Ο μόνος δρόμος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης είναι οι αδιαμεσολάβητοι κοινωνικοί αγώνες
ΜΑΥΡΟΚΟΚΚΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
«Εμείς είμαστε εκείνοι που χτίσαμε τα παλάτια και τις πόλεις στην Ισπανία, στην Αμερική και σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Εμείς οι εργάτες μπορούμε να χτίσουμε καινούργια στη θέση τους, καινούργια και καλύτερα. Δεν φοβόμαστε τα συντρίμμια. Τη γη εμείς θα την κληρονομήσουμε, γι’ αυτό δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Ας κάνει η αστική τάξη τον κόσμο της κομμάτια προτού αποχωρήσει από τη σκηνή της ιστορίας.»
Buenaventura Durruti
Καμία αυταπάτη για τον εξωραϊσμό του συστήματος
Αγώνας για την κοινωνική επανάσταση την αναρχία και τον κομμουνισμό
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ Παρασκευή 1 Μάη 11πμ Μουσείο
Συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική και ταξική χειραφέτηση
1η Μάη 1886: οι εξεγερμένοι εργάτες στο Σικάγο αγωνίζονται όχι μόνο για την κατάκτηση του οκταώρου αλλά και για την κατάργηση του συστήματος της μισθωτής σκλαβιάς.
1η Μάη 2015: το κεφάλαιο και το κράτος εξαπολύουν ολομέτωπη επίθεση στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα και μέσω των χειραγωγών συνοδοιπόρων τους (κόμματα, συνδικαλιστική γραφειοκρατία) επιχειρούν να επιβάλουν την κοινωνική και ταξική ειρήνη.
…ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Το αποτέλεσμα των περασμένων εκλογών και η νέα διαχείριση της κρατικής εξουσίας από τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αναδιαμορφώνει τους κοινωνικo-πολιτικούς συσχετισμούς στον ελλαδικό χώρο, κάτω από το μανδύα της οικονομικής αστάθειας και των ενδοκυριαρχικών ανταγωνισμών σε παγκόσμιο επίπεδο. Η νέα κυβέρνηση πλέον, η συνεργασία αριστερών και εθνικιστο-ψεκασμένων, καλείται να διαπραγματευτεί τους νέους όρους εκμετάλλευσης, επιχειρώντας να φορέσει ένα ανθρώπινο προσωπείο στο καπιταλισμό διαμορφώνοντας παράλληλα τη κοινή αντιμνημονιακή ιδέα που τους χωράει όλους. Όπως κάθε εξουσία άλλωστε που επιδιώκει να εδραιώσει τη θέση της οφείλει να διατηρεί τις ισορροπίες μέσα στο κοινωνικό ιστό. Έτσι πρέπει να καλυφθεί κάθε πλευρά από το ρευστό ανομοιογενές σώμα που ανέθεσε τη διαχείριση των ζώων του ’’για πρώτη φορά αριστερά’’. Από τη μία λοιπόν διαμορφώνεται μια κοινή γνώμη όπου όλα τα δεινά χρεώνονται στους “κακούς Γερμανούς’’ και το μνημόνιο, και από την άλλη παζαρεύονται ελπίδες για μια φαινομενικά ανθρωπιστική διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, δηλαδή της σταδιακής επαναφοράς του καρότου μπροστά από το μαστίγιο. Με αυτό τον τρόπο η νέα κυβέρνηση επιχειρεί να εξασφαλίσει τη κοινωνική και διαταξική ειρήνη, να αποσυμπιέσει τη κοινωνική βάση και να νομιμοποιήσει ηθικά το θεσμικό υπάρχον.
Το παρεμβατικό μοντέλο διακυβέρνησης που επικαλούταν ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να πνίγεται μέσα στις αντιφάσεις του. Μια σοσιαλδημοκρατική διαχείριση όχι μόνο υποτάσσεται στους νόμους της ελεύθερης αγοράς και στο δυσμενές περιβάλλον της Ε.Ε, αλλά μετατρέπεται και σε σοσιαλφιλελεύθερη αφού για να γυρίσουν τα γρανάζια στο σύστημα της εκμετάλλευσης, που το ίδιο φυσικά μένει στο απυρόβλητο, προέχει η βιωσιμότητα των ελληνικών τραπεζών και η κερδοφορία του ελληνικού κεφαλαίου. Η πιθανή λήψη φαινομενικών μέτρων ανακούφισης για τους από κάτω της κοινωνίας δε αποτελεί παρά την τήρηση των προσχημάτων. Μη ξεχνάμε ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση που αποκαλείται και αριστερή ούτε αμφισβήτησε, ούτε ήρθε σε ρήξη με βασικούς πυλώνες της παγκόσμιας κυριαρχίας και του καπιταλισμού, όπως η Ε.Ε και το ΝΑΤΟ. Άλλωστε από τις πρώτες μέρες διακυβέρνησης δόθηκαν και οι αντίστοιχες εγγυήσεις, όπως αυτή για τη συνέχιση της στρατιωτικής συνεργασίας της Ελλάδας με το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ.
Αυτό που επίσης έχει ενδιαφέρον να τονιστεί, είναι η αξιοποίηση από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ τεχνο-επιστημονικού δυναμικού στις αντίστοιχες κυβερνητικές θέσεις. Σκοπός είναι ο εξορθολογισμός της κρατικής εξουσίας και η αναδίπλωσή της σε ένα καινοτόμο και προοδευτικό μηχανισμό. Συνεπώς, ακούμε τους εξουσιαστές να διακηρύττουν πιο ανθρώπινες φυλακές, άμβλυνση του χάσματος αστυνομίας και πολιτών, κέντρα φιλοξενίας μεταναστών, εξορύξεις χρυσού με σεβασμό στο περιβάλλον κ.α. Δηλαδή εναλλακτικούς όρους εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Επιπλέον στον κοινωνικό τομέα, διαφορετική μορφή φαίνεται να παίρνει η καταστολή των κοινωνικο-ταξικών αγώνων. Το βήμα για τη θεσμική έκφραση ή και υιοθέτηση των κινηματικών προταγμάτων ίσως αποτελέσει το βασικό όπλο του κράτους για την αφομοίωση των αντιστεκόμενων. Οι υπόλοιποι αγώνες θα επιχειρείται να απομονώνονται με τελική επιδίωξη την εξασθένισή τους, και όσοι αποκλίνουν από τα δοσμένα θεσμικά πλαίσια αγώνα και εξεγείρονται, θα έχουν να κάνουν με τη συκοφάντηση και ωμή καταστολή όπως την έχουμε γνωρίσει.
Από τη δικιά μας πλευρά γίνεται σαφές ότι δε μπορεί να υπάρξει ευνοϊκότερη εκμετάλλευση παρά μόνο η κατάργησή της, η αλλοτρίωση, η ερμηνεία της ζωής με οικονομικούς όρους, η ασφυξία σε ένα αστικό περιβάλλον και η λεηλασία της φύσης, οι φυλακές και ο κάθε καταναγκασμός που γεννάει η εξουσία, δε μπορεί να αποκτήσει κανένα απελευθερωτικό πρόσημο παρά μόνο να καταστραφεί.
Μέσα από την πιο ολοκληρωμένη εφαρμογή των αρχών της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης, της συλλογικότητας και της ελεύθερης ανάπτυξης των δυνατοτήτων του καθενός. Κόντρα σε κάθε μορφή εξουσίας, συγκεντρωτισμού και ιεραρχίας, να οικοδομήσουμε έναν νέο κόσμο που θα απαντά στις κοινωνικές ανάγκες με μια διαφορετική μορφή οργάνωσης καθιστώντας το διαμεσολαβητικό ρόλο του κράτους σε αχρηστία, καταδεικνύοντας παράλληλα το ρόλο του ως δύναμη κατοχής της κοινωνίας. Να θέσουμε στο επίκεντρο τις ανθρώπινες σχέσεις και την αρμονική συνύπαρξη με το φυσικό περιβάλλον και όχι το κέρδος. Να δείξουμε σε όλο τον κόσμο ότι η κοινωνία είμαστε ικανοί να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας και ότι δεν χρειαζόμαστε κανένα αρχηγό, ηγέτη, κηδεμόνα.
Αντιστεκόμενοι σε όλα τα μέτωπα και με όλα τα μέσα στους εχθρούς της ελευθερίας αρνούμαστε να κάνουμε έστω ένα βήμα πίσω από την υπόθεση της παγκόσμιας κοινωνικής απελευθέρωσης που μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μέσα από ένα πολύμορφο διεθνές επαναστατικό κίνημα, το οποίο θα πρέπει να βοηθήσουμε Όλοι να προχωρήσει, κατά τόπους και ως τη γενική επικράτηση του.
Η ιστορία δε θα μας περιμένει και δρόμος για την κατάκτησή της δεν ανακόπτεται, όλα συνεχίζονται…
129 χρόνια μετά το πρόταγμα των εργαζομένων παραμένει ίδιο και σύγχρονο!
Τότε, οι εργάτες αποφάσισαν να αντιδράσουν με απεργιακές κινητοποιήσεις με βασικά αιτήματα την καθιέρωση του 8ώρου και τη διεκδίκηση καλύτερων εργασιακών συνθηκών. Την περίοδο εκείνη το εργασιακό πλαίσιο ήταν ανύπαρκτο και οι εργοδότες απασχολούσαν το προσωπικό ακόμη και τις Κυριακές. Η εξέγερση των εργατών του Σικάγο νίκησε , οι απαιτήσεις των εργαζομένων έγιναν δεκτές και άρχισαν να ισχύουν, αποδεικνύοντας ότι τίποτε δε χαρίζεται, όλα κερδίζονται με αγώνες και σύγκρουση.
Σήμερα, το κεφάλαιο , το κράτος και οι συνέταιροι τους ζητούν να συνεχίσουμε την υποταγή μας στις απαιτήσεις τους. Καθιέρωσαν την ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας τις απολύσεις, τους απλήρωτους εργαζόμενους, τους μισθούς πείνας, την φτώχεια, την «μαύρη» εργασία, την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, την «εθελοντική» εργασία, και τελικά ένα μεγάλο σύνολο των εργαζομένων να είναι οι ανασφάλιστοι και οι άνεργοι.
Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να ελπίζουν βοήθεια από καμιά εξωτερική πηγή στον αγώνα τους ενάντια στο τωρινό σύστημα, πρέπει να πετύχουν ξανά , τα μέχρι πρότινος δεδομένα εργασιακά δικαιώματα τους, μόνο με τις δικές τους προσπάθειες. Δεν τρέφουμε αυταπάτες για την δήθεν αλλαγή προς το καλύτερο, με την παρούσα «αριστερή» κυβέρνηση, καμία κυβέρνηση δεν χαρίζει τίποτε αν δεν κερδίσει τα ανάλογα ανταλλάγματα.
Απέναντι σε όλα αυτά πρέπει να υψώσουμε ξανά την γροθιά μας και να ανατρέψουμε το σύστημα αυτό, που είναι άδικο, παράλογο και καταστροφικό. Όσοι υποφέρουμε και δεν θέλουμε να είναι είμαστε υπεύθυνοι για τη διαιώνιση του, πρέπει να αγωνιστούμε για την καταστροφή του με όλα τα μέσα και με όλες μας τις δυνάμεις. Για την αξιοπρέπεια μας!.
Το πρόταγμα των εργατών του Σικάγο ήταν ο αγώνας και η σημερινή Εργατική Πρωτομαγιά, δεν είναι μέρα μνήμης αλλά κάλεσμα για διαρκή αγώνα. Άλλωστε το ιστορικό προοίμιο του καταστατικού των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου 110 χρόνια τώρα συνεχίζει να υπενθυμίζει ότι: Η εργατική τάξη και τα αφεντικά δεν έχουν τίποτα το κοινό.!
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΔΥΝΑΤΟ – ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ!
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ για την κινητοποίηση της ΠΑΡ. 24/4 στη ΜΚΟ “Ασπίδα του Δαυίδ”
Παρασκευή 24/4 πραγματοποιήθηκε κινητοποίηση στη ΜΚΟ “Ασπίδα του Δαυίδ”. Στην κινητοποίηση συμμετείχαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στη ΜΚΟ, το Σωματείο Εργαζομένων σε Μονάδες – Ιδρύματα – Σχολεία Ειδικής Αγωγής και η Εργατική Λέσχη Ν. Σμύρνης. Η εργοδοσία συνέχισε τις προκλήσεις. Σε όλους τους τόνους δήλωνε ότι δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και κανέναν – ούτε τους εργαζόμενους και τις κινητοποιήσεις τους – ούτε την Επιθεώρηση Εργασίας, ούτε το υπουργείο και την κάθε κυβέρνηση. Φρόντισε μάλιστα διακριτικά να να μας ενημερώσει για τις σχέσεις που διατηρεί με όλα τα κόμματα αλλά και με τη Χρυσή Αυγή.
Άμεση ήταν η αντίδραση των εργαζόμενων, του Σωματείου και της Λέσχης: Κατήγγειλαν τις νέες απειλές της εργοδοσίας και της ξεκαθάρισαν ότι οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν, μέχρι να δικαιωθούν οι εργαζόμενοι στη ΜΚΟ. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας και θα ακολουθήσει καταγγελία και στο Υπουργείο Υγείας. Η ευθύνη τώρα βρίσκεται και στα χέρια της κυβέρνησης! Άμεσα θα πρέπει να ληφθούν όλα τα μέτρα, προκειμένου να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των εργαζομένων. Κάθε μέρα καθυστέρησης, κάθε πρόφαση για να διατηρείται αυτό το καθεστώς ασυδοσίας προς την εργοδοσία είναι απαράδεκτη. Μόνος δρόμος η αγωνιστική κινητοποίηση και καταγγελία κάθε τέτοιου περιστατικού, κάθε αυθαιρεσίας κάθε καταπάτησης των δικαιωμάτων μας!
ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ!
ATTACK στην ανεργία και την επισφάλεια
attack.org.gr
Καταγγελία εργαζομένων
Είμαστε μια ομάδα εργαζόμενων που δουλεύουμε σε μία Μ.Κ.Ο. ειδικής αγωγής με παιδιά με αυτισμό που λέγεται «Ασπίδα του Δαυίδ», το οποίο εδρεύει στον Υμηττό, Μελιτίνης 8 και Ελευθερωτών 27, με εκπρόσωπό του την κυρία Δελεφέ Λυγερή. Τους τελευταίους τέσσερις μήνες εκτυλίχθηκαν συγκεκριμένα γεγονότα τα οποία μας ώθησαν να αναζητήσουμε πληροφορίες για την ορθή λειτουργία του κέντρου. Μέρα με την μέρα υποπτευόμαστε όλο και περισσότερα για την ορθή λειτουργία και την οικονομική διαχείριση του φορέα. Ενώ ταυτόχρονα, η διοίκηση δεν παρέχει επίσημα έγγραφα προς διάψευση των αμφιβολιών μας. Παράλληλα, ασκείται έντονη πίεση στους εργαζομένους, με σκοπό να υιοθετήσουμε παράνομες πρακτικές.
Πιο συγκεκριμένα, η εκπρόσωπος ξεκίνησε ανακοινώνοντας μας αλλαγή συμβάσεων από αορίστου χρόνου πλήρους απασχόλησης σε ορισμένου χρόνου μερικής απασχόλησης, παρ’ αυτά οι ώρες εργασίας μας θα παρέμεναν σταθερές (8ωρο) και θα μας έκλεβε τα μισά ένσημα του Ι.Κ.Α. Αρνηθήκαμε, παρ’ όλες τις δυσβάσταχτες απειλές για μείωση του προσωπικού. Μια εβδομάδα αργότερα, προσπάθησε να μας επιβάλλει (ξανά με έντονες απειλές) πάλι τις ίδιες συμβάσεις, αλλά αυτή τη φορά αορίστου χρόνου. Τότε πραγματοποιήθηκαν απολύσεις τριών ατόμων και οι πιέσεις συνεχίστηκαν προσπαθώντας να μας επιβάλλει την υπογραφή υπεύθυνων δηλώσεων, στις οποίες θα δηλώνουμε ότι αιτούμεθα άδειες άνευ αποδοχών, για προσωπικούς λόγους, παρόλο που παρείχαμε πλήρη εργασία, με σκοπό να καταβάλει λιγότερες εισφορές στο Ι.Κ.Α.
Παράλληλα εργαζόμενοι εργάστηκαν βραδινά ωράρια, αργίες και Κυριακές χωρίς να πληρωθούν τα παραπάνω χρήματα που δικαιούνται.
Το κύκλωμα βιντεοσκόπησης το οποίο σκοπό έχει την ασφάλεια εργαζόμενων και ωφελούμενων χρησιμοποιήθηκε ως μέσο τρομοκράτησης, χειραγώγησης και καταπάτησης των προσωπικών μας δεδομένων.
Ταυτόχρονα τρεις εθελοντές αύξησαν σε 22,5 τις ώρες τις εβδομαδιαίας εθελοντικής τους εργασίας, σεβαστό ποσοστό ωρών θεραπευτικής παρέμβασης ωφελούμενων. Το παραπάνω συνέβη μετά από άρνηση των γονέων να καταβάλουν περισσότερα δίδακτρα.
Τέλη Μαρτίου- αρχές Απριλίου απέλυσε ακόμη δύο εργαζόμενους και συνέχισε να πιέζει για μείωση δεδουλευμένων και ενσήμων. Πάλι υπό την χρήση απειλών, συνέχισε την πίεση για αλλαγή συμβάσεων όλων των εργαζομένων από πλήρους απασχόλησης σε μερικής ή παραίτησης όλων των εργαζομένων και συνέχιση εργασίας στον φορέα υπό την μορφή εξωτερικής συνεργασίας (Ο.Α.Ε.Ε.). Εναλλακτική λύση της εκπροσώπου στα παραπάνω ήταν να αποφασίσουμε εμείς ως εργαζόμενοι, ποιοι δύο εργαζόμενοι θα απολυθούν. Αν και ουσιαστικά η ίδια είχε ήδη κάνει φανερές τις προθέσεις της, αφού στο θεραπευτικό πρόγραμμα απουσίαζαν δύο εργαζόμενοι.
Στις 21/4 παρουσιάζει το χαρτί της απόλυσης σε μια εργαζόμενη λογοθεραπεύτρια και λίγες ώρες αργότερα προτείνει στους εθελοντές αμοιβή χωρίς πρόσληψη ή τερματισμό της εθελοντικής τους εργασίας. Στις 23/4 απολύει και τον δεύτερο λογοθεραπευτή, με αποτέλεσμα το κέντρο να μείνει χωρίς υπηρεσίες λογοθεραπείας. Στις 24/4 απολύει και τον μοναδικό φυσικοθεραπευτή. Συνολικά έχουν απολυθεί 3 ψυχολόγοι, 2 λογοθεραπευτές και ένας φυσικοθεραπευτής τους τελευταίους 2 μήνες.
Συνάμα ο φορέας έχει κέντρα και εκτός Αθήνας (Βόλο, Χαλκίδα και Χανιά) με ασαφές πλαίσιο αδειοδότησης τους.
Στην κινητοποίηση που έγινε στην Ασπίδα την Παρασκευή 24/4 η κυρία Δελεφέ ομολόγησε δημόσια ότι ο φορέας δεν έχει άδεια λειτουργίας κι ότι συνεχίζει την εξάπλωση του και σε άλλα γεωγραφικά διαμερίσματα, όπως τα Εξαμίλια Κορινθίας, έχοντας δώσει μέχρι τώρα 350 χιλιάδες ευρώ από ίδια κονδύλια, τα οποία δε δίνει για τους μισθούς των εργαζόμενων. Παράλληλα, στις κατηγορίες μας για τρομοκρατία στο χώρο εργασίας υπερασπίστηκε δημόσια τη δήλωση της σε εσωτερικό μέηλ ότι «όποιο κόμμα και να κυβερνήσει -από την άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά (ενδεικτικά η αδερφή της μητέρας του Μιχαλολιάκου είναι ενοικιάστρια του γιου μου) ο φορέας ανεβαίνει συνεχώς και κερδίζει δρασκελιές έδαφος στο αύριο που θα δημιουργηθεί».
Βιώνοντας την αγωνία και την ένταση στο εργασιακό μας περιβάλλον καθημερινά, ζητάμε στήριξη, από εργαζόμενους, ανέργους, σωματεία, γονείς ατόμων με ειδικές ανάγκες και επιτροπές πόλης που κινούνται σε αγωνιστική κατεύθυνση με στόχο:
1. Την επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων μας.
2. Να μην γίνει νέα απόλυση.
3. Τερματισμός του καθεστώτος τρομοκρατίας τόσο σε γονείς όσο και σε εργαζόμενους.
4. Απαιτούμε να έχουμε πλήρη εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
5. Να σταματήσουν οι γονείς να πληρώνουν δίδακτρα έτσι ώστε τα ωφελούμενα παιδιά που σταμάτησαν λόγω αύξησης των διδάκτρων να επανέλθουν στο θεραπευτικό πρόγραμμα.
Θέλουμε να παρέχουμε στους ωφελούμενους θεραπεία υψηλών προδιαγραφών χωρίς υποβάθμιση του έργου μας και παρεμβάσεις.
Εμείς δεν θέλουμε να κλείσει ο φορέας αντίθετα θέλουμε να βελτιωθεί η λειτουργία του για να μπορούν τα παιδιά και οι οικογένειές τους να λαμβάνουν τις υπηρεσίες που δικαιούνται.
Οι εργαζόμενοι (ακολουθούν οι υπογραφές 15 εργαζόμενων)
Καταγγελία της Αριστερής Πρωτοβουλίας στην ειδική αγωγή
Ένα νέο περιστατικό εργοδοτικής αυθαιρεσίας έρχεται να προστεθεί σε μια μακριά αλυσίδα από την ΜΚΟ Ασπίδα του Δαυίδ, που ασχολείται με αυτιστικά παιδιά. Η διοίκηση προχώρησε σε 3 απολύσεις αυτή τη βδομάδα, ενώ είχαν προηγηθεί και άλλες, αφήνοντας το φορέα χωρίς λογοθεραπευτές και φυσικοθεραπευτή. Παράλληλα, υπήρξε μια άνευ προηγουμένου πίεση στους εργαζομένους να δεχθούν μεταβολή των συμβάσεων εργασίας από αορίστου σε ορισμένου χρόνου ή τη διατήρηση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου μερικής απασχόλησης, ενώ θα δούλευαν πλήρες ωράριο. Όλα αυτά συνδυάζονται με τρομοκρατία μηνών, καθώς έπρεπε οι ίδιοι να επιλέξουν ποιοι θα απολυθούν και παρακολουθούνται μέσω καμερών.
Στην κινητοποίηση που έγινε στην Ασπίδα την Παρασκευή 24/4 με τη συμμετοχή των εργαζόμενων, μελών του ΣΕΜΙΣΕΑ (σωματείου ειδικής αγωγής), της Εργατικής Λέσχης Νέας Σμύρνης και της κίνησης Ατάκ στην επισφάλεια και την ανεργία, η εκπρόσωπος του φορέα κυρία Δελεφέ – Λυγερή ομολόγησε δημόσια ότι ο φορέας δεν έχει άδεια λειτουργίας κι ότι συνεχίζεται η εξάπλωση του και σε άλλα γεωγραφικά διαμερίσματα εκτός του Βόλου, των Χανίων και της Χαλκίδας, στα Εξαμίλια Κορινθίας, έχοντας δώσει μέχρι τώρα 350 χιλιάδες ευρώ από ίδια κονδύλια, τα οποία δε δίνει για τους μισθούς των εργαζόμενων. Παράλληλα, στις κατηγορίες μας για τρομοκρατία στο χώρο εργασίας υπερασπίστηκε τη δήλωση της σε εσωτερικό μέηλ ότι «όποιο κόμμα και να κυβερνήσει -από την άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά (ενδεικτικά η αδερφή της μητέρας του Μιχαλολιάκου είναι ενοικιάστρια του γιου μου) ο φορέας ανεβαίνει συνεχώς και κερδίζει με δρασκελιές έδαφος στο αύριο που θα δημιουργηθεί». Τέλος, ανέφερε ότι η κινητοποίηση την εξυπηρετεί γιατί έτσι θα πιέσει το υπουργείο να δώσει τα καθυστερούμενα κονδύλια. Η κινητοποίηση κατέληξε στην Επιθεώρηση Εργασίας, όπου έγινε καταγγελία, ενώ αντίστοιχη κίνηση θα γίνει και στο Υπουργείο Υγείας.
Στη μνημονιακή πενταετία οι κρατικές επιχορηγήσεις στους φορείς ειδικής αγωγής έχουν μειωθεί δραματικά, με αποτέλεσμα να μετακυλίεται το κόστος στους γονείς με τη μορφή διδάκτρων. Παράλληλα, οι εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι για μήνες ή πιέζονται για μειώσεις μισθών και εντατικοποίηση της δουλειάς τους. Εδώ και χρόνια, καθώς οι υπάρχοντες φορείς δεν αρκούν, το κράτος δίνει σε ιδιώτες το δικαίωμα να δημιουργεί φορείς ειδικής αγωγής μέσω ΜΚΟ και ΝΠΙΔ. Αυτοί εκμεταλλεύονται εργαζόμενους, γονείς και παιδιά, ενώ οι υπηρεσίες που παρέχουν συχνά είναι αμφιβόλου ποιότητας. Παράλληλα, στην ειδική αγωγή και την ψυχική υγείας τεράστιο μέρος των υπηρεσιών παρέχεται από εργαζομένους που δουλεύουν ‘’εθελοντικά’’ ή με ελάχιστο κόστος μέσω των voucher. Ο εθελοντισμός, η σύγχρονη- νόμιμη μορφή εκμετάλλευσης, ντύνει με τον μανδύα της κοινωνικής προσφοράς την τεράστια αφαίμαξη του εργατικού δυναμικού προς όφελος μεγάλων επιχειρήσεων χρηματοδοτούμενων από τα ΕΣΠΑ και το κράτος.
Αν η κυβέρνηση θέλει να πείσει ότι είναι όντως «πρώτη φορά αριστερά» θα πρέπει άμεσα να κλείσει όλες τις ΜΚΟ και τους φορείς ειδικής αγωγής ΝΠΙΔ και να περάσουν στον έλεγχο του δημόσιου. Στον ευαίσθητο χώρο της ειδικής αγωγής και της ψυχικής υγείας δε χωράνε ιδιώτες. Η εκπαίδευση και θεραπεία των ατόμων αυτών πρέπει να είναι αποκλειστική ευθύνη του κράτους με δημιουργία σύγχρονων δομών, όπου όλο το κόστος λειτουργίας να καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό, να είναι δωρεάν για τους γονείς και οι εργαζόμενοι να είναι δημόσιοι υπάλληλοι κι όχι έρμαια στις ορέξεις της εκάστοτε διοίκησης. Κάθε μέρα καθυστέρησης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δίνει το δικαίωμα στους ιδιώτες να καρπώνονται κρατικά κι ευρωπαϊκά κονδύλια, να βγάζουν λεφτά στην πλάτη των εργαζόμενων και των ωφελούμενων ατόμων και να συνεχίζουν την καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων μας. Η αγωνιστική μας στάση είναι μόνοδρομος και καλούμε εργαζόμενους και γονείς να συστρατευτούν σε αυτή την πορεία.
Διεκδικούμε:
Την άμεση επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων
Να μη γίνει καμία νέα απόλυση
Πέρασμα όλων των φορέων στον έλεγχο του δημόσιουμε πλήρη χρηματοδότηση και κάλυψη των λειτουργικών δαπανών από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Λειτουργία των δομών αυτών με κοινωνικό έλεγχο από τους εργαζόμενους, τους χρήστες, τους γονείς, την κοινωνία, χωρίς ανάμειξη επιχειρήσεων και σύμφωνα με τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα.
Ανατροπή της χούντας ΕΕ – ΔΝΤ και έξοδο από ευρώ και ΕΕ
Μία και ενιαία κλαδική σύμβαση εργασίας
Να παρθούν πίσω όλοι οι αντεργατικοί νόμοι.
Πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους
Απεργιακές συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, πορείες έχουν προγραμματιστεί σε όλη τη χώρα για την Εργατική Πρωτομαγιά. Εκτός από τις πορείες – παρελάσεις από τους εκπροσώπους της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και του εργατοπατερισμού, το γνήσιο εργατικό κίνημα θα βρεθεί στο δρόμο να τιμήσει τον αιματηρό αγώνα του 1886, αλλά και να δώσει ηχηρό -ελπίζουμε- μήνυμα ότι η εργατική τάξη μάχεται και διεκδικεί .
Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά! Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά! Την Κυριακή 3 Μάη σύμφωνα με τον νόμο τα εμπορικά καταστήματα θα είναι ανοιχτά. Ο ΣΥΒΧΑ απευθύνει το σταθερό κάλεσμά προς το σύνολο των κλαδικών κι επιχειρησιακών σωματείων του εμπορίου για κήρυξη απεργιών και αγωνιστικές κινητοποιήσεις όλες τις Κυριακές που επιβάλλεται η κυριακάτικη εργασία. Και φυσικά για ακόμα μια φορά, ασκεί πιέσεις στην ΟΙΥΕ να κηρύξει γενικευμένη απεργία στο χώρο του εμπορίου.
Στα τέλη του Γενάρη εργαζόμενη στην Κρήτη είχε καταγγείλει όχι μόνο τις φραστικές απειλές αλλά και βιαιοπραγία από τον διευθύνοντα σύμβουλο. Η εργαζόμενη απευθύνθηκε στο εργατικό κέντρο, το οποίο την συνόδεψε στην δουλειά της και μίλησε με το αρχιαφεντικό προκειμένου να μην επαναληφθούν ξανά τέτοια περιστατικά (καθαρά για τα μάτια του κόσμου. Να σημειωθεί κιόλας ότι δεν αποκαλύπτουν το όνομα της εταιρίας). Αφού λοιπόν το αρχιαφεντικό εξέφρασε (τυπικά) την διαφωνία του με τη στάση του διευθύνοντα προς τη γυναίκα, αυτή ξαναγύρισε στη δουλειά της. Παρόλα αυτά, μέσα στο Πάσχα ο ίδιος που την χτυπούσε, υπογράφει την απόλυση της. Τέτοια περιστατικά καταπίεσης συμβαίνουν καθημερινά στον εργασιακό μεσαίωνα του ιδιωτικού τομέα. Είναι στο χέρι μας να μην υπάρξουν άλλα.
Συνεχίζουν τον αγώνα τους οι εργαζόμενοι στη ΒΙΟ.ΜΕ ενάντια στις προσπάθειες του κεφαλαίου να καταστείλει μέσω της νομικής οδού την αυτοδιαχείριση. Την Παρασκευή 24 Απρίλη για ακόμα μια φορά οι εργαζόμενοι και αλληλέγγυοι βρέθηκαν στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης, απαιτώντας την ακύρωση της πτώχευσης της ΒΙΟ.ΜΕ. που προκάλεσε η ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ. Ταυτόχρονα, υπέβαλλαν υπόμνημα στη εισαγγελία για την άρση της αναστολής, που παράνομα χορήγησε το δικαστήριο στην Φιλίππου μειώνοντας την ποινή της από 123 μήνες φυλάκισης σε 43.
Το Καραβάνι Αγώνα και Αλληλεγγύης απευθύνει ανοιχτό κάλεσμα σε εργαζόμενους, εργατικές συλλογικότητες και κοινωνικά κινήματα, να συμμετάσχουν στην πρώτη συνέλευση για τον συντονισμό των αγώνων στην Θεσσαλονίκη και αλλού, πέρα κι έξω από τις λογικές της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Η συνέλευση πραγματοποιείται την Δευτέρα 27/04, στις 19:00.
Κινητοποίηση στο υπουργείο Οικονομικών πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι στον Οργανισμό Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδας καταγγέλλοντας την ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού και την επερχόμενη απόλυσή τους. Όπως τονίζουν σε ανακοίνωσή τους «εμείς οι 500 συμβασιούχοι “μιας μέρας” ενώνουμε τις φωνές μας με όσους παλεύουν για το δικαίωμα στη μόνιμη και αξιοπρεπή εργασία».
Το Σωματείο Εργαζομένων στη Vodafone Πάναφον πραγματοποίησε νέα παρέμβαση στις 21 Απρίλη στη Σταδίου στο Σύνταγμα. Οι συνεχείς παρεμβάσεις γνωστοποιούν και κλιμακώνουν τον αγώνα των εργαζομένων ενάντια στις απολύσεις και στην επινοικίαση, αλλά και στη διεκδίκηση για ΣΣΕ. Μεγάλο ήταν το ενδιαφέρον από τους πελάτες και τους περαστικούς οι οποίοι εξέφραζαν την συμπαράσταση τους.
Με καθυστέρηση που φτάνει τους 5 μήνες πληρώνονται ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας. Επιπλέον, μετά το 2012, μέσω των 1.400 επιχειρησιακών συμβάσεων που υπογράφτηκαν, οι μισθοί μειώθηκαν από 10% έως και 40%. Ακόμη μεγαλύτερες ήταν οι μειώσεις μισθών στις περιπτώσεις που οι συλλογικές συμβάσεις υπογράφτηκαν από τις «ενώσεις προσώπων», δηλαδή από τα 3/5 του συνόλου των εργαζομένων κυρίως στις μικρές επιχειρήσεις.
Ίδια κατάσταση και στον χώρο της υγείας. Η απλήρωτη εργασία στα νοσοκομεία της χώρας είναι συνήθης, και συγκεκριμένα απλήρωτοι παραμένουν οι νοσοκομειακοί γιατροί για τις εφημερίες του Δεκεμβρίου του 2014 και του πρώτου τριμήνου του τρέχοντος έτους. Σημειώνουμε ότι οι εφημερίες ιδιαίτερα στην περίπτωση των ειδικευομένων συνιστά το 35% των μηνιαίων αποδοχών τους τη στιγμή που το ωρομίσθιο μιας εφημερίας αγγίζει το αστρονομικό ποσό των 2,9 ευρώ!
Eργασιακό μεσαίωνα βιώνουν οι εργαζόμενοι στους εργολάβους και ειδικότερα στις εργολαβίες καθαρισμού. Την ίδια στιγμή σε λήθαργο παραμένουν οι δημόσιες αρχές για την εφαρμογή των εργατικών νόμων, καθώς παρά το γεγονός ότι έχουν καταγγελθεί εταιρείες για μη καταβολή δώρου Πάσχα, δεν κινήθηκε η διαδικασία αυτοφώρου. Επίσης, υπάρχει πλήθος καταγγελιών για καθυστέρηση πληρωμών δεδουλευμένων μέχρι και 7 μήνες και ελλιπή ασφαλιστική κάλυψη, χωρίς καμία ενέργεια ενάντια στην απλήρωτη εργασία.
Επίσης εργασιακός μεσαίωνας στον κλάδο του τουρισμού. Ειδικά στο Ηράκλειο της Κρήτης, τουριστική «ανάπτυξη» σημαίνει για τους εργαζόμενους, μαζικές απολύσεις, ατομικές συμβάσεις, αμοιβές πείνας και απλήρωτες υπερωρίες. Ξενοδόχοι που δεν ανήκουν στην ένωσή τους, δεν έχουν καμία συνέπεια για τις αντεργατικές πολιτικές τους και αυθαιρεσίες τους, καθώς δεν υπάρχει κανένας έλεγχος για αυτούς. Αλλά και οι λιγοστοί έλεγχοι που έγιναν, έδειξαν ότι το ποσοστό της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας φτάνει το 50%!
Η εργοδοσία της βιομηχανίας ΒΙΣ του ομίλου Φιλίππου στον Βόλο, αποφάσισε να αναστείλει τη λειτουργία της χαρτοποιητικής μηχανής, ενώ μεγάλο μέρος των εργαζομένων βρίσκεται σε καθεστώς διαθεσιμότητας ή εκ περιτροπής εργασίας.
Έξω από το υπουργείο Οικονομικών, στην οδό Νίκης, κατασκήνωσαν από το απόγευμα της Δευτέρας 20 Απρίλη, οι συμβασιούχες καθαρίστριες που διεκδικούν την επαναπρόσληψή τους με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Οι εργαζόμενες απολύθηκαν το 2013 και προηγουμένως απασχολούνταν σε εφορίες και άλλες υπηρεσίες του υπουργείου μέχρι και δώδεκα χρόνια με μηνιαίες συμβάσεις, με μισθούς πείνας και χωρίς εργασιακά δικαιώματα.
Σε απεργία διαρκείας βρίσκονται οι εργαζόμενοι του Ναυπηγείου «Νεώριο Νέα ΑΕ» στη Σύρο. Οι 250 μόνιμοι εργαζόμενοι και οι 150 έκτακτοι απεργούν με αίτημα την καταβολή δεδουλευμένων 4 μηνών ή έστω την καταβολή του 50% σε πρώτη φάση οπότε και θα λύσουν την απεργία. Σε μια προσπάθεια τρομοκράτησης των απεργών οι ιδιοκτήτες κατέθεσαν ασφαλιστικά μέτρα για να κηρυχθεί η απεργία παράνομη ωστόσο η απόφαση ήταν υπέρ των εργαζομένων.
Ψήφισμα αλληλεγγύης από το σωματείο εργαζόμενων στη Wind για τις συνδικαλιστικές διώξεις στην ΕΛΒΟ. Θυμίζουμε ότι οι συνδικαλιστές διώκονται από την ΓΣΕΕ και του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, γιατί τους αποκάλεσαν με το όνομα που τους αποδίδουν όλοι οι εργαζόμενοι, δηλαδή εργατοπατέρες. Συγκέντρωση αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκε στις 21 Απρίλη στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης, ημέρα εκδίκασης της υπόθεσης. Ημερομηνία που ταιριάζει εξάλλου απόλυτα με τις πρακτικές των εργατοπατέρων.
Δευτέρα 27 Απρίλη, στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης αλληλέγγυοι διαμαρτυρήθηκαν για την ποινικοποίηση των εργατικών και κοινωνικών αγώνων. Η υπόθεση αφορά στις δύο διώξεις που ακολούθησαν μετά την καταστολή που έγινε στη Θεσσαλονίκη, στην πορεία που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της 48ωρης γενικής απεργίας. Ο ένας εκ των δύο τραυματίστηκε από γκλομπ αστυνομικών ενώ και οι δύο διώκονται ποινικά με την κατηγορία της απόπειρας βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης εις βάρος αστυνομικών, που μάλιστα προστέθηκε στο κατηγορητήριο εκ των υστέρων, ενώ δύο χρόνια μετά επιβλήθηκαν και περιοριστικοί όροι, οι οποίοι έθεσαν τους δύο διωκόμενους σε καθεστώς ομηρίας, αναγκάζοντάς τους να παρουσιάζονται δύο φορές το μήνα στο αστυνομικό τμήμα.
Αντεργατικές πρακτικές εφαρμόζει η «ΚΙΒΩΤΟς ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ» στην Πάτρα. Απλήρωτη εργασία για τρεις και πλέον μήνες, μονομερής και παράνομη μείωση αποδοχών ενώ η ΣΣΕ ήταν σε ισχύ, μερική απασχόληση χωρίς τις έγκυρες συμβάσεις και άλλα. Οι εργαζόμενοι μέσω του επιχειρησιακού τους σωματείου, πραγματοποιούν κινητοποιήσεις ενώ έχουν καταφύγει στην επιθεώρηση εργασίας.
Απλήρωτη εργασία όμως είναι και η πάγια τακτική του Ομίλου Euromedica. Συγκεκριμένα, η Euromedica Αρωγή Θεσσαλίας, έχει εδώ και επτά μήνες απλήρωτους τους εργαζόμενους, οι οποίοι κινητοποιούνται με επαναλαμβανόμενες στάσεις εργασίας.
Ίδιες αντεργατικές πρακτικές και στην εταιρεία «STIRIXIS υγείας» στη Θεσσαλονίκη, που έχει απλήρωτους τους εργαζόμενους. Η εργοδοτική τρομοκρατία επίσης είναι πάγια στάση, καθώς απολύει παράνομα και καταχρηστικά εργαζόμενους που διεκδίκησαν τα δεδουλευμένα τους και κατήγγειλαν τις οφειλές του εργοδότη στην αρμόδια υπηρεσία. Η εταιρεία λειτουργεί από το 2012 με οφειλές προς τους εργαζόμενους, μαύρη εργασία, απλήρωτες υπερωρίες, προφορικές συμφωνίες που δεν τηρούνται ποτέ, απειλές και εκβιασμούς.
Πέρασε από τη Βουλή, η κατάπτυστη και ως μορφή και ως περιεχόμενο, πράξη νομοθετικού περιεχομένου για την υφαρπαγή των ταμειακών διαθεσίμων των ασφαλιστικών ταμείων, για την εξυπηρέτηση των «θεσμών».
Νέος νεκρός στο βωμό του κεφαλαίου. Ένας 54χρονος υπάλληλος του Δήμου Ικαρίας σκοτώθηκε την περασμένη Τρίτη, ενώ δούλευε με όχημα φορτωτή – εκσκαφέα. Είναι γνωστό με τον πλέον τραγικό τρόπο ότι οι σημαντικές ελλείψεις προσωπικού στους δήμους οδηγούν σε αδυναμία εφαρμογής κανόνων υγιεινής και ασφάλειας για τους εργαζόμενους, και σε αύξηση του κινδύνου των εργατικών ατυχημάτων.
Το κεφάλαιο σακατεύει εργάτες. Στη Μαρίνα Ακτίου, 22χρονος κατά τη διάρκεια εργασιών ακρωτηριάστηκε στο αριστερό πόδι. Αρχικά μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Πρέβεζας και στη συνέχεια στο Πανεπιστημιακό των Ιωαννίνων, προκειμένου οι γιατροί να προχωρήσουν σε επέμβαση συγκόλλησης. Άλλη μία αγωνίστρια του αναρχικού χώρου έφυγε από κοντά μας. Η Σύλβια Παπαδοπούλου έφυγε από τη ζωή στις 24 Απρίλη. H Σύλβια μαζί με τον σύντροφο της Χρήστο Κωνσταντινιδη- εμβληματική φυσιογνωμία- του αναρχικού κινήματος είχαν δημιουργήσει την “ΔΙΕΘΝΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ”. Μαζί τους είχαμε βρεθεί αρκετές εκατοντάδες σύντροφοι στην πρώτη γραμμή, την γραμμή του…πυρός. Καλό ταξίδι συντρόφισσα.
Σε δραματικό αδιέξοδο βρίσκονται πλέον οι απλήρωτοι ναυτικοί, καθώς οι μήνες περνούν και εκατοντάδες ναυτεργάτες βλέπουν να μη δίνεται λύση στο πρόβλημά τους.
Στην πιο δύσκολη κατάσταση βρίσκονται οι ναυτικοί της ΝΕΛ και του πλοίου «Αγιος Γεώργιος» της Ventouris Lines, οι οποίοι εξαιτίας της πολύμηνης καθυστέρησης στην καταβολή και εξόφληση των δεδουλευμένων αποδοχών τους είναι εγκλωβισμένοι σε σοβαρότατα κοινωνικά, οικονομικά και οικογενειακά προβλήματα.
Στο πλευρό των ταλαιπωρημένων και απελπισμένων ναυτικών βρίσκεται το ναυτεργατικό σωματείο Πανελλήνια Ενωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ), η διοίκηση του οποίου ξεκαθαρίζει ότι οι εμπλεκόμενες ναυτιλιακές εταιρείες αλλά και ο υπουργός Ναυτιλίας πρέπει να καταλάβουν πως «η ακτοπλοΐα δεν είναι ο χώρος που όλα κρίνονται και καθορίζονται σύμφωνα με τα συμφέροντα του εφοπλιστικού κεφαλαίου» και για τον λόγο αυτό προειδοποιούν με πολύμορφους αγώνες και κινητοποιήσεις.
Η ΠΕΝΕΝ σημειώνει ότι το πρόβλημα της απλήρωτης ναυτικής εργασίας είναι φαινόμενο που αφορά πάνω από 65% των ακτοπλοϊκών πλοίων . …..Χαρακτηριστική είναι η φωνή απόγνωσης και καταγγελίας των απλήρωτων ναυτικών του επιβατηγού-οχηματαγωγού «Μυτιλήνη», που βρίσκεται εγκλωβισμένο στη Σάμο λόγω μηχανικής βλάβης………….
….H διοίκηση της της ΝΕΛ είναι απούσα, εξαφανισμένη και ενίοτε με προκλητική συμπεριφορά αποδεικνύει καθημερινά προς τους εγκαταλελειμμένους ναυτικούς ότι δεν αναλαμβάνει ούτε τις πιο στοιχειώδεις υποχρεώσεις της απέναντι στους εκατοντάδες εργαζόμενους ναυτικούς, οι οποίοι όλα αυτά τα χρόνια στήριξαν την εταιρεία να μείνει όρθια.
Μαζικές απολύσεις, ατομικές συμβάσεις, αμοιβές πείνας και απλήρωτες υπερωρίες αντιμετωπίζουν ξενοδοχοϋπάλληλοι στο Ηράκλειο Κρήτης, καθώς ξενοδόχοι που δεν υπάγονται στην Ενωσή τους παρανομούν ασυστόλως ελλείψει ελεγκτικών μηχανισμών
Λίγο πριν από την έναρξη της τουριστικής περιόδου κι ενώ στα πρώτα ξενοδοχεία που άνοιξαν στις αρχές Απριλίου για να καθαριστούν η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία έφτασε, σύμφωνα με τους ελέγχους, το 40%-50%, μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα στο Ηράκλειο προχώρησε σε μαζικές απολύσεις εργαζομένων. Μάλιστα, πολλούς από τους εργαζόμενους που απέλυσε το ξενοδοχειακό συγκρότημα τους είχε απλήρωτους.
Ηδη έχουν παρέμβει εκπρόσωποι του σωματείου των ξενοδοχοϋπαλλήλων και του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου κερδίζοντας τα προσωρινά δικαστικά μέτρα. Αναφέρεται δε πως η διεύθυνση της επιχείρησης είχε κατηγορήσει εργαζόμενη για «κλοπή» στοιχείων, του καταλόγου των υπό απόλυση συναδέλφων της, η ίδια όμως κατήγγειλε πως την παγίδευσαν για να την απολύσουν.
Οπως μας είπε ο γραμματέας του σωματείου των ξενοδοχοϋπαλλήλων Νομού Ηρακλείου, Νίκος Κοκολάκης, «στα πρώτα ξενοδοχεία που άνοιξαν αρχές Απριλίου πριν από την έναρξη της τουριστικής σεζόν για καθαρισμούς, οι εργαζόμενοι που δούλεψαν ήταν ανασφάλιστοι σε ποσοστό 40% έως 50%. Τώρα, επειδή αυτό το στοιχείο έγινε γνωστό και λόγω των ελέγχων που πραγματοποιούμε με το σωματείο και το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, το ποσοστό έπεσε στο 15% έως 10%».
Ο κ. Κοκολάκης ανέφερε πως υπάρχει πρόβλημα με τους ξενοδόχους οι οποίοι δεν είναι εγγεγραμμένοι στην Ενωσή τους και δεν δέχονται να εφαρμόσουν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Τόνισε μάλιστα πως αναμένουν από την κυβέρνηση να υλοποιήσει την προεκλογική της υπόσχεση για εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας από όλους τους ξενοδόχους.
Ταυτόχρονα δήλωσε ότι οι ξενοδόχοι φέρνουν ως ασκούμενους ανειδίκευτους από τρίτες χώρες, οι οποίοι καταλαμβάνουν κανονικές θέσεις εργασίας με αμοιβή 300-400 ευρώ, δουλεύοντας τουλάχιστον 12 ώρες και παραβιάζοντας τον νόμο, ο οποίος καθορίζει πως οι μαθητευόμενοι πρέπει να είναι μέχρι το 17% του συνόλου των εργαζομένων και ποτέ πάνω από 40 άτομα.
Τόνισε, πάντως, πως υπάρχει έλλειψη ελεγκτικών μηχανισμών, ζητώντας την επανασύσταση του ελεγκτικού μηχανισμού ανασφάλιστης εργασίας. Τέλος, οι εργαζόμενοι στον κλάδο θέλουν ο Οργανισμός Μεσολάβησης Διαιτησίας να αποκτήσει και πάλι τον χαρακτήρα και την ισχύ που είχε προ μνημονίου,
Ως non paper διένειμε στις 21 Απρίλη ο Π. Σκουρλέτης στις εφημερίδες το νομοσχέδιο με το οποίο τροποποιείται ο νόμος 1876/1990 για τις ελεύθερες συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Το νομοσχέδιο διοχετεύθηκε προφανώς για να δημοσιευτεί, όχι όμως ως επίσημο έγγραφο του υπουργού Εργασίας, για προφανείς λόγους. Το παζάρι με την τρόικα στο Παρίσι και τις Βρυξέλλες συνεχίζεται και οι πληροφορίες λένε ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο θα αλλάξει άρδην. Ετσι, οι μεν κλακαδόροι της συγκυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου θα «εκλαϊκεύουν» το νομοσχέδιο ως μια απόδειξη ότι η κυβέρνηση υλοποιεί τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, ενώ η κυβέρνηση θα το χρησιμοποιεί ως διαπραγματευτικό χαρτί, προκειμένου να αποσπάσει μερικά ψίχουλα από τον γερμανογαλλικό άξονα και να τα παρουσιάσει στο πόπολο ως αποτέλεσμα των «σκληρών διαπραγματεύσεών» της με τους «θεσμούς».
Το νομοσχέδιο εισηγείται την κατάργηση ορισμένων διατάξεων που είχαν εισαχθεί με μνημονιακούς νόμους, όμως την ίδια στιγμή δεν εισηγείται την αναβίωση των κλαδικών συμβάσεων που ίσχυαν μετά την επιβολή της 6ης Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου το Φλεβάρη του 2012. Δεν εισηγείται επίσης την κατάργηση των ατομικών συμβάσεων με τις οποίες οι καπιταλιστές κατήργησαν όλες τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας και έφεραν τους μισθούς στο επίπεδο του κατώτατου μισθού της ΕΓΣΣΕ των 586 και 511 ευρώ (για εργαζόμενους πάνω και κάτω από τα 25 χρόνια, αντίστοιχα).
Χρησιμοποιούμε τη λέξη εισηγείται και όχι καταργεί, γιατί η συγκυβέρνηση μπορεί να υποκύψει στις πιέσεις των ιμπεριαλιστικών κυβερνήσεων της Γερμανίας και της Γαλλίας και να μην καταργήσει ούτε αυτές τις μνημονιακές αντεργατικές διατάξεις, με το πρόσχημα «να μην πέσει η χώρα στα βράχια». Ομως, ακόμη και αν το νομοσχέδιο προωθηθεί, η εργατική τάξη και όλοι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ικανοποιηθούν με την κατάργηση αυτών των επιμέρους αντεργατικών μνημονιακών διατάξεων. Υπάρχουν σημαντικοί λόγοι γι’ αυτό.
Με τους μνημονιακούς νόμους 3899/2010 και 4024/2011 η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου επεχείρησε, μέσω της θέσπισης επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, να χτυπήσει τις κλαδικές συμβάσεις και να τις φέρει στο επίπεδο της ΕΓΣΣΕ, στο επίπεδο των 751 ευρώ. Αυτό επιδιώχτηκε δίνοντας προτεραιότητα στις επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας έναντι των κλαδικών και ποντάροντας στο ότι οι καπιταλιστές, με τον εκβιασμό και τις απειλές, θα επιβάλουν τους όρους τους στα εργοστασιακά σωματεία και στους εργαζόμενους. Αυτό το σχέδιο δεν περπάτησε για διάφορους λόγους, που δεν μας είναι γνωστοί και δεν έχει καμιά αξία να τους εξετάσουμε εδώ.
Τη σκυτάλη από την κυβέρνηση Παπανδρέου παρέλαβε η συγκυβέρνηση Παπαδήμου (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ). Προκειμένου να επιβάλει στην εργατική τάξη και στους εργαζόμενους τη θέληση των καπιταλιστών για κλαδικά μεροκάματα και μισθούς (με τους οποίους αμειβόταν το 92,5% των μισθωτών) στα επίπεδα της ΕΓΣΣΕ (με την οποία αμειβόταν μόνο το 7,5% των εργαζόμενων της χώρας), στις 14 Φλεβάρη του 2012 ψήφισε το μνημονιακό νόμο 4046 και στις 28 Φλεβάρη εξέδωσε την 6η Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ). Με την 6η ΠΥΣ έγιναν μεγάλες ανατροπές στον κατώτατο μισθό και μεροκάματο της ΕΓΣΣΕ, στη διάρκεια των συλλογικών συμβάσεων εργασίας (προκειμένου να καταργηθούν πολλά επιδόματα από τις συλλογικές συμβάσεις όλων των τύπων), ενώ άνοιξε ο δρόμος για την κατάργηση όλων των κλαδικών συμβάσεων εργασίας.
Μέχρι το Φλεβάρη του 2012, πριν δηλαδή την ψήφιση του νόμου 4046/2012 και την 6η ΠΥΣ, η ισχύς όλων των ΣΣΕ ήταν από ένα χρόνο μέχρι αόριστης διάρκειας. Ετσι, όλοι οι όροι προηγούμενων συλλογικών συμβάσεων εργασίας ίσχυαν μόνιμα και όχι για το χρονικό διάστημα ισχύος της σύμβασης με την οποία συμφωνήθηκαν. Με την 6η ΠΥΣ ο χρόνος ισχύος των ΣΣΕ όλων των τύπων έγινε από ένα μέχρι τρία χρόνια το πολύ, προφανώς για να καταργηθεί μια σειρά επιδομάτων που καταβάλλονταν μόνιμα και επί χρόνια. Στην παράγραφο 4 του άρθρου 2 της 6ης ΠΥΣ αναφέρεται ότι μετά τη λήξη της ΣΣΕ και στο βαθμό που δεν υπογράφτηκε νέα ΣΣΕ ή νέα Ατομική ή Τροποποιημένη Ατομική Σύμβαση, θα ισχύουν: α) ο κατώτατος μισθός ή κατώτατο μεροκάματο της Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και β) τα επιδόματα τριετιών, τέκνων, σπουδών και επικινδύνου εργασίας, στο βαθμό που προβλέπονταν στις ΣΣΕ που έληξαν ή καταγγέλθηκαν. Αν δεν υπήρχε στην 6η ΠΥΣ η ρήτρα ότι οι συμβάσεις εργασίας ισχύουν μόνο για τρία χρόνια, τότε θα ίσχυαν όλα τα καταβαλλόμενα επιδόματα και όχι μόνο τα τέσσερα. Επίσης, εκτός από τη μείωση του κατώτατου μισθού και μεροκάματου, δε θα μπορούσαν να καταργηθούν οι Κλαδικές ΣΣΕ ειδικά και όλες οι ΣΣΕ γενικά, και παραπέρα τα καταβαλλόμενα επιδόματα, με την υπογραφή ή τροποποίηση Ατομικών Συμβάσεων Εργασίας.
Στην περίπτωση που υπογράφονται νέες Ατομικές Συμβάσεις Εργασίας, σύμφωνα με την 6η ΠΥΣ, παύουν να ισχύουν τόσο ο βασικός μισθός (ή το βασικό μεροκάματο) και τα τέσσερα επιδόματα. Αυτή τη διάταξη οι καπιταλιστές την εφάρμοσαν κατά κόρον, μια και δεν μπόρεσαν να χτυπήσουν τον κατώτατο μισθό και το κατώτατο μεροκάματο των κλαδικών συμβάσεων εργασίας με την υπογραφή νέων ΣΣΕ. Και όχι μόνον αυτό, αλλά εκμεταλλεύτηκαν και το άρθρο 1 της 6ης ΠΥΣ, σύμφωνα με το οποίο μειώνονται κατά 22% και 32% τα κατώτατα της ΕΓΣΣΕ και έτσι οι μισθοί των 586 και 511 ευρώ έγιναν καθεστώς για όλες τις ειδικότητες που αμείβονταν με βάση τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας.
Πώς το αντιμετωπίζει αυτό το νομοσχέδιο Σκουρλέτη; Εισάγει δύο διατάξεις, μία στο άρθρο 17 και μία στο άρθρο 16. Η διάταξη του άρθρου 17, που είναι το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1, αναφέρει: «Κανονισμοί εργασίας και Οργανισμοί Προσωπικού, που καταρτίστηκαν με συλλογικές συμβάσεις εργασίας οι οποίες έληξαν ή καταργήθηκαν σύμφωνα με την Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου αριθμός 6/2012, αναβιώνουν και επανέρχονται σε ισχύ ως συλλογικές συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου».
Κανονισμοί εργασίας και Οργανισμοί Προσωπικού με βάση ΣΣΕ που έληξαν ή καταργήθηκαν από την 6η ΠΥΣ δεν φτιάχτηκαν. Εκείνο που έγινε μαζικά από τους καπιταλιστές ήταν να επιβάλουν, με την απειλή της απόλυσης, τα 586 και 511 ευρώ το μήνα στη συντριπτική πλειοψηφία της εργατικής τάξης και όλων των εργαζόμενων. Ο Σκουρλέτης, όμως, με την παραπάνω διάταξη εξαιρεί από την αναβίωση τις ατομικές συμβάσεις εργασίας που είχαν υπογραφείπριν την ψήφιση των μνημονιακών νόμων και που στη συνέχεια καταργήθηκαν με την 6η ΠΥΣ και παγιώθηκαν στα 586 και 511 ευρώ το μήνα.
Υπάρχει και το άρθρο 16. Σύμφωνα μ’ αυτό, εάν υπογραφούν από τώρα και στο εξής ατομικές συμβάσεις εργασίας κατά παράβαση της διάταξης που εισάγεται, οι συμβάσεις αυτές είναι παράνομες. Η διάταξη αυτή θ’ αρχίσει να ισχύει μετά την έναρξη ισχύος του νομοθετήματος του Σκουρλέτη! Ετσι, η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου έρχεται να σφραγίσει τις ατομικές συμβάσεις εργασίας που υπογράφτηκαν μέχρι τώρα, κατ’ εφαρμογήν των μνημονιακών ρυθμίσεων.
Ο Π. Σκουρλέτης σφραγίζει τα 586 ευρώ για το σύνολο των εργαζόμενων και δίνει τη δυνατότητα (με το άρθρο 15) να αρχίσει να αυξάνεται ο βασικός μισθός πάνω από τα 586 ευρώ, είτε με ΣΣΕ (σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1), είτε με τη ρύθμιση για 650 ευρώ από τον Οκτώβρη του 2015 και 751 ευρώ από τον Ιούλη του 2016. Φυσικά, αυτή η δυνατότητα θα υπάρξει αν η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου ψηφίσει αυτές τις διατάξεις και φροντίσει να υλοποιηθούν.
Ενώ από τη μια καταργεί την 6η ΠΥΣ, με την οποία είχε καθιερωθεί ως χρόνος ισχύος μιας ΣΣΕ η τριετία, από την άλλη το νομοσχέδιο Σκουρλέτη, στο άρθρο 7, απαλείφει τη διάταξη του άρθρου 9 παρ. 1, σύμφωνα με την οποία οι ΣΣΕ που είναι διάρκειας τουλάχιστον ενός χρόνου γίνονται διαρκείας. Αυτή η διαφοροποίηση δεν είναι επουσιώδης και σε επόμενο δημοσίευμα θα αναφερθούμε αναλυτικά. Είναι πολύ σημαντική και σε συνδυασμό με την καθιέρωση του δικαιώματος της μονομερούς προσφυγής στον ΟΜΕΔ και από τους καπιταλιστές εργοδότες, θα παίξει καταλυτικό ρόλο στο να παγιωθεί η κατάργηση όλων των ΣΣΕ (εκτός της ΕΓΣΣΕ) και να δίνονται αυξήσεις με το σταγονόμετρο πάνω από τα 586 ευρώ το μήνα.
Αυτό το μέλλον προδιαγράφει για την εργατική τάξη και όλους τους εργαζόμενους η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου και αυτό η εργατική τάξη δεν πρέπει να της το επιτρέψει!
ΚΟΝΤΡΑ – ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 25 ΑΠΡΙΛΗ
