Η διαπραγμάτευση μεταξύ της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ και των πιστωτών αφορά έναν ακόμα γύρο αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων που θα επιβληθούν ως προϋπόθεση για την καταβολή της τελευταίας δόσης του τρέχοντος μνημονίου. Η  καταβολή της δόσης των 7,2 δις παρουσιάζεται ως επιτακτική, υπό το πρίσμα της αδυναμίας του ελληνικού κράτους να αποπληρώσει τους δανειστές του, έχοντας προσφάτως εξαντλήσει, μέσω της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που υφάρπαξε τα αποθεματικά των δήμων, και τα τελευταία αποθέματα εσωτερικού δανεισμού. Έτσι, η ασφυκτική δημοσιονομική κατάσταση, που επιβαρύνεται στο έπακρο λόγω της εξυπηρέτησης του χρέους, αξιοποιείται από τους πιστωτές ως μέσο πίεσης για την εφαρμογή συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων. Τα νέα μέτρα, που αυτή τη στιγμή εκπονούνται ως προϋπόθεση για την καταβολή της δόσης, θα αποτελέσουν τελικά το βραχυπρόθεσμο εχέγγυο για την παραμονή της χώρας στο ευρώ, μέχρι την τελειωτική σύναψη ενός νέου μνημονίου που θα οριστικοποιήσει την λεηλασία των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων, αλλά, και την ολοκληρωτική υποταγή της συγκυβέρνησης στις αξιώσεις των δανειστών.

Το πλαίσιο μέσα στο οποίο συμβαίνουν οι διαπραγματεύσεις σκιαγραφείται μέσα από μια σειρά εκβιασμών, όμοιων με αυτούς που επικαλούνταν και η συγκυβέρνηση Σαμαρά–Βενιζέλου για να εφαρμόσει τα εκάστοτε αντιλαϊκά μέτρα, επαναλαμβάνοντας έτσι την πάγια τακτική της κοινωνικής τρομοκράτησης ώστε να παρουσιαστεί η όποια νέα συμφωνία ως ρεαλιστικό μέσο για την αποσόβηση της χρεοκοπίας. Όμως, οι ωμοί εκβιασμοί δεν αφορούν στενά την προετοιμασία της κοινωνίας για την αποδοχή ενός νέου μνημονίου, αλλά στοχεύουν και στην πολιτική απαξίωση του ΣΥΡΙΖΑ και των υπόλοιπων δυνάμει πολιτικών κομμάτων εξουσίας (πχ PODEMOS)  που επιδιώκουν μια ‘’φιλολαική’’ αλλαγή πλεύσης της οικονομικής πολιτικής της ΕΕ.  Συγκεκριμένα, οι ευρωπαίοι και υπερατλαντικοί «εταίροι» υποχρεώνουν τη συγκυβέρνηση σε μια άτακτη οπισθοχώρηση, ακόμα και από τα ψήγματα των προεκλογικών υποσχέσεων που της έχουν απομείνει, στέλνοντας διεθνώς το μήνυμα της ‘’ταπεινωτικής συμμόρφωσης’’ που περιμένει όσους διανοούνται έστω και την παραμικρή υποψία απόκλισης από τις επιταγές της ΕΕ. Έτσι, με εργαλείο τις συμφωνίες που η ίδια η συγκυβέρνηση έχει υπογράψει με τους δανειστές, οι «εταίροι» υπονομεύουν την (υποτιθέμενη) διαπραγματευτική δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ υποβαθμίζοντας τον υπουργό οικονομικών, διαρρέοντας σενάρια χρεοκοπίας, απειλώντας  μέσω της ΕΚΤ με εμπάργκο τις ελληνικές τράπεζες και απαιτώντας μέτρα για την καταβολή της δόσης.  Αυτοί οι ωμοί εκβιασμοί, που εκφράζονται αυτή τη στιγμή κυρίως μέσω της επαναφοράς των απειλών ενός GREXIT (το οποίο μπορεί πράγματι να αποτελεί ένα εναλλακτικό σχέδιο των ντόπιων και διεθνών ελίτ), λειτουργούν σε πρώτο χρόνο ως όχημα για τη «συμμόρφωση» αλλά και τον σταδιακό ανασχηματισμό της συγκυβέρνησης με συμμετοχή των ακραιφνώς μνημονιακών δυνάμεων εντός της  (΄΄κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης΄΄ με συμμέτοχους το ΠΟΤΑΜΙ και το ΠΑΣΟΚ), αφού το πολιτικό κόστος ενός νέου μνημονίου ενδεχομένως να δρομολογήσει κυβερνητικές ανακατατάξεις, αλλάζοντας άρδην το πολιτικό τοπίο της χώρας.

Απέναντι σε αυτά τα δεδομένα, τα αντανακλαστικά της συγκυβέρνησης και ειδικότερα του ΣΥΡΙΖΑ, που διέγραψε μονομιάς τις προεκλογικές του δεσμεύσεις για τη διαγραφή του χρέους ή έστω για την απαίτηση ρήτρας ανάπτυξης ως προϋπόθεση αποπληρωμής του, εκ των πραγμάτων δείχνουν να υποτάσσονται στις επιδιώξεις των πιστωτών, μέσω της σαφούς μετεκλογικής στροφής του στο θέσφατο της παραμονής στο ευρώ με κάθε κόστος. Με αφετηρία την κατάπτυστη συμφωνία της 20ης Φλεβάρη, που αποτέλεσε τη θεσμική ανανέωση των όρων για την αμετάκλητη αιχμαλωσία της ελληνικής οικονομίας, δρομολογήθηκε η απόλυτη εποπτεία της συγκυβέρνησης και η σταδιακή της εναρμόνιση με τις επιταγές του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου. Η συγκεκριμένη συμφωνία προλόγιζε ξεκάθαρα  αυτό που θα ακολουθούσε, αφού η δέσμευση της συγκυβέρνησης για έγκαιρη αποπληρωμή τoυ χρέους, όπου μόνο για το δεύτερο εξάμηνο του 2015 προβλέπονται περίπου στα 20 δις, αυτή τη στιγμή αποτελεί έναν απροσπέλαστο εκβιασμό εφόσον ο κρατικός προϋπολογισμός επαρκεί μετά βίας για την κάλυψη των εσωτερικών αναγκών. Με άλλα λόγια το ελληνικό κράτος δεν έχει πόρους να εξυπηρετήσει το χρέος του αν δεν πάρει νέα κεφάλαια από τους δανειστές του, τροφοδοτώντας έτσι έναν αέναο κύκλο πιστωτικής αιχμαλωσίας. Η ελληνική οικονομία είναι απόλυτα εξαρτημένη από τα δάνεια των «εταίρων», αφού η μη καταβολή των δόσεων ή η μη αποπληρωμή τους θα σημάνει, στο πλαίσιο των συμφωνιών που έχει συνάψει και αυτή η συγκυβέρνηση, μια ακαριαία χρεοκοπία με ανυπολόγιστες συνέπειες. Έτσι, ο φαύλος κύκλος της εξυπηρέτησης του χρέους που αναγνωρίζεται de jure από τον ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί το κύριο διπλωματικό χαρτί των «θεσμών», αφού μέσω αυτού απειλούν για κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας είτε μέσω ενός GREXIT (εσχάτως με το σχέδιο χρεοκοπίας εντός του ευρώ), είτε μέσω άρνησης καταβολής των δόσεων αν δεν παρθούν αντιλαϊκά μέτρα, άρα με σταδιακή εσωτερική στάση πληρωμών για την εξυπηρέτηση των χρεολύσιων.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι ήδη ορατό ότι οι περίφημες «κόκκινες γραμμές» της συγκυβέρνησης ολοένα και θα σβήνουν μπροστά στη διαφαινόμενη αναδίπλωση για έναν «έντιμο συμβιβασμό» με τους δανειστές. Ήδη ασθμαίνουν και τα τελευταία προπύργια της «αριστερής» διαχείρισης, υπαναχωρώντας στην επαναφορά του βασικού μισθού στα 751, την επαναφορά του 13ου μισθού, την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, τη μείωση του αφοπολόγητου στα 5000 ευρώ, και την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Οι διαπραγματεύσεις που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στην ουσία αφορούν την επικοινωνιακή διαχείριση μιας νέας σειράς αντιλαϊκών μέτρων ( με αιχμή το συνταξιοδοτικό,τις ιδιωτικοποιήσεις, τις εργασιακές σχέσεις και τις φοροεπιβαρύνσεις ) που θα επισφραγιστούν με την επερχόμενη κεντρική συμφωνία για τη μεσοπρόθεσμη διευθέτηση του ελληνικού χρέους. Το eurogroup  της 11ης Μάη αποτελεί έναν κομβικό σταθμό πάνω σε αυτές τις εξελίξεις, αφού ένα νέο μνημόνιο είναι ήδη στα σκαριά και αυτό ακριβώς θα διευθετηθεί στη συνάντηση των ευρωπαίων ηγετών.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις οι όποιες αυταπάτες για τη σημερινή συγκυβέρνηση πρέπει να διαλυθούν, αντιλαμβανόμενοι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συμπλέει με τα συμφέροντα της ντόπιας και διεθνούς αστικής τάξης, θυσιάζοντας τα λαϊκά συμφέροντα στο βωμό της διαχείρισης της κρίσης υπέρ του κεφαλαίου. Μόνο η συγκρότηση ενός προλεταριακού-επαναστατικού μετώπου είναι ικανή να υπερασπιστεί τα δικά μας συμφέροντα, συσπειρώνοντας τις δυνάμεις κάτω από τα κεντρικά και επίκαιρα αιτήματα που μας διαχωρίζουν μαχητικά από την αστική τάξη και το «αριστερό» ή δεξιό προσωπικό της. Μας διαχωρίζουν από την παραίτηση, την ανάθεση και την υποταγή. Είναι λοιπόν καιρός να συνειδητοποιήσουμε πως δεν μπορεί να υπάρξει καμιά φιλολαϊκή πολιτική εντός της ΕΕ και πως ο μόνος δρόμος για λαϊκή ευημερία περνά μέσα από τη σύγκρουση με τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς και τους ντόπιους συνεργάτες τους.

 

-ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΧΡΕΟΥΣ

-ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ

-ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ

-ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

 

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΕ, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, ΔΕΥΤΕΡΑ 11ΜΑΪΟΥ,6μ.μ.

 

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

Εστάλη με e-mail στο omnia sunt communia 

 

ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ  ΣΤΗΝ SPEEDEX

 

Αντρέ Μπρετόν: «Ο Άνθρωπος είναι η  απάντηση όποια κι αν είναι η  ερώτηση»

 

Στην προτελευταία Γενική Συνέλευση του σωματείου  SPEEDEX που έγινε στις 8/2/2015 με την συμμετοχή 105 εργαζομένων και θέμα την Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΣΣΕ) ,ακούστηκαν και πράγματα τα οποία πέρα από ότι καθαρίζουν το τοπίο , τουλάχιστον για εμάς σαν ΑΠΕΤΤ , φέρνουν και ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν.

Θα επανέρθουμε σε αυτή , όπως και στην τελευταία Γενική Συνέλευση που έγινε στις 22 Μάρτη του 2015 ,  κάνοντας πρώτα μια αναδρομή στο τι έγινε στα 2 τελευταία χρόνια , αρχή γινομένης από την Γενική Συνέλευση του σωματείου μας με θέμα και πάλι την ΕΣΣΕ που έγινε στις 31/3/2013.

Πριν από 2 χρόνια οι συνάδελφοι στην SPEEDEX πείστηκαν πλειοψηφικά, μετά  από αλλεπάλληλες Γενικές Συνελεύσεις ( 3/2/13 και 31/3/13) ) και τις προσπάθειες της διοίκησης του επιχειρησιακού σωματείου να υπογραφεί ΣΣΕ με μειώσεις μισθών 6% με την λογική να μην γίνουν απολύσεις.

Εδώ πρέπει να αναφέρουμε πως πέρα από κάθε προσπάθεια να μην ακουστούν και να μπουν προτάσεις σε ψηφοφορία που πήγαζαν μέσα από το σώμα της Γενικής Συνέλευσης , ασχέτως εάν συμφωνούσαμε ή διαφωνούσαμε με αυτές, μέχρι και τελευταίας των διαδικασιών ακουγόταν και έμπαινε η πρόταση της εταιρίας από την διοίκηση του σωματείου στα πλαίσια δήθεν της δημοκρατίας του σωματείο μας.

Βέβαια το θέατρο δεν είχε τελειωμό αφού στην ίδια ΕΣΣΕ μπήκαν από το παράθυρο και θεσμό-οικονομικοί όροι που δεν αναφέρθηκαν, δεν αναλύθηκαν, δεν συζητήθηκαν από το σώμα της Γενικής Συνέλευσης και πέρασαν κρυφά σαν άρθρα μέσα στην ΣΣΕ και όπως αποδείχτηκε αξιοποίησε και αξιοποιεί η εταιρία ακόμα και σήμερα.

Μετά από ένα χρόνο της υπογραφής της ΕΣΣΕ  η εταιρία προχωράει στο σπάσιμο των ¨μεγάλων πελατών¨ της ,από αυτή προς τα υποκαταστήματά της τα λεγόμενα κατά κάποιους «franchise» ,με αυτό τον τρόπο  από δομεί η ίδια τον εαυτό της , πετυχαίνοντας να κρατά και το κέρδος από τους πελάτες που είχε στα ταμεία της αλλά και να στρώνει  το δρόμο για απολύσεις , κίνηση που είναι σε βάρος και  των εργαζομένων της αλλά και των εργαζομένων στα υποκαταστήματά της , και εξηγούμαστε.

Η ανάθεση της εξυπηρέτησης των καταστημάτων της Εμπορικής τράπεζας και ακολούθως  της ALPHA BANK στα υποκαταστήματά της , πέρα από τα κέρδη που της έφερε  δημιούργησε και ένα προηγούμενο στην ευελιξία κινήσεων σε ότι αφορά το εργατικό δυναμικό και τον κατακερματισμό  με ότι συνεπάγεται αυτό για τις  μελλοντικές κινήσεις της.

Με αυτή την κίνηση μέτρησε τα αντανακλαστικά των εργαζομένων , θέλησε να δημιουργήσει ένα είδος κανιβαλισμού ανάμεσα στους εργαζόμενους της εταιρίας και αυτών που εργάζονται στα υποκαταστήματά της που είναι κακοπληρωμένοι και πολλές φορές απλήρωτοι για πολλούς μήνες, χωρίς την εξασφάλιση ότι θα έχουν την επόμενη μέρα δουλειά σε περίπτωση που η εταιρία θεωρήσει ότι πρέπει να διακόψει την συνεργασία με τον αχυράνθρωπο της, (SPEEDEX Εξαρχείων-SPEEDEX Αμπελοκήπων).

Και μέσα στην απόλυτη νιρβάνα των εργαζομένων και των αντιπροσώπων τους προχώρησε στην μερική ανάθεση του τηλεφωνικού κέντρου σε εξωτερικό συνεργάτη-εργολάβο με την παραδοχή και τον εφησυχασμό από την ίδια  αλλά και από την διοίκηση του σωματείου  ότι δεν πρόκειται να κουνηθεί το συγκεκριμένο τμήμα.

Με όλα τα παραπάνω και  με ευθύνη  της διοίκησης του επιχειρησιακού σωματείου που δεν οργάνωσε την συλλογική εναντίωση και δράση των εργαζομένων με την λογική της ¨εργασιακής ειρήνης¨ (αν και υπήρχαν μειοψηφικές φωνές για κάτι τέτοιο), ανακοίνωσε μέσα στον Μάη τις 14 απολύσεις συναδέλφων που εργάζονταν στο αυθημερόν και η εταιρία τους απασχολούσε και στην ALPHA BANK. Παρά την επιστροφή κάποιων εργαζομένων μετά τις  κινητοποιήσεις (χωρίς να ξέρουμε με ποιους όρους επέστρεψαν οι συνάδελφοι), αυτές οι απολύσεις αποτέλεσαν μοχλό πίεσης στους υπόλοιπους που προχώρησαν στην υπογραφή εθελούσιας εξόδου από την εργασία, στην λογική να μην είναι οι επόμενοι καθώς από το στόμα του προέδρου του σωματείου ανακοινώθηκε ότι η εταιρεία πρόκειται να κάνει 20 απολύσεις ακόμα.

Από τον ισολογισμό της εταιρίας προέκυψαν κέρδη που όπως προέβλεπε η ΕΣΣΕ θα επιστρέφονταν στους εργαζόμενους. Μέσα  στον Αύγουστο διανέμονται στους εργαζόμενους διατακτικές (για εμάς σαν σχήμα δεν έχει σημασία αν είναι μεγάλο η μικρό το ποσό αυτών ή αν έχουμε διαφορετική άποψη πάνω στο θέμα των διατακτικών όπως και εκφράστηκε στην προτελευταία Γενική Συνέλευση 8/2/2015 ), αλλά σύμφωνα με την λιτή απάντηση που πήραμε σε ερώτησή μας  για αυτό το νέο άρθρο από τον πρόεδρο του σωματείου στην εκλογοαπολογιστική Συνέλευση στις 2/6/2013 θα ήταν επιλογή του κάθε εργαζόμενου πως θα πάρει αυτή την επιστροφή, είτε σαν   bonus στον μισθό, είτε σαν διατακτική.

Τον Νοέμβριο του 2014 η εταιρία κατεβάζει πρό(σ)κληση προς τους εργαζόμενους της να μπουν σε ένα πρόγραμμα ΕΡΕΥΝΑΣ ΔΕΣΜΕΥΣΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ  με την ονομασία ¨Μοιράσου την γνώμη σου¨ η εταιρία μέσα σε αυτή την πρό(σ)κλήση , μας ενημέρωνε πως, ¨η εταιρία  έχει συνεχόμενη οικονομική άνοδο , στο πόσο θα βοηθούσε η γνώμη των εργαζομένων για την καλύτερη και εύρυθμη λειτουργία της εταιρίας , στο τι θα μπορούσε να αλλάξει για το καλύτερο του εργαζόμενου μέσα από την συμμετοχή του σε αυτό το πρόγραμμα¨. Αυτοί δηλαδή που αποφασίσανε απολύσεις , ανασφάλεια και πέτυχαν μειώσεις μισθών έρχονται και μας λένε δηλαδή όλα καλά , όλα ανθηρά.

Δυστυχώς για μια ακόμη φορά   η εταιρία δεν βρήκε καμία αντίσταση-αντίδραση  τόσο από το επιχειρησιακό σωματείο ,όσο και από το κλαδικό ΣΕΤΤΕΑ (800 μέλη), πέρα από την ανακοίνωση που έβγαλε η ΑΠΕΤΤ στο blog της, αλλά  και την προφορική  απάντηση από μέλος της ΑΠΕΤΤ στον  υπεύθυνο προσωπικού για αυτό το πρόγραμμα.

Μετά από όλα αυτά και κλείνοντας αυτή την διαδρομή γεγονότων δυο χρόνων ερχόμαστε και στην προτελευταία Γενική Συνέλευση για την ΕΣΣΕ , όπως είπαμε και στην αρχή πολλά ερωτήματα μένουν αναπάντητα πέρα από τις προτάσεις που έγιναν , ο τρόπος που έγιναν , και πως συμφωνήθηκαν να γίνουν, μέσα  στο κλειστό και αποστειρωμένο περιβάλλον ενός διοικητικού συμβουλίου σαν διαδικασία και όχι ως διαβούλευση με το σώμα της Γενικής Συνέλευσης που από το καταστατικό ορίζεται ως το ανώτερο , πάντως εμείς σαν σχήμα  θέλουμε απαντήσεις στα εξής.

1)πως γίνεται η διοίκηση του σωματείου της SPEEDEX να γνωρίζει μετά από ενημέρωση της εταιρίας ότι θα γίνουν απολύσεις και να μην ενημερώνει άμεσα τους εργαζόμενους ;  Αποφασίστηκε ομόφωνα από την διοίκηση  η μειοψηφικά αυτού του είδους η αφαιρετική ενέργεια; Δεν θεωρήθηκε σημαντικό από κανένα μέλος της διοίκησης του σωματείου  να αποκαλυφθεί έστω και τις πρώτες ώρες των απολύσεων;

2)πως γίνεται μέσα στις ¨διαπραγματεύσεις¨ για τις απολύσεις του περασμένου Μαΐου να πέφτει πρόταση από εκπρόσωπο του ομίλου Φουρλή μέτοχος στην SPEEDEX για δάνειο προς την εταιρία ώστε να καλύψει τις αποζημιώσεις των εθελούσιων αποχωρήσεων αλλά και των απολυμένων που θα γυρίζαν πίσω και να μην έχει γίνει γνωστό στους συναδέλφους; Ποιοι ήταν μέσα σε αυτές τις ¨διαπραγματεύσεις¨ ως εκπρόσωποι των εργαζομένων;

Τα παραπάνω αναφερθήκαν από το στόμα του προέδρου για πρώτη φορά στην προτελευταία Γενική Συνέλευση και είναι σοβαρά γιατί κάποιοι κάνοντας ¨διαπραγματεύσεις¨ ξέροντας όλα αυτά και με την λογική ότι αυτές οι απολύσεις ήταν ¨ένα λάθος¨ όπως ειπώθηκε από στέλεχος του ομίλου αλλά και της εταιρίας , όχι μόνο δεν πήγαν να καταγγείλουν τις απολύσεις και όσα γνώριζαν στην επιθεώρηση εργασίας αλλά αφήναν ελεύθερη την διακίνηση των ταχυδρομικών αντικειμένων από το κατάστημα ΒΟΤΑΝΙΚΟΥ αλλά και από το HUB της SPEEDEX, σαμποτάροντας τον απεργιακό αγώνα  την στιγμή που οι συνάδελφοι μετρούσαν την δεύτερη μέρα απεργίας.

Και για την Ιστορία η τοποθέτηση της ΑΠΕΤΤ για την νέα  ΕΣΣΕ που πήρε 8 ψήφους είναι η εξής:

 

Ι .  ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΣΣΕ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 4.1 (ποσοστό 5% επί  των κερδών της εταιρίας με διατακτικές)  ΚΑΙ 5.1 ( εσωτερικές μετακινήσεις εργαζομένων σε θέσεις και ειδικότητες διαφορετικές από αυτή που έχουν  με των ίδιο μισθό ) ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΡΘΡΩΝ , ΕΜΣΩΜΑΤΩΣΕΙ ΑΡΘΡΟΥ ΓΙΑ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ  -ΜΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΜΟΙΒΕΣ όπως ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΣΣΕ- ,  ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ( όχι ενοικιαζόμενοι , όχι μπλοκάκια , όχι με voucher,  όχι με το κομμάτι , όχι από την λίστα του ΟΑΕΔ )

ΙΙ . ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ ΜΑΣ – ΣΥΝΟΛΙΚΑ 12% , ΠΟΥ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΣΣΕ ( μείωση 6% για 2 χρόνια)

ΙΙΙ . ΞΕΠΑΓΩΜΑ ΤΩΝ ΟΡΙΜΑΝΣΕΩΝ ΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ ΜΑΣ

 

Στην τελευταία Γενική Συνέλευση σύσσωμο το διοικητικό συμβούλιο του σωματείου έφερε   στο τραπέζι την πρόταση της εταιρείας , την οποία υποστήριξε  που είναι μηδενικές αυξήσεις και ένα bonus διατακτικών , μια μηδαμινή αύξηση στην συντήρηση δίκυκλου  και τέλος μείωση του χρόνου ένταξης των ¨ενοικιαζόμενων¨ στο να γίνουν αορίστου χρόνου, απαράδεκτο να υπάρχει τέτοια κατηγορία εργαζομένων  επειδή  θεωρούμε ότι κανένας εργαζόμενος δεν ενοικιάζετε. Άμεση πρόσληψη λοιπόν των ¨ενοικιαζόμενων¨ σε αορίστου χρόνου από την εταιρίαSPEEDEX.

Η πρώτη παρατήρηση είναι  πως , η πλειοψηφία  του διοικητικού συμβουλίου δεν θέλησε να περιφρουρήσει την ίδια την πρότασή της από την προτελευταία Γενική Συνέλευση (3%) και  η μειοψηφία όχι μόνο δεν περιφρούρησε την πρότασή της (6%) η οποία είναι αναρτημένη στην εφημερίδα του κλαδικού ΣΕΤΤΕΑ ¨  το γράμμα¨  αλλά τήρησε και την υπόσχεσή – γραμμή του κλαδικού ΣΕΤΤΕΑ όπως όλα δείχνουν να βάλει πλάτη σε όλα το παραπάνω , αρνούμενο όλο το διοικητικό συμβούλιο του σωματείου να βάλει και να κατάθεση τις προτάσεις τους προς την Γενική Συνέλευση με την λογική να μην επηρεάσουν την γνώμη των μελών , αναλώθηκαν στο πόσο κακό μας κάνει να μην έχουμε απαρτία με πολλά άτομα , να πουν επίσης ότι όλοι αυτοί που λείπανε δεν θα πρέπει να κάνουν μετά καμιά κριτική για το όποιο αποτέλεσμα , είπαν πως δεν μπορούν να διανοηθούν την λογική πως ό όμιλος Φουρλή μπορεί να δώσει δάνειο για να μας δώσει η εταιρία την αύξηση του 3% και αυτό το έκανε μόνο για να δώσει της αποζημιώσεις των απολυμένων – εμείς λέμε και των εθελούσιων εξόδων – αναφερθήκαν και παραδεχτήκαν τα λεγόμενα της εταιρίας πως  δεν μπορεί να κάνει οικονομικά ανοίγματα λόγω της πολιτικής αστάθειας και πως ότι πλεόνασμα έχει στο ταμείο της θα το επενδύσει στις  λειτουργικές εγκαταστάσεις ώστε να γίνει πιο ανταγωνιστική στην αγορά.

Σε κάποια ακούσματα περί αριστερισμών από άσχετο και ανύπαρκτο ¨συνδικαλιστή ¨ μέλος της διοίκησης και μέλος της ΕΚΕ , δεν θα δώσουμε συνέχεια για την ώρα , απαντήθηκε ευστόχως άμεσα μέσα στην Γενική Συνέλευση από μέλος της ΑΠΕΤΤ , αυτό που καταθέσαμε από την μεριά μας ήταν , πως λεφτά υπάρχουν , αυτό μας το λέει η εταιρία  στην επιστολή για το πρόγραμμα ¨ μοιράσου την γνώμη σου¨ και αν αυτό όπως φαίνεται κατά τα λεγόμενα που δεν τα υιοθετούμε του διοικητικού συμβουλίου του σωματείου ήταν μούφα  η λύση βρίσκετε στο να δώσει δάνειο ο όμιλός Φουρλή στην speedex ώστε να καλύψει την μηδαμινή αύξηση του 3% . Τέλος ξαναβάλαμε την πρότασή μας όπως αναφέρετε παραπάνω και αναφερθήκαμε πως όπως και να έχει σε όποια κινητοποίηση βγει θα είμαστε παρών και εμείς και οι αλληλέγγυοι  που έχουμε πάντα δίπλα μας , τελικά  δεν κατέστη δυνατό να μπει σε ψήφισμα ξανά η πρότασή μας –άλλη μια δημοκρατική ¨ ευαισθησία¨ του διοικητικού συμβουλίου– γιατί προείχε η πρόταση της εταιρίας !!! από ότι έδειξε η μετά διαδικασία.

Πέρα από όλα αυτά ακούστηκε και το εξής εξωφρενικό αλλά και συνάμα επικίνδυνο  από το στόμα του προέδρου του σωματείου εκφράζοντας όλο το διοικητικό συμβούλιο , μίλησε για το τέλος της αυτενέργειας και ότι ο  στόχος είναι να υπάρχει Επιχειρησιακή  Συλλογική Σύμβαση Εργασίας , πριν λήξει αυτή , το ερώτημα είναι , ποιος φταίει για το δυσχαιρές χρονικό περιθώριο  , τα μέλη  του σωματείου ή η διοίκηση αυτού; Ή μήπως ποντάραν στον τρόμο του αύριο χωρίς ΕΣΣΕ για ακόμα μια φορά , λέμε εμείς.

Αποτέλεσμα όλων τον παραπάνω τερτιπιών στο θεατράκι που παίχτηκε από το διοικητικό συμβούλιο αλλά και με ευθηνή αυτών που ψήφισαν στην πλειοψηφία τους την πρόταση της εταιρίας ,  θα πούμε πως βάλαν τα νέα  ήθη στις εργασιακές σχέσεις στην ταχυμεταφορά , γιατί αν δούμε πως ACS και SPEEDEX συγκλίνουν στην ίδια γραμμή μέσα από ΕΣΣΕ και προγράμματα αναβάθμισης με την λογική του ¨ανταγωνισμού ¨  στην αγορά , τότε ιστορικά οι μόνοι χαμένοι είναι οι εργαζόμενοι.

 

Εύκολα μπορούμε να συμπεράνουμε  πως η ταχτική της εταιρίας είχε και έχει στρατηγική και στόχο, στρατηγική που κάνει πιο δύσκολη την επιβίωσή μας και μας δημιουργεί ανασφάλεια  και κάποιοι συνάδελφοι πλειοψηφικά τις δίνουν αέρα ώστε να το κάνει πιο εύκολα.

Η εταιρία έχοντας την πολυτέλεια, μέσα από νομικά τερτίπια αλλά και από την ίδια την ΕΣΣΕ  ανά πάσα στιγμή να κατακερματίζει τμήματα, εργαζόμενους , μισθούς , έχει επίσης και  τον πλήρη έλεγχο των υποκαταστημάτων της είτε από τα ιδιωτικά συμφωνητικά με τους ¨πράκτορες-αχυρανθρώπους, είτε από τον κανονισμό της ΕΕΤΤ σαν κάτοχος της ΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑΣ, επομένως και των εργαζομένων σε αυτά, θέλοντας  να απαλλαγεί από το μισθολογικό κόστος των άμεσα εργαζόμενων σε αυτήν.

Φυσικά θα πρέπει να δούμε ποιες είναι οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις της απέναντι στους συναδέλφους που εργάζονται στα υποκαταστήματα της σύμφωνα με τον κανονισμό λειτουργίας της ΕΕΤΤ ως κάτοχος ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΔΕΙΑΣ, που δεν είναι η μόνη, που γίνεται από  όλες τις εταιρίες στον κλάδο της ταχυμεταφοράς-ταχυδρόμησης.

Τελικά το ¨ μην ζητάμε και πολλά γιατί δεν ξέρουμε αύριο αν θα είμαστε εδώ στην εργασία μας¨ που ακούστηκε στην προτελευταία Γενική Συνέλευση από προϊστάμενη τμήματος και μέλος του σωματείου σε συνδυασμό με την περιγραφόμενη συμπεριφορά της διοίκησης του σωματείου,  έγινε πράξη.

Ελπίζουμε να διαψευστούμε αλλά τα σημάδια πολλά , με αυτά που γίνονται στην SPEEDEX  και σε σχέση με όλα αυτά που γίνονται και στις άλλες εταιρίες της ταχυμεταφοράς – ταχυδρόμησης, καλή μας δύναμη στα χειρότερα…εμείς θα μείνουμε πιστή στην εργατική τάξη και θα το αντιπαλέψουμε μόνοι μας ή με όποιον θα σταθεί στο πλάι μας…..

Ο αγώνας συνεχίζεται

 

 

 

Αθήνα 23 Μάρτη 2015

 

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΑ-ΤΑΧΥΔΡΟΜΗΣΗ