Ακόμη ένα μεμονωμένο περιστατικό εργοδοτικής ασυδοσίας
Το Ιεκ Interdigital του εκπαιδευτικού ομίλου Intergraphics μετά από απόφαση δικαστηρίου υποχρεώνεται να καταβάλλει ποσό πάνω από 10.000 ευρώ σε εργαζόμενο. Παρά την απόφαση αυτή η επιχείρηση αρνείται να πληρώσει αυτά που χρωστάει. Οφειλές εκκρεμούν προς τουλάχιστον άλλους τρεις εργαζομένους.
Η κατάσταση σε ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση
Η παραπάνω περίπτωση έρχεται ως μία ακόμη περίπτωση εκμετάλλευσης εργαζομένου, εκμετάλλευση που σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό τείνει να γίνει ο κανόνας. Στον κλάδο της εκπαίδευσης επικρατεί η ανασφάλεια των συμβάσεων εργασίας μόνο για ένα εξάμηνο κάθε φορά. Καταλήγουν έτσι να υπάρχουν εργαζόμενοι που δουλεύουν με εξάμηνες συμβάσεις εργασίας για πολλά συνεχόμενα χρόνια αντί να έχουν σύμβαση αορίστου χρόνου. Όταν το αφεντικό για οποιονδήποτε λόγο το αποφασίσει μπορεί να μην ανανεώσει τη σύμβαση και αυτό δεν θεωρείται απόλυση!
Τα ωρομίσθια είναι πολύ χαμηλά, η εργασία συχνά ανασφάλιστη και σε πολλές περιπτώσεις τα χρήματα δεν καταβάλλονται στην ώρα τους. Για επιδόματα εορτών και αδείας ούτε κουβέντα. Ολά αυτά έχουν ενταθεί τα τελευταία χρόνια μετά την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Η επίθεση προς τους εργαζομένους όλο και μεγαλώνει φτάνοντας και στα ιδιωτικά σχολεία. Καταργείται πλέον ο έλεγχος από το υπουργείο και μετατρέπονται σε επιχειρήσεις,όπως όλες οι άλλες, χάνοντας έτσι το ρόλο τους ως εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Οι συνθήκες είναι πολύ άσχημες και για τους εκπαιδευτικούς που δουλεύουν σε προγραμμάτα του υπουργείου παιδείας. Υπάρχουν και εδώ οι συμβάσεις εργασίας για μόνο ένα εξάμηνο (Δημόσια Ιεκ), αλλά και ακόμη μικρότερα «πακέτα» εργασίας. Καλούνται εκπαιδευτικοί να δουλέψουν σε προγράμματα 25 ή 50 ωρών (Κέντρα Δια Βίου μάθησης και άλλες δομές εκπαίδευσης) μαθαίνοντας έτσι στη νοοτροπία της εκ περιτροπής εργασίας όποτε και αν τύχει και όχι στη σταθερή εργασία. Όλα αυτά με τον νέο τρόπο που θέλει τους εργαζόμενους να παρουσιάζονται ως εργολάβοι, ως εξωτερικοί συνεργάτες και κατ’ επέκταση είτε να είναι χωρίς ασφάλιση, είτε να έχουν ασφάλιση με δικά τους χρήματα, κοινώς μπλοκάκι (ή ατομική επιχείρηση..).
Τέλος, έχουμε το νέο υπερόπλο αφεντικών – κράτους! Την κοινωφελή εργασία και τα νέα προγράμματα ωφελούμενων ανέργων με επιταγές εισόδου στην αγορά (voucher). Τα παραπάνω έρχονται απλώς να επιβεβαιώσουν και να ενισχύσουν την πολιτική της ελαστικοποίησης και της εκμετάλλευσης στις σχέσεις εργασίας. Τα αφεντικά πλέον έχουν δωρεάν εργαζόμενους που πληρώνονται από το ΕΣΠΑ και τους αλλάζουν κάθε πέντε μήνες με νέους δωρεάν εργαζόμενους. Βρισκόμαστε δηλάδή πολλοί από εμάς σε μια κατάσταση που πρέπει από την ανεργία να δουλεύουμε ένα πεντάμηνο, να μη θεωρούμαστε εργαζόμενοι, αλλά ωφελούμενοι, να ξαναβγαίνουμε στην ανεργία περιμένοντας ίσως κανένα επόμενο πεντάμηνο και να λέμε και ευχαριστώ που μας ωφέλησαν! Παράλληλα, τα προγράμματα αυτά σημαίνουν μείωση των πραγματικών θέσεων εργασίας. Τα αφεντικά πλέον δεν έχουν λόγο να προσλάβουν κάποιον εργαζόμενο, αφού μπορούν να πάρουν έναν που θα πληρώνεται με ψίχουλα από το ΕΣΠΑ.
Διάδοχες επιχειρήσεις και άλλα κόλπα των αφεντικών
Όταν το ίδιο το κράτος καταστρέφει όλα τα εργατικά κεκτημένα στην προσπάθεια να δημιουργήσει νέα πρότυπα εργασίας, το μόνο που μένει στα αφεντικά είναι να επωφεληθούν και αυτοί από την περίσταση και να έχουν μεγαλύτερα κέρδη, εκμεταλλευόμενοι ακόμη περισσότερο τους εργαζόμενους. Αυτό έχει γίνει και στην περίπτωση του ομίλου Intergraphics. Η διοίκηση μετέφερε τη λειτουργία του ιεκ σε άλλη επιχείρηση, στον ίδιο χώρο, με τα ίδια άτομα στην διοίκηση – ιδιοκτησία και με τους ίδιους εργαζομένους και προσποιειται πως δεν έχει καμία σχέση με την προηγούμενη. Έτσι αποφεύγει χρέη που έχει προς πολλούς εργαζόμενους και προς άλλους. Αυτή είναι μια συνήθης πρακτική των αφεντικών που αποκαλείται «διάδοχες επιχειρήσεις».
Μετά από τις διαμαρτυρίες των σωματείων και της ομοσπανδίας των εκπαιδευτικών έξω από τον χώρο της επιχείρησης, η διοίκησή της κατέθεσε μήνυση προς τον εργαζόμενο στον οποίο χρωστάει χρήματα. Σε αυτή χρησιμοποίησε ψευδείς ισχυρισμούς ότι χτυπήθηκε ο θυρωρός και ότι απειλήθηκαν οι ίδιοι και η επιχείρηση. Δε σταμάτησαν εκεί, αλλά κατέθεσαν και αίτηση για ασφαλιστικά μέτρα, όπως απαγόρευση να πλησιάζει ο εργαζόμενος τον χώρο της επιχείρησης σε απόσταση 500 μέτρων και μεγάλες χρηματικές ποινές σε περίπτωση που αυτό συμβεί. Και δεν πληρώνουν και προσπαθούν να βγουν από πάνω χρησιμοποιώντας τρομοκρατία και εκφοβισμό. Η αίτησή τους για προσωρινά ασφαλιστικά μέτρα απορρίφθηκε μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης.
Κι εμείς τι;
Απέναντι σε αυτούς, αλλά και σε κάθε αφεντικό που εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους και πλουτίζει εις βάρος τους, αυτό που χρειάζεται είναι αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων ανεξαρτήτως κλάδου και ειδικότητας. Όσο έχουμε σκυμμένο το κεφάλι, τόσο θα μας βάζουν να τους λέμε και ευχαριστώ που δουλεύουμε στις επιχειρήσεις τους. Τα αφεντικά από πάντα κάνουν ό,τι περισσότερο μπορούν προς την κατεύθυνση της αύξησης του κέρδους τους και εις βάρος των εργαζομένων. Αυτή την περίοδο με τη βοήθεια των νέων νόμων και την ευκαιρία της κρίσης τα καταφέρνουν αρκετά καλά. Είναι η στιγμή που χρειάζεται να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα. Αυτή ωστόσο, μπορεί να είναι και η ευκαιρία να οργανωθούμε, συμμετέχοντας όλοι οριζόντια και ισότιμα, ώστε εκτός από τα αυτονόητα να κερδίσουμε τα πάντα.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΙΕΚ INTERDIGITAL ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ
Συνέλευση εργαζομένων σε ΙΕΚ
ΠΗΓΗ:http://ese.espiv.net/2014/05/10/%cf%84%ce%bf-%ce%b9%ce%b5%ce%ba-%ce%b9nterdigital-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bf%ce%bc%ce%b9%ce%bb%ce%bf%cf%85-integraphics-%cf%87%cf%81%cf%89%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%b5%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b4%ce%b5/