Η ΒΙΟ.ΜΕ. ΕΔΕΙΞΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ. ΕΜΕΙΣ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ?
Κατά την κρίσιμη περίοδο όπου η καπιταλιστική δουλία δέχεται έμπρακτα κριτική από το εργαζόμενο υποκείμενο το οποίο την απαρνείται και αναζητά διαφορετική νοηματοδότηση στην εργασία , ως Αντιεξουσιαστική Κίνηση Πάτρας θεωρούμε πως είναι αναγκαία η ανασύσταση της συνέλευσης πρωτοβουλίας αλληλεγγύης της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής , προς πολιτική και οικονομική στήριξη του αυτοοργανωμένου εγχειρήματος ,όπου ουσιαστικά οι εργαζόμενοι προέβησαν στην κατάληψη μέσων παραγωγής δευτερογενούς τομέα. Η Βιο.με. , ένα εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη , θυγατρική της Φίλκεραμ Τζόνσον , πτόχευσε χρωστώντας τα δεδουλευμένα πολλών μηνών στους εργαζόμενους οι οποίοι προέβησαν στην κατάληψη του εργοστασίου και στη συνέχεια στην επαναλειτουργία του χωρίς αφεντικά.
Μέσα στις νέες συνθήκες μισθωτής σκλαβιάς , ο αγώνας των εργαζόμενων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής στη Θεσσαλονίκη είναι ένα παράδειγμα πραγματικής εργατικής αυτοθέσμισης , βλέποντας πως η μόνη ρεαλιστική επιλογή προς επιβίωση των οικογένειών τους και του εργοστασίου είναι να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους και να λειτουργήσουν οι ίδιοι το εργοστάσιο. Κατάφεραν να εδραιώσουν καθεστώς εργατικής αυτονομίας στο χώρο που εργάζονται, με συνελεύσεις σωματείου βάσης και να συμπορευθούν με ριζοσπαστικούς αγώνες που τώρα πιά έχουν δημιουργήσει ένα σεβαστό μέτωπο εναντίον του ίδιου του κεφαλαίου.Η Βιο.Με. έδειξε το δρόμο χρησιμοποιόντας την αυτοοργάνωση ,την αλληλεγγύη , την άμεση δημοκρατία και το σεβασμό προς το περιβάλλον ως γνώμονες και παρά τα εμπόδια που έθεσαν κράτος και αφεντικά λειτουργεί σχεδόν 2 χρόνια .
Ωστόσο κριτικές , θέλουν τη Βιο.Με ως ”νησίδα εξαίρεσης στα πλαίσια του καπιταλισμού” ή τους εργαζόμενους ”αφεντικά των εαυτών τους”. Θεωρούμε πως έχει φτάσει η εποχή των νέων κοινωνικών συγκρούσεων οι οποίες δεν μπορούν να νοηματοδοτηθούν με προτάγματα ούτε της επανάστασης του 17′ αλλά ούτε με επιφανειακές κριτικές περί κεφαλαίου και καπιταλισμού . Εδώ και καιρό μαίνεται ένας πόλεμος σημασιών και νοημάτων στον οποίο οφείλει ο κόσμος της ελευθερίας να δημιουργήσει κεντροπολιτικό , υπεύθυνο και συμπαγές μέτωπο με αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας τα οποία ήδη επανανοηματοδοτούν την εργασία ή προχωρούν σκεπτόμενα προς αυτή την κατεύθυνση . Η μισθωτή εργασία και η αποξένωση του προ’ι’όντος από τον εργαζόμενο , πρέπει να επανανοηματοδοτηθούν από την εργασία ως κοινωνική σχέση , από τον ζήλο για αυτοθέσμιση και αυτοδιαχείριση , αυτονόμηση στο χώρο εργασίας μέχρι την παροχή της εργατικής αξίας στην κοινωνία ως μια αμφίδρομη σχέση. Η ωρίμανση των αντικειμενικών συνθηκών για εμάς έχει έλθει και δρούμε στο τώρα παίρνοντας τη ζωή στα χέρια μας , χωρίς την μυστική συνταγή επιτυχίας κανενός καθοδηγητή και πεφωτισμένου συνδικαλιστή.
Η κοινωνική σχέση της εργασίας έναντι στον κοινωνικό κανιβαλισμό και τον ατομικισμό του εργαζόμενου υποκειμένου (και όχι μόνο) είναι ζωτική νίκη έναντι του υπάρχοντος , και αυτό αποδεικνύεται στην πράξη με την πλήρη μεταβολή των προ’ι’όντων που παράγει η Βιο.Με. και το πώς δρουν και αποφασίζουν οι εργαζόμενοι. Από δομικά υλικά και κόλλες που στόχο είχαν μόνο την μέγιστη ποιότητα , μέσα από τη συλλογική πολιτική διάδραση των εργαζομένων , παράγονται καθαριστικά βασισμένα σε οικολογική συνείδηση χωρίς ίχνος χημικών και μάλιστα με ικανοποιητικά αποτελέσματα. Έχει δημιουργηθεί ένα άτυπό δίκτυο πώλησης των προ’ι’όντων στα πλαίσια ενός είδους εναλλακτικής αγοράς με συνειδητή αποχή των προιόντων από Σούπερ-Μάρκετ και αυτό είναι και το βασικό έσοδο της συνέλευσης. Τα προ’ι’όντα της Βιο.Με. μπορεί να απαξιώνονται στην ανταγωνιστική αγορά , ωστόσο στην κυριολεξία είναι επώνυμο προ’ι’όν. Ο καθένας γνωρίζει ποιός το δημιούργησε , την σύσταση των προ’ι’όντων τον τρόπο που δημιουργήθηκαν και τις διαδικασίες που οδήγησαν στην παραγωγή , σε αντιδιαστολή με τα ”υπερπρο’ι’όντα” της ανταγωνιστικής αγοράς που πίσω από το εκάστοτε βαρύγδουπο όνομα μένουν στην αφάνεια η περιβαλοντική ζημιά και τα εργατικά ατυχήματα , η τρομερή εκμετάλλευση και η αποξένωση του εργαζομένου από το προ’ι’όν.
Η συνέλευση πρωτοβουλίας αλληλεγγύης σχετίζεται άμεσα και ζωτικά με το εγχείρημα αφού αποτελεί το πρίσμα μέσα από το οποίο το πρόταγμα της αυτοδιαχείρισης και συγκεκριμένα το εγχείρημα αυτό περνάει στα χέρια της ίδιας της κοινωνίας . Η αμφίδρομη αυτή σχέση φαίνεται ότι λειτουργεί μονόπλευρα από την πλευρά του εργοστασίου στην πόλη της Πάτρας. Θεωρούμε λοιπόν πως η έμπρακτη πολιτική και οικονομική αλληλεγγύη μας προς το εγχείρημα αυτό είναι καθήκον της κοινωνίας , καθώς είναι το πρώτο πανελλαδικό παράδειγμα αυτοδιαχείρισης των μέσων παραγωγής δευτερογενούς τομέα . Το δρόμο τον έδειξε η Βιο.Με. Δείχνοντας την αλληλεγγύη μας , ας δημιουργήοσυμε εύφορο έδαφος για την αυτοδιαχείριση στο σήμερα σε χώρους εργασίας στις γειτονίες μας , σε όλες τις πτυχές της ζωής μας. Ας πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας χωρίς αναθετικές λογικές , χωρίς να περιμένουμε τις αντικειμενικές συνθήκες. Η αυτοδιαχείριση στο τώρα είναι η συνθήκη που εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε , διαρρηγνύοντας την κανονικότητα του υπάρχοντος εδώ και τώρα.
Καλούμε σε ανασύσταση της συνέλευσης πρωτοβουλίας αλληλεγγύης της Βιο.Με. την Παρασκευή 30/1/2015 στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας στις 19:00.
ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΑΤΡΑΣ
