Στις 17 Απρίλη 2013, διακόσιοι περίπου μετανάστες-εργάτες γης δέχτηκαν δολοφονική επίθεση, με καταιγισμό πυροβολισμών, από τον μεγαλοτσιφλικά Βαγγελάτο και τους επιστάτες-μπράβους του, στη Νέα Μανωλάδα Ηλείας. Οι μετανάστες εργάτες διεκδικούσαν με απεργία και μαζική κινητοποίηση το αυτονόητο: την καταβολή δηλαδή των δεδουλευμένων 6 μηνών στα χωράφια της φράουλας. Η κινητοποίηση χτυπήθηκε εν ψυχρώ από τους μπράβους των αφεντικών, με αποτέλεσμα να υπάρχουν περίπου 30 τραυματίες, εκ των οποίων τέσσερις σε σοβαρή κατάσταση.

Το συμβάν αυτό δεν αποτελεί ούτε τυχαίο ούτε μεμονωμένο περιστατικό. Στη Μανωλάδα, η παραγωγή φράουλας στηρίζεται στο δουλεμπόριο μεταναστών, στη μαύρη εργασία, στα απλήρωτα μεροκάματα και στις ακόμα πιο άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Οι συνθήκες αυτές περιλαμβάνουν ανθρώπους στοιβαγμένους σε παραπήγματα, δωδεκάωρη εργασία για ένα κομμάτι ψωμί, μετατρέποντας έτσι τη ζωή τους σε μια σύγχρονη μορφή σκλαβιάς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα όσα έγινα το 2008, όταν μετά την απεργία 1500 εργατών που διεκδικούσαν τα δεδουλευμένα τους, εξαπολύθηκε πογκρόμ σε βάρος τους από τους μπράβους των αφεντικών. Ο ένας από τους δράστες μάλιστα είχε συμμετάσχει και τότε σε βασανισμούς μεταναστών, σπάζοντας με σφυρί τα χέρια ενός και σέρνοντας τον με αγροτικό αυτοκίνητο για ένα χιλιόμετρο. Άλλωστε, η συγκεκριμένη περιοχή αποτελεί στην κυριολεξία έναν οικονομικό παράδεισο για τ’ αφεντικά. Το μόνο που ισχύει, είναι ο νόμος που επιβάλλουν τα αφεντικά με τις πλάτες του κράτους καταστρατηγώντας κάθε εργατικό κεκτημένο.

Από τις 6 Ιουνίου έχει ξεκινήσει στα δικαστήρια της Πάτρας η δίκη του μεγαλοτσιφλικά Βαγγελάτου και των μπράβων του. Η δίκη διεξάγεται σε κλίμα τρομοκρατίας με έντονη αστυνομική παρουσία στο εσωτερικό του δικαστηρίου, προπηλακισμούς και εκφοβισμούς των μαρτύρων κατηγορίας και απειλές και ύβρεις σε βάρος των αλληλέγγυων. Στο ίδιο κλίμα εντάσσεται και ο ξυλοδαρμός βασικού μάρτυρα κατηγορίας στη δίκη, ο οποίος δέχθηκε επίθεση στις 27 Ιουνίου στην παράγκα που μένει στη Μανωλάδα, όταν άγνωστοι μπήκαν σε αυτή και απαίτησαν να μην παρουσιάζεται στην δίκη απειλώντας ότι θα τον σκοτώσουν. Από κοντά και τα ελεγχόμενα ΜΜΕ που αποκρύπτουν την έκβαση της δίκης και τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα σε αυτή, εξυπηρετώντας για ακόμα μια φορά τα συμφέροντα των αφεντικών και του κράτους που τους υποθάλπει. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι συνήγορος υπεράσπισης του Βαγγελάτου και των μπράβων του είναι ο γνωστός υπερασπιστής τραμπούκων, μαφιόζων, δολοφόνων, φασιστών και λοιπών καθαρμάτων, Α. Κούγιας, που προσπαθεί διακαώς από την πλευρά του να ευτελήσει όσα λέγονται από τους μάρτυρες κατηγορίας.

Ο αγώνας των μεταναστών εργατών γης στη Μανωλάδα είναι ένα κομμάτι απλά του αγώνα που διεξάγουν πολλοί εργαζόμενοι σε διάφορους χώρους δουλειάς ενάντια στην τρομοκρατία των αφεντικών. Από τις μαχητικές καθαρίστριες του υπουργείου οικονομικών που με τη δυναμική και τη διάρκεια που έχουν δώσει στον αγώνα τους αποτελούν σύμβολο αξιοπρέπειας και αντίστασης για όσους αγωνίζονται σήμερα, μέχρι τον αγώνα εκατοντάδων μεταναστών εργατών γης στη Σκάλα Λακωνίας, που κάνουν απεργία από τις 4 Ιούλη με κύρια αιτήματα την παύση των διώξεων από την τοπική αστυνομία και την καταβολή των χρημάτων που τους χρωστάνε οι τοπικοί εργοδότες τους, εκείνο που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι πως η νικηφόρα έκβαση τους εξαρτάται από τη σύνδεση τους και την ανάπτυξη και άλλων τέτοιων αγώνων που θα κατορθώσουν από κοινού να ανατρέψουν τη βάρβαρη επίθεση που διεξάγουν τα αφεντικά και το κράτος. Τα παραπάνω παραδείγματα όσο ακραία και αν φαντάζουν, δεν είναι μια σκληρή παρένθεση σε μια κατά τα άλλα αρμονική συνύπαρξη ανάμεσα στα αφεντικά και τους εργάτες. Στην πραγματικότητα η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο αποτελεί κανόνα, που επιβάλλει η εξουσία για να απομυζεί την εργατική δύναμη και να κερδοσκοπεί σε βάρος των εργατών. Οι, κάθε είδους, επιθέσεις των αφεντικών απέναντι στους εργάτες προκύπτουν από την ίδια τη συνθήκη της ταξικής ανισότητας. Οι μετανάστες χωρίς χαρτιά, ως το πιο υποτιμημένο κομμάτι της εργατικής τάξης, βιώνουν αυτή τη συνθήκη παντού. Μια συνθήκη που αργά ή γρήγορα είναι το μέλλον που επιφυλάσσεται και για εκατομμύρια ντόπιους προλετάριους.

Για μας, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Tο κράτος και οι καπιταλιστές από τη μια και οι εκμεταλλευόμενοι και καταπιεσμένοι από την άλλη, είναι δύο στρατόπεδα που βρίσκονται σε ένα διαρκή πόλεμο, όσο και αν επιδιώκεται η ειρηνική «συνεργασία» τους. Γι’ αυτό είναι επιτακτική η ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε την ταξική μας θέση και να παραταχθούμε οργανωμένα απέναντι στους εκμεταλλευτές μας. Με όπλο την αλληλεγγύη μας να προχωρήσουμε σε κοινούς αγώνες όλων των εκμεταλλευόμενων, ντόπιων και μεταναστών, μακριά από επίπλαστους διαχωρισμούς. Απέναντι στα σχέδιά τους για ματωμένο κέρδος στις πλάτες εξαθλιωμένων εργατών, να απαντήσουμε συλλογικά με καθημερινούς αγώνες, στους χώρους δουλείας .στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, σε κάθε γειτονιά. Για την ανατροπή των σχέσεων εκμετάλλευσης κι εξουσίας και το χτίσιμο ενός νέου κόσμου ισότητας, αλληλεγγύης κι ελευθερίας, όπου η εργασία δεν θα είναι μια συνθήκη εξαναγκαστικής επιβίωσης αλλά μια δημιουργική κοινωνική διεργασία.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΜΑΝΩΛΑΔΑΣ – ΠΟΛΕΜΟ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση (το ιδρυτικό κείμενο της συνέλευσης εδώ)

Πάτρα, 15 Ιούλη 2014

Αναδημοσίευση από δυσήνιο ίππο