Ενώ η υγεία ξεπουλιέται, η φτώχεια βαθαίνει και οι ανασφάλιστοι πληθαίνουν , για πρώτη φορά στην ιστορία του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας, η Χρυσή Αυγή επιχειρεί να κατέβει στις εκλογές. 

Καλούμε όλες τις παρατάξεις που συμμετέχουν στις εκλογές του ΙΣΑ, να απαιτήσουν την άμεση απόσυρση του ψηφοδελτίου της Χ.Α. και την παρεμπόδιση κάθε πράξης προβολής του ψηφοδελτίου της.

Δεν δεχόμαστε τα επιχειρήματα που ήδη ακούγονται περί “ελευθερίας -δικαιωμάτων” ή ότι ο αποκλεισμός του ψηφοδελτίου της Χ.Α. θα μας γυρίσει μπούμερανγκ. Δεν δεχόμαστε ξανά, όπως στις δημοτικές εκλογές και τις ευρωεκλογές, τη νομιμοποίηση της ύπαρξης των φασιστών από τα ΜΜΕ σαν κάθε “κυριλέ” κοινοβουλευτικό κόμμα. Αυτό εξάλλου είναι και το παιχνίδι των Σαμαροβενιζέλων που τολμάνε να αποφυλακίζουν μέσα στο κατακαλόκαιρο δύο βουλευτές της Χ.Α. – ψάχνοντας ψηφαλάκια για τον πρόεδρο της δημοκρατίας – αλλά και που καθυστερούν προκλητικά την έναρξη της δίκης του φύρερ Μιχαλολιάκου και των Κασιδιάρηδων…

Το ΕΝΩΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ μαζί με τους συναγωνιστές της υπόλοιπης αριστεράς μέσα στα νοσοκομεία και κάθε αντιφασίστα δώσαμε και δίνουμε τη μάχη για δημόσια και δωρεάν υγείαγια ΟΛΟΥΣ, ενάντια στο μαύρο μέτωπο, κυβέρνησης, Ε.Ε., επιχειρηματιών. Πρωτοστατήσαμε ώστε να αποτύχουν οι ρατσιστικές αιμοδοσίες των φασιστών καθώς και οι ρατσιστικές πολιτικές όλων των κυβερνήσεων στα δημόσια νοσοκομεία. Έτσι θα συνεχίσουμε!

Με τον Μιχάλη, που στους αναρχικούς της δεκαετίας του ’70 ήταν γνωστός σαν Κόκκορας, γνωριζόμασταν από το 1977 που δικάστηκε για την συμμετοχή του στην “Επιτροπή ενάντια στην επιστημονική καταπίεση”.

Ο Μιχάλης ο Πρωτοψάλτης, που αργότερα του κόλλησαν το παρατσούκλι Κόκκορας, λόγω του ότι έβγαλε το αναρχικό περιοδικό ‘Ο Κόκκορας που λαλεί στο σκοτάδι’, ο Γιώργος ο Λέτσιος, μαζί με την Σοφία Αργυρίου, τον Νίκο Μπαϊκούση, με το παρατσούκλι Βαρώνος, , τον Σάκη Παπαδόπουλο, με το παρατσούκλι Καρχαρίας, που αργότερα έγινε φωτορεπόρτερ, έναν άλλο με το παρατσούκλι Μαρκήσιος, έναν Μάριο και τον Αντωνάκη τον Γκιών, καταδικάστηκε στα τέλη ’76, αρχές ’77 σε έντεκα μήνες φυλακή, γιατί στο μπαλκόνι των γραφείων της ‘Επιτροπής ενάντια στην επιστημονική καταπίεση’ υπήρχε το πανώ ‘ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ’. Η Επιτροπή στεγαζόταν στο δικηγορικό γραφείο του δικηγόρου Γιώργου Νταλιάνη, ο οποίος έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, και το βιβλίο ‘Φεντεραλισμός, Σοσιαλισμός, Αντιθεολογισμός’ του Μιχαήλ Μπακούνιν, εκδόσεις ‘Ελεύθερος Τύπος’και έχει γράψει, μεταξύ άλλων, το βιβλίο ‘Το Σύμπαν της Ιεραρχίας’. Αυτό το σύμπαν τον κατάπιε και βρισκόταν κλεισμένος εδώ και πολλά χρόνια στο Δημόσιο Ψυχιατρείο, υφιστάμενος στο πετσί του την επιστημονική καταπίεση.

Η δίκη που είχε γίνει τότε υπήρξε αρκετά επεισοδιακή, γιατί στην πρόκληση των δικαστών να κάνουν πως δεν ξέρουν τίποτα για τους αναρχικούς, απάντησε ο ιδιαίτερα γνωστός στην εποχή του αναρχικός εκδότης και αγωνιστής Χρήστος Κωνσταντινίδης, με το να πεταχτεί μέσα από το ακροατήριο και να τους πει ότι δεν τους αναγνωρίζει και ότι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να δικάζουν εμάς τους αναρχικούς. Η έκρηξη της αγανάκτησης του Χρήστου έκανε τους δικαστές να διατάξουν την κράτησή του και αυτό με την σειρά του έκανε τον Γιώργο το Φρήκ να πάθει επιληπτική κρίση και να πέσει στο πάτωμα και να χτυπιέται. Η δίκη διακόπηκε και όταν, τελικά, συνεχίστηκε κατέληξε, γύρω στις 4 η ώρα το πρωί, σε καταδίκη των 8 κατηγορουμένων σε 11 μήνες φυλακή με ανασταλτικό αποτέλεσμα της έφεσης. Στο Εφετείο, μετά κάποιους μήνες, αθωώθηκαν.

Το 1977 είχε επίσης καταδικαστεί και για το περιοδικό του, επειδή είχε οδηγίες κατασκευής βόμβας μολότοφ, αλλά δεν μπήκε στην φυλακή. Μπήκε όμως τον Οκτώβρη του 1977, σαν ηθικός αυτουργός μαζί με άλλους εκδότες επαναστατικών εντύπων και τον Νικόλα Άσιμο, για τα επεισόδια που γίνανε στην Αθήνα από αναρχικούς σαν διαμαρτυρία για την δολοφονία των ανταρτών πόλης Αντρέα Μπάαντερ, Γκούντρουν Έσλιν και Γιαν Καρλ Ράσπε, μέσα στα κελιά τους στις φυλακές Σταμχάιμ στη Γερμανία. 

Μετά από ένα-ενάμιση μήνα βγήκε, όπως και οι άλλοι και τα επόμενα χρόνια έβγαλε και δεύτερο και τρίτο τεύχος του περιοδικού του “Ο Κόκκορας που λαλεί στο σκοτάδι”. Εκείνη την εποχή (τέλος της δεκαετίας του 1970) πρωταγωνίστησε στους αγώνες συμπαράστασης σε εμένα και την Σοφία Κυρίτση, που το 1978 μας καταδίκασαν σε 9 και 5 χρόνια φυλακή αντίστοιχα, για κατασκευή, κατοχή και απόκρυψη 8 βομβών μολότοφ. Στο περιοδικό του υπήρχε εκτεταμένο αφιέρωμα στους αγώνες που γινόταν τότε για συμπαράστασή μας.

Μπορεί μετά την αποφυλάκιση της Σοφίας κι εμένα, το 1981, να μην συνεργαστήκαμε πολιτικά, όμως διατηρήσαμε κάποιες φιλικές σχέσεις και ο Σεπτέμβρης του 1984 μας βρήκε στην Διεθνή Συνάντηση των Αναρχικών που έγινε στην Βενετία, με παρουσία πολλών γνωστών αναρχικών της εποχής, όπως ο Μάρρεϋ Μπούκτσιν, ο Στιούαρτ Κρίστι, ο Άλμπερτ Μέλτζερ, ο Αλφρέντο Μπονάνο κ.ά. Στην συνάντηση αυτή είχε έρθει και η γνωστή αγωνίστρια για τα δικαιώματα των τραβεστί Πάολα, εκδότρια τότε του περίφημου περιοδικού για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων “Το Κράξιμο”. που πριν λίγες μέρες (Μάης 2014) βρέθηκε κι αυτή στο νοσοκομείο μετά από ένα σοβαρό καρδιακό επεισόδιο, που την έκανε να χρειαστεί εγχείρηση.

Ο Μιχάλης, από το 2000, διακινούσε και τα δικά μου βιβλία και είχε και το θάρρος να εκδώσει και το βιβλίο του άλλου, χαμένου πια κι αυτού, κοινού μας γνωστού και συναγωνιστή, του Γιάννη Μπουκετσίδη (πέθανε το 2005). Εξέδωσε επίσης βιβλίο για την κοινή μας φίλη Κατερίνα Γώγου και επανέκδωσε το βιβλίο του Νικόλα Άσιμου που αυτοκτόνησε το 1988. Τα τελευταία χρόνια, πέρα από τις τυχαίες μας συναντήσεις σε στέκια του χώρου ή στις εκδηλώσεις που διοργάνωνε, βρισκόμασταν πάντα στις εκθέσεις βιβλίου και στα αντιρατσιστικά φεστιβάλ, όπως και στα φεστιβάλ του Σύριζα, όπου κι εγώ διακινούσα το υλικό της δικής μου αντιεθνικιστικής συλλογικότητας. Στο τελευταίο αντιρατσιστικό φεστιβάλ που έγινε πέρυσι στον Κολωνό, οι πάγκοι μας βρέθηκαν δίπλα-δίπλα και δίπλα μας εμφανίστηκε και ένας νέος σύντροφος που διακινούσε τα βιβλία της “Διεθνούς Βιβλιοθήκης”, της πρώτης εκδοτικής και οργανωτικής πρωτοβουλίας των αναρχικών στην Ελλάδα, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (ιδρύθηκε το 1971).

Τελευταία φορά πριν 2 μήνες, μιλήσαμε αρκετά στο ευτοπικό στέκι στον Κεραμεικό, για τα εκλογικά σχέδια του, μια που ποτέ δεν εγκατέλειψε την ιδέα ότι αν οι αναρχικοί ψηφίζανε, θα αναδεικνυόντουσαν σε ισχυρή πολιτική δύναμη. Δεν έβλεπε ασυμβατότητα μεταξύ αναρχισμού και εκλογών.

Τώρα στις εκθέσεις βιβλίου και στα αντιρατσιστικά φεστιβάλ, όσοι από τους παλιούς αναρχικούς της δεκαετίας του ’70 ή και του ’80, που έβγαζε τα Άνθη του Κακού, ψάχνουν για τον γνώριμο και οικείο σε όλους εμάς πάγκο του, Κόκκορα ή Μιχάλη, αν προτιμάτε, δεν θα τον βρίσκουν. Και αμφιβάλλω αν βρεθεί κάποιος να τον αντικαταστήσει στην διακίνηση αναρχικού και αντιεξουσιαστικού εντύπου, γιατί τέτοια έντυπα δεν είναι “ανταγωνιστικά” από εμπορική άποψη. Οι αντιεξουσιαστές έχουν μάθει να μην πληρώνουν για αντιεξουσιαστικά έντυπα. Και αν στις εκθέσεις βιβλίου μπορεί να τύχη να βρούμε τον άλλο ιδεολόγο αναρχικό εκδότη, τον Γιώργο, που διευθύνει τις εκδόσεις “Ελεύθερος Τύπος”, στα αντιεξουσιαστικά, στα αντιρατσιστικά και στα φεστιβάλ της αριστεράς, μάλλον δεν θα ξαναβρεθεί πάγκος με βιβλία για αντιεξουσιαστές-αναρχικούς, όπως το βιβλίο του Νικόλα Άσιμου, το βιβλίο του Γιάννη Μπουκετσίδη, το βιβλίο για την Κατερίνα Γώγου και άλλα λιγότερα γνωστά, σαν τα δικά μου…

Η αλήθεια είναι ότι σε μας που ελπίζουμε ακόμα στο κοινό των φεστιβάλ, ο Μιχάλης θα λείψει αφάνταστα.

Πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1525338/

Η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει. Η ταξική αφαίμαξη και η κοινωνική λεηλασία αποτελούν καθεστώς. Το κράτος μόνιμης έκτακτης ανάγκης είναι εδώ. Μέσα σε αυτή τη ζοφερή συνθήκη, η συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην Ε.Ε. αποτελεί τον καρπό της σύνθεσης μιας ομάδας συντρόφων και συντροφισσών, αγωνιστών και αγωνιστριών, που διακρίνουμε και αναδεικνύουμε τη δυνατότητα μετατροπής της κρίσης σε ευκαιρία. Σε ευκαιρία πολιτικής και ταξικής ανασυγκρότησης και αντεπίθεσης ενάντια στο διεθνοποιημένο και το ντόπιο κεφάλαιο, ενάντια στα κράτη του και τους διακρατικούς μηχανισμούς του, ενάντια στα διευθυντήρια του και την εξουσία του. Μια εξουσία που με τη βία και τον τρόμο επιβάλλει τη φτώχεια, την εξαθλίωση και το θάνατο για να επεκτείνει την κοινωνική καταλήστευση και να θωρακίσει τα σύνορα της και τα πλούτη της.

Αφετηρία και κοινό σημείο αναφοράς του εγχειρήματος αποτέλεσε η εκτίμηση για τον χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη σύστασή της ώς σήμερα, αφενός, ως μιας ένωσης καπιταλιστικού χαρακτήρα, που στo πλαίσιό της οι ταξικοί διαχωρισμοί, η εκμετάλλευση και η καταπίεση της εργατικής τάξης αποτελούν βασικά συστατικά της∙ και αφετέρου ως ενός συνασπισμού των ευρωπαϊκών καπιταλιστικών μητροπόλεων που συγκροτήθηκε μεταπολεμικά, αντιπαραθετικά στο σοβιετικό μπλοκ, στη βάση διαμόρφωσης ενός ευρύτερου πεδίου κίνησης και κερδοσκοπικής δράσης του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Ένας ιμπεριαλιστικός συνασπισμός που μαζί με τον υπερ-ατλαντικό νατοϊκό σύμμαχο του, τις ΗΠΑ, αποτελεί τον βασικό πόλο στην εκστρατεία (επανα)κατάκτησης του κόσμου που διεξάγεται ραγδαία ύστερα από τις ανατροπές του 89-91, και ο οποίος, αφού μετέτρεψε την ανιστόρητη ταύτιση κομμουνισμού-φασισμού σε επίσημη ιδεολογία του, δεν διστάζει πλέον, όπως δείχνουν και τα γεγονότα στην Ουκρανία, να στηρίζει ανοικτά αντιδραστικά-ναζιστικά αποβράσματα, παρουσιάζοντας τα ως «λαούς που μάχονται για την ελευθερία τους και την είσοδο τους στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια».

Ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας της Ε.Ε. δεν περιορίζεται, ωστόσο, εκτός των συνόρων της. Στο ίδιο το εσωτερικό της μια άλλου τύπου επέκταση, αναλογικά με τη «βαρύτητα» των αστικών τάξεων των κρατών-μελών της, συντελείται, με βασικό όπλο το δημόσιο χρέος των κρατών, δηλαδή τη διαχρονική καπιταλιστική διαδικασία ιδιωτικοποίησης των κερδών και κοινωνικοποίησης των χρεών. Μια διαδικασία που εύγλωττα αποτυπώνεται στην τεχνοκρατική ορολογία περί ηγετικών & χρεοκοπημένων κρατών (leader states & failed states).

Η πρόσδεση και η συμπόρευση με την Ευρωπαϊκή Ένωση αποτέλεσε και αποτελεί, εδώ και σαράντα χρόνια, την κυρίαρχη ιδεολογία και τον «εθνικό στόχο» της ελληνικής αστικής τάξης, των μηχανισμών προπαγάνδας και χειραγώγησης και του συνόλου του πολιτικού προσωπικού της: εθνικόφρονες και συντηρητικοί, «προοδευτικοί» και «δημοκράτες», νεοφιλελεύθεροι και σοσιαλφιλελεύθεροι, δόμησαν τη μεταπολιτευτική εθνική ενότητα και οικοδόμησαν την «ανάπτυξη» της «εκσυγχρονιστικής» περιόδου (1996-2004) πάνω στην «ευρωπαϊκή πορεία της χώρας», συμμετέχοντας ως «εταίροι» αυτού του δολοφονικού συνασπισμού στο μοίρασμα της λείας που προέκυψε πάνω στα συντρίμμια του τείχους του Βερολίνου, ιδιαίτερα στα Βαλκάνια, και αναλαμβάνοντας το ρόλο του κράτους-χωροφύλακα της Ευρώπης-φρούριο. Από το «Ανήκομεν εις την Δύσιν» του «εθνάρχη», μέχρι την πασοκική «εθνική συμφιλίωση» μέσω των πακέτων Ντελόρ, με όλους τους ενδιάμεσους σταθμούς (του Μάαστριχτ, της Οικονομικής Νομισματικής Ένωσης (Ο.Ν.Ε), της Λισσαβόνας, της «ισχυρής Ελλάδας»), μέχρι το «Σύμφωνο Δημοσιονομικής Προσαρμογής», την έλευση της Τρόικας, τα μνημόνια και το εκβιαστικό «ευρώ ή χάος» του προέδρου του συνδικάτου των αφεντικών (Σ.Ε.Β) το 2012, η ελληνική αστική τάξη εξακολουθεί αταλάντευτα να πορεύεται υπηρετώντας αυτή την «ευρωπαϊκή πορεία της χώρας», αυτή τη σύγχρονη «Μεγάλη Ιδέα» της. Τη Μεγάλη Ιδέα τής διαιώνισης της κυριαρχίας της πάνω στην κοινωνική πλειοψηφία των εργαζόμενων και ανέργων, τα αποτελέσματα της οποίας αναμένονται ακόμα πιο καταστροφικά από εκείνα των παλαιότερων μεγαλοϊδεατισμών της.

Το σάρωμα της τελευταίας πενταετίας γκρέμισε κοινωνικές συναινέσεις, κατεδάφισε κατακτήσεις και κεκτημένα, περιθωριοποίησε μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού, διέψευσε ψευδαισθήσεις και βεβαιότητες, φτωχοποίησε μεσοστρώματα, έχτισε στρατόπεδα συγκέντρωσης και όρθωσε φράχτες, προκάλεσε (ιδιαίτερα τη διετία 2010-12) ισχυρές -αλλά ασυνεχείς- κοινωνικές εκρήξεις, αναδιέταξε το αστικό πολιτικό σκηνικό και τους συσχετισμούς δυνάμεων, ανέδειξε την πολιτική πόλωση, έβγαλε στον αφρό φασίστες και νεοναζί και ανάμεσα στα άλλα έπληξε στον πυρήνα του το ιδεολόγημα της «Ευρωπαϊκής Ένωσης της σύγκλισης και της αλληλεγγύης». Οι τεκτονικές πλάκες της μεταπολεμικής καπιταλιστικής ψευδαίσθησης που μετακινούνται, μπορούν να προκαλέσουν σεισμούς. Σεισμούς που μπορούν να οδηγήσουν είτε στο σκοτάδι ενός ακόμα πιο αντιδραστικού και ολοκληρωτικού καπιταλισμού είτε στο χάραμα εκείνων των συνθηκών που θα ανοίξουν το δρόμο για τον στρατηγικό στόχο μας, για την Κοινωνική Επανάσταση, ο οποίος παραμένει άρρηκτα συνδεδεμένος με την αναγκαιότητα της συγκρότησης ενός ανατρεπτικού-επαναστατικού κινήματος.

Αυτός ο στρατηγικός στόχος δεν μπορεί παρά να παραμένει διακηρυκτικός όσο δεν συνδέεται και με τον τακτικό στόχο της σύγκρουσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όσο δεν στοχεύει στο άνοιγμα ρηγμάτων στο «ευρωπαϊκό οικοδόμημα», τη στιγμή που αυτό αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην πλήρη τραπεζιτική-χρηματοπιστωτική του ένωση και την πλήρη διάλυση -κάτω από την πίεση των (αντιδρ)αστικών-«ευρωσκεπτικιστικών» δυνάμεων- της ευρωζώνης. Όσο δεν μετατρέπεται σ’ ένα ανοιχτό κάλεσμα για την ανάληψη και τη συνδιαμόρφωση δράσεων και κινητοποιήσεων με προτάγματα διεθνιστικά-προλεταριακά και όχι εθνικά-(αντιδρ)αστικά, με φυσικούς διεθνείς σύμμαχους τους προλετάριους και τους λαούς της Ευρώπης και όλου του κόσμου και όχι κάποια άλλη ιμπεριαλιστική «σφαίρα επιρροής».

Κάτω από αυτό το πρίσμα, η περίοδος που διανύουμε, το εξάμηνο της ελληνικής προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οι επερχόμενες ευρωεκλογές, αναδεικνύονται σε μια κομβική συγκυρία, σε ένα έδαφος που μπορεί να καταστεί γόνιμο για τη συνάντηση και τη συλλογικοποίηση των αντιστάσεων και των αγώνων για την αναζωπύρωση του κοινωνικού-ταξικού πολέμου. Έντεκα χρόνια πριν, εν μέσω «οικονομικής ανάπτυξης» και «εθνικής υπερηφάνειας» για τους επερχόμενους ολυμπιακούς αγώνες, κατά τη διάρκεια μιας άλλης ελληνικής προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το ευρύτερο αντικαπιταλιστικό κίνημα είχε αντιπαρατάξει απέναντι στο αρραγές εθνικό μέτωπο του «ευρωπαϊκού μονόδρομου», όσο και στις σιδερόφρακτες στρατιές των πραιτοριανών που φρουρούσαν τις κατά τόπους συσκέψεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων, έναν μαχητικό, συνάμα όμως και αντιφατικό και ασύνδετο -για αυτό και τελικά ανεπαρκή- συνασπισμό αντικαπιταλιστικών και αντιιμπεριαλιστικών, αναρχικών και κομμουνιστικών δυνάμεων. Σήμερα, με την πιο βίαιη επίθεση των τελευταίων δεκαετιών εναντίον της εργατικής τάξης να μαίνεται και την απομύζηση του τόπου από το ντόπιο και το ξένο κεφάλαιο να προσλαμβάνει διαστάσεις μιας άνευ όρων λεηλασίας, έγκειται στη διάθεση κριτικού απολογισμού των παρελθουσών μαχών και στην ικανότητα σύνθεσης και επικοινωνίας που θα επιδείξουν οι μαχόμενες δυνάμεις του κινήματος, η δυνατότητα μιας μετωπικής συμπόρευσης όλων των δυνάμεων που βλέπουν στη σύγκρουση με την Ε.Ε. ένα αποφασιστικό τακτικό βήμα προς τον στρατηγικό στόχο της κοινωνικής επανάστασης.

Το διήμερο 1-2 Απρίλη, οι Ευρωπαίοι υπουργοί οικονομικών συνεδριάζουν στην Αθήνα για να επικυρώσουν το νέο πακέτο μέτρων που συμφώνησαν κυβέρνηση και τρόικα και υπερψήφισε το ελληνικό κοινοβούλιο στις 30/3, καθώς και σειρά ρυθμίσεων που σχετίζονται με την ενίσχυση της αντεργατικής πολιτικής της Ε.Ε. Οι νέες μειώσεις στους μισθούς και η πλήρης κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων, η επέκταση του σύγχρονου δουλεμπορίου (μέσα από την λειτουργία των Εταιριών Προσωρινής Απασχόλησης), η πλήρης απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, η κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία, το ξεπούλημα της ΔΕΗ και το σκάνδαλο της ιδιωτικοποίησης των τραπεζών, το ξεκλήρισμα της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς συνιστούν στην πραγματικότητα ένα νέο μνημόνιο, μια εμβάθυνση του ήδη βάρβαρου καθεστώτος εκμετάλλευσης και καταπίεσης του εργαζόμενου λαού για αυτό και απέναντί του πρέπει να βρει ένα μαζικό μαχητικό μέτωπο αντίστασης και ανατροπής.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΏΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ (ΕUROGROUP – ECOFIN)

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην Ε.Ε.

Την Τρίτη 15 Οκτώβρη ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής και από κοινού με συλλογικότητες της γειτονιάς και αλληλέγγυων συναδέλφων από άλλα εργατικά σωματεία κι εργατικές συλλογικότητες προχωρήσαμε σε ακόμα μία συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο βιβλιοπωλείο “Ευριπίδης” στο Χαλάνδρι.

Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης, που ξεκίνησε στις 7μμ και κράτησε μέχρι τις 9μμ, βρισκόμαστε συγκεντρωμένοι με πανό (του Συλλόγου μας και της Ανοιχτής Συνέλευσης Κατοίκων Αγίας Παρασκευής) μπροστά από τα δύο αντικριστά καταστήματα, μοιράζοντας κείμενα, φωνάζοντας συνθήματα, πετώντας τρικάκια,  κολλώντας αφίσες στη γύρω περιοχή και ενημερώνοντας μέσω ντουντούκας για τον αγώνα.

Αυτή τη φορά βέβαια βρεθήκαμε αντιμέτωποι με ένα αναβαθμισμένο κατασταλτικό σχέδιο, με κάποιους δήθεν «απλούς πελάτες» που προχωρούσαν σε διάφορων ειδών προκλήσεις καθώς και με μια πολυμελή ομάδα δελτάδων που στρατοπέδευσε για κάποια ώρα στο πλάι της συγκέντρωσής μας.

Ιδιαίτερη απήχηση είχε και πάλι το κάλεσμα μας προς το αναγνωστικό κοινό και τον κόσμο του Χαλανδρίου και των γύρω περιοχών που καθώς κινούνταν προς τα δύο καταστήματα, μόλις ενημερώνονταν για την απόλυση και τους απευθύναμε το κάλεσμα να δείξουν την αλληλεγγύη τους, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, επέλεγαν να μην περάσουν μέσα!

Στο πλαίσιο της συνέχισης και κλιμάκωσης του αγώνα μας, ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την Τρίτη 22/10 στις 6.30μμ με νέα συγκέντρωση και με χαριστικό παζάρι βιβλίου έξω από τα βιβλ. «Ευριπίδης»

περισσοτερα στο λινκ απο οπου και η αναδημοσιευση:[Τρίτη 15/10, 6.30μμ] νέα συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την εκδικητική απόλυση στο βιβλ. “Ευριπίδης” [+ανταπόκριση, + κάλεσμα σε νέα συγκέντρωση: Τρ.22/10]

Το Σάββατο 17 Αυγούστου συντρόφισσες & σύντροφοι αναρτήσανε στο Μαρούσι 2 πανό για τη δολοφονία του 19 χρονου Θανάση, από τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς, εντεταλμένους και εκπροσώπους του κρατικού φασιστικού μηχανισμού.

.Φωτογραφία απο το πανό που ανάρτησαν συντρόφισες & σύντροφοι-αναρχικοί από Πετρούπολη στήν διάρκεια παρέμβασης που έγινε χθές το απόγευμα στο Πρώτο Λύκειο Πετρούπολης για την δολοφονία του 18χρονου Θανάση Κανούτη

ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΣΚΟΥΣ …
Πρώτο Θέμα στο εν λόγω φυλλάδιο περιλαμβάνονται-μεταξύ άλλων-
και οδηγίες για την αντιμετώπιση των επιβατών χωρίς εισιτήριο.
Ανάμεσα στις «συμβουλές» περιλαμβάνεται και η εξής:
“Μην του κάνεις τη χάρη και τον αφήσεις ατιμώρητο για να σταματήσει να φωνάζει….”

Και ενα ενδιαφέρον σχόλιο  απο site του ΣΙΝΙΑΛΟ:

Πρόκειται για φύλλο οδηγιών της Ο.ΣΥ. (οδικές συγκοινωνίες) προς τους εθελοντές κεφαλοκυνηγούς για την αντιμετώπιση των λαθρεπιβατών. Απουσία συναισθηματικής εμπλοκής, ψυχολογιοποίηση των «παραβατών», επίτευξη του στόχου, επιβολή προστίμου με κάθε τρόπο και αντιμετώπιση του λαθρεπιβάτη ως ανθρώπου χαμηλότερου διανοητικού, ηθικού και πνευματικού επιπέδου (αξίζει να σημειωθεί ότι ο όρος «subhuman» αποτέλεσε βασικό εργαλείο προπαγάνδας των ΝΑΖΙ προκειμένου να εκπαιδεύσουν τους στρατιώτες να σκοτώνουν εβραίους δίχως αναστολές και ενδοιασμούς) είναι λίγες μόνο από τις οδηγίες που έχουν οι γύπες εθελοντές με τα μπλοκάκια προκειμένου να «κάνουν τη δουλειά τους»…

Και την κάνουν καλά, όπως όλα δείχνουν…

Και η “είδηση” απο το σάιτ της ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Σάλος έχει προκληθεί από οδηγίες που περιλαμβάνονται σε “εκπαιδευτικό” εγχειρίδιο που δίνεται στους ελεγκτές των δημοσίων μέσων μεταφοράς.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Πρώτο Θέμα στο εν λόγω φυλλάδιο περιλαμβάνονται-μεταξύ άλλων- και οδηγίες για την αντιμετώπιση των επιβατών χωρίς εισιτήριο. Ανάμεσα στις «συμβουλές» περιλαμβάνεται και η εξής: «Μην του κάνεις τη χάρη και τον αφήσεις ατιμώρητο για να σταματήσει να φωνάζει. Αυτό επιβραβεύει τη συμπεριφορά του και μαθαίνει σε αυτόν και σε άλλους ότι ο καβγάς είναι ο τρόπος για να πάρουν αυτό που θέλουν».

Για συνθήκες που εκφέυγουν του τυπικού ελέγχου, το εγχειρίδιο συμβουλεύει: «Σκέψου άμεσα βασισμένος στο ένστικτό σου αν τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχο. Μάθε να προβλέπεις πιθανή επιθετική συμπεριφορά παρατηρώντας τη μη λεκτική επικοινωνία και την εικόνα του, όπως σφιχτές γροθιές, σφιγμένα χείλη, τρεμάμενος τόνος φωνής, τεταμένη στάση σώματος, ξαναμμένα ρουθούνια, γκριμάτσες, ορθάνοιχτα μάτια».

Σε μια πρώτη αντίδραση, ο διευθύνων σύμβουλος της ΟΣΥ κ. Γιάννης Οικονόμου χαρακτήρισε σε ραδιοφωνικές του δηλώσεις (Βήμα Fm) ως «αποσπασματική ανάγνωση» τις συγκεκριμένες οδηγίες του εγχειριδίου

ΠΗΓΕΣ:

http://sinialo.espiv.net/?p=12238

http://www.ksm.gr/%cf%83%ce%ac%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%86%cf%85%ce%bb%ce%bb%ce%ac%ce%b4%ce%b9%ce%bf-%ce%b5%ce%bb%ce%b5%ce%b3%ce%ba%cf%84%cf%8e%ce%bd-%ce%bc%ce%b7%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba/

http://alterthess.gr/content/salos-apo-fylladio-elegkton-min-toy-kaneis-ti-hari-kai-ton-afiseis-atimorito