Το Σάββατο 4 Απρίλη, η Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου μαζί με αλληλέγγυες/ους πραγματοποιήσαμε τη δεύτερη παρέμβασή μας σε κατάστημα του ΑΒ Βασιλόπουλου στο Περιστέρι, στην οδό Καρπενησίου 25. Η παρέμβαση έγινε στα πλαίσια του συντονισμού παρεμβάσεων της συνέλευσης αλληλεγγύης στην απολυμένη Ελένη Σ. από το κατάστημα AB Βασιλόπουλου στο Χολαργό και του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια ενόψει της απεργίας στο εμπόριο Κυριακή 5/4. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης που έγινε από τις 11:00 έως τις 13:00, αναρτήσαμε πανό έξω από την είσοδο του καταστήματος, μοιράσαμε εκατοντάδες κείμενα ενημερώνοντας διερχόμενους και καταναλωτές και μπήκαμε μέσα στο κατάστημα όπου μιλήσαμε με τους εργαζόμενους και τους πελάτες για την παρέμβασή μας. Παρά την έντονη ενόχληση της υπεύθυνης καταστήματος και την απαίτησή της να αποχωρήσουμε από το κατάστημα, παραμείναμε ενημερώνοντας δυνατά για το ρόλο της εργοδοσίας και καλώντας τους εργαζόμενους και πελάτες σε αλληλεγγύη. Προς μεγάλη έκπληξη της διεύθυνσης του καταστήματος, ενώ οι πελάτες περίμεναν στις ουρές για να πληρώσουν, μας ρωτούσαν και μας εξέφραζαν ανοιχτά τη στήριξή τους. Η πλειοψηφία των πελατών, μετά την ενημέρωση για την εκδικητική απόλυση της Ελένης Σ. και τη θετική γνωμοδότηση της Επιθεώρησης Εργασίας ότι η απόλυση είναι καταχρηστική, αποχωρούσαν από το κατάστημα χωρίς να ψωνίζουν, εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους. Αρκετοί δε ήταν αυτοί, που έχοντας ζήσει τη βία της απόλυσης και της ανεργίας, επικροτούσαν τη δύναμη της συναδέλφισσας που μπόρεσε να σπάσει τον τρόμο  και να αγωνισθεί συλλογικά για την επαναπρόσληψή της.

Ο αγώνας για την άμεση επαναπρόσληψη της συναδέλφισσας Ελένης Σ.  που απολύθηκε για την ταξική στάση που κράτησε απέναντι στην εργοδοτική εκμετάλλευση και τρομοκρατία, είναι αγώνας όλων μας και συνεχίζεται δυναμικά και αποφασιστικά. Οργάνωση και αντίσταση στους χώρους της δουλειάς για να σπάσουμε το φόβο και την υποταγή. Τίποτα δεν χαρίζεται, όλα καταχτιούνται με συλλογικότητα, αντίσταση και αλληλεγγύη ενάντια σε κράτος και αφεντικά.

 Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου.

από ΣΥΒΧΑ

Την Πέμπτη 19 Μάρτη ως Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια προχωρήσαμε σε μια ακόμα  δυναμική και με ιδιαίτερο παλμόδιαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας. Συμμετείχαμε πάνω από 300 συνάδελφοι και συναδέλφισσες, συναγωνιστές και συναγωνίστριες από εργατικά σωματεία και συλλογικότητες εργαζομένων και ανέργων, συνελεύσεις γειτονιάς και διάφορες συλλογικότητες του ταξικού-κοινωνικού κινήματος. Από τις 6μμ και για μια ώρα περίπου πραγματοποιήσαμε συγκέντρωση στην πλ. Κοραή, όπου και αναρτήσαμε πανό και μοιράζαμε κείμενα. Στη συνέχεια βγήκαμε ως πορείαστην Πανεπιστημίου και στρίβοντας στην Πεσμαζόγλου (στο ΣτΕ) κινηθήκαμεεπί της Σταδίου με κατεύθυνση προς το Σύνταγμα με στάσεις στο Υπουργείο Εργασίας και στο βιβλιοπωλείο Ιανός. Οι επόμενοι σταθμοί της διαδήλωσής μας ήταν στην αρχή της Μητροπόλεως στο Υπουργείο Οικονομικών και στη συνέχεια στον ίδιο δρόμο στα γραφεία των εργοδοτικών οργανώσεων, στην ΕΣΕΕ (Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας) και στον Εμπορικό Σύλλογο Αθήνας. Σε όλους αυτούς τους σταθμούς από όπου επιλέξαμε να περάσουμε, προκειμένου να καταδείξουμε το ρόλο τους στην επίθεση στην Κυριακάτικη αργία και συνολικά προς τον κόσμο της εργασίας, γράψαμε διάφορα συνθήματα σε τοίχους, ρολά και πεζοδρόμια και πετάγαμε τρικάκια. Στη συνέχεια βγήκαμε στην Ερμού όπου και πορευτήκαμε ανάμεσα στα εμπορικά καταστήματα μέχρι το Μοναστηράκι, όπου και ολοκληρώθηκε η διαδήλωση.

Ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και στη συνολική επίθεση που ως εργαζόμενοι δεχόμαστε συνεχίζεται!

Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά
Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά!

Κυριακή 5 Απρίλη 2015 :: απεργία σε όλο τον κλάδο του εμπορίου
ΔΕ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ – ΔΕΝ ΨΩΝΙΖΟΥΜΕ

[επόμενη συνέλευση του Συντονιστικού δράσης: Τρίτη 24/3, 7μμ, γραφεία ΣΥΒΧΑ]

[παραθέτουμε εδώ κάποιες φωτογραφίες από τη διαδήλωση και τις παρεμβάσεις που έγιναν – στη συνέχεια εντός της ημέρας θα δημοσιεύσουμε επιπλέον φωτογραφικό υλικό]

στο υπουργείο εργασίας:

στο βιβλιοπωλείο Ιανός:

στο Σύνταγμα:

στο υπ. οικονομικών:

στην ΕΣΕΕ:

στον Εμπορικό Σύλλογο Αθήνας:

στην Ερμού:

επίσης:

η πίσω όψη από τα τρικάκια:

Τρίτη 10 Μαρτίου 2015

Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πειραιά (Σκουζέ 3-5), 9πμ

Η δίκη της υπόθεσης του Αιγύπτιου εργάτη Ουαλίντ Τάλεμπ 

Κάλεσμα αλληλεγγύης του Αντιφασιστικού Συντονισμού Αθήνας – Πειραιά 

Στις 10 Μαρτίου 2015 είναι το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πειραιά για την υπόθεση του (τότε) 29χρονου Αιγύπτιου εργάτη Ουαλίντ Τάλεμπ, πατέρα 3 παιδιών, που είχε υποστεί στη Σαλαμίνα το καλοκαίρι του 2012, βασανιστήρια και κακοποίηση. Κατηγορούμενοι είναι τέσσερα άτομα, ο ιδιοκτήτης του φούρνου που απασχολούσε τον Αιγύπτιο, ο γιος του, και δύο ακόμη άνδρες.

Οι κατηγορίες που τους βαρύνουν είναι αρπαγή, ληστεία, απρόκλητη σωματική βλάβη και προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας.

Η υπόθεση τον Οκτώβρη του 2014 πήρε αναβολή για τέταρτη φορά.

Η συνήγορος του Αιγύπτιου τον Οκτώβρη, τόνισε ότι «είναι λογικό να φοβάται, καθώς είναι θύμα βασανισμού και από τότε έως και σήμερα κάθε φορά που έρχεται στο δικαστήριο του έρχονται στο μυαλό όλες εκείνες οι σκηνές βιαιότητας που έζησε. Επίσης, είναι άνεργος από τότε που έγινε το επεισόδιο και δεν έχει καταφέρει να βρει δουλειά».

Ο Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας Πειραιά θα είναι δίπλα στον εργάτη, μετανάστη Ουαλίντ Τάλεμπ.

Ας δείξουμε έμπρακτα τη συμπαράστασή μας σε μια από τις χειρότερες περιπτώσεις ρατσιστικής βίας που δε θα βγει ποτέ από το μυαλό κανενός από μας, ζητώντας να αποδοθεί το αυτονόητο που κι ο ίδιος, είναι το μόνο που ζητάει: Δικαιοσύνη.

Ο Ουαλίντ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ: 

Στις 3/11/2012,ο Αιγύπτιος εργάτης Ουαλίντ Τάλεμπ, έχοντας πάνω του σε τσάντα, για ασφάλεια δεδουλευμένα δικά του και συμπατριωτών του που του τα είχαν εμπιστευθεί, (περίπου 12.000 ευρώ τα οποία θα τα έστελναν στις οικογένειές τους στην Αίγυπτο) πήγε να εργαστεί αναφέροντας το γεγονός της ύπαρξης των χρημάτων στο αφεντικό του.

Το αποτέλεσμα ήταν οι κατηγορούμενοι να προβούν σε ληστεία των χρημάτων, να του βάλουν μια αλυσίδα 8 μέτρων στο λαιμό με λουκέτο, και αφού τον μετέφεραν σε ένα σταβλο τον έδεσαν για δεκαοκτώ ώρες, των χτυπούσαν με την ίδια αλυσίδα και τα χέρια τους, βρίζοντας τη θρησκεία του, βρέχοντάς τον με αλκοόλ, και άλλα. Οι ίδιοι έφαγαν μπροστά του και το πρωί έφυγαν πηγαίνοντας κανονικά στο φούρνο.  Αργότερα η αστυνομία στη Σαλαμίνα βρήκε πάνω στο φούρναρη τα 9.000 από τα 12.000 τα οποία και επέστρεψε αφού παραδέχθηκε τη κλοπή χωρίς να επιστρέψει τα υπόλοιπα.

Ο Αιγύπτιος κατάφερε να διαφύγει μόνος του το πρωί, αφού μέρος της αλυσίδας, την οποία ακόμα έφερε, όταν τον βρήκε κάποιος σε δρόμο της Σαλαμίνας, παραμορφωμένο και αναίσθητο.

Από τότε Ο Ουαλίντ έχει χάσει την όρασή του από το ένα μάτι, έχει πρόβλημα στα πόδια βαρύ αναπνευστικό με συνεχείς νοσηλείες, μόνιμες ημικρανίες και φοβίες .

Να σημειώσουμε πως μετά τη νοσηλεία του, και παρά τα εμφανή τραύματα των βασανιστηρίων, ο Ουαλίντ συνελήφθη και κρατήθηκε στη Πέτρου Ράλλη προς απέλαση η οποία ευτυχώς απετράπη μετά από πολλές αντιδράσεις, με αποτέλεσμα να πάρει ανθρωπιστική άδεια παραμονής.

Ιδιαίτερη σημασία έχει ότι, ακόμα και σήμερα, οι απειλές από τους κατηγορούμενους προς τον Ουαλίντ και τον αδερφό του δεν έχουν σταματήσει, και τα περιστατικά των απειλών έχουν καταγγελθεί στην ασφάλεια Σαλαμίνας.

Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας-Πειραιά

Καλούμε τα κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία του εμπορίου, τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες στον κλάδο του εμπορίου, σωματεία από άλλους κλάδους και εργασιακούς χώρους, εργατικές-ταξικές συλλογικότητες, συνελεύσεις κατοίκων και συλλογικότητες σε ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ συντονισμού και οργάνωσης των κινητοποιήσεων για την άμεση επαναπρόσληψη της συναδέλφισσας Ελένης Σ. από την επιχείρηση ΑΒ Βασιλόπουλος. Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 5 Μαρτίου στις 20.00 μ.μ στον αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό χώρο της Ανοικτής Συνέλευσης Κατοίκων Αγίας Παρασκεύης (Δημοκρατίας 2 και Αγ.Τριάδος /απέναντι από το 4ο Γυμνάσιο, Συνοικία Παραδείσου, Αγία Παρασκευή).

Παράλληλα, καλούμε κάθε σωματείο, συνέλευση και συλλογικότητα να εκδώσει ψηφίσματα και ανακοινώσεις συμπαράστασης στη συναδέλφισσα Ελένη και τις διεκδικήσεις της.

εργαζόμενοι / ες στο εμπόριο

OTEPLUS: Όταν οι εργαζόμενοι θέλουν, οι συνδικαλιστές γραφειοκράτες συνωμοτούν και υπονομεύουν

To χρονικό μιας προδιαγεγραμμένης προδοσίας ολοκληρώθηκε. Η ομοσπονδία ΟΜΕ-ΟΤΕ όχι μόνο δεν δέχθηκε να προκηρύξει απεργία, όπως ζητούσαν με υπογραφές που συνέλεξαν περισσότεροι από 400 εργαζόμενοι στα τηλεφωνικά κέντρα του ΟΤΕ, αλλά αντίθετα τους προέτρεψε να υποκύψουν στους εργοδοτικούς εκβιασμούς, δηλώνοντας οικειοθελή παραίτηση από την ΟΤΕplus στην οποία ανήκουν, ώστε να ενταχθούν στην εταιρία Εvalue με ατομικές συμβάσεις που περιλαμβάνουν επαχθείς όρους. Αυτό δεν ήταν κάτι που προκαλεί έκπληξη καθώς η συνδικαλιστική ηγεσία, ήδη από τον Δεκέμβριο, είχε συμφωνήσει με την διοίκηση του ΟΤΕ για τον αποκλεισμό από τον όμιλο και την αποπομπή των 1000 περίπου εργαζομένων στα call centers.Η αρχή έγινε όταν ξεκίνησε η συζήτηση για την υπογραφή νέας συλλογικής σύμβασης των εργαζομένων του ΟΤΕ και τέθηκε το ζήτημα του καθεστώτος των επινοικιαζόμενων εργαζομένων από θυγατρικές και άλλες  εταιρίες του ομίλου, οι οποίοι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Διάφορες φήμες που διέρρεαν από διοικητικούς και συνδικαλιστικούς κύκλους ανέφεραν ότι οι 3000 περίπου εργαζόμενοι της ΟΤΕplus θα εντάσσονταν κανονικά στον ΟΤΕ και στην συλλογική σύμβαση εργασίας ή στην χειρότερη θα δημιουργούνταν -ειδικά για τα call centers- μια νέα εταιρία και θα υπέγραφαν νέες συμβάσεις με βελτιωμένους όρους.

Μάλιστα πριν της εκλογές του σωματείου της ΠΑΣΕ-ΟΤΕ (που διεξήχθησαν στις 15 Δεκεμβρίου 2014) οι αρχισυνδικαλιστές, του ενωτικού ψηφοδελτίου των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, διακήρυσσαν σε όλους τους τόνους πως δεν πρόκειται να υπογράψουν την νέα συλλογική σύμβαση εάν δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτή και δεν εντάσσονται πλήρως στον ΟΤΕ όλοι οι εργαζόμενοι της ΟΤΕplus, μηδενός εξαιρουμένου. Αυτό δεν τους εμπόδισε λίγες μέρες αργότερα -και αφού κατέλαβαν την πλειοψηφία του σωματείου- να ξεπουλήσουν τους συναδέλφους τους και να συνυπογράψουν την νέα συλλογική σύμβαση που άφηνε απ’ έξω τους σχεδόν 1000εργαζομένος των τηλεφωνικών κέντρων.

Τους επόμενους 2μήνες τόσο η ΠΑΣΕ-ΟΤΕ όσο και ολόκληρη η ομοσπονδία, επιχείρησε να ρίξει ουσιαστικά στάχτη στα μάτια των εργαζόμενων, αποκρύπτοντας τους ουσιαστικά το περιεχόμενο τόσο της συμφωνίας όσο και των διαπραγματεύσεων που υποτίθεται έκανε με την διοίκηση, αφήνοντας με έντεχνο τρόπο να διαρρέουν μόνο ασαφείς πληροφορίες περί βελτιωμένης σε σχέση με πριν σύμβασης, σε μία νέα εταιρία και με αύξηση των αποδοχών, με μόνο σκοπό να αποπροσανατολίζει τους εργαζόμενους και να μην αντιδρούν. Η πραγματικότητα αποκαλύφθηκε όμως την προηγούμενη εβδομάδα όταν με τελεσίγραφό της η διοίκηση του ΟΤΕ/ Deutsche Telecom απαίτησε από τους εργαζόμενους να υπογράψουν νέες ατομικές συμβάσεις όχι με τον ΟΤΕ ή με κάποια νέα όπως διακήρυσσαν εταιρία, αλλά με την εταιρία ΕValue που είναι γνωστή για το ακόμη πιο επισφαλές και εντατικοποιημένο περιβάλλον εργασίας που προσφέρει, σε σχέση ακόμη και με την ήδη εντατικοποιημένη ΟΤΕplus (για περισσότερα δείτε την προηγούμενη ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας ΑΚΑΕ με ημερομηνία 23/02/2015: http://kentroagona-ergaton.blogspot.gr/2015/02/plus-e-value.html ).

Οι εργαζόμενοι έστω και την ύστατη ώρα αποφάσισαν να αντιδράσουν, να οργανώσουν κινητοποιήσεις και συνελεύσεις και να απαιτήσουν να προκηρυχθούν 24ώρες επαναλαμβανόμενες απεργίες έως ότου αποσυρθεί η απαράδεκτη σύμβαση και ενταχθούν στον ΟΤΕ και στην συλλογική σύμβαση εργασίας, με αξιοπρεπείς όρους εργασίας, όπως όλοι οι υπόλοιποι συνάδελφοι τους. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία όμως όχι μόνο δεν τους υποστήριξε αφήνοντας τις κινητοποιήσεις τους χωρίς νομική κάλυψη, αλλά προσπάθησε με κάθε μέσο να κάμψει την αγωνιστική τους διάθεση. Στην Αθήνα υπήρξαν καταγγελίες ότι συνδικαλιστές προέτρεψαν εργαζόμενους να υπογράψουν την νέα σύμβαση με αντάλλαγμα καλύτερους όρους δουλειάς (πχ οι 4ωροι να μετατραπούν σε 6ώροι), ενώ στην Πάτρα ο πρόεδρος του ΠΑΣΕ-ΟΤΕ της περιοχής Στεφανόπουλος στράφηκε κατά όσων υπέγραψαν το κείμενο συλλογής υπογραφών για την απεργία και έμμεσα τους απείλησε πως με αυτά που κάνουν θα χάσουν την δουλειά τους.

Με όλα αυτά δεν μπορεί να κάνει καμία εντύπωση η ανακοίνωση που εξέδωσε η ΟΜΕ-ΟΤΕ με ημερομηνία 25/2 η οποία αναφέρει πως: “έκανε προσπάθεια να ελαχιστοποιήσει τους όποιους αρνητικούς όρους της Ατομικής Σύμβασης και αυτό σε ένα μεγάλο βαθμό πιστεύουμε, ότι το πέτυχε. ΄Ετσι μετά από τις τελευταίες διευκρινίσεις και δεσμεύσεις, θεωρεί ότι οι λόγοι της μη υπογραφής, έχουν αρθεί.”  αποτυπώνοντας ως δήθεν διαπραγματευτική της επιτυχία την πλήρη ταύτιση της με τις εργοδοτικές επιβολές. Στην ανακοίνωση μάλιστα επιχειρεί να καθησυχάσει με ψέματα, για ακόμη μία φορά τους εργαζόμενους, αφού υπόσχεται πως θα προβεί σε νέες διαπραγματεύσεις για όλα τα άλυτα ζητήματα εντός 6μήνου, όταν φυσικά δεν θα έχει κανένα διαπραγματευτικό δικαίωμα μιας και οι εργαζόμενοι της ΕValue δεν εντάσσονται στα σωματεία του ΟΤΕ.

Σε αυτές τις συνθήκες κρίσης, ανεργίας και κοινωνικής ανασφάλειας και προδομένοι από τα συνδικαλιστικά τους όργανα, είναι φυσιολογικό οι περισσότεροι εργαζόμενοι να υποκύψουν και να υπογράψουν τις νέες συμβάσεις (να σημειώσουμε ότι η διοίκηση αρνείται να κάνει δεκτές όσες συμβάσεις φέρουν μαζί με την υπογραφή, υποσημείωση με την επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος του υπογράφοντα). Δεν θα πρέπει όμως η απογοήτευση από την προδοσία να κάμψει το αγωνιστικό πνεύμα που γεννήθηκε αυτές τις ημέρες. Θα πρέπει να συνεχίσουν να διεκδικούν τα δικαιώματα τους, αποβάλλοντας τους γραφειοκράτες και τις πρακτικές τους, σε μία νέα αυτοργανωμένη βάση.

Η Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών βρέθηκε εξαρχής στο πλευρό των εργαζομένων στηρίζοντας τα δίκαια αιτήματα τους. Για εμάς ο αγώνας τους δεν αφορά μόνο τους ίδιους  αλλά είναι πολύ σημαντικός για ολόκληρη την εργατική τάξη, καθώς ότι συμβαίνει σε έναν εταιρικό κολοσσό όπως ο ΟΤΕ έχει επιπτώσεις σε ολόκληρο το εργασιακό περιβάλλον της χώρας. Παράλληλα η επιλογή της διοίκησης της Γερμανικής Deutsche Telecom να επιβάλλει αυτή την περίοδο στους εργαζόμενους της μία σύμβαση που αποτελεί αποτύπωση όλης της πολιτικής των μνημονίων απέναντι στην εργατική τάξη, μόνο τυχαία δεν είναι και γι αυτό θεωρούμε υπόλογη και τη Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ καθώς ακόμη και σήμερα το 11% του ΟΤΕ ανήκει στο κράτος.

Εμείς θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε την πλήρη ένταξη στον ΟΤΕ και στην συλλογική σύμβαση εργασίας όλων όσων εργάζονται στην εταιρία μέσω θυγατρικών ή μέσω καθεστώτος επινοικίασης,  χωρίς μισθολογικές ή άλλου τύπου διακρίσεις, με αυξήσεις των μισθών, την κατάργηση των ατομικών συμβάσεων και των εργολαβιών και την άμεση επανεθνικοποίηση του ΟΤΕ, χωρίς καμιά αποζημίωση στην DEUTSCHE TELECOM, κάτω από τον έλεγχο των εργαζομένων, ώστε να μπορέσουν οι εργαζόμενοι να σκίσουν τα μνημόνια και να πάρουν οι ίδιοι τον έλεγχο όχι μόνο στον ΟΤΕ αλλά σε κάθε χώρο δουλειάς και σε ολόκληρη την κοινωνία.

Η πρωτοβουλία ΑΚΑΕ θα επανέλθει άμεσα για μια διεξοδική συζήτηση με τους εργαζόμενους και εργαζόμενες προκειμένου να χτιστεί ένα πλατύ εργατικό μέτωπο άμεσης υπεράσπισης των εργασιακών τους συμφερόντων που συμπίπτουν με τα συμφέροντα ολόκληρης της εργατικής τάξης και ειδικότερα της νέας μορφωμένης γενιάς.

Πρωτοβουλία για ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ
kentroagona-ergaton.blogspot.gr           

γράφει η Γεωργία Δούκουρη

Αναδημοσίευση από το Praxis Review

Ο βίαιος μετασχηματισμός του καπιταλισμού που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, αποτελεί μια στρατηγική πρόφαση για περαιτέρω αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, που αποτυπώνεται –μεταξύ άλλων-, στην υπεροχή των ευέλικτων μορφών εργασίας και της μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης, έναντι της τυπικής εργασίας. Ταυτόχρονα, όμως, η εργαλειακότητα αυτής της συνθήκης είναι να ανατροφοδοτήσει, μέσω της αναπαραγωγής φόβου (π.χ. της ανεργίας) και της ανασφάλειας (π.χ. από την απορρύθμιση της συλλογικής διεκδίκησης), την επιβολή ενός και μόνου πολιτικο-ιδεολογικού μηχανισμού ως μονόδρομου.

Η αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, δεν αποτελεί απότοκο της κρίσης, αλλά μια επωδό της ηγεμονίας του νεοφιλελεύθερου οικονομικού δόγματος. Οι αλλαγές στην παραγωγική διαδικασία και η μετάβαση από τα φορντικά στα μέταφορντικά ή νεοφορντικά μοντέλα της ευέλικτης εργασίας, σηματοδότησαν και τη μετάβαση από τη μόνιμη και κατοχυρωμένη εργασία, στην ευέλικτη μορφή εργασίας, με αύξηση της υποαπασχόλησης και της ανεργίας, και ανακατανομή του καταμερισμού της εργασίας. Οι εργατικές πολιτικές ακολούθησαν τον δρόμο της νεοφιλελεύθερης ηγεμονίας που ουσιαστικά επέβαλλαν τη μείωση του εργατικού κόστους, με την ταυτόχρονη, ωστόσο, αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, δηλαδή βάθυναν την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης. Το θεσμικό πλαίσιο της λειτουργίας της αγοράς εργασίας(1), διαμόρφωσε πολιτικές ευελιξίας στο χρόνο και στη μορφή της εργασίας (ευέλικτες μορφές απασχόλησης, μερική και εκ περιτροπής απασχόληση, επινοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, κ.ο.κ.) αλλά και στους μισθούς και στις διαπραγματεύσεις (μείωση κατώτατου μισθού, υπεροχή εξατομικευμένων συμβάσεων έναντι των συλλογικών).

Στην Ελλάδα, με αφορμή την κρίση, συντελέστηκαν μεγάλες αλλαγές στο εργατικό δίκαιο, αλλαγές που κινήθηκαν πιστά στο παραπάνω πνεύμα, με «επισφαλοποίηση» της εργασίας, και απορρύθμιση των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Ενδεικτικό είναι ότι σύμφωνα με στοιχεία του ΣΕΠΕ, οι προσλήψεις με καθεστώς μερικής απασχόλησης παρουσιάζουν αύξηση από το 2008 έως το 2012 της τάξης του 161,21%, οι προσλήψεις εκ περιτροπής εργασίας αυξήθηκαν κατά 151,6%, ενώ οι μετατροπές συμβάσεων εργασίας από πλήρους απασχόλησης σε μερικής και εκ περιτροπής αυξήθηκαν κατά 214,96%. Το διάστημα από το Σεπτέμβριο του 2013 μέχρι τον Μάρτιο του 2014, είναι το πρώτο διάστημα που οι προσλήψεις μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης υπερτερούν των προσλήψεων πλήρους απασχόλησης. Το ποσοστό αυτό έκτοτε παγιώνεται και συνεχώς αυξάνεται. Με λίγα λόγια, οι εργαζόμενοι αντικαθίστανται από απασχολούμενους, δηλαδή από φτηνό εργατικό δυναμικό που μπορεί και να μην υπάγεται θεσμικά στο εργατικό δίκαιο, ενώ και τα χαρακτηριστικά της τυπικής εργασίας είναι μειωμένοι μισθοί και δικαιώματα. Πρέπει να τονιστεί, ότι αυτή η συνθήκη είναι εξαναγκαστική για την εργατική τάξη, καθώς το 62,6% των «μερικώς απασχολουμένων» δηλώνει ότι εξαναγκάστηκε σε μερική απασχόληση καθώς δεν μπορεί να βρει εργασία πλήρους απασχόλησης(2).

Ταυτόχρονα, σημειώνεται στροφή του εργατικού δικαίου όχι μόνο προς την προστασία της ελαστικοποίησης της εργασίας, αλλά και στην εξατομίκευση των εργαζομένων(3). Ουσιαστικά επιβλήθηκε κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων με την υπερίσχυση όχι της επιχειρησιακής έναντι της κλαδικής σύμβασης, αλλά της ατομικής έναντι της συλλογικής(4). Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Εργασίας, το 2008, υπήρχαν 161 κλαδικές ή ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις εργασίας, που κάλυπταν σχεδόν το σύνολο των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα. Πλέον μόλις 18 ΣΣΕ βρίσκονται εν ενεργεία, με το 85% των μισθωτών να καλύπτεται είτε από επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας, είτε από ατομικές συμβάσεις. Ταυτόχρονα, υπολογίζεται ότι την τελευταία πενταετία, έχουν υπογραφεί 1.540 επιχειρησιακές συμβάσεις που προβλέπουν μείωση των αποδοχών από 10% έως 50%⁽⁵⁾. Η εργατική διαχείριση από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν διαφοροποιείται, όπως δηλώνεται στη λίστα των μεταρρυθμίσεων που απέστειλε στους –πλέον- αποκαλούμενους «θεσμούς», καθώς η Ελλάδα μεταξύ άλλων δεσμεύεται να «επεκτείνει και αναπτύξει τα υπάρχοντα σχέδια που παρέχουν προσωρινή απασχόληση στους ανέργους, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους και όταν υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια. Παράλληλα να αναβαθμίσει τα προγράμματα επιμόρφωσης των μακροχρόνια ανέργων.», αλλά και να «προχωρήσει σε μια σταδιακή νέα προσέγγιση στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας με ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και δικαιοσύνης. …»

Ωστόσο, το σημαντικό είναι να εξετάσει κανείς τα παραπάνω ιδωμένα από τη σκοπιά της εργαλειακής τους χρήσης. Οι νεοφιλελεύθερες εργατικές πολιτικές ελαστικών μορφών απασχόλησης, έχουν ως προκάλυμμα την καταπολέμηση της ανεργίας. Εντούτοις, συνιστούν δούρειο ίππο που, μέσω της αποδυνάμωσης της εργατικής ενότητας και της συλλογικής διεκδίκησης, θέτουν τις προϋποθέσεις για την αναπαραγωγή της νεοφιλελεύθερης ηγεμονίας. Η υποχώρηση της τυπικής εργασίας σε βάρος νέων μορφών επισφαλούς και μερικής απασχόλησης, λειτουργεί διασπαστικά ως προς την ταξική ενότητα, και αποσταθεροποιεί τη συνοχή της εργατικής τάξης (πχ με αποκλεισμό των επισφαλών εργαζομένων από τα γραφειοκρατικά συνδικάτα), και μάλιστα ενάντια ενός καλά οργανωμένου και ενωμένου κεφαλαίου. Σε αυτή τη κατεύθυνση λειτουργεί και ο ενδοταξικός ανταγωνισμός, καθώς οι παλαιότεροι «ακριβοί» εργαζόμενοι αντικαθίστανται από ευέλικτους» και φτηνούς απασχολούμενους. Όχι μόνο έχουμε παραγωγή εργαζομένων πολλαπλών ταχυτήτων, αλλά αυτοί εντοπίζονται και σε επίπεδο επιχείρησης, στο χώρο δουλειάς. Η αποδυνάμωση της ταξικής ενότητας, ο ανταγωνισμός αλλά και η κυριαρχία του φόβου που παράγει η εξατομίκευση μέσω της απορρύθμισης των συλλογικών διαπραγματεύσεων, διαβρώνει τη συλλογικοποίηση(6). Τα παραπάνω δε επιδρούν και στην τυπική απασχόληση, συμπιέζοντας το περιεχόμενο των εργασιακών σχέσεων.

Το πλέον σημαντικό είναι ότι, οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές εμπεδώθηκαν ως μια γενική μορφή σκέψης. Ακόμα και ο συνδικαλισμός «αποδέχτηκε» τον νεοφιλελεύθερο εργαλειακό λόγο και τρόπο διαχείρισης της εργατικής τάξης, τον οικειοποιήθηκε και τον αναπαραγάγει αποδεχόμενος τους όρους τους (π.χ. ορισμός για ανεργία, στατιστικές, προγράμματα κ.ο.κ.). Είναι καθήκον της εργατικής τάξης να επανανοηματοδοτήσει τις έννοιες με τους δικούς της όρους. Να επανασυνδέσει τους καθημερινούς εργατικούς αγώνες με όρους πολιτικής, με στόχο την ανατροπή του συσχετισμού δυνάμεων και των κοινωνικών σχέσεων προς όφελος του εργατικού κινήματος και σε βάρος του κεφαλαίου. Να επαναπροσδιορίσει τους όρους με βάση τις ανάγκες της εργατικής τάξης και της ταξικής πάλης, αμφισβητώντας τον εργαλειακό λόγο του κεφαλαίου, και αυτό αποτελεί πολιτική πράξη.

(1) Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εδώ και δεκαετίες διαρθρώνει πολιτικές ενάντια στις σταθερές σχέσεις εργασίας, και φυσικά τις αντίστοιχες κατευθύνσεις στο εργατικό δίκαιο. Η Πράσινη Βίβλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (2007) εισαγάγει την έννοια «flexicurity» που συνίσταται στην ευελιξία σε ό,τι αφορά τους όρους πρόσληψης των εργαζομένων, ενάντια στις σταθερές μορφές εργασίας. Η εικόνα δε για την τωρινή Ευρωπαϊκή Στρατηγική Απασχόλησης (ΕΣΑ) αποτυπώνεται στο σχέδιο «Ευρώπη 2020», το οποίο εμμένει στην έννοια του flexicurity.

(2) ΕΛΣΤΑΤ, 2014 Έρευνα Εργατικού Δυναμικού, Α΄ τρίμηνο κάθε έτους

(3) Στην Ελλάδα από το 2011 και εντεύθεν σημειώνεται μια από τις μεγαλύτερες αλλαγές στο εργατικό δίκαιο και τη χαλάρωσή του όσον αφορά την ελαστικοποίηση της εργασίας και τη στροφή από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις στις εξατομικευμένες. Επιπλέον η κλαδική ΣΣΕ πλέον δεν μπορεί με πρωτοβουλία του υπουργού να κηρυχθεί γενικώς υποχρεωτική σε έναν κλάδο, παρά μόνο στις εργοδοτικές ενώσεις που έχουν δεχτεί να την υπογράψουν. Θα πρέπει εδώ να προστεθεί και το ζήτημα της μείωσης της ισχύος της μετενέργειας που επιτείνει την ατομική διαπραγμάτευση έναντι της συλλογικής, όπως επίσης και το γεγονός ότι πλέον δεν μπορούν τα συνδικάτα να καταφύγουν μονομερώς στη διαιτησία.

(4) Για την κατάρρευση της συλλογικής διαπραγμάτευσης βλ.Η Ελληνική Οικονομία και η Απασχόληση Ετήσια Έκθεση 2014, ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, Αύγουστος 2014, σ. 298-304.

(5) Οι οποίες σημειώνουμε ότι μπορούν να υπογράφονται πλέον από ενώσεις προσώπων που κατά βάση γίνεται με πρωτοβουλία του εργοδότη για να επιβάλλει συμφωνία με μειώσεις μισθών κ.ο.κ.

(6) Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι πολλά πρωτοβάθμια σωματεία, μακριά από γραφειοκρατικές λογικές, στρέφονται στους επισφαλείς εργαζομένους, υποαπασχολούμενους και τους ανέργους, δηλαδή στο κομμάτι της εργατικής τάξης που σε πολλές περιπτώσεις, τόσο το εργατικό δίκαιο όσο και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία αποκλείουν.

Πριν ακόμα ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την Γερμανία και τους υπόλοιπους Ευρωπαίους εταίρους, όσων αφορά  το τέλος του μνημονίου και την άρση της πολιτικής λιτότητας – διαπραγμάτευση που οδήγησε σε άτακτη υποχώρηση όλων των ελληνικών αξιώσεων με την παράταση του μνημονίου όπως και αν ονομάζεται πλέον αυτό-, η γερμανική εταιρία Deutsche Telekom, μεγαλομέτοχος του ΟΤΕ, χωρίς να έχει κανέναν ενδοιασμό  ως προς τα αποτελέσματα του Εurogroup, προχώρησε σε μία προκλητική κίνηση που υποδηλώνει ότι το κεφάλαιο δεν πρόκειται να δεχτεί καμία υποχώρηση σε όσα αντεργατικά έχουν υπογραφεί μέχρι σήμερα. Για τους εργοδότες, το μνημόνιο είναι πάντα εδώ και σκοπεύουν να το διατηρήσουν πάση θυσία ξεκινώντας από το ασφαλές ορμητήριο του ΟΤΕ όπου το ελληνικό δημόσιο κατέχει ακόμη περίπου το 10% των μετοχών.

Έπειτα από ένα διάστημα σχεδόν τριών μηνών υποσχέσεων και εντέχνων «διαρροών», που είχαν ως σκοπό να δημιουργήσουν ένα κλίμα εφησυχασμού όσων αφορά την νέα σύμβαση που θα καλούνταν να υπογράψουν οι εργαζόμενοι στα call ce

nters, η διοίκηση της εταιρίας με μία ξαφνική και εκβιαστική διαδικασία απαιτεί από τους εργαζόμενους να δηλώσουν παραίτηση από την εταιρία ΟΤΕplus όπου ανήκουν και να υπογράψουν μέχρι τη Τρίτη 24 Φλεβάρη νέες ατομικές συμβάσεις εργασίας με την ιδιωτική εταιρία EValue, με δυσβάσταχτους και αντεργατικούς όρους, ειδάλλως θα οδηγηθούν στην ανεργία
Σύμφωνα με τη νέα σύμβαση καταργούνται όλα τα υπάρχοντα δικαιώματα, όπως τριετίες, οικογενειακό επίδομα, ανθυγιεινό κτλ, τα οποία ενσωματώνονται στον αρχικό μισθό αλλά και όσα πιθανόν να αποκτηθούν στο μέλλον είτε λόγω μεταβολής της κατάστασης του εργαζόμενου, είτε από την αλλαγή της Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Οποιαδήποτε παροχή επιδόματος θεωρείται δώρο από πλευρά της εταιρίας και όχι υποχρέωση.  Καταργούνται οι αργίες οι οποίες μετατρέπονται σε ρεπό ή σε μέρες κανονικής άδειας, ενώ η επιχείρηση διατηρεί το δικαίωμα να αλλάζει μονομερώς την ειδικότητα, το είδος και τις ώρες της εργασίας. Παράλληλα και λόγω της “οικιοθελούς” παραίτησης από την ΟΤΕPlus, χάνεται για τους εργαζόμενους και ο χρόνος προϋπηρεσίας που θα υπολογίζονταν και σε περιπτώσεις αποζημίωσης.

Όσον αφορά τον βασικό μισθό αυτός θα παραμείνει ο ίδιος για τους διορισμένους προ του 2012 εργαζόμενους (που έχουν λίγο υψηλότερο μισθό), ενώ για τους χαμηλόμισθους μετά του 2012 διορισμένους, προβλέπεται μια μικρή αύξηση -στα όρια της αύξησης του κατώτερου μισθού  που προγραμματίζει η κυβέρνηση- η οποία ουσιαστικά εκμηδενίζεται με την απώλεια των επιδομάτων.
Να υπενθυμίσουμε πως την ώρα που η διοίκηση επιτίθεται στους εργαζόμενους προετοιμάζοντας γι’ αυτούς συνθήκες εργασιακού κάτεργου, η Deutsche Telekom, απόσβεσε την επένδυση της μέσα στα δυο πρώτα χρόνια λειτουργίας της, ο όμιλος του ΟΤΕ σε όλη την διάρκεια της κρίσης παρουσιάζει κέρδη ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που τον κατατάσσουν σε μια από τις πιο κερδοφόρες εταιρίες του γερμανικού ομίλου, ενώ παράλληλα τα υψηλόβαθμα στελέχη της εταιρίας απολαμβάνουν μισθούς και bonus ύψους αρκετών εκατομμυρίων.
Η γραφειοκρατική ηγεσία του συνδικαλιστικού οργάνου της ΟΜΕ-ΟΤΕ δεν είναι άμοιρη ευθυνών αφού συνέβαλλε στον εφησυχασμό των εργαζόμενων και συμφώνησε με την διοίκηση την ένταξη στον ΟΤΕ και στην νέα συλλογική σύμβαση εργασίας  μόνο ενός μέρους των εργαζομένων της ΟΤΕplus, αφήνοντας τους σχεδόν χίλιους εργαζόμενους των call center μετέωρους και έκθετους στις εργοδοτικές διαθέσεις.
Μπροστά σε αυτές τις συνθήκες οι εργαζόμενοι των τηλεφωνικών κέντρων του ΟΤΕ αποφάσισαν να διεκδικήσουν αυτά που τους ανήκουν. Σε διάφορα τμήματα έχουν ήδη οργανωθεί λευκές απεργίες, ενώ έχουν πραγματοποιηθεί μαζικές συνελεύσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη για να δρομολογηθούν οι επόμενες κινητοποιήσεις. Παράλληλα έχει κυκλοφορήσει κείμενο υπογραφών που θα σταλεί προς την ΟΜΕ-ΟΤΕ, υπογεγραμμένο ήδη από εκατοντάδες εργαζόμενους, με το οποίο απαιτείται από την ομοσπονδία να πάρει ξεκάθαρη θέση υπέρ των εργαζομένων και να κηρύξει 24ώρες επαναλαμβανόμενες απεργίες έως ότου αποσυρθεί οριστικά η σύμβαση της  EValue και όλοι οι εργαζόμενοι να ενταχθούν στον ΟΤΕ με αξιοπρεπή συλλογική σύμβαση εργασίας όπως όλοι οι υπόλοιποι συνάδελφοί τους.

Η Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών στέκεται στο πλευρό των εργαζομένων των τηλεφωνικών κέντρων του ΟΤΕ, στηρίζει τις δίκαιες διεκδικήσεις τους και τους καλεί να μην υπογράψει κανείς την κατάπτυστη αντεργατική σύμβαση.
Ο λαός δεν έστειλε στα σκουπίδια τις κυβερνήσεις των Μνημονίων για συνεχίσουμε να έχουμε ως μόνη επιλογή τη κόλαση. Η εργατική τάξη μπορεί να σκίσει τα μνημόνια της εργασιακής ανασφάλειας που κάθε πρωί ξυπνάς και δεν ξέρεις σε ποια επιχείρηση εργάζεσαι με ποια δικαιώματα ή αν θα πεταχτείς στον καιάδα της ανεργίας. Η νέα γενιά μπορεί να αλλάξει το μέλλον της, αρκεί να θελήσει.

•Απαιτούμε την πλήρη ένταξη στον ΟΤΕ και στην συλλογική σύμβαση εργασίας όλων όσων εργάζονται στην εταιρία μέσω θυγατρικών ή μέσω καθεστώτος επινοικίασης,  χωρίς μισθολογικές ή άλλου τύπου διακρίσεις, με αυξήσεις των μισθών. Να καταργηθούν οι ατομικές συμβάσεις και οι εργολαβίες.

•Απαιτούμε από την ΟΜΕ-ΟΤΕ να πάρει ξεκάθαρη θέση και να στηρίξει τους εργαζόμενους κηρύσσοντας απεργία διαρκείας μέχρι να ενταχθούν στον ΟΤΕ όλοι όσοι εργάζονται για τον όμιλο.

•Aπαιτούμε την άμεση επανεθνικοποίηση του ΟΤΕ, χωρίς καμιά αποζημίωση στην DEUTSCHE TELECOM, κάτω από τον έλεγχο των εργαζομένων.

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ

23/2/2015

Πρωτοβουλία για ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ
kentroagona-ergaton.blogspot.gr