Σήμερα 20/5/15,συντρόφισσες και σύντροφοι, μπήκαν στα γραφεία  της Allianzστην λεωφόρο Καβάλας και μοίρασαν κείμενα της παρέμβασης, ενώ στην συνέχεια  απόχωρησαν συντεταγμένα..Aξίζει να αναφερθεί οτι η παρέμβαση πραγματοποιήθηκε  στα πλαίσια της προπαγάνδισης της αντι-ιμπεριαλιστικής πορείας στην Γερμανική πρεσβεία που έχει καλεστεί για το Σάββατο 26/05, στις 12:00.

omnia sunt communia

Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης όπως δημοσιεύτηκε στο Αthens Indynedia:

Δεν θα γίνουμε αποικία του γερμανικού και κανενός άλλου ιμπεριαλισμού.
Γερμανοί και ευρωπαίοι εργάτες ζητάμε την αλληλεγγύη σας.
Την τελευταία περίοδο στο επίκεντρο των συζητήσεων βρίσκονται οι (όποιου είδους) διαπραγματεύσεις σχετικά με τη διαχείριση του χρέους μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των ευρωπαϊκών μηχανισμών, τους οποίους κατευθύνει ο γερμανικός ιμπεριαλισμός. Πέρα από το θέαμα, τις δηλώσεις και τα κάθε λογής κινδυνολογικά σενάρια, πέρα ακόμη και από το ζήτημα του δημόσιου χρέους, βρίσκεται η ουσία: αυτή την ώρα παίζεται η ζωή και το μέλλον κάθε εργαζόμενου στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ε.Ε..
Η τωρινή στρατηγική του γερμανικού ιμπεριαλισμού συνίσταται από την μια στον δημοσιονομικό και πολιτικό έλεγχο των κρατών-μελών μέσω του ελέγχου του χρέους, από την άλλη, με όχημα το χρηματοπιστωτικό σύστημα, εξασφαλίζεται ότι τα κέρδη των τραπεζών από τον δανεισμό στα κράτη-μέλη παραμένουν ιδιωτικά, ενώ παράλληλα όλη η “χασούρα” μετατοπίζεται στον δημόσιο τομέα μέσω της μετατροπής του χρέους σε δημόσιο και της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.
Η ελληνική αστική τάξη, τόσο κατά την ένταξή της στην ΕΟΚ όσο και κατά την ένταξη της στην Ευρωζώνη, αλλά και σήμερα, σε σχέση με την διαχείριση του ζητήματος του χρέους και της προώθησης των καπιταλιστικών μεταρρυθμίσεων μέσα από τα κάθε είδους μνημόνια, έχει κάνει μια στρατηγική επιλογή: να προσδεθεί στα ευρωπαϊκά μονοπώλια και να εξυπηρετήσει πρώτα τα δικά τους συμφέροντα επιδιώκοντας παράπλευρα δικά της οφέλη.
Είναι η ώρα τόσο ο ελληνικός όσο και ευρύτερα ο ευρωπαϊκός λαϊκός παράγοντας να βγει στο προσκήνιο και να αντιπαρατεθεί με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τους ντόπιους συνεργάτες τους.
Σε αυτή τη μάχη καλούμε να συμμαχήσουν μαζί μας, να δώσουν τους δικούς τους αγώνες ενάντια στην εκμετάλλευση και την υποδούλωση όλοι οι λαοί της Ευρώπης. Η σύγκρουση, παρ’ όσα παραπλανητικά προπαγανδίζονται, δεν είναι ανάμεσα στην Ελλάδα και την Γερμανία. Οι λαοί της Ευρώπης, οι Έλληνες, Ισπανοί, Ιταλοί, Γερμανοί, Γάλλοι κλπ εργάτες δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε.
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στο στενό οικονομικό πεδίο, παρόμοιες λογικές χειραγώγησης επικρατούν και σε όλους τους άλλους τομείς. Στην Ε.Ε. η υγεία, η παιδεία, η αγροτική πολιτική, το περιβάλλον, οι κοινωνικές παροχές όλα ελέγχονται και, αν χρειαστεί, τσακίζονται στο βωμό του κέρδους των καπιταλιστών. Οι “Ευρωπαικές αξίες”, που τόσο πολύ βάρος τους είχε δωθεί εδώ και δεκαετίες, πάνε περίπατο όταν τα συμφέροντα το απαιτούν, η γεωστρατηγική και οι παγκόσμιες ισσοροπίες είναι το παν! Άρα οι φασίστες στην Ουκρανία γίνονται “εταίροι” και οι μετανάστες των κατεστραμένων χωρών της Ασίας και της Αφρικής άψυχα νούμερα στη Μεσόγειο.
Η Ε.Ε αγκαλιά με τους άλλους “θεσμούς”, Δ.Ν.Τ, Π.Ο.Ε. Κλπ, δείχνει τα δόντια της αφού οι συνθήκες το επιτρέπουν. Αυτή η απόλυτη εξουσιαστική δομή δεν θα διστάσει να εξευτελίσει τις τοπικές κοινωνίες και να ποδοπατήσει το προλεταριάτο.
Το ελληνικό κεφάλαιο και η αστική τάξη κάθε χώρας δεν έχουν κοινλα συμφέροντα με τους εργαζόμενους. Μας κοροιδεύουν, γιατί την ώρα που τα μέσα προπαγάνδας τους μιλάνε για πατριωτικό καθήκον, ακριβώς την ίδια ώρα πνίγουν την οικονομία της χώρας, βγάζοντας πάνω απο 25 δις στο εξωτερικό μέσα σε ένα μήνα. Οι Ελληνες εφοπλιστές δεν έχουν πληρώσει ούτε ένα ευρώ ως φορολογία αυτά τα χρόνια της κρίσης, ίσα ίσα έχουν πλουτίσει και άλλο. Όταν οι αστοί μιλάνε για “χρέος προς την πατρίδα”, εννοούν τη βίαιη εξαθλιωση της μικρομεσαίας τάξης, της αγροτιάς, και κυρίως της εργαατικής τάξης.
Εμείς όμως που ζούμε στην ανεργία ή στην επισφαλή εργασία, με μειωμένους μισθούς ή συντάξεις, με αβέβαιο μέλλον και πετσοκομμένα δικαιώματα, δεν μένουμε θεατές απέναντι στη λεηλασία της ζωής μας, δεν περιμένουμε κανένα να δώσει την μάχη για εμάς.

Γι’ αυτούς τους λόγους, επιλέξαμε σήμερα να παρέμβουμε:
Στα γραφεία της Allianz ενός Γερμανικού πολυεθνικού κολοσσού στο τομέα των χρηματοοικονομικών και ασφαλιστικών προϊόντων και ενός από τους κύριους εκφραστές του Γερμανικού καπιταλισμού. Εταιρεία με ετήσιο κύκλο εργασιών δισεκατομμύρια ευρώ που δραστηριοποιείται σε πάνω από 70 χώρες.
ΟΛΟΙ ΚΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ
Εμείς που δεν αντέχουμε να χάσουμε τίποτα παραπάνω, βγαίνουμε στο δρόμο για να κερδίσουμε τα πάντα.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 23/5 – 12.00 – ΟΜΟΝΟΙΑ

[[Φωτογραφίες από την Παρέμβαση στα γραφεία της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών]]

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΡΑΠΕΖΩΝ – 20/5/2015

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 23/5 – 12.00 – ΟΜΟΝΟΙΑ

ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

ΦΟΡΤΩΣΑΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Η μόνιμη επωδός για την δικαιολόγηση των αντιλαϊκών μέτρων που εφαρμόσθηκαν τα τελευταία χρόνια και οδήγησαν στην εξαθλίωση του μεγαλύτερου μέρους της ελληνικής κοινωνίας, ήταν ότι εξυπηρετούσαν τη προσπάθεια «διάσωσης της χώρας». Η αλήθεια βέβαια είναι ότι η «διάσωση» ουσιαστικά ήταν η ενίσχυση του μεγάλου ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου, στυλοβάτης του οποίου είναι το τραπεζικό σύστημα, πάντα σε βάρος της ζωής και της επιβίωσης του εργαζόμενου λαού. Οι ελληνικές τράπεζες, έχουν λάβει από το 2008, περίπου 200 δις ευρώ, κυρίως με τη μορφή κρατικών εγγυήσεων για τη στήριξη της ρευστότητας τους, ενώ στα πλαίσια της ανακεφαλαιοποίησης ενισχύθηκαν με άλλα 40 περίπου δίς, ποσά που επιβάρρυναν το δημόσιο χρέος, και εξοικονομήθηκαν από περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών. Οι ελληνικές τράπεζες, ως αναποσπαστο κομμάτι του διεθνούς τραπεζικού συστήματος και υπηρετώντας την στρατηγική της Ε.Κ.Τ., συνέβαλαν στην επέκταση του δημοσίου και ιδιωτικού χρέους. Τα μεγάλα καπιταλιστικά συγκροτήματα δανείστηκαν από τις τράπεζες υπέρογκα ποσά, με ανύπαρκτες εγγυήσεις αποπληρωμής δημιουργώντας μονοπώλια στους σημαντικότερους τομείς της ελληνικής οικονομίας.Μέσα μαζικής ενημέρωσης, μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες, πολιτικά κόμματα συμμετείχαν στο χορό, «του δανεισμού χωρίς επιστροφή». Αυτές τις τρύπες του εκτεταμμένου δανεισμού που προήλθε μέσω της αλληλοπλοκής του μεγάλου κεφαλαίου με το τραπεζικό κεφάλαιο κλήθηκε να πληρώσει ο εργαζόμενος λαός, μέσω της μνημονιακής επιδρομής.

Παράλληλα, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τους οικονομικούς σχεδιασμούς της Ε.Κ.Τ. Μάλιστα μέσω της Τράπεζας της Ελλάδος μεταφέρονται στο εσωτερικό οικονομικό πεδίο οι  ντιρεκτίβες που επιβάλλει η Ε.Κ.Τ. Η Ε.Κ.Τ είναι ένας μηχανισμός με κεντρική θέση στο θεσμικό σύστημα της Ε.Ε.. και πρωταγωνιστικό ρόλο στην επεξεργασία όλων των δημοσιονομικών πολιτικών που αφορούν την δημιουργία και διατήρηση του δημόσιου χρέους, ειδικά των κρατών της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Τα τελευταία χρόνια, εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης, το «δημόσιο χρέος» αποτελεί το αποτελεσματικότερο όχημα των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών, για την μεταφορά του κοινωνικού πλούτου από την εργαζόμενη τάξη στα καπιταλιστικά μονοπώλια και για τον αποτελεσματικότερο πολιτικό και οικονομικό έλεγχο των λαών. Η αύξηση των κρατικών χρεών πριμοδοτείται με σκοπό τη διαχείριση της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω του υπέρογκου κρατικού δανεισμού με κεφάλαια διάφορων μονοπωλιακών ομίλων. Η Ε.Κ.Τ. είναι πρωταγωνιστικός μηχανισμός, σε αυτή τη διαδικασία καπιταλιστικής επίθεσης αποτελώντας κεντρο του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος και εκπρόσωπο των καπιταλιστικών συμφερόντων. Καθοδηγητικό ρόλο στο μηχανισμό της Ε.Κ.Τ., έχει το γερμανικό κεφάλαιο. Χαρακτηριστική είναι η στάση της  Deutsche Bank, η οποία, μέσω της Ε.Κ.Τ., απαιτεί συνεχώς νέα, εξουθενωτικά για την κοινωνία, οικονομικά μέτρα και προσφάτως την υπογραφή τρίτου μνημονίου.

Η Ελληνική Ένωση Τραπεζών είναι ο φορέας εκπροσώπησης των ελληνικών και ξένων πιστωτικών ιδρυμάτων που λειτουργούν στην Ελλάδα και που συντέλεσαν στην εξαθλίωση των εργαζομένων προς όφελος του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου. Η «διάσωση της χώρας» μέσω των μνημονίων και των καταστροφικών για την εργατική τάξη μέτρων, ήταν στην πραγματικότητα ενίσχυση των τραπεζικών συγκροτημάτων και διευκόλυνση της υφαρπαγής του κοινωνικού πλούτου από το ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο.

Εμείς που ζούμε στην ανεργία ή στην επισφαλή εργασία, με μειωμένους μισθούς ή συντάξεις, με αβέβαιο μέλλον και πετσοκομμένα δικαιώματα, δεν μένουμε θεατές απέναντι στη λεηλασία της ζωής μας και στα κοράκια της ντόπιας και διεθνούς κερδοφορίας, δεν περιμένουμε κανένα να δώσει την μάχη για εμάς.

Εμείς που δεν αντέχουμε να χάσουμε τίποτα παραπάνω, βγαίνουμε στο δρόμο για να κερδίσουμε τα πάντα.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 23/5 – 12.00 – ΟΜΟΝΟΙΑ
ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

αναρχική ομάδα ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ
ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ -ομάδα για την εργατικη αντεπιθεση
Αντιφασιστικό Μέτωπο Καλλιθέας-Μοσχάτου
ΑΣΥΝΦ – Αναρχική Συλλογικότητα Νέας Φιλαδέλφειας
κομμουνιστική ομάδα ΛΑΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
αναρχική συλλογικότητα ΘΡΥΑΛΛΙΔΑ
κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο Κ*ΒΟΞ
σύντροφοι/συντρόφισσες

ΠΗΓΗ:athens.indymedia.org

Την Πέμπτη 15/5 το απόγευμα πραγματοποιήθηκε παρέμβαση και αποκλεισμός της γνωστής αλυσίδας φούρνων/σωματεμπόρων “Το Χωριάτικο” μετά από κάλεσμα της Συνέλευσης Δράσης ενάντια στο Χωριάτικο. Το μαγαζί έμεινε κλειστό για περίπου μιάμιση ώρα και ταυτόχρονα γινόταν παρέμβαση στους γύρω δρόμους με κείμενα, τρικάκια και συνθήματα.

Επόμενη συνέλευση Σάββατο 16/5, 6μμ Ξενία

Ακολουθεί το κείμενο της συνέλευσης:

ΟΙ ΦΟΥΡΝΟΙ ‘’ΧΩΡΙΑΤΙΚΟ’’ ΒΡΩΜΑΝE ΣΩΜΑΤΕΜΠΟΡΙΑ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ
Ένα νέο κατάστημα άνοιξε στην πόλη μας, ο φούρνος “Χωριάτικο” (Λ. Καλοκαιρινού), μέρος μιας αλυσίδας πρατηρίων άρτου που γιγαντώθηκε μέσα στην καρδιά της καπιταλιστικής κρίση. Τα συγκεκριμένα καταστήματα όμως δεν εμπορεύονται μόνο ψωμί και αρτοποιήματα αλλά και πλήθος εξαθλιωμένων γυναικών οι οποίες με την υπόσχεση της εύρεσης εργασίας, οδηγούνται στην καταναγκαστική πορνεία. Πίσω από τους φούρνους ‘’Χωριάτικο’’ και ‘’Αττικοί Φούρνοι’’, κρύβεται ένα τεράστιο κύκλωμα σωματεμπορίας που χρόνια τώρα αποφέρει εκατομμύρια κέρδη στους ιδιοκτήτες του. Συγκεκριμένα, οι ιδιοκτήτες αδερφοί Γιαννακόπουλοι διατηρούν από τη δεκαετία του ‘90 αλυσίδα στριπτιζάδικων ενώ παράλληλα είναι οι εγκέφαλοι πίσω από ένα κύκλωμα trafficking που μέσω ταξιδιωτικών γραφείων και εταιρειών ευρέσεως εργασίας παραπλανεί εκατοντάδες γυναίκες, μεταξύ των οποίων και ανήλικες. Οι συγκεκριμένοι μαφιόζοι διατηρούσαν -μεταξύ άλλων- μια offshore εταιρεία στην Κύπρο ενώ χρησιμοποιούσαν ακόμα και ΜΚΟ για κακοποιημένες γυναίκες. Κεντρικό ρόλο στο κύκλωμα έπαιζε ο απόστρατος και αποταγμένος για υπεξαίρεση αστυνομικός Κώστας Κύρος ο οποίος εξασφάλιζε χαρτιά για τις αιχμάλωτες γυναίκες ενώ παράλληλα τέθηκε υπεύθυνος προσωπικού στους φούρνους “Χωριάτικο”. Τέλος, οι ιδιοκτήτες-σωματέμποροι των εν λόγω φούρνων, σύμφωνα με δημοσιεύματα, φέρονται να συγκαταλέγονται ανάμεσα στους χρηματοδότες της Χρυσής Αυγής

Παρά την συνεχή εκτέλεση αδικημάτων και τις βαριές κατηγορίες που βαραίνουν το κύκλωμα (αρπαγή, σωματεμπορία, σύσταση και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, επικίνδυνες σωματικές βλάβες, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, διακίνηση ναρκωτικών, κ.α.), η εκδίκαση της υπόθεσης έλαβε χώρα μόλις στα τέλη Απρίλη. Από τους 23 κατηγορούμενους, μόλις τέσσερις καταδικάστηκαν (Άγγελος Γιαννακόπουλος, Κ. Κύρος, Ι. Φιλιοστορ και Μ. Κρέτος). Παρά την καταδίκη των τεσσάρων κατηγορουμένων, για όλες τις κατηγορίες πλην του ξεπλύματος και του εμπορίου ναρκωτικών, το δικαστήριο αποφάσισε να αφήσει ελεύθερους με αναστολή και χρηματικές εγγυήσεις όλους τους εμπλεκόμενους, μέχρι την εκδίκαση της έφεσης. Η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση καθώς και η προκλητική επιχορήγηση της επιχείρησης από το ελληνικό κράτος με 201.939,87 ευρώ το 2013 (παρότι οι δικαστικές διώξεις είχαν ξεκινήσει ένα χρόνο πριν), επιβεβαιώνει τις διασυνδέσεις και την ανοχή του κρατικού μηχανισμού απέναντι στο κύκλωμα σωματεμπορίας. Έτσι, το εν λόγω κύκλωμα συνεχίζει απρόσκοπτα τις “επιχειρηματικές του δραστηριότητες” με τους φούρνους “Χωριάτικο” να αποτελούν το βασικό μέσο ξεπλύματος του μαύρου χρήματος των ιδιοκτητών του.

Η πρακτική του trafficking είναι γνωστή: αφού φέρουν τις γυναίκες αυτές στην Ελλάδα, οι σωματέμποροι παρακρατούν τα χαρτιά τους, τις μετατρέπουν σε σκλάβες και τις κρατάνε φυλακισμένες για χρόνια με άσκηση σωματικής βίας, (εκ)βιασμούς και άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Η βάναυση δραστηριότητα στο γυναικείο σώμα κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Αποτελεί μια διαδικασία που βασιζόμενη στις έμφυλες διακρίσεις, χρησιμοποιεί και εμπορευματοποιεί το γυναικείο σώμα ιεραρχώντας το ως ένα “αδύναμο φύλο”. Χαρακτηριστικό είναι ότι ανάμεσα στα ευρήματα της αστυνομίας βρέθηκε μία μαύρη λίστα με πελάτες που ήταν ιδιαίτερα βάναυσοι και χτυπούσαν άγρια τις κοπέλες με συνέπεια, όπως αναγράφεταιστην δικογραφία, να υπάρχουν «ζημιές στο “εμπόρευμα”». Το trafficking αποφέρει τεράστια ποσά μαύρου χρήματος σε ένα κύκλο ανθρωποειδών που περιλαμβάνει μπάτσους, φασίστες, μπράβους και νονούς της νύχτας, ενώ έχει πάρει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις στην Ελλάδα, την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης.

Το παραπάνω γεγονός δεν είναι τυχαίο. Οι εν λόγω ‘’δουλειές’’ βασίζονται σε μια σειρά από εξυπηρετήσεις που τους προσφέρει απλόχερα ο καπιταλισμός: ανεργία, μαύρη εργασία, λαδώματα κρατικών λειτουργών (που μεταφράζεται σε κωλυσιεργία των διωκτικών αρχών, συνεχείς αναβολές της εκδίκασης, συγχωνεύσεις ποινών, προκλητική αποσιώπηση του ζητήματος από τα ΜΜΕ), νομοθετικό πλαίσιο ευνοϊκό προς τα αφεντικά, ανοχή της αστυνομίας, εργασιακή εξαθλίωση των γυναικών. Τα πρόσφατα παραδείγματα εργοδοτικής αυθαιρεσίας και φυσικών επιθέσεων εις βάρος γυναικών εργαζομένων επιβεβαιώνουν όλα τα παραπάνω: απειλές και απόλυση εγκύου στην ΠΑΝΘΕΟΝ ΑΚΤΕ στο Ηράκλειο, απόλυση εγκύου σε κατάστημα MIGATO στην Αθήνα, ξυλοδαρμός εργαζόμενης σε χρηματιστηριακή εταιρεία στο Ηράκλειο, απόλυση εργαζόμενης στην CretaEcoPhoenix στο Ηράκλειο, απειλές και εκδικητική απόλυση εργαζόμενης στον ΑΒ Βασιλόπουλο Χολαργού κ.ά. Τα παραπάνω περιστατικά, τα δεκάδες εργατικά ατυχήματα και η συνεχής επίθεση στα καταπιεζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, δεν είναι μεμονωμένα παραδείγματα ‘‘κακών’’ εργοδοτών. Αντιθέτως αποτελούν ζωτικά εργαλεία για την αναπαραγωγή της μισθωτής εργασίας, του κεφαλαίου και κατ’ επέκταση του ίδιου του καπιταλισμού.

Αναγνωρίζοντας τις αντιφάσεις που κρύβονται μέσα στις εκάστοτε εργασιακές συνθήκες, που στην προκειμένη περίπτωση προσωποποιούνται στις εργαζόμενες/ους των φούρνων ‘’Χωριάτικο’’ που -όπως όλες/οι- έχουν ανάγκη την εργασία τους, σε καμία περίπτωση δεν τις/τους στοχοποιούμε. Παρόλα αυτά οφείλουμε να αξιολογήσουμε το κόστος που έχει κάθε επάγγελμα, ιδιαίτερα όταν παρατείνει και συμβάλλει στην όξυνση της βαρβαρότητας και της εκμετάλλευσης εξαθλιωμένων ανθρώπων.

Σε συνθήκες κοινωνικού κανιβαλισμού, η κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία, την εκμετάλλευση και τον σεξισμό, είναι όχι απλά αναγκαιότητα αλλά μονόδρομος. Οι απολύσεις, η κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων και η εκμετάλλευση του γυναικείου σώματος έχουν ως κοινό τους παρανομαστή το κέρδος.

Η συμμετοχή μας στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες του σήμερα είναι ευθύνη όλων των εργαζομένων, των ανέργων και εν γένει των καταπιεσμένων, απέναντι στη βαρβαρότητα της κυριαρχίας.
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ -ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ

• Mποϊκοτάζ στο “Χωριάτικο”, φούρνο/βιτρίνα ξεπλύματος μαύρου χρήματος από trafficking.

• Αλληλεγγύη στις αιχμάλωτες γυναίκες των κυκλωμάτων trafficking και σε όσες/όσους έχουν υποστεί την καταπίεση αυτού του κυκλώματος.

Συνέλευση Δράσης ενάντια στο “Χωριάτικο”

Σάββατο 16 Μαΐου, 18:00, Πλατεία Ξενία

https://athens.indymedia.org/post/1544300/

Η διαπραγμάτευση μεταξύ της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ και των πιστωτών αφορά έναν ακόμα γύρο αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων που θα επιβληθούν ως προϋπόθεση για την καταβολή της τελευταίας δόσης του τρέχοντος μνημονίου. Η  καταβολή της δόσης των 7,2 δις παρουσιάζεται ως επιτακτική, υπό το πρίσμα της αδυναμίας του ελληνικού κράτους να αποπληρώσει τους δανειστές του, έχοντας προσφάτως εξαντλήσει, μέσω της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που υφάρπαξε τα αποθεματικά των δήμων, και τα τελευταία αποθέματα εσωτερικού δανεισμού. Έτσι, η ασφυκτική δημοσιονομική κατάσταση, που επιβαρύνεται στο έπακρο λόγω της εξυπηρέτησης του χρέους, αξιοποιείται από τους πιστωτές ως μέσο πίεσης για την εφαρμογή συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων. Τα νέα μέτρα, που αυτή τη στιγμή εκπονούνται ως προϋπόθεση για την καταβολή της δόσης, θα αποτελέσουν τελικά το βραχυπρόθεσμο εχέγγυο για την παραμονή της χώρας στο ευρώ, μέχρι την τελειωτική σύναψη ενός νέου μνημονίου που θα οριστικοποιήσει την λεηλασία των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων, αλλά, και την ολοκληρωτική υποταγή της συγκυβέρνησης στις αξιώσεις των δανειστών.

Το πλαίσιο μέσα στο οποίο συμβαίνουν οι διαπραγματεύσεις σκιαγραφείται μέσα από μια σειρά εκβιασμών, όμοιων με αυτούς που επικαλούνταν και η συγκυβέρνηση Σαμαρά–Βενιζέλου για να εφαρμόσει τα εκάστοτε αντιλαϊκά μέτρα, επαναλαμβάνοντας έτσι την πάγια τακτική της κοινωνικής τρομοκράτησης ώστε να παρουσιαστεί η όποια νέα συμφωνία ως ρεαλιστικό μέσο για την αποσόβηση της χρεοκοπίας. Όμως, οι ωμοί εκβιασμοί δεν αφορούν στενά την προετοιμασία της κοινωνίας για την αποδοχή ενός νέου μνημονίου, αλλά στοχεύουν και στην πολιτική απαξίωση του ΣΥΡΙΖΑ και των υπόλοιπων δυνάμει πολιτικών κομμάτων εξουσίας (πχ PODEMOS)  που επιδιώκουν μια ‘’φιλολαική’’ αλλαγή πλεύσης της οικονομικής πολιτικής της ΕΕ.  Συγκεκριμένα, οι ευρωπαίοι και υπερατλαντικοί «εταίροι» υποχρεώνουν τη συγκυβέρνηση σε μια άτακτη οπισθοχώρηση, ακόμα και από τα ψήγματα των προεκλογικών υποσχέσεων που της έχουν απομείνει, στέλνοντας διεθνώς το μήνυμα της ‘’ταπεινωτικής συμμόρφωσης’’ που περιμένει όσους διανοούνται έστω και την παραμικρή υποψία απόκλισης από τις επιταγές της ΕΕ. Έτσι, με εργαλείο τις συμφωνίες που η ίδια η συγκυβέρνηση έχει υπογράψει με τους δανειστές, οι «εταίροι» υπονομεύουν την (υποτιθέμενη) διαπραγματευτική δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ υποβαθμίζοντας τον υπουργό οικονομικών, διαρρέοντας σενάρια χρεοκοπίας, απειλώντας  μέσω της ΕΚΤ με εμπάργκο τις ελληνικές τράπεζες και απαιτώντας μέτρα για την καταβολή της δόσης.  Αυτοί οι ωμοί εκβιασμοί, που εκφράζονται αυτή τη στιγμή κυρίως μέσω της επαναφοράς των απειλών ενός GREXIT (το οποίο μπορεί πράγματι να αποτελεί ένα εναλλακτικό σχέδιο των ντόπιων και διεθνών ελίτ), λειτουργούν σε πρώτο χρόνο ως όχημα για τη «συμμόρφωση» αλλά και τον σταδιακό ανασχηματισμό της συγκυβέρνησης με συμμετοχή των ακραιφνώς μνημονιακών δυνάμεων εντός της  (΄΄κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης΄΄ με συμμέτοχους το ΠΟΤΑΜΙ και το ΠΑΣΟΚ), αφού το πολιτικό κόστος ενός νέου μνημονίου ενδεχομένως να δρομολογήσει κυβερνητικές ανακατατάξεις, αλλάζοντας άρδην το πολιτικό τοπίο της χώρας.

Απέναντι σε αυτά τα δεδομένα, τα αντανακλαστικά της συγκυβέρνησης και ειδικότερα του ΣΥΡΙΖΑ, που διέγραψε μονομιάς τις προεκλογικές του δεσμεύσεις για τη διαγραφή του χρέους ή έστω για την απαίτηση ρήτρας ανάπτυξης ως προϋπόθεση αποπληρωμής του, εκ των πραγμάτων δείχνουν να υποτάσσονται στις επιδιώξεις των πιστωτών, μέσω της σαφούς μετεκλογικής στροφής του στο θέσφατο της παραμονής στο ευρώ με κάθε κόστος. Με αφετηρία την κατάπτυστη συμφωνία της 20ης Φλεβάρη, που αποτέλεσε τη θεσμική ανανέωση των όρων για την αμετάκλητη αιχμαλωσία της ελληνικής οικονομίας, δρομολογήθηκε η απόλυτη εποπτεία της συγκυβέρνησης και η σταδιακή της εναρμόνιση με τις επιταγές του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου. Η συγκεκριμένη συμφωνία προλόγιζε ξεκάθαρα  αυτό που θα ακολουθούσε, αφού η δέσμευση της συγκυβέρνησης για έγκαιρη αποπληρωμή τoυ χρέους, όπου μόνο για το δεύτερο εξάμηνο του 2015 προβλέπονται περίπου στα 20 δις, αυτή τη στιγμή αποτελεί έναν απροσπέλαστο εκβιασμό εφόσον ο κρατικός προϋπολογισμός επαρκεί μετά βίας για την κάλυψη των εσωτερικών αναγκών. Με άλλα λόγια το ελληνικό κράτος δεν έχει πόρους να εξυπηρετήσει το χρέος του αν δεν πάρει νέα κεφάλαια από τους δανειστές του, τροφοδοτώντας έτσι έναν αέναο κύκλο πιστωτικής αιχμαλωσίας. Η ελληνική οικονομία είναι απόλυτα εξαρτημένη από τα δάνεια των «εταίρων», αφού η μη καταβολή των δόσεων ή η μη αποπληρωμή τους θα σημάνει, στο πλαίσιο των συμφωνιών που έχει συνάψει και αυτή η συγκυβέρνηση, μια ακαριαία χρεοκοπία με ανυπολόγιστες συνέπειες. Έτσι, ο φαύλος κύκλος της εξυπηρέτησης του χρέους που αναγνωρίζεται de jure από τον ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί το κύριο διπλωματικό χαρτί των «θεσμών», αφού μέσω αυτού απειλούν για κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας είτε μέσω ενός GREXIT (εσχάτως με το σχέδιο χρεοκοπίας εντός του ευρώ), είτε μέσω άρνησης καταβολής των δόσεων αν δεν παρθούν αντιλαϊκά μέτρα, άρα με σταδιακή εσωτερική στάση πληρωμών για την εξυπηρέτηση των χρεολύσιων.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι ήδη ορατό ότι οι περίφημες «κόκκινες γραμμές» της συγκυβέρνησης ολοένα και θα σβήνουν μπροστά στη διαφαινόμενη αναδίπλωση για έναν «έντιμο συμβιβασμό» με τους δανειστές. Ήδη ασθμαίνουν και τα τελευταία προπύργια της «αριστερής» διαχείρισης, υπαναχωρώντας στην επαναφορά του βασικού μισθού στα 751, την επαναφορά του 13ου μισθού, την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, τη μείωση του αφοπολόγητου στα 5000 ευρώ, και την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Οι διαπραγματεύσεις που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στην ουσία αφορούν την επικοινωνιακή διαχείριση μιας νέας σειράς αντιλαϊκών μέτρων ( με αιχμή το συνταξιοδοτικό,τις ιδιωτικοποιήσεις, τις εργασιακές σχέσεις και τις φοροεπιβαρύνσεις ) που θα επισφραγιστούν με την επερχόμενη κεντρική συμφωνία για τη μεσοπρόθεσμη διευθέτηση του ελληνικού χρέους. Το eurogroup  της 11ης Μάη αποτελεί έναν κομβικό σταθμό πάνω σε αυτές τις εξελίξεις, αφού ένα νέο μνημόνιο είναι ήδη στα σκαριά και αυτό ακριβώς θα διευθετηθεί στη συνάντηση των ευρωπαίων ηγετών.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις οι όποιες αυταπάτες για τη σημερινή συγκυβέρνηση πρέπει να διαλυθούν, αντιλαμβανόμενοι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συμπλέει με τα συμφέροντα της ντόπιας και διεθνούς αστικής τάξης, θυσιάζοντας τα λαϊκά συμφέροντα στο βωμό της διαχείρισης της κρίσης υπέρ του κεφαλαίου. Μόνο η συγκρότηση ενός προλεταριακού-επαναστατικού μετώπου είναι ικανή να υπερασπιστεί τα δικά μας συμφέροντα, συσπειρώνοντας τις δυνάμεις κάτω από τα κεντρικά και επίκαιρα αιτήματα που μας διαχωρίζουν μαχητικά από την αστική τάξη και το «αριστερό» ή δεξιό προσωπικό της. Μας διαχωρίζουν από την παραίτηση, την ανάθεση και την υποταγή. Είναι λοιπόν καιρός να συνειδητοποιήσουμε πως δεν μπορεί να υπάρξει καμιά φιλολαϊκή πολιτική εντός της ΕΕ και πως ο μόνος δρόμος για λαϊκή ευημερία περνά μέσα από τη σύγκρουση με τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς και τους ντόπιους συνεργάτες τους.

-ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΧΡΕΟΥΣ

-ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ

-ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ

-ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΕ, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, ΔΕΥΤΕΡΑ 11ΜΑΪΟΥ,6μ.μ.

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

Σε απαγόρευση της διαδήλωσης προς το χώρο της διοργάνωσης του φετινού Madwalk 2015 προχώρησε η αστυνομία, καθώς διμοιρία των ΜΑΤ έκλεισε το δρόμο της πορείας που πραγματοποιήσαμε μαζί με αλληλέγγυους από σωματεία, εργατικές συλλογικότητες και συνελεύσεις γειτονιών με σκοπό να διαμαρτυρηθούμε έξω από το γκλαμουράτο σόου που διοργάνωσε ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής . Κατά πως φαίνεται, οι κυβερνήσεις μπορεί να αλλάζουν, αλλά τα ΜΑΤ εξακολουθούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αφιλοκερδώς στους μεγαλοεπιχειρηματίες και το κεφάλαιο.

Η συγκέντρωση διαμαρτυρίας που είχαμε αναγγείλει με δημόσιο κάλεσμα για την Τετάρτη 29 Απριλίου στις 7:30 μ.μ. ξεκίνησε στην αρχή του ενός από τους δύο δρόμους που οδηγούσαν στο «κτίριο 56» του «Ελληνικού Κόσμου» όπου πραγματοποιούνταν το φετινό Madwalk, επί της οδού Πειραιώς 260. Με πολλά πανό, τρικάκια και μοίρασμα ενημερωτικών κειμένων.

Στη συνέχεια, αποφασίσαμε να διασχίσουμε αυτό το δρόμο και να κατευθυνθούμε με πορεία προς το χώρο της διοργάνωσης, ένα σημείο εντελώς απομονωμένο από τον υπόλοιπο κόσμο με ερειπωμένα βιομηχανικά κτίρια, έδρα μεταφορικών εταιρειών που εκείνη την ώρα είχαν κλείσει και που διόλου τυχαία επέλεξε ο Ανδρέας Κουρής, προκειμένου να αποφύγει την ενοχλητική παρουσία μας. Αλλά και να ξεχάσει την υπόσχεση που του έχουμε δώσει ότι στο δρόμο και στα δικαστήρια θα μας βρίσκει συνέχεια μπροστά του, κάτι που μέχρι σήμερα τηρούμε ανελλιπώς.

Έχοντας αντιληφθεί την παρουσία μιας διμοιρίας των ΜΑΤ προχωρήσαμε συντεταγμένα φωνάζοντας συνθήματα. Μόλις φθάσαμε μπροστά σε μια από τις δύο διόδους που οδηγούσαν στο Madwalk, τα ΜΑΤ μας έκλεισαν κάθετα το δρόμο προτάσσοντας τις ασπίδες τους. Σε ερώτηση προς τον επικεφαλής αστυνομικό γιατί μας απαγορεύει τη διαδήλωση η απάντηση ήταν «γιατί έτσι!» και στη συνέχεια ότι εκτελεί εντολές των ανωτέρων του. Κι όταν του ζητήσαμε να επικοινωνήσει μαζί τους και να τους πει ότι είναι μια εργατική διαδήλωση με αίτημα την καταβολή των μισθών και των αποζημιώσεων από τον Ανδρέα Κουρή που διοργανώνει το σόου στο οποίο μας απαγορεύουν την πρόσβαση, μας απάντησε «εγώ δεν ξέρω κανένα Ανδρέα Κουρή».

Ετσι, έχοντας έρθει για πολλοστή φορά αντιμέτωποι με τον αυταρχισμό και την καταστολή -με αποκορύφωμα τις διαδηλώσεις μας έξω από τη Eurovision-, υποχωρήσαμε λίγα μέτρα πίσω επιχειρώντας να προσεγγίσουμε το χώρο μέσω της δεύτερης διόδου και συγκεκριμένα του πάρκινγκ του κτιρίου που γινόταν το Madwalk. Αιφνιδιάζοντας τα ΜΑΤ, που έδωσαν αγώνα δρόμου σε άτσαλο έδαφος και πέφτοντας κάτω κάποιοι από αυτούς, προκειμένου να στήσουν ακόμη ένα τείχος για να μην πλησιάσουμε πιο κοντά. Τόση ήταν η μανία τους κι αυτές οι εντολές τους για να προστατέψουν μια κερδοφόρα εμπορική διοργάνωση ενός ιδιώτη επιχειρηματία!

Το νέο σημείο που μας απέκλεισαν τα ΜΑΤ προκάλεσε κυκλοφοριακό χάος για τα πολυτελή αυτοκίνητα με τους «εξέχοντες» καλεσμένους, μεταξύ των οποίων και οι Βαρδιονογιάννηδες, που κατέφθαναν στους στενούς κάθετους και παράλληλους δρόμους που οδηγούσαν προς το Madwalk, με τους δεκάδες παρκαδόρους να τρέχουν πανικόβλητοι προς όλες τις κατευθύνσεις και αναγκάζοντας κάποιες απαστράπτουσες προσερχόμενες να χαλάσουν τα… τακούνια τους. Κι όλα αυτά, συνέβαιναν με αποκλειστική ευθύνη της αστυνομίας. Την ίδια ώρα που μια ακόμη διμοιρία αποβιβαζόταν στη Πειραιώς με σκοπό να ενισχύσει την πρώτη και που άλλη μία καραδοκούσε μέσα στην κλούβα της, λίγο πιο μακριά στο ύψος της οδού Χαμοστέρνας.

Στην πραγματικότητα οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα, τα ΜΑΤ παραμένουν. Όπως και με την προηγούμενη κυβέρνηση, έτσι και με την τωρινή, για να προσφέρουν τις ένοπλες υπηρεσίες τους στο κεφάλαιο και στους επιχειρηματίες. Παρόλη την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου, σύμφωνα με την οποία οι ιδιώτες που θέλουν αστυνομική προστασία πρέπει να την πληρώνουν, οι οπλισμένοι λεγεωνάριοι ήταν εκεί αμισθί για να εμποδίσουν την πρόσβασή μας και να προστατέψουν τον Ανδρέα Κουρή και τους πάμπλουτους καλεσμένους του από την αρνητική δημοσιότητα. Αψηφώντας ότι αυτός παρανομεί φεσώνοντας τους πάντες, ακόμη και το Δημόσιο και ότι εμείς ως απλήρωτοι απολυμένοι ζητάμε στοιχειωδώς το δίκιο μας.

Και καλά, τις σχέσεις του Ανδρέα Κουρή με υψηλά ιστάμενους και με τον απερχόμενο υπουργό Δημόσιας Τάξης, Βασίλη Κικίλια τις γνωρίζουμε και είναι απαθανατισμένες στο φωτογραφικό φακό, οπότε μπορούσαμε να κατανοήσουμε το πώς στο πρόσφατο παρελθόν υπεράριθμες αστυνομικές δυνάμεις προστάτευαν τα σόου που διοργάνωνε, παρόλο που όλες οι διαμαρτυρίες μας ήταν πάντα ειρηνικές – και ήταν πάμπολλες.

Αυτό που, όμως, αναρωτιόμαστε είναι ποια είναι η θέση του υπουργού Εργασίας Πάνου Σκουρλέτη στα γεγονότα που παραθέτουμε, ο οποίος γνωρίζει από πρώτο χέρι την υπόθεσή μας και, τελικά, ποιες είναι οι σχέσεις του Ανδρέα Κουρή και με ποια στελέχη της σημερινής κυβέρνησης, έτσι ώστε να μπορεί ακόμη και σήμερα να κινεί τα νήματα σε τέτοιο βαθμό που τα ΜΑΤ να πέφτουν (στην κυριολεξία) στα πόδια του απαγορεύοντας μια εργατική κινητοποίηση, κατά τα λοιπά, μόλις δυο μέρες πριν από την Εργατική Πρωτομαγιά…

Συνέλευση Απολυμένων από τα καταστήματα Metropolis

Ακολουθούν περισσότερες φωτογραφίες από τη διαδήλωση:

ΠΗΓΗ: ergazomenoimetropolis.blogspot.gr