αποτελεί μια προσπάθεια ανθρώπων , με σκοπό να στήσει το δικό του οδόφραγμα στην κρατική προπαγάνδα των καθεστωτικών ΜΜΕ, καθώς και να συμβάλει – κατά το δυνατόν – στην αντιπληροφόρηση σε τοπικό και ευρύτερο επίπεδο. Στα Ραδιοφράγματα μπορεί ο καθένας να πάρει την ενημέρωση και την μουσική στα «χέρια» του και να θέσει τέρμα στον παθητικό ρόλο του ακροατή.’’ – See more at: https://left.gr/news/apo-ta-fm-sto-diadiktyo-afieroma-sta-web-radios#sthash.qjqU0HTI.dpuf
Σαν αυτοδιαχειριζόμενο-αναρχικό/αντιεξουσιαστικό ράδιο με χρόνια στον δρόμο και στις μάχες του ανατρεπτικού κινήματος, η διαφήμιση από ένα κυβερνητικό μέσο πληροφόρησης μας φαίνεται ακραία πολιτικάντικη πρακτική ειδικά αν σκεφτούμε την στάση που έχει κρατήσει πολλές φορές το Left απέναντι στον αναρχικό χώρο και στα μέσα αντιπληροφόρησης που κινούνται στα συγκεκριμένα πολιτικά πλαίσια. Σε κάθε αγώνα απεργών πείνας, πολιτικών κρατουμένων, μεταναστών, εξεγερμένων το Left δεν χάνει την ευκαιρία να ματαιώσει και να ρίξει λάσπη στις κινήσεις του αναρχικού χώρου. Δεν ξεχνάμε πως όσο το ραδιόφωνο μας στήριζε την κατάληψη του Κόκκινου, το left μετά από εντολή που έλαβε από στελέχη της νεοφερμένης συγκυβέρνησης ανέβαζε άρθρα που ειρωνευόταν ανοιχτά τον χώρο, λέγοντας ότι η αναρχική φωνή δεν έχει κανένα τρόπο να ακουστεί γιατί δεν έχουμε αξιωθεί να χτίσουμε δομές αντιπληροφόρησης …
Με αυτόν τον τρόπο αρνιόταν την ύπαρξη μέσων αντιπληροφόρησης που μάχονται χρόνια ολόκληρα, πριν καν υπάρξει left … Η χυδαιότητα παρομοίων άρθρων δημοσιεύονταν και φιλοξενούνταν καθ’όλη την διάρκεια της Κατάληψης του Κόκκινου, λέγοντας ότι οι καταληψίες ‘’είναι αλήτες, τραμπούκοι, παρακρατικοί, βάνδαλοι και πολιτικά αυτιστικοί που έβαλαν σαν στόχο ένα Ραδιόφωνο, που (για τους ίδιους) δεν υπήρχε λόγος να υπάρχει εχθρική αντιμετώπιση απέναντι του’’. Επίσης άρθρο δημοσιοποιήθηκε εκείνες τις μέρες στον συγκεκριμένο ιστότοπο που υπονοούσε πως όποιος δεν στηρίζει τον Σύριζα στηρίζει την Χρυσή Αυγή…Αυτή είναι η ίδια στάση που πιστεύει στην θεωρία των δύο άκρων… Ενώ κάποτε οι ίδιοι και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι καταδίκαζαν την θεωρία αυτή στην προσπάθεια τους να αντλήσουν υπεραξία και ψήφους από το ανατρεπτικό κίνημα και τον κόσμο του αγώνα.
Μετά από όλη την λάσπη, το Left λοιπόν φτάνει στο σημείο να θυμάται ξαφνικά ότι υπάρχουν μέσα αντιπληροφόρησης και μάλιστα να τα διαφημίζει μαζί με ραδιόφωνα ευχάριστης ανάλαφρης αριστερής νότας που δουλεύουν πολλά από αυτά με διαφημίσεις. Εμείς, έχουμε αναλάβει την ευθύνη να είμαστε ένα ραδιόφωνο κατά οποιάσδήποτε εξουσιαστικής αρχής και οποιουδήποτε πολιτικού παιχνιδιού ή προσπάθειας εντυπωσιασμού και προώθησης »νέων» εναλλακτικών συνηθειών. Δεν είμαστε εδώ από τύχη για να είμαστε μέρος μίας εναλλακτικής μάζας. Βρισκόμαστε εδώ συνειδητά απέναντι σε οποιονδήποτε θέλει να μας κατευνάσει και να μας φιμώσει όπως συνέβη από την πρώτη στιγμή στην κατάληψη στο Κόκκινο. Βρισκόμαστε εδώ και συμπαρατασσόμαστε με κάθε εξεγερμένο που μάχεται για την ελευθερία. Το ρίσκο της επιλογής μας το αναλαμβάνουμε κάθε μέρα όπως και τις ευθύνες που προκύπτουν ανά πάσα στιγμή .Δεν στηριζόμαστε με διαφημίσεις και κρατικές επιχορηγήσεις και σαν ραδιόφωνο που αυτοπροσδιορίζεται στον Α/Α χώρο συμβάλλοντας στην αντιπληροφορηση και στην διάχυση της πολυμορφίας των αναρχικών προταγμάτων λαμβάνουμε ,οποιαδήποτε απονοηματοδότηση του εγχειρήματος μας, σαν σκόπιμη ενέργεια κατά του αναρχικού χώρου.
Το left φαίνεται ότι ξέχασε να αναφέρει την καταστολή που έχουν φάει τα μέσα αντιπληροφόρησης που προωθεί. Στην περίπτωση του 98fm με τις Ζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης αρκείται σε τρεις γραμμές, μην αναφέροντας πουθενά την ιστορία της συγκεκριμένης συχνότητας…
Σαν Ραδιοφράγματα αρνούμαστε την οποιαδήποτε προβολή από οποιοδήποτε κυβερνητικό φερέφωνο. Σαν Ραδιοφράγματα μένουμε προσηλωμένοι στον πόλεμο ενάντια σε κάθε εξουσία ,μένοντας ακέραιοι στα προτάγματα του Α/Α χώρου και στο αξιακό του υπόβαθρο. Τα φανταχτερά πολιτικά παιχνίδια όχι απλά δεν μας γοητεύουν, αλλά αντίθετα τα εκλαμβάνουμε σαν σκόπιμο χλευασμό απέναντι στο εγχείρημα που έχουμε αφιερωθεί τόσα χρόνια. Ας μείνει το Left στην προώθηση των θέσεων της συγκυβέρνησης, να μείνουμε και μείς στο πλευρό όσων παλεύουν για την αναρχία.
Σιωπή ιχθύος για το εργοδοτικό έγκλημα στα ΕΛΠΕ Ασπροπύργου. Λιγοστές είναι οι ενημερώσεις για την κατάσταση της υγείας των εργατών, η οποία είναι κρίσιμη για τους πέντε από τους έξι τραυματίες. Σιωπή και για την έλλειψη μέτρων ασφάλειας, για τις συνθήκες εργασίας, για το καθεστώς της εργολαβίας ,για την υποστελέχωση και την υπερενταντικοποίηση που οδήγησαν στο εργοδοτικό έγκλημα. Και ως γνωστόν η σιωπή είναι συνενοχή.
Οι εργαζόμενοι της Βιο.Με σε ψήφισμα αλληλεγγύης εκφράζουν την αμέριστη συμπαράστασή τους στους τραυματίες εργαζόμενους στα ΕΛΠΕ και καταγγέλλουν την εργοδοσία και την κρατική αδράνεια που συντέλεσαν και συντελούν σε εργατικά ατυχήματα.
Δείτε εδώ μια λίστα από τα εργοδοτικά «ατυχήματα» στα ΕΛΠΕ
Αλλά και τη σχετική αφίσα από το εγχείρημα «καφενείο των ανέργων» εδώ
Ψηφίσματα αλληλεγγύης από σωματεία όμως έχουμε και για τη σύλληψη των τεσσάρων Τούρκων αγωνιστών, που έγιναν 15 έως 18 Απρίλη από την «αντιτρομοκρατική» υπηρεσία, η οποία εισέβαλε στα σπίτια τους. Οι τρεις έχουν άδεια εξάμηνης παραμονής στην Ελλάδα και ζητούν άσυλο, καθώς διώκονται από την Τουρκία λόγω των δημοκρατικών τους αγώνων και ο τέταρτος είναι Γερμανός υπήκοος. Στόχος αυτών των συλλήψεων δεν είναι άλλος από την τρομοκράτηση και ποινικοποίηση των αγώνων των λαών και ιδιαίτερα της Τουρκίας.
Τα Κίτρινα Κράνη σκιαγραφούν τις συνθήκες που ισχύουν στον κατασκευαστικό κλάδο και συγκεκριμένα στα έργα για το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Απλήρωτες υπερωρίες και κλεμμένα ένσημα, υπερενταντικοποίηση της εργασίας σε έναν κλάδο που η υπερεργασία οδηγεί συνήθως σε εργοδοτικά εγκλήματα, και φυσικά μειωμένα μεροκάματα, και την ανεργία να θερίζει.
Κλεμμένα ένσημα, υπερεργασία, υπερωρίες, κυριακάτικα, νυχτερινά, επιδόματα που δεν καταβάλλονται, είναι και οι συνθήκες εργασίας στη «μεγαλύτερη αλυσίδα πίτσας στην Ελλάδα». Στο υποκατάστημα της Κυψέλης, όλοι οι εργαζόμενοι απολύθηκαν αιφνιδιαστικά τον Οκτώβρη. Κάποιοι εργαζόμενοι και μέλη του ΣΒΕΟΔ, κινήθηκαν δικαστικά εναντίον της εργοδοσίας και προσβάλλουν τις απολύσεις τους ως καταχρηστικές, διεκδικούν διαφορές δεδουλευμένων και επιδομάτων τετραετίας, διαφορές αποζημίωσης και δαπάνες δικύκλου, συνολικού ύψους 176.000 ευρώ.
16 μήνες απλήρωτες οι εργαζόμενες στην κοινωφελή επιχείρηση στις Φιλιάτες. Παράσταση διαμαρτυρίας πραγματοποίησαν στις 13 του μήνα έξω από το δημαρχείο, όπου ανέδειξαν τα τραγικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν από την απληρωσιά.
Απλήρωτοι όμως παραμένουν και οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία Κιολεϊδης, και πραγματοποιούν προειδοποιητικές στάσεις εργασίας με μαζική συμμετοχή. Οι εργαζόμενοι διανύουν ήδη τον 4 μήνα απλήρωτης εργασίας, ενώ σημειώνουμε ότι έχουν καταθέσει αγωγή για οφειλές της μισθοδοσίας από το 2013. Οι απλήρωτοι εργαζόμενοι παραμένουν σε αγωνιστική ετοιμότητα και θα αποφασίσουν τις επόμενες δράσεις τους μετά την συνάντηση στην επιθεώρηση εργασίας.
Το Σάββατο 16 Μάη έγινε η εκδήλωση- συζήτηση την οποία οργάνωσε η Εργατική Ομοσπονδία Βάσης και είχε θέμα την προσπάθεια εγκληματοποίησης των συνδικαλιστικών αγώνων. Η στρατηγική επιλογή κράτους και αφεντικών να εγκληματοποιήσουν τον συνδικαλισμό βάσης και τον μαχητικό συνδικαλισμό και να επιβάλλουν τη σιωπή και την υποταγή πρέπει να βρει απέναντί της την αυτοοργάνωση στους χώρους δουλειάς και στην ενίσχυση του συνδικαλισμού βάσης. ΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟΙ Η ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ, ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ!
Νέο κρούσμα ποινικοποίησης των εργατικών αγώνων στο Ηράκλειο. Παράνομη και καταχρηστική κρίθηκε από το δικαστήριο τα ξημερώματα, η απεργία που πραγματοποιούν οι εργαζόμενοι στα τουριστικά λεωφορεία Ηρακλείου, που αγωνίζονται για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Την προσφυγή στα δικαστήρια είχαν κάνει τουριστικοί πράκτορες.
Κινητοποιήσεις στον Νηρέα στην Εύβοια με 24ωρη απεργία. Οι εργαζόμενοι στέκονται αλληλέγγυοι στην εργαζόμενη που απολύθηκε τον περασμένο Φλεβάρη για τη συνδικαλιστική της δράση. Η εν λόγω εργαζόμενη πρωτοστάτησε στη δημιουργία επιχειρησιακού σωματείου και η εργοδοσία προχώρησε στην απόλυσή της για να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους.
Νίκη εργαζόμενης και όχι εθελόντριας στο Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος στη Σάμο. Εργαζόμενη δικαιώθηκε από το ΙΚΑ που επέβαλλε πρόστιμο στο Ινστιτούτο και ανάγκασε τη διοίκηση σε αναδρομική καταβολή των ενσήμων της. Σημειώνουμε τον εργοδοτικό εμπαιγμό της εργοδοσίας για μήνες ότι θα ασφαλίσει την εργαζόμενη, κάτι που δεν έκανε ποτέ. Όταν η εργαζόμενη πίεσε για τα εργατικά της δικαιώματα απολύθηκε, και όταν επίσης κατέφυγε στο ΣΒΕΜΚΟ και σε καταγγελίες, δέχτηκε και την τρομοκρατία και τις προσπάθειες του Ινστιτούτου να λοιδορήσει την ίδια και τον αγώνα της.
Κάτοικοι από Μπραχάμι και γύρω περιοχές πραγματοποίησαν παρέμβαση το Σάββατο 9 Μάη από τις 12:00 μέχρι τη 13:30 στον φούρνο «Χωριάτικο» που βρίσκεται στη λεωφόρο Αγίου Δημητρίου στο Μπραχάμι. Κολλήθηκαν χαρτοπανό σε απέναντι διαφημιστικό ταμπλό και μοιράστηκε κείμενο μπροστά από το μαγαζί.
Οι εργαζόμενοι σε sites και διαδικτυακά μέσα, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της Συνέλευσης εργαζομένων/ανέργων/φοιτητών στα ΜΜΕ, αποτελούν το φτηνό εργατικό δυναμικό, κακοπληρωμένο και ανασφάλιστο, ευέλικτο και υποτιμημένο, απαξιωμένο από τα καθεστωτικά σωματεία. Το κεφάλαιο φρόντισε να οργανωθεί απέναντι στην ψηφιακή εποχή των μέσων ενημέρωσης με την εργοδοτική Ένωση Εκδοτών Διαδικτύου (ΕΝΕΔ). Η Συνέλευση καλεί τους εργαζόμενους του κλάδου να οργανωθούν αλλά και να συμμετάσχουν στη συγκέντρωση που θα πραγματοποιηθεί στον όμιλο 24 media του προέδρου της ΕΝΕΔ, την Πέμπτη 21 Μάη στις 18.00.
Απεργία πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 14 Μάη στην οποία κάλεσε η Ένωση Προσωπικού Πρακτορείων Εφημερίδων. Οι εργαζόμενοι κινητοποιούνται διεκδικώντας την υπογραφή ΣΣΕ αλλά διαμαρτύρονται για τα εργασιακά κάτεργα του κλάδου, όπως είναι η περίπτωση της Ίριδας.
Μπαράζ απολύσεων στην εφημερίδα Δημοκρατία. Η εργοδοσία έχει προχωρήσει σε σειρά αντεργατικών πρακτικών όπως: συνεχιζόμενες απολύσεις χαμηλόμισθων εργαζόμενων, περικοπές μέσω ατομικών συμβάσεων, καθυστέρηση μισθοδοσίας, πλήρη εντατικοποίηση της εργασίας, με τους εργαζόμενους να εξαναγκάζονται σε εργασία σε περισσότερα από ένα έντυπα του ομίλου με ένα μισθό.
Τρομοκρατική απόλυση εργαζομένου από τις εκδόσεις Λιβάνη. Η εργοδοσία επιβάλει μειώσεις μισθών και όταν ο εργαζόμενος αρνήθηκε να συναινέσει απολύθηκε αμέσως για να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους.
Αγώνα όμως ενάντια στον εμπαιγμό της εργοδοσίας για υπογραφή ΣΣΕ δίνουν και οι εργαζόμενοι στον κλάδο τροφίμων και ποτών. Απαιτούν άμεσα την υπογραφή κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας στα επίπεδα του 2009 και καταγγέλλουν την εσκεμμένη καθυστέρηση της συζήτησης από την πλευρά της εργοδοσίας.
Στον ίδιο δρόμο αγώνα και οι λιθογράφοι που πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας στα γραφεία του ΣΕΒ την Τρίτη 12 Μάη, διεκδικώντας την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Συγκεκριμένα, διεκδικούν να υπογραφεί νέα ΣΣΕ με τους οικονομικούς όρους της τελευταίας, το 2009, αλλά και να ενταχθούν στη Συλλογική Σύμβαση ειδικότητες που ανήκουν στον κλάδο και δεν καλύπτονται, όπως ψηφιακές εκτυπώσεις ανεξαρτήτου διάστασης, μελανάδες σε βαθυτυπία, γραφίστες που δουλεύουν στο διαδίκτυο.
Στις 11 του Μάη σωματεία, κοινωνικές οργανώσεις, άνεργοι βρέθηκαν στο δρόμο για να διαμαρτυρηθούν για την καταβολή του χρέους στο ΔΝΤ που έγινε την επόμενη ημέρα. Θυμίζουμε ότι η πληρωμή έγινε όταν με την αναίσχυντη και σε μορφή και σε περιεχόμενο ΠνΠ υπεβλήθη η μεταφορά διαθεσίμων από δήμους, φορείς και ασφαλιστικά ταμεία στην ΤτΕ για μπορέσει να πληρωθεί το χρέος. Όπως έγραφε το πανό του ΣΥΒΧΑ «Οι εργαζόμενοι δεν αναγνωρίζουμε κανένα χρέος – Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά».
Διαβάστε αναλυτικά την τοποθέτηση του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών εδώ
Και εδώ την ανακοίνωση κάλεσμα από τη Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ
Μετά τη ληστρική επιδρομή στα διαθέσιμα για να πληρωθεί το ΔΝΤ, ο ΟΠΕΚΕΠΕ που είναι ο πρώτος οργανισμός στον οποίο συντελέστηκε αυτή η ιταμή πράξη, άφησε τους εργαζόμενους απλήρωτους. Στις 13 του μήνα που πήγαν οι εργαζόμενοι να πάρουν το δεκαπενθήμερό τους, είδαν το λογαριασμό τους άδειο, ενώ η απάντηση που έλαβαν από τη διοίκηση ήταν ότι είναι άγνωστο πότε θα γίνει η κατάθεση της μισθοδοσίας. Τελικά μετά το σάλο που προκλήθηκε, οι εργαζόμενοι πληρώθηκαν αργά το βράδυ της Παρασκευής. Να σημειωθεί ότι τα οδοιπορικά που είναι συνυφασμένα με τη φύση της εργασίας τους, επίσης δεν έχουν καταβληθεί.
Αρνητική εξέλιξη στον αγώνα των καθαριστών/τριών στα δημόσια σχολεία και στα εργολαβικά συνεργεία. Η κυβέρνηση αποφάσισε την ανανέωση των συμβάσεων τους μόνο για 4 μήνες, παρατείνοντας την μακροχρόνια εργασιακή τους ομηρία. Οι εργαζόμενοι απαιτούν και διεκδικούν πλήρη και σταθερή δουλειά, να σταματήσει το καθεστώς της εργολαβίας και της υπερενταντικοποίησης της εργασίας, αλλά και να επανέλθουν τα βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα.
Το Αυτοοργανωμένο Σχήμα Καθηγητών και το κοινωνικό στέκι Στέγαστρο κάνουν πράξη την αλληλεγγύη, δημιουργώντας και στηρίζοντας δομές αυτοοργάνωσης. Απέναντι στην απαξίωση της δημόσιας παιδείας και σε συνθήκες αυξανόμενης φτώχιας και ανεργίας, οργανώνουν μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας σε μαθητές γυμνασίου και λυκείου, αλλά και ξένων γλωσσών σε ενήλικες.
Το Σάββατο 9/5 έγινε παρέμβαση στην αλυσίδα σούπερ μάρκετ bazaar από την ομοσπονδία ιδιωτικών υπαλλήλων, από επισφαλώς εργαζόμενους ,voucherades και παρουσία της Επιθεώρησης Εργασίας. Η παρέμβαση έγινε μετά από καταγγελία εργαζομένων της επιχείρησης ότι καλούνται να εργαστούν από το πρωί μέχρι τις 3.00 τα ξημερώματα και τα σαββατοκύριακα και φυσικά χωρίς να πληρώνονται υπερωρίες.
Τη Δευτέρα 11 Μάη ξεκίνησαν απεργιακές κινητοποιήσεις οι εργαζόμενοι στην εταιρεία Ζαφειρόπουλος. Ζητούν την ανάκληση τεσσάρων απολύσεων που πραγματοποιήθηκαν την περασμένη εβδομάδα. Μάλιστα ένας εκ των απολυμένων έλαβε το χαρτί της απόλυσης μόλις μία μέρα αφού γράφτηκε στο σωματείο του.
Κατάληψη όμως και από τους συμβασιούχους του ΟΑΕΕ της αίθουσας συνεδριάσεων του Οργανισμού στις αρχές της εβδομάδας. Οι 250 συμβασιούχοι απαιτούν να επανέλθουν στη δουλειά τους, από την οποία έχουν απομακρυνθεί, πλέον του ενός έτους, καθώς τώρα τέσσερις συνάδελφοί τους κέρδισαν τα ασφαλιστικά μέτρα που είχαν καταθέσει σε δικαστήριο στο οποίο είχαν προσφύγει. Ο νέος διοικητής όμως δεν έχει καμία τέτοια πρόθεση, ενώ έχει ασκήσει έφεση στην απόφαση που δικαιώνει τους εργαζόμενους. Αξίζει να σημειωθεί η εργασιακή τους ομηρία, καθώς απασχολούνταν εδώ και 8 χρόνια με ετήσιες ή δίχρονες συμβάσεις που ανανεώνονταν.
Η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Αθήνας οργανώνει προβολές ταινίας για τη ζωή του Joe Hill αμερικάνου συνδικαλιστή και τροβαδούρου και μέλους των IWW. Να θυμίσουμε ότι συμπληρώνεται ένας αιώνας από την κρατική δολοφονία του όταν και εκτελέστηκε για ανυπόστατη κατηγορία τον Νοέμβρη του 1915. Η παρακαταθήκη του καταγράφεται στο τελευταίο γράμμα του προς τον Μπιλ Χέιγουντ, επίσης μέλος των IWW: «Αντίο Μπιλ. Πεθαίνω σαν αληθινός επαναστάτης. Μην χάσετε χρόνο σε θρήνους. Οργανωθείτε..!». Οι προβολές θα πραγματοποιηθούν στις 22 Μάη στις 21.00 στη Βίλα Ζωγράφου και την Κυριακή 24 Μάη στο πάρκο της Ναυαρίνου, επίσης στις 21.00
Σωματεία βάσης, ταξικοί συνδικαλιστικοί αγώνες, και η προσπάθεια εγκληματοποίησής τους από κράτος και αφεντικά μέσω της αναβίωσης του συνδικαλιστικού της ασφάλειας. Σάββατο 16 Μάη 18:00, ΕΜΠ κτίριο Γκίνη.
Η στρατηγική επιλογή κράτους και αφεντικών να εγκληματοποιήσουν τον συνδικαλισμό βάσης και τον μαχητικό συνδικαλισμό δεν είναι πρωτόγνωρη. Έτσι, βλέπουμε να επανεμφανίζεται σήμερα και πάλι στο προσκήνιο το αφήγημα που θέλει τους συνδικαλιστές βάσης να συστήνουν σωρηδόν «εγκληματικές οργανώσεις» και οι εργατικές διεκδικήσεις, οι στάσεις εργασίας, οι απεργίες και κάθε είδους εργατική παρέμβαση να βαφτίζονται εκβιασμός και εγκληματική συμπεριφορά. Με αυτόν τον τρόπο τα αφεντικά επιδιώκουν να μας επιβάλλουν τη σιωπή και την υποταγή. Απέναντί τους οφείλουμε να ορθώσουμε αντιστάσεις, να δυναμώσουμε τον συνδικαλισμό βάσης και να προωθήσουμε την αυτοοργάνωση στους χώρους δουλειάς.
ΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟΙ Η ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ, ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ!
Συζήτηση Σάββατο 16 Μάη στις 18.00 κτίριο Γκίνη, Πολυτεχνείο (είσοδος από Στουρνάρη)
Την Πέμπτη 7 Μάη συνεχίστηκε η δίκη της Χρυσής Αυγής. Σωματεία συλλογικότητες και αντιφασίστες βρέθηκαν και πάλι έξω από τις φυλακές του Κορυδαλλού, πραγματοποιώντας μαζική διαδήλωση, στέλνοντας ηχηρό αντιφασιστικό μήνυμα.
Το κεφάλαιο δολοφονεί και σακατεύει εργάτες. Στα Χανιά εργαζόμενος τεχνικός τραυματίστηκε στο κεφάλι και αλλού, όταν έπεσε σε χαράδρα στο φαράγγι της Σαμαριάς. Σημειώνεται ότι λόγω της δυσκολίας της περιοχής, χρειάστηκαν τέσσερις ώρες για να διασωθεί ο τραυματισμένος εργαζόμενος από την πυροσβεστική. Η κατάσταση της υγείας του ευτυχώς δεν εμπνέει ανησυχία.
Προαναγγελθέν εργοδοτικό έγκλημα στα διυλιστήρια του Ασπροπύργου, όπου έξι εργαζόμενοι τραυματίστηκαν από την πυρκαγιά που ξέσπασε το πρωί της Παρασκευής. Δύο εκ των τραυματιών βρίσκονται σε πολύ κρίσιμη κατάσταση και διασωληνωμένοι σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, καθώς ο ένας, 31 ετών, φέρει 70% εγκαύματα και ο δεύτερος, 43 ετών, εισπνευστικό έγκαυμα, και με τους υπόλοιπους να νοσηλεύονται με σοβαρά τραύματα. Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι για αρκετή ώρα δεν υπήρχε ξεκάθαρη εικόνα για το πόσοι ήταν οι εργαζόμενοι που εκτελούσαν τη συντήρηση στη μονάδα όπου ξέσπασε η πυρκαγιά, ενώ πρέπει να τονιστεί ότι δεν σήμανε ο συναγερμός πυρκαγιάς για να απομακρυνθούν οι εργάτες. Οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν τριήμερες απεργιακές κινητοποιήσεις.
Διαβάστε εδώ ένα χρονικό για τα εργοδοτικά εγκλήματα στα ΕΛΠΕ
Εκδήλωση και ανοιχτή συζήτηση στη Θεσσαλονίκη για την προώθηση και διεκδίκηση κατώτατων αποδεκτών αμοιβών μετάφρασης, επιμέλειας, διόρθωσης, υποτιτλισμού, πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα, 18 Μαΐου, μετά από πρωτοβουλία του ΣΜΕΔ.
Σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΒΧΑ, καταγγέλλει τη συμμετοχή του πνευματικού και καλλιτεχνικού χώρου στις εκδηλώσεις του ΙΑΝΟΥ. Τονίζει τον εμπαιγμό, από τη μία να αναλώνονται σε συζητήσεις για την πολύπαθη εργατική τάξη, και από την άλλη να συναινούν σιωπηρά με την παρουσία τους σε φιέστες, στις εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία μέσω αστυνομικής καταστολής και ξύλου σε απεργούς, μέσω απολύσεων, προστίμων, αλλά και στα περιβόητα κείμενα υπογραφών νομιμοφροσύνης στις αντεργατικές πρακτικές της εταιρείας από τους υπαλλήλους της.
Οι άνεργοι κατέβηκαν στο δρόμο πραγματοποιώντας συγκέντρωση στην Ομόνοια και πορεία στη Βουλή, την Παρασκευή 8 Μάη. Όπως τονίζει ο Συντονισμός για τη διεκδίκηση του επιδόματος ανεργίας, : «Οι άνεργοι, είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι της εργατικής τάξης και όχι μια ξεχωριστή κατηγορία από τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Σαν κομμάτι λοιπόν του κόσμου της εργασίας, διεκδικούμε ένα ποσοστό του πλούτου που έχει παραχθεί και συνεχίζεται να παράγεται από το σύνολο της εργατικής τάξης και είναι δίκαιο να επιστραφεί στους εργαζόμενους που έχουν μείνει χωρίς δουλειά.»
Στο δρόμο όμως βρέθηκαν εκ νέου οι λιμενεργάτες στις 7 Μάη διαμαρτυρόμενοι για την ιδιωτικοποίηση στα λιμάνια Θεσσαλονίκης και Πειραιά. Στα πλαίσια της 24ωρης απεργίας που είχαν προκηρύξει στα λιμάνια όλης της χώρας, πραγματοποίησαν και πορεία διαμαρτυρία στο υπουργείο ναυτιλίας.
Τον αγώνα τους συνεχίζουν οι περίπου 300 εργαζόμενοι στο ναυπηγείο στο Νεώριο της Σύρου. Οι εργαζόμενο βρίσκονται σε κινητοποιήσεις από τα μέσα Απρίλη διαμαρτυρόμενοι για το γεγονός πως παραμένουν εδώ και τέσσερις μήνες απλήρωτοι, ενώ καταγγέλλουν τις εκδικητικές απολύσεις εργαζομένων όταν έκαναν επίσχεση. Σημειώνεται, ότι η εργοδοσία προσπάθησε να ποινικοποιήσει τον αγώνα τους αλλά δεν τα κατάφερε.
Στη Θάσο όμως η εργοδοσία κατάφερε να ποινικοποιήσει τον αγώνα των ναυτεργατών. Κατάπτυστη απόφαση, υπαγορευμένη από τα συμφέροντα των εφοπλιστών: 4 μήνες με 3ετή αναστολή σε 29 ναυτεργάτες που απήργησαν στη Θάσο το 2010-2012 μετά από αγωγή εφοπλιστή ακτοπλοΐας. Η απόφαση αυτή αποτελεί κόλαφο για την δικαιοσύνη που λειτουργεί αλά κάρτ, εξυπηρετώντας τα εφοπλιστικά συμφέροντα. Η βιομηχανία διώξεων, από αυτό το άθλιο και συνάμα προκλητικό κομπρεμί δικαιοσύνης και αφεντικών, επιβεβαιώνει περίτρανα ότι η δικαιοσύνη είναι για να επιβάλλει τα συμφέροντα των αφεντικών και εννοείται φυσικά όχι του κόσμου της εργασίας.
Στις 4 Μάη εκδικάστηκαν στη Θεσσαλονίκη, δύο αγωγές της Coca Cola 3E εναντίον 22 συνδικαλιστών της ΠΟΕΕΠ και του επιχειρησιακού σωματείου. Η πολυεθνική διεκδικεί 300.000 για ηθική βλάβη λόγω του πολύμηνου αγώνα των απεργών. Η απόφαση θα εκδοθεί στους επόμενους μήνες.
Την Κυριακή 3/5, πραγματοποιήθηκε πολύωρος απεργιακός αποκλεισμός στον ΑΒ Βασιλόπουλο στου Ζωγράφου, δράση που εντάσσεται στις κινητοποιήσεις για υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας αλλά και στην επαναπρόσληψη της Ελένης από τη συγκεκριμένη αλυσίδα. Η παρέμβαση, ανοιχτά καλεσμένη από την κατάληψη Βίλα Ζωγράφου, πλαισιώθηκε από συλλογικότητες από τα ανατολικά, τη συλλογικότητα «εργαζόμενοι/εργαζόμενες στο εμπόριο – Ορθοστασία» καθώς και από αλληλέγγυο κόσμο. Κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού μοιράστηκαν κείμενα για την κυριακάτικη αργία και για την απολυμένη εργαζόμενη, πετάχτηκαν εκατοντάδες τρικάκια και κρεμάστηκαν πανό.
Συνεχίζουν την απεργία τους οι εργαζόμενοι στη Euromedica Αρωγή στη Θεσσαλία, για 15 και πλέον μέρες. Οι απεργοί διεκδικούν δεδουλευμένα 8 μηνών ενώ αντιμετωπίζουν καθημερινά και απεργοσπαστικούς μηχανισμούς και τρομοκρατία από την εργοδοσία. Κάθε μέρα η εργοδοσία φωνάζει τους μπάτσους, απειλεί τους απεργούς με απολύσεις, φέρνει απεργοσπάστες, ενώ ο ιδιοκτήτης και ο γιος του επιτέθηκαν και τραυμάτισαν εργαζόμενο και αλληλέγγυο. Όμως όπως δηλώνουν οι απεργοί «η τρομοκρατία δεν θα περάσει».
Την απόλυτη διάλυση της δημόσιας υγείας ανέδειξαν οι γιατροί του ΕΣΥ της Κέρκυρας σε ανοιχτή σύσκεψη που πραγματοποίησαν στις 7 Μάη. Θυμίζουμε ότι έχει ήδη περάσει μια εβδομάδα από την έναρξη της επίσχεσής τους, και συνεχίζουν τις πολύμορφες δράσεις τους αγωνιζόμενοι ενάντια στην απλήρωτη εργασία, στην υποστελέχωση και στην υπεραντικοποίηση της εργασίας, και εν γένει την απαξίωση των υγειονομικών λειτουργών αλλά και τη συνεχόμενη υποβάθμιση των παροχών υγείας.
Επίσης ανοιχτή συζήτηση πραγματοποίησε η Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Εργαζομένων στην Ταχυμεταφορά Ταχυδρόμηση την Τετάρτη 6 του μήνα, με θέμα την δημιουργία Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους απολυμένους της SKYCOM. Η SKYCOM αποτελεί μία από τις δουλεμπορικές μέσα στις Ταχυμεταφορές ΕΛΤΑ, με τις γνωστές αντεργατικές πρακτικές και εργοδοτικές αυθαιρεσίες. Κάποιοι εργαζόμενοι αντιστάθηκαν με αποτέλεσμα να δεχτούν και την εργοδοτική τρομοκρατία πρώτα με απόλυση και μετά με έναν πολύχρονο και εξαντλητικό δικαστικό αγώνα στον όποιο τους σέρνει η εργοδοσία, και μάλιστα μετά την πρώτη τους δικαίωση.
Άλλες πανηγυρίζουν και άλλες βρίσκονται και πάλι στο δρόμο. Ο λόγος για τις καθαρίστριες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη που δουλεύουν σε εργολάβους της καθαριότητας και σε δημόσια σχολεία, οι οποίες πραγματοποίησαν συγκέντρωση έξω από το υπουργείο διοικητικής μεταρρύθμισης την περασμένη εβδομάδα. 8.500 καθαρίστριες που είναι όμηροι των συμβάσεων για χρόνια, κινδυνεύουν με ανεργία και μάλιστα χωρίς δικαίωμα επιδόματος, καθώς τον Ιούνιο λήγει το κατάπτυστο αυτό εργασιακό καθεστώς τους. Σημειώνουμε δε, ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων υπάρχει και σημαντική καθυστέρηση της μισθοδοσίας τους.
Ο νόμος για την επιστροφή των διαθέσιμων εργαζόμενων αποτελεί απόλυτη νίκη των εργαζομένων και μόνο. Αυτό τονίζουν σε ανακοίνωσή τους οι διοικητικοί του ΕΚΠΑ, αναφερόμενοι στις πολύμηνες κινητοποιήσεις, στον συλλογικό αγώνα και στον εμπαιγμό που δέχτηκαν. Όπως σημειώνουν η δράση τους συναντήθηκε στη βάση της αλληλεγγύης και της αγωνιστικότητας.
Τα ΜΑΤ που λειτουργούν ως μονάδες αποκατάστασης της αστικής τάξης και του κεφαλαίου, προάσπισαν τα συμφέροντα και τη φιέστα που διοργάνωνε ο Ανδρέας Κουρής. Προηγήθηκε απαγόρευση της διαδήλωσης στην οποία είχε καλέσει η Συνέλευση Απολυμένων από τα καταστήματα METROPOLIS, και στη συνέχεια τα ΜΑΤ με ζήλο εμπόδισαν την πορεία να προσεγγίσει το χώρο της φιέστας του Madwalk.
Τρομοκρατία και από την εταιρεία φύλαξης Brinks Hellas και μάλιστα με τη συνδρομή της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Ασφάλειας Χρηματαποστολών – Φυλάκων. Ενώ από το μισθό των εργαζομένων παρακρατείται η συνδρομή προς την ομοσπονδία, αυτή δεν έχει φανεί ποτέ σε χώρο εργασίας για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των εργαζομένων, ούτε να διαμαρτυρηθεί για τις μειώσεις μισθών μέχρι και 40%, ούτε για η άρνηση της εταιρείας να αποζημιώσει το προσωπικό του Αεροδρομίου για το υπόλοιπο της κανονικής του άδειας. Αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό, όταν εργαζόμενοι αποχωρούν από την ομοσπονδία, σύντομα παίρνουν στα χέρια τους το χαρτί της απόλυσής τους.
Εκδικητικές απολύσεις και στο Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών με Αναπηρία στη Ζάκυνθο. Η «κοινωφελής» επιχείρηση απέλυσε δύο εργαζόμενες που προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας λόγω μη καταβολής της μισθοδοσίας τους.
Δίωρη προειδοποιητική στάση εργασίας πραγματοποίησαν την περασμένη Τετάρτη, οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση ανακύκλωσης πλαστικών Θεοδοσίου Ελπίδα. Διεκδικούν τα δεδουλευμένα τριών μηνών και απαιτούν την άμεση ανταπόκριση της εργοδοσίας αλλιώς θα κλιμακώσουν τον αγώνα τους.
Στάση εργασίας πραγματοποίησαν την Παρασκευή 8 Μάη οι εργαζόμενοι σε μετρό, ΗΣΑΠ και τραμ, από την έναρξη της βάρδιας έως τις 7:00 π.μ.. Ζητούν από τη διοίκηση της ΣΤΑΣΥ Α.Ε. να αναδειχτούν τα οργανικά κενά για να προκύψουν θέσεις εργασίας, ενώ νέα στάση εργασίας την Τρίτη προανήγγειλαν από την έναρξη της βάρδιας έως τις 8 το πρωί.
24ωρη απεργία πραγματοποίησαν την Τετάρτη 6 Μάη οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργικής για τις νέες 100 απολύσεις που ανακοίνωσε η εργοδοσία. Την προηγούμενη μέρα στις 5 του μήνα, σωματεία της Ελευσίνας, πραγματοποίησαν κινητοποίηση αλληλεγγύης με πορεία στους κεντρικούς δρόμους και μοίρασμα κειμένου.
Περισσότεροι από 1 εκατομμύριο οι άνεργοι για τον Μάρτη του 2015. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ οι εγγεγραμμένοι και φυσικά όχι οι πραγματικοί άνεργοι, είναι 1.057.350, εκ των οποίων μόνο 107.623 λαμβάνουν το επίδομα πείνας του ΟΑΕΔ.
Φασίζουσα συμπεριφορά όμως και από τους καθηγητές του πανεπιστημίου της Κρήτης που σέρνουν στα δικαστήρια 2 φοιτητές του Φυσικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Κρήτης, για την κινητοποίηση που πραγματοποίησαν, μαζί με άλλους συμφοιτητές τους το 2011, στο πλαίσιο των πανελλαδικών κινητοποιήσεων ενάντια στο νόμο-πλαίσιο 4009/2011 για τα ΑΕΙ! Οι φοιτητές, οι οποίοι έχουν περάσει και άλλες διώξεις, πειθαρχικές και ποινικές, αυτή τη φορά κατηγορούνται για την ολιγόωρη κατάληψη που είχαν πραγματοποιήσει στο αμφιθέατρο της σχολής τους, μετά τις πανελλαδικές κινητοποιήσεις, μετά από καταγγελία των καθηγητών τους!
Τέλος, έφυγε από κοντά μας στις 7 Μάη ο σύντροφος αναρχικός Αντώνης Στασινόπουλος. Ήταν πάντα μάχιμος και στην πρώτη γραμμή των εργατικών αγώνων. Ήταν ιδρυτικό μέλος της Αναρχικής Ομάδας Πάτρας το 1984, αλλά και του σωματίου ανέργων Πάτρας το 1992, μέλος του κοινωνικού κέντρου Πάτρας από τα τέλη της δεκαετίας του ’80, και άλλων αναρχικών και όχι μόνο πρωτοβουλιών.
Μαζικά ήταν τα καλέσματα από μαχητικά σωματεία και συλλογικότητες για την Πρωτομαγιά. Μαζική ήταν και η ανταπόκριση της εργατικής τάξης, που έδωσε δυναμικά το παρών στις συγκεντρώσεις – πορείες, τιμώντας τον αιματοβαμμένο αγώνα και συνεχίζοντας τον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.
Για μια ακόμη Κυριακή, στις 3 Μάη τα μαγαζιά ήταν ανοιχτά και αυτή τη φορά με το καταναλωτικό δέλεαρ των εαρινών εκπτώσεων. Οι εργαζόμενοι στο Εμπόριο βρέθηκαν στους δρόμους διεκδικώντας την άμεση νομοθετική κατοχύρωση της αργίας, και δήλωσαν για ακόμα μια φορά ότι η Κυριακάτικη αργία με αγώνες κατακτήθηκε, με αγώνες θα περιφρουρηθεί και θα κατοχυρωθεί.
Δείτε εδώ αναλυτικά την ανταπόκριση από την απεργία της Κυριακής
Οι νοσοκομειακοί γιατροί του ΕΣΥ στην Κέρκυρα ξεκίνησαν επίσχεση εργασίας από 29/4 και λειτουργία με προσωπικό ασφαλείας. Σε ανακοίνωσή τους περιγράφεται γλαφυρά η διάλυση στο χώρο της υγείας, με υποστελέχωση που αγγίζει σχεδόν το 50% των προβλεπόμενων θέσεων, με υπερανταντικοποίηση εργασίας και μάλιστα με απλήρωτη εργασία και πολλά ακόμα.
Απλήρωτοι όμως από το Φλεβάρη είναι και 13 εργαζόμενοι στην Παιδοψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου(ΠΑΓΝΗ). Από τους 16 εργαζόμενους μόλις 3 έχουν σταθερή και μόνιμη εργασία, με τους υπόλοιπους να είναι όμηροι του καθεστώτος ολιγόμηνων συμβάσεων.
Δίωρες στάσεις εργασίας την Τετάρτη 29 και την Πέμπτη 30 Απρίλη πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι της «Χαλυβουργικής» στην Ελευσίνα, αντιδρώντας στις ανακοινώσεις της διοίκησης ότι θα προχωρήσει σε 100 απολύσεις. Η εργοδοσία πρότεινε σε 100 εργαζόμενους να αποχωρήσουν «οικειοθελώς», δίνοντας το ανάλογο «κίνητρο», ενώ ξεκαθάρισε πως αν δεν δεχτούν, θα προχωρήσει με απολύσεις 5% κάθε μήνα, όπως της επιτρέπει ο νόμος.
Η συλλογικότητα Attack διοργάνωσε εκδήλωση – συζήτηση με θέμα: «ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ο εφιάλτης της ανεργίας και η δίνη της επισφάλειας. Η γενιά μας μπορεί να ΝΙΚΗΣΕΙ !» με ομιλητές από σωματεία και συλλογικότητες. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 02 Μάη.
Τρίωρη στάση εργασίας και συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι στο ΕΚΒΑΑ (πρώην ΙΓΜΕ) την περασμένη Τετάρτη, διεκδικώντας την κατάργηση του ΕΚΒΑΑ και επανασύσταση του ΙΓΜΕ.
Παρασκευή 24/4 πραγματοποιήθηκε επίσης κινητοποίηση στη ΜΚΟ “Ασπίδα του Δαυίδ”. Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν τη μετατροπή των συμβάσεων σε ορισμένου χρόνου μερικής απασχόλησης ενώ η εργοδοσία τους ανάγκαζε να εργάζονται σε πλήρες ωράριο, τις απολύσεις που ακολούθησαν μετά την κινητοποίηση των εργαζομένων, τρομοκρατία για να υπογράφουν οι εργαζόμενοι άδειες άνευ αποδοχών και άλλα αναίσχυντα. Οι εργαζόμενοι πραγματοποιούν δράσεις και έχουν καταφύγει στην επιθεώρηση εργασίας και τότε η εργοδοσία φρόντισε μάλιστα διακριτικά να τους ενημερώσει για τις σχέσεις που διατηρεί με όλα τα κόμματα αλλά και με τη Χρυσή Αυγή. Όμως οι εργαζόμενοι δεν τρομοκρατούνται από τα φασισταριά και συνεχίζουν τον αγώνα τους.
Ανερυθρίαστα το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και μέλη του ΔΣ του σωματείου εργαζομένων στην ΕΛΒΟ, έκαναν μήνυση σε δυο εργάτες της ΕΛΒΟ γιατί σε ανακοίνωση της παράταξης «Πρωτοβουλία για την Ενότητα εργαζομένων ΕΛΒΟ» που συμμετέχουν, ασκώντας κριτική στις συνδικαλιστικές ηγεσίες τους αποκάλεσαν με την κοινή ονομασία τους, δηλαδή «εργατοπατέρες»!
Το Σωματείο Βάσης Εργαζομένων σε ΜΚΟ έκλεισε τα πέντε χρόνια λειτουργίας. Μέσα από τις δράσεις τους, διεκδικούν την αναγνώριση του εργασιακού καθεστώτος τους αντίθετα με την εργοδοτική στάση που συχνά πυκνά αναφέρονται σε «εθελοντές» και ό,τι άλλο, καταγγέλλουν την μαύρη εργασία και τις απολύσεις, και δηλώνουν ότι παραμένουν σε ετοιμότητα και θα φροντίζουν σε κάθε περίπτωση εργοδοτικής αυθαιρεσίας, αυτή θα «απαντάται άμεσα και να καταγγέλλεται δημόσια».
Η Συνέλευση Απολυμένων από τα καταστήματα Metropolis πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Madwalk την Τετάρτη 29 Απριλίου. Ο Ανδρέας Κουρής που έχει φεσώσει εργαζόμενους και δημόσιο, εξακολουθεί ανεμπόδιστα να γεμίζει τις τσέπες του διοργανώνοντας φιέστες. Οι απολυμένοι των Metropolis όπως κάνουν τα 3 τελευταία χρόνια σε κάθε διοργάνωση που πραγματοποιεί ο Κουρής, συνεχίζοντας τον επίμονο αγώνα και μέχρι να υποχρεωθεί να καταβάλει τους μισθούς και τις αποζημιώσεις που οφείλει, θα βρίσκονται παρόντες σε κάθε του φιέστα.
Η εταιρεία ΑΦΟΙ Κωνσταντακάτου προσπαθεί επίσης να πτωχεύσει δικαστικά, με τις τράπεζες να προγραμματίζουν εκποίηση της περιουσίας της μέσα στο μήνα, οδηγώντας τους εργαζόμενους στην ανεργία και μάλιστα χωρίς να έχουν λάβει τα δεδουλευμένα τους. Οι εργαζόμενοι είναι σε επίσχεση εργασίας από τον Ιανουάριο και αγωνίζονται ακόμα για την καταβολή των δεδουλευμένων τους.
Σε στάση εργασίας από τις 12 έως τις 3 το μεσημέρι και παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Υγείας προχώρησαν στις 28/4 οι εργαζόμενοι του Ελληνικού Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής και Ερευνών (ΕΚΕΨΥΕ). Καταγγέλλουν πως διανύουν τον δεύτερο μήνα χωρίς καταβολή της μισθοδοσίας τους.
Σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις προχωρούν οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα των δημόσιων σχολείων και στα εργολαβικά συνεργεία. Την Τετάρτη 6 Μάη προχωρούν σε κινητοποιήσεις έξω από το υπουργείο Εσωτερικών, διεκδικώντας μεταξύ άλλων να σταματήσει το καθεστώς της εργολαβίας, να καταβληθούν τα δεδουλευμένα.
Η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση συνεχίζει το κάλεσμα για μποϊκοτάζ στον Ιανό, θυμίζοντας την εργοδοτική αυθαιρεσία, τις εκδικητικές απολύσεις, τον κανιβαλισμό μέσω scanners, και φυσικά την καταστολή. Το μποϊκοτάζ θα συνεχίσει μέχρι να ανακληθούν οι απολύσεις, να καταργηθούν τα scanners, και να αποσυρθούν οι μηνύσεις.
Απίστευτη εργοδοτική τρομοκρατία στα Everest. Η εργοδοσία λέγοντας ψέματα σε εργαζόμενη ότι πάει για εκπαίδευση την οδήγησαν και την κράτησαν σαν όμηρο στα κεντρικά γραφεία. Με περίσσιο θράσος της έδειξαν βίντεο παρακολούθησης των εργαζόμενων και με την αιτιολογία ότι δεν έκοψε απόδειξη 2 ευρώ ενώ έβαλε τα χρήματα στο ταμείο, απαίτησαν να υπογράψει ότι παραιτείται οικειοθελώς για να μην καταβάλλουν αποζημίωση. Την κράτησαν υπό διαρκή πίεση και απειλές, δεν την άφηναν να τηλεφωνήσει και η εργαζόμενη τρομοκρατημένη υπέγραψε παραίτηση για να μπορέσει να φύγει. Όταν έφυγε και συνειδητοποίησε τι υπέστη κατήγγειλε το γεγονός στην επιθεώρηση εργασίας, και με την υποστήριξη του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων του οποίου είναι μέλος, πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στο κατάστημα Everest στην Αγ. Μελετίου, όπου εργαζόταν, μετά την πορεία για την Πρωτομαγιά μαζί με αλληλέγγυους.
Ελεύθεροι οι μαστροποί της αλυσίδας Χωριάτικο. Κρίθηκαν μεν ένοχοι για τα αδικήματα της εγκληματικής οργάνωσης και της σωματεμπορίας, αλλά οι ποινές που επιβλήθηκαν από την αστική δικαιοσύνη προκαλούν οργή. Η μεγαλύτερη ποινή κάθειρξης είναι 12,5 έτη, αλλά όλοι έχουν αφεθεί ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους και με την μεγαλύτερη εγγύηση να φτάνει τα 200.000 ευρώ, ποσό αστείο για σωματέμπορους. Σημειώνουμε ότι αναγνωρίστηκε στα καθάρματα το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου, παρά το γεγονός ότι αφορά σε ένα κύκλωμα trafficking που ελέγχει το 80% των εκδιδομένων γυναικών στην Ελλάδα, αλλά και διασυνδέσεις τους ως χρηματοδότες της χρυσής αυγής.
Συνεχίζεται η δίκη των βασανιστών του Ουαλίντ Τάλεμπ, με μαρτυρίες που ανατριχιάζουν αλλά και με στοιχεία δεν προκαλούν καμία έκπληξη. Κατά την Τρίτη ημέρα εκδίκασης, ο αδερφός του Ουαλίντ κατέθεσε τη συμμετοχή του δεύτερου κατηγορούμενου στη Χρυσή Αυγή, και τα όσα φριχτά υπέστη ο αδερφός του από τους βασανιστές του. Η δίκη συνεχίζεται με πλήθος αλληλέγγυων και δράσεις αλληλεγγύης.
Ανατριχιαστικά όμως είναι και τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν σε ημερίδα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου με θέμα «Υγεία και Ασφάλεια στο Χώρο Εργασίας της Πρωτοβάθμιας Υγείας». Όπως επισημάνθηκε το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι τα κρυμμένα εργατικά ατυχήματα αυτά δηλαδή που δεν δηλώνονται αλλά και η απουσία φορέα καταγραφής και άρα η απουσία τεκμηριωμένων στοιχείων σχετικά με τις επαγγελματικές νόσους. Όπως πολύ σωστά τονίστηκε «δεν έχουμε να κάνουμε με εργατικά ατυχήματα αλλά με προσχεδιασμένα εγκλήματα τα οποία έχουν να κάνουν με την εργασία δηλαδή με μια δεδομένη διαδικασία.» Σε ευρωπαϊκό επίπεδο με στοιχεία του 2007, κάθε 3,5 λεπτά σημειώνεται μια εργοδοτική δολοφονία.
Δύο εβδομάδες μετά τα γεγονότα στην Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών, μερικά πράγματα παραμένουν απολύτως επίκαιρα:
Ως εργαζόμενοι βιώνουμε ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια μία άνευ προηγουμένου επίθεση. Με όπλο την τρομοκρατία του χρέους εξελίσσεται εναντίον μας μια γενικευμένη λεηλασία: δραματική μείωση μισθών, τεράστια αύξηση της φορολόγησης της εργατικής τάξης, λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων, μείωση συντάξεων, διάλυση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, απολύσεις και ανεργία…
Για την επιβολή αυτής της βίαιης απαξίωσης, κράτος και κεφάλαιο ενίσχυσαν το κατασταλτικό τους οπλοστάσιο. Οι απόπειρες συλλογικής αντίστασης σε αυτό το καθεστώς έκτακτης ανάγκης έχουν βρεθεί αντιμέτωπες με τη βίαιη καταστολή και τη χυδαία συκοφάντηση: συνδικαλιστικές διώξεις, απαγόρευση απεργιών και επιστράτευση απεργών, εισβολές σε κατειλημμένους εργασιακούς χώρους, επιθέσεις της αστυνομίας σε απεργιακές φρουρές που υπερασπίζονται την κυριακάτικη αργία με αποκλεισμούς καταστημάτων, ενώ οι πανεργατικές απεργιακές διαδηλώσεις εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων πνίγηκαν στα χημικά και χτυπήθηκαν άγρια από τα ΜΑΤ με αποτέλεσμα δεκάδες συλλήψεις και διώξεις που εκκρεμούν μέχρι σήμερα.
Είναι σαφές ότι οι ειδικοί κατασταλτικοί νόμοι που εφαρμόζονται σε μαζική κλίμακα εναντίον κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων αποτελούν την άλλη όψη της οικονομικής επίθεσης που δεχόμαστε. Ο «κουκουλονόμος» ο οποίος ποινικοποιεί τη χρήση μέσων αυτοπροστασίας, όπως τις μάσκες κατά των δακρυγόνων, είναι το κατεξοχήν εργαλείο με το οποίο διώκονται διαδηλωτές σε βαθμό κακουργήματος. Ο «τρομονόμος» χρησιμοποιήθηκε για να βαφτιστούν «εγκληματική οργάνωση» οι κάτοικοι της Χαλκιδικής που αγωνίζονται ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, με τρόπο ενδεικτικό για το πώς μπορεί να λειτουργήσει ως όπλο σε βάρος συλλογικών αγώνων. Στόχος αυτών των νόμων είναι η τρομοκράτηση όλων όσοι επιμένουν να αγωνίζονται ενάντια στην έρημο της καπιταλιστικής αξιοποίησης.
Από τις 2 Μαρτίου δεκάδες πολιτικοί κρατούμενοι ξεκίνησαν απεργία πείνας έχοντας τα εξής αιτήματα:
την κατάργηση των επονομαζόμενων «αντιτρομοκρατικών» νόμων, δηλαδή των άρθρων 187 και 187Α του Ποινικού Κώδικα
την κατάργηση της επιβαρυντικής διάταξης για την πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά («κουκουλονόμο»)
την κατάργηση του νομικού πλαισίου που ορίζει τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ
την κατάργηση της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει τη βίαιη λήψη του DNA
την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού προκειμένου να μπορεί να λάβει τη νοσηλεία που χρειάζεται.
Στο πλαίσιο των δράσεων αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκε κατάληψη στο κτίριο της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ με στόχο τη δημιουργία κέντρου αγώνα και ενημέρωσης για την απεργία πείνας. Η κατάληψη αυτή συκοφαντήθηκε όσο λίγες αγωνιστικές δράσεις τα τελευταία χρόνια. Αριστερή κυβέρνηση και δεξιά αντιπολίτευση συναγωνίζονταν για το ποιος θα εκστομίσει τη ζοφερότερη καταγγελία: οι καταληψίες είναι πρεζέμποροι, είναι πράκτορες που θέλουν να υπονομεύσουν την νέα ελληνική κυβέρνηση, είναι κάτι περιθωριακοί που καταλύουν τη δημοκρατία, καμία ανοχή σε αυτούς που έχουν καταστρέψει τα πανεπιστήμιά μας, σίγουρα θα έχουμε νεκρό… Αυτή η ιδεολογική προπαγάνδα συνοδεύτηκε από ένταση της αστυνομικής καταστολής: δεκάδες προσαγωγές και συλλήψεις ανθρώπων που κινούνταν στην ευρύτερη περιοχή της Πρυτανείας ή έβγαιναν από το κατειλημμένο κτίριο (ανάμεσά τους και μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, μαζί με τον γιο του, όπως κατήγγειλε το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων WIND) και ασφυκτικός κλοιός έτσι ώστε να μην μπορούν να πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις, συζητήσεις και διαδηλώσεις που είχαν καλεστεί. Αποκορύφωμα της καταστολής ήταν η καταπάτηση του ασύλου με την εισβολή των δυνάμεων καταστολής, η εκκένωση της κατάληψης και η σύλληψη όλων όσοι βρίσκονταν μέσα στο κτίριο.
Το πανεπιστημιακό άσυλο είναι υπόθεση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια. Αφορά όλους όσοι αγωνίζονται μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια, όλους όσοι χρησιμοποιούν τους πανεπιστημιακούς χώρους ως κέντρα αγώνα, ως σημεία συνάντησης, συζήτησης και δράσης. Η «κατάλυση της έννοιας του ακαδημαϊκού ασύλου από εξωσχολικούς» είναι μια πάγια αντιδραστική θέση που απλώς επαναλαμβάνεται από την τωρινή κυβέρνηση. Όσο για την «εύρυθμη λειτουργία του πανεπιστημίου» που υποτίθεται ότι θίχτηκε από την κατάληψη της Πρυτανείας («κινδυνεύουν τα προγράμματα», ακούγαμε στα τηλεοπτικά κανάλια…), αρκεί να αναφέρουμε την άποψη των καθ’ ύλην αρμόδιων, του Συλλόγου Διοικητικών Υπαλλήλων του ΕΚΠΑ:
Σε ό,τι αφορά τις πρυτανικές αρχές (…) εμφάνιζαν το πανεπιστήμιο να λειτουργεί άψογα μέχρι την παραμονή της κατάληψης και να καταρρέει την επόμενη. Πρόκειται για το ίδιο πανεπιστήμιο όμως που υπολειτουργεί από το Σεπτέμβρη του 2013 με τις διαθεσιμότητες, που ήδη από πιο πριν είχε απολέσει μέρος των αποθεματικών του, στο όνομα της «εθνικής προσπάθειας για δημοσιονομική εξυγίανση», που υποχρηματοδοτείται σταθερά και που όλο και μεγαλύτερα τμήματα της λειτουργίας του παραδίδονται στο κεφάλαιο, αποκλείοντας όλο και μεγαλύτερο αριθμό φοιτητών από τις σπουδές τους και εξαθλιώνοντας τους εργαζόμενους του. (…) Η μετατροπή του θέματος μιας κατάληψης, που για τη λειτουργία του πανεπιστημίου ελάχιστη ως καμία σημασία είχε, σε μείζον ζήτημα ήταν επιλογή παραγόντων εντός και εκτός πανεπιστημίου που στόχευαν στην εμπέδωση μιας «κατάστασης έκτακτης ανάγκης», με θύματα τα δικαιώματα και τους αγώνες. Στην πρώτη γραμμή της εκστρατείας βρέθηκαν κάποιοι που θυμούνται τη λειτουργία του πανεπιστημίου μόνο όταν η αναφορά σ’ αυτήν μπορεί να αξιοποιηθεί για τα δικά τους συμφέροντα.
Βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον των απεργών πείνας και των αλληλέγγυων ήταν ότι αυτός ο αγώνας είναι ακατανόητος διότι η κυβέρνηση θα ικανοποιήσει, από μόνη της, τα αιτήματά τους μέσω του νομοσχεδίου για την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ. Κατ’ αρχάς, δεν περιέχονταν όλα τα αιτήματα των απεργών πείνας στο νομοσχέδιο. Ακόμα και οι διατάξεις για τον «κουκουλονόμο» και τη λήψη DNA δεν υπήρχαν στο αρχικό νομοσχέδιο, μπήκαν ως τροπολογίες αποκλειστικά και μόνο λόγω της πίεσης του αγώνα και ικανοποιήθηκαν μόνο εν μέρει. Κατά δεύτερον, οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να αγωνίζονται όσο ακατανόητο κι αν φαίνεται αυτό στην οποιαδήποτε κυβέρνηση. Μια πρόχειρη απόδειξη: η συνεχιζόμενη κίνηση πολιτικής ανυπακοής στον «κουκουλονόμο» από διωκόμενους (μεταξύ των οποίων και μία συνάδελφος, μέλος του ΣΜΕΔ) που δήλωσαν ότι παύουν να τηρούν τον περιοριστικό όρο που τους έχει επιβληθεί, να παρουσιάζονται τακτικά στα αστυνομικά τμήματα της περιοχής τους.
Από την πλευρά μας, καταγγέλλουμε την απαράδεκτη εισβολή των δυνάμεων καταστολής στην κατάληψη της Πρυτανείας και την κατάλυση του ασύλου. Περιφρουρούμε μέσα από τους αγώνες μας το πανεπιστημιακό άσυλο ως αυτό που είναι: ένας ανοιχτός χώρος για όλους όσοι αγωνίζονται, ένας χώρος όπου έχουμε τη δυνατότητα να αναπτύξουμε τη δική μας δημόσια σφαίρα, τη δημόσια σφαίρα του αγώνα, ενάντια στην κυρίαρχη ιδεολογία και προπαγάνδα.
Απαιτούμε την παύση όλων των διώξεων που έχουν ασκηθεί εναντίον των συλληφθέντων της κατάληψης της Πρυτανείας και όλων όσοι διώκονται λόγω της έμπρακτης αλληλεγγύης τους στον αγώνα των απεργών πείνας.
Στηρίζουμε την πολιτική ανυπακοή στον «κουκουλονόμο», όπως εκφράζεται με τις δηλώσεις διωκόμενων να μην παρουσιάζονται στα αστυνομικά τμήματα.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ για την κινητοποίηση της ΠΑΡ. 24/4 στη ΜΚΟ “Ασπίδα του Δαυίδ”
Παρασκευή 24/4 πραγματοποιήθηκε κινητοποίηση στη ΜΚΟ “Ασπίδα του Δαυίδ”. Στην κινητοποίηση συμμετείχαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στη ΜΚΟ, το Σωματείο Εργαζομένων σε Μονάδες – Ιδρύματα – Σχολεία Ειδικής Αγωγής και η Εργατική Λέσχη Ν. Σμύρνης. Η εργοδοσία συνέχισε τις προκλήσεις. Σε όλους τους τόνους δήλωνε ότι δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και κανέναν – ούτε τους εργαζόμενους και τις κινητοποιήσεις τους – ούτε την Επιθεώρηση Εργασίας, ούτε το υπουργείο και την κάθε κυβέρνηση. Φρόντισε μάλιστα διακριτικά να να μας ενημερώσει για τις σχέσεις που διατηρεί με όλα τα κόμματα αλλά και με τη Χρυσή Αυγή.
Άμεση ήταν η αντίδραση των εργαζόμενων, του Σωματείου και της Λέσχης: Κατήγγειλαν τις νέες απειλές της εργοδοσίας και της ξεκαθάρισαν ότι οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν, μέχρι να δικαιωθούν οι εργαζόμενοι στη ΜΚΟ. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας και θα ακολουθήσει καταγγελία και στο Υπουργείο Υγείας. Η ευθύνη τώρα βρίσκεται και στα χέρια της κυβέρνησης! Άμεσα θα πρέπει να ληφθούν όλα τα μέτρα, προκειμένου να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των εργαζομένων. Κάθε μέρα καθυστέρησης, κάθε πρόφαση για να διατηρείται αυτό το καθεστώς ασυδοσίας προς την εργοδοσία είναι απαράδεκτη. Μόνος δρόμος η αγωνιστική κινητοποίηση και καταγγελία κάθε τέτοιου περιστατικού, κάθε αυθαιρεσίας κάθε καταπάτησης των δικαιωμάτων μας!
ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ!
ATTACK στην ανεργία και την επισφάλεια
attack.org.gr
Καταγγελία εργαζομένων
Είμαστε μια ομάδα εργαζόμενων που δουλεύουμε σε μία Μ.Κ.Ο. ειδικής αγωγής με παιδιά με αυτισμό που λέγεται «Ασπίδα του Δαυίδ», το οποίο εδρεύει στον Υμηττό, Μελιτίνης 8 και Ελευθερωτών 27, με εκπρόσωπό του την κυρία Δελεφέ Λυγερή. Τους τελευταίους τέσσερις μήνες εκτυλίχθηκαν συγκεκριμένα γεγονότα τα οποία μας ώθησαν να αναζητήσουμε πληροφορίες για την ορθή λειτουργία του κέντρου. Μέρα με την μέρα υποπτευόμαστε όλο και περισσότερα για την ορθή λειτουργία και την οικονομική διαχείριση του φορέα. Ενώ ταυτόχρονα, η διοίκηση δεν παρέχει επίσημα έγγραφα προς διάψευση των αμφιβολιών μας. Παράλληλα, ασκείται έντονη πίεση στους εργαζομένους, με σκοπό να υιοθετήσουμε παράνομες πρακτικές.
Πιο συγκεκριμένα, η εκπρόσωπος ξεκίνησε ανακοινώνοντας μας αλλαγή συμβάσεων από αορίστου χρόνου πλήρους απασχόλησης σε ορισμένου χρόνου μερικής απασχόλησης, παρ’ αυτά οι ώρες εργασίας μας θα παρέμεναν σταθερές (8ωρο) και θα μας έκλεβε τα μισά ένσημα του Ι.Κ.Α. Αρνηθήκαμε, παρ’ όλες τις δυσβάσταχτες απειλές για μείωση του προσωπικού. Μια εβδομάδα αργότερα, προσπάθησε να μας επιβάλλει (ξανά με έντονες απειλές) πάλι τις ίδιες συμβάσεις, αλλά αυτή τη φορά αορίστου χρόνου. Τότε πραγματοποιήθηκαν απολύσεις τριών ατόμων και οι πιέσεις συνεχίστηκαν προσπαθώντας να μας επιβάλλει την υπογραφή υπεύθυνων δηλώσεων, στις οποίες θα δηλώνουμε ότι αιτούμεθα άδειες άνευ αποδοχών, για προσωπικούς λόγους, παρόλο που παρείχαμε πλήρη εργασία, με σκοπό να καταβάλει λιγότερες εισφορές στο Ι.Κ.Α.
Παράλληλα εργαζόμενοι εργάστηκαν βραδινά ωράρια, αργίες και Κυριακές χωρίς να πληρωθούν τα παραπάνω χρήματα που δικαιούνται.
Το κύκλωμα βιντεοσκόπησης το οποίο σκοπό έχει την ασφάλεια εργαζόμενων και ωφελούμενων χρησιμοποιήθηκε ως μέσο τρομοκράτησης, χειραγώγησης και καταπάτησης των προσωπικών μας δεδομένων.
Ταυτόχρονα τρεις εθελοντές αύξησαν σε 22,5 τις ώρες τις εβδομαδιαίας εθελοντικής τους εργασίας, σεβαστό ποσοστό ωρών θεραπευτικής παρέμβασης ωφελούμενων. Το παραπάνω συνέβη μετά από άρνηση των γονέων να καταβάλουν περισσότερα δίδακτρα.
Τέλη Μαρτίου- αρχές Απριλίου απέλυσε ακόμη δύο εργαζόμενους και συνέχισε να πιέζει για μείωση δεδουλευμένων και ενσήμων. Πάλι υπό την χρήση απειλών, συνέχισε την πίεση για αλλαγή συμβάσεων όλων των εργαζομένων από πλήρους απασχόλησης σε μερικής ή παραίτησης όλων των εργαζομένων και συνέχιση εργασίας στον φορέα υπό την μορφή εξωτερικής συνεργασίας (Ο.Α.Ε.Ε.). Εναλλακτική λύση της εκπροσώπου στα παραπάνω ήταν να αποφασίσουμε εμείς ως εργαζόμενοι, ποιοι δύο εργαζόμενοι θα απολυθούν. Αν και ουσιαστικά η ίδια είχε ήδη κάνει φανερές τις προθέσεις της, αφού στο θεραπευτικό πρόγραμμα απουσίαζαν δύο εργαζόμενοι.
Στις 21/4 παρουσιάζει το χαρτί της απόλυσης σε μια εργαζόμενη λογοθεραπεύτρια και λίγες ώρες αργότερα προτείνει στους εθελοντές αμοιβή χωρίς πρόσληψη ή τερματισμό της εθελοντικής τους εργασίας. Στις 23/4 απολύει και τον δεύτερο λογοθεραπευτή, με αποτέλεσμα το κέντρο να μείνει χωρίς υπηρεσίες λογοθεραπείας. Στις 24/4 απολύει και τον μοναδικό φυσικοθεραπευτή. Συνολικά έχουν απολυθεί 3 ψυχολόγοι, 2 λογοθεραπευτές και ένας φυσικοθεραπευτής τους τελευταίους 2 μήνες.
Συνάμα ο φορέας έχει κέντρα και εκτός Αθήνας (Βόλο, Χαλκίδα και Χανιά) με ασαφές πλαίσιο αδειοδότησης τους.
Στην κινητοποίηση που έγινε στην Ασπίδα την Παρασκευή 24/4 η κυρία Δελεφέ ομολόγησε δημόσια ότι ο φορέας δεν έχει άδεια λειτουργίας κι ότι συνεχίζει την εξάπλωση του και σε άλλα γεωγραφικά διαμερίσματα, όπως τα Εξαμίλια Κορινθίας, έχοντας δώσει μέχρι τώρα 350 χιλιάδες ευρώ από ίδια κονδύλια, τα οποία δε δίνει για τους μισθούς των εργαζόμενων. Παράλληλα, στις κατηγορίες μας για τρομοκρατία στο χώρο εργασίας υπερασπίστηκε δημόσια τη δήλωση της σε εσωτερικό μέηλ ότι «όποιο κόμμα και να κυβερνήσει -από την άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά (ενδεικτικά η αδερφή της μητέρας του Μιχαλολιάκου είναι ενοικιάστρια του γιου μου) ο φορέας ανεβαίνει συνεχώς και κερδίζει δρασκελιές έδαφος στο αύριο που θα δημιουργηθεί».
Βιώνοντας την αγωνία και την ένταση στο εργασιακό μας περιβάλλον καθημερινά, ζητάμε στήριξη, από εργαζόμενους, ανέργους, σωματεία, γονείς ατόμων με ειδικές ανάγκες και επιτροπές πόλης που κινούνται σε αγωνιστική κατεύθυνση με στόχο:
1. Την επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων μας.
2. Να μην γίνει νέα απόλυση.
3. Τερματισμός του καθεστώτος τρομοκρατίας τόσο σε γονείς όσο και σε εργαζόμενους.
4. Απαιτούμε να έχουμε πλήρη εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
5. Να σταματήσουν οι γονείς να πληρώνουν δίδακτρα έτσι ώστε τα ωφελούμενα παιδιά που σταμάτησαν λόγω αύξησης των διδάκτρων να επανέλθουν στο θεραπευτικό πρόγραμμα.
Θέλουμε να παρέχουμε στους ωφελούμενους θεραπεία υψηλών προδιαγραφών χωρίς υποβάθμιση του έργου μας και παρεμβάσεις.
Εμείς δεν θέλουμε να κλείσει ο φορέας αντίθετα θέλουμε να βελτιωθεί η λειτουργία του για να μπορούν τα παιδιά και οι οικογένειές τους να λαμβάνουν τις υπηρεσίες που δικαιούνται.
Οι εργαζόμενοι (ακολουθούν οι υπογραφές 15 εργαζόμενων)
Καταγγελία της Αριστερής Πρωτοβουλίας στην ειδική αγωγή
Ένα νέο περιστατικό εργοδοτικής αυθαιρεσίας έρχεται να προστεθεί σε μια μακριά αλυσίδα από την ΜΚΟ Ασπίδα του Δαυίδ, που ασχολείται με αυτιστικά παιδιά. Η διοίκηση προχώρησε σε 3 απολύσεις αυτή τη βδομάδα, ενώ είχαν προηγηθεί και άλλες, αφήνοντας το φορέα χωρίς λογοθεραπευτές και φυσικοθεραπευτή. Παράλληλα, υπήρξε μια άνευ προηγουμένου πίεση στους εργαζομένους να δεχθούν μεταβολή των συμβάσεων εργασίας από αορίστου σε ορισμένου χρόνου ή τη διατήρηση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου μερικής απασχόλησης, ενώ θα δούλευαν πλήρες ωράριο. Όλα αυτά συνδυάζονται με τρομοκρατία μηνών, καθώς έπρεπε οι ίδιοι να επιλέξουν ποιοι θα απολυθούν και παρακολουθούνται μέσω καμερών.
Στην κινητοποίηση που έγινε στην Ασπίδα την Παρασκευή 24/4 με τη συμμετοχή των εργαζόμενων, μελών του ΣΕΜΙΣΕΑ (σωματείου ειδικής αγωγής), της Εργατικής Λέσχης Νέας Σμύρνης και της κίνησης Ατάκ στην επισφάλεια και την ανεργία, η εκπρόσωπος του φορέα κυρία Δελεφέ – Λυγερή ομολόγησε δημόσια ότι ο φορέας δεν έχει άδεια λειτουργίας κι ότι συνεχίζεται η εξάπλωση του και σε άλλα γεωγραφικά διαμερίσματα εκτός του Βόλου, των Χανίων και της Χαλκίδας, στα Εξαμίλια Κορινθίας, έχοντας δώσει μέχρι τώρα 350 χιλιάδες ευρώ από ίδια κονδύλια, τα οποία δε δίνει για τους μισθούς των εργαζόμενων. Παράλληλα, στις κατηγορίες μας για τρομοκρατία στο χώρο εργασίας υπερασπίστηκε τη δήλωση της σε εσωτερικό μέηλ ότι «όποιο κόμμα και να κυβερνήσει -από την άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά (ενδεικτικά η αδερφή της μητέρας του Μιχαλολιάκου είναι ενοικιάστρια του γιου μου) ο φορέας ανεβαίνει συνεχώς και κερδίζει με δρασκελιές έδαφος στο αύριο που θα δημιουργηθεί». Τέλος, ανέφερε ότι η κινητοποίηση την εξυπηρετεί γιατί έτσι θα πιέσει το υπουργείο να δώσει τα καθυστερούμενα κονδύλια. Η κινητοποίηση κατέληξε στην Επιθεώρηση Εργασίας, όπου έγινε καταγγελία, ενώ αντίστοιχη κίνηση θα γίνει και στο Υπουργείο Υγείας.
Στη μνημονιακή πενταετία οι κρατικές επιχορηγήσεις στους φορείς ειδικής αγωγής έχουν μειωθεί δραματικά, με αποτέλεσμα να μετακυλίεται το κόστος στους γονείς με τη μορφή διδάκτρων. Παράλληλα, οι εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι για μήνες ή πιέζονται για μειώσεις μισθών και εντατικοποίηση της δουλειάς τους. Εδώ και χρόνια, καθώς οι υπάρχοντες φορείς δεν αρκούν, το κράτος δίνει σε ιδιώτες το δικαίωμα να δημιουργεί φορείς ειδικής αγωγής μέσω ΜΚΟ και ΝΠΙΔ. Αυτοί εκμεταλλεύονται εργαζόμενους, γονείς και παιδιά, ενώ οι υπηρεσίες που παρέχουν συχνά είναι αμφιβόλου ποιότητας. Παράλληλα, στην ειδική αγωγή και την ψυχική υγείας τεράστιο μέρος των υπηρεσιών παρέχεται από εργαζομένους που δουλεύουν ‘’εθελοντικά’’ ή με ελάχιστο κόστος μέσω των voucher. Ο εθελοντισμός, η σύγχρονη- νόμιμη μορφή εκμετάλλευσης, ντύνει με τον μανδύα της κοινωνικής προσφοράς την τεράστια αφαίμαξη του εργατικού δυναμικού προς όφελος μεγάλων επιχειρήσεων χρηματοδοτούμενων από τα ΕΣΠΑ και το κράτος.
Αν η κυβέρνηση θέλει να πείσει ότι είναι όντως «πρώτη φορά αριστερά» θα πρέπει άμεσα να κλείσει όλες τις ΜΚΟ και τους φορείς ειδικής αγωγής ΝΠΙΔ και να περάσουν στον έλεγχο του δημόσιου. Στον ευαίσθητο χώρο της ειδικής αγωγής και της ψυχικής υγείας δε χωράνε ιδιώτες. Η εκπαίδευση και θεραπεία των ατόμων αυτών πρέπει να είναι αποκλειστική ευθύνη του κράτους με δημιουργία σύγχρονων δομών, όπου όλο το κόστος λειτουργίας να καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό, να είναι δωρεάν για τους γονείς και οι εργαζόμενοι να είναι δημόσιοι υπάλληλοι κι όχι έρμαια στις ορέξεις της εκάστοτε διοίκησης. Κάθε μέρα καθυστέρησης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δίνει το δικαίωμα στους ιδιώτες να καρπώνονται κρατικά κι ευρωπαϊκά κονδύλια, να βγάζουν λεφτά στην πλάτη των εργαζόμενων και των ωφελούμενων ατόμων και να συνεχίζουν την καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων μας. Η αγωνιστική μας στάση είναι μόνοδρομος και καλούμε εργαζόμενους και γονείς να συστρατευτούν σε αυτή την πορεία.
Διεκδικούμε:
Την άμεση επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων
Να μη γίνει καμία νέα απόλυση
Πέρασμα όλων των φορέων στον έλεγχο του δημόσιουμε πλήρη χρηματοδότηση και κάλυψη των λειτουργικών δαπανών από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Λειτουργία των δομών αυτών με κοινωνικό έλεγχο από τους εργαζόμενους, τους χρήστες, τους γονείς, την κοινωνία, χωρίς ανάμειξη επιχειρήσεων και σύμφωνα με τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα.
Ανατροπή της χούντας ΕΕ – ΔΝΤ και έξοδο από ευρώ και ΕΕ
Μία και ενιαία κλαδική σύμβαση εργασίας
Να παρθούν πίσω όλοι οι αντεργατικοί νόμοι.
Πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους
Απεργιακές συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, πορείες έχουν προγραμματιστεί σε όλη τη χώρα για την Εργατική Πρωτομαγιά. Εκτός από τις πορείες – παρελάσεις από τους εκπροσώπους της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και του εργατοπατερισμού, το γνήσιο εργατικό κίνημα θα βρεθεί στο δρόμο να τιμήσει τον αιματηρό αγώνα του 1886, αλλά και να δώσει ηχηρό -ελπίζουμε- μήνυμα ότι η εργατική τάξη μάχεται και διεκδικεί .
Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά! Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά! Την Κυριακή 3 Μάη σύμφωνα με τον νόμο τα εμπορικά καταστήματα θα είναι ανοιχτά. Ο ΣΥΒΧΑ απευθύνει το σταθερό κάλεσμά προς το σύνολο των κλαδικών κι επιχειρησιακών σωματείων του εμπορίου για κήρυξη απεργιών και αγωνιστικές κινητοποιήσεις όλες τις Κυριακές που επιβάλλεται η κυριακάτικη εργασία. Και φυσικά για ακόμα μια φορά, ασκεί πιέσεις στην ΟΙΥΕ να κηρύξει γενικευμένη απεργία στο χώρο του εμπορίου.
Στα τέλη του Γενάρη εργαζόμενη στην Κρήτη είχε καταγγείλει όχι μόνο τις φραστικές απειλές αλλά και βιαιοπραγία από τον διευθύνοντα σύμβουλο. Η εργαζόμενη απευθύνθηκε στο εργατικό κέντρο, το οποίο την συνόδεψε στην δουλειά της και μίλησε με το αρχιαφεντικό προκειμένου να μην επαναληφθούν ξανά τέτοια περιστατικά (καθαρά για τα μάτια του κόσμου. Να σημειωθεί κιόλας ότι δεν αποκαλύπτουν το όνομα της εταιρίας). Αφού λοιπόν το αρχιαφεντικό εξέφρασε (τυπικά) την διαφωνία του με τη στάση του διευθύνοντα προς τη γυναίκα, αυτή ξαναγύρισε στη δουλειά της. Παρόλα αυτά, μέσα στο Πάσχα ο ίδιος που την χτυπούσε, υπογράφει την απόλυση της. Τέτοια περιστατικά καταπίεσης συμβαίνουν καθημερινά στον εργασιακό μεσαίωνα του ιδιωτικού τομέα. Είναι στο χέρι μας να μην υπάρξουν άλλα.
Συνεχίζουν τον αγώνα τους οι εργαζόμενοι στη ΒΙΟ.ΜΕ ενάντια στις προσπάθειες του κεφαλαίου να καταστείλει μέσω της νομικής οδού την αυτοδιαχείριση. Την Παρασκευή 24 Απρίλη για ακόμα μια φορά οι εργαζόμενοι και αλληλέγγυοι βρέθηκαν στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης, απαιτώντας την ακύρωση της πτώχευσης της ΒΙΟ.ΜΕ. που προκάλεσε η ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ. Ταυτόχρονα, υπέβαλλαν υπόμνημα στη εισαγγελία για την άρση της αναστολής, που παράνομα χορήγησε το δικαστήριο στην Φιλίππου μειώνοντας την ποινή της από 123 μήνες φυλάκισης σε 43.
Το Καραβάνι Αγώνα και Αλληλεγγύης απευθύνει ανοιχτό κάλεσμα σε εργαζόμενους, εργατικές συλλογικότητες και κοινωνικά κινήματα, να συμμετάσχουν στην πρώτη συνέλευση για τον συντονισμό των αγώνων στην Θεσσαλονίκη και αλλού, πέρα κι έξω από τις λογικές της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Η συνέλευση πραγματοποιείται την Δευτέρα 27/04, στις 19:00.
Κινητοποίηση στο υπουργείο Οικονομικών πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι στον Οργανισμό Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδας καταγγέλλοντας την ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού και την επερχόμενη απόλυσή τους. Όπως τονίζουν σε ανακοίνωσή τους «εμείς οι 500 συμβασιούχοι “μιας μέρας” ενώνουμε τις φωνές μας με όσους παλεύουν για το δικαίωμα στη μόνιμη και αξιοπρεπή εργασία».
Το Σωματείο Εργαζομένων στη Vodafone Πάναφον πραγματοποίησε νέα παρέμβαση στις 21 Απρίλη στη Σταδίου στο Σύνταγμα. Οι συνεχείς παρεμβάσεις γνωστοποιούν και κλιμακώνουν τον αγώνα των εργαζομένων ενάντια στις απολύσεις και στην επινοικίαση, αλλά και στη διεκδίκηση για ΣΣΕ. Μεγάλο ήταν το ενδιαφέρον από τους πελάτες και τους περαστικούς οι οποίοι εξέφραζαν την συμπαράσταση τους.
Με καθυστέρηση που φτάνει τους 5 μήνες πληρώνονται ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας. Επιπλέον, μετά το 2012, μέσω των 1.400 επιχειρησιακών συμβάσεων που υπογράφτηκαν, οι μισθοί μειώθηκαν από 10% έως και 40%. Ακόμη μεγαλύτερες ήταν οι μειώσεις μισθών στις περιπτώσεις που οι συλλογικές συμβάσεις υπογράφτηκαν από τις «ενώσεις προσώπων», δηλαδή από τα 3/5 του συνόλου των εργαζομένων κυρίως στις μικρές επιχειρήσεις.
Ίδια κατάσταση και στον χώρο της υγείας. Η απλήρωτη εργασία στα νοσοκομεία της χώρας είναι συνήθης, και συγκεκριμένα απλήρωτοι παραμένουν οι νοσοκομειακοί γιατροί για τις εφημερίες του Δεκεμβρίου του 2014 και του πρώτου τριμήνου του τρέχοντος έτους. Σημειώνουμε ότι οι εφημερίες ιδιαίτερα στην περίπτωση των ειδικευομένων συνιστά το 35% των μηνιαίων αποδοχών τους τη στιγμή που το ωρομίσθιο μιας εφημερίας αγγίζει το αστρονομικό ποσό των 2,9 ευρώ!
Eργασιακό μεσαίωνα βιώνουν οι εργαζόμενοι στους εργολάβους και ειδικότερα στις εργολαβίες καθαρισμού. Την ίδια στιγμή σε λήθαργο παραμένουν οι δημόσιες αρχές για την εφαρμογή των εργατικών νόμων, καθώς παρά το γεγονός ότι έχουν καταγγελθεί εταιρείες για μη καταβολή δώρου Πάσχα, δεν κινήθηκε η διαδικασία αυτοφώρου. Επίσης, υπάρχει πλήθος καταγγελιών για καθυστέρηση πληρωμών δεδουλευμένων μέχρι και 7 μήνες και ελλιπή ασφαλιστική κάλυψη, χωρίς καμία ενέργεια ενάντια στην απλήρωτη εργασία.
Επίσης εργασιακός μεσαίωνας στον κλάδο του τουρισμού. Ειδικά στο Ηράκλειο της Κρήτης, τουριστική «ανάπτυξη» σημαίνει για τους εργαζόμενους, μαζικές απολύσεις, ατομικές συμβάσεις, αμοιβές πείνας και απλήρωτες υπερωρίες. Ξενοδόχοι που δεν ανήκουν στην ένωσή τους, δεν έχουν καμία συνέπεια για τις αντεργατικές πολιτικές τους και αυθαιρεσίες τους, καθώς δεν υπάρχει κανένας έλεγχος για αυτούς. Αλλά και οι λιγοστοί έλεγχοι που έγιναν, έδειξαν ότι το ποσοστό της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας φτάνει το 50%!
Η εργοδοσία της βιομηχανίας ΒΙΣ του ομίλου Φιλίππου στον Βόλο, αποφάσισε να αναστείλει τη λειτουργία της χαρτοποιητικής μηχανής, ενώ μεγάλο μέρος των εργαζομένων βρίσκεται σε καθεστώς διαθεσιμότητας ή εκ περιτροπής εργασίας.
Έξω από το υπουργείο Οικονομικών, στην οδό Νίκης, κατασκήνωσαν από το απόγευμα της Δευτέρας 20 Απρίλη, οι συμβασιούχες καθαρίστριες που διεκδικούν την επαναπρόσληψή τους με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Οι εργαζόμενες απολύθηκαν το 2013 και προηγουμένως απασχολούνταν σε εφορίες και άλλες υπηρεσίες του υπουργείου μέχρι και δώδεκα χρόνια με μηνιαίες συμβάσεις, με μισθούς πείνας και χωρίς εργασιακά δικαιώματα.
Σε απεργία διαρκείας βρίσκονται οι εργαζόμενοι του Ναυπηγείου «Νεώριο Νέα ΑΕ» στη Σύρο. Οι 250 μόνιμοι εργαζόμενοι και οι 150 έκτακτοι απεργούν με αίτημα την καταβολή δεδουλευμένων 4 μηνών ή έστω την καταβολή του 50% σε πρώτη φάση οπότε και θα λύσουν την απεργία. Σε μια προσπάθεια τρομοκράτησης των απεργών οι ιδιοκτήτες κατέθεσαν ασφαλιστικά μέτρα για να κηρυχθεί η απεργία παράνομη ωστόσο η απόφαση ήταν υπέρ των εργαζομένων.
Ψήφισμα αλληλεγγύης από το σωματείο εργαζόμενων στη Wind για τις συνδικαλιστικές διώξεις στην ΕΛΒΟ. Θυμίζουμε ότι οι συνδικαλιστές διώκονται από την ΓΣΕΕ και του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, γιατί τους αποκάλεσαν με το όνομα που τους αποδίδουν όλοι οι εργαζόμενοι, δηλαδή εργατοπατέρες. Συγκέντρωση αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκε στις 21 Απρίλη στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης, ημέρα εκδίκασης της υπόθεσης. Ημερομηνία που ταιριάζει εξάλλου απόλυτα με τις πρακτικές των εργατοπατέρων.
Δευτέρα 27 Απρίλη, στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης αλληλέγγυοι διαμαρτυρήθηκαν για την ποινικοποίηση των εργατικών και κοινωνικών αγώνων. Η υπόθεση αφορά στις δύο διώξεις που ακολούθησαν μετά την καταστολή που έγινε στη Θεσσαλονίκη, στην πορεία που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της 48ωρης γενικής απεργίας. Ο ένας εκ των δύο τραυματίστηκε από γκλομπ αστυνομικών ενώ και οι δύο διώκονται ποινικά με την κατηγορία της απόπειρας βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης εις βάρος αστυνομικών, που μάλιστα προστέθηκε στο κατηγορητήριο εκ των υστέρων, ενώ δύο χρόνια μετά επιβλήθηκαν και περιοριστικοί όροι, οι οποίοι έθεσαν τους δύο διωκόμενους σε καθεστώς ομηρίας, αναγκάζοντάς τους να παρουσιάζονται δύο φορές το μήνα στο αστυνομικό τμήμα.
Αντεργατικές πρακτικές εφαρμόζει η «ΚΙΒΩΤΟς ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ» στην Πάτρα. Απλήρωτη εργασία για τρεις και πλέον μήνες, μονομερής και παράνομη μείωση αποδοχών ενώ η ΣΣΕ ήταν σε ισχύ, μερική απασχόληση χωρίς τις έγκυρες συμβάσεις και άλλα. Οι εργαζόμενοι μέσω του επιχειρησιακού τους σωματείου, πραγματοποιούν κινητοποιήσεις ενώ έχουν καταφύγει στην επιθεώρηση εργασίας.
Απλήρωτη εργασία όμως είναι και η πάγια τακτική του Ομίλου Euromedica. Συγκεκριμένα, η Euromedica Αρωγή Θεσσαλίας, έχει εδώ και επτά μήνες απλήρωτους τους εργαζόμενους, οι οποίοι κινητοποιούνται με επαναλαμβανόμενες στάσεις εργασίας.
Ίδιες αντεργατικές πρακτικές και στην εταιρεία «STIRIXIS υγείας» στη Θεσσαλονίκη, που έχει απλήρωτους τους εργαζόμενους. Η εργοδοτική τρομοκρατία επίσης είναι πάγια στάση, καθώς απολύει παράνομα και καταχρηστικά εργαζόμενους που διεκδίκησαν τα δεδουλευμένα τους και κατήγγειλαν τις οφειλές του εργοδότη στην αρμόδια υπηρεσία. Η εταιρεία λειτουργεί από το 2012 με οφειλές προς τους εργαζόμενους, μαύρη εργασία, απλήρωτες υπερωρίες, προφορικές συμφωνίες που δεν τηρούνται ποτέ, απειλές και εκβιασμούς.
Πέρασε από τη Βουλή, η κατάπτυστη και ως μορφή και ως περιεχόμενο, πράξη νομοθετικού περιεχομένου για την υφαρπαγή των ταμειακών διαθεσίμων των ασφαλιστικών ταμείων, για την εξυπηρέτηση των «θεσμών».
Νέος νεκρός στο βωμό του κεφαλαίου. Ένας 54χρονος υπάλληλος του Δήμου Ικαρίας σκοτώθηκε την περασμένη Τρίτη, ενώ δούλευε με όχημα φορτωτή – εκσκαφέα. Είναι γνωστό με τον πλέον τραγικό τρόπο ότι οι σημαντικές ελλείψεις προσωπικού στους δήμους οδηγούν σε αδυναμία εφαρμογής κανόνων υγιεινής και ασφάλειας για τους εργαζόμενους, και σε αύξηση του κινδύνου των εργατικών ατυχημάτων.
Το κεφάλαιο σακατεύει εργάτες. Στη Μαρίνα Ακτίου, 22χρονος κατά τη διάρκεια εργασιών ακρωτηριάστηκε στο αριστερό πόδι. Αρχικά μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Πρέβεζας και στη συνέχεια στο Πανεπιστημιακό των Ιωαννίνων, προκειμένου οι γιατροί να προχωρήσουν σε επέμβαση συγκόλλησης. Άλλη μία αγωνίστρια του αναρχικού χώρου έφυγε από κοντά μας. Η Σύλβια Παπαδοπούλου έφυγε από τη ζωή στις 24 Απρίλη. H Σύλβια μαζί με τον σύντροφο της Χρήστο Κωνσταντινιδη- εμβληματική φυσιογνωμία- του αναρχικού κινήματος είχαν δημιουργήσει την “ΔΙΕΘΝΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ”. Μαζί τους είχαμε βρεθεί αρκετές εκατοντάδες σύντροφοι στην πρώτη γραμμή, την γραμμή του…πυρός. Καλό ταξίδι συντρόφισσα.
Για την κατάληψη της νομικής (13/3 – 18/3) και μερικές πολιτικές προεκτάσεις της
Την Παρασκευή 13/3/2015 καταλήφθηκε η Νομική Σχολή σε ένδειξη αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους, που βρίσκονταν σε απεργία πείνας με τα εξής αιτήματα: κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’, των τρομονόμων, του κουκουλονόμου, της βίαιης λήψης DNA, της πρόσβασης και ανάλυσης του DNA από πραγματογνώμονα βιολόγο, καθώς και την κατάργηση της ανάλυσης δειγμάτων που εμπεριέχεται μίγμα γενετικού υλικού άνω των δύο ατόμων. Τέλος, στα αιτήματα περιλαμβανόταν και η άμεση αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού και των συγγενών και φίλων των μελών της ΣΠΦ.
Η συγκεκριμένη κατάληψη προχώρησε σε ορισμένες ενέργειες κι είχε χαρακτηριστικά που μας βρίσκουν αντίθετους. Κατ’ αρχήν, από το πρωί της πρώτης μέρας υπήρχε face control σε (αλληλέγγυους και μη) φοιτητές. Έπειτα, κατά τη διάρκεια της «ανοιχτής» συνέλευσης της κατάληψης, γίναμε δέκτες του εκβιασμού μερίδας της συνέλευσης να ανοίξουμε και να τους παραχωρήσουμε το χώρο του ΑΚΝ, ειδάλλως θα το παραβίαζαν. Για να είμαστε σαφείς, πήγαμε στη συνέλευση με την προοπτική να εξετάσουμε ενδεχόμενη συμμετοχή μας στην κατάληψη, καθώς συμμεριζόμαστε πλήρως τα αιτήματα των απεργών, όπως άλλωστε έχει αποδείξει και η όλη στάση μας (εκδηλώσεις για ζητήματα που αφορούν την κατάσταση εξαίρεσης και τον εγκλεισμό, συμμετοχή σε προγενέστερους αγώνες κλπ). Ωστόσο, με τους όρους του «όλα ή τίποτα» και μάλιστα με τον επιθετικό τρόπο με τον οποίο μας τέθηκαν, είναι αυτονόητο πως δεν θα μπορούσαμε να συμμετέχουμε και αποχωρήσαμε χαρακτηριζόμενοι ως «εχθροί του κινήματος και φίλοι του κράτους».
Τις ημέρες που ακολούθησαν, η κατάληψη λειτούργησε μ’ έναν εξαιρετικά κλειστό τρόπο, αποκλείοντας όσους αλληλέγγυους δεν πληρούσαν τα χαρακτηριστικά που έτασσε. Εν τέλει, πραγματοποίησαν τον εκβιασμό τους και εισέβαλαν στο ΑΚΝ, αφαιρώντας χρήματα απ’ το ταμείο και αρκετά αναλώσιμα. Παράλληλα, παραβίασαν το στέκι του Ράδιο Ένταση και βανδάλισαν στέκια αριστερών σχημάτων. Προφανώς, το ζήτημα για εμάς δεν είναι τα χρήματα και τα αναλώσιμα, αλλά η πράξη καθαυτή, δηλαδή η εισβολή σ’ έναν κατειλημμένο χώρο που τοποθετεί εαυτόν στο πλαίσιο του αντικαπιταλιστικού κινήματος και προτάσσει μεταξύ άλλων την κοινωνική αλληλεγγύη.
Φυσικά δεν πέσαμε από τα σύννεφα, καθώς τέτοιες πρακτικές μας είναι γνωστές από το παρελθόν. Αυτές δεν εμφανίστηκαν από το μηδέν, αλλά απορρέουν από μια κλειστή, ιδεολογική θεώρηση της αλληλεγγύης. Δηλαδή, οι «ειδικοί της αλληλεγγύης», οι οποίοι συγκροτούν ένα υποκείμενο αγώνα, επιτρέπουν τη συμμετοχή στην αλληλεγγύη μόνο σε όσους συγκεντρώνουν τα πολιτικά χαρακτηριστικά που αυτοί έχουν επιλέξει. Εν προκειμένω, μόνο όσοι κατ’ αυτούς είναι αναρχικοί (και όχι «ρεφορμιστές αναρχικοί», «αριστεροί» κτλ). Έτσι, στο όνομα αυτής της ιδεολογικής καθαρότητας και ηθικής υπεροχής, δικαιολογούνται πράξεις, όπως η εισβολή σ’ έναν κατειλημμένο χώρο.
Για εμάς, το ζήτημα της αλληλεγγύης αφορά ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια και δεν μπορεί να αποτελεί προϊόν ιδιοποίησης από κανέναν. Αντίθετα, όπως έχει αποδείξει η εμπειρία αγώνων του παρελθόντος, η αλληλεγγύη έχει αντίκρισμα όταν αποτελεί τόπο συνάντησης των καταπιεσμένων ενάντια σε επιθετικές κρατικές πολιτικές (π.χ. το υπάρχον καθεστώς εξαίρεσης).
Θεωρούμε απαραίτητο να ανοίξει ένας κινηματικός διάλογος συλλογικοτήτων και ατόμων γύρω από αυτές τις πρακτικές, να σταματήσει να αποτελεί θέμα ταμπού, έτσι ώστε να προχωρήσουμε ένα βήμα μπροστά και να αναδείξουμε την κοινωνική δυναμική που μπορούν να αποκτήσουν οι εκάστοτε αγώνες. Επίσης, μπορεί να αποτελέσει έναυσμα για την επανανοηματοδότηση της έννοιας της αλληλεγγύης στην προοπτική της κοινωνικής απελευθέρωσης.
Υ.Γ. Σεβόμενοι τον αγώνα των απεργών πείνας, συμμεριζόμενοι πλήρως τα αιτήματά τους και θεωρώντας τους εαυτούς μας κομμάτι του κινήματος αλληλεγγύης, επιλέξαμε να μη δημοσιοποιήσουμε τις θέσεις μας για την κατάληψη της Νομικής και την εισβολή στο ΑΚΝ όσο η απεργία βρισκόταν σε εξέλιξη. Η έκβαση της με την ικανοποίηση των περισσότερων αιτημάτων των πολιτικών κρατουμένων, δεν συνεπάγεται ούτε την άρση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης ούτε την άρση των άθλιων συνθηκών φυλάκισης. Μας δίνει, όμως, δύναμη, για να συνεχίσουμε τον αγώνα αυτόν.
Τη Δευτέρα 18 /5 γίναμε μάρτυρες του εμπρησμού του θεάτρου της ρεματιάς αλλά και της ρεματιάς της ίδιας. Ως συλλογικότητα θεωρούμε χρέος μας να τοποθετηθούμε επί του θέματος όχι μόνο εξ αιτίας της αυτονόητα οργανικής σχέσης που έχει η ρεματιά με την Κατάληψη κτήματος Πραποπούλου, αλλά κυρίως λόγω του οτι η προάσπιση της, όπως άλλωστε και η προάσπιση όλων των δημόσιων και ελεύθερων χώρων στην ευρύτερη περιοχή του Χαλανδρίου έχει για μας τεράστια αξιακή σημασία και αποτελεί έναν από τους κεντρικούς άξονες της δράσης μας.
