Αρχείο κατηγορίας εργατικα

ΠΑΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΜΗΧΑΝΑΚΑΚΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΤΩΡΑ | Μια οφειλόμενη απάντηση στην «αλυσίδα πολιτισμού» ΙΑΝΟΣ Α.Ε.

Δεν εκπλήσσει η ατυχής απόπειρα να συκοφαντηθεί ο Σύλλογός μας από την εργοδοσία του βιβλιοπωλείου ΙΑΝΟΣ. Είναι ξεκάθαρα μια απελπισμένη προσπάθεια να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις από τη δημόσια κατακραυγή, έπειτα από την καταγγελία του Συλλόγου ότι η «αλυσίδα πολιτισμού» έχει περάσει «αλυσίδες» στο λαιμό κάθε υπαλλήλου τα μηχανάκια καταγραφής των ατομικών πωλήσεων.

Εκπλήσσει όμως η έλλειψη ντροπής, όχι μόνο απέναντι στο σωματείο μας και τους πελάτες, αλλά κυρίως απέναντι στους εργαζόμενους, με το να λέει τέτοια ψέματα για τα scanners, ότι τάχα χρησιμοποιούνται για το σύστημα μηχανοργάνωσης και απογραφής των βιβλίων. Ας μας πουν αν υπάρχουν και scanners αλήθειας!

Η ΙΑΝΟΣ ΑΕ αναφέρει ότι τα «περιβόητα μηχανάκια» –τα οποία στηνανακοίνωσή της, σε μια στιγμή αυτοκριτικής, τα χαρακτηρίζει εργαλεία σαδιστικής επιβολής της «αδίστακτης εργοδοσίας»– αποτελούν πρωτοπόρα μέθοδο για την ενημέρωση της αποθήκης. Σε αυτό το σημείο η ΙΑΝΟΣ ΑΕ δοκιμάζει τη «νοημοσύνη των υπαλλήλων και των πελατών» του βιβλιοπωλείου. Όλοι στον κλάδο του βιβλίου ξέρουν ότι όταν τα βιβλία φτάνουν στο ταμείο, σκανάρονται για να τιμολογηθούν και γίνεται αυτόματη ενημέρωση των πωλήσεων, των ελλείψεων της αποθήκης και του δελτίου παραγγελίας.

Η δειλή, βέβαια, παραδοχή στην ανακοίνωση της ΙΑΝΟΣ Α.Ε. ότι «με τον τρόπο αυτό επίσης επιβραβεύονται οι καλύτεροι συνεργάτες μας», μαρτυρά την πανικόβλητη θέση της εργοδοσίας να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα μετά την κατακραυγή που υπέστη. Το λέμε και το ξαναλέμε: μέσα από τα ατομικά μηχανάκια-scanners, καταγράφονται οι πωλήσεις των εργαζομένων ξεχωριστά και αξιολογούνται στο τέλος κάθε μήνα και μάλιστα με βάση τον τζίρο που φέρνουν στα κέρδη και όχι με βάση τον αριθμό των πωληθέντων βιβλίων. Αυτή η πρακτική, η οποία επίσης προβλέπει την ανακήρυξη του «πωλητή του μήνα», ενσταλάζει στους εργαζόμενούς της την κουλτούρα του κυνηγιού του μπόνους, της προώθησης των πιο ακριβών βιβλίων στους πελάτες, ταυτόχρονα με το φόβο της απόλυσης και τον κανιβαλικό ανταγωνισμόμεταξύ των συναδέλφων.

Θα συμφωνήσουμε ότι η έμπνευση για τα μηχανάκια είναι μια ακόμα απόδειξη του πόσο «πρωτοπόρα» σε μια σειρά από τομείς είναι η «αλυσίδα πολιτισμού» ΙΑΝΟΣ: η «σταθερή πορεία ανάπτυξης», όπως αναφέρεται στην ανακοίνωσή της, κρύβει από πίσω τις συμβάσεις πολλών ταχυτήτων, τα πρόστιμαπρος τους εργαζομένους, τη χρήση δωρεάν εργατικής δύναμης μέσα από τα «προγράμματα κατάρτισης των ανέργων», τα εξαήμερα που δουλεύουν οι εργαζόμενοι, τις ανοιχτές Κυριακές και φυσικά την εχθρική στάση απέναντι στο δικαίωμα της συνδικαλιστικής δράσης, όπως για παράδειγμα τη συλλογή υπογραφών από τους εργαζομένους υπέρ της επιχείρησης για να παραιτηθούν «οικειοθελώς» από την αργία του Αγίου Πνεύματος. Δεν πέρασαν λίγες μέρες που η εργοδοσία της εταιρείας προσπαθούσε να μας πείσει πως δεν κάνει απολύσεις και τέσσερις εργαζόμενοι έχασαν την δουλειά τους, αφού πρώτα τους ξεζούμισε και μετά τους πέταξε στον δρόμο.

Εκεί όμως που δεν είναι καθόλου «πρωτοπόρα», αλλά μιμείται αξιοθρήνητα κάθε άλλο εργοδότη στο χώρο του βιβλίου, είναι όταν ισχυρίζεται ότι ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής έχει «επιλεκτικό ενδιαφέρον» στη δράση του, αφήνοντας αόριστα να εννοηθεί ότι συντρέχουν κάποιοι «άλλοι λόγοι» που στηλιτεύονται οι πρακτικές της εργοδοσίας στο εν λόγω βιβλιοπωλείο. Πράγματι, «επιλέγουμε» να σταθούμε στο πλευρό των εργατικών συμφερόντων των υπαλλήλων στο χώρο του βιβλίου και, πράγματι, «επιλέγουμε» να δίνουμε μάχες εδώ και δεκαετίες απέναντι σε κάθε λογής εργοδοτική αυθαιρεσία και καταπάτηση της αξιοπρέπειας των εργαζομένων. Στον αγώνα του να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των εργαζόμενων στον κλάδο του βιβλίου, είναι γνωστό σε όλους ότι ο ΣΥΒΧΑ έχει βρεθεί έξω από μεγάλο αριθμό βιβλιοπωλείων, όπως Ελευθερουδάκης, Εστία, Ευριπίδης, Παπασωτηρίου, Πατάκης, Πολιτεία, Άγρα, Πρωτοπορία, Public, Σάκκουλας, Χρηστάκης, Γεωργιάδης, αλλά και σε πολλές άλλες μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου.

Δεν μας αφορά ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους εκδότες ή τους βιβλιοπώλες. Δεν μοιραστήκαμε ποτέ τα κέρδη, δεν είμαστε από το σινάφι των μεγαλοσυνδικαλιστών που εξέθρεψε το σύστημα με το οποίο μάλλον οι μεγαλομέτοχοι του ΙΑΝΟΥ είχαν συναλλαγές. Δεν μας ενδιαφέρει ποιος πουλάει περισσότερο. Μας ενδιαφέρει η υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των εργαζόμενων στα βιβλιοπωλεία και τους εκδοτικούς οίκους, και δεν πρόκειται να κάνουμε ούτε βήμα πίσω από αυτό, όση λάσπη ή απειλές κι αν εκτοξεύουν εναντίον μας κατά καιρούς οι εργοδότες.

Επειδή λοιπόν η «αλήθεια περισσεύει από παντού» και δύσκολα μπαίνει σε «ιδεολογικά κουτιά», όπως άλλωστε μας ενημερώνει και η ίδια η ΙΑΝΟΣ Α.Ε., ας αφήσει τα -έωλα για όποιον/α περάσει απλώς μια βόλτα από το εν λόγω βιβλιοπωλείο- ψέματα για τα μηχανάκια-scanners, καθώς επίσης και τη βαρετή χιλιοζεσταμένη σούπα της λάσπης απέναντι στο Σύλλογο, και να πάρει πίσω ΤΩΡΑ το χυδαίο καθεστώς του «πωλητή του μήνα».

– Να καταργηθούν τώρα τα μηχανάκια-scanners της αναξιοπρέπειας
– Όχι στο χυδαίο καθεστώς του «πωλητή του μήνα»
– Όχι στις απολύσεις
– Ανθρώπινες συνθήκες εργασίας για όλους και όλες τους/τις εργαζομένους/ες

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής

Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210 – 3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | http://bookworker.wordpress.com

> η πρώτη σχετική ανακοίνωση του Συλλόγου μας:

Οι πωλητές του μήνα
ή αλλιώς
Πήραν φωτιά τα μηχανάκια μου…

Ένα ιδιότυπο σκανάρισμα φαίνεται να λαμβάνει χώρα τους τελευταίους δύο μήνες στην «αλυσίδα πολιτισμού ΙΑΝΟΣ»: συνάδελφοι και συναδέλφισσες κυνηγούν τα βιβλία που πωλούν στους πελάτες προκειμένου να τα «σκανάρουν», με τα μηχανάκια που έχουν κρεμασμένα στο λαιμό τους. Μόνο που αυτό το σκανάρισμα δεν είναι ακριβώς «καταγραφή», όπως ενημερώνεται ο απορημένος και ανυποψίαστος πελάτης. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα νέο ευφάνταστο μέτρο της εργοδοσίας προκειμένου -μέσα από τα μηχανάκια, που φοράει ο κάθε εργαζόμενος ξεχωριστά- να καταγράφονται οι ατομικές του πωλήσεις.

Το νέο αυτό μέτρο δε θίγει άραγε την αξιοπρέπεια των εργαζομένων που είναι αναγκασμένοι να «κυνηγάνε τους πελάτες από πίσω», συχνά να γίνονται ακόμα και ενοχλητικοί υπό το φόβο της χαμηλής απόδοσης στην αξιολόγηση που θα τους γίνει; Κάτι τέτοιο δε σπέρνει τον ανταγωνισμό αντί για τη συνεργασία και την αλληλεγγύη μεταξύ των συναδέλφων; Μήπως τελικά, όλα γίνονται για να αναδειχτούν κάποιοι «καλοί» και «ικανοί», ή «πωλητές του μήνα» και κάποιοι άλλοι «μη αποδοτικοί»;

Φαίνεται ότι για χάριν της κερδοφορίας της επιχείρησης, δημιουργείται ένα πλαίσιο εργασίας, στο οποίο οι υπάλληλοι βγαίνουν στην κυριολεξία σ’ έναν παράλογο αγώνα δρόμου καταγραφής των περισσότερων πωλήσεων. Οι τελευταίες άραγε υπολογίζονται με βάση τον αριθμό των πωληθέντων βιβλίων ή, όπως ακούγεται στον κλάδο, με βάση τον συνολικό τζίρο που φέρνουν στην επιχείρηση;

Είναι σαφές ότι η νέα αυτή πρακτική της εργοδοσίας, ανοίγει με εύσχημο τρόπο την πόρτα για εύκολες απολύσεις, αφού οι συνάδελφοι που θα βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις της λίστας αξιολόγησης θα βρίσκονται υπό την απειλή της απόλυσης αν δεν «ανεβάσουν τα ποσοστά τους». Η επίκληση του αριθμού -και κυρίως της τιμής- των πωληθέντων βιβλίων ανά υπάλληλο, για την παρουσίαση μιας ενδεχόμενης απόλυσης ως δικαιολογημένης είναι τουλάχιστον αρρωστημένη. Είναι φανερό που οδηγούν όλα αυτά: αφού πρώτα η εργοδοσία εγκαινιάζει το αλληλοφάγωμα, τον ανταγωνισμό, το χυδαίο κυνήγι της πρωτιάς και κατ’ ουσίαν την παρότρυνση των υπαλλήλων να σπρώχνουν τα πιο ακριβά βιβλία στους υποψήφιους πελάτες -όλα αυτά σε πλήρη αντίθεση με το δημόσιο προφίλ «πολιτισμού» της επιχείρησης-, θα έρχεται μετά να αξιολογεί αρνητικά τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες που δεν τα πήγαν καλά σ’ αυτό τον αγώνα παραλογισμού.

Αν προσθέσουμε σε αυτά, τα απελευθερωμένα ωράρια, τα εξαήμερα που δουλεύουν οι εργαζόμενοι, τις Κυριακές και τις Λευκές Νύχτες, τις προσλήψεις επισφαλών εργαζομένων μέσω του νέου καθεστώτος των κοινωφελών προγραμμάτων, το βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ επιβεβαιώνει τελικά περίτρανα στους υπαλλήλους του ότι δεν υπάρχει «αλυσίδα πολιτισμού» που να μη συνιστά ταυτοχρόνως και «αλυσίδα βαρβαρότητας». Άλλωστε, με αυτόν τον τρόπο -προσλήψεις με προγράμματα κατάρτισης και εξοντωτικά ωράρια- δε χτίστηκε στο παρελθόν ως μαγαζί;

Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες δεν έχουν ανάγκη από κανένα μηχανάκι και άλλα παρόμοια νοσηρής εμπνεύσεως μέτρα για να κάνουν τη δουλειά τους με αξιοπρέπεια:

– Να αποσυρθούν άμεσα τα μηχανάκια από τους εργαζομένους στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ
– Όχι στο χυδαίο καθεστώς του «πωλητή του μήνα»
– Όχι στις απολύσεις
– Ανθρώπινες συνθήκες εργασίας για όλους και όλες τους/τις εργαζομένους/ες

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210 – 3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | http://bookworker.wordpress.com

http://bookworker.wordpress.com/2014/06/05/%CF%80%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B5-%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%89-%CF%84%CE%B1-%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BA%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BF%CF%80-2/

ΒΙΟ.ΜΕ. : Πέμπτη 05/06, 10:30 – Επείγον κάλεσμα αλληλεγγύης στα δικαστήρια μετά από σκανδαλώδη έκτακτη δικάσιμο

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ:Αναβλήθηκε για τις 8/7 η δίκη για τη ΒΙΟΜΕ

Την αναβολή της δίκης ενάντια στους εργαζόμενους της ΒΙΟ.ΜΕ για τις 8 Ιουλίου αποφάσισε σήμερα το δικαστήριο. Από νωρίς αλληλέγγυοι βρέθηκαν έξω από τα Δικαστήρια της Θεσσαλονίκης.

 

Με πρωτοφανή ταχύτητα για τα δεδομένα των ελληνικών δικαστηρίων ορίστηκε για αύριο εκτάκτως δικάσιμος για να οριστεί προσωρινή διοίκηση στη Βιο.Με ΑΕ. Η διορισμένη σύνδικος της πτωχευμένης μητρικής Φίλκεραμ Α. Σεμερτζίδου με αίτηση στο ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης ζητάει ουσιαστικά να επανέλθει η προηγούμενη διοίκηση στο εργοστάσιο.

Η εξωφρενική αυτή πρόταση ζητά από το δικαστήριο να ορίσει στην προσωρινή διοίκηση τη Χριστίνα Φιλίππου, η οποία έχει καταδικαστεί πρωτόδικα 23 και 123 μήνες αντίστοιχα με δύο δικαστικές αποφάσεις , σε φυλάκιση λόγω χρεών προς τους εργαζόμενους!

Ζητάει δηλαδή να αναλάβει διοίκηση αυτή, που εγκατέλειψε την επιχείρηση βουτηγμένη μες στα χρέη και τους εργαζόμενους με απλήρωτα δεδουλευμένα ετών.

Όπως αναφέρεται χωρίς ντροπή στην ίδια αίτηση, ο σκοπός τους είναι να οδηγήσουν την επιχείρηση σε πτώχευση άρα και τους εργαζόμενους σε απόλυση χωρίς αποζημίωση. Είναι σαφές ότι δεν ενδιαφέρονται για τους εργαζομένους τόσο της Βιο.Με όσο και της Φίλκεραμ, αλλά ξεδιάντροπα για το δικό τους πορτοφόλι και μόνο. Η επιδίωξη τους είναι να βρουν πλάγιους τρόπους να αποφύγουν τα χρέη προς τους εργαζόμενους, στο ΙΚΑ, στο δημόσιο και προς τρίτους. Αν η προηγούμενη διοίκηση επανέλθει στο τιμόνι της επιχείρησης, τότε είναι σίγουρο ότι η πρώτη τους επιδίωξη θα είναι να εκδιωχθούν οι αγωνιζόμενοι εργάτες και να εκκενωθεί το εργοστάσιο.

Βλέπουμε για μια ακόμη φορά, πως κρατικοί λειτουργοί δρουν υπέρ των εργοδοτικών συμφερόντων και προσπαθούν να πλήξουν τον ελπιδοφόρο αγώνα της Βιο.Με. Όμως λογαριάζουν χωρίς εμάς. Ο παραδειγματικός αγώνας των εργαζομένων της Βιο.Με, που έχει συγκινήσει και έχει βρει τη συμπαράσταση χιλιάδων ανθρώπων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, θα νικήσει! Το πρόταγμα της αυτοδιαχείρισης στην παραγωγή και της άμεσης δημοκρατίας στη βάση είναι ο μόνος δρόμος για να τσακίσουμε τον εργοδοτικό και δικαστικό αυταρχισμό. Είναι ο μόνος δρόμος να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας.

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΒΙΟ.ΜΕ

ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ Η ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΗΣ ΑΙΤΗΣΗ

ΟΛΟΙ ΑΥΡΙΟ 10:30 ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Διαβάστε παρακάτω απόσπασμα από  την κατάπτυστη αίτηση της συνδίκου, καθώς και τα ονόματα που προτείνονται για προσωρινή διοίκηση!

Αναδημοσίευση από: biom-metal.blogspot.gr

Καθαρίστριες στο Υπ. Οικονομικών “με τάραξε στις κλωτσιές ο πούστης”, video και ενημέρωση

[youtube]http://youtu.be/O6u0JoiH69U[/youtube]

Την Τρίτη το πρωί μπάτσοι επιτέθηκαν στις συγκεντρωμένες καθαρίστριες έξω από το υπουργείο Οικονομικών και  προσπάθησαν να τις  απομακρύνουν. Τελικά τραυματίστηκαν 2 ή 3 ενώ οι μπάτσοι απομακρύνθηκαν μόνοι τους.

Οι ίδιες δεν σταματούν τον αγώνα τους ζητώντας να επιστρέψουν στη δουλειά τους, μετά τη δικαστική απόφαση που τις δικαιώνει.

Χθες  συγκεντρώθηκαν έξω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στην Χαριλάου Τρικούπη. Αντιπροσωπεία τους είχε συνάντηση με τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη και τον γενικό διευθυντή του κόμματος Νίκο Σαλαγιάννη. Τι τους είπαν? Βλακείες και τσιτάτα !

 

Ο αρεοπαγίτης υπηρεσίας   απέρριψε την αίτηση του Υπουργείου Οικονομικών που ζητούσε να εκδοθεί προσωρινή διαταγή με την οποία να “παγώνει” η απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών, που δικαίωνε τις καθαρίστριες του Υπουργείου.

Το υπουργείο Οικονομικών έχει καταθέσει αίτημα αναστολής της  απόφασης του Πρωτοδικείου με την οποία δικαιώθηκαν οι καθαρίστριες και ο Άρειος Πάγος προσδιόρισε να συζητηθεί το αίτημα αυτό στις 10 Ιουνίου 2014.

Ακόμη, το υπουργείο Οικονομικών κατέθεσε και αίτημα αναίρεσης της επίμαχης απόφασης του Πρωτοδικείου Αθηνών.

Δηλαδή, το υπουργείο κάνει τα πάντα να μην τις επαναπροσλάβει!

BpM9EIoIMAEOSBn BpNZrPAIEAArxGH

 

 

 

 

 

 

 

Θλάσεις και επίδεσμοι, η απάντηση του κράτους.

 

πηγή:http://ergasiakodeltio.wordpress.com/2014/06/03/%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B1%CF%81%CE%AF%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%85%CF%80-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%AC/

 Φραστικές απειλές απο ΧΑ που πλησίασαν στις καθαρίστριες:

BpQ0drmIQAImDcw

 

 

 

 

 

 

 

πηγή:https://twitter.com/dromografos/status/474061545492992000/photo/1

Σε κατάληψη προχώρησαν στη SPIDER στα Γιάννενα

Στην απεργία και οι εργαζόμενοι στη μεταλλοβιομηχανία

Σε κατάληψη του εργοστασίου προχώρησαν από σήμερα οι απλήρωτοι εργαζόμενοι στη SPIDER, στη Βιομηχανική Περιοχή Ιωαννίνων με αίτημα την καταβολή των δεδουλευμένων τους. Στην απεργιακή κινητοποίηση η οποία ξεκίνησε την περασμένη Τετάρτη 28 Μαΐου, συμμετέχουν από τη Δευτέρα 2/6 και οι εργαζόμενοι στη μεταλλοβιομηχανία, έπειτα από σχετική απόφαση την οποία έλαβε το Σωματείο Μετάλλου του νομού Ιωαννίνων.

Οι εργαζόμενοι στο κομμάτι της μεταλλοβιομηχανίας είναι απλήρωτοι για οκτώ μήνες και συμπορεύτηκαν με την απόφαση των εργαζομένων στην διαλογή των ανακυκλώσιμων υλικών να απεργήσουν (έναν μήνα απλήρωτοι), όπως και των εργαζομένων στη συλλογή των απορριμμάτων (τέσσερις μήνες απλήρωτοι).

Επιπλέον αίτημα των εργαζομένων στην διαλογή – επεξεργασία των σκουπιδιών είναι η ένταξή τους στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, αίτημα για το οποίο την περασμένη Παρασκευή 30/5 προχώρησαν σε παράσταση διαμαρτυρίας στο τοπικό υποκατάστημα του ΙΚΑ (προκαλεί εύλογα ερωτηματικά η σιωπή της τοπικής Επιθεώρησης Εργασίας στο αίτημα των εργαζομένων).

Η απεργιακή κινητοποίηση στη SPIDER αποκτά έντονη πολιτική διάσταση καθώς ο Κωνσταντίνος Πέτσιος, εις εκ των μετόχων της επιχείρησης, η οποία μεταξύ άλλων εμπορεύεται κάδους ανακύκλωσης προμηθεύοντας Δήμους σε όλη τη χώρα, διατελεί πρόεδρος του απερχόμενου περιφερειακού συμβουλίου Ηπείρου.

Για την καταβολή των δεδουλευμένων τους οι εργαζόμενοι έχουν ουκ ολίγες φορές απευθυνθεί στην περιφερειακή αρχή με τον περιφερειάρχη Αλέκο Καχριμάνη (Νέα Δημοκρατία) να αρνείται συζήτηση του θέματος στο συμβούλιο.

Μετέφερε την παραγωγή στη Σερβία

«Οι εργάτες της Ανακύκλωσης στέλνουν δυνατό μήνυμα στην εργοδοσία με 5η μέρα απεργίας, ότι δεν υποτάσσονται στην εξαθλίωση. Στέλνουν μήνυμα σε όλους τους εργαζόμενους, να μην υποταχτούν στη λογική που καλλιεργούν όλοι οι εργοδότες, η κυβέρνηση, τα συμβιβασμένα συνδικάτα: δηλαδή να είμαστε ευχαριστημένοι που έχουμε δουλειά και ας είναι δουλειά για ψίχουλα, δουλειά χωρίς δικαιώματα, δουλειά που κινδυνεύει η υγεία και η ζωή μας. Να κάνουμε ότι δεν βλέπουμε ότι ο πλούτος που παράγουμε οι εργαζόμενοι είναι αμύθητος. Συνάδελφοι ακούστε τη φωνή των εργατών της ανακύκλωσης. Ο αγώνας μας είναι και δικός σας.

Η εργοδοσία της ‘Spider’ δείχνει το δρόμο σε όλους τους εργοδότες της περιοχής. Έχει αφήσει απλήρωτους για μήνες τους εργάτες στο εργοστάσιο της Μεταλλουργίας, τους οδηγούς της συλλογής απορριμμάτων, τους εργάτες της ανακύκλωσης στον Ασπρόπυργο. Πρόκειται για την ίδια εργοδοσία που μετέφερε το εργοστάσιο κατασκευής κάδων από τα Γιάννενα στη Σερβία γιατί εκεί είναι πιο φτηνά τα μεροκάματα. Τώρα δίνει αναγκαστικές άδειες στους εργαζόμενους γιατί έπεσε η δουλειά, άνοιξε το δρόμο για την ανεργία για να εξασφαλίσει τα κέρδη της. Να ποιος κλείνει τα εργοστάσια, ποιος αφήνει άνεργους και νηστικούς τους εργάτες!»,

….τονίζει σε ανακοίνωσή της η απεργιακή επιτροπή των εργαζομένων στη «SPIDER Γενική Ανακύκλωση ΑΕ»   καταγγέλλοντας ακόμη ότι την προηγούμενη εβδομάδα, που το σωματείο και οι εργαζόμενοι της Ανακύκλωσης προσπάθησαν να πραγματοποιήσουν συνάντηση με την εργοδοσία, αντιμετωπίστηκαν με τραμπουκισμούς και απειλές, ότι θα φωνάξει την αστυνομία.

Τη συμπαράστασή της στην απεργία έχει εκφράσει και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ιωαννίνων, ενώ δεν έχει ακόμη τοποθετηθεί το Εργατικό Κέντρο της πόλης.

http://www.pamvotispress.gr/se-katalipsi-prochorisan-sti-spider/

Δεν είναι να απορεί κανένας με αυτά τα αφεντικά, με άπειρες επιδοτήσεις, δάνεια και πρακτικά με ελάχιστα δικά τους χρήματα έστησαν τη βιομηχανία κατασκευής κάδων σκουπιδιών προμηθεύοντας σχεδόν όλους τους δήμους. Δεν τους έφτασε, προχώρησαν και στη συλλογή και διαλογή απορριμάτων πατώντας πάνω στους χρεωκοπημένους δήμους, τις εργασιακές ολιγόμηνες συμβάσεις απασχόλησης και σε ευνοϊκές νομοθεσίες. Η μεταφορά του εργοστασίου, που πληρώθηκε από το κράτος τελικά, στη Σερβία είναι η φυσική εξέλιξη αφού ο συγκεκριμένος μέτοχος πέτυχε και το ανάλογο πολιτικό κύρος-ασυλία στην περιγέρεια με την εκλογή του.

Κανονικοί μαφιόζοι !

Πηγή: Εργασιακό Δελτίο

ΠΟΣΕΣ ΔΙΜΟΙΡΙΕΣ ΦΥΛΑΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ CAFE SCHERZO ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ;

Μετά τις μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις που επιστρατεύτηκαν την Παρασκευή στην Θεσσαλονίκη για να εμποδίσουν τη διέλευση των διαδηλωτών προς την επιχείρηση Φούρνος του Λάμπρου, ΜΑΤ προστάτεψαν και τον Τυρολόγο του cafe Scherzo που θυμίζουμε στέλνει στο νοσοκομείο εργαζομένους και πυροβολεί με καραμπίνες σε ακάλυπτους για να εμποδίσει παρεμβάσεις αλληλέγγυων. 

Το Σάββατο 31 Μαΐου πραγματοποίησε παρέμβαση το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού, στο cafe Scherzo στο Μαρούσι με την παρουσία περίπου 100 αλληλέγγυων. Το μαγαζί είχαν περικυκλώσει αστυνομικές δυνάμεις που δε μας επέτρεψαν να πλησιάσουμε. Μείναμε για μία ώρα λίγα μέτρα από την είσοδο του μαγαζιού, φωνάζοντας συνθήματα έχοντας διμοιρίες ΜΑΤ απέναντί μας και δεκάδες αστυνομικούς να μας απωθούν. Συνάδελφοι πέρασαν και μοίρασαν κείμενα και τρικάκια. Tέλος, πέρασε πορεία έξω από το μαγαζί, που συνεχίστηκε στο κέντρο του Αμαρουσίου με μόνιμη τη συνοδεία δυνάμεων. 

Συμπέρασμα: Σωματεία βάσης και αλληλέγγυοι αποτρέπονται από το να διεκδικήσουν δεδουλευμένα συναδέλφου και να συγκεντρωθούν έξω από το μαγαζί αφεντικού που χρωστάει, δέρνει μετανάστες εργάτες και πυροβολάει δέκα φορές με καραμπίνα κατά τη διάρκεια παρέμβασης, στο πίσω μέρος του μαγαζιού.

 

 

scherzo 1 scherzo 2 scherzo 3 scherzo 4 scherzo 5

Παρέμβαση στο “Βοτανοπωλειο”

paremvasi_votanopolio_1_tr

Τα τελευταία χρόνια στα Πετράλωνα, είτε ως Λαϊκή Συνέλευση είτε ως πρωτοβουλίες κατοίκων, έχουμε βρεθεί αρκετές φορές να συζητάμε για την
εξάπλωση των χώρων διασκέδασης στην γειτονιά μας. Μεταξύ άλλων μας απασχολεί ο σεβασμός των μαγαζιών στους κατοίκους της γειτονιάς αλλά και οι εργασιακές
συνθήκες που επικρατούν τη στιγμή που η ανάπτυξη “εναλλακτικών διασκεδασουπόλεων” γίνεται με μοναδικό κριτήριο το κέρδος των αφεντικών.

Σε κάθε προσπάθεια που έχει γίνει ενάντια στην καταπάτηση της ποιότητας ζωής μας (πορείες, συλλογικές κουζίνες, δημιουργία του Συλλογικού Χώρου για την
Τροφή) είχαμε στο πλάι μας την συντρόφισσα Δ.Π. η οποία εργαζόταν στη καφετέρια “Βοτανοπωλείο”, στην πλατεία Μερκούρη στα Άνω Πετράλωνα. Οι
συνθήκες εργασίας της συμβάδιζαν με το πνεύμα της εποχής:
  • Μη καταβολή ενσήμων τους πρώτους μήνες Μισά ένσημα για 8ωρη, 9ωρη, 10ωρη, ακόμα και 11ωρη εργασία τους επόμενους μήνες
  • Μη καταβολή υπερωριακού ωρομισθίου και ωρομισθίου αργίας Μη καταβολή επιδομάτων και δώρων
  • Ελαστικότητα στα πόστα και υπερβολικός φόρτος εργασίας (καλούταν να κάνει όλα τα πόστα ταυτόχρονα και να βγάλει δουλειά τριών εργαζομένων)
  • Εξοντωτικά ωράρια (ως και 11 ώρες) χωρίς διάλειμμα για ξεκούραση ή φαγητό (ούτε καν για να πάει τουαλέτα)
  • Ελαστικό ωράριο (ανάλογα με την δουλειά που είχε το μαγαζί, την καλούσαν να έρθει μέχρι και 3 ώρες νωρίτερα, ενημερώνοντάς την μισή ώρα πριν )
  • Αδυναμία διαχείρισης του προσωπικού της χρόνου λόγω του αλλοπρόσαλλου προγράμματος
  • Μη παραχώρηση άδειας εργασίας και αναρρωτικής άδειας
Πριν δύο μήνες και ενώ η Δ.Π. είχε τραυματιστεί στον αυχένα μετά από 11ωρη βάρδια, ο ιδιοκτήτης της καφετέριας ακύρωσε αυθαίρετα την ολιγοήμερη άδεια
που είχαν συμφωνήσει ήδη από τον Ιανουάριο. Όταν η συντρόφισσα διεκδίκησε τα αυτονόητα, η απάντηση του αφεντικού ήταν ο εκβιασμός. Εκδικητικά αφαίρεσε το
όνομά της από το πρόγραμμα για δέκα ημέρες και ουσιαστικά, όταν αυτή επέστρεψε, την κάλεσε να παραιτηθεί αφού “δεν ήταν ικανοποιημένη από τις
συνθήκες εργασίας”... Η Δ.Π. αρνήθηκε να υποκύψει στον εκβιασμό και ακολούθησε η απόλυσή της.

Με την συμπαράσταση των συναδέλφων και συναδελφισσών της από το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων, η Δ.Π. διεκδικεί  να της καταβληθούν όλες οι νόμιμες
αποδοχές της σύμφωνα με το πραγματικό ωράριο και ωρομίσθιο και  όχι σύμφωνα με τα όσα πλασματικά δηλώνει το “αφεντικό” για να βάλει περισσότερα φράγκα
στην τσέπη του. Ως Συλλογικός Χώρος για την Τροφή απαιτούμε να καταβληθούν οι νόμιμες αποδοχές στη Δ.Π. και στεκόμαστε αλληλέγγυα σ' αυτόν τον αγώνα…



Ο ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΣΜΟΣ ΠΟΥΛΑΕΙ, ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΚΙΟΛΑΣ

“Επισφάλεια παντού, σωματεία πουθενά” – Παρέμβαση στη ΓΣ της ΕΣΗΕΑ

Παρέμβαση στη Γενική Συνέλευση της ΕΣΗΕΑ, στο ξενοδοχείο Τιτάνια στο κέντρο της Αθήνας, πραγματοποιήσαμε το πρωί της Τετάρτης (28 Μαΐου), μέλη της Συνέλευσης έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ.

Στο χώρο αναρτήθηκε πανό με τη φράση «Επισφάλεια παντού – Σωματεία πουθενά», ενώ μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα σε παρευρισκόμενους – μέλη της Ένωσης, όπως και, αργότερα, στο κτήριο της ΕΣΗΕΑ επί της Ακαδημίας.
DD2_8365

 

 

DD2_8355
Η παρουσία μας στο χώρο δεν πρόδιδε καμία ψευδαίσθηση για το τί θα βρούμε απέναντί μας: Επαγγελματίες «συνδικαλιστές», πλείστα γηραιά μέλη, καθεστωτικές αντιλήψεις, με ένα περιτύλιγμα δήθεν ελπίδας για τις μεγάλες «αλλαγές» που θα φέρει η «φωτεινή» ηγεσία. Είναι η ίδια ελπίδα για αλλαγές και διεκδικήσεις που εκφράζουν, οι ίδιοι άνθρωποι με άλλες συνθέσεις, τα τελευταία δέκα χρόνια σε ΓΣ στα «Κάραβελ» και στο Σπόρτινγκ: Ένταξη των εργαζομένων στο διαδίκτυο στο Σωματείο, προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων και – εσχάτως – «αγώνας» για υπογραφή νέων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Τα ίδια δηλαδή θέματα που θα συζητιούνται και τα επόμενα χρόνια αν εμείς οι εργαζόμενοι/άνεργοι στο χώρο των ΜΜΕ δεν αποφασίσουμε να πάρουμε στα χέρια μας τις ζωές μας.

 

Αναλυτικότερα, για περισσότερες από τρεις ώρες, σχεδόν το μοναδικό θέμα συζήτησης και αντιπαράθεσης ήταν οι εργαζόμενοι στα sites, η ένταξή τους στο Σωματείο και η γνωστή πλέον αυτοκαταγραφή τους. Ακούστηκαν διάφορες απόψεις (από φοβικές ως προς την ένταξη μέχρι και θετικές επι της αρχής) και τελικά το θέμα τέθηκε σε ψηφοφορία όπου με μόλις τρία “όχι” η Γενική Συνέλευση αποφάσισε να προχωρήσει στη καταγραφή των μη μελών αν και η… περιρρέουσα ατμόσφαιρα κινούνταν στο επίπεδο του “ξέρουμε ότι είναι ένα αδειανό πουκάμισο η ιστορία αλλά ας ξεκινήσει κάτι”!

 

DD2_8393
Ένα ηχητικό ντοκουμέντο με το σοβαρότερο ερώτημα που τέθηκε προς το προεδρείο.

Tο κείμενο που μοιράστηκε κατά την παρέμβαση:

ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΑ ΠΑΝΤΟΥ – ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ
Τι περιμένεις, άραγε, από τους αιρετούς της ΕΣΗΕΑ που πρώτα πραγματοποιούν συναντήσεις με τα αφεντικά σου και μετά σε καλούν σε συνέλευση;

Τι περιμένεις από αυτούς που προκλητικά επικαλούνται “ληγμένες” Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας για την υπογραφή των οποίων “αγωνίζονται” με εθιμικές ανακοινώσεις;

Τι άλλο περιμένεις από ένα “γερασμένο”, παλαιοκομματικό σωματείο που σε δέχεται στις τάξεις του υπό όρους (χρονικές και μισθολογικές προϋποθέσεις απασχόλησης, εξετάσεις, ποινικό μητρώο κ.λπ); Που κλείνει την «πόρτα» σε χιλιάδες εργαζόμενους, και δη εκείνους που δουλεύουν σε συνθήκες εξαιρετικά μεγάλης επισφάλειας, και την ίδια στιγμή διατηρεί ως μέλη εκδότες, διευθυντές, επαγγελματίες λασπολόγους, καρεκλοκένταυρους τσανακογλείφτες, υμνητές της εξαθλίωσης εκατομμυρίων ανθρώπων;

Τι περιμένεις από αυτούς που σε αντιμετωπίζουν ως “εισφορά”, για ένα ταμείο (ΕΤΑΠ-ΜΜΕ/ΕΔΟΕΑΠ) που οι ίδιοι επέτρεψαν να “γδύσουν” ληστρικά οι της Τρόικας σε αγαστή συνεργασία με το εγχώριο κεφάλαιο;

Τι άλλο περιμένεις για να τους γυρίσεις την πλάτη και να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου;

Στα σύγχρονα κάτεργα των ΜΜΕ οι μισθωτοί σκλάβοι βιώνουν την επισφάλεια που κυριαρχεί και ταυτόχρονα βλέπουν τα σωματεία τους να σφυρίζουν συνωμοτικά κι αδιάφορα μπροστά στον ολοκληρωτικό πόλεμο που έχουν κηρύξει τα αφεντικά. Απολύσεις, εργοδοτικοί εκβιασμοί και απειλές, μειώσεις μισθών, καταστρατήγηση ωραρίων, πολύμηνες καθυστερήσεις στις καταβολές των δεδουλευμένων, ανασφάλιστη εργασία. Κι όμως, ακόμα και τώρα, το μότο – “καραμέλα” των εργοδοτικών που εσχάτως υιοθετεί ακόμη και η ΕΣΗΕΑ παραμένει το: “Με τις κινητοποιήσεις και τις απεργίες θα κλείσουμε το μαγαζί”.

Αν παλαιότερα λέγαμε πως η ΕΣΗΕΑ είχε εγκαταλείψει τους εργαζόμενους των ΜΜΕ, έρμαια στα νύχια των αφεντικών, έφτασε η εποχή που πλέον ακόμα και αυτό θεωρείται ξεπερασμένο. Σήμερα, δεν είναι λίγες οι φορές που είτε συγκεκαλυμμένα είτε απροκάλυπτα παίρνει θέση ξεκάθαρα υπέρ της εργοδοσίας συμμετέχοντας στην εκστρατεία εκφοβισμού των εργαζόμενων. Πρόσφατα ήταν το μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ Αγγελική Γυπάκη που σε συνέλευση στον Ελεύθερο Τύπο υποστήριξε ότι “με τις απεργίες έκλεισαν και την ”Απογευματινή”. Αύριο τις ίδιες αθλιότητες θα εκστομίσουν άλλοι, θεσμικοί εκ δεξιών και εξ αριστερών, ανάλογα με το μαγαζί που “κινδυνεύει” και το αφεντικό που κρύβεται από πίσω.

Ποιος, άλλωστε, μπορεί να ξεχάσει την επι διετία στάση της αριστερής ηγεσίας που δε μπόρεσε να υποστηρίξει τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων στα μεγάλα μαγαζιά του κλάδου, ούτε βέβαια να υπερασπιστεί τις Σ.Σ.Ε., φτάνοντας στο σημείο να παροτρύνει εργαζόμενους με ανυποχώρητη αγωνιστική δράση να υπογράψουν τις ατομικές συμβάσεις (βλ ΣΚΑΙ). Και φυσικά δε μπορούμε να λησμονήσουμε την κήρυξη απεργιών μια ημέρα πριν τις Γενικές Απεργίες, διαφοροποιώντας τον κλάδο των Μ.Μ.Ε. από την υπόλοιπη εργατική τάξη. Πάντα χίλιες προφάσεις, χίλιες ντρίπλες και άλλα τόσα εμπόδια και υπόγειες συνεννοήσεις απο ένα σωματείο που θυμίζει νεκρή φύση είτε φοράει μπλέ και πράσινα, είτε ροζ “κοστούμια”!

Με την ανοχή της ΕΣΗΕΑ τα ΜΜΕ, είτε μιλάμε για τα παραδοσιακά είτε για τα sites, έχουν μετατραπεί σε μία γαλέρα όπου άνθρωποι αλυσοδεμένοι και τρομοκρατημένοι από απειλές και εκβιασμούς εργάζονται κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί που και αυτό ακόμα το λαμβάνουν εάν και εφόσον ευαρεστηθεί ο εργοδότης. Οι όποιες σπασμωδικές κινήσεις γίνονται κατά καιρούς δεν είναι τίποτα περισσότερο από απεγνωσμένες προσπάθειες διατήρησης των κεκτημένων. Και όχι βέβαια των εργατικών κεκτημένων αλλά των δικών τους προκειμένου να συνεχίσουν να υπάρχουν και μετά από μερικούς μήνες.

Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως ένα από τα θέματα της ημερήσιας διάταξης της ΓΣ είναι και η… εν ευθέτω χρόνω “αποκατάσταση” των συναδέλφων που εργάζονται στα sites με αυτή την περίφημη πλέον αυτοκαταγραφή. Κίνηση η οποία – αν δεν μιλούσαμε για μία τόσο σοβαρή υπόθεση – θα προκαλούσε άφθονο γέλιο γιατί είναι δεδομένο πως για τους αρτηριοσκληρωτικούς της ΕΣΗΕΑ λέξεις και έννοιες όπως συντάκτης ροής, social media manager, content editor, καταχωρητής, εξωτερικός συνεργάτης με το κομμάτι κλπ, είναι εντελώς άγνωστες και το όψιμο ενδιαφέρον τους δεν πείθει κανέναν. Χαρακτηριστική είναι η φράση του πρώην προέδρου Σόμπολου για “κοπτοραπτούδες” που δεν έχουν θέση στο σωματείο.

Είναι ξεκάθαρο πως δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από ένα τέτοιο σωματείο. Από ένα σωματείο που λειτουργεί και αποφασίζει σε ολιγομελείς συνεδριάσεις, πίσω από πόρτες κλειστές. Όσο αφήνουμε τον καιρό να περνάει χωρίς ουσιαστική αντίδραση είναι δεδομένο πως η επίθεση των αφεντικών θα γίνεται ολοένα και πιο σκληρή. Οι εργαζόμενοι/άνεργοι στα ΜΜΕ έχουμε μια και μόνο επιλογή:  Να γυρίσουμε την πλάτη μας στoν καθεστωτικό συνδικαλισμό και να οργανώσουμε στη βάση του κλάδου την αντεπίθεσή μας. Με πυξίδα την αυτοοργάνωση, την αντιιεραρχία και τις οριζόντιες διαδικάσιες να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας μέσα σε όλους τους χώρους δουλειάς, με ενεργή συμμετοχή και λόγο, με την αλληλεγγύη και τη συλλογική δράση ως ασπίδα απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Να στιγματίσουμε τους “συναδέλφους”, που τάσσονται στο πλευρό των αφεντικών, την ίδια στιγμή, που θα αναπτύσσουμε αντιστάσεις στο προϊόν της εργασίας μας, υπερασπιζόμενοι τη στοιχειώδη δεοντολογία και επαγγελματική αξιοπρέπεια.

Το δικό μας πρόταγμα είναι ο μαχητικός συνδικαλισμός από τα κάτω, ένα πραγματικό σωματείο, χωρίς αποκλεισμούς και συντεχνιακές λογικές, που θα τείνει το χέρι του και στην υπόλοιπη εργατική τάξη, που θα απαντήσει στην επίθεση των αφεντικών με βάση το κοινό ταξικό συμφέρον και όχι το συμφέρον των ιδιοκτητών και της δημοσιογραφικής κουστωδίας τους.

Απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τον καθεστωτικό συνδικαλισμό απαντάμε με
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΠΟΙΗΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

 

episfaleia pantou-page-001 episfaleia pantou-page-002

[Κυρ.1/6, 12.00, γραφεία ΣΥΒΧΑ] συζήτηση εργαζομένων από τον κλάδο του εμπορίου

“ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΌ ΔΡΆΣΗΣ”: ΚΆΛΕΣΜΑ ΣΕ
ΣΥΖΉΤΗΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΈΝΩΝ ΑΠΌ ΤΟΝ ΚΛΆΔΟ ΤΟΥ
ΕΜΠΟΡΊΟΥ: ΚΥΡΙΑΚΉ 1 ΙΟΎΝΗ ΣΤΙΣ 12 ΤΟ
ΜΕΣΗΜΈΡΙ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΊΑ ΤΟΥ ΣΥΒΧΑ
 
[ΕΠΌΜΕΝΗ ΣΥΝΈΛΕΥΣΗ "ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΎ
ΔΡΆΣΗΣ": ΤΡ.10/6, 7ΜΜ, ΓΡΑΦΕΊΑ ΣΥΒΧΑ]  
 
  [1] [2]
  Κυρ1Ιούνη@ΣΥΒΧΑ
 
ΚΆΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΖΉΤΗΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΈΝΩΝ ΑΠΌ
ΤΟΝ ΚΛΆΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΊΟΥ:  ΚΥΡΙΑΚΉ 1 ΙΟΎΝΗ
ΣΤΙΣ 12 ΤΟ ΜΕΣΗΜΈΡΙ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΊΑ ΤΟΥ
ΣΥΛΛΌΓΟΥ ΥΠΑΛΛΉΛΩΝ ΒΙΒΛΊΟΥ ΧΆΡΤΟΥ
ΑΤΤΙΚΉΣ (ΛΌΝΤΟΥ 6, ΕΞΆΡΧΕΙΑ)
 
ΣΥΝΑΔΈΛΦΙΣΣΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΆΔΕΛΦΟΙ,
 
Οι δύο πρόσφατες Κυριακές κατά τις
οποίες επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί ο
νόμος για την κυριακάτικη λειτουργία
των καταστημάτων (Κυριακή 13 Απρίλη &
Κυριακή 4 Μάη) υπήρξαν δυο ημέρες μάχης
για τη ζωή, την αξιοπρέπεια και τα
εργατικά συμφέροντά μας. Μιας κρίσιμης
μάχης του συνολικού αγώνα μας στους
χώρους δουλειάς μας, στις γειτονιές μας
και παντού ενάντια στις επιταγές ξένου
και ντόπιου κεφαλαίου και των
πολιτικών εκπροσώπων του. Μια μάχη την
οποία ως «συντονιστικό δράσης ενάντια
στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας
και τα “απελευθερωμένα” ωράρια»
θεωρούμε ότι σε μεγάλο βαθμό την
κερδίσαμε! Ωστόσο, πάρα πολλά είναι
ακόμα να γίνουν, ώστε να μιλάμε με όρους
νίκης σε έναν ανελέητο και πολυμέτωπο
πόλεμο που μας έχουν κηρύξει.
 
Την ΚΥΡΙΑΚΉ 13 ΑΠΡΊΛΗ προχωρήσαμε σε
περιφρούρηση της απεργίας μας σε ένα
μεγάλο τμήμα του πεζόδρομου της Ερμού,
στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα προς κάθε
κατεύθυνση για το πώς εννοούμε το ΠΟΤΕ
ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ και ότι είμαστε
αποφασισμένοι να αγωνιστούμε
πραγματικά για να το κάνουμε πράξη. Κι
αυτό ήταν, όπως φαίνεται, επαρκής λόγος
για να δοθεί εντολή στα ΜΑΤ να μας
επιτεθούν για να πετύχουν την εκδίωξή
μας. Η επίθεση όμως που δεχθήκαμε με
σπρωξίματα, γκλοπιές και δακρυγόνα
αντιμετωπίστηκε με σθεναρή αντίσταση
από την πλευρά μας. Κι έτσι παραμείναμε
για κάποια ώρα ακόμα στην Ερμού
κάνοντας στη συνέχεια μια μεγάλη
πορεία που περνώντας μπροστά από τα
υπόλοιπα εμπορικά καταστήματα
ολοκληρώθηκε στην πλ. Μοναστηρακίου.
Ήταν μια μαζικότατη και αρκετά καλά
συντονισμένη κινητοποίηση, ενώ έγινε
και θερμά αποδεκτή από τη μεγάλη
πλειοψηφία των συναδέλφων στα
καταστήματα.
 
Η ΚΥΡΙΑΚΉ 4 ΜΆΗ βρήκε το «Συντονιστικό
δράσης» και πάλι από νωρίς το πρωί σε
μαζικές και δυναμικές απεργιακές
περιφρουρήσεις και παρεμβάσεις σε
καταστήματα τόσο στο κέντρο (επί της
Σταδίου αυτή τη φορά) όσο και στο
Περιστέρι, στην Κυψέλη, στο Παγκράτι,
στην Καισαριανή, στου Ζωγράφου, στην
Ηλιούπολη και σε άλλες γειτονιές. Κατά
το μεσημέρι συμμετείχαμε όλοι μαζί σε
μια δυναμική διαδήλωση σε
Πανεπιστημίου, Αιόλου κι Ερμού.
 
Στις κινητοποιήσεις μας κατά τις δυο
αυτές ημέρες έρχεται να προστεθεί μια
σειρά πολύμηνων παρεμβάσεων σε μεγάλα
και μικρότερα εμπορικά καταστήματα και
σουπερ μάρκετ τόσο στο κέντρο της
Αθήνας όσο και σε διάφορες γειτονιές
της Αττικής, με μοίρασμα κειμένων σε
εργαζόμενους και καταναλωτικό κοινό,
άνοιγμα συζητήσεων μέσα κι έξω από τους
χώρους δουλειάς, με συγκεντρώσεις,
εκδηλώσεις κι αφισοκολλήσεις.
 
Το «συντονιστικό δράσης» αποτελεί μια
συνεχής διεργασία οργανωμένου από τα
κάτω και συντονι-σμένου με οριζόντιες
διαδικασίες αγώνα, όπου διάφορες
συλλογικότητες (εργατικά σωματεία τόσο
από τον κλάδο του εμπορίου όσο κι από
άλλους κλάδους, συλλογικότητες
εργαζομένων κι ανέργων, συνελεύσεις
γειτονιάς, διάφορες συλλογικότητες του
ταξικού και κοινωνικού κινήματος)
συμμετέχουν ισότιμα, ανταλλάσουν
σκεπτικά κι εμπειρίες αγώνα και
συντονίζουν τη δράση τους.
 
Για όλους εμάς είναι ξεκάθαρο ότι για
να πετύχουν οι όποιοι αγώνες μας ΠΡΈΠΕΙ
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΎΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΎΜΕ
ΣΤΗΡΙΖΌΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ ΔΙΚΈΣ ΜΑΣ ΠΛΆΤΕΣ και
όχι προσδοκώντας ότι κάποιες
συνδικαλιστικές ηγεσίες θα τους δώσουν
για λογαριασμό μας.
 
Επίσης, με τις όποιες δυνάμεις μας θα
βρισκόμαστε ΑΠΈΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΟΔΌΤΕΣ
που θα επιχειρήσουν να πειράξουν ή να
ασκήσουν κάθε είδους τρομοκρατία προς
απεργούς κι εργαζόμενους που με τον
όποιο τρόπο αντιστέκονται.
 
Μπροστά μας είναι η ΚΥΡΙΑΚΉ 20 ΙΟΎΛΗ,
οπότε και θα ανοίξουν και πάλι τα
μαγαζιά, καθώς και το ΣΧΈΔΙΟ ΕΠΈΚΤΑΣΗΣ
ΤΟΥ ΜΈΤΡΟΥ ΓΙΑ ΌΛΕΣ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΈΣ.
 
Ο ΑΓΏΝΑΣ ΕΝΆΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΆΡΓΗΣΗ ΤΗΣ
ΚΥΡΙΑΚΆΤΙΚΗΣ ΑΡΓΊΑΣ, ΌΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ
ΣΎΝΟΛΟ ΤΗΣ ΕΠΊΘΕΣΗΣ ΠΟΥ ΔΕΧΌΜΑΣΤΕ ΩΣ
ΕΡΓΑΖΌΜΕΝΟΙ, ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ.
 
Να αντιληφθούμε τη δύναμη που έχουμε
στα χέρια μας, να διατρανώσουμε τα
δίκαια αγωνιστικά μας προτάγματα, να
ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να
συντονίσουμε τη δράση μας. Μέσα σε κάθε
χώρο δουλειάς συζητάμε για τα
εργασιακά προβλήματά μας, σπάμε το
κλίμα του φόβου και του μεταξύ μας
ανταγωνισμού που μας επιβάλλουν,
δημιουργούμε δεσμούς αλληλεγγύης και
οργανώνουμε τη συλλογική αντίστασή
μας.
 
Μας έχουν τρελάνει με τις ανάγκες της
αγοράς, των επιχειρήσεων και τα κέρδη
τους. ΉΡΘΕ Η ΏΡΑ ΝΑ ΜΙΛΉΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΊΣ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΚΈΣ ΜΑΣ ΕΡΓΑΤΙΚΈΣ ΑΝΆΓΚΕΣ ΚΑΙ
ΤΙΣ ΖΩΈΣ ΜΑΣ.
 
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΌ ΔΡΆΣΗΣ ΕΝΆΝΤΙΑ ΣΤΗΝ
ΚΑΤΆΡΓΗΣΗ
  ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΆΤΙΚΗΣ ΑΡΓΊΑΣ ΚΑΙ ΤΑ
“ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΈΝΑ” ΩΡΆΡΙΑ
 
επικοινωνία: syntonistiko_drasis@espiv.net
 
Links:
------
[1] 
http://bookworker.files.wordpress.com/2014/05/afisa_synt_drasis_28_5_14.jpg
[2] 
http://bookworker.files.wordpress.com/2014/05/afisa_synt_drasis_1_6_14.jpg

ΣΜΕΔ : Στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι ξένοι…Συγκέντρωση διαμαρτυρίας Σάββατο 31 Μαΐου, 12 μ.μ.


Συγκέντρωση διαμαρτυρίας
Σταθμός ΗΣΑΠ Μαρούσι
Σάββατο 31 Μαΐου, 12 μ.μ.

Ο οικονομικός εξαναγκασμός είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της καπιταλιστικής κοινωνίας: ή δουλεύεις ή εξοβελίζεσαι στο περιθώριο και πεθαίνεις από την πείνα και την ανέχεια. Αυτή η καθημερινή διάχυτη βία συχνά παίρνει και τη μορφή της άμεσης φυσικής βίας, κυρίως ενάντια στα πιο υποτιμημένα κομμάτια της εργατικής τάξης: τους μετανάστες. Όταν οι μετανάστες εργάτες γης στη Μανωλάδα ζήτησαν τα δεδουλευμένα τους, τα αφεντικά απάντησαν με σφαίρες. Όταν ο μετανάστης εργάτης που δούλευε σε φούρνο στη Σαλαμίνα ζήτησε τα δεδουλευμένα του, τα αφεντικά, αφού τον βασάνισαν, τον έδεσαν με αλυσίδες σε μια κολόνα και ευχήθηκαν να ψοφήσει σαν το σκυλί.

Η πιο πρόσφατη ιστορία διαδραματίζεται σε ένα από τα πολλά κάτεργα της βιομηχανίας του επισιτισμού, το μαγαζί SCHERZO στο Μαρούσι. Αντιγράφουμε από κείμενο τουΣωματείου Σερβιτόρων, Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού: «Συνάδελφος, μετανάστης, μέλος του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών επαγγελμάτων του κλάδου του Επισιτισμού, εργαζόταν στο μαγαζί SCHERZO στο Μαρούσι, οδός Βορέα 8, για περίπου πέντε μήνες έως και 12 ώρες την ημέρα, 30 ημέρες το μήνα, για 10 ευρώ την ημέρα. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, του χρωστούσαν και δεδουλευμένα. Κατά τη διάρκεια αποπληρωμής κάποιων χρωστούμενων ο συνάδελφος ξυλοκοπήθηκε από το αφεντικό, Δημήτρη Τυρολόγο, ο οποίος επίσης του πήρε την τσάντα που περιείχε προσωπικά έγγραφα και χρήματα, με αποτέλεσμα ο συνάδελφος να παραμείνει 3 ημέρες στο νοσοκομείο. Παρ’ όλη την αγριότητα της εργασιακής του καθημερινότητας, ο συνάδελφος κινήθηκε από την αρχή με καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας. Μετά τον ξυλοδαρμό του διεκδίκησε και συνεχίζει να διεκδικεί την αξιοπρέπεια του να είναι κανείς εργάτης απευθυνόμενος σε αλληλέγγυους κοινωνικούς χώρους και το σωματείο». Έκτοτε έχουν γίνει πολλές δράσεις και παρεμβάσεις στο μαγαζί από το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων μαζί με άλλες συλλογικότητες και αλληλέγγυους. Στις 17 Μαΐου, κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας παρέμβασης ο εργοδότης άρχισε να πυροβολεί με καραμπίνα στο πίσω μέρος του μαγαζιού (!), συνελήφθη και αφέθηκε ελεύθερος την επόμενη κιόλας μέρα…
Οι ξυλοδαρμοί, οι αλυσίδες και οι καραμπίνες δεν είναι έργο κάποιων «διαταραγμένων» αφεντικών. Η πολιτική διαχείρισης της μετανάστευσης στην Ευρώπη-φρούριο και η αυστηρή εφαρμογή της στην Ελλάδα οπλίζει τα αφεντικά. Σε μια χώρα όπου η ντόπια εργατική τάξη πρέπει να αποδεχτεί τη γενικευμένη απαξίωση της ζωής της μέσω της βίαιης εσωτερικής υποτίμησης, της λεηλασίας και του αυταρχισμού, αυτοί που πρέπει να χτυπηθούν πρώτα είναι οι μετανάστες: αυτοί θα γίνουν οι αποδιοπομπαίοι τράγοι της ντόπιας εξαθλίωσης και απανθρωπιάς, αυτοί θα φυλακιστούν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και θα σέρνονται ξυπόλητοι στα δικαστήρια όταν εξεγείρονται, αυτοί θα μαχαιρώνονται από τους φασίστες, αυτοί θα ξυλοκοπούνται από αφεντικά και μπράβους όταν ζητούν τα δεδουλευμένα τους, αυτοί και τα παιδιά τους θα πνίγονται στο Αιγαίο υπό το βλέμμα ή και τις κλωτσιές των λιμενικών. Αυτοί πρέπει να εξαθλιωθούν πρώτοι για να ολοκληρωθεί όσο γίνεται πιο ομαλά η εξαθλίωση ολόκληρης της τάξης μας. Όμως όσους διαχωρισμούς κι αν προσπαθούν να επιβάλουν κράτος και κεφάλαιο, ντόπιοι και μετανάστες είμαστε αδιάρρηκτα δεμένοι – και αυτή είναι η δύναμή μας.
Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών 
ενάντια στη βία κράτους και αφεντικών, ενάντια στις αλυσίδες της καθημερινής μιζέριας, ενάντια στις κάνες που στοχεύουν τη ζωή που θέλουμε να ζήσουμε
SMED-logo-smaller-2