Η κατάσβεση πυρκαγιάς απαιτεί τόν κατάλληλο εξοπλισμό,μικρά υδροφόρα οχήματα,εκπαίδευση στήν αντιμετωπισή της,γνώση τής μορφολογίας τών δασών καί τών μονοπατιών καί προπαντός αγάπη γιά τή φύση καί τόν άνθρωπο αλλά οι εφοπλιστές,τό κεφάλαιο καί η επιχειρηματικη μαφία πού κινούν τά νήματα τής χρυσής αυγής αρκούνται στήν παρέλαση τής υποκρισίας τους μπροστά στίς κάμερες…
Ο περιφερόμενος θίασος τού μίσους τής χρυσής αυγής είναι πάντα κοντά στόν ελληνα νοικοκυραίο ,αυτόν πού όταν καιγόταν τό δάσος γύρω του έβρεχε τά κεραμίδια τού σπιτιού του,αυτόν πού έβριζε τό “κράτος” όταν δέν ερχόταν υδροφόρα στό σπίτι του,σαυτόν πού τόν τόπο τόν έχει γιά τσιφλίκι του, σ αυτόν πού τό ‘κράτος” ήταν “καλό” όταν τού έδινε άδεια δόμησης μέσα στό δάσος αλλά “κακό” όταν δέν τού έστελνε ένα αεροσκάφος νά σβήσει τή φωτιά στό “σπιτάκι του”,σ αυτόν πού ο λόγος ύπαρξης τού δάσους ήταν ο καθαρός αέρας πού τροφοδοτούσε μέ σωληνάκι τό κλιματιστικό τής αστικής του πανούκλας, σ αυτόν πού η “εξωτερική διακόσμηση” τής μεζονέττας τόν αφορούσε μόνο όταν η φωτιά έφτανε στά λαίυλαντ τής αυλής του καί τσουρούφλιζε τό γκαζόν,σ αυτούς τούς λαμπερούς γκουρού τής πολεοδομικής εξουσίας τού τσιμέντου, σ αυτόν πού τό δάσος ήταν ένας τόπος γιά εξάσκηση τής κυνηγητικής του ικανότητας πάνω σέ όποιο ζώο έβλεπε μπροστά του, καί τόπος απόθεσης τών σκουπιδιών τής αλουμινένιας καθημερινότητάς του,σ αυτόν πού όταν καιγόταν η πάρνηθα κρυβόταν πίσω από τόν ‘στρατηγό άνεμο” τού πολύδωρα καί χαζολογούσε στίς παραλίες,σ αυτόν πού πληρώνει χεσμένος τώρα τήν ΔΕΗ αποκλειστικό υπεύθυνο τής καταστροφής τής πάρνηθας,σαυτόν τόν σκύλο πού κουνάει τήν ουρά του όταν τό “κράτος” τού δίνει ένα κομμάτι πίττας από τήν εξουσία του,σ αυτόν τόν “πολίτη” πού περιμένει πάντα τήν διάσωση τής “πολιτιστικής” του κακομοιριάς από τόν επόμενο εθνοσωτήρα πού θά τού μεταδώσει ξανά τό “κύρος” τής φυλετικής καί “ανθρωπολογικής” του ανωτερότητας”.
Εκατοντάδες μέλη εθελοντικών ομάδων δίνουν μάχη κάθε χρόνο στά πύρινα μέτωπα πού κατακαίνε τήν χώρα κάθε χρόνο μέ εξοπλισμό πού πληρώνουν από τήν τσέπη τους,μέ έξοδα μετακίνησης πάλι από τήν τσέπη τους μέ μόνο κίνητρο τήν αγάπη γιά τό δάσος καί τόν άνθρωπο,ποτέ δέν έκατσαν μπροστά από καμμιά κάμερα γιατί απλά δέν “κάθονται” όταν εξελίσεται μιά φωτιά, μαζί μέ κακοπληρωμένους πυροσβέστες πού τό κράτος δέν τούς πάει ούτε ένα μπουκάλι νερό καί ένα πιάτο φαί διακυνδυνεύουν καί τή ζωή τους στά μέτωπα τής φωτιάς,αλλά τά καλοαναθρεμένα παιδιά τών εφοπλιστών, τών επιχειρηματιών τής νύχτας, τά μπραβάκια τών μαγαζιών,οι ιδιωτικοί σεκιούριτι τού υποκόσμου καί τής διαδρομής τού μαύρου χρήματος από τήν διεφθαρμένη καί βάρβαρη οικονομική ελίτ πού νά τό ξέρουν…. H παρεμπόδιση αυτών τών εθελοντικών ομάδων μερικές φορές από τό κράτος νά συμετέχουν στήν κατάσβεση πυρκαγιών είναι ένα γεγονός πού δέν έχει αναλυθεί σέ βάθος (ο εφιάλτης τού κράτους γιά ένα οργανωμένο ακτιβιστικό ριζοσπαστικό περιβαντολογικό κίνημα καί μία οργάνωση προστασίας τής φύσης από τά κάτω είναι απ τούς χειρότερους πού έχει) ,παρότι εξοπλισμένες ,άρτια εξοπλισμένες καί γνώστες τών δασών απομακρύνθηκαν από τίς “αρχές” στίς εστίες φωτιάς ενώ η προσφορά τους ηταν καί είναι ανεκτίμητη σέ στιγμές πού καθορίζουν τήν εξέλιξη τών πυρκαγιών…
Η μόνη εθελοντική προσφορά τής χρυσής αυγής στήν κατάσβεση πυρκαγιών είναι όταν θά γίνει η ίδια μέσο πυρόβεσης ,τό παγωμένο “άρειο” αίμα τών μελών τους θά περιορίσει σέ μεγάλο βαθμό τήν επέκταση τής φωτιάς…..Αν θέλει νά αποφύγει τήν εξέλιξη αυτή μπορεί νά αποδείξει έμπρακτα τό ενδιαφέρον της για αυτό τό τόπο κάνοντας τά μέλη της περιπολίες στά δάση γιά τήν αποτροπή τών εμπρηστών αντί νά οργανώνει περιπολίες θανάτου καί κακοποίησης μεταναστών…αλλά ποιός ξέρει τί θά αποκαλύψει η σύλληψη τών εμπρηστών…έτσι δέν είναι “χρυσή αυγή”?…….
*από open shit
δημοσιευμενο εδω:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1484868
σχετικα με το θεμα:
Διαψεύδει το Πυροσβεστικό Σώμα την Χρυσή Αυγή για την κατάσβεση στο Μακρόπουλο
Ανακοίνωση εξέδωσε το Πυροσβεστικό Σώμα, με την οποία διαψεύδονται όσα ανήρτησε στην ιστοσελίδα της η Χρυσή Αυγή, ότι δήθεν προσκλήθηκαν μέλη της στην κατάσβεση στην πυρκαγιά στο Μακρόπουλο. Η ανακοίνωση δημοσιεύθηκε μετά τον αποκλεισμό χρυσαυγιτών, που προσήλθαν χθες στο Μαρκόπουλο, υποτίθεται για να πάρουν μέρος στην κατάσβεση. Η προσέλευση της Χρυσής Αυγής ήταν σχεδιασμένη για επικοινωνιακούς λόγους, γιατί σε ανακοίνωση της λίγο αργότερα, υποστήριξε ότι κλήθηκε από την Πυροσβεστική να πάρει μέρος στην επιχείρηση κατάσβεσης.
Ειδικότερα, την Παρασκευή μια ομάδα της Χρυσής Αυγής, με τα διακριτικά του κόμματος, προσπάθησε να συμμετάσχει στην κατάσβεση. Όμως, αποκλείστηκε από τα ΜΑΤ μετά από εντολή του επικεφαλής των πυροσβεστών, αφού, όπως τους είπε, ότι στην κατάσβεση πυρκαγιών παίρνουν μέρος μόνο επαγγελματίες πυροσβέστες ή εκπαιδευμένοι εθελοντές.
Στην περιοχή προκλήθηκε ένταση, καθώς τα μέλη της Χ.Α., συνοδευόμενα από τον βουλευτή Ηλία Κασιδιάρη, δεν δέχονταν να αποχωρήσουν και επέμεναν να περάσουν το μπλόκο που είχε στηθεί από κλούβες των ΜΑΤ.
Ακολούθησε παραλήρημα της Χρυσής Αυγής μέσω της ιστοσελίδας της, όπου μεταξύ άλλων το κόμμα ισχυρίζεται ότι ήταν ο επικεφαλής των πυροσβεστικών δυνάμεων που κάλεσε μέλη της να συμμετάσχουν στην κατάσβεση.
Για το θέμα μάλιστα εκδόθηκε ανακοίνωση και από το Πυροσβεστικό Σώμα, στην οποία διαψεύδονται τα περί πρόσκλησης των χρυσαυγιτών.
Στην ανακοίνωσή του το Π.Σ τονίζει:
«Αναφορικά με ανακοίνωση του κόμματος της Χρυσής Αυγής στο Μ.Μ.Ε. σχετικά με την πυρκαγιά στο Μαρκόπουλο Αττικής, καθώς και για τη δήλωση που αποδίδεται στον Περιφερειάρχη Αττικής του Πυροσβεστικού Σώματος, επισημαίνεται ότι στις πυροσβεστικές επιχειρήσεις συμμετέχουν επαγγελματίες πυροσβέστες ή εκπαιδευμένοι εθελοντές πυροσβέστες.
Ως εκ τούτου σε καμία περίπτωση Ανώτατος Αξιωματικός του Π.Σ. θα καλούσε στην πρώτη γραμμή του πυρός ομάδες ή μεμονωμένους πολίτες που δεν ανήκουν στις ανωτέρω κατηγορίες, με κίνδυνο τραυματισμού ή ακόμα και θανάτου τους.
Ειδικότερα, σχετικά με δήλωση που αποδίδεται στον Περιφερειάρχη Αττικής του Π.Σ. ότι “χρειαζόμαστε προσωπικό, φέρτε πάνω τους δικούς σας”, διευκρινίζεται ότι ουδέποτε ειπώθηκε. Κατά τη συνομιλία που είχε με βουλευτή της Χρυσής Αυγής τον παρέπεμψε απλώς σε χώρο στον οποίο δεν υφίστατο κίνδυνος».
Η ανακοίνωση του Πυροσβεστικού σώματος ήρθε ως απάντηση στην παραληρηματική ανακοίνωση της Χρυσής Αυγής, η οποία είχε ως εξής:
«Μετά την άθλια απαγόρευση της διανομής τροφίμων του Λαϊκού Συνδέσμου, το ξεφτιλισμένο ανθελληνικό κράτος ξεπέρασε πάλι κάθε όριο αθλιότητας. Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις και διμοιρίες ΜΑΤ απαγόρευσαν στην εθελοντική ομάδα Πολιτικής Προστασίας της Χρυσής Αυγής να μεταβεί στις εστίες πυρκαγιάς του Μαρκοπούλου. Την ώρα εκείνη ο συναγωνιστής και βουλευτής Αττικής Ηλίας Κασιδιάρης βρισκόταν στο σημείο που επιχειρούσαν οι Πυροσβεστικές Δυνάμεις μαζί με τον Περιφερειάρχη Αττικής του Πυροσβεστικού Σώματος, ο οποίος επί λέξει του είπε: “Χρειαζόμαστε προσωπικό, φέρτε πάνω τους δικούς σας”.
Η εθελοντική ομάδα πυρασφάλειας της Χρυσής Αυγής, αποτελούμενη από 100 συναγωνιστές, με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό και εφόδια, βρισκόταν εκείνη την ώρα αποκλεισμένη στους πρόποδες του όρους από τα ΜΑΤ. Όπως παραδέχτηκε ο αρμόδιος αστυνομικός διευθυντής, υπήρχε ρητή εντολή από υπουργείο Προ – Πο για απαγόρευση της πρόσβασης στους Χρυσαυγίτες.
Η ξεφτιλισμένη ηγεσία του Προ – Πο προτιμούσε να καίγεται το δάσος, την ώρα που οι επίγειες δυνάμεις δεν επαρκούσαν, παρά να μετείχε στην πυρόσβεση η Χρυσή Αυγή. Για να κατανοήσετε την ανάγκη σε προσωπικό, εκείνη την κρίσιμη ώρα ερχόταν ελικόπτερο Super Puma με πεζοπόρα τμήματα από την Πάτρα! Περιττό να αναφέρουμε ότι εκατοντάδες πολίτες και ο δήμαρχος Μαρκοπούλου, που κινδύνευαν οι οικίες τους από τις φλόγες, απαιτούσαν επί ώρες να επιτραπεί η συμμετοχή της Χρυσής Αυγής στην πυρόσβεση».
Διαβάστε επίσης το σχόλιο της Αντας Ψαρρά. Η φωτιά δεν σβήνει με φάλλαγες**
φωτογραφια που κυκλοφορησε στο διαδικτυο
Πολύ καλά έκανε η πυροσβεστική και εμπόδισε το σόου του Κασιδιάρη και των ομοίων του που με πρόσχημα την «βοήθεια» στην κατάσβεση της πυρκαγιάς έβαλαν όλα τα σήματα και τα ναζιστικά τους αξεσουάρ για να μας πείσουν ότι μόνο με στρατιωτικούς σχηματισμούς και φάλαγγες μπορούμε να οργανώνουμε τη «δράση» μας. Της Άντας Ψαρρά
Με τα αξεσουάρ πηγαίνουν στα νοσοκομεία για αίμα μόνο σε Έλληνες, με τα αξεσουάρ παραταγμένοι μοιράζουν τα τρόφιμα μόνο για Έλληνες με καλυμμένα τα σύμβολα κακοποιούν μετανάστες και με τον ίδιο τρόπο πήγαν χθες σύσσωμοι να μπερδευτούν στα πόδια της πυροσβεστικής.
Ήταν τόσο μεγάλος ο πόνος τους για να σβήσουν τη φωτιά που αντί γι’ αυτό πλακώθηκαν με τους επικεφαλής αν θα περάσουν ή όχι μπροστά από το αστυνομικό μπλόκο. Πόση υποκρισία και γελοιότητα σκόρπησε πάλι ο ελληνοχιτλερικός σχηματισμός των απογόνων του Παπαδόπουλου, που ως γνωστόν έχτισε πρώτος βίλα μέσα στο δρυμό της Πάρνηθας και αποτέλεσε την αφορμή για όλη την μετέπειτα καταστροφή του δάσους.
Την ώρα της καταστροφής οι πατριώτες δεν κάνουν παρελάσεις, παίρνουν ο καθένας ένα κουβά και σβήνουν τις φλόγες και δεν τσακώνονται σε στυλ «βαστάτε με ρε μη σβήσω καμιά φωτιά».
Μια ματιά μόνο στο κοντινό παρελθόν το βράδυ που κάηκε η Πάρνηθα ίσως πείσει και τους πλέον κακόπιστους για το τι κρύβουν οι στρατιωτικές φάλαγγες με το «φιλάνθρωπο» προσωπείο και κυρίως τι σημαίνει στ’ αλήθεια αλληλεγγύη και οδύνη για την καταστροφή της φύσης και τι σημαίνει άλλο ένα εθνικιστικό σόου.
Ιούνιος του 2007 και από ένα σπινθήρα σε κολώνα της ΔΕΗ ανάβει μια φωτιά που χάρη στο «στρατηγό» άνεμο και χάρη στην ανυπαρξία πρόληψης και την αδυναμία συντονισμού και κατάσβεσης καίγεται η Πάρνηθα. Το υπό διωγμό Indymedia εκείνο το βράδυ προσπαθεί να συμβάλλει στην κατάσβεση με πληροφορίες αλλά και με οδηγίες για όσους μπορούσαν να πάνε να βοηθήσουν στο μέτωπο της φωτιάς.
Ήδη λίγους μόνο μήνες πριν οι αναρχικοί σε δελτίο τους έγραφαν: «Πολύ κοντά στην Αθήνα υψώνεται το κατάφυτο ορεινό συγκρότημα της Πάρνηθας που, απροστάτευτο απέναντι στους σχεδιασμούς των κρατιστών και τη βουλιμία των καπιταλιστών, περιμένει την καταστροφή του (…) Με τη φόρα που έχουν πάρει οι καπιταλιστές, αν δεν ανατραπεί η απάθεια και η αδιαφορία απέναντι στους σχεδιασμούς τους, η Πάρνηθα θα έχει την τύχη που είχαν και τα άλλα βουνά της Αττικής που υπέστησαν και εξακολουθούν να υφίστανται πλήθος ανεπανόρθωτων καταστροφών».
Η χούντα ξεκίνησε να δίνει τις άδειες για την κατασκευή πολυτελών κατοικιών μέσα στο ελατοδάσος ενώ αυτό συστηματικά συνεχίστηκε και επί δημοκρατίας. Πάνω από 3000 στρέμματα είχαν παραχωρηθεί λίγο πριν την μεγάλη πυρκαγιά στα Τουριστικά Ακίνητα για διάφορες κατασκευές ενώ είχε πραγματοποιηθεί μεγάλη πορεία από τους φίλους του βουνού ενάντια στην παραχώρηση (επί Σουφλιά-Καραμανλή). Η φωτιά «πρόλαβε» όμως και κατέκαψε πάνω από 25000 στρέμματα δάσους.
Οι πολίτες δώσανε μάχη εκείνο το βράδυ χωρίς στολές χωρίς κάμερες και χωρίς απειλές. Πιτσιρικάδες αναρχικοί, αντεξουσιαστές, αριστεροί, δεξιοί ακόμα και μετανάστες που βρέθηκαν εκεί με καλέσματα ή και με δική τους πρωτοβουλία προσπάθησαν να περιορίσουν το κακό.
Μόλις η φωτιά έσβησε άρχισαν νέες κινητοποιήσεις ενάντια στα σχεδιαζόμενα οικιστικά εγκλήματα, συναυλίες και πορείες ενώ μια από τις πορείες αυτές στα καμένα κυνηγήθηκε από ΜΑΤ, έγιναν αναίτιες συλλήψεις πολιτών που σύρθηκαν σε δίκες (για να αθωωθούν αργότερα).
Περιβαλλοντικοί σύλλογοι, οργανώσεις επιστημονικοί φορείς και μεμονωμένοι πολίτες παλεύουν μέχρι σήμερα να κρατήσουν «όρθιο» και κυρίως πράσινο το βουνό. Προσπαθούν και παλεύουν να κρατήσουν ανέπαφο τον λιγοστό οικολογικό πλούτο που έχει απομείνει στη χώρα της αυθαίρετης δόμησης.
Η φωτιά στο Μαρκόπουλο ευτυχώς έσβησε χωρίς τις άχρηστες φάλαγγες των χρυσαυγιτών που βρήκαν πάλι «ευκαιρία» μέσα στην απόγνωση των κατοίκων για να
χτυπήσουν ψηφαλάκια με ψευτοστρατιωτικές μαγκιές.
**Η Άντα Ψαρρά είναι συντάκτρια της Εφημερίδας των Συντακτών
πηγη :tvxs.gr/node/134874
πηγη:tvxs.gr/node/134873
Δ, Ψαρράς: Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής >>>>>http://youtu.be/dIcxMxWGiy4>>>>>>>>>>>>>http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2013/03/2_6.html
Ο Νίκος Δεμερτζής για τη Χρυσή Αυγή: Όταν κοιμάται ο λόγος ξυπνάν τα τέρατα
08:05, 05 Αυγ 2013 | tvxsteam tvxs.gr/node/134971
Φωτογραφία: Παναγιώτης Τζάμαρος/FosPhotos
Η επίσημη ιδεολογία της Χρυσής Αυγής είναι ο εθνικισμός. Και φαίνεται πως στη χώρα μας, η ιδεολογία αυτή βρίσκει συνεχώς νέους οπαδούς. Παρόλο που είμαστε κομμάτι μιας παγκοσμιοποιημένης και μέλος της Ευρώπης των 27. Υπήρχαν πάντα αυτές οι αντιλήψεις στην ελληνική κοινωνία; Και γιατί αναβιώνουν στις μέρες μας; Συμβάλλουν τα ΜΜΕ στην αναπαραγωγή εθνικιστικών στερεοτύπων και σε ποιο βαθμό; Ο καθηγητής του Τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και συγγραφέας του βιβλίου «Ο Λόγος του Εθνικισμού» Νίκος Δεμερτζής δίνει απαντήσεις στα ερωτήματά μας.
Συνέντευξη στη Δωροθέα Αποστολοπούλου
Κύριε Δεμερτζή, στις μέρες μας θεωρούμε δεδομένο ότι τα ΜΜΕ επηρεάζουν την κοινή γνώμη. Δικαίως έχει επικρατήσει αυτή η αντίληψη;
Αυτή είναι μια πολύ γενική πρόταση η οποία κάθε φορά, για κάθε χώρα, για κάθε κοινωνική ομάδα και για κάθε εκλογική αναμέτρηση μένει να αποδειχθεί. Ποιους δηλαδή επηρεάζουν, πόσο και για πόσο καιρό. Δεν είναι αυτονόητο ότι επηρεάζουν. Θα λέγαμε πολύ γενικά, ότι πιο πολύ επηρεάζουν τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους οι οποίοι όμως προτίθενται να ψηφίσουν στις εκλογές και δεν είναι αλλοτριωμένοι και αποξενωμένοι από το πολιτικό σύστημα. Γιατί ειδικά τώρα με την κρίση πάρα πολλοί άνθρωποι νοιώθουν αποξενωμένοι από το πολιτικό σύστημα και δεν θέλουν καν να ψηφίσουν. Και αυτού του είδους η απόφαση από αυτή την μερίδα των ψηφοφόρων μπορεί να έχει επηρεαστεί από τα μέσα επικοινωνίας και από τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζουν την πολιτική ως μία κατάσταση την οποία κανείς δεν μπορεί να επηρεάσει, ως μια κατάσταση ανταγωνισμού ανάμεσα σε πρωταγωνιστές, σαν ένα στρατηγικό παίγνιο όπου ο μέσος πολίτης-τηλεθεατής θεωρεί ότι δεν μπορεί να επιδράσει κτλ. Άρα λοιπόν, η επίδραση των ΜΜΕ στην εκλογική συμπεριφορά δεν είναι μόνο στο τι ψηφίζει αλλά και στο εάν θα ψηφίσει. Γιατί πολλές φορές θεωρούμε ότι υπάρχει μια επίδραση προς συγκεκριμένες εκλογικές προτιμήσεις.
Πάντως τα ελληνικά ΜΜΕ δείχνουν μια προτίμηση σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Η προβολή τους δε δημιουργεί και μια αίσθηση οικειότητας στο κοινό που μπορεί και να μεταφραστεί σε ψήφο;
Ξαναλέω ότι υπάρχουν πάρα πολλές μεταβλητές ανάμεσα στην έκθεση, σε ένα τηλεοπτικό πολιτικό μήνυμα και στην πραγματική παρατηρούμενη εκλογική συμπεριφορά. Για κάποιες κοινωνικές κατηγορίες πολιτών-τηλεθεατών-καταναλωτών (γιατί αυτό είμαστε), για κάποιες λοιπόν κατηγορίες μπορεί να συμβεί αυτό που λέγεται κομματικός κορεσμός. Δηλαδή, ένας κορεσμός με όλους αυτούς που βλέπει και άρα δε θέλει να τους ξαναδεί ούτε να τους ψηφίσει. Δεν είναι λοιπόν, αυτονόητο τι ακριβώς μπορεί να συμβεί. Σίγουρα όμως, αυτό που ξέρουμε είναι ότι τα μέσα επικοινωνίας μέσα στο πλαίσιο της πελατειακής, δυναμικής σχέσης ανταγωνιστικής συμβίωσης επιλέγουν ποιες πολιτικές φιγούρες θα προβάλλουν και τις επιλέγουν για να εξυπηρετήσουν και ορισμένες ανάγκες της γραμματικής των μέσων. Και εννοώ της τηλεόρασης εδώ πέρα. Με την έννοια ποιος είναι τηλεγενής, ποιος τα λέει καλά, ποιος είναι συγκρουσιακός, ποιος φωνάζει περισσότερο κτλ. Στο πλαίσιο δηλαδή αυτής της γραμματικής του μέσου η οποία θεωρεί ότι πρέπει να υπάρχει σύγκρουση στη συζήτηση. Εν’ πάση περιπτώσει, το ποιους καλούν τα μέσα επικοινωνίας στις εκπομπές τους δεν αφορά μόνο τη διαθεσιμότητα των πολιτικών προσώπων αλλά και την καταλληλότητα τους, στο να γράφουν στο γυαλί σύμφωνα βέβαια με τις προδιαγραφές που έχουν θέσει οι δημοσιογράφοι.
Οι εκπρόσωποι ακροδεξιών κομμάτων δεν προτιμούνται από τα μέσα ακριβώς λόγω αυτών των συγκρουσιακών χαρακτηριστικών;
Αυτό απομένει να αποδειχθεί. Αλλά να ξεκινήσουμε από την αρχή γιατί όλα έχουν και μια γενεαλογία. Θυμίζω πέρυσι, μετά τις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012 είχε υπάρξει μια αμηχανία από τη μεριά των μέσων εάν θα φιλοξενούν στις εκπομπές τους εκπροσώπους της Χρυσής Αυγής, ενός κόμματος που πια έχει εισέρθει στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Τελικά, επελέγη να προβάλλονται από την τηλεόραση, από τα ιδιωτικά και τα δημόσια κανάλια διότι αυτό το επιβάλλει το νομοθετικό καθεστώς που ρυθμίζει τα της πολιτικής επικοινωνίας στην Ελλάδα και που θεωρεί ότι ιδιαίτερα η κρατική τηλεόραση πρέπει να προβάλλει τα κόμματα του Κοινοβουλίου ανάλογα με τη θέση τους, τις έδρες που κατέχουν κτλ. Και από την άλλη μεριά βεβαίως, υπήρχε και μια ιδέα ότι εάν οι εκπρόσωποι της Χρυσής Αυγής προβληθούν από την τηλεόραση, θα εκτεθούν διότι θεωρείτο τότε ότι δεν είχαν την επικοινωνιακή και τη ρητορική δεινότητα αλλά και τα επί της ουσίας πολιτικά επιχειρήματα για να σταθούν. Ωστόσο, αυτό δε φαίνεται να αληθεύει. Η Χρυσή Αυγή, όπως παλιότερα και το ΛΑΟΣ, είναι πάρα πολύ καλά εκπαιδευμένοι ως προς αυτό που λέγεται media training και γνωρίζουν πως θα εκμεταλλευτούν τους ρυθμούς της τηλεοπτικής δημοσιογραφίας. Και όταν φυσικά γίνονται και μερικές υπερβάσεις, βλέπε χαστούκι του Κασιδιάρη και κάποιες άλλες προβοκατόρικες και τραμπούκικες ενέργειες βουλευτών της Χρυσής Αυγής, είναι τέτοια η δυσφορία του ευρύτερου κοινού απέναντι στο πολιτικό σύστημα που αν δεν εγκρίνουν αυτές τις ενέργειες τουλάχιστον στέκονται ανεκτικά απέναντι τους. Δυστυχώς.
Περίπου το ίδιο συνέβη, πριν από πολλά χρόνια βέβαια και στην Ευρώπη όπως για παράδειγμα στη Σουηδία, την Αυστρία κτλ όπου είχανε εμφανιστεί στη δεκαετία του ’90 ακροδεξιά κόμματα ή άλλως πως ριζοσπαστικά δεξιά κόμματα. Και εκεί υπήρχε μια απροθυμία των μέσων να καλύψουν τις δραστηριότητες αυτών των κομμάτων αλλά υπήρξε και εκεί μία διπλή κίνηση. Και τα μέσα επικοινωνίας χρησιμοποίησαν αυτά τα κόμματα για να αντλήσουν τηλεθέαση ακριβώς γιατί ήταν καινούργιοι στο πολιτικό προσκήνιο, ήταν συγκρουσιακοί, υποτίθεται ότι μιλάγανε τη γλώσσα του λαού, ήταν λαϊκιστές πρωτίστως, εθνολαϊκιστές. Έθιγαν και ανταποκρίνονταν σε πραγματικά προβλήματα που αντιμετώπιζε ο κόσμος όπως την ανεργία, πλην όμως έδιναν λάθος απαντήσεις. Και από την άλλη μεριά βεβαίως, τα ίδια τα ακροδεξιά εκείνα κόμματα, τα κόμματα της ριζοσπαστικής δεξιάς χρησιμοποίησαν τα μέσα για δικό τους όφελος, προκειμένου δηλαδή να αυξήσουν το ακροατήριό τους, να έχουν εθνικό ακροατήριο.
Αναφορικά με το δικό μας ακροδεξιό μόρφωμα, τη Χρυσή Αυγή. Θα μπορούσατε να μας εξηγήσετε τι ρόλο παίζει ο εθνικισμός σε αυτή;
Αυτό που ονομάζουμε ριζοσπαστική δεξιά ή άκρα δεξιά στην Ευρώπη έχει περιγραφεί σαν μία περίπλοκη αλχημεία. Υπάρχει μια ποικιλία πολιτικών που υιοθετούν. Αν μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει ένας πυρήνας που τους συνέχει όλους αυτούς είναι η αντιμεταναστευτική τους πολιτική στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης και ο εθνικισμός τους. Αυτοί είναι οι δύο πυλώνες της ταυτότητάς τους. Ο εθνικισμός είναι ο βασικός πυλώνας του λόγου και της ιδεολογίας όλων αυτών των ακροδεξιών κομμάτων. Στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής καίτοι περαιτέρω. Η Χρυσή Αυγή είναι το μόνο κόμμα που δηλώνει ότι είναι εθνικιστικό. Και μάλιστα θα έλεγα ότι η Χρυσή Αυγή έρχεται και απενοχοποιεί πάρα πολλούς Έλληνες συμπατριώτες μας οι οποίοι πολύ θα θέλανε να δηλώσουν ότι είναι εθνικιστές. Δεν το κάνουν βέβαια γιατί δεν είναι politically correct. Το πολύ-πολύ δηλώνουν πατριώτες. Αλλά βέβαια, ξέρουμε πάρα πολύ καλά και στη θεωρία και στην πράξη και στην ιστορία ότι τα όρια πατριωτισμού και εθνικισμού είναι πάρα πολύ ρευστά ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης. Σε περιόδους κρίσης και εθνικών επεισοδίων το ποιος είναι εθνικιστής και το ποιος είναι πατριώτης δεν λύνεται. Η Χρυσή Αυγή λοιπόν, με το να διατρανώνει και να δηλώνει γραπτώς και προφορικώς και σε κάθε ευκαιρία ότι είναι το κόμμα των Ελλήνων εθνικιστών όχι μόνο πιστοποιεί τις γέφυρες της με τον εθνικοσοσιαλισμό, όχι μόνο πιστοποιεί τις γέφυρες της με τη χούντα, με το «Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών» αλλά προφανώς μετακινώντας όλο το πολιτικό φάσμα προς τα δεξιά, φέρνει στην επιφάνεια αυτό που πάρα πολλοί θα ήθελαν να ομολογήσουν αλλά δεν τολμούσαν να το κάνουν. Ότι είναι εθνικιστές. Αυτούς τους απενοχοποιεί.
Πώς γίνεται σε μια τόσο παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, σε μία Ευρώπη των 27 αυτός ο εθνικισμός να βρίσκει πρόσφορο έδαφος;
Το γεγονός ότι έχουμε αυτήν την αναβίωση των εθνικισμών έχει να κάνει με τις απειλές που νοιώθουνε τα επιμέρους κράτη-μέλη ή οι επιμέρους εθνοτικές ομάδες μέσα στα πλαίσια των κρατών μελών από τη διαδικασία της οικονομικής ολοκλήρωσης. Ουσιαστικά, θα λέγαμε της οικονομικής παγκοσμιοποίησης. Απειλείται η οικονομία ομάδων, η οικονομική τους θέση. Αυτό μεταφράζεται σε πολιτισμική απειλή. Επίσης ακριβώς επειδή ζούμε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και επειδή τα τελευταία τουλάχιστον 10 χρόνια οι μετακινήσεις πληθυσμών είναι μεγαλύτερες από οποιαδήποτε άλλη περίοδο στην ιστορία της ανθρωπότητας και ο κυριότερος λόγος για αυτές είναι οικονομικός, δηλαδή οι άνθρωποι πεινάνε. Δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπων πεινάνε. Αυτό είναι κάτι που ή θα το αλλάξεις μέσα από παγκόσμιες πολιτικές, άρα θα αλλάξεις το διεθνή καταμερισμό εργασίας ή αλλιώς δεν υπάρχει λύση. Αυτές οι μετακινήσεις θα γίνονται είτε με βίαιο τρόπο είτε με παράνομο τρόπο είτε με υπόγειο τρόπο, πάντως θα γίνονται. Ακριβώς επειδή στην Ευρώπη υπάρχουν εκατομμύρια μεταναστών, προσφύγων κτλ η εύκολη λύση προφανώς για την ακροδεξιά είναι να προβάλλει την απειλή του Ισλάμ, την απειλή των ξένων και έτσι έχουμε όλη αυτή την ισλαμοφοβία που ήρθε να υποκαταστήσει και να συμπληρώσει την Εβραιοφοβία. Την παραδοσιακή Εβραιοφοβία στην Ευρώπη. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι υπάρχουν ακροδεξιοί στην Ευρώπη, στην Ολλανδία παραδείγματος χάριν, όπου πριν από 10 χρόνια ήταν καθαρά εβραιόφοβοι και αντισημίτες, τώρα είναι εβραιόφιλοι και έχουνε αντικαταστήσει την εβραιοφοβία τους με την ισλαμοφοβία τους.
Άρα ο εθνικισμός για να βγει στην επιφάνεια πρέπει να του δοθεί κάποιο έναυσμα;
Μα υπάρχει έναυσμα. Έχουμε οικονομική κρίση, υπάρχει ανεργία, υπάρχει κρίση του κράτους πρόνοιας αλλά αυτά υπάρχουν. Αυτά δε θα αλλάξουν όμως εάν φύγουν οι ξένοι. Αυτό είναι το θέμα μας. Απλώς είναι η κλασικότατη περίπτωση αποδιοπομπαίου τράγου. Στο όνομα της καθαρότητας του έθνους.
Αυτό που ρωτάω είναι εάν σε μια ευημερούσα κοινωνία είναι εύκολο ο εθνικισμός να βγει στην επιφάνεια;
Κοιτάξτε, ο καταναλωτισμός των προηγούμενων ας πούμε, 30 ετών είχε υποβαθμίσει τον εθνικισμό. Δεν τον είχε εξαφανίσει, τον είχε υποβαθμίσει. Είχε γίνει μια soft ιδεολογία στις χώρες της Δύσης. Γιατί ο καταναλωτισμός ουσιαστικά τι κάνει; Κινείται, διακινείται και αναπτύσσεται μέσα από την ψυχική οικονομία των ανθρώπων. Μέσα από το φαντασιακό τους. Γιατί ξέρουμε ότι στην καταναλωτική κοινωνία δεν καταναλώνουμε αντικείμενα αλλά καταναλώνουμε σημασίες. Για πάρα πολλά χρόνια λοιπόν, ο εθνικισμός ως μια σκληρή πολιτική ιδεολογία ήταν υποβαθμισμένος. Όταν άρχισε να εμφανίζεται η οικονομική κρίση τότε άρχισε να παίρνει τα πάνω του. Μια ευημερούσα κοινωνία όμως, δεν είναι μόνο μια ευημερούσα κοινωνία από άποψη κατανάλωσης και οικονομικών δεικτών. Μια ευημερούσα κοινωνία είναι και μια κοινωνία με πολιτισμό, με παιδεία, με ανεκτικότητα, με διαπολιτισμική επικοινωνία και με πολλούς άλλους δείκτες.
Αυτός ο εθνικισμός πώς μπορεί να επηρεάσει τον κόσμο με τον τρόπο που προβάλλεται από τα ΜΜΕ;
Είναι προφανές ότι τα Μέσα Επικοινωνίας μπορούν εδώ να ασκήσουν μεγάλη επίδραση υπό ποία έννοια; Όταν το κοινό δεν έχει ιδιαίτερες γνώσεις για μερικά πράγματα, για μερικά προβλήματα αλλά τα προβλήματα αυτά είναι προβλήματα της καθημερινότητάς του και άρα τον ενδιαφέρουν, τότε αυξάνεται η εξάρτησή του από τα μέσα επικοινωνίας γιατί βλέπει στα μέσα επικοινωνίας κάποιες απαντήσεις, κάποιες υποτιθέμενες απαντήσεις τις περισσότερες φορές. Από την άλλη μεριά να πούμε βεβαίως και να το υπογραμμίσω τριπλά ότι οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι συχνότατα καλούνται να καλύψουν θέματα για τα οποία δεν έχουν γνώσεις ή έχουν ελλείπεις γνώσεις. Ελλιπέστατες γνώσεις. Και όταν έχεις ελλιπέστατες γνώσεις για ένα θέμα αυτό στο οποίο θα καταφύγεις προκειμένου να το καλύψεις είναι το στερεότυπο. Η προκατάληψη. Είναι η έτοιμη δηλαδή απάντηση.
Πάντως κάποια ελληνικά ΜΜΕ αναπαράγουν με προθυμία τις προπαγανδιστικές πρακτικές της Χρυσής Αυγής. Αυτό δεν την ανατροφοδοτεί;
Όλο αυτό είναι απόρροια της πολιτικής του φόβου. Ένα κράτος το οποίο λόγω της δημοσιονομικής κρίσης έχει αποσυρθεί ουσιαστικά από την άσκηση των καθηκόντων του, από αστυνόμευση, από υγεία, από παροχές υγείας. Πριν από μερικά χρόνια λέγαμε ότι οι συνταξιούχοι παίρνουν 700 ευρώ και ήταν πολύ χαμηλές οι συντάξεις τους και τώρα αυτοί οι συνταξιούχοι παίρνουν 350 ευρώ. Δεν ζουν. Δεν ζουν αν δεν τους χρηματοδοτήσουν τα παιδιά τους. Δεν ζουν. Θα πεθάνουν. Δηλαδή έχουμε βρεθεί στο σημείο μηδέν. Και υπό το μηδέν. Και αυτό φυσικά έχει ένα φόβο, ανασφάλεια, άγχος. Τόσο άγχος και τόσο ανασφάλεια που δεν μπορεί να προκαλέσει καν θυμό. Ο θυμός με το που γεννιέται πνίγεται. Γιατί είμαστε μια κοινωνία εξατομικευμένη, κατακερματισμένη που αυτές οι εμπειρίες δεν μπορούν να γεννήσουν ακόμα αλληλεγγύη. Άμα γεννήσουν αλληλεγγύη θα γίνουν πράγματα ενδεχομένως. Ίσως και βίαια πράγματα. Μέσα σε αυτή την κατάσταση προφανώς τέτοιου είδους προπαγανδιστικές πρακτικές της Χρυσής Αυγής βρίσκουν ευήκοα ώτα. Προφανώς. Και αυτό δεν είναι πρακτικές της Χρυσής Αυγής. Πρώτη από όλους τις έχει εφαρμόσει η Μουσουλμανική Αδελφότητα χρόνια τώρα στην Αίγυπτο και η Χεζμπολάχ στο Λίβανο. Δηλαδή η προπαγάνδα δια μέσου έργων. Δυστυχώς εδώ φτάσαμε. Είναι δραματικό αυτό που συμβαίνει. Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει αλλά δυστυχώς εδώ φτάσαμε. Και προφανώς ορισμένοι θα επηρεάζονται θετικά.
Τι μπορούν να κάνουν η πολιτεία και οι πολίτες απέναντι σε αυτή την εθνικιστική έξαρση;
Αν σας πω ότι δεν έχω να σας απαντήσω κάτι; Αν σας πω ότι προσωπικά είμαι απογοητευμένος; Αν σας πω ότι δε βλέπω κανένα να παίρνει στα σοβαρά αυτό το ζήτημα; Ότι βλέπω να έρχεται ως ένας τυφώνας αυτό το πράγμα και εμείς απλώς το παρατηρούμε; Είναι τόσο βαθιά ριζωμένο τα εθνικιστικά στερεότυπα και οι εθνικιστικές προκαταλήψεις. Ξέρετε εθνικισμός δεν είναι μόνο η Χρυσή Αυγή που φωνάζει «Αίμα, Τιμή, Χρυσή Αυγή». Δεν είναι αυτά. Είναι η καθημερινή διοικητική πρακτική στην οποία εμπεδώνεται ο εθνικισμός. Είναι τα πάρα πολλά αυτονόητα που χρησιμοποιούμε. Που δεν τα αμφισβητούμε στην καθημερινότητά μας. Και αυτά όχι μόνο έχουν έρθει στην επιφάνεια αλλά αυξάνονται και πληθύνονται. Παρόλα αυτά κάποιοι, δεν ξέρω ποιοι θα είναι αυτοί -πολιτικοί, διανοούμενοι, δημοσιογράφοι- δεν ξέρω, θα πρέπει να έρθουν ενάντια στο ρεύμα. Διότι όπως φαίνεται από μια γκραβούρα του Γκόγια, όταν κοιμάται ο λόγος ξυπνάν τα τέρατα.
* O Νίκος Δεμερτζής είναι καθηγητής στο Τμήμα Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών
Περί Χρυσής Αυγής.
Του Στέφ Πρίν
Πέφτουν δήθεν από τα σύννεφα ορισμένοι γραφιάδες και παραθυράτοι των ΜΜΕ με την άνοδο της Χρυσής Αυγής. Αποσιωπούν όμως ή ξεχνούν ότι η Χρυσή Αυγή ως νοοτροπία βέβαια, παρά ως κομματικός σχηματισμός, υπήρχε ανέκαθεν στην ελληνική κοινωνία, για να μην πούμε κυριαρχούσε!
Επειδή αρέσει η εξύμνηση του ελληνικού φρονήματος, ανατρέχοντας στην ιστορία των κοντινών μας χρόνων, περήφανα μιλάμε για την καθολική κατοχική αντίσταση του ελληνικού λαού στη ναζιστική θηριωδία, παραβλέποντας όμως ότι ένα μεγάλο τμήμα αυτού του λαού συνεργάστηκε ή ανέχτηκε τον κατακτητή και συμμετέχοντας κατόπιν στην εμφύλια διαμάχη στο πλευρό των νικητών, κυριάρχησε πολιτικά επί δεκαετίες.
Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και στη χουντική εφταετία.
Πάλι ξεχνιέται ότι ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού, όχι μόνο αποδέχτηκε τη δικτατορία, αλλά και συνεργάστηκε στενά μαζί της, άσχετα αν φυλλορρόησε τα μετέπειτα χρόνια στις τάξεις των δημοκρατικών κομμάτων, κατά πλειονότητα στη Νέα Δημοκρατία και κατά δεύτερον στο ΠΑΣΟΚ.
Όταν στις διάφορες συζητήσεις μεταξύ τυριού και αχλαδιού ακούγονταν ανώδυνα το «που ’σαι Παπαδόπουλε» ή το «φταίει ο Χίτλερ που δεν τους έκανε όλους σαπούνι» κανείς δεν έβαζε τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του και το αυγό του φιδιού όλο και εκκολάπτονταν, ώσπου ήρθαν οι ζεστές μέρες και έσκασε μύτη!
Το πρόβλημα λοιπόν σήμερα δεν είναι η παρουσία της Χρυσής Αυγής και τα αυξανόμενα ποσοστά της.
Το πρόβλημα είναι ότι η ελληνική κοινωνία είναι μια βαθιά συντηρητική κοινωνία κρυμμένη μέσα στα διάφορα λεγόμενα δημοκρατικά κόμματα, έτοιμη να δεχτεί οποιαδήποτε οικονομική λύση, προερχόμενη από τον οποιοδήποτε, είτε πρόκειται για δικτάτορα, είτε πρόκειται για κατακτητή!
Και οι πρώτοι και καλύτεροι που το διασπείρουν αυτό στη συνείδηση του λαού είναι οι παραθυράτοι των ΜΜΕ.http://sioualtec.blogspot.gr/2013/08/blog-post-10.html
Όχι, δεν είναι ναζί, απλώς του άρεσε η γραμματοσειρά
Το τατουάζ με τη σβάστικα στο μπράτσο του τραμπούκου Κασιδιάρη μας θυμίζει ότι έχουμε να κάνουμε με ναζιστικό υπόκοσμο
Η φωτογραφία από τη lifestyle εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», που έστω και με το γνωστό κίτρινο ύφος αποκάλυψε το τατουάζ του χρυσαβγίτη βουλευτή. Υποθέτουμε ότι με το περίφημο χρυσαβγίτικο θάρρος, ο Κασιδιάρης θα το αποδώσει σε «παδικό λάθος»…http://kokkinostupos.blogspot.gr/2013/08/blog-post_1368.html
21 φωτογραφίες από την Κατασκήνωση της Χρυσής Αυγής! Πηγή: http://www.lifo.grΧΑΧΑΧΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ! EEEEEEEEEEEE ρε γελια με τους μαλακες δειτε φατσες που νομιζουν οτι ειναι αρειοι αλλα φυσικα δεν ειναι παρα και αυτοι παπΑΡΕΙΟΙ……
0 δεκάλογος αγάπης του καλού χρυσαυγίτη
Του Θανάση Καρτερού – “Hot Doc”
Αν κάνει κάποιος τον κόπο να διαβάσει πέντε πράγματα από το site της Χρυσής Αυγής, να παρακολουθήσει το σώου που δίνουν οι βουλευτές της κάθε τόσο στη Βουλή και στις διάφορες συγκεντρώσεις τους και να ρίξει μια ματιά στα σχόλια του λόχου Κασιδιάρη στο διαδίκτυο, θα καταλήξει χωρίς πολύ κόπο σε ένα συμπέρασμα: Αυτό που συνεπαίρνει, που κινεί, που διεγείρει σχεδόν σεξουαλικά τον καλό χρυσαυγίτη είναι ένα και μόνο πράγμα, το μίσος.
Συμβαίνει μάλιστα το εξής παράδοξο, με μια πρώτη ματιά, αλλά άκρως χρυσαυγίτικο. Ο καλός χρυσαυγίτης εκδηλώνει την αγάπη του για κάτι μισώντας αυτούς που υποτίθεται ότι απειλούν αυτό το κάτι. Ακόμη και η υποτιθέμενη αγάπη του, δηλαδή, εκδηλώνεται μέσω του μίσους:
1. Ο καλός χρυσαυγίτης εκδηλώνει την αγάπη του προς την πατρίδα μισώντας τους ξένους, τους προδότες, τους κομμουνιστές, τους συριζαίους, τους Πακιστανούς – όλους όσοι, κατά τη γνώμη του, επιβουλεύονται την Ελλάδα του.
2. Ο καλός χρυσαυγίτης εκδηλώνει την αγάπη του προς την ελληνική φυλή μισώντας τους αλλόφυλους που την μολύνουν.
3. Ο καλός χρυσαυγίτης εκδηλώνει την αγάπη του για την ελληνική Ιδέα μισώντας όσους έχουν άλλες ιδέες – μπολσεβίκικες, σοσιαλιστικές, κοσμοπολίτικες, δημοκρατικές, ανεκτικές.
4. Ο καλός χρυσαυγίτης εκδηλώνει την αγάπη του για τον Θεό του μισώντας όσους αγαπούν άλλους Θεούς – τους εβραίους κατά προτίμηση, αλλά και τους πιστούς του Αλλάχ και όποιους άλλους αμφισβητούν το μεγαλείο και τη μοναδικότητα της θρησκείας του Μιχαλολιάκου.
5. Ο καλός χρυσαυγίτης εκδηλώνει την -σημειολογικά ενδιαφέρουσα- αγάπη του για την ανδρική ρώμη μισώντας τους ομοφυλόφιλους, τις αδελφές, τους τρανς, τους γκέι, τις λεσβίες και όλους εν γένει τους «ανώμαλους».
6. Ο καλός χρυσαυγίτης εκδηλώνει την αγάπη του για τον ελληνικό πολιτισμό μισώντας τους κουλτουριάρηδες, τους θολοκουλτουριάρηδες, τους θιασώτες της αλληλεπίδρασης των πολιτισμών, τους πολυπολιτισμικούς, τους εκπροσώπους άλλων πολιτισμών και τους άλλους πολιτισμούς εν γένει.
7. Ο καλός χρυσαυγίτης εκδηλώνει την αγάπη του για το ελληνικό γένος μισώντας όλες τις φυλές του Αβραάμ, ιδιαίτερα εκείνες τις οποίες μίσησε το Τρίτο Ράιχ.
8. Ο καλός χρυσαυγίτης εκδηλώνει την αγάπη του για την ελληνική ιστορία -με κάποιες διορθώσεις για την περίοδο της Κατοχής- μισώντας τους πράκτορες των εβραίων που την διαστρεβλώνουν, τους πράκτορες του Σόρος που την παραμορφώνουν, την αριστερά που την υποβαθμίζει και τη Ρεπούση που θέλει κρέμασμα.
9. Ο καλός χρυσαυγίτης εκδηλώνει την αγάπη του για τη μουσική μισώντας τον Χατζηδάκη, τον Θεοδωράκη, όσους δεν αγαπούν τα εμβατήρια, όσους δεν εκστασιάζονται με τον Καιάδα και φυσικά τον ξεφτιλισμένο πουρόκερ Ρότζερ Γουότερς.
10. Ο καλός χρυσαυγίτης αγαπάει τα παιδιά μισώντας τα παιδιά μεταναστών, αγαπάει τους αρρώστους μισώντας τους μετανάστες αρρώστους, αγαπάει τους πεινασμένους μισώντας τους μετανάστες πεινασμένους.
Δηλαδή: Σε όποιο πεδίο της γνώσης, της εμπειρίας, της ιστορίας, των ιδεών, του πολιτισμού, της κοινωνίας, της πολιτικής, της σεξουαλικότητας κι αν ψάξετε, θα ξετρυπώσετε το μίσος του χρυσαυγίτη. Ξέρει ποιους θα ήθελε να εξοντώσει, να εξαλείψει από προσώπου γης, να ρίξει στους φούρνους – και όχι μόνο μεταφορικά. Κι αυτό πάντα εν ονόματι της αγάπης του!
Και όταν μιλάμε για χρυσαυγίτικη αγάπη, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τη χρυσαυγίτικη συνέπεια: Δεν μένουν στη βία των λέξεων. Όταν είναι δέκα με έναν, δεν διστάζουν να προχωρήσουν στο έγκλημα, βέβαιοι ότι το αίμα, το μαχαίρωμα, ο θάνατος, είναι μια εκδήλωση αγάπης. Έτσι αγαπούν οι καλοί χρυσαυγίτες!
tsak-giorgis.blogspot.gr