Στις 28 Ιανουαρίου δημοσιεύσαμε κοινή ανακοίνωση για τις εργασιακές συνθήκες και τις πρακτικές της ΜΚΟ ΕΚΠΟΣΠΟ ΝΟΣΤΟΣ. Η διοίκηση της ΜΚΟ βιάστηκε να απαντήσει, επιχειρώντας να μας δώσει μαθήματα πολιτικής οικονομίας και να δημιουργήσει σύγχυση και εντυπώσεις περί «σκοτεινών συμφερόντων» και «μικρο-πολιτικών παιχνιδιών». Η καλύτερη απάντηση «εκ μέρους μας» ήταν η συνέχιση των διεκδικήσεων των εργαζομένων!

Όσον αφορά στο Δημοτικό Λαχανόκηπο στις Αχαρνές, ο ΝΟΣΤΟΣ ουσιαστικά παραδέχεται στην απαντητική ανακοίνωσή του τη μη υλοποίησή του και την αποδίδει στο συνεργαζόμενο Δήμο. Το αρμόδιο Υπουργείο ενημέρωσε το ΝΟΣΤΟ για τη μη παράταση του προγράμματος στις 30/12/2014, αλλά η ΜΚΟ κατέθεσε ένσταση και ανανέωσε τις συμβάσεις των εργαζομένων. Οι συνθήκες εργασίας όμως δεν βελτιώθηκαν, ενώ οι 40 οικογένειες μακροχρόνια ανέργων μάταια περίμεναν να λάβουν αγροτεμάχιο για να καλλιεργήσουν.

Ταυτόχρονα η ΜΚΟ έπαψε να καταβάλει τη μισθοδοσία ήδη από το Νοέμβριο του 2014, με πρόφαση την καθυστέρηση της αντίστοιχης χρηματοδότησης από το Υπουργείο Εργασίας. Το Μάρτιο οι εργαζόμενοι, έχοντας ξεμείνει από «περίσσευμα καρδιάς», το οποίο ζητά η ΜΚΟ ΝΟΣΤΟΣ από όλους τους εργαζομένους της, ήρθαν σε επαφή με το ΣΒΕΜΚΟ και προσέφυγαν στην Επιθεώρηση Εργασίας. Εκεί η διοίκηση της ΜΚΟ επανέλαβε την πάγια θέση της περί «μη ύπαρξης εργοδοσίας» και «μη δυνατότητας καταβολής των μισθών, εφόσον δεν έχει κέρδος και ιδίους πόρους». Όπως ήταν αναμενόμενο, η Επιθεώρηση Εργασίας δεν συγκινήθηκε από την «αυτοθυσία» της διοίκησης, αλλά αντίθετα επέβαλε καταβολή των δεδουλευμένων πέντε μηνών εντός 15 ημερών.

Η ΕΚΠΟΣΠΟ ΝΟΣΤΟΣ κατέβαλε αρχικά τους δύο μισθούς, αλλά στη συνέχεια –και εφόσον η παράταση του Προγράμματος δεν δόθηκε από το Υπουργείο- με υπόμνημά της στην Επιθεώρηση ισχυρίζεται ότι εάν μπορέσει, θα καταβάλει τους μισθούς το Δεκέμβριο του 2015! Κατά του νόμιμου εκπροσώπου της ΜΚΟ ασκήθηκε ποινική δίωξη, αλλά οι διεκδικήσεις των εργαζομένων δεν σταμάτησαν εκεί. Στις 3 Απριλίου, λίγο πριν από τη λήξη του ωραρίου εργασίας, οι εργαζόμενοι ενημερώθηκαν με e-mail για τη λήξη του προγράμματος. Οι επωφελούμενοι, ωστόσο, δεν ενημερώθηκαν επίσημα ποτέ ότι θα πάψουν να εξυπηρετούνται!

Παράλληλα, η συνάδελφος που παραιτήθηκε τον Οκτώβριο του 2014 για λόγους αξιοπρέπειας, κατέθεσε αγωγή κατά της ΜΚΟ, καταγγέλλοντας τις συνθήκες εργασίας που την εξώθησαν σε παραίτηση. Συγκεκριμένα, η απαίτηση για παροχή υπηρεσιών πέραν του ωραρίου και των προβλεπόμενων ημερών με πρόσχημα την «προσφορά στο κοινό καλό και την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της ανθρωπιστικής κρίσης», η απαξίωση της εργασίας των εργαζομένων, τους οποίους η διοίκηση επιμένει να αποκαλεί «επωφελούμενους του προγράμματος» και οι ψυχολογικοί εκβιασμοί για διεκπεραίωση εργασιών εκτός του καθηκοντολογίου, συνιστούν το ακριβές πλαίσιο εργασιακών συνθηκών στο ΝΟΣΤΟ. Και είναι ακριβώς αυτή η αλλαγή των όρων και συνθηκών εργασίας, όπως ορίζονταν  στη σύμβαση που είχε υπογράψει, η μη υλοποίηση του έργου και η αντιδεοντολογική αντιμετώπιση των άνεργων και άπορων επωφελούμενων που συνιστούν εξώθηση σε παραίτηση της συναδέλφου.

Και επειδή δεν πτοούνται, ακριβώς οι ίδιες πρακτικές ακολουθούνται και στο νέο πρόγραμμα «ΝΟΣΤΟΣ_Κοινωνικές Δομές Αντιμετώπισης της Φτώχειας στο Δήμο Αθηναίων», το οποίο υλοποιείται σε σύμπραξη των ΜΚΟ ΝΟΣΤΟΣ, ΑμΚΕ ΙΑΣΙΣ και ΧΕΝ Ελλάδος. Μπορεί οι τρεις ΜΚΟ να διατείνονται σε κάθε ευκαιρία ότι «έβγαλαν από την ανεργία 45 επωφελούμενους», αλλά οι 45 εργαζόμενοι και εργαζόμενες του προγράμματος δουλεύουν τρεις μήνες απλήρωτοι, ενώ ο ΝΟΣΤΟΣ και η ΙΑΣΙΣ δεν τους έχουν καταβάλει ούτε καν το δώρο Πάσχα. Παράλληλα, αρκετοί εργαζόμενοι του συσσιτίου απασχολούνται σε άλλες δομές της ΜΚΟ, καθώς ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί η εγκατάσταση του ρεύματος στην κουζίνα του προγράμματος, ενώ ψυχολογικοί –αλλά και πιο παραδοσιακοί- εκβιασμοί δίνουν και παίρνουν.

Και για να ανταποδώσουμε το μάθημα πολιτικής οικονομίας, επαναλαμβάνουμε ότι όσο δουλεύουμε υποαμειβόμενοι ή απλήρωτοι, όσο η εργασία μας υποτιμάται, όσο δεχόμαστε απειλές για τη διεκδίκηση των αυτονόητων εργασιακών μας δικαιωμάτων, η εκμετάλλευση υφίσταται. Οι διοικήσεις των ΜΚΟ μπορεί να μην αμείβονται, αλλά είναι εργοδότες και ο μοναδικός υπόχρεος απέναντί μας. Είμαστε εργαζόμενοι, ούτε εθελοντές, ούτε συνεργάτες, ούτε επωφελούμενοι και το έργο των ΜΚΟ το φέρουμε εμείς εις πέρας.

Η ΕΣΕ Αθήνας και το ΣΒΕΜΚΟ στηρίζουν τις διεκδικήσεις των εργαζομένων για καταβολή αποζημιώσεων και δεδουλευμένων. Υπό όποιο καθεστώς και αν δουλεύουμε, όποια νομική μορφή και αν έχει η εργοδοσία μας, απαιτούμε σεβασμό των εργασιακών μας δικαιωμάτων και εντέλει της αξιοπρέπειάς μας και θα συνεχίσουμε να το διεκδικούμε με αγώνες στους χώρους δουλειάς.

Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Αθήνας

Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις ΜΚΟ – ΣΒΕΜΚΟ

Λίγο μετά τις 22:00 περίπου 50 άτομα κινήθηκαν στην παλιά πόλη μοιράζοντας κείμενα των 5 εργαζομένων, αλλά και των “Αλληλέγγυων από το χώρο του επισιτισμού” , πετώντας τρικάκια και ενώ παράλληλα γινόταν και αφισοκόλληση. Κατέληξαν στο εν λόγω μεζεδοπωλείο και για μισή ώρα περίπου φώναζαν συνθήματα αλληλεγγύης, ενημέρωναν τους πελάτες και τους διερχόμενους για το ζήτημα. Κάποιοι μάλιστα από τους πελάτες στάθηκαν στο πλευρό των εργαζομένων, αποχωρώντας επιδεικτικά από το κατάστημα. Ο κόσμος τέλος, συνέχισε την αφισοκόλληση και το μοίρασμα κειμένων στην παλιά πόλη των χανίων.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΚΟΥΤΟΥΡΟΥΚΙ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΣ

…συνεχίζεται

τα κείμενα που μοιραζόντουσαν:

το μεζεδοπωλείο “το κουτουρούκι” αλλάζει…
εκτός από μεζέδες και ρακές
σερβίρει και ομηρία εργαζομένων

“Το κουτουρούκι” είναι μία επιχείρηση που χρόνο με το χρόνο αυξάνει το τζίρο της και αυτό το ξέρουμε καλά εμείς οι εργαζόμενοι, αλλά και οι συχνοί πελάτες του, που είδαν την εξέλιξή του. Το ότι σε αυτήν την αύξηση συμβάλαμε τα μέγιστα εμείς οι σκληρά εργαζόμενοι, το γνωρίζουν και οι πέτρες. Παρόλα αυτά, η εργοδότρια προχώρησε τον Νοέμβριο που μας πέρασε σε αιφνίδια διακοπή της λειτουργίας της επιχείρησής της, χωρίς να καταγγείλει τις συμβάσεις εργασίας μας και χωρίς να μας καταβληθούν οι αποζημιώσεις. Όσο για δώρα, επιδόματα, προσαυξήσεις κ.τ.λ., υπήρχε σιγή ιχθύος.
Κατά την διάρκεια της λειτουργίας του καταστήματος, δημιουργήθηκαν δεσμοί αλληλεγγύης και ισότητας μεταξύ των εργαζομένων, και μέσα από συλλογικές διαδικασίες έγιναν μικρές και μεγάλες διεκδικήσεις, από τα πουρμπουάρ και το ίδιο μεροκάματο για όλους, μέχρι το δικαίωμά μας στην απεργία. Στην τελευταία μας συνάντηση, η εργοδότρια δεσμεύτηκε για την επιστροφή όλων μας στην εργασία, κατά την επαναλειτουργία του καταστήματος. Όσο για το δώρο Χριστουγέννων η απάντηση που πήραμε ήταν ότι πάει διακοπές με δανεικά…Κατά την περίοδο που το κατάστημα παρέμεινε κλειστό, επιχειρήθηκε με πολλούς τρόπους η επικοινωνία με την εργοδότρια για να διευκρινιστεί η ημερομηνία επαναλειτουργίας της επιχείρησης, αλλά και για να μας καταβληθούν χρωστούμενα δεδουλευμένων, καθώς κανείς μας δεν δουλεύει από χόμπι, αλλά για να ζήσει. Αυτό δεν κατέστη εφικτό, καθώς η εργοδότρια απέφευγε με κάθε τρόπο την επικοινωνία μαζί μας, ενώ ταυτόχρονα διέρρεε μέσω τρίτων, ότι δεν θα συνεχίσει να μας απασχολεί στην επιχείρηση της. Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, οδηγηθήκαμε για πρώτη φορά στην επιθεώρηση εργασίας, για μία συνάντηση μαζί της με σκοπό την δέσμευσή της για την συνέχιση της απασχόλησής μας στο Κουτουρούκι. Η συνάντηση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ αφού η ίδια έλειπε. Εντωμεταξύ η εργοδότρια μας και χωρίς προηγουμένως να καταγγείλει τις συμβάσεις εργασίας μας καταβάλλοντας μας ταυτόχρονα και τις νόμιμες αποζημιώσεις μας, προχώρησε στην επαναλειτουργία του καταστήματος με άλλους εργαζόμενους που προσέλαβε στη θέση μας, αφήνοντας μας σε εργασιακή εκκρεμότητα, ενώ ούτε καν συζητά την εξόφληση των οφειλομένων αποδοχών μας. Μετά τη επαναλαμβανόμενη απαξίωση και κοροϊδία της, προσφύγαμε στην επιθεώρηση εργασίας, αυτή τη φορά για καταγγελία, διεκδικώντας όλα τα παρακάτω:

Την συνέχιση της απασχόλησής μας στην επιχείρηση.

Την άμεση εξόφληση των οφειλομένων δώρων εορτών, αδειών, επιδομάτων αδειών, προσαυξήσεων εργασίας Κυριακών, αργιών, νυχτερινής εργασίας και υπερεργασιακής απασχόλησης, καθώς και αποζημίωσης για υπερωριακή απασχόληση.

Η διεκδίκηση των παραπάνω αποτελεί για εμάς ζήτημα αξιοπρέπειας αλλά και επιβίωσης. Δεν αναγνωρίζουμε σε κανένα αφεντικό (εναλλακτικό και μη) να ‘απολύει’ εκδικητικά και καταχρηστικά εργαζόμενους για συνδικαλιστικούς λόγους. Σπάμε τη σιωπή και αντιδρούμε με δεσμούς αλληλεγγύης, μέσα από συλλογικές διαδικασίες για τα αυτονόητα.

 
ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΧΡΩΣΤΟΥΜΕΝΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ

ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ

Χανιά, Απρίλης 2015

οι 5 εργαζόμενες/οι

ΚΟΥΤΟΥΡΟΥΚΙ: Η ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΒΕΒΑΙΏΝΕΙ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ

Όσοι από εμάς  εργαζόμαστε στον επισιτισμό ξέρουμε πολύ καλά τι πάει να πει υποτίμηση της εργασίας και υποβάθμιση των ζωών μας. Να σε ρίχνουν συνεχώς στα φράγκα με κάθε τρόπο, να κάνεις απλήρωτες υπερωρίες, αργίες, νυχτερινά, να έχεις μισά ή καθόλου ένσημα, ευέλικτα ωράρια, ανύπαρκτα δώρα και επιδόματα, ακόμη και να σου βάζουν χέρι στα μπουρμπουάρ. Κι από συμπεριφορά άλλο τίποτα. Τις συνθήκες αυτές βιώνουμε όλοι μας, λίγο-πολύ  εδώ και χρόνια. Η ”οικονομική κρίση” ας πούμε, για μας ήρθε νωρίτερα. Τώρα πια τα αφεντικά ρίχνουν  κι άλλο τα μεροκάματα, και σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη επιδομάτων, συντίθεται ένα σκηνικό του στυλ ” τόσα στο χέρι και τίποτε άλλο”. Αυτή είναι η πραγματικότητα στην πόλη των Χανίων το 2015, με τα μεροκάματα σε ορισμένες πιάτσες να αγγίζουν τα 20 ευρώ.

Όλοι το ξέρουν ότι, αν κατά τη διαδικασία της συνέντευξης, αρχίσεις και μιλάς για στοιχειώδη δικαιώματα, επιδόματα κτλ, απλά δε θα προσληφθείς. Πρόκειται για μια εκβιαστική διαδικασία που προσπαθεί με ύπουλους τρόπους να επιβάλλει τη θέληση του εργοδότη ώστε να δίνει όσο λιγότερα γίνεται. Συχνά μας κάνουν ερωτήσεις άσχετες με τη δουλειά όπως πού μένουμε, αν είμαστε  ντόπιοι ή όχι, σκοπούς εγκυμοσύνης ή αν διαθέτουμε μεταφορικό μέσο.
Στην πράξη, δηλαδή, όταν ξεκινάμε να δουλεύουμε σε ένα μαγαζί καλούμαστε να κάνουμε μια ”συμφωνία” με το αφεντικό ή να δεχθούμε τους όρους που αυτός βάζει, μιας και η εργασία δεν αποτελεί για μας κάποιου είδους επιλογή αλλά αναγκαστική συνθήκη για να ζήσουμε. Θα παίρνεις τόσα – θα δουλεύεις τόσο – αυτή είναι η δουλειά. Συμφωνία, η οποία γίνεται πάντα υπό άνισους όρους λόγο της θέσης ισχύος του εργοδότη. Ένα ακόμα φαινόμενο που παρατηρείται, είναι η μερική ή και καθόλου ασφάλιση, με ωρομίσθιο 4 με 5 ευρώ, αφήνοντας έτσι την εντύπωση ότι ”ο εργοδότης πληρώνει καλά” ενώ στην πραγματικότητα εφόσον δεν πληρώνει δώρα, προσαυξήσεις ,άδειες, επιδόματα, νυχτερινά κτλ, το πραγματικό ωρομίσθιο πέφτει στα 2 με 3 ευρώ. Το εργασιακό πρότυπο της εποχής μας, δοκιμάζει τις αντοχές και ανοχές των εργαζομένων τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Συχνή είναι η ανάθεση υπέρογκων και ανέφικτων στόχων οι οποίοι πολλές φορές δημιουργούν ανταγωνισμούς μεταξύ των συναδέλφων.

Καλούμαστε λοιπόν όλοι εμείς που εργαζόμαστε ως σερβιτόροι, μάγειρες, διανομείς, λαντζιέρηδες κλπ να βάλουμε ”πλάτη” στο μαγαζί δουλεύοντας υποτιμημένοι. Οι δικαιολογίες πολλές. Έχει κρίση και το μαγαζί ”δε βγαίνει” (θαρρείς και όταν τα κέρδη ήταν μεγαλύτερα παίρναμε κάποιου είδους μέρισμα). Άλλες φορές επικαλούνται τις φιλικές σχέσεις με τον εργοδότη υποχρεώνοντάς μας συναισθηματικά “να βοηθήσεις το μαγαζί, για να σε βοηθήσει και αυτό”. Με τα αφεντικά δεν έχουμε κοινά συμφέροντα. Αυτοί κερδίζουν πολλά από όλους εμάς που “βγάζουμε” τη δουλειά. Καίγονται για να μη τους χαλάσει η μαγιά. Μας έχουν ανάγκη, ακόμη και αν χρειαστεί να μας δώσουν κατά καιρούς περισσότερα. Γνωρίζουν καλά τον ρόλο τους και μπορούν εύκολα να κλάψουν στον ώμο σου, όταν οι τζίροι τους μειώνονται. Άλλο τόσο εύκολα κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους όταν τα έσοδα τους αυξάνονται κατακόρυφα ,ενώ εσύ εξαντλείσαι δουλεύοντας για δύο.

Η επιχείρηση ”Το Κουτουρούκι” είναι μια ανάλογη περίπτωση η οποία εμφανίζεται με το πρόσωπο του ”καλού αφεντικού” δίνοντας στους εργαζόμενους “το πακέτο”  των 5 ευρώ. Οι εργαζόμενοι, με τον καιρό, είχαν δημιουργήσει δεσμούς αλληλεγγύης και κατανόησης μεταξύ τους, μέσα από κοινές συνελεύσεις και αποφάσεις, ενισχύοντας έτσι τους δεσμούς τους, εξαλείφοντας το φόβο προς το αφεντικό και ξεπερνώντας την υποκριτική συμφωνία της πρόσληψης ζητώντας μέρος των δικαιωμάτων τους. Το ότι στο χώρο του επισιτισμού, μας θεωρούν αναλώσιμους, το απέδειξε ακράδαντα η στάση της εργοδότριας στην εν λόγω επιχείρηση, με την εκδικητική απόλυση σε πέντε εργαζομένους της. Ως εργαζόμενοι στον επισιτισμό θεωρούμε αξιοπρεπή την στάση των 5 εργαζομένων στο «Κουτουρούκι» και δίκαιο τον αγώνα τους.

Αφεντικά και κράτος προσπαθούν να  εγκαταστήσουν μέσα μας και γύρω μας μια εργασιακή συνθήκη ξεκάθαρης βαρβαρότητας. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι εξουσιαστικές δομές οργανώνουν ,ελέγχουν και επιβάλουν την υποταγή κοιμίζοντας και εξαγοράζοντας συνειδήσεις. Ο στόχος τους είναι να δημιουργήσουν άτομα-αντικείμενα χωρίς καν λόγο. Όντα καχύποπτα, ανταγωνιστικά, φοβικά, δουλικά, άβουλα και απομονωμένα .Όντα προβλέψιμα και διαχειρίσιμα για ολική εκμετάλλευση. Να μην τους αφήσουμε. Να εναντιωθούμε στην εγωπάθεια, την υποκρισία και την απληστία των αφεντικών. Ο ρόλος μας εδώ είναι να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν και να μην δεχόμαστε τα μισά νιώθοντας ότι μας κάνουν χάρη. Η συλλογικότητα και η αλληλεγγύη είναι το όπλο των εργαζομένων απέναντι στην απληστία των αφεντικών. Τα συμφέροντά μας είναι κοινά και οφείλουμε να τα υπερασπιστούμε για τους αγώνες που δόθηκαν και για αυτούς που θα δοθούν. Πλήρης ασφάλιση ,αξιοπρεπή μεροκάματα, ταξική συνείδηση στο χώρο εργασίας είναι μερικά από αυτά.

• ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΧΡΩΣΤΟΥΜΕΝΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ
• ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
  ΣΤΟ “ΚΟΥΤΟΥΡΟΥΚΙ”
• ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΓΙΑ ΟΤΙ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ

Αλληλέγγυοι/ες από το χώρο του επισιτισμού.

«ΠΑΝΟΡΑΜΙΞ» – ΑΠΛΗΡΩΤΙΞ – ΚΑΤΑΜΑΥΡΟΕΡΓΑΤΙΞ

Η συναδέλφισσα Σ. Ν. εργάστηκε στο σουβλατζίδικο «Πανοραμίξ» στην οδό Μεσολογγίου 4 στα Εξάρχεια,  του αφεντικού Ιωάννη Γεωργατσώνα. Ξεκίνησε στις 19 Αυγούστου 2014 και απολύθηκε στις 27 Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου. Εκείνη την ημέρα, αφού την έβαλε να κάνει την αναγκαία προετοιμασία για τη λειτουργία του μαγαζιού, την απέλυσε με ένα κλασσικό τέχνασμα: «Πήγαινε σπίτι σου να ξεκουραστείς και θα σου τηλεφωνήσω νά΄ρθεις για δουλειά». Η συναδέλφισσα δούλευε καθημερινά, χωρίς ένσημα, κάτι παραπάνω από 12 ώρες κατά μέσο όρο. Οι απαιτήσεις της, που αφορούν 57 απλήρωτα μεροκάματα, βραδινά, Κυριακές, υπερωρίες, δώρα και επιδόματα, υπολογίζονται συντηρητικά στο ύψος των 4.600 ευρώ περίπου! Από μια άλλη σκοπιά, βάσει των υπολογισμών του σωματείου, το αφεντικό έχει πληρώσει μέχρι σήμερα ποσά που αντιστοιχούν σε λιγότερο από   1,5 ευρώ την ώρα!!!! Παρόλα αυτά, το αφεντικό, είχε το απύθμενο θράσος να υποτιμήσει τα λεγόμενα της εργαζόμενης, να υπονοήσει ότι ψεύδεται και παραπλανά το σωματείο και να καυχηθεί ότι της έδινε 30 έως 40 ευρώ(προφανώς όταν θυμόταν να πληρώσει για τα εξαντλητικά μεροκάματα). Όλα αυτά, την ίδια στιγμή που παραδεχόταν, μπροστά σε μέλη του σωματείου, την «κουρεμένη» οφειλή του για τα απλήρωτα μεροκάματα, ύψους 800 ευρώ.

Στο ξεκίνημα της εργασίας της δούλευε από τις 3 το μεσημέρι έως τις 11 το βράδυ και με την υπόσχεση για ένσημα.

Όμως, τα δικαιολογητικά που προσκόμισε στο αφεντικό για την πρόσληψή της παρέμεναν για 2 μήνες πάνω στον πάγκο με τις χαρτοπετσέτες. Μετά τη διαμαρτυρία της εργαζόμενης για τα ένσημά της, παραπέμφθηκε στον ΟΑΕΔ για να βγάλει κάρτα ανεργίας ώστε να προσληφθεί με κάποιο (πιθανό) επιδοτούμενο πρόγραμμα, ενώ όταν έφερε την κάρτα ανεργίας πήρε την απάντηση: «Τώρα που την έβγαλες, δεν υπάρχει το πρόγραμμα». Λες και τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων ή θα είναι επιδοτούμενα ή δεν θα υπάρχουν καθόλου!

Σε ότι αφορά στο ωράριό της άλλαξε σύντομα προς το χειρότερο, εφόσον, συχνά πλέον η Σ, έπρεπε να ανοίγει το μαγαζί στις 12 το μεσημέρι και να μένει, τις περισσότερες φορές, μέχρι το μεταμεσονύχτιο κλείσιμο. Κάπως έτσι προέκυψαν για την εργαζόμενη τα 10ώρα και τα 14ώρα εργασίας, τα οποία φυσικά δεν συγκινούσαν το αφεντικό, καθώς ενίοτε, της έκανε παρατήρηση όταν καθόταν και  δυσφορούσε μαζί της όταν συζητούσε με πελάτες την πολύωρη παραμονή της στο μαγαζί. Το αποκορύφωμα της εκμετάλλευσης συνέβη μία από τις ημέρες που η εργαζόμενη έκλεινε μόνη της το μαγαζί και χάλασε το ρολό της πόρτας. Όταν έφτασε το αφεντικό και είδε ότι δεν μπορεί να φτιαχτεί, εξύβρισε την Σ. και της είπε να κάτσει να φυλάξει το μαγαζί μέχρι να φτιαχτεί η πόρτα το επόμενο πρωί! Έτσι, η εργαζόμενη εξαναγκάστηκε να παραμείνει μέχρι το επόμενο μεσημέρι στις 12 όπου και ξεκίνησε η επόμενη 16ωρη βάρδιά της. Με λίγα λόγια, η Σ. παρέμεινε στο κάτεργο «Πανοραμίξ» υπό καθεστώς «ομηρίας» επί 40,5 ώρες συνεχόμενα!

Το σωματείο, με τη φυσική παρουσία πολλών μελών του, ήρθε σε επικοινωνία με το αφεντικό στο χώρο του μαγαζιού για να του εκθέσει τις νόμιμες διεκδικήσεις της εργαζόμενης(καταβολή των δεδουλευμένων και καταχώρηση ενσήμων στο ΙΚΑ). Το ίδιο βράδυ, το αφεντικό τηλεφώνησε στην συναδέλφισσα αποκαλώντας το σωματείο «νταβατζήδες» και εκφράζοντας απειλές του τύπου «θα δεις τι θα πάθεις». Έτσι, το σωματείο παρενέβη ξανά, κάνοντας ξεκάθαρο στο αφεντικό ότι η εργαζόμενη δεν είναι μόνη και δεν εκφοβίζεται από κανέναν!

Η εργαζόμενη έχει προσφύγει στην επιθεώρηση εργασίας. Στα δύο πρώτα ραντεβού δεν προσήλθε το αφεντικό και έτσι ορίστηκε νέα τριμερής συνάντηση για την Τρίτη 28 Απριλίου στις 10 πμ.

Συνάδελφοι/ισσες, η εργασιακή εμπειρία της Σ. αποτελεί την καθημερινή συνθήκη ζωής για πολλούς/ές εργαζόμενους/ες στον κλάδο του επισιτισμού. Στην «εναλλακτική» περιοχή των Εξαρχείων συμβαίνουν οι ίδιες πρακτικές εκμετάλλευσης της εργασίας όπως και αλλού: εντατικοποίηση της εργασίας, χαμηλά μεροκάματα, λειψά ή ανύπαρκτα δώρα, μισά ή καθόλου ένσημα, ατομικές συμβάσεις εργασίας. Η αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων, η αντίσταση στους χώρους δουλειάς και η συλλογικοποίηση των αγώνων μας μέσα από διαδικασίες βάσης είναι ο τρόπος που μπορούμε να αλλάξουμε την παραπάνω κατάσταση και να διεκδικήσουμε ξανά την αξιοπρέπειά μας.

Η εργαζόμενη στο «Πανοραμίξ», ενώ δούλεψε για 127 μεροκάματα, 492 ώρες βράδυ, 206 ώρες Κυριακή και 544 ώρες υπερωρία, είναι σήμερα αόρατη για τις αρμόδιες υπηρεσίες που απευθύνεται για να δικαιωθεί, αφού το αφεντικό δεν της κολλούσε ένσημα.Καλούμε τους εργάτες και τις εργάτριες του επισιτισμού της περιοχής να σταθούν έμπρακτα στο πλευρό της Σ. και να επικοινωνήσουν με το σωματείο για να θέσουν τις  μαρτυρίες τους στην διάθεση της εργαζόμενης.

Για να καταστήσουμε τη Σ. και πάλι ορατή!

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ  ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ,

 ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

http://somateioserbitoronmageiron.blogspot.gr/2015/04/k.html

Ο συνάδελφος Δημήτρης, μέλος του σωματείου Σ.Β.Ε.Ο.Δ., εργάστηκε για τρεις μήνες στο κατάστημα “Mr. Hot Dog” στην περιοχή του Ζωγράφου, υπό το γνωστό σε όλους μας καθεστώς της ημιανασφάλιστης εργασίας (ασφάλιση για πενθήμερο τετράωρο, ενώ εργαζόταν από 48­  έως 53 ώρες την εβδομάδα).
Ο εργοδότης Χρήστος Παπαγεωργίου δήλωνε ευχαριστημένος από την εργασία του συναδέλφου μέχρι και την 21 Δεκεμβρίου 2014 οπότε ο Δημήτρης ζήτησε να του καταβληθεί το δώρο Χριστουγέννων αλλά και να ασφαλίζεται και να πληρώνεται βάση της εργατικής νομοθεσίας. Αν και αρχικά  ο συνάδελφος απειλήθηκε με απόλυση, στη συνέχεια ο εργοδότης άλλαξε τακτική και του πρότεινε μια νέα πενθήμερη οχτάωρη σύμβαση. Στο σωματείο πλέον γνωρίζουμε πως η τακτική αυτή, του μαστίγιου και του καρότου, ξεκινά σχεδόν πάντα με απειλές. Σε περίπτωση που δεν πιάσουν, οι εργοδότες πολύ συχνά επιλέγουν να θολώνουν τα νερά, συνήθως για να κερδίσουν χρόνο προκειμένου να συνέλθουν από την αναπάντεχη «απαράδεκτη απαίτηση» και να οργανώσουν την αντεπίθεσή τους.
Τις τρεις επόμενες εβδομάδες ο συνάδελφος εργάστηκε με πλήρη δικαιώματα, όσο αφορά τα ένσημα και τις αποδοχές, όταν ξαφνικά ο εργοδότης του κοινοποίησε την απόλυσή του με εξώδικο. Παράλληλα «εξήγησε» στο Δημήτρη πως η επιχείρηση «δε βγαίνει» να πληρώνει τους εργαζόμενους σύμφωνα με την εργατική νομοθεσία. Ο συνάδελφος προχώρησε σε καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας. Στην τριμερή συνάντηση που ακολούθησε ο κος Παπαγεωργίου ισχυρίστηκε ψευδώς πως ο συνάδελφος ήταν αγενής απέναντι στους πελάτες για να δικαιολογήσει την απόλυση. Του κατέβαλλε επίσης μέρος των οφειλών (δεν του έχουν καταβληθεί μέρος του δώρου καθώς και υπερωρίες­ , υπερεργασία). Το σωματείο παραβρέθηκε στην επιθεώρηση και στήριξε το συνάδελφο και τις διεκδικήσεις του.
Έγινε μάλιστα προσπάθεια από τους εκπροσώπους του σωματείου να πείσουν τον εργοδότη να επαναπροσλάβει το συνάδελφο, ο οποίος όμως παρέμεινε ανένδοτος. Στην Ελλάδα δυστυχώς αποτελεί καθεστώς η ανασφάλιστη και ημιανασφάλιστη εργασία (ειδικά στα καταστήματα επισιτισμού). Στην περιοχή του Ζωγράφου το φαινόμενο αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο λόγω του πλήθους των καταστημάτων ταχυεστίασης που, όταν δεν επιλέγουν να προσλάβουν μετανάστες που είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στις αυθαιρεσίες, επιλέγουν φοιτητές, οι οποίοι αντιμετωπίζουν την εργασία αυτή ως περιστασιακή και συνήθως είτε λόγω άγνοιας είτε λόγω έλλειψης ταξικής συνείδησης δε διεκδικούν τα νόμιμα δικαιώματά τους. Χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα στην περιοχή έχει υπάρξει το ταχυφαγείο-delivery GAMATO όπου παράλληλα με την ισοπέδωση της εργατικής νομοθεσίας συντριβόταν και η αξιοπρέπεια των εργαζομένων.
Εμείς που δουλεύουμε στα delivery και στο σύνολο του επισιτισμού ξέρουμε από πρώτο χέρι (όπως κι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι) πως καμιά κυβέρνηση και κανένας νόμος δε θα εξαλείψει αυτό το φαινόμενο. Μόνο εμείς οι ίδιοι μπορούμε με την οργάνωσή μας σε σωματεία βάσης, με αδιαμεσολάβητες ταξικές διεκδικήσεις, με καταγγελίες στις επιθεωρήσεις εργασίας, με συλλογικούς αγώνες, με ταξική συνείδηση και περηφάνια για την τάξη μας.

                                                                               ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΙΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ

Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου – Φλεβάρης 2015

 http://www.sveod.gr/index.php/16-nea-kai-anakoinwseis/nea-kai-anakoinwseis/133-mr-hotdog

Η εκδικητική απόλυση της εργαζόμενης Ελένης Σ. στο σούπερ μάρκετ «ΑΒ Βασιλόπουλος» φέρνει για μια ακόμη φορά στο προσκήνιο τα προβλήματα και τις παθογένειες ενός μεγάλου τμήματος του συνδικαλιστικού κινήματος και της λειτουργίας αυτού κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Ζητήματα με τα οποία βρισκόμαστε αντιμέτωποι στην προσπάθειά μας να σηκώσουμε το συλλογικό, εργατικό μας ανάστημα μέσα στους χώρους δουλειάς
Μέσα από το ξεδίπλωμα του αγώνα για την επαναπρόσληψη της απολυμένης συναδέλφισσας αλλά και μέσα από την επικοινωνία με εργαζόμενους από τα καταστήματα του ΑΒ, είμαστε σε θέση να πούμε με υπευθυνότητα ότι το σωματείο με την επωνυμία «ΕΝΩΣΗ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΤΡΟΦΙΜΩΝ & ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ ΑΘΗΝΩΝ-ΠΕΙΡΑΙΩΣ» που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει και εκφράζει τους εργαζόμενους στο σούπερ μάρκετ ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ, είναι ένα σωματείο «φάντασμα».
Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για ένα σωματείο χωρίς αιτήσεις εγγραφής, χωρίς κατάλογο μελών, χωρίς εισφορές από τα μέλη του. Κανείς από τους συναδέλφους μας δεν έχει δει τα μέλη του Δ.Σ. σε καμία εργατική κινητοποίηση ή διεκδίκηση ενώ πρακτικά, το σωματείο παραμένει αόρατο και στο συγκεκριμένο αγώνα της συναδέλφισσας Ελένης. Για την ακρίβεια, μέλη του σωματείου αυτού αποτελούν υψηλόβαθμα διοικητικά στελέχη της εν λόγω εταιρίας καθώς και περιφερειάρχες και διευθυντές καταστημάτων. Παραδειγματικά αναφέρουμε τον κ.Σιαμπάνη, υψηλόβαθμο διοικητικό στέλεχος στην διεύθυνση προσωπικού, και τον κ.Ξενιουδάκη, περιφερειακό διευθυντή της αλυσίδας που ενώ αποτελούν «εκλεγμένα» μέλη του Δ.Σ του σωματείου, κατέχουν διοικητικές θέσεις που προωθούν την στυγνή εκμετάλλευση των εργαζομένων και αποφασίζουν απολύσεις και βλαπτικές μεταβολές για τους συναδέλφους. Μάλιστα, ο κ.Ξενιουδάκης το Σάββατο 21/3 πήρε το ρόλο ρουφιάνου της εργοδοσίας σε παρέμβασή μας στο κατάστημα του «ΑΒ Βασιλόπουλου» Χολαργού όπου μαζί με τον διευθυντή προσωπικού Διαμαντόπουλο και μια ντουζίνα σεκιουριτάδες παρακολουθούσαν τις αντιδράσεις των συναδέλφων μας.
Μάλιστα, οι διαδικασίες των εκλογών του σωματείου γίνονται υπό την «παρότρυνση» προϊσταμένων και διευθυντών της επιχείρησης που υποδεικνύουν κιόλας στους εργαζόμενους ποιους από τους υποψηφίους πρέπει να στηρίξουν. Ουσιαστικά, μιλάμε για ένα εργοδοτικό φερέφωνο, όπλο στα χέρια της εργοδοσίας το οποίο εκβιάζει τους εργαζόμενους με το φόβο της απόλυσης να ψηφίζουν στις εκλογές και μάλιστα συγκεκριμένους υποψηφίους.
Είμαστε πλέον σε θέση να πούμε με σιγουριά ότι η άρνηση της συναδέλφισσας Ελένης Σ. τον περασμένο Νοέμβριο να λάβει μέρος σε αυτή την κωμωδία μη ψηφίζοντας, αποτέλεσε μια από τις κρίσιμες αφορμες ώστε να στοχοποιηθεί και να μπει στη «μαύρη λίστα» της διοίκησης ως «μη συνεργάσιμη». Βέβαια, σημαντικότερη αφορμή αποτέλεσε η ίδια η αξιοπρεπής στάση της συναδέλφισσας να ζητήσει όσα δικαιούνται στο εργασιακό της χώρο (με βάση και την σύμβαση εργασίας της): το 10λεπτο διάλειμμα, τις απλήρωτες υπερωρίες, τον σεβασμό από τους προϊστάμενούς της.
Το προαναφερθέν σωματείο είναι μέλος της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ και οι εκπρόσωποί τους συμμετέχουν κανονικά στις αρχαιρεσίες της. Εκτιμούμε ότι το γεγονός αυτό εγείρει πολλαπλά ερώτημα που απαιτούνται άμεσες, δημόσιες και ξεκάθαρες απαντήσεις
Ερωτάται λοιπόν η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος:
– Θα κάνει κάτι με τα σωματεία-φαντάσματα που είναι μέλη της και φυσικά με το συγκεκριμένο έκτρωμα που προασπίζει τα συμφέροντα της εργοδοσίας αντί αυτών των εργαζομένων;
– Θα κάνει ανεκτή την εκδικητική απόλυση μιας εργαζόμενης στο εμπόριο επειδή δεν ψήφισε σε ένα εργοδοτικό σωματείο που συμμετέχει στην Ο.Ι.Υ.Ε;
– Θα συμμετάσχει ενεργά και με οποιονδήποτε τρόπο στον αγώνα που δίνει η Ελένη Σ. εδώ και σχεδόν ένα μήνα για την επαναπρόσληψή της, υποστηριζόμενη από συναδέλφους-ισσες, από τό κλαδικό σωματείο της Αθήνας, από άλλα εργατικά σωματεία, συλλογικότητες, συνελεύσεις και αλληλέγγυους σε όλη την Ελλάδα;

Καλούμε τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες που εργάζονται στην επιχείρηση «ΑΒ Βασιλόπουλος» να γνωστοποιήσουν την ύπαρξη του εργοδοτικού σωματείου σε όλους τους εργαζόμενους. Να μην επιτρέψουν τη νομιμοποίησή του σοτυς χώρους εργασίας, να βάλουμε όλοι μαζί ένα φρένο στην ασυδοσία των εργοδοτών και τις εκδικητικές απολύσεις. Τους καλούμε να συμμετέχουν ενεργά στις κινητοποιήσεις για την επαναπρόσληψη της συναδέλφισσας Ελένης Σ. Οι διεκδικήσεις του αγώνα αυτού αφορά όλους τους εργαζόμενους στο χώρο του εμπορίου γιατί υπερασπίζεται τα βασικά εργασιακά δικαιώματα όλων των εργαζομένων, υπερασπίζεται την αξιοπρέπεια μέσα στους χώρους δουλειάς.

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ-ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
orthostasia.wordpress.com / orthostasia@yahoo.gr

την πεμπτη 5/3/15 το σωματειο προχωρησε σε ανακοινωμενη απο τα πριν παρεμβαση στην pizza panda, απαιτωντας την επαναπροσληψη των 2 διανομεων που εχουν απολυθει. γυρω στα 65 ατομα, παρα την συνεχη βροχωπτωση με 4 πανο, απο το σβεδι, το συνελευση βασης στον κλαδο του επισιτισμου, την εσε ιωαννινων και το ΝΑΡ – νκα.  την ερχομενη πεμπτη 19/3/15 θα ακολουθησει και νεα παρεμβαση και αυτη τη φορα ανακοινωμενη.επισης την παρασκευη 13/3/15, το βραδακι στην περιφερεια ιωαννινων, μοιραστηκαν κειμενα ενημερωσης, για το θεμα, καθως και του καινουργιου τευχους του περιοδικου, που εκδιδει το σωματειο, ¨ραχατι¨. ακολουθουν φωτογραφιες απο την παρεμβαση.

Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Διανομέων Ιωαννίνων

Άφαντος και ανενόχλητος παραμένει ο διαχειριστής – ενοικιαστής του τίτλου της Ελευθεροτυπίας – enet.gr Χάρης Οικονομόπουλος. Παράλληλα αναμένεται η απόφαση της εκδίκασης των ασφαλιστικών μέτρων και η απόφαση της Επιθεώρησης Εργασίας.

Για μήνες απλήρωτοι οι εργαζόμενοι (δεδουλευμένα και Δώρο Χριστουγέννων), βιώνουν παράλληλα το πειρατικό λοκ άουτ, ενώ η τελευταία κατάσταση ενσήμων που στάλθηκε στο ΕΤΑΠ ΜΜΕ ήταν το Δεκέμβριο του 2014.

Η εταιρεία ΤΡΙΤΗ ΟΨΗ του προέδρου του ελληνοβρεττανικού επιμελητηρίου Χ. Οικονομόπουλου, παραμένει ενεργή και ο ίδιος απολαμβάνει την «ασυλία» περιφρονώντας εργαζόμενους και θεσμικά πλαίσια.

Οι εργαζόμενοι παραμένουν μάχιμοι και προχωρούν στη σύσταση συνεταιριστικού σχήματος, που θα «τρέξει» την ιστοσελίδα τους http://www.enetpress.gr, συνεχίζοντας να δίνουν το παρόν στη μάχη της ενημέρωσης.

Αναδημοσίευση από ertopen

Η αδιαλλαξία της εργοδοσίας στο «κάτεργο» QCS IKE (Quality Call Sales) δε θα μείνει αναπάντητη!
Τετάρτη 04/03, όλοι στα γραφεία της QCS, στις 5:00 μμ, Πατησίων 48
Πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 27/02, παρέμβαση στην εταιρεία QCS IKEαπό το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών για την απόλυση δύο συναδέλφων. Οι εργοδότες φάνηκαν αδιάλλακτοι, δηλώνοντας μάλιστα ότι «προτιμούν να κλείσει η εταιρεία, παρά να επαναπροσλάβουν τους «αντιπαραγωγικούς» συναδέλφους»!

Η πραγματικότητα είναι ότι στην συγκεκριμένη εταιρία οι συνθήκες εργασίας είναι αυτές ενός σύγχρονου κάτεργου. 4 ώρες εργασία, 400 κλήσεις ημερισίως, για 250 ευρώ μηνιαίο μισθό. Με τέτοιους μισθούς ψίχουλα, με διαρκείς απειλές και πίεση σχετικά με την παραγωγικότητα των συναδέλφων, με παρακολούθηση των εργαζομένων με κάμερες προκειμένου να διασφαλίζεται η εντατικοποίηση της εργασίας.

Πριν ακριβώς ένα μήνα η εργοδοσία είχε απολύσει πάλι τον συνάδελφο Κ.Φ., αλλά έπειτα από κινητοποίηση που πραγματοποιήθηκε αναγκάστηκε να τον επαναπροσλάβει. Όμως η εργοδοσία δεν «ξεχνά». Πριν καλά-καλά περάσει ένας μήνας, σε μια επίδειξη στυγνής εκδικητικής πρακτικής, προχώρησε στην απόλυση του συναδέλφου.
Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών δηλώνει κατηγορηματικά ότι δεν πρόκειται να σταματήσει των αγώνα μέχρι την επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων μας. Καταγγέλλουμε την εταιρεία QCS IKE για τις συνθήκες γαλέρας που έχει επιβάλλει, για την τρομοκρατία και την αυθαιρεσία απέναντι στους εργαζόμενους.

Καμία απειλή, καμία απόλυση να μην μείνει αναπάντητη. Και δεν θα μείνει! Αύριο όλοι στα γραφεία της QCS, να σπάσουμε τον τσαμπουκά στα αφεντικά!

Απαιτούμε την άμεση επαναπρόσληψη των συναδέλφων!

Κανένας εργαζόμενος μόνος του, με συλλογικούς αγώνες σπάμε την εργοδοτική τρομοκρατία.

Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών καταγγέλλει την παράνομη και καταχρηστική απόλυση. Η εργοδοσία της ELPHO απέλυσε την εργαζόμενη με πρόφαση τη «μη ικανοποιητική απόδοση» ακριβώς μια μέρα μετά την άρνησή της να δουλέψει την Κυριακή της Αποκριάς αλλά και τις επόμενες τρεις Κυριακές αδήλωτα και «μαύρα».

Η εργοδοσία της ELPHO έχει δημιουργήσει ένα κάτεργο τρίμηνης διάρκειας για τις «ανάγκες» του έργου «Ψηφιακές Υπηρεσίες Δημόσιας Περιουσίας και Εθνικών Κληροδοτημάτων (Ψ.Υ.-ΔΗ.ΠΕ.Ε.Κ.)» του Υπουργείου Οικονομικών. Σκοπός της να αποκομίσει το μέγιστο κέρδος από τη μέγιστη δυνατή εκμετάλλευση δεκάδων τεχνικών για το τρίμηνο Ιανουαρίου –Μαρτίου και για αυτό το λόγο επινόησε και χρησιμοποιεί πολλές μεθόδους:

• Εργασία 6 ημερών την εβδομάδα, πέντε ημέρες (καθημερινές) 7ωρο και το Σάββατο 5ωρο.

• Πρόσληψη με σύμβαση αορίστου χρόνου με τον κατώτατο μισθό και ταυτόχρονη υπογραφή του εντύπου «οικειοθελούς αποχώρησης» για τέλη Μάρτη οπότε και ολοκληρώνεται το έργο.

• Πρόσληψη με ΔΠΥ για όσους τεχνικούς έχουν μπλοκάκι, για τις ίδιες θέσεις εργασίας. Πληρωμή «με το κομμάτι» που οδηγεί σε ξέφρενη εντατικοποίηση προκειμένου να βγει το μεροκάματο. Για τους «συνεργάτες» η εργοδοσία απαλλάσσεται από την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών ενώ θεωρεί ότι έχει «λυμένα» τα χέρια της όσον αφορά τη δυνατότητα απόλυσής τους στο τέλος του τριμήνου.

• Αξιοποίηση εξωτερικών συνεργατών για εργασία «από απόσταση» (τηλεεργασία δηλαδή) στο ίδιο έργο με πληρωμή «με το κομμάτι».

• Απαγόρευση λήψης άδειας για οποιοδήποτε λόγο κατά τη διάρκεια του τριμήνου. Οι εργαζόμενοι για οποιαδήποτε τυχόν απουσία από τη δουλειά υποχρεώνονται να αναπληρώσουν τις χαμένες ώρες δουλεύοντας εξαντλητικές απλήρωτες υπερωρίες τις επόμενες ημέρες.

• Τέλος ζητήθηκε «προαιρετικά» από τους εργαζόμενους να εργαστούν «αδήλωτα» για τέσσερις Κυριακές ένα επιπλέον 7ωρο έναντι 30 ευρώ την ημέρα. Πρακτικά η εταιρεία θέλησε να επιβάλλει 7ήμερη εργασία.

Η καταστρατήγηση όσων εργασιακών δικαιωμάτων έχουν απομείνει, η αξιοποίηση όποιας δυνατότητας δίνει το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο για την ευέλικτη εργασία αλλά και η «εφευρετικότητα» μεθόδων για τη μέγιστη δυνατή εκμετάλλευση των εργαζομένων δεν αποτελούν εξαίρεση ή πρωτοτυπία αλλά τον κανόνα που επιδιώκει να επιβάλλει η εργοδοσία σε κάθε χώρο δουλειάς προκειμένου να αυξήσει την κερδοφορία της.

Η ανταγωνιστικότητα και η ανάκαμψη της οικονομίας θα στηριχτούν πάνω στην ισοπέδωση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και την ένταση της εκμετάλλευσης. Αυτός είναι ο πραγματικός στόχος των «μεταρρυθμίσεων» που προωθoύν κεφάλαιο-ΕΕ-ΔΝΤ και θέλουν να συνεχιστούν γιατί αποτελούν όρο για την διασφάλιση της κερδοφορίας τους και για να έρθουν οι «πολυπόθητες» επενδύσεις.

Το «κάτεργο» που επιχειρεί να δημιουργήσει η ELPHO προορίζεται να αποτελέσει τον «οδηγό» για τον κλάδο των Μελετητικών εταιρειών που θα αναλάβουν την εκτέλεση του έργου ολοκλήρωσης του Κτηματολογίου αλλά και πρότυπο για την εργασία στον κλάδο τα επόμενα χρόνια.

Η εργοδοτική τρομοκρατία, η καταστρατήγηση εργατικών δικαιωμάτων, η επιχείρηση ισοπέδωσης των εργασιακών σχέσεων και των όρων εργασίας, οι απειλές, οι εκδικητικές απολύσεις όποιου αντιστέκεται δεν θα μείνουν αναπάντητα.

Διεκδικούμε υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας με αυξήσεις σε σχέση με το 2009, αναπλήρωση των απωλειών της κρίσης, 5ήμερο -7ωρο -35ωρο, κανονικές προσλήψεις μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, συνδικαλιστικές ελευθερίες στους χώρους δουλειάς.

Κανένας εργαζόμενος μόνος του

Με αγώνες σπάμε την εργοδοτική τρομοκρατία.