Αρχίζει αυτό το Σάββατο 18/10/14 και κάθε Σάββατο, η εκπομπή του blog omnia sunt communia στα ΡΑΔΙΟΦΡΑΓΜΑΤΑ. (συντονιστείτε εδώ:http://radiofragmata.espivblogs.net/?author=177).
Εργατικές ειδήσεις, συνεντεύξεις, ρεπορτάζ και όλη η εργατική και κινηματική ειδησεογραφία.
Ακούστε το σποτ της εκπομπής ΕΔΩ
Η παρακολούθηση των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων του Σχολείου αναγνωρίζεται από τα θεραπευτικά προγράμματα απεξάρτησης ως ένας σημαντικός παράγοντας πρόληψης της υποτροπής
Χωρίς εκπαιδευτικούς κινδυνεύει να μείνει το Σχολείο του «18 ΑΝΩ», καθώς δεν έχουν γίνει οι απαραίτητες διαδικασίες από το υπουργείο Παιδείας προκειμένου να διδάξουν στο πλαίσιο της υπερωριακής απασχόλησης.
Το Σχολείο, που ξεκίνησε τη λειτουργία του το 2010, τα τελευταία δύο χρόνια υποδέχεται ενήλικους, ανέργους και εξαρτημένους, πριν από την ένταξή τους στο πρόγραμμα, χρήστες τοξικών ουσιών για 11-15 χρόνια, στηριζόμενο στο φιλότιμο των καθηγητών που ουσιαστικά προσφέρουν εθελοντική εργασία χωρίς αμοιβή, αφού τα χρήματα που λαμβάνουν είναι ελάχιστα.
Το αρμόδιο υπουργείο, αν και ενημερώθηκε για τις ανάγκες λειτουργίας του Σχολείου, δεν ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις του θεσμικού πλαισίου. Παρά την αναλγησία των κρατούντων, οι καθηγητές συνέχισαν με τη διδασκαλία τους να υποστηρίζουν τις εκπαιδευτικές ανάγκες των θεραπευομένων, με αποτέλεσμα την επιτυχία τους στις απολυτήριες εξετάσεις Γυμνασίου και Λυκείου, παράλληλα με την εισαγωγή μικρού αριθμού θεραπευομένων στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Τα πράγματα όμως έχουν φτάσει στο απροχώρητο. Τι θα γίνει με τόσους συνανθρώπους μας που βρίσκονται στη φάση της κοινωνικής επανένταξης του προγράμματος, καθώς στερούνται τη δυνατότητα και το δικαίωμα για μια ολοκληρωμένη και ουσιαστική επιστροφή τους στο κοινωνικό σύνολο;
«Στη Μονάδα Απεξάρτησης «18 ΑΝΩ» του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής λειτουργεί πλαίσιο σχολικής εκπαίδευσης από το 2001 σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας», μας λέει η Μαρίνα Παπαδή, κλινική ψυχολόγος, επιστημονικά υπεύθυνη του Σχολείου. «Το 2010 με τη διάταξη της παραγράφου 8 του άρθρου 26 του ν. 3879/2010 (ΦΕΚ Α” 163) και με την υπ” αριθ. 153789/Γ7/ 6.12.2010 (ΦΕΚ Β” 65) απόφαση των υπουργών Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, εγκρίθηκε η λειτουργία τμημάτων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε χώρους της Μονάδας Απεξάρτησης του «18 ΑΝΩ». Μετά την έκδοση και της με αριθμ. 27677/Γ7/ 9.3.2011 (ΦΕΚ Β” 507) απόφασης της αναπλ. υπουργού Παιδείας (όπως τροποποιήθηκε με την με αριθμ. 102706/Γ7/ 9.9.2011 όμοια απόφαση, ΦΕΚ Β” 2271), που ρύθμισε τα θέματα οργάνωσης και λειτουργίας των τμημάτων αυτών, καθώς και θέματα απασχόλησης των εκπαιδευτικών, το Σχολείο του «18 ΑΝΩ» πράγματι λειτούργησε πρώτη φορά κατά το σχολικό έτος 2011-2012. Μια σταθερή ομάδα καθηγητών μέσης εκπαίδευσης εκπαιδεύθηκαν, ευαισθητοποιήθηκαν από τους θεραπευτές του «18 ΑΝΩ», συμμετείχαν σε ομάδες εποπτείας, έτσι ώστε να λειτουργήσουν υποστηρικτικά στην προσπάθεια των θεραπευομένων να συνδεθούν ξανά με τη γνώση και την εκπαίδευση».
Οι μαθητές αυτού του Σχολείου έχουν διακόψει τη σχολική τους εκπαίδευση στην πλειονότητά τους κατά τη διάρκεια της Α” Λυκείου, και την επαναπροσεγγίζουν κατά μέσον όρο έπειτα από 14,5 χρόνια. Ως αιτία διακοπής του σχολείου αναφέρεται με μεγαλύτερη συχνότητα η χρήση ουσιών, ενώ ακολουθούν η ανάγκη για εργασία και η έλλειψη ενδιαφέροντος για το σχολείο.
«Το αίτημα του θεραπευόμενου για την ένταξή του στο Σχολείο του «18 ΑΝΩ» συνοδεύεται στην αφήγησή του από μια βαθύτερη γνώση και επιθυμία να τα καταφέρει αυτή τη φορά στη ζωή του και να ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του. Ταυτόχρονα όμως η επιθυμία αυτή συνοδεύεται από μια προηγούμενη, τραυματική ανάμνηση της προσωπικής του πορείας στο σχολείο», προσθέτει η Μαρίνα Παπαδή. «Η στιγμή που θα καταθέσει το αίτημα της επανασύνδεσης είναι πάντα προσωπική, μέσα από την αξιολόγησή του στην ψυχοθεραπευτική διαδικασία, και αποκτά ένα ιδιαίτερο και προσωπικό νόημα που βοηθά τον εξαρτημένο να επανενταχθεί. Το Σχολείο του «18 ΑΝΩ» δίνει μια δεύτερη ευκαιρία σε αυτό το αίτημα τόσο στο εκπαιδευτικό επίπεδο όσο και σε ψυχικό, υποστηρίζοντας το πρωταρχικό αίτημα της θεραπείας.
»Μέσα από την επαφή του με το πλαίσιο του Σχολείου βιώνει με περισσότερη ασφάλεια τις αδυναμίες, τα κενά που άφησε πίσω η μεγάλη απουσία από την εκπαίδευση. Συμμετέχει ξανά σε μια ομάδα ανθρώπων, τους συμμαθητές του, με τους οποίους αποκτά ένα νέο κοινό σημείο που ξεπερνά το κοινό παρελθόν στις ουσίες και αφορά το κοινό παρόν στη γνώση, στην προσπάθεια για μελέτη, στην κούραση από την έλλειψη χρόνου για την αναζήτηση εργασίας.
“Επικοινωνεί ξανά με καθηγητές, τους επιτρέπει να του διδάξουν μαθαίνοντάς του να αξιολογεί και εκείνος την πορεία του μέσα από τις επιδόσεις του στα μαθήματα. Τον βοηθούν να διαπραγματευθεί τις σχέσεις εξουσίας περισσότερο λειτουργικά για τον ίδιο.
“Ωστόσο και για τους ίδιους τους καθηγητές αυτή η διδασκαλία αναγνωρίζεται ως μια ιδιαίτερα συναισθηματική και εκπαιδευτική εμπειρία. Μια εμπειρία που θα αναζωπυρώσει αναμνήσεις και βιώματα και στους ίδιους μέσα από την επαγγελματική τους πορεία όσο και την προσωπική-μαθητική».
Η θεραπεία απεξάρτησης είναι μια διαδικασία μετάβασης, επανασύνδεσης με την κοινωνική πραγματικότητα της ζωής τους. Εκφραση αυτής της επανασύνδεσης αποτελεί για πολλούς θεραπευομένους και θεραπευόμενες η παρακολούθηση των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων του Σχολείου, γεγονός που αναγνωρίζεται από τα θεραπευτικά προγράμματα απεξάρτησης ως ένας σημαντικός παράγοντας πρόληψης της υποτροπής και τα δεσμεύει να ενσωματώσουν στη θεραπευτική τους πρακτική και φιλοσοφία την εκπαιδευτική υποστήριξη μέσω ενός οργανωμένου πλαισίου, το οποίο παρέχει σχολικά μαθήματα, αλλά και υπηρεσίες συμβουλευτικής και σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού.
ΠΗΓΗ:http://www.draseis18ano.gr/steroun-tous-kathigites-apo-to-sxolio-tou-18/
Πήραν φωτιά τα μηχανάκια μου. Έτσι ξεκινούσε πριν λίγους μήνες μια ανακοίνωση του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου. Το σωματείο κατήγγειλε ότι στην «αλυσίδα πολιτισμού ΙΑΝΟΣ» οι εργαζόμενοι κυνηγούν τα βιβλία που πωλούν στους πελάτες για να τα «σκανάρουν», με τα scanners που κρέμασε η επιχείρηση στο λαιμό τους προκειμένου, μέσα από το μηχανάκι που φοράει ο κάθε εργαζόμενος ξεχωριστά, να καταγράφονται οι ατομικές του πωλήσεις.
ινά χαρακτηριστικά των μεθόδων αξιολόγησης στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα:
Σκανδαλώδες το νέο πρόγραμμα voucher…
1 – Μία αστεία ιστορία …
”ωφελούμενοι” vs ΚΕΚ
ή αλλιώς
”Μισθός” vs Επιδότηση
Τη Δευτέρα 13/10 άνοιξε το πρόγραμμα για τις ηλικίες 29 εώς 64 για να…ξανακλείσει μετά από λίγο,ξανάνοιξε την Τρίτη για να…ξαναπέσει η πλατφόρμα και να ξεκινήσει τελικά λίγες ώρες μετά.
Για το σύνολο των 400 ωρών (100 θεωρία και 300 πρακτική, οιεργαζόμενοι παίρνουν 1.600 €. Τα προηγούμενα προγράμματα ήταν της τάξης περίπου των 2.000-2.500 ευρώ για τους συμμετέχοντες (ήταν 100 ώρες παραπάνω). Επιπλέον, το ποσό δίνεται στο τέλος της πρακτικής, με αποτέλεσμα την πλήρη δέσμευση των εργαζομένων καθώς αν αυτοί αποχωρήσουν νωρίτερα για οποιαδήποτε αιτία χάνουν τα χρήματά τους.
Το ποσό που παίρνουν τα ΚΕΚ είναι 5.400 € ή 4.200 € (αναλόγως της επαγγελματικής κατηγορίας των συμμετεχόντων, τεχνικά επαγγέλματα και νέες τεχνολογίες αντίστοιχα). Το ποσό είναι τεράστιο. Στα προηγούμενα προγράμματα το ποσό αυτό αντιστοιχούσε σε 1.070-1.370 ευρώ. Είναι σχεδόν το 5πλάσιο από τα προηγούμενα προγράμματα.
2 – Δεσμεύσεις επιχείρησης
Επιπλέον πολύ προβληματικό στοιχείο είναι ότι δεν υπάρχει καμία δέσμευση για τις επιχειρήσεις αναφορικά με τους ήδη εργαζόμενους. Υπάρχει αναφορά στην προκήρυξη για υποχρέωση 2μηνης τουλάχιστον (50 ημερομίσθια) πρόσληψης του 25% των συμμετεχόντων στο πρόγραμμα αλλά χωρίς ρήτρα έκπτωσης. Απλά θα πάρουν λιγότερα χρήματα ανά ωφελούμενο τα ΚΕΚ που έχουν συνάψει τα ιδιωτικά συμφωνητικά με αυτές τις επιχειρήσεις που δεν προχώρησαν στην 2μηνη πρόσληψη.
3 – Αριθμός επιδοτούμενων ανά επιχείρηση
Κάθε επιχείρηση μπορεί να συμμετέχει στο πρόγραμμα μέχρι το διπλάσιο του αριθμού των εργαζομένων της. Είναι εξαιρετικά μεγάλος αριθμός, ειδικά συγκριτικά με το προηγούμενο voucher που υπήρχε στοιχειώδης περιορισμός (Εταιρείες με 0-4 εργαζόμενους μπορούσαν να πάρουν 1 επιδοτούμενο. Οι εταιρείες που έχουν πάνω από 5 εργαζόμενους μπορούσαν να πάρουν ένα επιπλέον 30% μέσω voucher).
Η μόνη περίπτωση να υπάρχει κάποια προστασία για τους εργαζόμενους και κάποια επιπλέον όρια είναι να αναφέρονται στο ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ ΚΕΚ και επιχειρήσεων.
4 – Κόστολόγηση προγράμματος-θέσεις ”ωφελούμενων” -συμπεράσματα
Το συνολικό ποσό κοστολόγησης του προγράμματος είναι 112.000.000 ευρώ,το οποίο άνοιξε για 16.620 ανέγους-”ωφελούμενους”,το ποσό της επιδότησης των ΚΕΚ είναι τραγικά δισανάλογο σε σχέση με αυτό των ”ωφελούμενων”.Τα 5.400€ που θα δίνονται στα ΚΕΚ ανά κεφάλι σε σχέση με τα 1.600€ των εργαζόμενων μόνο σαν αστείο μπορεί να κατανοηθεί.Από την άλλη ο τρόπος με τον οποίο άνοιξε αυτό ο πρόγραμμα δείχνει με τον πλέον ακραίο τρόπο που στοχεύει και για ποιους δουλεύει.
Με μια απλή διαίρεση προκύπτει ότι αν δεν υπήρχε ο διαμεσολαβητής-ΚΕΚ κάθε άνεργος θα έπαιρνε πάνω από 6.500 ευρώ!
Είναι αξιοπρόσεκτο ότι για να συμμετάσχει στο συγκεκριμένο πρόγραμμα κάποιο ΚΕΚ θα πρέπει να έχει αποδεδειγμένη εμπειρία είτε από υλοποίηση προγραμμάτων εγγυημένης απασχόλησης είτε από συμμετοχή σε προηγούμενο voucher (από το 2009) συνολικού αντικειμένου τουλάχιστον 1.200.000 ευρώ.
Εκτός, δηλαδή, των ερωτηματικών αναφορικά με τη διαφάνεια των ΚΕΚ και στα ανισομερώς ποσά της επιχορήγησεις σε σχέση με τους εργαζόμενους, στο συγκεκριμένο πρόγραμμα ”φωτογραφίζονται”συγκεκριμένα μεγάλα ΚΕΚ που θα αναλάβουν αυτά τα προγράμματα με τις υπέρογκες αμοιβές. Είναι προφανές ότι και σε αυτό το σημείο το πεδίο διαπλοκής διευρύνεται εξαιρετικά σημαντικά.
Πηγή: V for Voucherades
Η Βιομηχανική Μεταλλευτική πριν από περίπου 3 χρόνια εγκαταλείφθηκε στη μοίρα της από τη διοίκηση Φιλίππου που έβαλε λουκέτο στο εργοστάσιο αφήνοντας τους εργαζόμενους σ’ επίσχεση, εκατομμύρια ευρώ σε χρέη προς τους εργαζόμενους, την επιχείρηση και το δημόσιο. Οι εργαζόμενοι σε πείσμα των καιρών και της διοίκησης αποφάσισαν να πάρουν τη διαχείριση του εργοστασίου στα χέρια τους.
Από το Μάιο του 2011 μέχρι της 12/02/2013 οι εργαζόμενοι δώσανε ένα σκληρό αγώνα μαζί με δεκάδες αλληλέγγυους κι έκτοτε κατέλαβαν τα μέσα παραγωγής του εργοστασίου βασιζόμενοι στη λογική της αυτοδιαχείρισης, η οποία λειτουργεί μ’ εργατική συνέλευση, στην οποία συμμετέχουν ισότιμα όλοι οι εργαζόμενοι με αμεσοδημοκρατικό τρόπο λήψης αποφάσεων για τη λειτουργία του εργοστασίου χωρίς ιεραρχικές δομές.
Για μας η αυτοδιαχείριση αποτελεί μια εικόνα από το μέλλον. Ως κοινωνικοί αναρχικοί υπερασπιζόμαστε την αυτοδιαχείριση, ώστε να καταστεί βασικό μέσο για την κοινωνική επανάσταση και μορφή οργάνωσης τόσο του κόσμου της εργασίας, όσο και της ίδιας της κοινωνίας.
Μετά από ενάμιση χρόνο κοινωνικών αγώνων και νομικών διεκδικήσεων, οι εργάτες της Βιο.Με. παλεύουν ασταμάτητα για αξιοπρέπεια κι επιβίωση κόντρα στο κράτος και τους υπηρέτες του. Ενώ η δικαστική εξουσία δικαίωσε τον αγώνα των εργατών, η παλιά διοίκηση, καταφεύγοντας σε νομικά τερτίπια, κατάφερε να πτωχεύσει τη Βιο.Με. μέσω της μεροληπτικής συνδίκου, Α. Σεμερτζίδου, της μητρικής εταιρίας Φίλκεραμ, χωρίς όμως να επιβληθούν οι συνέπειες της πτώχευσης. Επόμενος στόχος της συνδίκου είναι να σχηματιστεί προσωρινή διοίκηση από το περιβάλλον της Φιλίππου, με σκοπό την οριστική πτώχευση της Βιο.Με.
Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ η οικογένεια Φιλίππου έχει εγκαταλείψει το εργοστάσιο, όπως προαναφέρθηκε, και παρά τις δύο ποινές φυλάκισης που εκκρεμούν σε βάρος της Φιλίππου, η σύνδικος επιμένει σ’ επιστροφή της ίδιας στο εργοστάσιο ως προσωρινή διοίκηση. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους εργάτες της Βιο.Με. και θα παλέψουμε μέχρι την οριστική δικαίωση αυτού του εργατικού αγώνα.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να στηρίξουν το ολοήμερο δράσης της ΒΙΟ.ΜΕ που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 18 Οκτωβρίου στο χώρο του εργοστασίου.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ
Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό
“ΜΑΥΡΟ & ΚΟΚΚΙΝΟ”
mauro-kokkino@hotmail.com
https://athens.indymedia.org/post/1532894/
Πηγή: V for Voucherades
Την Κατάργηση των προγραμμάτων voucher ζητά η Ομοσπονδία Υπαλλήλων του Ο.Α.Ε.Δ. καθώς πλήθος καταγγελιών έχουν έρθει στο φως σχετικά με τα νέα προγράμματα.Ο Ο.Α.Ε.Δ. τονίζει εφτά σημεία,που έχουμε αναφέρει και εμείς,τα οποία δείχνουν την αποτυχία ως προς τους στόχους αυτών των προγραμμάτων και ζητάει την κατάργηση των προγραμμάτων ως έχουν μέχρι σήμερα.
Παράλληλα το νέο πρόγραμμα για ηλικίες 29 έως 64 έχει καταγγελθεί απο την Ε.Φ.Ε.Ε. Ιωαννίνων αλλά και από επιχειρήσεις ως ”φωτογραφικό”,καθώς η πλατφόρμα που άνοιξε για τις επιχείρησεις είχε πολλά προβλήματα και σκοτεινά σημεία που στόχο είχαν τον αποκλείσμο ή μάλλον την προώθηση συγκεκριμένων εταιρειών.
Το χαρακτηριστικό αυτού του προγράμματος έχει να κάνει ότι τα ΚΕΚ θα αμοίβονται για την κατάρτιση με 5.400€και στον εργαζόμενο για 6 μήνες δουλειάς θα πηγαίνει το 1.600€!!Κάπου εδώ λύνονται και οι απορίες για το ”φωτογραφικό” της πλατφόρμας των επιχειρήσεων και των ΚΕΚ που θα φέρουν εις πέραςς το πρόγραμμα.Κονδύλι ύψους 7.000€ για κάθε καταρτιζόμενο θα σπάει ανισομερός σε μεσάζοντα-επιχείρηση και εργαζόμενο!
Παραθέτουμε ολόκληρη την ανακοίνωση της Ομοσπονδίας για τα προγράμματα επιταγής εισόδου στην αγορά εργασίας
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ Ο.Α.Ε.Δ.
Εθνικής Αντίστασης 8 – 17456 Άλιμος
Τηλ. 2109924316-2109989647
FAX. 2109924316
e–mail: omosp.ypal.oaed@gmail.com
Ιστοσελίδα: www.oyoaed.gr
Αρ. Πρωτ. 125 / 7-10-2014
Προς τις Ενώσεις Μέλη μας
Προς Όλες τις Υπηρεσίες
Θέμα: «Κατάργηση των προγραμμάτων voucher»
Έχουμε κατά καιρούς, επισημάνει τη φαυλότητα που ακολουθείται όσον αφορά στη διάθεση πόρων, ευρωπαϊκών και εθνικών, για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Η κατασπατάληση σε πολυφορεμένα προγράμματα κατάρτισης είναι ένα θέμα που έχουμε αναδείξει πολλάκις, καταγγέλλοντας τη.
Δυστυχώς πλέον, για όλο το ηλικιακό φάσμα του πληθυσμού η αγορά εργασίας έχει στην κυριολεξία πλημμυρίσει από υπερπροσφορά «εκπαιδευτικών επιδομάτων», επιταγές κατάρτισης(voucher), τα οποία υποκαθιστούν μισθούς, αξιοπρέπεια και λογική!!!
Η Ομοσπονδία Υπαλλήλων ΟΑΕΔ για ακόμη μια φορά καταγγέλλει όλη αυτή τη διαδικασία και ζητά την άμεση κατάργηση όλων των προγραμμάτων voucher, καθώς:
1) Έχει πλέον αποδειχθεί ότι είναι αναποτελεσματικά, μεַ ένα πολύ μικρό ποσοστό των ωφελούμενων να επανατοποθετείται και μάλιστα οι περισσότεροι από αυτούς σε επιδοτούμενη θέση εργασίας. Συνήθως με την λήξη της επιδότησης η πλειονότητα απολύεται τελικά και συνεπώς το ποσοστό των ανέργων που βρίσκουν μια μόνιμη θέση εργασίας είναι τελικά ακόμη μικρότερο. Σε κάθε περίπτωση δεν κατανοούμε γιατί δεν δίνονται τα στοιχεία για την αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων voucher που από 11/6/2014 με γραπτή αίτησή μας έχουμε ζητήσει από τη Γενική Γραμματεία Κοινοτικών και άλλων πόρων του Υπουργείου Εργασίας.
2) Είναι εξαιρετικά ακριβά. Υψηλότατο ποσοστό της συνολικής χρηματοδότησης των προγραμμάτων αυτών κατευθύνεται στις διάφορες εταιρίες που τα υλοποιούν και όχι σε ανέργους ή στις επιχειρήσεις με την μορφή κινήτρων για τη δημιουργία μιας θέσης εργασίας. Για παράδειγμα από μία επιταγή κατάρτισης 5.400 ευρώ μόνο τα 1.600 καταλήγουν στον άνεργο!!!
3) Ανακυκλώνουν την Ανεργία. Ουσιαστικά όλοι οι συμμετέχοντες στα συγκεκριμένα προγράμματα (όπως και παλαιότερα με τα stage) επανέρχονται στην προηγούμενη κατάσταση, δηλαδή της ανεργίας, χωρίς επιπλέον εφόδια μετά από μια οδυνηρή -σύμφωνα με τις μαρτυρίες των περισσοτέρων- εμπειρία από την «πρακτική τους εξάσκηση».
4) Εξασθενούν το ανθρώπινο δυναμικό της χώρας μας, αποδυναμώνοντας τις δεξιότητές του, προσφέροντας χαμηλές υπηρεσίες επαγγελματικής κατάρτισης και άσχετη -τις περισσότερες φορές- με τις προσδοκίες και τα ενδιαφέροντα τους πρακτική εξάσκηση.
5) Δημιουργούν μια νέα γενιά εργαζόμενων χαμηλών προσδοκιών. Συγκεκριμένα, έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν μια γενιά, η οποία δεν γνωρίζει την έννοια του μισθού και της ασφάλισης ως βασικά χαρακτηριστικά μιας θέσης εργασίας, αλλά ούτε και την έννοια της διεκδίκησης, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα επιστρέψει στην οδυνηρή προηγούμενη κατάσταση της ανεργίας.
6) Μειώνουν το συνολικό μέσο μισθολογικό κόστος με έμμεσο τρόπο, σε ακόμη πιο χαμηλά επίπεδα από το κατώτερο επιτρεπτό όριο των 586 ευρώ ή των 511 ευρώ. Αν στόχος είναι πραγματικά αυτός, τότε δεν χρειαζόταν όλη αυτή η διαδικασία και το υπέρογκο κόστος της λειτουργίας τους. Θα μπορούσε ο κατώτερος μισθός με μια νομοθετική ρύθμιση, να πέσει στα 300 ή 200 ευρώ (και όποιος ζήσει).
7) Δημιουργούν έναν ανταγωνισμό που στηρίζεται σε αθέμιτες πρακτικές στις πλάτες των ανέργων. Οι πάροχοι κατάρτισης για να προσελκύσουν περισσότερους «πελάτες» χρησιμοποιούν ακόμη και ανασφάλιστους εργαζόμενους για να συμπληρώνουν βιογραφικά στο «πόδι», στις πλατείες, τα πεζοδρόμια και δυστυχώς ακόμη και έξω από τις Υπηρεσίες του ΟΑΕΔ.
Όλα τα παραπάνω τα έχουμε ήδη επισημάνει και αναδείξει σε όλους τους τόνους και με όλους τους τρόπους, αλλά οι ιθύνοντες κωφεύουν προκλητικά, προφανώς γιατί η «εξυπηρέτηση» φίλων ιδιωτών είναι σημαντικότερος στόχος από την αντικειμενική προσπάθεια για μείωση της ανεργίας μέσα από την αξιοποίηση των κρατικών δομών και κυρίως του ΟΑΕΔ.
Ιδιαίτερα προκλητικό είναι το νέο πρόγραμμα για 16.600 ανέργους 29 έως 64 ετών με τίτλο:«ΕΠΙΤΑΓΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ ΑΝΕΡΓΩΝ ΣΕ ΤΟΜΕΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΕΓΓΥΗΜΕΝΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ» το οποίο «κοσμεί» την ιστοσελίδα του ΟΑΕΔ, δημιουργώντας πλήθος ερωτηματικών σε μια φάση μάλιστα που η πολυδιαφημιζόμενη αναδιάρθρωση του ΟΑΕΔ στηρίζεται στην αναβάθμιση του ρόλου των εργασιακών συμβούλων του Οργανισμού.
Ιδού λοιπόν μέσα από την ιστοσελίδα του Οργανισμού η αναβάθμιση:
Το νέο voucher μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει την παροχή από τους παρόχους κατάρτισης (δηλαδή από τα ΚΕΚ) και υπηρεσίες προώθησης στην απασχόληση όπως αυτές:
δηλαδή ο ΟΑΕΔ θα πληρώνει τους ιδιώτες για να ενημερώνουν τους ανέργους για θέματα αρμοδιότητάς του (!!!)
Όλα αυτά δεν θα τα κάνει ο ΟΑΕΔ (ο οποίος είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος φορέας) αλλά ο πάροχος κατάρτισης, ο οποίος θα πρέπει σύμφωνα με την πρόσκληση, να διαθέτει κατάλληλους συμβούλους απασχόλησης, οι οποίοι θα παρέχουν στήριξη στους ωφελούμενους… Όλες αυτές τις υπηρεσίες δεν θα τις παρέχει πια ο ΟΑΕΔ με το προσωπικό του το οποίο γι’ αυτό το λόγο έχει εκπαιδευτεί πολλές φορές αλλά οι ιδιώτες έναντι αδράς αμοιβής!!!
Μετά από αυτά ζητάμε, για άλλη μια φορά, από τη Διοίκηση του ΟΑΕΔ και το αρμόδιο Υπουργείο
Ενημερώνουμε δε ότι θα κινηθούμε με κάθε τρόπο (συνδικαλιστικό και νομικό) σε περίπτωση που για άλλη μια φορά δεν υπάρξει ַάμεση ανταπόκριση στα αιτήματά μας. Όταν το δημόσιο συμφέρον πλήττεται εμφανώς δεν δικαιούμαστε να σιωπούμε, δεν δικαιούνται να κωφεύουν…
Aνακοίνωση ΣΕΦΚ μετά την απόρριψη της προσωρινής διαταγής Πρίσμα
Στις 7 του Οκτώβρη απορρίφθηκε η απαίτηση του εργοδότη Β.Γκούμα να εκδοθεί προσωρινή διαταγή για την απαγόρευση έξω από το φροντιστήριο «Πρίσμα» των συγκεντρώσεων του ΣΕΦΚ: «να απαγορευθεί στο σωματείο και στους καθ΄ ων, η πραγματοποίηση συγκεντρώσεων έμπροσθεν του φροντιστηρίου και σε ακτίνα περιμετρικά μικρότερη των 200 μέτρων με απειλή χρηματικής ποινής 5.000 Ευρώ και προσωπική κράτηση 1 μηνός σε κάθε φυσικό πρόσωπο των καθ΄ ων (της απολυμένης συναδέλφου Α.Σ., του προέδρου του ΔΣ του ΣΕΦΚ, Κλέαρχου Σμυρναίου και του ειδικού γραμματέα του ΔΣ του ΣΕΦΚ και εκπροσώπου του σωματείου στο ΔΣ της ΟΙΕΛΕ Διονύση Αμπάτη) για κάθε παραβίαση της εκδοθησομένης απόφασης και της προσωρινής διαταγής». Στις 5/11 προσδιορίστηκε η κυρία συζήτηση των ασφαλιστικών.
Σε μια περίοδο όπου κυβέρνηση-ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ, ντόπιο και ξένο κεφάλαιο λεηλατούν τη ζωή μας, δίνουμε μάχες υπεράσπισης των εργαζομένων που διεκδικούν, μες στην βαρβαρότητα, το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία. Συνάδελφοι συζητούν στους χώρους εργασίας τα προβλήματα που σχετίζονται με τις συνθήκες στις οποίες δουλεύουν, οργανώνουν τις αντιστάσεις τους και, με τη στήριξη του σωματείου, παλεύουν για αξιοπρεπείς όρους εργασίας. Mε τη μαζικοποίηση και το δυνάμωμα του ΣΕΦΚ διαμορφώνονται οι όροι για την αποτελεσματική πάλη του κλάδου για την επαναφορά σε ισχύ της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Αυτήν την περίοδο, δίνουμε μαζί με το υπόλοιπο εργατικό κίνημα, εργαζομένους και ανέργους, τη μάχη για την επαναπρόσληψη της απολυμένης συναδέλφου Α.Σ. Η υπόθεση αυτή, σχεδόν 2 μήνες μετά την πρώτη κινητοποίηση, δεν αποτελεί μια ακόμη απόλυση ανάμεσα στις εκατοντάδες χιλιάδες των 4 τελευταίων χρόνων.
Αναδεικνύει με τον πιο αυταρχικό τρόπο την επιδίωξη της εργοδοτικής ένωσης, μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων, να προχωρήσουν σε υποτίμηση της εργατικής δύναμης, σε προσλήψεις εργαζομένων χωρίς δικαιώματα, με εικονικά ένσημα, με τζάμπα για τους εργοδότες εργασία, μέσω των προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με voucher. Προϋπόθεση για να διαμορφωθεί η συνθήκη αυτή είναι να βρεθούν εκτός χώρων εργασίας όσες/οι υπερασπίζονται την αξιοπρέπειά τους, πιστεύουν στην αξία του συλλογικού αγώνα και της αλληλεγγύης, παλεύουν μαζί με το σωματείο, υλοποιώντας τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων…
Αναδεικνύει τον ρόλο του κατασταλτικού μηχανισμού, την ευκολία με την οποία εκδίδονται εισαγγελικές παραγγελίες προς τα αστυνομικά τμήματα για την τρομοκράτηση εργαζομένων είτε με την παρουσία ισχυρών δυνάμεων καταστολής στις εργατικές συγκεντρώσεις έξω από τις επιχειρήσεις των αφεντικών είτε με την «πρόσκληση» στο Α.Τ. της απολυμένης συναδέλφου «δι’ υπόθεσίν της»…
Αναδεικνύει την ευκολία με την οποία εργοδότες είτε με εισαγγελικές παραγγελίες είτε με μηνύσεις είτε με ασφαλιστικά μέτρα χαρακτηρίζουν παράνομες εργατικές συγκεντρώσεις, λένε ψέματα και μόνο ψέματα, και απαιτούν, με αστυνομική εισαγγελική δικαστική βούλα, να θέσουν εκτός νόμου τον εργατικό αγώνα, μετατρέποντας τους χώρους εργασίας στον ιδιωτικό τομέα σε χώρους δουλοπαροικίας, όπου το αφεντικό πληρώνει και απολύει όποτε γουστάρει γιατί αλλιώς… υπάρχει και ο νόμος!
Αναδεικνύει τον εργασιακό μεσαίωνα των φροντιστηρίων, που οι εργοδότες των φροντιστηρίων έχουν επιβάλει εδώ και δεκαετίες: συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα. Όταν ο εργαζόμενος διεκδικεί, συμμετέχει στο σωματείο δεν… απολύεται, απλώς δεν… ανανεώνεται η σύμβασή του, σύμφωνα με τον… νόμο. Έτσι ο εργοδότης του φροντιστηρίου Πρίσμα απέλυσε τη συνάδελφο Α.Σ.(9/5/2014), η οποία κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες της επιχείρησης 24 χρόνια, καθώς αυτή και μόνο αυτή δίδασκε το αντικείμενο της πολιτικής οικονομίας, γιατί διεκδίκησε(1/4/2014) στην Επιθεώρηση Εργασίας και επέβαλε να της καταβάλει 5.700 Ευρώ, δεδουλευμένα 2 χρόνων (με μηνιαίο μισθό 270 Ευρώ καθαρά), αλλά και γιατί, όπως δήλωσε ο ίδιος στην Επιθεώρηση Εργασίας, δεν αρκέστηκε να προσφύγει στην Επιθεώρηση, πήγε και στο σωματείο της, τον ΣΕΦΚ…
Αναδεικνύει τον μηχανισμό αλλοτρίωσης του καθηγητή στα φροντιστήρια που για χρόνια «κοινωνικοποιήθηκε» από τα αφεντικά με την κουλτούρα του «περαστικού»: υποτιμημένη εργατική δύναμη, αλλά το αφεντικό είναι ξηγημένο και δίνει ιδιαιτεράκια… Έτσι ο εργοδότης του φροντιστηρίου Πρίσμα, μετά από 24 χρόνια συνεχούς εργασίας, απέλυσε τη συνάδελφο Α.Σ. γιατί εκτός της διεκδίκησης να της καταβληθούν τα δεδουλευμένα, όπως δήλωσε ο ίδιος στην Επιθεώρηση Εργασίας, η συνάδελφος Α.Σ. αρνήθηκε και να δουλέψει σε συνθήκη μαύρης εργασίας στο σπίτι μαθητή, ικανοποιώντας την απαίτησή του…
Ο αγώνας δεν ποινικοποιείται, δεν καταστέλλεται, συνεχίζεται:
Καλούμε το Σάββατο 11 του Οκτώβρη στις 10.00πμ στα γραφεία μας, Λόντου 6 και Μεσολογγίου, προσυγκέντρωση για την κινητοποίηση στο φροντιστήριο «Πρίσμα» (Ακαδημίας και Γενναδίου).
Καλούμε τη Δευτέρα 13 του Οκτώβρη στις 11.30 στο υπουργείο εργασίας, Σταδίου 29, όπου θα πραγματοποιηθεί η τριμερής συνάντηση υπουργείου, εργοδότη και του ΣΕΦΚ.
Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ)
