Δεν εκπλήσσει η ατυχής απόπειρα να συκοφαντηθεί ο Σύλλογός μας από την εργοδοσία του βιβλιοπωλείου ΙΑΝΟΣ. Είναι ξεκάθαρα μια απελπισμένη προσπάθεια να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις από τη δημόσια κατακραυγή, έπειτα από την καταγγελία του Συλλόγου ότι η «αλυσίδα πολιτισμού» έχει περάσει «αλυσίδες» στο λαιμό κάθε υπαλλήλου τα μηχανάκια καταγραφής των ατομικών πωλήσεων.
Εκπλήσσει όμως η έλλειψη ντροπής, όχι μόνο απέναντι στο σωματείο μας και τους πελάτες, αλλά κυρίως απέναντι στους εργαζόμενους, με το να λέει τέτοια ψέματα για τα scanners, ότι τάχα χρησιμοποιούνται για το σύστημα μηχανοργάνωσης και απογραφής των βιβλίων. Ας μας πουν αν υπάρχουν και scanners αλήθειας!
Η ΙΑΝΟΣ ΑΕ αναφέρει ότι τα «περιβόητα μηχανάκια» –τα οποία στηνανακοίνωσή της, σε μια στιγμή αυτοκριτικής, τα χαρακτηρίζει εργαλεία σαδιστικής επιβολής της «αδίστακτης εργοδοσίας»– αποτελούν πρωτοπόρα μέθοδο για την ενημέρωση της αποθήκης. Σε αυτό το σημείο η ΙΑΝΟΣ ΑΕ δοκιμάζει τη «νοημοσύνη των υπαλλήλων και των πελατών» του βιβλιοπωλείου. Όλοι στον κλάδο του βιβλίου ξέρουν ότι όταν τα βιβλία φτάνουν στο ταμείο, σκανάρονται για να τιμολογηθούν και γίνεται αυτόματη ενημέρωση των πωλήσεων, των ελλείψεων της αποθήκης και του δελτίου παραγγελίας.
Η δειλή, βέβαια, παραδοχή στην ανακοίνωση της ΙΑΝΟΣ Α.Ε. ότι «με τον τρόπο αυτό επίσης επιβραβεύονται οι καλύτεροι συνεργάτες μας», μαρτυρά την πανικόβλητη θέση της εργοδοσίας να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα μετά την κατακραυγή που υπέστη. Το λέμε και το ξαναλέμε: μέσα από τα ατομικά μηχανάκια-scanners, καταγράφονται οι πωλήσεις των εργαζομένων ξεχωριστά και αξιολογούνται στο τέλος κάθε μήνα και μάλιστα με βάση τον τζίρο που φέρνουν στα κέρδη και όχι με βάση τον αριθμό των πωληθέντων βιβλίων. Αυτή η πρακτική, η οποία επίσης προβλέπει την ανακήρυξη του «πωλητή του μήνα», ενσταλάζει στους εργαζόμενούς της την κουλτούρα του κυνηγιού του μπόνους, της προώθησης των πιο ακριβών βιβλίων στους πελάτες, ταυτόχρονα με το φόβο της απόλυσης και τον κανιβαλικό ανταγωνισμόμεταξύ των συναδέλφων.
Θα συμφωνήσουμε ότι η έμπνευση για τα μηχανάκια είναι μια ακόμα απόδειξη του πόσο «πρωτοπόρα» σε μια σειρά από τομείς είναι η «αλυσίδα πολιτισμού» ΙΑΝΟΣ: η «σταθερή πορεία ανάπτυξης», όπως αναφέρεται στην ανακοίνωσή της, κρύβει από πίσω τις συμβάσεις πολλών ταχυτήτων, τα πρόστιμαπρος τους εργαζομένους, τη χρήση δωρεάν εργατικής δύναμης μέσα από τα «προγράμματα κατάρτισης των ανέργων», τα εξαήμερα που δουλεύουν οι εργαζόμενοι, τις ανοιχτές Κυριακές και φυσικά την εχθρική στάση απέναντι στο δικαίωμα της συνδικαλιστικής δράσης, όπως για παράδειγμα τη συλλογή υπογραφών από τους εργαζομένους υπέρ της επιχείρησης για να παραιτηθούν «οικειοθελώς» από την αργία του Αγίου Πνεύματος. Δεν πέρασαν λίγες μέρες που η εργοδοσία της εταιρείας προσπαθούσε να μας πείσει πως δεν κάνει απολύσεις και τέσσερις εργαζόμενοι έχασαν την δουλειά τους, αφού πρώτα τους ξεζούμισε και μετά τους πέταξε στον δρόμο.
Εκεί όμως που δεν είναι καθόλου «πρωτοπόρα», αλλά μιμείται αξιοθρήνητα κάθε άλλο εργοδότη στο χώρο του βιβλίου, είναι όταν ισχυρίζεται ότι ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής έχει «επιλεκτικό ενδιαφέρον» στη δράση του, αφήνοντας αόριστα να εννοηθεί ότι συντρέχουν κάποιοι «άλλοι λόγοι» που στηλιτεύονται οι πρακτικές της εργοδοσίας στο εν λόγω βιβλιοπωλείο. Πράγματι, «επιλέγουμε» να σταθούμε στο πλευρό των εργατικών συμφερόντων των υπαλλήλων στο χώρο του βιβλίου και, πράγματι, «επιλέγουμε» να δίνουμε μάχες εδώ και δεκαετίες απέναντι σε κάθε λογής εργοδοτική αυθαιρεσία και καταπάτηση της αξιοπρέπειας των εργαζομένων. Στον αγώνα του να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των εργαζόμενων στον κλάδο του βιβλίου, είναι γνωστό σε όλους ότι ο ΣΥΒΧΑ έχει βρεθεί έξω από μεγάλο αριθμό βιβλιοπωλείων, όπως Ελευθερουδάκης, Εστία, Ευριπίδης, Παπασωτηρίου, Πατάκης, Πολιτεία, Άγρα, Πρωτοπορία, Public, Σάκκουλας, Χρηστάκης, Γεωργιάδης, αλλά και σε πολλές άλλες μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου.
Δεν μας αφορά ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους εκδότες ή τους βιβλιοπώλες. Δεν μοιραστήκαμε ποτέ τα κέρδη, δεν είμαστε από το σινάφι των μεγαλοσυνδικαλιστών που εξέθρεψε το σύστημα με το οποίο μάλλον οι μεγαλομέτοχοι του ΙΑΝΟΥ είχαν συναλλαγές. Δεν μας ενδιαφέρει ποιος πουλάει περισσότερο. Μας ενδιαφέρει η υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των εργαζόμενων στα βιβλιοπωλεία και τους εκδοτικούς οίκους, και δεν πρόκειται να κάνουμε ούτε βήμα πίσω από αυτό, όση λάσπη ή απειλές κι αν εκτοξεύουν εναντίον μας κατά καιρούς οι εργοδότες.
Επειδή λοιπόν η «αλήθεια περισσεύει από παντού» και δύσκολα μπαίνει σε «ιδεολογικά κουτιά», όπως άλλωστε μας ενημερώνει και η ίδια η ΙΑΝΟΣ Α.Ε., ας αφήσει τα -έωλα για όποιον/α περάσει απλώς μια βόλτα από το εν λόγω βιβλιοπωλείο- ψέματα για τα μηχανάκια-scanners, καθώς επίσης και τη βαρετή χιλιοζεσταμένη σούπα της λάσπης απέναντι στο Σύλλογο, και να πάρει πίσω ΤΩΡΑ το χυδαίο καθεστώς του «πωλητή του μήνα».
– Να καταργηθούν τώρα τα μηχανάκια-scanners της αναξιοπρέπειας
– Όχι στο χυδαίο καθεστώς του «πωλητή του μήνα»
– Όχι στις απολύσεις
– Ανθρώπινες συνθήκες εργασίας για όλους και όλες τους/τις εργαζομένους/ες
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210 – 3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | http://bookworker.wordpress.com
> η πρώτη σχετική ανακοίνωση του Συλλόγου μας:
Οι πωλητές του μήνα
ή αλλιώς
Πήραν φωτιά τα μηχανάκια μου…
Ένα ιδιότυπο σκανάρισμα φαίνεται να λαμβάνει χώρα τους τελευταίους δύο μήνες στην «αλυσίδα πολιτισμού ΙΑΝΟΣ»: συνάδελφοι και συναδέλφισσες κυνηγούν τα βιβλία που πωλούν στους πελάτες προκειμένου να τα «σκανάρουν», με τα μηχανάκια που έχουν κρεμασμένα στο λαιμό τους. Μόνο που αυτό το σκανάρισμα δεν είναι ακριβώς «καταγραφή», όπως ενημερώνεται ο απορημένος και ανυποψίαστος πελάτης. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα νέο ευφάνταστο μέτρο της εργοδοσίας προκειμένου -μέσα από τα μηχανάκια, που φοράει ο κάθε εργαζόμενος ξεχωριστά- να καταγράφονται οι ατομικές του πωλήσεις.
Το νέο αυτό μέτρο δε θίγει άραγε την αξιοπρέπεια των εργαζομένων που είναι αναγκασμένοι να «κυνηγάνε τους πελάτες από πίσω», συχνά να γίνονται ακόμα και ενοχλητικοί υπό το φόβο της χαμηλής απόδοσης στην αξιολόγηση που θα τους γίνει; Κάτι τέτοιο δε σπέρνει τον ανταγωνισμό αντί για τη συνεργασία και την αλληλεγγύη μεταξύ των συναδέλφων; Μήπως τελικά, όλα γίνονται για να αναδειχτούν κάποιοι «καλοί» και «ικανοί», ή «πωλητές του μήνα» και κάποιοι άλλοι «μη αποδοτικοί»;
Φαίνεται ότι για χάριν της κερδοφορίας της επιχείρησης, δημιουργείται ένα πλαίσιο εργασίας, στο οποίο οι υπάλληλοι βγαίνουν στην κυριολεξία σ’ έναν παράλογο αγώνα δρόμου καταγραφής των περισσότερων πωλήσεων. Οι τελευταίες άραγε υπολογίζονται με βάση τον αριθμό των πωληθέντων βιβλίων ή, όπως ακούγεται στον κλάδο, με βάση τον συνολικό τζίρο που φέρνουν στην επιχείρηση;
Είναι σαφές ότι η νέα αυτή πρακτική της εργοδοσίας, ανοίγει με εύσχημο τρόπο την πόρτα για εύκολες απολύσεις, αφού οι συνάδελφοι που θα βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις της λίστας αξιολόγησης θα βρίσκονται υπό την απειλή της απόλυσης αν δεν «ανεβάσουν τα ποσοστά τους». Η επίκληση του αριθμού -και κυρίως της τιμής- των πωληθέντων βιβλίων ανά υπάλληλο, για την παρουσίαση μιας ενδεχόμενης απόλυσης ως δικαιολογημένης είναι τουλάχιστον αρρωστημένη. Είναι φανερό που οδηγούν όλα αυτά: αφού πρώτα η εργοδοσία εγκαινιάζει το αλληλοφάγωμα, τον ανταγωνισμό, το χυδαίο κυνήγι της πρωτιάς και κατ’ ουσίαν την παρότρυνση των υπαλλήλων να σπρώχνουν τα πιο ακριβά βιβλία στους υποψήφιους πελάτες -όλα αυτά σε πλήρη αντίθεση με το δημόσιο προφίλ «πολιτισμού» της επιχείρησης-, θα έρχεται μετά να αξιολογεί αρνητικά τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες που δεν τα πήγαν καλά σ’ αυτό τον αγώνα παραλογισμού.
Αν προσθέσουμε σε αυτά, τα απελευθερωμένα ωράρια, τα εξαήμερα που δουλεύουν οι εργαζόμενοι, τις Κυριακές και τις Λευκές Νύχτες, τις προσλήψεις επισφαλών εργαζομένων μέσω του νέου καθεστώτος των κοινωφελών προγραμμάτων, το βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ επιβεβαιώνει τελικά περίτρανα στους υπαλλήλους του ότι δεν υπάρχει «αλυσίδα πολιτισμού» που να μη συνιστά ταυτοχρόνως και «αλυσίδα βαρβαρότητας». Άλλωστε, με αυτόν τον τρόπο -προσλήψεις με προγράμματα κατάρτισης και εξοντωτικά ωράρια- δε χτίστηκε στο παρελθόν ως μαγαζί;
Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες δεν έχουν ανάγκη από κανένα μηχανάκι και άλλα παρόμοια νοσηρής εμπνεύσεως μέτρα για να κάνουν τη δουλειά τους με αξιοπρέπεια:
– Να αποσυρθούν άμεσα τα μηχανάκια από τους εργαζομένους στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ
– Όχι στο χυδαίο καθεστώς του «πωλητή του μήνα»
– Όχι στις απολύσεις
– Ανθρώπινες συνθήκες εργασίας για όλους και όλες τους/τις εργαζομένους/ες
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210 – 3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | http://bookworker.wordpress.com
http://bookworker.wordpress.com/2014/06/05/%CF%80%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B5-%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%89-%CF%84%CE%B1-%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BA%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BF%CF%80-2/
ατσιστική αυτή επίθεση αντί να επικρατήσει ο φόβος ακολούθησε μια έκρηξή οργής. Οι μετανάστες εργάτες οργανώθηκαν, έφτιαξαν σωματείο, διεκδίκησαν τα δεδουλευμένα τους και 6000 εργάτες γης της Μανωλάδας και εργαζόμενοι και νεολαίοι από την Ηλεία και την Αχαΐα διαδήλωσαν μέσα στα χωράφια μέχρι το Α.Τ.Βάρδας σε ένα τεράστιο ποτάμι αντιρατσιστικής και εργατικής δύναμης. Αυτή η μάχη για χαρτιά, μισθούς και αξιοπρέπεια στην ζωή και την εργασία συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
