Οι καλοκαιρινές εισβολές σε καταλήψεις από τις κρατικές συμμορίες συνεχίζονται. Μετά τις εισβολές στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ, το ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟ και το ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ στα ΤΕΙ στην Πάτρα στις 5/8 και στην κατάληψη της Βαλβείου Βιβλιοθήκης στο Μεσολόγγι στις 26/08, τα ξημερώματα της Τετάρτης 29/8 πραγματοποιήθηκε κατασταλτική επιχείρηση στα Γιάννενα στην κατάληψη ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ και στα διπλανά κτίρια (πρώην Χατζηκώστα) όπου στεγάζονται μετανάστες, από μεγάλο αριθμό αστυνομικών δυνάμεων, πολλές από τις οποίες μεταφέρθηκαν χθες από άλλες πόλεις.
Οι εκτεταμμένες επιχειρήσεις εκκένωσης αυτοοργανωμένων κατειλημμένων χώρων μέσα στον Αύγουστο επιβεβαιώνουν την εκτίμηση ότι οι αστυνομικές εισβολές μόνο προσωρινά ανεστάλησαν τον περασμένο χειμώνα, μετά τις ογκώδεις, πολύμορφες και πανελλαδικής εμβέλειας δράσεις αλληλεγγύης.
Μέσα στο περιβάλλον της καπιταλιστικής κρίσης και αναδιάρθρωσης, της σαρωτικής ταξικής και κατασταλτικής επίθεσης και της επιβολής ενός καθεστώτος μόνιμης έκτακτης ανάγκης, η συντριβή των κοινωνικών-ταξικών αντιστάσεων και οι κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις στα εγχειρήματα του κόσμου του αγώνα αποτελούν επιλογή κομβικής σημασίας για την εξουσία. Ιδιαίτερα η απόσπαση των κατειλημμένων εδαφών που αποτελούν αφ’ εαυτού πεδία αμφισβήτησης του πολιτισμού της ιδιοκτησίας, της εκμετάλλευσης, της εμπορευματοποίησης, της εξατομίκευσης. Κομμούνες αγώνα και καθημερινής ζωής στη βάση εξισωτικών-ελευθεριακών σχέσεων, προεικονίσεις ενός άλλου κόσμου έτσι όπως τον προσπαθούμε και τον ονειρευόμαστε, χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς στη βάση των κοινωνικά κατασκευασμένων κατηγοριών της φυλής, του φύλου, τους έθνους, της θρησκείας.
Στην προηγούμενη φάση των αστυνομικών εισβολών και εκκενώσεων, τον περασμένο χειμώνα στον αθηναϊκό χώρο, είχε τεθεί ως προβληματισμός ότι ο χαρακτηρισμός «εστίες ανομίας» για τις αυτοοργανωμένες καταλήψεις μπορεί από τη μια να επιχειρείται από το κράτος να καταχωρηθεί ως αρνητικός στο πλαίσιο του ιδεολογικού πολέμου, από την άλλη όμως είναι ακριβής και έχει σημασία να τον αποδεχτούμε και να τον αντιγυρίσουμε αναδεικνύοντας το πραγματικό νόημα του συγκεκριμένου όρου.
Τα αυτοοργανωμένα αντιεξουσιαστικά εγχειρήματα δεν υπάγονται στη ρύθμιση του νόμου (κατοχύρωση της ατομικής ιδιοκτησίας και της κοινωνικής ανισότητας, ποινικοποίηση των αντιδράσεων «από τα κάτω» στο όνομα της ψευδεπίγραφης φιλελεύθερης «ισότητας των ευκαιριών» και της ισότητας απέναντι στο νόμο) και στα κανονιστικά πλαίσια των θεσμών (νομικά-ιδεολογικά-ηθικά πλαίσια κοινωνικοποίησης-ενσωμάτωσης στις κυρίαρχες κοινωνικές νόρμες). Πρόκειται για εγχειρήματα λόγου, δράσης, αντιδομών και δημιουργικότητας, πλήρως εναντιωματικά σε κάθε μορφή ιεραρχίας και κοινωνικής διάκρισης, που συγκροτούνται στη βάση της ελεύθερης συμφωνίας, στην αυτοθέσμιση. Στις συλλογικές, δηλαδή, διεργασίες της αλληλοκατανόησης, της αμοιβαιότητας, της συναπόφασης στη βάση της συνδιαμόρφωσης, της σύνθεσης, της απαραίτητης και κοινά αναγωρισμένης μετατόπισης-συναίνεσης.
Με βάση αυτή τη διαπίστωση ο αγώνας ενάντια στην ολοένα σφοδρότερη καταστολή δε θα είναι ένας αμυντικός αγώνας διατήρησης των κινηματικών «κεκτημένων» αλλά θα έχει τη δυνατότητα να μετατρέπεται σε πεδίο συνολικής αντιπαράθεσης με το κράτος, το κεφάλαιο και τους υπερεθνικούς μηχανισμούς κυριαρχίας. Σε συνδυασμό με την απαραίτηση κατανόηση και ανάδειξη ότι αυτές οι κατασταλτικές επιχειρήσεις εντάσσονται στο ευρύτερο πλαίσιο καταστολής όσων διαφεύγουν των συστημικών ρυθμίσεων και της αναδιατύπωσής τους, είτε λόγω των αγωνιστικών τους επιλογών είτε λόγω της κοινωνικής τους θέσης. Από τις επιτάξεις των απεργών σε διάφορους εργασιακούς κλάδους μέχρι τις δολοφονικές «εκπαραθυρώσεις» από τρόλεϊ λόγω έλλειψης εισιτήριου. Κι από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών μέχρι τις διαρκείς αστυνομικές εισβολές σε τσιγγάνικους καταυλισμούς.
Τα κυβερνητικά επιτελεία και οι κρατικοί αξιωματούχοι, που αποτελούν οργανικό τμήμα της άρχουσας τάξης, των συμφερόντων και των προνομιών της, ως ο πολιτικός και κατασταλτικός βραχιόνας του εξουσιαστικού-καπιταλιστικού συστήματος, έχουν πάρει τις αποφάσεις τους και εφαρμόζουν βήμα το βήμα τα σχέδια λεηλασίας και υποταγής που έχουν εκπονήσει.
Δε θα επιτρέψουμε να επιβληθεί κοινωνική σιγή νεκροταφείου. Η ανάγκη για εκτεταμένες και συντονισμένες κινήσεις αλληλεγγύης στις καταλήψεις σε όλες τις πόλεις του ελλαδικού χώρου είναι αυτονόητη.
Μέσα στην καπιταλιστική έρημο που εκτείνεται και βαθαίνει θα ανθίσει το όραμα για μια αυτοδιευθυνόμενη κοινωνία ελευθερίας, ισότητας, αλληλοβοήθειας, κοινοκτημοσύνης. Κι εμείς είμαστε διατεθιμένοι να πράξουμε ως ακαταπόνητοι χειρονάκτες και διανοητές της προοπτικής της κοινωνικής και ατομικής απελευθέρωσης.
Οι σχέσεις και τα περιεχόμενα των καταλήψεων και κάθε αυτοοργανωμένου εγχειρήματος θα είναι για πάντα άβατο για το κράτος και τους λακέδες του.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ