Ανοιχτή επιστολή του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής
προς την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος
Ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής σας γνωστοποιούμε και πάλι και μέσω αυτής της ανοιχτής επιστολής ότι συνεχίζουμε δυναμικά και αταλάντευτα τον δίκαιο και επίμονο αγώνα μας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.
Σύμφωνα με τον σχετικό νόμο, που εξακολουθεί να παραμένει σε ισχύ, τα εμπορικά καταστήματα θα είναι ανοιχτά και την Κυριακή 3 Μάη (1η Κυριακή του δεκαημέρου προσφορών του Μάη). Όπως άλλωστε ήταν ανοιχτά -στο πλαίσιο του ίδιου νόμου- και πριν από μερικές εβδομάδες, την Κυριακή 5 Απρίλη.
Μπροστά σε όλη αυτήν την κατάσταση, ο Σύλλογός μας επιμένει ότι πρέπει να κινηθούμε αγωνιστικά με ένα από τα βασικά όπλα μας και πάλι την Απεργία. Έτσι, όπως άλλωστε έχουμε κάνει και σε όλες τις προηγούμενες αντίστοιχες περιστάσεις, σας καλούμε (ως ΟΙΥΕ) να πράξετε το αυτονόητο και να κηρύξετε άμεσα πανελλαδική απεργία για όλο τον κλάδο του εμπορίου σε πανελλαδικό επίπεδο και για την Κυριακή 3 Μάη.
Επίσης, μέσα και από αυτήν την ανοιχτή επιστολή θα θέλαμε να κάνουμε σαφές το ότι παραμένει σε ισχύ και το σταθερό κάλεσμά μας προς το σύνολο των κλαδικών κι επιχειρησιακών σωματείων του εμπορίου για κήρυξη απεργιών και αγωνιστικές κινητοποιήσεις (όπως άλλωστε έγινε και στις 5 Απρίλη) όλες τις Κυριακές που μας επιβάλλεται να πάμε για δουλειά στα μαγαζιά.
Τις όποιες κυβερνητικές εξαγγελίες (τόσο προεκλογικά όσο και στις προγραμματικές δηλώσεις) που έκαναν λόγο «ξεκάθαρα» για επαναφορά της Κυριακάτικης αργίας ακόμα δεν τις έχουμε δει να υλοποιούνται. Το πότε επιτέλους θα δοθεί ένα τέλος στο αίσχος αυτού του νόμου παραμένει πλέον άγνωστο. Από την άλλη, παραμένει ασαφές και αβέβαιο και το σε ποιο βαθμό θα είναι «ξεκάθαρη» η κατάργησή του. Από τα όσα προκύπτουν πάντως από διάφορες συναντήσεις των αρμόδιων υπουργών με συνδικαλιστικούς φορείς και εργοδοτικές ενώσεις καθώς και τις δηλώσεις των πρώτων και την όλη συζήτηση που γίνεται για το πόσες τελικά Κυριακές το χρόνο (2, 3, 2+4, 3+4,…) θα είναι ανοιχτά τα μαγαζιά, δεν υπάρχει καμιά απολύτως βάσιμη διαβεβαίωση για επαναφορά στο προηγούμενο καθεστώς ή για τη νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας.
Από την πλευρά μας ήταν εξ αρχής δεδομένο ότι τίποτε δεν επρόκειτο να μας χαριστεί ή να κερδηθεί μέσω κάποιου σωτήρα που θα έδινε τη μάχη για λογαριασμό μας ή που θα υποσχόταν να δικαιώσει τον αγώνα μας. Γι’ αυτό και στηριχτήκαμε αποκλειστικά στις δικές μας πλάτες και προσπαθήσαμε μαζί με τους συναδέλφους μας από όλο τον κλάδο του εμπορίου και από κάθε χώρο δουλειάς και από κοινού με τον κόσμο του αγώνα να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας.
Γι’ αυτό και συνεχίζουμε και στο τώρα τον αγώνα μας.
Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά! Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά!
Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας.
Αναμένουμε άμεση ανταπόκριση σε αυτό το τόσο κρίσιμο ζήτημα της κήρυξης απεργίας που σας θέτουμε.
Τούζλα, 16 Απριλίου 2015
Εμείς, οι εργάτες του εργοστασίου καθαριστικών DITA με έδρα την Τούζλα, αντιπαλεύουμε ένα κύμα διεφθαρμένων ιδιωτικοποιήσεων, εκμετάλλευσης και υπεξαίρεσης περουσιακών στοιχείων εργοστασίων, που καταστρέφει την βιομηχανία της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης.
Εδώ και περισσότερο από δύο χρόνια περιφρουρούμε το εργοστάσιο ασταμάτητα για να το προφυλάξουμε από αφαίρεση μηχανημάτων και άλλων περιουσιακών στοιχείων.
Η διαδκασία ιδιωτικοποίησης του DITA πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με διεφθαρμένους πολιτικούς, δικαστικούς και τράπεζες, οι οποίες δεν τήρησαν την δέουσα επιμέλεια και παρείχαν τοξικά δάνεια στους νέους ιδιοκτήτες – τα κεφάλαια των οποίων δεν έφτασαν ποτέ στο εργοστάσιο.
Η χώρα μας πάσχει από έλλειψη νομιμότητας: εγκληματικές ελίτ προώθησαν τροπολογίες στον ποινικό κώδικα, με αποτέλεσμα κανένα δικαστήριο να μην μπορεί να δικάσει οικονομικά και εμπορικά εγκλήματα.
Αυτή η νομιμοποιημένη ληστεία μας έχει αφαιρέσει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα: μας χρωστούν πάνω από 40 μηνιαίους μισθούς, πράγμα που μας έχει αφήσει πεινασμένους και εξαθλιωμένους, ενώ αναγκαστήκαμε να παρακολουθούμε μέλη των οικογενειών μας να πεθαίνουν επειδή δεν μπορούμε να καλύψουμε ιατρικά έξοδα.
Τώρα ξεκίνησαν οι διαδικασίες χρεωκοπίας. Είμαστε αποφασισμένοι να διατηρήσουμε την κατάληψη του εργοστασίου και αρνούμαστε να αναγνωρίσουμε την αρμοδιότητα του συνδίκου που διαχειρίζεται την χρεωκοπία, εκτός αν προστατευτούν τα συμφέροντα των εργατών ή βρεθεί νέα επένδυση για να επανενεργοποιηθεί το εργοστάσιο.
Βρισκόμαστε σε κρίσιμο σημείο. Χωρίς στήριξη εκτός του εργοστασίου είναι πιθανόν ζήτημα ημερών πριν αναγκαστούμε να στήσουμε οδοφράγματα και να αντισταθούμε στην καταστολή των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας.
Απευθύνουμε επείγουσα έκκληση στο διεθνές συνδικαλιστικό κίνημα για ηθική και υλική υποστήριξη.
Οι εργοστασιακοί εργάτες τηςDITA
Emina Busuladžić, Eπικεφαλής της Απεργιακής Επιτροπής
Dževad Mehmedović, Συνδικαλιστικός Εκπρόσωπος του Συνδικάτου Εργατών Εκτός Μετάλλου
Επικοινωνία: busuladzic.emina@gmail.com
Το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων στη Wind εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή του στους εργαζόμενους της ΕΛΒΟ που διώκονται από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία.
Οι πρόεδροι της ΓΣΕΕ και του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης με την πλειοψηφία του Δ.Σ του σωματείου της ΕΛΒΟ (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ), έστειλαν εξώδικο στις 19-12-2014 στο συνδικαλιστικό σχήμα «Πρωτοβουλία για την ενότητα εργαζομένων ΕΛΒΟ», απειλώντας με αγωγές αν σε τρεις μέρες δεν κατονομάσει αυτούς που αποκαλεί εργατοπατέρες και ανεπάγγελτους συνδικαλιστές στην προκήρυξη για την Γενική Απεργία της 27 Νοέμβρη 2014. Δεν αρκέστηκαν στις απειλές και κατέθεσαν μήνυση, ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης και το Προεδρείο του Σωματείου Εργαζομένων της ΕΛΒΟ (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) εναντίον δύο μελών του σχήματος, του Σταύρου Ναθαναήλ και του Κώστα Σιτέλα.
Είναι απαράδεκτη η επιχειρούμενη πολιτική φίμωση που επιχειρείται να γίνει στους εργαζόμενους της ΕΛΒΟ οι οποίοι αγωνίζονται για την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας. Ενώ η ΕΛΒΟ διαλύεται και το εργοστάσιο της κινδυνεύει με λουκέτο, η πλειοψηφία του Δ.Σ. του Σωματείου και ο πρόεδρος του ΕΚΘ επιλέγουν να στραφούν ενάντια στην στοιχειώδη συνδικαλιστική ελευθερία έκφρασης πολιτικής γνώμης και να απειλούν με μηνύσεις και οικονομική εξόντωση εργαζόμενους που παλεύουν ενάντια στο κλείσιμο ενός ακόμα εργοστασίου στην Θεσσαλονίκη.
Είναι επίσης απαράδεκτο οι γραφειοκρατικές συνδικαλιστικές ηγεσίες να χρησιμοποιούν όμοιες τακτικές τρομοκράτησης με αυτές του κράτους, ποινικοποιώντας τον συνδικαλιστικό λόγο και δράση. Η υποβολή μήνυσης εις βάρος δύο αγωνιστών συναδέλφων γνωστοί για το αγωνιστικό τους ήθος και την έμπρακτη αλληλεγγύη που έχουν επιδείξει μας βρίσκει απέναντι. Ο χώρος επίλυσης των διαφορών στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι οι συνελεύσεις και το κίνημα, εκεί που οι εργαζόμενοι συζητούν, αποφασίζουν και οργανώνουν τη δράση τους. Δεν είναι τα δικαστήρια και οι διάδρομοι των υπουργείων. Και μέλημα των συνδικαλιστικών ηγεσιών θα πρέπει να είναι η συσπείρωση των εργαζομένων, η ενδυνάμωση των σωματείων, η ενίσχυση του αγώνα ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλουν κράτος και εργοδότες.
Για τον λόγο αυτό καλούμε σωματεία, συνελεύσεις γειτονιών και άλλες συλλογικότητες να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στους εργαζόμενους της ΕΛΒΟ που διώκονται και να παραστούν την Τρίτη 21 Απριλίου 2015 στις 10 π.μ. στα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΛΒΟ Σ.ΝΑΘΑΝΑΗΛ ΚΑΙ Κ.ΣΙΤΕΛΑ.
ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΜΕ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΌΤΗΤΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΩΝ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 21/4/15, 10 ΠΜ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣ/ΚΗΣ
Μαζική ήταν η αντιφασιστική συγκέντρωση που κάλεσαν πολλά εργατικά σωματεία και συλλογικότητες, με αφορμή την έναρξη της δίκης της νεοναζιστικής οργάνωσης της Χ.Α. στις 20 Απρίλη.
Επίσης, ξυπνώντας από τον λήθαργό της, τετράωρη παναττική στάση εργασίας είχε προκηρύξει η ΑΔΕΔΥ, για συμμετοχή στις κινητοποιήσεις.
Οι νεοναζί επιτέθηκαν σε τρεις φίλους του Παύλου Φύσσα, μάρτυρες στη δίκη. Σημειώνουμε ότι παρά τις φωνές που ζητούσαν αναβολή, η πίεση που ασκήθηκε από τη μαζικές αντιφασιστικές συγκεντρώσεις συντέλεσε στο να ξεκινήσει κανονικά η δίκη που όμως διεκόπη για αστείους δικονομικούς λόγους και θα συνεχιστεί στις 7 Μάη.
Ένα ακόμα θύμα ανάμεσα στα πολλά στον βωμό του κέρδους των αφεντικών. Θύμα της νέας εργοδοτικής δολοφονίας, ένας μετανάστης αλιεργάτης ο οποίος τραυματίστηκε στο κεφάλι το πρωί της Δευτέρας 13 Απρίλη, κατά τη διάρκεια εργασιών μέσα στο αλιευτικό σκάφος «ΛΙΒΕΡΗΣ ΦΩΤΕΙΝΗ ΙΙ, το οποίο ήταν αραγμένο στην Παλιά Σκάλα Λιμένα Κεραμωτής. Ο άτυχος αλιεργάτης μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Κέντρο Υγείας Χρυσούπολης, όπου απλά διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
Εκδήλωση με θέμα «Η προστασία υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς – Τα καθήκοντα των σωματείων» θα πραγματοποιήσουν σωματεία και συνδικάτα, την Τρίτη 21 Απρίλη στις 18.30, στο Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας.
Νέο περιστατικό απόλυσης οροθετικού εργαζομένου επαναφέρει στο προσκήνιο το ζήτημα των διακρίσεων που υφίστανται στον εργασιακό τομέα οι άνθρωποι που ζουν με ΗΙV. Ο εργαζόμενος που εργαζόταν για δέκα και πλέον χρόνια σε εταιρεία, απολύθηκε όταν στο χαρτί της αναρρωτικής του άδειας αναγραφόταν η νόσος του. Αμέσως η εργοδοσία τον απέλυσε χωρίς καμία απολύτως δικαιολογία. Ο εργαζόμενος έχει καταφύγει στη δικαιοσύνη για την παράνομη απόλυσή του και στο πλευρό του στέκεται έμπρακτα ο Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδος «Θετική Φωνή».
Η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Θεσσαλονίκης σε ανακοίνωσή της για τα γεγονότα στις Σκουριές, τονίζει ότι «οι [εργαζόμενοι της εταιρείας] λειτουργούν ως τσιράκια των αφεντικών τους αρνούμενοι την ταξική τους θέση, που πρέπει πάντα να βρίσκεται ενάντια στους εκμεταλλευτές της εργατικής δύναμης και στους καταστροφείς της ίδιας μας της ζωής» και συνεχίζει επισημαίνοντας ότι «Ο αναρχοσυνδικαλισμός που ως εργαζόμενοι έχουμε επιλέξει να εφαρμόζουμε διατρανώνει πως η εργασία συνοδεύεται από μια ηθική για το σύνολο της ζωής μας και πως οι εργατικές διεκδικήσεις δεν είναι ξεκομμένες από τον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση. Ως εργαζόμενοι ξέρουμε τον ταξικό μας εχθρό, ξέρουμε πως απέναντι μας έχουμε τα αφεντικά (μικρά ή μεγάλα), έχουμε τα τσιράκια τους (έμμισθα ή εθελοντικά) καθώς και τους υπερασπιστές τους (κυβερνήσεις και αστυνομίες).»
Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής, συμμετείχε στη συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής κατά της εξόρυξης χρυσού, που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 16/4, 6μμ, στα Προπύλαια.
Φυσικά την ίδια ημέρα πραγματοποιήθηκε και η συγκέντρωση των ΜΑΤαλλωρύχων της Χαλκιδικής. Ένας «εργατικός» αγώνας που είχε και χορηγούς, καθώς οι εργαζόμενοι κατέβηκαν με μισθωμένα από την εργοδοσία λεωφορεία στην Αθήνα. Επιπλέον είχαν την πρωτόγνωρη αμέριστη συμπαράσταση και κάλυψη από τα καθεστωτικά ΜΜΕ… μήπως συνέβαλλε σε αυτό ο Μπόμπολας; Επιπλέον ένα από τα συνθήματα που ακούστηκαν ήταν το «Δεν είμαστε φονιάδες, ούτε αναρχικοί, αλλά μεταλλωρύχοι απ’ τη Χαλκιδική». Όποιος σχολιασμός είναι περιττός.
Τα ναυτεργατικά σωματεία που μάχονται ενάντια στην απλήρωτη εργασία, απαιτούν την απόσυρση του σχετικού προσχεδίου νόμου, καθώς αντί να ρυθμίζει τα συμφέροντα των ναυτεργατών, ουσιαστικά διευκολύνει το εφοπλιστικό κεφάλαιο.
Η εταιρεία «Linguaphone» που συνεργάζεται με το Υπουργείο Εσωτερικών προάγει τις ελαστικές μορφές εργασίας και αρνείται να καταβάλει δεδουλευμένες αποδοχές σε τρεις πρώην εργαζόμενους της. Οι εργαζόμενοι με την στήριξη και του ΣΜΕΔ και άλλων συλλόγων κατήγγειλαν το γεγονός στην Επιθεώρηση Εργασίας, ενώ στις 3 του μήνα πραγματοποίησαν και παρέμβαση διαμαρτυρίας στα κεντρικά γραφεία της εργοδοσίας.
Απίστευτος εμπαιγμός της εργοδοσίας Grecolio Γενικό Εμπόριο Τροφίμων ΕΠΕ στη Λευκάδα. Η εργοδοσία έχει αφήσει απλήρωτους τους εργαζόμενους εδώ και σχεδόν ένα χρόνο, με αποτέλεσμα επτά από αυτούς να προχωρήσουν σε επίσχεση εργασίας και καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας. Όταν οι εργαζόμενοι πήγαν στον ΟΑΕΔ για να πάρουν το επίδομα της επίσχεσης που δικαιούνται, πληροφορήθηκαν ότι η εργοδοσία δήλωσε στο σύστημα ΕΡΓΑΝΗ ότι έχουν αποχωρήσει οικειοθελώς! Οι εργαζόμενοι παρά το ότι έχουν νόμιμο δικαίωμα βρίσκονται αντιμέτωποι με την ιταμή μεθόδευση της εργοδοσίας και την αντεργατική λειτουργία του κράτους.
Μετά τη λήξη της μετενέργειας της ΣΣΕ στον ΟΑΣΘ, ήρθαν οι μειώσεις μισθών. Η Διοίκηση του ΟΑΣΘ μονομερώς προχώρησε σε μείωση των μισθών κατά 7,5% και μάλιστα χωρίς να υπάρξει αντίλογος από τους εργαζόμενους, καθώς στην κρίσιμη συνεδρίαση δεν υπήρχε εκπρόσωπος λόγω λήξης της θητείας του!
Η Αγωνιστική Δράση Συμβασιούχων STAGE, καταγγέλλει τον εμπαιγμό εργαζομένου που έχει μάλιστα δικαιωθεί από την αστική δικαιοσύνη. Συγκεκριμένα το Μονομελές Πρωτοδικείο με απόφασή του δικαίωσε συμβασιούχο που απασχολήθηκε μέσω προγράμματος Stage στο Δήμο Αιγαλέω, θεωρώντας πως ο Δήμος ήταν ο πραγματικός της εργοδότης, αντί του ΟΑΕΔ. Όμως ο συριζαίος δήμαρχος της πόλης ασκεί έφεση στην απόφαση και μάλιστα με εγκυκλίους του Μητσοτάκη και του Μιχελάκη.
Προειδοποιητική στάση εργασίας από τους εργαζόμενους στο Εθνικό Θέατρο την Τετάρτη 22 Απρίλη. Οι εργαζόμενοι διεκδικούν μεταξύ άλλων την τήρηση όσων προβλέπονται από την ΣΣΕ που ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Ε.Θ. θεωρεί «προνόμια», την τήρηση των αποφάσεων της Επιθεώρησης Εργασίας, αλλά και την παύση της συνδικαλιστικής δίωξης του προέδρου του Σωματείου.
Νίκη απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία στον Ασπρόπυργο. Η εργοδοσία αρνήθηκε να δώσει την προβλεπόμενη αποζημίωση όταν απέλυσε εργαζόμενο, με την βεβαιότητα ότι αυτός θα σκύψει το κεφάλι. Ο εργαζόμενος όμως με τη βοήθεια αυτοοργανωμένων συλλογικοτήτων της περιοχής, δεν υπέκυψε στις πιέσεις της εργοδοσίας, και αντιστάθηκε διεκδικώντας τα εργασιακά του δικαιώματα. Αποτέλεσμα ήταν η δικαίωση του εργαζομένου και την αναδίπλωση του εργοδότη που κατέβαλλε όχι μόνο αποζημίωση αλλά και επιδόματα.
Αντίθετα, οι τέσσερις εργαζόμενοι της εργολαβικής SKYCOM των ΕΛΤΑ, μετά την πρώτη τους δικαίωση που αναγνώριζε παράνομη και εκδικητική την απόλυσή τους λόγω της συνδικαλιστικής τους δράσης, βρέθηκαν με μια αδικαιολόγητη και αντεργατική απόφαση του εφετείου που αποδέχεται τις απολύσεις. Οι εργαζόμενοι συνεχίζουν τον αγώνα τους προσφεύγοντας στον Άρειο Πάγο, παρά το γεγονός πως η ιστορία τραβάει χρόνια, με τους ίδιους άνεργους και εξαντλημένους. Η Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Εργαζομένων στην Ταχυμεταφορά – Ταχυδρόμηση στέκεται αλληλέγγυα στον αγώνα τους, αλλά και σε κάθε εργατικό αγώνα, καλώντας σε συζήτηση στις 22 Απρίλη για τα ζητήματα του κλάδου και την οργάνωση των εργαζομένων.
Η 15η Απριλίου ήταν ημέρα διεθνούς αλληλεγγύης στην κινητοποίηση των Αμερικανών εργαζομένων στα McDonalds και σε άλλες εταιρείες ταχυεστίασης, εμπορίου και υπηρεσίες, στον αγώνα τους για διεκδίκηση της αύξησης του ωρομισθίου, συνδικαλιστικές ελευθερίες, και βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Παρέμβαση πραγματοποιήθηκε και στην Ελλάδα την ίδια ημέρα στα McDonalds στο Σύνταγμα από το Συνδικάτο Επισιτισμού – Τουρισμού – Ξενοδοχείων Αττικής και άλλους συνδικαλιστές.
Τρίτη παρέμβαση διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε στις 14/4 στο μεζεδοπωλείο “το κουτουρούκι” στα Χανιά, από αλληλέγγυους και τους 5 εργαζόμενους που διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους και την επιστροφή τους στην εργασία. Μοιράστηκαν κείμενα, πετάχτηκαν τρικάκια, κολλήθηκαν αφίσες για την διάδοση του αγώνα των εργαζόμενων. Κάποιοι από τους πελάτες στάθηκαν στο πλευρό των εργαζομένων αποχωρώντας από το κατάστημα.
Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού στέκεται αλληλέγγυο στις διεκδικήσεις των εργαζομένων στο μεζεδοπωλείο «Κουτουρούκι». Στο ψήφισμα αλληλεγγύης μεταξύ άλλων αναφέρει ότι «Το τελευταίο διάστημα, στην πόλη των Χανίων, εξελίσσεται ένας αγώνας, που έρχεται να ταράξει τη σιωπή που επιβάλλουν τα αφεντικά στη μισθωτή σχέση εργασίας…. Ο αγώνας περιλαμβάνει χαρακτηριστικά που είναι άγνωστα στον κόσμο των αφεντικών: Εργατικός, οριζόντιος, κινηματικός, αξιοπρεπής, δημόσιος αγώνας».
Σε κινητοποιήσεις βρίσκονται οι εργαζόμενοι της κλινικής Τίμιος Σταυρός, η εργοδοσία της οποίας έχει παγιώσει την απλήρωτη εργασία. Οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν νέα στάση εργασίας την Παρασκευή 17 Απρίλη διεκδικώντας τα δεδουλευμένα πέντε τουλάχιστον μηνών.
Απλήρωτη εργασία και στον νομό Λάρισας. Οι εργαζόμενοι στην Τοματόλ διεκδικούν δεδουλευμένα πολλών μηνών. Επίσης, η βιομηχανία Επίλεκτος, έχει αφήσει απλήρωτους δύο μήνες τους εργαζόμενους, και επιπλέον έχει επιδοθεί σε εργοδοτική τρομοκρατία ενάντια στην κινητοποίησή τους, προειδοποιώντας για απολύσεις.
Για ακόμα μία φορά τα στοιχεία από το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ αποδεικνύουν την παγίωση των ελαστικών μορφών απασχόλησης. Το 50,3% των προσλήψεων για το α΄ τρίμηνο του 2015 είναι μερικής ή εκ περιτροπής απασχόληση. Σημειώνουμε ότι από το σύνολο των προσλήψεων για το 2014 το 50,5% είναι ελαστικής απασχόλησης.
Η Πρωτοβουλία Συναδέλφων στο χώρο Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Ειδών, καλεί σε συνάντηση – συζήτηση την Κυριακή 10 Μάη στα γραφεία του ΣΥΒΧΑ. Στη σχετική ανακοίνωση – κάλεσμα τονίζει την ανάγκη της επανασυσπείρωσης στο σύλλογο, αλλά και την επέκταση στο χώρο των ψηφιακών ειδών, με καίριο αίτημα να οργανωθεί η εργατική αντίσταση και αλληλεγγύη.
Τέλος, την απάντηση τους σε όσα συνέβησαν στην Πρυτανεία δίνουν οι εργαζόμενοι του ΕΚΠΑ μέσω του Συλλόγου τους. Σε ανακοίνωσή τους καταγγέλλουν την κυβέρνηση για την ωμή παραβίαση του ασύλου, αλλά και για τα πολιτικα παιχνίδια για απαξίωση του πανεπιστημίου. Δηλώνουν ξεκάθαρα ότι στέκονται αλληλέγγυοι στον αγώνα που έδωσαν οι απεργοί πείνας, αλλά και στους συλληφθέντες της Πρυτανείας, τονίζοντας πως άσυλο σημαίνει ελεύθερη διακίνηση ιδεών και κινηματική δράση και καλούν σε υπεράσπισή του.
Συντριπτική απάντηση στην κυβέρνηση και στα παπαγαλάκια των αστικών ΜΜΕ δίνει με ανακοίνωσή του το ΔΣ του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του ΕΚΠΑ. Καταγγέλλει την κυβέρνηση για την ωμή παραβίαση του ασύλου, στέκεται στο πλευρό των απεργών πείνας και των συλληφθέντων στην Πρυτανεία αλληλέγγυων, διακηρύσσει πως άσυλο σημαίνει ελεύθερη διακίνηση ιδεών και κινηματική δράση και καλεί σε υπεράσπισή του.
Παραθέτουμε ολόκληρη την ανακοίνωση.
Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού Πανεπιστημίου Αθηνών Μέλος της Ο.Δ.Π.Τ.Ε. Πανεπιστημίου 30 e–mail:sdpekpa@gmail.com http://sdpekpa.blogspot.gr/
Αθήνα, 19 Απριλίου 2015
Α.Π. 1507
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Την Παρασκευή, 17/4/2015, η βίαιη εκκένωση της Πρυτανείας από την Αστυνομία, ολοκλήρωσε το σήριαλ «Νόμος και Τάξη», που παιζόταν τις τελευταίες μέρες, με μια συνεχιζόμενη εκστρατεία παραπληροφόρησης που μόνο στόχο είχε τη νομιμοποίηση της εισβολής των αστυνομικών δυνάμεων στην Πρυτανεία.
– Καταγγέλλουμε την εισβολή της αστυνομίας στην Πρυτανεία.
– Καταγγέλλουμε την πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να δώσει εντολή καταπάτησης του ασύλου από τα ΜΑΤ.
– Καταγγέλλουμε τις πανεπιστημιακές αρχές, που, παίζοντας δικά τους πολιτικά παιχνίδια, φρόντισαν να φέρουν τις αστυνομικές δυνάμεις μέσα στο ΕΚΠΑ, επιδιώκοντας και τον κοινωνικό αυτοματισμό στην επίθεση εναντίον του ασύλου.
Σε ό,τι αφορά τις πρυτανικές αρχές, από την πρώτη στιγμή, κάλεσαν τις αστυνομικές δυνάμεις να εισβάλουν στο κτήριο και αναλώθηκαν σε μια σειρά ανακοινώσεων οι οποίες μόνο την πραγματικότητα δεν απηχούσαν. Εμφάνιζαν το πανεπιστήμιο να λειτουργεί άψογα μέχρι την παραμονή της κατάληψης και να καταρρέει την επόμενη. Πρόκειται για το ίδιο πανεπιστήμιο όμως, που υπολειτουργεί από το Σεπτέμβρη του 2013 με τις διαθεσιμότητες, που ήδη από πιο πριν είχε απωλέσει μέρος των αποθεματικών του, στο όνομα της «εθνικής προσπάθειας για δημοσιονομική εξυγίανση», που υποχρηματοδοτείται σταθερά και που όλο και μεγαλύτερα τμήματα της λειτουργίας του παραδίδονται στο κεφάλαιο, αποκλείοντας όλο και μεγαλύτερο αριθμό φοιτητών από τις σπουδές τους και εξαθλιώνοντας τους εργαζόμενους του.
Οι πρυτανικές αρχές, αντί να πιέσουν για την άρση των προβλημάτων, φρόντισαν να συγκαλύψουντην απώλεια 399 εργαζομένων, εδώ και ενάμιση χρόνο, την παντελή απουσία θέρμανσης, φύλαξης και καθαριότητας σε κρίσιμους χώρους του, την έλλειψη στοιχειωδών υλικών στις υπηρεσίες, κλπ.
Η μετατροπή του θέματος μιας κατάληψης, που για τη λειτουργία του πανεπιστημίου ελάχιστη ως καμία σημασία είχε, σε μείζον ζήτημα ήταν επιλογή παραγόντων εντός και εκτός πανεπιστημίου που στόχευαν στην εμπέδωση μιας «κατάστασης έκτακτης ανάγκης», με θύματα τα δικαιώματα και τους αγώνες. Στην πρώτη γραμμή της εκστρατείας βρέθηκαν κάποιοι που θυμούνται τη λειτουργία του πανεπιστημίου μόνο όταν η αναφορά σ’ αυτήν μπορεί να αξιοποιηθεί για τα δικά τους συμφέροντα.
Ως εργαζόμενοι, τα ίδια επιχειρήματα ακούγαμε και στην επί τρεισήμισι μήνες απεργία μας, από την τότε κυβέρνηση και τους υποστηρικτές της. Και τότε, κατά τη γνώμη εκείνων που θυμούνται το πανεπιστήμιο μόνο για να πλήξουν κινητοποιήσεις και φωνές ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και τη διάλυσή του, για όλα τα δεινά του πανεπιστημίου και της ελληνικής οικογένειας, φταίγαμε εμείς.
Η υποκριτική συζήτηση που διεξάγεται αυτές τις μέρες είναι επικίνδυνη. Επιχειρεί να συγκαλύψει τα πραγματικά προβλήματα, για να διασφαλίσει ότι από Δευτέρα θα γυρίσουμε στην κανονικότητα και θα έχει εμπεδωθεί η άποψη ότι το πανεπιστήμιο δεν έχει κανένα πρόβλημα. Τακτικές αυτού του είδους δε θα μας βρουν ούτε συμμάχους ούτε συνένοχους.
– Αντιστεκόμαστε και αποκρούουμε κάθε προσπάθεια συκοφάντησης των αγώνων. Στεκόμαστε στο πλευρό των απεργών πείνας και των δίκαιων αιτημάτων τους. Καταγγέλλουμε την προσπάθεια φίμωσης του κινήματος αλληλεγγύης και απαιτούμε την άρση κάθε δίωξης εναντίων όλων των συλληφθέντων στο πλαίσιο μιας σκευωρίας ενάντια στους κοινωνικούς αγώνες.
– Επισημαίνουμε ότι η πρόσκληση από τις Πανεπιστημιακές Αρχές των αστυνομικών δυνάμεων, η απουσία κάθε προσπάθειας διαλόγου και πολιτικής προσέγγισης βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την έννοια του δημόσιου ακαδημαϊκού Ιδρύματος και της δημοκρατίας. Σε όλους αυτούς που θέλουν να μετατρέψουν το Πανεπιστήμιο σε «υγειονομική ζώνη» για το κράτος και το κεφάλαιο απαντάμε ότι η επιβολή της αστυνομοκρατίας και της κρατικής καταστολής ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ. Το Πανεπιστήμιο θα παραμείνει δημόσιος χώρος παραγωγής και μετάδοσης γνώσης, ελεύθερης διακίνησης ιδεών και πολιτικής κινηματικής δράσης.
– Καλούμε τους όψιμους «υπερασπιστές» της λειτουργίας του Πανεπιστημίου να στρέφουν την προσοχή τους στα πραγματικά προβλήματά του και να σταματήσουν τη συστηματική συκοφάντηση των τμημάτων εκείνων της πανεπιστημιακής κοινότητας που αγωνίζονται για δημόσια δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση, για τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα τους.
– Καλούμε τους πανεπιστημιακούς που από τις θέσεις που κατέχουν σήμερα σε υπουργεία ανακαλύπτουν «παραβιάσεις του ασύλου» όταν σ’ αυτό διεξάγονται κινητοποιήσεις και όχι όταν επεμβαίνει η αστυνομία και που ισχυρίζονται ότι τα Ιδρύματα στα οποία δίδασκαν μέχρι χθες είναι «άντρα ανομίας», να θυμηθούν το ρόλο τους ως δάσκαλοι κι όχι ως παιδονόμοι.
– Υπερασπίζουμε το πανεπιστημιακό άσυλο και καλούμε όλα τα μαχόμενα τμήματα της πανεπιστημιακής κοινότητας σε κοινή δράση και συμπόρευση.
Στην ανακοίνωσή της η Ένωση Eργαζομένων Τσιμέντων Χαλκίδας, αναφέρει:
“Συνάδελφοι
Η πολυεθνική Lafarge συνεχίζει για 25ο μήνα την εφαρμογή του σχεδίου ομαδικών απολύσεων που αποφάσισε στις 25-3-2013.
Μετά και τις τελευταίες απολύσεις που πραγματοποίησε την 1η Απριλίου έχει αφήσει ουσιαστικά χωρίς φύλαξη το εργοστάσιο, με αποτέλεσμα να τίθεται σε κίνδυνο τόσο η ασφάλεια του εργοστασίου αλλά και των 8 συναδέλφων που απέμειναν στη φύλαξη, από πιθανές κακόβουλες ενέργειες, ιδίως τις νυχτερινές ώρες.
Επειδή ο πολύμηνος αγώνας μας για την ακύρωση ΟΛΩΝ των απολύσεων και την επαναλειτουργία του εργοστασίου προϋποθέτει, ΠΡΩΤΑ ΑΠ’ ΟΛΑ, να το διαφυλάξουμε «ζωντανό», το Δ.Σ. του σωματείου μας από το βράδυ της 1ης Απριλίου έχει ήδη οργανώσει ομάδες ενίσχυσης της φύλαξης του.
Σε πρώτη φάση η ενίσχυση της φύλαξης αφορά στις νυχτερινές ώρες από 8 το βράδυ μέχρι 7 το πρωί, σε καθημερινή βάση και σε δύο ομάδες (8 έως 1 και 1 έως 7) ανάλογα με την δυνατότητα των συμμετεχόντων.
Καλούμε λοιπόν ΟΛΑ τα μέλη του σωματείου μας να ενισχύσουν αυτήν την πρωτοβουλία.
Συμμετέχει στην αντιφασιστική κινητοποίηση της Δευτέρας 20 Απριλίου, το σωματείο εργαζομένων στον όμιλο Intracom, όπως προκύπτει από την ανακοίνωση που έδωσε στη δημοσιότητα:
ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 7-11π.μ. Συμμετοχή στη συγκέντρωση Δευτέρα 20.4 8π.μ. – πορεία στις φυλακές Κορυδαλλού για καταδίκη της εγκληματικής Χρυσής Αυγής
“Συναδέλφισες, συνάδελφοι,
Το Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων Ομίλου Επιχειρήσεων INTRACOM στηρίζει και καλεί σε μαζική συμμετοχή στη συγκέντρωση (με ήδη μεγάλη συμμετοχή συνδικάτων) τη Δευτέρα 20 Απρίλη στις 8π.μ. και πορεία προς τα Δικαστήρια των φυλακών Κορυδαλλού απαιτώντας την καταδίκη της Χρυσής Αυγής.
Η έναρξη της δίκης της εγκληματικής ναζιστικής Χρυσής Αυγής ορίστηκε για τις 20 Απρίλη σε δικαστική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού (παρά την απαίτηση του αντιφασιστικού κινήματος να γίνει κεντρικά στο εφετείο Αθηνών). Στο μεταξύ έχουν αποφυλακίσει μέρος της ηγεσίας της με την παρέλευση του δεκαοχτάμηνου. Οι δολοφόνοι του Παύλου Φύσσα, εκείνοι που, ενεργώντας σαν μακρύ χέρι της εργοδοσίας έστησαν τα τάγματα εφόδου κι εκτός των άλλων επιτέθηκαν δολοφονικά και στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, αυτοί που βιαιοπραγούσαν σε εκατοντάδες περιπτώσεις απέναντι σε μετανάστες, ακόμη δολοφονώντας τον Πακιστανό εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν (Γενάρης του ’13), χτυπούσαν και τρομοκρατούσαν δημοκράτες πολίτες, νεολαίους, συνδικαλιστές, καλλιτέχνες, αγωνιστές, ρομά, ομοφυλόφιλους, ανάπηρους, επιτίθονταν σε εβραϊκά μνημεία και τάφους, δεν μπορούν να ξαναπάρουν το πράσινο φως για νέες επιθέσεις. Το κατηγορητήριο εναντίον των ναζιστών εγκληματιών είναι καταπέλτης κι η δικαιοσύνη πρέπει να αποδοθεί αμείλικτα τόσο στην ηγεσία όσο και στους φυσικούς αυτουργούς.
Η Χρυσή Αυγή είναι μια εγκληματική ναζιστική οργάνωση που θέλει να αναβιώσει τις πιο μαύρες σελίδες που έζησε η ανθρωπότητα με το Άουσβιτς και το Νταχάου. Είναι απόγονοι των γερμανοτσολιάδων και των δοσίλογων της ναζιστικής κατοχής, αλλά και γέννημα-θρέμμα της χούντας του ’67-‘74 που γέμισε φυλακές κι εξορίες με αγωνιστές, ενώ ματοκύλισε Πολυτεχνείο και Κύπρο. Όλοι εμείς που τιμούμε τους αγώνες της Αντίστασης στην κατοχή, τις θυσίες των μαρτύρων στα Καλάβρυτα, το Κομμένο, την Καισαριανή, το Δίστομο, το Χορτιάτη και τόσες άλλες μαρτυρικές πόλεις, όσοι τιμούμε τα θύματα της απριλιανής χούντας σε Ελλάδα και Κύπρο, απαιτούμε την απομόνωση και την καταδίκη των νεοναζί. ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ!
Ταυτόχρονα, απαιτούμε να χυθεί άπλετο φως σε κάθε πτυχή της δράσης των φασιστικών συμμοριών και να αναδειχθούν οι ευθύνες κυβερνήσεων, Αστυνομίας καθώς και κρατικών μηχανισμών, που δημιούργησαν το έδαφος για τις επιθέσεις των νεοναζί.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους να συμμετάσχουμε με το πανό του σωματείου στις κινητοποιήσεις τη Δευτέρα 20 του Απρίλη. Για το σκοπό αυτό προκηρύσσουμε Στάση Εργασίας 7-11π.μ. για τους εργαζόμενους στην Αττική με συγκέντρωση στις 8π.μ. στη Γρ. Λαμπράκη και Χρ. Σμύρνης (γήπεδο Προοδευτικής) και πορεία προς τις φυλακές-δικαστήριο Κορυδαλλού. Καλούμε σωματεία, συνδικάτα, ομοσπονδίες και ΕΚ, όλους τους εργαζόμενους, κάθε δημοκράτη κι αντιφασίστα να συμμετάσχουμε μαζικά στις κινητοποιήσεις για τη δίκη της Χ.Α. στις 20/4 – αλλά και στη συνέχεια μέχρι την οριστική καταδίκη της”.
Στις 16/4/2015 είδαμε άλλη μία πορεία στο κέντρο της Αθήνας από ομάδα εργαζομένων που διεκδικεί το δικαίωμα στην εργασία. Πολύ συνηθισμένο φαινόμενο στην Ελλάδα της κρίσης, μόνο που αυτή τη φορά πρέπει να επισημάνουμε μερικές διαπιστώσεις που μας έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Προσπερνάω στα γρήγορα το γεγονός ότι η κάθοδος των μεταλλωρύχων στην Αθήνα με λεωφορεία ήταν πληρωμένη από την εργοδότρια εταιρεία, δεν ασχολούμαι με το πόσο αυθόρμητη είναι μία εργατική κινητοποίηση όταν αυτή πληρώνεται από τα αφεντικά και εστιάζω στο πρώτο παράδοξο της υπόθεσης:
Οι μεταλλωρύχοι είναι πολύ τυχεροί αφού για κάποιους περίεργους και ανεξήγητους λόγους είδαν μία πορεία 4-5 χιλιάδων ανθρώπων να λαμβάνει τέτοιας δημοσιότητας από τηλεοπτικά κανάλια και εφημερίδες. Αναλυτικά ρεπορτάζ, εκτενείς αναφορές του εγχώριου Τύπου, λεπτομερής καταγραφή της κινητοποίησης από την αρχή μέχρι το τέλος της. Τα χρόνια του μνημονίου έχουν γίνει πορείες και διαδηλώσεις στην Αθήνα για εργατικά, οικονομικά και κοινωνικά θέματα με διπλάσιο, τριπλάσιο και δεκαπλάσιο κόσμο, αλλά «δυστυχώς» δεν κατάφεραν να προκαλέσουν έστω και το μισό ενδιαφέρον των ΜΜΕ. Οι συλλογικότητες και τα άτομα που αντιδρούν στην εξόρυξη έχουν διοργανώσει στο παρελθόν διαδηλώσεις, πορείες και συναυλίες με 10 και 20 χιλιάδες κόσμο, αλλά δεν μπόρεσαν να προσελκύσουν τα φώτα της δημοσιότητας. Για την ακρίβεια, ούτε καν μία πανοραμική φωτογραφία δεν μπορέσαμε να δούμε στις εφημερίδες από εκείνες τις διαμαρτυρίες. Αντιθέτως, τα σχόλια στα τηλεοπτικά παράθυρα μιλούσαν για περιθωριακά άτομα που κλείνουν τους δρόμους, καταστρέφουν την αγορά, διώχνουν τους τουρίστες και διαταράζουν την αναπαραγωγή των πεταλούδων.
Συμπέρασμα; Μάλλον τα κανάλια και οι εφημερίδες έγιναν ξαφνικά πολύ ευαίσθητα στα εργατικά θέματα και από εδώ και πέρα θα καλύπτουν μετά μανίας οτιδήποτε σχετίζεται με το θρυλικό δίκιο του εργάτη και δεν θα δικαιώσουν όσους λένε ότι η υπερπροβολή της πληρωμένης πορείας των μεταλλωρύχων έχει να κάνει με το γεγονός πως αυτός που θα έχει κέρδος από την εξόρυξη είναι ο εθνικός εργολάβος και κάτοχος αρκετών ΜΜΕ Γιώργος Μπόμπολας.
Πάμε τώρα να εξετάσουμε την κινητοποίηση των εργαζομένων. Οι δηλώσεις των μεταλλωρύχων ήταν εξόχως αποκαλυπτικές για τις προθέσεις, τους στόχους και τα αιτήματα τους. Σε ένα ρεσιτάλ ειλικρίνειας , μία κυρία δήλωσε με ένα κάπως απολογητικό ύφος: «Εμείς το μόνο που θέλουμε είναι να δουλεύουμε». Είπατε τίποτα; Ποια προστασία του περιβάλλοντος, ποιο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ποια καταστροφή του αρχέγονου δάσους των Σκουριών και τρίχες κατσαρές; Το μόνο που θέλουνε οι μεταλλωρύχοι είναι να δουλεύουνε. Να δουλεύουνε και να πληρώνονται με 700, 800 ή και 1000 ευρώ. Αν σκεφτούμε ότι σε μία χώρα που η επίσημη ανεργία είναι στο 25% και η ανεργία των νέων είναι σταθερά πάνω από το 50%, τότε θα καταλάβουμε ότι αυτό που ξέχασαν να μας πούνε οι μεταλλωρύχοι είναι πως το μόνο που θέλουνε είναι να δουλεύουνε αυτοί και όλοι οι άλλοι να πάνε να βαμηθούν. Οι μεταλλωρύχοι δεν έδειξαν την παραμικρή συμπαράσταση στους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που έχασαν τη δουλειά τους για να «σωθεί η χώρα» κατασυκοφαντημένοι και λοιδορούμενοι από τα ΜΜΕ που ελέγχει ο εθνικός εργολάβος που θα έχει κέρδος από την εξόρυξη.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα πιο χαρακτηριστικό από τις δηλώσεις των μεταλλωρύχων, κάτι που ξεφεύγει από τα στενά πλαίσια μιας εργατικής διαμαρτυρίας και φανερώνει την πολιτική ταυτότητα των ατόμων που συμμετείχαν στην πορεία. Τι είναι αυτό; Η συνθηματολογία τους. Για παράδειγμα, ένα από τα συνθήματα των μεταλλωρύχων ήταν «Δεν είμαστε φονιάδες, ούτε αναρχικοί, αλλά μεταλλωρύχοι απ’ τη Χαλκιδική». Δεν ξέρω αν αυτοί που αντιδρούν στην εξόρυξη είναι φονιάδες, ξέρω ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αναρχικών αντιδρούν ιδεολογικά ενάντια στη λεηλασία της φύσης και θέλω να μάθω γιατί οι μεταλλωρύχοι προτιμάνε να φωνάζουν τι δεν είναι, αντί να μας πληροφορήσουν τι είναι. Αν έχετε ρε παιδιά κάποια ενιαία πολιτική ταυτότητα σαν εργαζόμενοι, τότε, λογικά, θα έχετε και τα επιχειρήματα που θα εξηγούν την επιλογή σας, έτσι δεν είναι;
Η απορία μου για τον πολιτικό προσανατολισμό των μεταλλωρύχων δεν κράτησε πολύ: Αφού αποκήρυξαν δημόσια την αναρχία και αφού δήλωσαν περήφανοι για την εργασία τους, στη συνέχεια υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό τον ακροδεξιό πρεσβευτή της βλακείας που προμοτάρει τηλεοπτικώς τα βιβλία του με τον ίδιο τρόπο που λανσάρει ο έμπειρος ψαράς τις κουτσομούρες του. Απολογισμός; Η πορεία των μεταλλωρύχων, που ξεσήκωσε θύελλα δημοσιότητας και πληθώρα τηλεοπτικών σχολίων, διοργανώθηκε με έξοδα της εταιρίας, απομονώθηκε πλήρως από τον υπόλοιπο κόσμο της εργασίας και διάλεξε για πολιτικό καταφύγιο το στρατόπεδο της ακροδεξιάς. Και εις ανώτερα…
«Μία ημέρα μετά από την δίχως λόγο απόλυση μου από την εταιρία στην οποία δούλευα για λογαριασμό του Χ εργολάβου, μου τηλεφώνησε ο ίδιος ζητώντας μου να έρθω στο γραφείο του για να υπογράψω την απολυσή μου. Στη σύντομη συνομιλία μας ζήτησα το πιο λογικό που θα μπορούσε να ζητήσει κάποιος που τον απολύουν, τα χρήματα σχεδόν δυόμιση μηνών δουλειάς, το οποίο δεν του άρεσε καθόλου σαν ιδέα. Η απάντησή του ήταν »θα πληρωθείς όπως και οι υπόλοιποι εργάτες, ανά μήνα». Όταν ρώτησα γιατί να γίνει κάτι τέτοιο αφού με απολύει, τόλμησε να με απειλήσει λέγοντας ότι θα μπορούσε να το κάνει παραίτηση και όχι απόλυση, ότι το κάνει για χάρη μου, για να πάρω Εγώ ταμείο.
Τις επόμενες μέρες, ρώτησα, έψαξα και βρήκα ανθρώπους από αυτοοργανωμένες συλλογικότητες της περιοχής οι οποίοι γνωρίζουν, ενδιαφέρονται και έχουν ασχοληθεί στο παρελθόν με εργασιακά -και όχι μόνο- προβλήματα όπως το δικό μου, στον Ασπρόπυργο και στις γύρω περιοχές. Μετά από μια συζήτηση που έκανα με τους ανθρώπους αυτούς για το θέμα μου, αποφασίσαμε για αρχή να τον καταγγείλουμε στην Επιθεώρηση Εργασίας, και να πάμε σε σωματεία εργαζομένων, για να μάθουμε περισσότερες πληροφορίες για το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να δικαιωθώ.
Προς μεγάλη μου έκπληξη και αφού είχαμε καταγγείλει τον εργολάβο, δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από τον ίδιο μιάμιση ώρα αργότερα. Φοβισμένος και ανήσυχος πια, ρωτούσε γιατί το έκανα αυτό και απαιτούσε να πάω να αποσύρω την καταγγελία, πράγμα που φυσικά δεν έκανα και δεν είχα σκοπό μιας και ήξερα πολύ καλά πως ΈΧΩ δίκιο και δεν πρόκειται να το αφήσω να τελειώσει έτσι. Αφού μιλήσαμε στο τηλέφωνο για κάποια ώρα, και αφού έκανε τον ανήξερο και αθώο, εγώ του απάντησα με το ίδιο ύφος, του ανήξερου και αθώου, λέγοντας πως απλά δεν γνώριζα τα δικαιώματα μου και ρώτησα να τα μάθω σε κάποια κρατική υπηρεσία που ξέρει και μπορεί να με πληροφορήσει. Τρομαγμένος πιά αφού κατάλαβε πως γνωρίζω τα δικαιωματά μου και το τι μπορώ να ζητήσω ως αποζημίωση, θέλησε να βρεθούμε το συντομότερο έτσι ώστε να λυθεί η »παρεξηγησή» μας.
Όταν έγινε τελικά η συνάντηση, βρέθηκε προ εκπλήξεως για άλλη μία φορά, μιας που δεν περίμενε να έρθω μαζί με αλληλέγγυο εργάτη. Μετά από σύντομες διαπραγματεύσεις για το θέμα των μισθών δυόμιση μηνών, κατάφερα να αποσπάσω χρήματα που δεν θα έπαιρνα αν το είχα αφήσει έτσι. Χρήματα από δώρα που δεν πληρώθηκα ποτέ, χρήματα από άδειες που δεν πήρα ποτέ και επιδόματα αδειών που επίσης έπρεπε να πάρω.
Η ιστορία έληξε πολύ σύντομα, σε διάστημα περίπου τριών ημερών από την ημέρα της καταγγελίας και μπόρεσα να πάρω σχεδόν το διπλάσιο ποσό από τα χρήματα που θα έπαιρνα αρχικά. Χρήματα για τα οποία ΔΟΎΛΕΨΑ και είχα κάθε δικαίωμα να ζητήσω και θα πρέπει να ζητήσει και να διεκδικεί ο κάθε εργαζόμενος, ο κάθε εργάτης, ο κάθε Άνθρωπος. Η γνώση και η αλληλοβοήθεια είναι η δυναμή μας απέναντι σε κάθε εργοδότη, άλλωστε, δεν είμαστε λίγοι εμείς οι οποίοι μας εκμεταλλεύονται κάθε λογής αφεντικά.
Σε έναν κόσμο ιδανικά πλασμένο για αφεντικά, ο εργάτης ασφυκτιά προσπαθώντας να επιβιώσει.»
Συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι και εργαζόμενοι κατέστησαν σαφές ότι θα συνεχίσουν τον αγώνας τους μέχρι να καταβληθούν στο ακέραιο οι οφειλόμενες αποδοχές. Οι εργαζόμενοι ζήτησαν να υπάρξει συνάντηση για την Δευτέρα με την πρόεδρο της Εταιρείας που δραστηριοποιείται στην χώρα μας από το 1934.
Προσθήκη (7/4): Πραγματοποιήθηκε, την Δευτέρα 6/4 η συνάντηση των απλήρωτων εργαζομένων με την πρόεδρο της interlingua, η οποία δήλωσε ότι θα καταβληθούν οι δεδουλευμένες αποδοχές μέχρι και την 25η Ιουνίου 2015. Ο αγώνας συνεχίζεται στις 17/4 στην τριμερή συνάντηση της Επιθεώρηση Εργασίας της οδού Πατησίων.
Οι καταγγελίες κατά αδίστακτων εργοδοτών που παρανομούν και αφήνουν απλήρωτους εργαζόμενους πυκνώνουν. Η γνωστή εταιρεία“Linguaphone” που συνεργάζεται με το Υπουργείο Εσωτερικών προάγει τις ελαστικές μορφές εργασίας και αρνείται να καταβάλει δεδουλευμένες αποδοχές σε καθηγητές από παραδόσεις μαθημάτων ξένων γλωσσών και μεταφραστικών υπηρεσιών. Οι εργαζόμενοι με την στήριξη του Συλλόγου Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευσης Νομού Αττικής “ο Βύρων” και του ΣΜΕΔ (Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών) ήδη έχουν έχουν καταγγείλει το γεγονός στην Επιθεώρηση Εργασίας της οδού Πατησίων, η οποία καλεί την Παρασκευή 17 Απριλίου την σύγκληση της τριμερούς επιτροπής της. Στεκόμαστε στο πλευρό των συναδέλφων ώστε η “Linguaphon” να υποχρεωθεί να καταβάλει στο ακέραιο τις δεδουλευμένες αποδοχές των συναδέλφων μας και καλούμε όλους τους συναδέλφους και τα εργατικά σωματεία της ιδιωτικής εκπαίδευσης να στηρίξουν τον αγώνα τους. Ακολουθεί η καταγγελία των συναδέλφων. ΕΝΠΡΩ
one».
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Στις μέρες μας, όπου οι εργασιακές σχέσεις δυσκολεύουν και τα υψηλά ποσοστά ανεργίας πιέζουν και περιστέλλουν τόσο τους μισθούς όσο και τα εργασιακά δικαιώματα, οι περιπτώσεις μη εκπλήρωσης των συμβατικών υποχρεώσεων από τους εργοδότες προς τους εργαζόμενους είναι ένα συχνό και απαράδεκτο φαινόμενο, το οποίο μάλιστα βρίσκεται σε έξαρση.
Οι κάτωθι υπογράψαντες την παρούσα δήλωση, καταγγέλλουμε την αθέτηση των οικονομικών υποχρεώσεων της Α.Ε με την επωνυμία «ΜΙΧΑΗΛ ΛΕΒΗΣ Α.Ε» και το διακριτικό τίτλο «Linguaphone», (Αθήνα οδός Ζαλοκώστα 8). Η εν λόγω εταιρεία, αρνείται να καταβάλει δεδουλευμένα χρήματα από παραδόσεις μαθημάτων και παροχή μεταφραστικών υπηρεσιών. Επίσης, σε επανειλημμένη επικοινωνία μαζί με τους υπεύθυνους της εταιρείας λαμβάνουμε ειρωνικές απαντήσεις, στα όρια της απαξίωσης και της προκλητικότητας.
Πρόκειται για μία εταιρεία η οποία αντιμετωπίζει το αγαθό της εκπαίδευσης αλλά και τις άλλες υπηρεσίες που έχουν να κάνουν με τη γλώσσα (μεταφράσεις, μέθοδοι διδασκαλίας άνευ διδασκάλου) σαν εμπόρευμα. Όπως ο υπεύθυνος σπουδών μας είπε «δουλεύουμε μόνο με το κομμάτι»! Δεν υπάρχουν μόνιμες σχέσεις εργασίας με όσους κατά καιρούς απασχολούνται σε αυτή. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι παρά την κρίση η εν λόγω εταιρία συνεχίζει ακάθεκτη τις δραστηριότητες της, συνεργαζόμενη με εφημερίδες και περιοδικά ευρείας κυκλοφορίας διανέμοντας μέσω αυτών τις μεθόδους, αλλά και με το Υπουργείο εσωτερικών.
Παρόλα αυτά, και παρά το γεγονός ότι χρωστά δεδουλευμένα εδώ και αρκετούς μήνες ή ακόμα χρόνια, οι υπεύθυνοι της Linguaphone υιοθέτησαν την τακτική της σκαιότατης αντιμετώπισης των αιτημάτων μας, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι το ασήμαντο γι’ αυτούς ποσό που μας χρωστούν, αποτελεί για εμάς ένα σημαντικό μέσο βιοπορισμού. Η τακτική, μάλιστα αυτή, έχει εφαρμοστεί εις βάρος και άλλων συναδέλφων, οι οποίοι αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο εξωτερικό και αδυνατούν να διεκδικήσουν τα χρήματά τους.
Ένας από τους καταγγέλλοντες μάλιστα έχει δικαιωθεί από δικαστήριο το οποίο έγινε σε βάρος της εταιρείας. Παρόλα αυτά, η Linguaphone, αρνείται να συμμορφωθεί με τη δικαστική απόφαση και συνεχίζει να αδιαφορεί για τα χρωστούμενα.
Οι καταγγέλλοντες δηλώνουμε ότι θα διεκδικήσουμε με κάθε μέσο τα δεδουλευμένα μας και ότι θα προσπαθήσουμε να προστατεύσουμε και άλλους συναδέλφους από την τακτική τους, ώστε να μη βρεθούν στη δύσκολη θέση που είμαστε εμείς αυτή τη στιγμή.
Σύλλογος μας θα συμμετέχει στη συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής κατά της εξόρυξης χρυσού τηνΠέμπτη 16/4, 6μμ, στα Προπύλαια
Αναδημοσιεύουμε το κείμενο των 5 εργαζομένων από το μεζεδοπωλείο “Κουτουρούκι” στα Χανιά και ακολουθεί το ψήφισμα αλληλεγγύης του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων & λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού
το μεζεδοπωλείο “το κουτουρούκι” αλλάζει…
εκτός από μεζέδες και ρακές
σερβίρει και ομηρία εργαζομένων
“Το κουτουρούκι” είναι μία επιχείρηση που χρόνο με το χρόνο αυξάνει το τζίρο της και αυτό το ξέρουμε καλά εμείς οι εργαζόμενοι, αλλά και οι συχνοί πελάτες του, που είδαν την εξέλιξή του. Το ότι σε αυτήν την αύξηση συμβάλαμε τα μέγιστα εμείς οι σκληρά εργαζόμενοι, το γνωρίζουν και οι πέτρες. Παρόλα αυτά, η εργοδότρια προχώρησε τον Νοέμβριο που μας πέρασε σε αιφνίδια διακοπή της λειτουργίας της επιχείρησής της, χωρίς να καταγγείλει τις συμβάσεις εργασίας μας και χωρίς να μας καταβληθούν οι αποζημιώσεις. Όσο για δώρα, επιδόματα, προσαυξήσεις κ.τ.λ., υπήρχε σιγή ιχθύος.
Κατά την διάρκεια της λειτουργίας του καταστήματος, δημιουργήθηκαν δεσμοί αλληλεγγύης και ισότητας μεταξύ των εργαζομένων, και μέσα από συλλογικές διαδικασίες έγιναν μικρές και μεγάλες διεκδικήσεις, από τα πουρμπουάρ και το ίδιο μεροκάματο για όλους, μέχρι το δικαίωμά μας στην απεργία. Στην τελευταία μας συνάντηση, η εργοδότρια δεσμεύτηκε για την επιστροφή όλων μας στην εργασία, κατά την επαναλειτουργία του καταστήματος. Όσο για το δώρο Χριστουγέννων η απάντηση που πήραμε ήταν ότι πάει διακοπές με δανεικά… Κατά την περίοδο που το κατάστημα παρέμεινε κλειστό, επιχειρήθηκε με πολλούς τρόπους η επικοινωνία με την εργοδότρια για να διευκρινιστεί η ημερομηνία επαναλειτουργίας της επιχείρησης, αλλά και για να μας καταβληθούν χρωστούμενα δεδουλευμένων, καθώς κανείς μας δεν δουλεύει από χόμπι, αλλά για να ζήσει.
Αυτό δεν κατέστη εφικτό, καθώς η εργοδότρια απέφευγε με κάθε τρόπο την επικοινωνία μαζί μας, ενώ ταυτόχρονα διέρρεε μέσω τρίτων, ότι δεν θα συνεχίσει να μας απασχολεί στην επιχείρηση της. Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, οδηγηθήκαμε για πρώτη φορά στην επιθεώρηση εργασίας, για μία συνάντηση μαζί της με σκοπό την δέσμευσή της για την συνέχιση της απασχόλησής μας στο Κουτουρούκι. Η συνάντηση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ αφού η ίδια έλειπε. Εν τω μεταξύ η εργοδότρια μας και χωρίς προηγουμένως να καταγγείλει τις συμβάσεις εργασίας μας καταβάλλοντας μας ταυτόχρονα και τις νόμιμες αποζημιώσεις μας, προχώρησε στην επαναλειτουργία του καταστήματος με άλλους εργαζόμενους που προσέλαβε στη θέση μας, αφήνοντας μας σε εργασιακή εκκρεμότητα, ενώ ούτε καν συζητά την εξόφληση των οφειλομένων αποδοχών μας. Μετά τη επαναλαμβανόμενη απαξίωση και κοροϊδία της, προσφύγαμε στην επιθεώρηση εργασίας, αυτή τη φορά για καταγγελία, διεκδικώντας όλα τα παρακάτω:
Την συνέχιση της απασχόλησής μας στην επιχείρηση.
Την άμεση εξόφληση των οφειλομένων δώρων εορτών, αδειών, επιδομάτων αδειών, προσαυξήσεων εργασίας Κυριακών, αργιών, νυχτερινής εργασίας και υπερεργασιακής απασχόλησης, καθώς και αποζημίωσης για υπερωριακή απασχόληση.
Η διεκδίκηση των παραπάνω αποτελεί για εμάς ζήτημα αξιοπρέπειας αλλά και επιβίωσης. Δεν αναγνωρίζουμε σε κανένα αφεντικό (εναλλακτικό και μη) να ‘απολύει’ εκδικητικά και καταχρηστικά εργαζόμενους για συνδικαλιστικούς λόγους. Σπάμε τη σιωπή και αντιδρούμε με δεσμούς αλληλεγγύης, μέσα από συλλογικές διαδικασίες για τα αυτονόητα.
ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΧΡΩΣΤΟΥΜΕΝΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ
ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ
Χανιά, Απρίλης 2015 οι 5 εργαζόμενες/οι
ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού στέκεται αλληλέγγυο στις διεκδικήσεις των εργαζομένων στο μεζεδοπωλείο «Κουτουρούκι». Το τελευταίο διάστημα, στην πόλη των Χανίων, εξελίσσεται ένας αγώνας, που έρχεται να ταράξει τη σιωπή που επιβάλλουν τα αφεντικά στη μισθωτή σχέση εργασίας. Οι συνάδελφοι/ισσες, τέσσερις εκ των οποίων είναι μέλη μας, αγωνίζονται για δύο βασικές νόμιμες αξιώσεις: Πρώτον, να πληρώνονται στην πραγματική και όχι στην εικονική εργασιακή τους σχέση και δεύτερον, να μην απολύονται όταν διεκδικούν.
Ο παραπάνω αγώνας περιλαμβάνει χαρακτηριστικά που είναι άγνωστα στον κόσμο των αφεντικών: Εργατικός, οριζόντιος, κινηματικός, αξιοπρεπής, δημόσιος αγώνας. Τέλος, για το ύφος και την επιχειρηματολογία του κατάπτυστου κειμένου, που αναρτήθηκε στο facebook της εργοδοσίας, έχουμε τοποθετηθεί, σε προηγούμενες δράσεις μας, σε αντίστοιχα «εναλλακτικά» μαγαζιά στην Αθήνα. Εδώ, ας τονισθεί μόνο το παρακάτω: Ο διάχυτος, δακρύβρεχτος, εγωπαθής, εργοδοτικός μικροαστισμός, ο παραλογισμός της αντιστροφής της σχέσης εκμεταλλευτή και εκμεταλλευόμενου, ο ανιστορικός, κανιβαλικός ψευδοαντιφασισμός και η κατασυκοφάντηση των συναδέλφων/ισσών, δεν απαλλάσσει την εργοδότρια από τις αστικές και ποινικές της ευθύνες! Αντίθετα τις επεκτείνει!
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ/ΙΣΣΩΝ & ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ
Ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής σας γνωστοποιούμε και πάλι και μέσω αυτής της ανοιχτής επιστολής ότι συνεχίζουμε δυναμικά και αταλάντευτα τον δίκαιο και επίμονο αγώνα μας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.
