Αρχείο κατηγορίας ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Oι Διοικητικοί του ΕΚΠΑ καταγγέλλουν την κυβέρνηση για την παραβίαση του ασύλου

10384314_641421719323286_5349109818992002317_nΣυντριπτική απάντηση στην κυβέρνηση και στα παπαγαλάκια των αστικών ΜΜΕ δίνει με ανακοίνωσή του το ΔΣ του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του ΕΚΠΑ. Καταγγέλλει την κυβέρνηση για την ωμή παραβίαση του ασύλου, στέκεται στο πλευρό των απεργών πείνας και των συλληφθέντων στην Πρυτανεία αλληλέγγυων, διακηρύσσει πως άσυλο σημαίνει ελεύθερη διακίνηση ιδεών και κινηματική δράση και καλεί σε υπεράσπισή του.

 

 

 

Παραθέτουμε ολόκληρη την ανακοίνωση.

Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού
Πανεπιστημίου Αθηνών                                                             
Μέλος της Ο.Δ.Π.Τ.Ε.
Πανεπιστημίου 30
email: sdpekpa@gmail.com
http://sdpekpa.blogspot.gr/                                 

Αθήνα, 19 Απριλίου 2015
Α.Π. 1507

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Την Παρασκευή, 17/4/2015, η βίαιη εκκένωση της Πρυτανείας από την Αστυνομία, ολοκλήρωσε το σήριαλ «Νόμος και Τάξη», που παιζόταν τις τελευταίες μέρες, με μια συνεχιζόμενη εκστρατεία παραπληροφόρησης που μόνο στόχο είχε τη νομιμοποίηση της εισβολής των αστυνομικών δυνάμεων στην Πρυτανεία.

– Καταγγέλλουμε την εισβολή της αστυνομίας στην Πρυτανεία.

– Καταγγέλλουμε την πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να δώσει εντολή καταπάτησης του ασύλου από τα ΜΑΤ.

– Καταγγέλλουμε τις πανεπιστημιακές αρχές, που, παίζοντας δικά τους πολιτικά παιχνίδια, φρόντισαν να φέρουν τις αστυνομικές δυνάμεις μέσα στο ΕΚΠΑ, επιδιώκοντας και τον κοινωνικό αυτοματισμό στην επίθεση εναντίον του ασύλου.

Σε ό,τι αφορά τις πρυτανικές αρχές, από την πρώτη στιγμή, κάλεσαν τις αστυνομικές δυνάμεις να εισβάλουν στο κτήριο και αναλώθηκαν σε μια σειρά ανακοινώσεων οι οποίες μόνο την πραγματικότητα δεν απηχούσαν. Εμφάνιζαν το πανεπιστήμιο να λειτουργεί άψογα μέχρι την παραμονή της κατάληψης και να καταρρέει την επόμενη. Πρόκειται για το ίδιο πανεπιστήμιο όμως, που υπολειτουργεί από το Σεπτέμβρη του 2013 με τις διαθεσιμότητες, που ήδη από πιο πριν είχε απωλέσει μέρος των αποθεματικών του, στο όνομα της «εθνικής προσπάθειας για δημοσιονομική εξυγίανση», που υποχρηματοδοτείται σταθερά και που όλο και μεγαλύτερα τμήματα της λειτουργίας του παραδίδονται στο κεφάλαιο, αποκλείοντας όλο και μεγαλύτερο αριθμό φοιτητών από τις σπουδές τους και εξαθλιώνοντας τους εργαζόμενους του.

Οι πρυτανικές αρχές, αντί να πιέσουν για την άρση των προβλημάτων, φρόντισαν να συγκαλύψουν την απώλεια 399 εργαζομένων, εδώ και ενάμιση χρόνο, την παντελή απουσία θέρμανσης, φύλαξης και καθαριότητας σε κρίσιμους χώρους του, την έλλειψη στοιχειωδών υλικών στις υπηρεσίες, κλπ.

Η μετατροπή του θέματος μιας κατάληψης, που για τη λειτουργία του πανεπιστημίου ελάχιστη ως καμία σημασία είχε, σε μείζον ζήτημα ήταν επιλογή παραγόντων εντός και εκτός πανεπιστημίου που στόχευαν στην εμπέδωση μιας «κατάστασης έκτακτης ανάγκης», με θύματα τα δικαιώματα και τους αγώνες. Στην πρώτη γραμμή της εκστρατείας βρέθηκαν κάποιοι που θυμούνται τη λειτουργία του πανεπιστημίου μόνο όταν η αναφορά σ’ αυτήν μπορεί να αξιοποιηθεί για τα δικά τους συμφέροντα.

Ως εργαζόμενοι, τα ίδια επιχειρήματα ακούγαμε και στην επί τρεισήμισι μήνες απεργία μας, από την τότε κυβέρνηση και τους υποστηρικτές της. Και τότε, κατά τη γνώμη εκείνων που θυμούνται το πανεπιστήμιο μόνο για να πλήξουν κινητοποιήσεις και φωνές ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και τη διάλυσή του, για όλα τα δεινά του πανεπιστημίου και της ελληνικής οικογένειας, φταίγαμε εμείς.

Η υποκριτική συζήτηση που διεξάγεται αυτές τις μέρες είναι επικίνδυνη. Επιχειρεί να συγκαλύψει τα πραγματικά προβλήματα, για να διασφαλίσει ότι από Δευτέρα θα γυρίσουμε στην κανονικότητα και θα έχει εμπεδωθεί η άποψη ότι το πανεπιστήμιο δεν έχει κανένα πρόβλημα. Τακτικές αυτού του είδους δε θα μας βρουν ούτε συμμάχους ούτε συνένοχους.

– Αντιστεκόμαστε και αποκρούουμε κάθε προσπάθεια συκοφάντησης των αγώνων. Στεκόμαστε στο πλευρό των απεργών πείνας και των δίκαιων αιτημάτων τους. Καταγγέλλουμε την προσπάθεια φίμωσης του κινήματος αλληλεγγύης και απαιτούμε την άρση κάθε δίωξης εναντίων όλων των συλληφθέντων στο πλαίσιο μιας σκευωρίας ενάντια στους κοινωνικούς αγώνες.

– Επισημαίνουμε ότι η πρόσκληση από τις Πανεπιστημιακές Αρχές των αστυνομικών δυνάμεων, η απουσία κάθε προσπάθειας διαλόγου και πολιτικής προσέγγισης βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την έννοια του δημόσιου ακαδημαϊκού Ιδρύματος και της δημοκρατίας. Σε όλους αυτούς που θέλουν να μετατρέψουν το Πανεπιστήμιο σε «υγειονομική ζώνη» για το κράτος και το κεφάλαιο απαντάμε ότι η επιβολή της αστυνομοκρατίας και της κρατικής καταστολής ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ. Το Πανεπιστήμιο θα παραμείνει δημόσιος χώρος παραγωγής και μετάδοσης γνώσης, ελεύθερης διακίνησης ιδεών και πολιτικής κινηματικής δράσης.

– Καλούμε τους όψιμους «υπερασπιστές» της λειτουργίας του Πανεπιστημίου να στρέφουν την προσοχή τους στα πραγματικά προβλήματά του και να σταματήσουν τη συστηματική συκοφάντηση των τμημάτων εκείνων της πανεπιστημιακής κοινότητας που αγωνίζονται για δημόσια δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση, για τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα τους.

– Καλούμε τους πανεπιστημιακούς που από τις θέσεις που κατέχουν σήμερα σε υπουργεία ανακαλύπτουν «παραβιάσεις του ασύλου» όταν σ’ αυτό διεξάγονται κινητοποιήσεις και όχι όταν επεμβαίνει η αστυνομία και που ισχυρίζονται ότι τα Ιδρύματα στα οποία δίδασκαν μέχρι χθες είναι «άντρα ανομίας», να θυμηθούν το ρόλο τους ως δάσκαλοι κι όχι ως παιδονόμοι.

– Υπερασπίζουμε το πανεπιστημιακό άσυλο και καλούμε όλα τα μαχόμενα τμήματα της πανεπιστημιακής κοινότητας σε κοινή δράση και συμπόρευση.

Το Δ.Σ.

 

Αναδημοσίευση από ΚΟΝΤΡΑ

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης:ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ

10384314_641421719323286_5349109818992002317_nΑπό τις 2 Μαρτίου μέλη του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων, και σε μεταγενέστερο χρόνο και πολιτικοί κρατούμενοι από την Τουρκία που βρίσκονται φυλακισμένοι στις ελληνικές φυλακές, βρίσκονται σε απεργία πείνας απαιτώντας την κατάργηση των άρθρων 187 και 187Α, της επιβαρυντικής διάταξης για την πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά («κουκουλονόμος»), του νομικού πλαισίου που ορίζει τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ, της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει τη βίαιη λήψη του DNA, καθώς και την πρόσβαση κι ανάλυση του γενετικού δείγματος από πραγματογνώμονα βιολόγο της εμπιστοσύνης τους κατηγορουμένου, αν το επιθυμεί, την κατάργηση της ανάλυσης δειγμάτων που εμπεριέχεται μίγμα γενετικού υλικού άνω των δύο ατόμων και την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού προκειμένου να μπορεί να λάβει τη νοσηλεία που χρειάζεται.

Στις 47 μέρες απεργίας πείνας, ξεδιπλώθηκαν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ελλάδας, προς υποστήριξη των απεργών πείνας και στήριξη των αιτημάτων τους, εκατοντάδες κινήσεις αλληλεγγύης, με παρεμβάσεις, πορείες, καταλήψεις ραδιοφωνικών σταθμών και γραφείων του κυβερνώντος κόμματος, μηχανοκίνητες πορείες κ.α. Κινήσεις που χτυπήθηκαν από την «κυβέρνηση της Αριστεράς» σε επικοινωνιακό επίπεδο, μέσω των Μ.Μ.Ε., μέσω της, πάντα ανεξάρτητης κομματικής νεολαίας της, των συνελεύσεων «με ομοφωνία» στο σταθμό «στο Κόκκινο», αλλά και με απλή, παραδοσιακή καταστολή.

Μία από αυτές της κινήσεις ήταν η, εδώ και 19 ημέρες, κατάληψη του κτιρίου της πρυτανείας του ΕΚΠΑ. Οι σύντροφοι που κατέλαβαν το κτήριο ώστε να το μετατρέψουν σε ανοιχτό κέντρο αγώνα και αντιπληροφόρησης, βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στο μάτι του κυκλώνα της καταστολής. Με επικοινωνιακές τακτικές που θα ζήλευε και η Δεξιά, η κυβέρνηση επιστράτευσε κάθε πιθανό και απίθανο επιχείρημα για «πρεζάκιδες», για «τρομερές καταστροφές», για «εμπόριο ναρκωτικών». Κάθε λογής τρομοϋστερικοι τίτλοι ειδήσεων καλούσαν σε επέμβαση των ΜΑΤ, με αποκορύφωμα το παροιμιώδους γελοιότητας «θα χαθούν ζωές» των Πρυτανικών αρχών, που έσπευσαν να αναπαράγουν τα κανάλια.

Με την λασπολογία στο ένα χέρι και την καταστολή στο άλλο,  κυβέρνηση απέδειξε ότι δεν πρόκειται να άρει το ασφυκτικό πλαίσιο καταστολής ή να αγγίξει τον τρομονόμο αργότερα, όπως διατείνεται, γιατί πολύ απλά τα χρειάζεται και βλέπουμε πως ήδη τα χρησιμοποιεί. Είδαμε την πρυτανεία να τελεί υπό αστυνομικό αποκλεισμό, ο οποίος εμπόδιζε κάθε πρόσβαση στο κτήριο, είδαμε τους μπάτσους να απαγορεύουν την τροφοδοσία των καταληψιών, ακόμα και με προσαγωγές ατόμων που επιχείρησαν να μεταφέρουν φαγητό, είδαμε δεκάδες προσαγωγές γύρω από το κατειλημμένο κτήριο, είδαμε τη σύλληψη μίας συντρόφισσας καθώς έφευγε από την κατάληψη αργά εχθές το βράδυ και την εκκένωση του κτηρίου νωρίς σήμερα το πρωί, το οποίο οι αλληλέγγυοι αρνήθηκαν να αφήσουν παρά τις συστηματικές απειλές της κυβέρνησης και τις υπόγειες προτάσεις για ασφαλή φυγάδευση από πίσω πόρτα, αν δέχονταν να λήξουν την κατάληψη.

Είδαμε, όμως, και τους συντρόφους να αντιστέκονται στην προσπάθεια  τρομοκράτησης της κυβέρνησης, να κρατούν το κτήριο κατειλημμένο επί 19 ημέρες, να κάνουν ανοιχτές συνελεύσεις, δράσεις αντιπληροφόρησης, να διοργανώνουν πορείες και να αντιστέκονται στην μαύρη προπαγάνδα της κυβέρνησης, η οποία φαίνεται ότι πολύ γρήγορα άρχισε να δημιουργεί το δικό της δίκτυο καλοθελητών δημοσιογράφων.

Είδαμε στην πράξη ότι οι φωνές αλληλεγγύης δεν καταστέλλονται, δεν φιμώνονται, δεν τρομοκρατούνται.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ


ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΑΣ

 

 

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

lib_thess@hotmail.com
www.libertasalonica.wordpress.com

 

[ανακοίνωση ΣΥΒΧΑ] για την απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων και την καταστολή προς το κίνημα αλληλεγγύης

ΣΥΒΧΑ-01

 

Aπό τις 2 Μαρτίου 2015 πραγματοποιείται απεργίας πείνας από 24 πολιτικούς κρατούμενους στις φυλακές (ένα μεγάλο μέρος συνεχίζει μέχρι και σήμερα), ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης διεκδικώντας την κατάργηση της ειδικής «αντιτρομοκρατικής» και κατασταλτικής νομοθεσίας, του «κουκουλονόμου», την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’, την οριοθέτηση της χρήσης και επεξεργασίας του DNA σαν αποδεικτικό μέσο, την παύση των πρακτικών παραβίασης των δικαιωμάτων των πολιτικών κρατουμένων στην κατεύθυνση της εξόντωσής τους, την άρση της λογικής της συλλογικής ευθύνης που οδηγεί στη σύλληψη ακόμα και συγγενών κρατουμένων.

Παράλληλα με τις πολυπληθείς δράσεις συμπαράστασης και τη συλλογική έμπρακτη αμφισβήτηση από ένα μεγάλο μέρος αγωνιστών που διώκεται με τον περιβόητο «κουκουλονόμο», η Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών μετατράπηκε σε κέντρο αγώνα ενημέρωσης, υπεράσπισης και απαίτησης ικανοποίησης των αιτημάτων των απεργών πείνας.

Ως εργαζόμενοι ιδιαίτερα με την όξυνση της επίθεσης που δεχόμαστε τα τελευταία χρόνια και έχοντας υποστεί την ισοπέδωση των εργασιακών μας δικαιωμάτων, την καταστολή και την ποινικοποίηση των αγώνων μας, τόσο των ταξικών όσο και των κοινωνικών, αντιλαμβανόμαστε τη μεγάλη σημασία που έχει η ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων των απεργών πείνας για τους ίδιους αλλά και για το σύνολο των αγωνιζόμενων και ελεύθερων ανθρώπων.

Εναντιωνόμαστε στην επιβολή και συνέχιση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και στην ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης και αλληλεγγύης. Εναντιωνόμαστε στην κατασταλτική επίθεση που γίνεται σε βάρος αγωνιστών, από τους απεργούς εργαζόμενους και διαδηλωτές, τους κατοίκους της Χαλκιδικής που αγωνίζονται για την υπεράσπιση της φύσης και της ζωή τους και σε όλα τα αντιστεκόμενα κομμάτια της κοινωνίας εντός και εκτός των τειχών.

Ζητάμε την άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων των απεργών πείνας. Καταγγέλλουμε το όργιο αστυνομοκρατίας γύρω από τα Προπύλαια, τις συλλήψεις καθώς και την καταπάτηση του ασύλου που σαν στόχο έχει την δημιουργία κλίματος τρομοκρατίας, την καταστολή των αγώνων και την περιστολή των πολιτικών και κοινωνικών ελευθεριών.

Να καταργηθεί το νομικό πλαίσιο για τις φυλακές τύπου Γ, ο «Κουκουλονόμος» και οι τρομονόμοι

Καμία δίωξη στους αλληλέγγυους συλληφθέντες των ημερών αυτών

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210-3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | https://bookworker.wordpress.com

16/4/2015

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΑ-ΤΑΧΥΔΡΟΜΗΣΗ:ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΑΣ ΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ «ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΩΝ» ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΕΛΤΑ

Τ10419997_639862082779400_5609379003781313104_nον Δεκέμβριο του 2011 τέσσερις συνάδελφοι (δουλεμπορικής εταιρείας) των ΕΛΤΑ ταχυμεταφορών, σπάνε τον φόβο και  έρχονται στο ΣΕΤΤΕΑ για να δούμε από κοινού πως θα απαντήσουμε στις δήθεν συμβάσεις ορισμένου χρόνου (συμβάσεις που δόθηκαν κατά την λήξη της μεταξύ τους εργασιακής σχέσης) και με την υπογραφή τους θα έχαναν και κάθε δικαίωμα τους οικονομικό και θεσμικό.
Η απάντηση από τον πρόεδρο του ΣΕΤΤΕΑ ήταν ότι θα λυθεί στα δικαστήρια, άκουσμα που μας ήταν ξένο για ένα σωματείο σαν το ΣΕΤΤΕΑ που τα τελευταία δυο χρόνια είχε την παρέμβαση ως πρώτη επιλογή. Αυτή η στάση μας παραξένεψε-προβλημάτισε (το σχήμα ΑΠΕΤΤ δεν είχε δημιουργηθεί ακόμα) γιατί οι συνάδελφοι της SKYCOM (μια από τις δουλεμπορικές που τρώνε από την πίτα των ΕΛΤΑ ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΩΝ, με την συγκατάθεση των ξεπουλημένων εργατοπατέρων της ΠΟΣΤ) δήλωσαν εξ αρχής ότι αυτό τον αγώνα δεν θέλουν να τον δώσουν μόνο για τα δικά τους δικαιώματα, αλλά για όλους τους συνάδελφους μέσα εκεί.
Η απάντηση της διοίκησης του ΣΕΤΤΕΑ ήταν ξανά η γνωστή καραμέλα πως τρέχουν πολλά πράγματα και έπρεπε να ιεραρχηθούν οι αγώνες, λες και βρίσκεις κάθε μέρα συνάδελφους με αποφασιστικότητα και την λογική της συλλογικής δικαίωσης μέσα από έναν αγώνα.
Μέλος της διοίκησης (μέλος της ΑΠΕΤΤ αργότερα),πρότεινε ότι ο αγώνας αυτός παράλληλα με τις θεσμικές – νομικές  κινήσεις θα έπρεπε να γίνει κυρίως  σε συνδικαλιστικό και κινηματικό επίπεδο ανοίγοντας τον, στα σωματεία του κλάδου, σε πρωτοβάθμια σωματεία, σε εργατικά σχήματα και σε λαϊκές συνελεύσεις και γενικότερα στην κοινωνία.
Το ΣΕΤΤΕΑ κάτω από το βάρος και την πίεση ότι ο αγώνας αυτός θα δινόταν έτσι και αλλιώς πήρε απόφαση να «μπει στην διαδικασία αυτή», επί του τύπου με τη σφραγίδα του (παραδοχή μέλους της διοίκησης τότε σε Γενική Συνέλευση του ΣΕΤΤΕΑ ότι¨ την ιστορία αυτή την έτρεξε η ΑΠΕΤΤ¨), γιατί όχι μόνο ποτέ δεν πίστεψε σε αυτό τον αγώνα που έδιναν οι τέσσερις συνάδελφοι, αλλά πλέον είμαστε σίγουροι και μετά το άδειασμα του αγώνα στην Γενική Ταχυδρομική Αιγάλεω , ότι τον θεωρούσε χαμένο.
 
Μετά από τρέξιμο για τα οργανωτικά από το σχήμα αλλά και από συναγωνιστές των λαϊκών συνελεύσεων  και εργατικών σχημάτων για την επιτυχία των προγραμματισμένων κινητοποιήσεων  από το ΣΕΤΤΕΑ, (παρέμβαση στις ταχυμεταφορές ΕΛΤΑ στο Περιστέρι, τετράωρος αποκλεισμός στις ταχυμεταφορές ΕΛΤΑ στο Χαλάνδρι, παρεμβάσεις στα ΕΛΤΑ στην Αίολου και με τον τετράωρο αποκλεισμό στο ΚΔΑ ΑΘΗΝΩΝ στην Λένορμαν)  και την κινητοποίηση στην επιθεώρηση εργασίας με αλληλέγγυους  κερδίσαμε την παραμονή των συναδέλφων στην εργασία  με σύμβαση αόριστου χρόνου, αλλά και την αναγνώριση της ειδικότητας.
Αυτή η πρωτοφανής εξέλιξη αλλά και η συνδικαλιστική δράση που ανέπτυξαν οι συνάδελφοι στον εργασιακό χώρο και το ενδεχόμενο ότι θα πάρει την μορφή ντόμινο, φόβισε – ενόχλησε «πολλούς» μέσα στις ταχυμεταφορές ΕΛΤΑ που δεν ήταν μαθημένοι σε τέτοιες αντιδράσεις και η εργολαβική  SKYCOM τους απέλυσε (μετά από πέντε μήνες) με εντολή τους.
Μετά από δυο χρόνια έρχεται η απόφαση του πρωτοδικείου όπου τους δικαιώνει. Σε μια δύσκολη εποχή για την εργατική τάξη αποφασίζει ότι η απόλυση των τεσσάρων συναδέλφων είναι παράνομη και εκδικητική και έγινε λόγω της συνδικαλιστικής δράσης τους, (εδώ πρέπει να αναφέρουμε πως έπεσε και η λογική πως συνδικαλιστική δράση άλλα και ασυλία έχουν μόνο οι εργαζόμενοι που είναι εκλεγμένοι σε διοικήσεις σωματείων, που συχνά πυκνά ακούγεται από αφεντικά και τούς συνεργάτες τους)  και η εργολαβική SKYCOM οφείλει να τους επαναπροσλάβει καταβάλλοντας και τις υπερημερίες.
 
Όπως κάθε αφεντικό που σέβεται τον εαυτό του και τα συμφέροντα της τάξης του, η  εργολαβική-δουλεμπορική SKYCOM χρησιμοποιεί  το δικαίωμα που της δίνει η νομική διαδικασία γιατί λεφτά υπάρχουν και βγαίνουν και αέρα,  κάνει έφεση της πρωτόδικης απόφασης. Το εφετείο κρίνει ότι η απόλυση των συναδέλφων δεν είναι άκυρη, χωρίς καμία τεκμηρίωση.
Οι συνάδελφοι  τρεις  πλέον καθώς η συναδέλφισσα και συντρόφισσα Μαργαρίτα έφυγε  από κοντά μας  από τον  καρκίνο, εκτιμούν ότι η απόφαση είναι άδικη, αλλά και ένα αρνητικό δεδικασμένο που θα βρουν  μπροστά τους όλοι οι εργαζόμενοι στην Ταχυμεταφορά-Ταχυδρόμηση, αποφάσισαν να συνεχίσουν τον αγώνα προσφεύγοντας στο ανώτατο αναιρετικό δικαστήριο του Άρειου Πάγου. Αντιμέτωποι με τις οικονομικές δυσκολίες που τους έχει φέρει η μακροχρόνια ανεργία, επιλέγουν για ακόμα μια φορά τον δρόμο του αγώνα  μέχρι την δικαίωση τους που θα αποτελέσει και συλλογική δικαίωση όλων των «ενοικιαζόμενων» συναδέλφων που εργάζονται κάτω από συνθήκες μεσαίωνα.
 Η ΑΠΕΤΤ σαν σχήμα που δημιουργήθηκε μέσα από αυτή την ιστορία οφείλει και θα σταθεί δίπλα τους.
 
Θεωρούμε ότι το ζήτημα των «ενοικιαζόμενων» συναδέλφων και κάθε μορφή επισφάλειας  πρέπει να ανοίξει πάλι και για  αυτό σας ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΜΕ σε ανοικτή συζήτηση στην αίθουσα της ΟΛΜΕ (Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης) , Κορνάρου και Ερμού 6ος  όροφος   είσοδος από Κορνάρου  την Τέταρτη 22 Απρίλη 2015 και ώρα 18.30
 
  Για την συντρόφισσα μας Μαργαρίτα με αγωνιστική διάθεση
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΑ-ΤΑΧΥΔΡΟΜΗΣΗ

ΣΥΒΧΑ: [Πέμπτη 16/4, 6μμ, Προπύλαια] διαδήλωση αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής κατά της εξόρυξης χρυσού

ΣΥΒΧΑ-01

 

Σύλλογος μας θα συμμετέχει στη συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής κατά της εξόρυξης χρυσού τηνΠέμπτη 16/4, 6μμ, στα Προπύλαια

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210-3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | https://bookworker.wordpress.com

[παλιότερη σχετική ανακοίνωση του Συλλόγου μας
και συμμετοχή σε σχετική διαδήλωση πριν από 2 χρόνια]

Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων: Αλληλλεγγύη στον αγώνα των συναδέλφων στο “Κουτουρούκι” στα Χανιά

ΣΣΜ
Αναδημοσιεύουμε το κείμενο των 5 εργαζομένων από το μεζεδοπωλείο “Κουτουρούκι” στα Χανιά και ακολουθεί το ψήφισμα αλληλεγγύης του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων & λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού
το μεζεδοπωλείο “το κουτουρούκι” αλλάζει… 
εκτός από μεζέδες και ρακές
σερβίρει και ομηρία εργαζομένων 
“Το κουτουρούκι” είναι μία επιχείρηση που χρόνο με το χρόνο αυξάνει το τζίρο της και αυτό το ξέρουμε καλά εμείς οι εργαζόμενοι, αλλά και οι συχνοί πελάτες του, που είδαν την εξέλιξή του. Το ότι σε αυτήν την αύξηση συμβάλαμε τα μέγιστα εμείς οι σκληρά εργαζόμενοι, το γνωρίζουν και οι πέτρες. Παρόλα αυτά, η εργοδότρια προχώρησε τον Νοέμβριο που μας πέρασε σε αιφνίδια διακοπή της λειτουργίας της επιχείρησής της, χωρίς να καταγγείλει τις συμβάσεις εργασίας μας και χωρίς να μας καταβληθούν οι αποζημιώσεις. Όσο για δώρα, επιδόματα, προσαυξήσεις κ.τ.λ., υπήρχε σιγή ιχθύος.
Κατά την διάρκεια της λειτουργίας του καταστήματος, δημιουργήθηκαν δεσμοί αλληλεγγύης και ισότητας μεταξύ των εργαζομένων, και μέσα από συλλογικές διαδικασίες έγιναν μικρές και μεγάλες διεκδικήσεις, από τα πουρμπουάρ και το ίδιο μεροκάματο για όλους, μέχρι το δικαίωμά μας στην απεργία. Στην τελευταία μας συνάντηση, η εργοδότρια δεσμεύτηκε για την επιστροφή όλων μας στην εργασία, κατά την επαναλειτουργία του καταστήματος. Όσο για το δώρο Χριστουγέννων η απάντηση που πήραμε ήταν ότι πάει διακοπές με δανεικά… Κατά την περίοδο που το κατάστημα παρέμεινε κλειστό, επιχειρήθηκε με πολλούς τρόπους η επικοινωνία με την εργοδότρια για να διευκρινιστεί η ημερομηνία επαναλειτουργίας της επιχείρησης, αλλά και για να μας καταβληθούν χρωστούμενα δεδουλευμένων, καθώς κανείς μας δεν δουλεύει από χόμπι, αλλά για να ζήσει.
Αυτό δεν κατέστη εφικτό, καθώς η εργοδότρια απέφευγε με κάθε τρόπο την επικοινωνία μαζί μας, ενώ ταυτόχρονα διέρρεε μέσω τρίτων, ότι δεν θα συνεχίσει να μας απασχολεί στην επιχείρηση της. Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, οδηγηθήκαμε για πρώτη φορά στην επιθεώρηση εργασίας, για μία συνάντηση μαζί της με σκοπό την δέσμευσή της για την συνέχιση της απασχόλησής μας στο Κουτουρούκι. Η συνάντηση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ αφού η ίδια έλειπε. Εν τω μεταξύ η εργοδότρια μας και χωρίς προηγουμένως να καταγγείλει τις συμβάσεις εργασίας μας καταβάλλοντας μας ταυτόχρονα και τις νόμιμες αποζημιώσεις μας, προχώρησε στην επαναλειτουργία του καταστήματος με άλλους εργαζόμενους που προσέλαβε στη θέση μας, αφήνοντας μας σε εργασιακή εκκρεμότητα, ενώ ούτε καν συζητά την εξόφληση των οφειλομένων αποδοχών μας. Μετά τη επαναλαμβανόμενη απαξίωση και κοροϊδία της, προσφύγαμε στην επιθεώρηση εργασίας, αυτή τη φορά για καταγγελία, διεκδικώντας όλα τα παρακάτω:
Την συνέχιση της απασχόλησής μας στην επιχείρηση.
Την άμεση εξόφληση των οφειλομένων δώρων εορτών, αδειών, επιδομάτων αδειών, προσαυξήσεων εργασίας Κυριακών, αργιών, νυχτερινής εργασίας και υπερεργασιακής απασχόλησης, καθώς και αποζημίωσης για υπερωριακή απασχόληση.
Η διεκδίκηση των παραπάνω αποτελεί για εμάς ζήτημα αξιοπρέπειας αλλά και επιβίωσης. Δεν αναγνωρίζουμε σε κανένα αφεντικό (εναλλακτικό και μη) να ‘απολύει’ εκδικητικά και καταχρηστικά εργαζόμενους για συνδικαλιστικούς λόγους. Σπάμε τη σιωπή και αντιδρούμε με δεσμούς αλληλεγγύης, μέσα από συλλογικές διαδικασίες για τα αυτονόητα.
ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΧΡΩΣΤΟΥΜΕΝΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ 
ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ 
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ
 ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ 
Χανιά, Απρίλης 2015 οι 5 εργαζόμενες/οι

 

ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 

 

Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού στέκεται αλληλέγγυο στις διεκδικήσεις των εργαζομένων στο μεζεδοπωλείο «Κουτουρούκι». Το τελευταίο διάστημα, στην πόλη των Χανίων, εξελίσσεται ένας αγώνας, που έρχεται να ταράξει τη σιωπή που επιβάλλουν τα αφεντικά στη μισθωτή σχέση εργασίας. Οι συνάδελφοι/ισσες, τέσσερις εκ των οποίων είναι μέλη μας, αγωνίζονται για δύο βασικές νόμιμες αξιώσεις: Πρώτον, να πληρώνονται στην πραγματική και όχι στην εικονική εργασιακή τους σχέση και δεύτερον, να μην απολύονται όταν διεκδικούν.
Ο παραπάνω αγώνας περιλαμβάνει χαρακτηριστικά που είναι άγνωστα στον κόσμο των αφεντικών: Εργατικός, οριζόντιος, κινηματικός, αξιοπρεπής, δημόσιος αγώνας. Τέλος, για το ύφος και την επιχειρηματολογία του κατάπτυστου κειμένου, που αναρτήθηκε στο facebook της εργοδοσίας, έχουμε τοποθετηθεί, σε προηγούμενες δράσεις μας, σε αντίστοιχα «εναλλακτικά» μαγαζιά στην Αθήνα. Εδώ, ας τονισθεί μόνο το παρακάτω: Ο διάχυτος, δακρύβρεχτος, εγωπαθής, εργοδοτικός μικροαστισμός, ο παραλογισμός της αντιστροφής της σχέσης εκμεταλλευτή και εκμεταλλευόμενου, ο ανιστορικός, κανιβαλικός ψευδοαντιφασισμός και η κατασυκοφάντηση των συναδέλφων/ισσών, δεν απαλλάσσει την εργοδότρια από τις αστικές και ποινικές της ευθύνες! Αντίθετα τις επεκτείνει!

 

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ/ΙΣΣΩΝ & ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ

Βέροια – Δράση αλληλεγγύης για την απολυμένη από τον ΑΒ Βασιλόπουλο Ελένη Σ.

Σε αλληλεγγύη με την απολυμένη από τον ΑΒ Βασιλόπουλο Ελένη Σ. πετάχτηκαν τρικάκια σε κατάστημα του ΑΒ Βασιλόπουλου στη πόλη της Βέροιας

Ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία

Καμιά ειρήνη με τα αφεντικά

Αλληλεγγύη στην Ελένη Σ.

 

1558372_844164355658793_3024721590849860751_n

Χανιά: 3η παρέμβαση στο μεζεδοπωλείο “το κουτουρούκι”

Η 3η παρέμβαση διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε εχθές το βράδυ 14/4 στο μεζεδοπωλείο “το κουτουρούκι”, από αλληλέγγυους και τους 5 εργαζόμενους που διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους και την επιστροφή τους στην εργασία.

 

pano

 

Λίγο μετά τις 22:00 περίπου 50 άτομα κινήθηκαν στην παλιά πόλη μοιράζοντας κείμενα των 5 εργαζομένων, αλλά και των “Αλληλέγγυων από το χώρο του επισιτισμού” , πετώντας τρικάκια και ενώ παράλληλα γινόταν και αφισοκόλληση. Κατέληξαν στο εν λόγω μεζεδοπωλείο και για μισή ώρα περίπου φώναζαν συνθήματα αλληλεγγύης, ενημέρωναν τους πελάτες και τους διερχόμενους για το ζήτημα. Κάποιοι μάλιστα από τους πελάτες στάθηκαν στο πλευρό των εργαζομένων, αποχωρώντας επιδεικτικά από το κατάστημα. Ο κόσμος τέλος, συνέχισε την αφισοκόλληση και το μοίρασμα κειμένων στην παλιά πόλη των χανίων.

 

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΚΟΥΤΟΥΡΟΥΚΙ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΣ

 

…συνεχίζεται

 

τα κείμενα που μοιραζόντουσαν:

 

το μεζεδοπωλείο “το κουτουρούκι” αλλάζει…
εκτός από μεζέδες και ρακές
σερβίρει και ομηρία εργαζομένων

 

“Το κουτουρούκι” είναι μία επιχείρηση που χρόνο με το χρόνο αυξάνει το τζίρο της και αυτό το ξέρουμε καλά εμείς οι εργαζόμενοι, αλλά και οι συχνοί πελάτες του, που είδαν την εξέλιξή του. Το ότι σε αυτήν την αύξηση συμβάλαμε τα μέγιστα εμείς οι σκληρά εργαζόμενοι, το γνωρίζουν και οι πέτρες. Παρόλα αυτά, η εργοδότρια προχώρησε τον Νοέμβριο που μας πέρασε σε αιφνίδια διακοπή της λειτουργίας της επιχείρησής της, χωρίς να καταγγείλει τις συμβάσεις εργασίας μας και χωρίς να μας καταβληθούν οι αποζημιώσεις. Όσο για δώρα, επιδόματα, προσαυξήσεις κ.τ.λ., υπήρχε σιγή ιχθύος.
Κατά την διάρκεια της λειτουργίας του καταστήματος, δημιουργήθηκαν δεσμοί αλληλεγγύης και ισότητας μεταξύ των εργαζομένων, και μέσα από συλλογικές διαδικασίες έγιναν μικρές και μεγάλες διεκδικήσεις, από τα πουρμπουάρ και το ίδιο μεροκάματο για όλους, μέχρι το δικαίωμά μας στην απεργία. Στην τελευταία μας συνάντηση, η εργοδότρια δεσμεύτηκε για την επιστροφή όλων μας στην εργασία, κατά την επαναλειτουργία του καταστήματος. Όσο για το δώρο Χριστουγέννων η απάντηση που πήραμε ήταν ότι πάει διακοπές με δανεικά…Κατά την περίοδο που το κατάστημα παρέμεινε κλειστό, επιχειρήθηκε με πολλούς τρόπους η επικοινωνία με την εργοδότρια για να διευκρινιστεί η ημερομηνία επαναλειτουργίας της επιχείρησης, αλλά και για να μας καταβληθούν χρωστούμενα δεδουλευμένων, καθώς κανείς μας δεν δουλεύει από χόμπι, αλλά για να ζήσει. Αυτό δεν κατέστη εφικτό, καθώς η εργοδότρια απέφευγε με κάθε τρόπο την επικοινωνία μαζί μας, ενώ ταυτόχρονα διέρρεε μέσω τρίτων, ότι δεν θα συνεχίσει να μας απασχολεί στην επιχείρηση της. Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, οδηγηθήκαμε για πρώτη φορά στην επιθεώρηση εργασίας, για μία συνάντηση μαζί της με σκοπό την δέσμευσή της για την συνέχιση της απασχόλησής μας στο Κουτουρούκι. Η συνάντηση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ αφού η ίδια έλειπε. Εντωμεταξύ η εργοδότρια μας και χωρίς προηγουμένως να καταγγείλει τις συμβάσεις εργασίας μας καταβάλλοντας μας ταυτόχρονα και τις νόμιμες αποζημιώσεις μας, προχώρησε στην επαναλειτουργία του καταστήματος με άλλους εργαζόμενους που προσέλαβε στη θέση μας, αφήνοντας μας σε εργασιακή εκκρεμότητα, ενώ ούτε καν συζητά την εξόφληση των οφειλομένων αποδοχών μας. Μετά τη επαναλαμβανόμενη απαξίωση και κοροϊδία της, προσφύγαμε στην επιθεώρηση εργασίας, αυτή τη φορά για καταγγελία, διεκδικώντας όλα τα παρακάτω:

 

Την συνέχιση της απασχόλησής μας στην επιχείρηση.

 

Την άμεση εξόφληση των οφειλομένων δώρων εορτών, αδειών, επιδομάτων αδειών, προσαυξήσεων εργασίας Κυριακών, αργιών, νυχτερινής εργασίας και υπερεργασιακής απασχόλησης, καθώς και αποζημίωσης για υπερωριακή απασχόληση.

 

Η διεκδίκηση των παραπάνω αποτελεί για εμάς ζήτημα αξιοπρέπειας αλλά και επιβίωσης. Δεν αναγνωρίζουμε σε κανένα αφεντικό (εναλλακτικό και μη) να ‘απολύει’ εκδικητικά και καταχρηστικά εργαζόμενους για συνδικαλιστικούς λόγους. Σπάμε τη σιωπή και αντιδρούμε με δεσμούς αλληλεγγύης, μέσα από συλλογικές διαδικασίες για τα αυτονόητα.

 
ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΧΡΩΣΤΟΥΜΕΝΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ

 

ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

 

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ

 

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ

 

Χανιά, Απρίλης 2015

οι 5 εργαζόμενες/οι

 

 

 

ΚΟΥΤΟΥΡΟΥΚΙ: Η ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΒΕΒΑΙΏΝΕΙ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ

 

Όσοι από εμάς  εργαζόμαστε στον επισιτισμό ξέρουμε πολύ καλά τι πάει να πει υποτίμηση της εργασίας και υποβάθμιση των ζωών μας. Να σε ρίχνουν συνεχώς στα φράγκα με κάθε τρόπο, να κάνεις απλήρωτες υπερωρίες, αργίες, νυχτερινά, να έχεις μισά ή καθόλου ένσημα, ευέλικτα ωράρια, ανύπαρκτα δώρα και επιδόματα, ακόμη και να σου βάζουν χέρι στα μπουρμπουάρ. Κι από συμπεριφορά άλλο τίποτα. Τις συνθήκες αυτές βιώνουμε όλοι μας, λίγο-πολύ  εδώ και χρόνια. Η ”οικονομική κρίση” ας πούμε, για μας ήρθε νωρίτερα. Τώρα πια τα αφεντικά ρίχνουν  κι άλλο τα μεροκάματα, και σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη επιδομάτων, συντίθεται ένα σκηνικό του στυλ ” τόσα στο χέρι και τίποτε άλλο”. Αυτή είναι η πραγματικότητα στην πόλη των Χανίων το 2015, με τα μεροκάματα σε ορισμένες πιάτσες να αγγίζουν τα 20 ευρώ.

 

Όλοι το ξέρουν ότι, αν κατά τη διαδικασία της συνέντευξης, αρχίσεις και μιλάς για στοιχειώδη δικαιώματα, επιδόματα κτλ, απλά δε θα προσληφθείς. Πρόκειται για μια εκβιαστική διαδικασία που προσπαθεί με ύπουλους τρόπους να επιβάλλει τη θέληση του εργοδότη ώστε να δίνει όσο λιγότερα γίνεται. Συχνά μας κάνουν ερωτήσεις άσχετες με τη δουλειά όπως πού μένουμε, αν είμαστε  ντόπιοι ή όχι, σκοπούς εγκυμοσύνης ή αν διαθέτουμε μεταφορικό μέσο.
Στην πράξη, δηλαδή, όταν ξεκινάμε να δουλεύουμε σε ένα μαγαζί καλούμαστε να κάνουμε μια ”συμφωνία” με το αφεντικό ή να δεχθούμε τους όρους που αυτός βάζει, μιας και η εργασία δεν αποτελεί για μας κάποιου είδους επιλογή αλλά αναγκαστική συνθήκη για να ζήσουμε. Θα παίρνεις τόσα – θα δουλεύεις τόσο – αυτή είναι η δουλειά. Συμφωνία, η οποία γίνεται πάντα υπό άνισους όρους λόγο της θέσης ισχύος του εργοδότη. Ένα ακόμα φαινόμενο που παρατηρείται, είναι η μερική ή και καθόλου ασφάλιση, με ωρομίσθιο 4 με 5 ευρώ, αφήνοντας έτσι την εντύπωση ότι ”ο εργοδότης πληρώνει καλά” ενώ στην πραγματικότητα εφόσον δεν πληρώνει δώρα, προσαυξήσεις ,άδειες, επιδόματα, νυχτερινά κτλ, το πραγματικό ωρομίσθιο πέφτει στα 2 με 3 ευρώ. Το εργασιακό πρότυπο της εποχής μας, δοκιμάζει τις αντοχές και ανοχές των εργαζομένων τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Συχνή είναι η ανάθεση υπέρογκων και ανέφικτων στόχων οι οποίοι πολλές φορές δημιουργούν ανταγωνισμούς μεταξύ των συναδέλφων.

 

Καλούμαστε λοιπόν όλοι εμείς που εργαζόμαστε ως σερβιτόροι, μάγειρες, διανομείς, λαντζιέρηδες κλπ να βάλουμε ”πλάτη” στο μαγαζί δουλεύοντας υποτιμημένοι. Οι δικαιολογίες πολλές. Έχει κρίση και το μαγαζί ”δε βγαίνει” (θαρρείς και όταν τα κέρδη ήταν μεγαλύτερα παίρναμε κάποιου είδους μέρισμα). Άλλες φορές επικαλούνται τις φιλικές σχέσεις με τον εργοδότη υποχρεώνοντάς μας συναισθηματικά “να βοηθήσεις το μαγαζί, για να σε βοηθήσει και αυτό”. Με τα αφεντικά δεν έχουμε κοινά συμφέροντα. Αυτοί κερδίζουν πολλά από όλους εμάς που “βγάζουμε” τη δουλειά. Καίγονται για να μη τους χαλάσει η μαγιά. Μας έχουν ανάγκη, ακόμη και αν χρειαστεί να μας δώσουν κατά καιρούς περισσότερα. Γνωρίζουν καλά τον ρόλο τους και μπορούν εύκολα να κλάψουν στον ώμο σου, όταν οι τζίροι τους μειώνονται. Άλλο τόσο εύκολα κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους όταν τα έσοδα τους αυξάνονται κατακόρυφα ,ενώ εσύ εξαντλείσαι δουλεύοντας για δύο.

 

Η επιχείρηση ”Το Κουτουρούκι” είναι μια ανάλογη περίπτωση η οποία εμφανίζεται με το πρόσωπο του ”καλού αφεντικού” δίνοντας στους εργαζόμενους “το πακέτο”  των 5 ευρώ. Οι εργαζόμενοι, με τον καιρό, είχαν δημιουργήσει δεσμούς αλληλεγγύης και κατανόησης μεταξύ τους, μέσα από κοινές συνελεύσεις και αποφάσεις, ενισχύοντας έτσι τους δεσμούς τους, εξαλείφοντας το φόβο προς το αφεντικό και ξεπερνώντας την υποκριτική συμφωνία της πρόσληψης ζητώντας μέρος των δικαιωμάτων τους. Το ότι στο χώρο του επισιτισμού, μας θεωρούν αναλώσιμους, το απέδειξε ακράδαντα η στάση της εργοδότριας στην εν λόγω επιχείρηση, με την εκδικητική απόλυση σε πέντε εργαζομένους της. Ως εργαζόμενοι στον επισιτισμό θεωρούμε αξιοπρεπή την στάση των 5 εργαζομένων στο «Κουτουρούκι» και δίκαιο τον αγώνα τους.

 

Αφεντικά και κράτος προσπαθούν να  εγκαταστήσουν μέσα μας και γύρω μας μια εργασιακή συνθήκη ξεκάθαρης βαρβαρότητας. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι εξουσιαστικές δομές οργανώνουν ,ελέγχουν και επιβάλουν την υποταγή κοιμίζοντας και εξαγοράζοντας συνειδήσεις. Ο στόχος τους είναι να δημιουργήσουν άτομα-αντικείμενα χωρίς καν λόγο. Όντα καχύποπτα, ανταγωνιστικά, φοβικά, δουλικά, άβουλα και απομονωμένα .Όντα προβλέψιμα και διαχειρίσιμα για ολική εκμετάλλευση. Να μην τους αφήσουμε. Να εναντιωθούμε στην εγωπάθεια, την υποκρισία και την απληστία των αφεντικών. Ο ρόλος μας εδώ είναι να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν και να μην δεχόμαστε τα μισά νιώθοντας ότι μας κάνουν χάρη. Η συλλογικότητα και η αλληλεγγύη είναι το όπλο των εργαζομένων απέναντι στην απληστία των αφεντικών. Τα συμφέροντά μας είναι κοινά και οφείλουμε να τα υπερασπιστούμε για τους αγώνες που δόθηκαν και για αυτούς που θα δοθούν. Πλήρης ασφάλιση ,αξιοπρεπή μεροκάματα, ταξική συνείδηση στο χώρο εργασίας είναι μερικά από αυτά.

 

 

  • ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΧΡΩΣΤΟΥΜΕΝΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ
  • ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
    ΣΤΟ “ΚΟΥΤΟΥΡΟΥΚΙ”
  • ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΓΙΑ ΟΤΙ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ

 

 

Αλληλέγγυοι/ες από το χώρο του επισιτισμού.

 

“την «κανονικότητα» τη διαταράσσουν τα προβλήματα και όχι εκείνοι που τα αναδεικνύουν”

Από τη Δευτέρα, 30/3, το κεντρικό κτίριο του ΕΚΠΑ τελεί υπό κατάληψη ως κέντρο αγώνα από συλλογικότητες που δραστηριοποιούνται στο κίνημα για τα δικαιώματα των πολιτικών κρατουμένων και των απεργών πείνας, στοχεύοντας στην κατάργηση των φυλακών τύπου Γ  και την αναδιαμόρφωση του σωφρονιστικού συστήματος στην κατεύθυνση του σεβασμού των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Από την πρώτη στιγμή της κατάληψης αντιταχθήκαμε σε οποιαδήποτε απόπειρα εκκένωσης του κτηρίου της Πρυτανείας από δυνάμεις καταστολής θεωρώντας αυτού του τύπου  τις ενέργειες απαράδεκτες.

Η απόφαση της Πρυτανικής Αρχής να καλέσει την Τετάρτη, 1/4, συγκέντρωση στα Προπύλαια δημιουργεί ανησυχία. Θέλουμε να επισημάνουμε τους κινδύνους που ελλοχεύουν στην πρακτική «συγκέντρωση» – «αντισυγκέντρωση»: μπορεί να δημιουργήσει ένταση και να επιτείνει αδιέξοδα.

Αντίθετα, η νηφαλιότητα, η εντατικοποίηση και συστηματοποίηση του διαλόγου και ο προσανατολισμός στη διευθέτηση του θέματος με πολιτική προσέγγιση μπορούν να αποβούν πιο ασφαλείς και αποτελεσματικοί τρόποι.

Επισημαίνουμε ότι την «κανονικότητα» τη διαταράσσουν τα προβλήματα και όχι εκείνοι που τα αναδεικνύουν.

Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού

Πανεπιστημίου Αθηνών

Ανακοίνωση Διοικητικού Προσωπικού ΕΚΠΑ σχετικά με την απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων

Εδώ και ένα μήνα, από τις 2 Μαρτίου, βρίσκεται σε εξέλιξη μια απεργία πείνας στις ελληνικές φυλακές, με τη συμμετοχή μεγάλου αριθμού κρατουμένων. Οι οποίοι χρησιμοποιούν το έσχατο μέσο που έχουν, την ίδια τους τη ζωή, για να διεκδικήσουν στοιχειώδη δικαιώματα, που στο πλαίσιο του κράτους δικαίου είναι αυτονόητα.

 

Αγωνιζόμενοι ενάντια στην εδραίωση ενός καθεστώτος έκτακτης ανάγκης που πλήττει τις ελευθερίες όλων μας, διεκδικούν: Την κατάργηση της ειδικής «αντιτρομοκρατικής» και κατασταλτικής νομοθεσίας, την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’, την οριοθέτηση της χρήσης και επεξεργασίας του DNA σαν αποδεικτικό μέσο, την παύση των πρακτικών παραβίασης των δικαιωμάτων των πολιτικών κρατουμένων στην κατεύθυνση της εξόντωσής τους, την άρση της λογικής της συλλογικής ευθύνης που οδηγεί στη σύλληψη ακόμα και συγγενών κρατουμένων.

 

Η διεκδίκηση του σεβασμού στοιχειωδών δικαιωμάτων, η εναντίωση στην επιβολή καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και εξαίρεσης που τείνει να μονιμοποιηθεί, είναι αυτονόητο καθήκον όλων μας. Εάν συναινέσουμε σήμερα στην ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης και της αλληλεγγύης, θα έχουμε συναινέσει στο να απολέσουμε κάθε δυνατότητα πάλης, κάθε δικαίωμα διεκδίκησης.

 

Οι απεργοί πείνας είναι σε κρίσιμη κατάσταση και ο κίνδυνος για τη ζωή τους είναι άμεσος.

 

Καλούμε την κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα στην ψήφιση του νομοσχεδίου που έχει κατατεθεί στη Βουλή, συμπεριλαμβάνοντας και τις τροπολογίες που θα ικανοποιούν τα δίκαια αιτήματα των πολιτικών κρατουμένων απεργών πείνας, στην κατεύθυνση της αναδιαμόρφωσης του σωφρονιστικού συστήματος και του σεβασμού των δικαιωμάτων.

 

Η ανθρώπινη ζωή είναι το υπέρτατο αγαθό. Γι’ αυτό καλούμε εκείνους που όλες αυτές τις μέρες έχουν αναλωθεί σε λογικές υπέρ του δόγματος «μηδενικής ανοχής» να πάρουν θέση απέναντι στο θεμελιώδες ζήτημα που τίθεται: το σεβασμό των αρχών του κράτους δικαίου και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

 

Καλούμε συνδικαλιστικούς φορείς και συλλογικότητες να πάρουν θέση. Η ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης συνεπάγεται και τη γνώριμη σε μας ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης. Χωρίς πλαίσιο πολιτικών ελευθεριών δεν υφίστανται ούτε κοινωνικές ούτε συνδικαλιστικές ελευθερίες.

 

Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού

Πανεπιστημίου Αθηνών

Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου:Ενημέρωση από την παρέμβαση στο κατάστημα ΑΒ Βασιλόπουλο στο Περιστέρι

1 2Το Σάββατο 4 Απρίλη, η Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου μαζί με αλληλέγγυες/ους πραγματοποιήσαμε τη δεύτερη παρέμβασή μας σε κατάστημα του ΑΒ Βασιλόπουλου στο Περιστέρι, στην οδό Καρπενησίου 25. Η παρέμβαση έγινε στα πλαίσια του συντονισμού παρεμβάσεων της συνέλευσης αλληλεγγύης στην απολυμένη Ελένη Σ. από το κατάστημα AB Βασιλόπουλου στο Χολαργό και του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια ενόψει της απεργίας στο εμπόριο Κυριακή 5/4. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης που έγινε από τις 11:00 έως τις 13:00, αναρτήσαμε πανό έξω από την είσοδο του καταστήματος, μοιράσαμε εκατοντάδες κείμενα ενημερώνοντας διερχόμενους και καταναλωτές και μπήκαμε μέσα στο κατάστημα όπου μιλήσαμε με τους εργαζόμενους και τους πελάτες για την παρέμβασή μας. Παρά την έντονη ενόχληση της υπεύθυνης καταστήματος και την απαίτησή της να αποχωρήσουμε από το κατάστημα, παραμείναμε ενημερώνοντας δυνατά για το ρόλο της εργοδοσίας και καλώντας τους εργαζόμενους και πελάτες σε αλληλεγγύη. Προς μεγάλη έκπληξη της διεύθυνσης του καταστήματος, ενώ οι πελάτες περίμεναν στις ουρές για να πληρώσουν, μας ρωτούσαν και μας εξέφραζαν ανοιχτά τη στήριξή τους. Η πλειοψηφία των πελατών, μετά την ενημέρωση για την εκδικητική απόλυση της Ελένης Σ. και τη θετική γνωμοδότηση της Επιθεώρησης Εργασίας ότι η απόλυση είναι καταχρηστική, αποχωρούσαν από το κατάστημα χωρίς να ψωνίζουν, εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους. Αρκετοί δε ήταν αυτοί, που έχοντας ζήσει τη βία της απόλυσης και της ανεργίας, επικροτούσαν τη δύναμη της συναδέλφισσας που μπόρεσε να σπάσει τον τρόμο  και να αγωνισθεί συλλογικά για την επαναπρόσληψή της.

Ο αγώνας για την άμεση επαναπρόσληψη της συναδέλφισσας Ελένης Σ.  που απολύθηκε για την ταξική στάση που κράτησε απέναντι στην εργοδοτική εκμετάλλευση και τρομοκρατία, είναι αγώνας όλων μας και συνεχίζεται δυναμικά και αποφασιστικά. Οργάνωση και αντίσταση στους χώρους της δουλειάς για να σπάσουμε το φόβο και την υποταγή. Τίποτα δεν χαρίζεται, όλα καταχτιούνται με συλλογικότητα, αντίσταση και αλληλεγγύη ενάντια σε κράτος και αφεντικά.

 Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου.

Kείμενο του σωματείου σερβιτόρων μαγείρων που μοιράζεται για το σουβλατζίδικο ” Πανοραμίξ” στα Εξάρχεια

«ΠΑΝΟΡΑΜΙΞ» – ΑΠΛΗΡΩΤΙΞ – ΚΑΤΑΜΑΥΡΟΕΡΓΑΤΙΞ

sima-ssm-webΗ συναδέλφισσα Σ. Ν. εργάστηκε στο σουβλατζίδικο «Πανοραμίξ» στην οδό Μεσολογγίου 4 στα Εξάρχεια,  του αφεντικού Ιωάννη Γεωργατσώνα. Ξεκίνησε στις 19 Αυγούστου 2014 και απολύθηκε στις 27 Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου. Εκείνη την ημέρα, αφού την έβαλε να κάνει την αναγκαία προετοιμασία για τη λειτουργία του μαγαζιού, την απέλυσε με ένα κλασσικό τέχνασμα: «Πήγαινε σπίτι σου να ξεκουραστείς και θα σου τηλεφωνήσω νά΄ρθεις για δουλειά». Η συναδέλφισσα δούλευε καθημερινά, χωρίς ένσημα, κάτι παραπάνω από 12 ώρες κατά μέσο όρο. Οι απαιτήσεις της, που αφορούν 57 απλήρωτα μεροκάματα, βραδινά, Κυριακές, υπερωρίες, δώρα και επιδόματα, υπολογίζονται συντηρητικά στο ύψος των 4.600 ευρώ περίπου! Από μια άλλη σκοπιά, βάσει των υπολογισμών του σωματείου, το αφεντικό έχει πληρώσει μέχρι σήμερα ποσά που αντιστοιχούν σε λιγότερο από   1,5 ευρώ την ώρα!!!! Παρόλα αυτά, το αφεντικό, είχε το απύθμενο θράσος να υποτιμήσει τα λεγόμενα της εργαζόμενης, να υπονοήσει ότι ψεύδεται και παραπλανά το σωματείο και να καυχηθεί ότι της έδινε 30 έως 40 ευρώ(προφανώς όταν θυμόταν να πληρώσει για τα εξαντλητικά μεροκάματα). Όλα αυτά, την ίδια στιγμή που παραδεχόταν, μπροστά σε μέλη του σωματείου, την «κουρεμένη» οφειλή του για τα απλήρωτα μεροκάματα, ύψους 800 ευρώ.

Στο ξεκίνημα της εργασίας της δούλευε από τις 3 το μεσημέρι έως τις 11 το βράδυ και με την υπόσχεση για ένσημα.

Όμως, τα δικαιολογητικά που προσκόμισε στο αφεντικό για την πρόσληψή της παρέμεναν για 2 μήνες πάνω στον πάγκο με τις χαρτοπετσέτες. Μετά τη διαμαρτυρία της εργαζόμενης για τα ένσημά της, παραπέμφθηκε στον ΟΑΕΔ για να βγάλει κάρτα ανεργίας ώστε να προσληφθεί με κάποιο (πιθανό) επιδοτούμενο πρόγραμμα, ενώ όταν έφερε την κάρτα ανεργίας πήρε την απάντηση: «Τώρα που την έβγαλες, δεν υπάρχει το πρόγραμμα». Λες και τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων ή θα είναι επιδοτούμενα ή δεν θα υπάρχουν καθόλου!

Σε ότι αφορά στο ωράριό της άλλαξε σύντομα προς το χειρότερο, εφόσον, συχνά πλέον η Σ, έπρεπε να ανοίγει το μαγαζί στις 12 το μεσημέρι και να μένει, τις περισσότερες φορές, μέχρι το μεταμεσονύχτιο κλείσιμο. Κάπως έτσι προέκυψαν για την εργαζόμενη τα 10ώρα και τα 14ώρα εργασίας, τα οποία φυσικά δεν συγκινούσαν το αφεντικό, καθώς ενίοτε, της έκανε παρατήρηση όταν καθόταν και  δυσφορούσε μαζί της όταν συζητούσε με πελάτες την πολύωρη παραμονή της στο μαγαζί. Το αποκορύφωμα της εκμετάλλευσης συνέβη μία από τις ημέρες που η εργαζόμενη έκλεινε μόνη της το μαγαζί και χάλασε το ρολό της πόρτας. Όταν έφτασε το αφεντικό και είδε ότι δεν μπορεί να φτιαχτεί, εξύβρισε την Σ. και της είπε να κάτσει να φυλάξει το μαγαζί μέχρι να φτιαχτεί η πόρτα το επόμενο πρωί! Έτσι, η εργαζόμενη εξαναγκάστηκε να παραμείνει μέχρι το επόμενο μεσημέρι στις 12 όπου και ξεκίνησε η επόμενη 16ωρη βάρδιά της. Με λίγα λόγια, η Σ. παρέμεινε στο κάτεργο «Πανοραμίξ» υπό καθεστώς «ομηρίας» επί 40,5 ώρες συνεχόμενα!

Το σωματείο, με τη φυσική παρουσία πολλών μελών του, ήρθε σε επικοινωνία με το αφεντικό στο χώρο του μαγαζιού για να του εκθέσει τις νόμιμες διεκδικήσεις της εργαζόμενης(καταβολή των δεδουλευμένων και καταχώρηση ενσήμων στο ΙΚΑ). Το ίδιο βράδυ, το αφεντικό τηλεφώνησε στην συναδέλφισσα αποκαλώντας το σωματείο «νταβατζήδες» και εκφράζοντας απειλές του τύπου «θα δεις τι θα πάθεις». Έτσι, το σωματείο παρενέβη ξανά, κάνοντας ξεκάθαρο στο αφεντικό ότι η εργαζόμενη δεν είναι μόνη και δεν εκφοβίζεται από κανέναν!

Η εργαζόμενη έχει προσφύγει στην επιθεώρηση εργασίας. Στα δύο πρώτα ραντεβού δεν προσήλθε το αφεντικό και έτσι ορίστηκε νέα τριμερής συνάντηση για την Τρίτη 28 Απριλίου στις 10 πμ.

Συνάδελφοι/ισσες, η εργασιακή εμπειρία της Σ. αποτελεί την καθημερινή συνθήκη ζωής για πολλούς/ές εργαζόμενους/ες στον κλάδο του επισιτισμού. Στην «εναλλακτική» περιοχή των Εξαρχείων συμβαίνουν οι ίδιες πρακτικές εκμετάλλευσης της εργασίας όπως και αλλού: εντατικοποίηση της εργασίας, χαμηλά μεροκάματα, λειψά ή ανύπαρκτα δώρα, μισά ή καθόλου ένσημα, ατομικές συμβάσεις εργασίας. Η αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων, η αντίσταση στους χώρους δουλειάς και η συλλογικοποίηση των αγώνων μας μέσα από διαδικασίες βάσης είναι ο τρόπος που μπορούμε να αλλάξουμε την παραπάνω κατάσταση και να διεκδικήσουμε ξανά την αξιοπρέπειά μας.

Η εργαζόμενη στο «Πανοραμίξ», ενώ δούλεψε για 127 μεροκάματα, 492 ώρες βράδυ, 206 ώρες Κυριακή και 544 ώρες υπερωρία, είναι σήμερα αόρατη για τις αρμόδιες υπηρεσίες που απευθύνεται για να δικαιωθεί, αφού το αφεντικό δεν της κολλούσε ένσημα.Καλούμε τους εργάτες και τις εργάτριες του επισιτισμού της περιοχής να σταθούν έμπρακτα στο πλευρό της Σ. και να επικοινωνήσουν με το σωματείο για να θέσουν τις  μαρτυρίες τους στην διάθεση της εργαζόμενης.

Για να καταστήσουμε τη Σ. και πάλι ορατή!

 

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ  ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ,

 ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

http://somateioserbitoronmageiron.blogspot.gr/2015/04/k.html