Άρθρα ανά μήνα: Απρίλιος 2015

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ,Ανακοινώσεις,ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΗ & ΜΑΥΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ,Αντιπληροφόρηση,απλήρωτη εργασία,ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ-ΜΑΥΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ,Επιτροπές αγώνα,εργατικα,εργατικες ειδησεις &νεα,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις,ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ,εργοδοτική τρομοκρατία,συλλογικότητα attack

Ενημέρωση από την κινητοποίηση της ΠΑΡ. 24/4 στη ΜΚΟ “Ασπίδα του Δαυίδ”

Σχολιάστε

LINK

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ για την κινητοποίηση της ΠΑΡ. 24/4 στη ΜΚΟ “Ασπίδα του Δαυίδ”

Παρασκευή 24/4 πραγματοποιήθηκε κινητοποίηση στη ΜΚΟ “Ασπίδα του Δαυίδ”. Στην κινητοποίηση συμμετείχαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στη ΜΚΟ, το Σωματείο Εργαζομένων σε Μονάδες – Ιδρύματα – Σχολεία Ειδικής Αγωγής και η Εργατική Λέσχη Ν. Σμύρνης. Η εργοδοσία συνέχισε τις προκλήσεις. Σε όλους τους τόνους δήλωνε ότι δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και κανέναν – ούτε τους εργαζόμενους και τις κινητοποιήσεις τους – ούτε την Επιθεώρηση Εργασίας, ούτε το υπουργείο και την κάθε κυβέρνηση. Φρόντισε μάλιστα διακριτικά να να μας ενημερώσει για τις σχέσεις που διατηρεί με όλα τα κόμματα αλλά και με τη Χρυσή Αυγή.

Άμεση ήταν η αντίδραση των εργαζόμενων, του Σωματείου και της Λέσχης: Κατήγγειλαν τις νέες απειλές της εργοδοσίας και της ξεκαθάρισαν ότι οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν, μέχρι να δικαιωθούν οι εργαζόμενοι στη ΜΚΟ.  Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας και θα ακολουθήσει καταγγελία και στο Υπουργείο Υγείας. Η ευθύνη τώρα βρίσκεται και στα χέρια της κυβέρνησης! Άμεσα θα πρέπει να ληφθούν όλα τα μέτρα, προκειμένου να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των εργαζομένων. Κάθε μέρα καθυστέρησης, κάθε πρόφαση για να διατηρείται αυτό το καθεστώς ασυδοσίας προς την εργοδοσία είναι απαράδεκτη. Μόνος δρόμος η αγωνιστική κινητοποίηση και καταγγελία κάθε τέτοιου περιστατικού, κάθε αυθαιρεσίας κάθε καταπάτησης των δικαιωμάτων μας!

ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ!

ATTACK στην ανεργία και την επισφάλεια

attack.org.gr

Καταγγελία εργαζομένων

Είμαστε μια ομάδα εργαζόμενων που δουλεύουμε σε μία Μ.Κ.Ο. ειδικής αγωγής με παιδιά με αυτισμό που λέγεται «Ασπίδα του Δαυίδ», το οποίο εδρεύει στον Υμηττό, Μελιτίνης 8 και Ελευθερωτών 27, με εκπρόσωπό του την κυρία Δελεφέ Λυγερή. Τους τελευταίους τέσσερις μήνες εκτυλίχθηκαν συγκεκριμένα γεγονότα τα οποία μας ώθησαν να αναζητήσουμε πληροφορίες για την ορθή λειτουργία του κέντρου. Μέρα με την μέρα υποπτευόμαστε όλο και περισσότερα για την ορθή λειτουργία και την οικονομική διαχείριση του φορέα. Ενώ ταυτόχρονα, η διοίκηση δεν παρέχει επίσημα έγγραφα προς διάψευση των αμφιβολιών μας. Παράλληλα, ασκείται έντονη πίεση στους εργαζομένους, με σκοπό να υιοθετήσουμε παράνομες πρακτικές.

Πιο συγκεκριμένα, η εκπρόσωπος ξεκίνησε ανακοινώνοντας μας αλλαγή συμβάσεων από αορίστου χρόνου πλήρους απασχόλησης σε ορισμένου χρόνου μερικής απασχόλησης, παρ’ αυτά οι ώρες εργασίας μας θα παρέμεναν σταθερές (8ωρο) και θα μας έκλεβε τα μισά ένσημα του Ι.Κ.Α. Αρνηθήκαμε, παρ’ όλες τις δυσβάσταχτες απειλές για μείωση του προσωπικού. Μια εβδομάδα αργότερα, προσπάθησε να μας επιβάλλει (ξανά με έντονες απειλές) πάλι τις ίδιες συμβάσεις, αλλά αυτή τη φορά αορίστου χρόνου. Τότε πραγματοποιήθηκαν απολύσεις τριών ατόμων και οι πιέσεις συνεχίστηκαν προσπαθώντας να μας επιβάλλει την υπογραφή υπεύθυνων δηλώσεων, στις οποίες θα δηλώνουμε ότι αιτούμεθα άδειες άνευ αποδοχών, για προσωπικούς λόγους, παρόλο που παρείχαμε πλήρη εργασία, με σκοπό να καταβάλει λιγότερες εισφορές στο Ι.Κ.Α.

Παράλληλα εργαζόμενοι εργάστηκαν βραδινά ωράρια, αργίες και Κυριακές χωρίς να πληρωθούν τα παραπάνω χρήματα που δικαιούνται.

Το κύκλωμα βιντεοσκόπησης το οποίο σκοπό έχει την ασφάλεια εργαζόμενων και ωφελούμενων χρησιμοποιήθηκε ως μέσο τρομοκράτησης, χειραγώγησης και καταπάτησης των προσωπικών μας δεδομένων.

Ταυτόχρονα τρεις εθελοντές αύξησαν σε 22,5 τις ώρες τις εβδομαδιαίας εθελοντικής τους εργασίας, σεβαστό ποσοστό ωρών θεραπευτικής παρέμβασης ωφελούμενων. Το παραπάνω συνέβη μετά από άρνηση των γονέων να καταβάλουν περισσότερα δίδακτρα.

Τέλη Μαρτίου- αρχές Απριλίου απέλυσε ακόμη δύο εργαζόμενους και συνέχισε να πιέζει για μείωση δεδουλευμένων και ενσήμων. Πάλι υπό την χρήση απειλών, συνέχισε την πίεση για αλλαγή συμβάσεων όλων των εργαζομένων από πλήρους απασχόλησης σε μερικής ή παραίτησης όλων των εργαζομένων και συνέχιση εργασίας στον φορέα υπό την μορφή εξωτερικής συνεργασίας (Ο.Α.Ε.Ε.). Εναλλακτική λύση της εκπροσώπου στα παραπάνω ήταν να αποφασίσουμε εμείς ως εργαζόμενοι, ποιοι δύο εργαζόμενοι θα απολυθούν. Αν και ουσιαστικά η ίδια είχε ήδη κάνει φανερές τις προθέσεις της, αφού στο θεραπευτικό πρόγραμμα απουσίαζαν δύο εργαζόμενοι.

Στις 21/4 παρουσιάζει το χαρτί της απόλυσης σε μια εργαζόμενη λογοθεραπεύτρια και λίγες ώρες αργότερα προτείνει στους εθελοντές αμοιβή χωρίς πρόσληψη ή τερματισμό της εθελοντικής τους εργασίας. Στις 23/4 απολύει και τον δεύτερο λογοθεραπευτή, με αποτέλεσμα το κέντρο να μείνει χωρίς υπηρεσίες λογοθεραπείας. Στις 24/4 απολύει και τον μοναδικό φυσικοθεραπευτή. Συνολικά έχουν απολυθεί 3 ψυχολόγοι, 2 λογοθεραπευτές και ένας φυσικοθεραπευτής τους τελευταίους 2 μήνες.

Συνάμα ο φορέας έχει κέντρα και εκτός Αθήνας (Βόλο, Χαλκίδα και Χανιά) με ασαφές πλαίσιο αδειοδότησης τους.

Στην κινητοποίηση που έγινε στην Ασπίδα την Παρασκευή 24/4 η κυρία Δελεφέ ομολόγησε δημόσια ότι ο φορέας δεν έχει άδεια λειτουργίας κι ότι συνεχίζει την εξάπλωση του και σε άλλα γεωγραφικά διαμερίσματα, όπως τα Εξαμίλια Κορινθίας, έχοντας δώσει μέχρι τώρα 350 χιλιάδες ευρώ από ίδια κονδύλια, τα οποία δε δίνει για τους μισθούς των εργαζόμενων. Παράλληλα, στις κατηγορίες μας για τρομοκρατία στο χώρο εργασίας υπερασπίστηκε δημόσια τη δήλωση της σε εσωτερικό μέηλ ότι «όποιο κόμμα και να κυβερνήσει -από την άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά (ενδεικτικά η αδερφή της μητέρας του Μιχαλολιάκου είναι ενοικιάστρια του γιου μου) ο φορέας ανεβαίνει συνεχώς και κερδίζει δρασκελιές έδαφος στο αύριο που θα δημιουργηθεί».

Βιώνοντας την αγωνία και την ένταση στο εργασιακό μας περιβάλλον καθημερινά, ζητάμε στήριξη, από εργαζόμενους, ανέργους, σωματεία, γονείς ατόμων με ειδικές ανάγκες και επιτροπές πόλης που κινούνται σε αγωνιστική κατεύθυνση με στόχο:

1. Την επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων μας.

2. Να μην γίνει νέα απόλυση.

3. Τερματισμός του καθεστώτος τρομοκρατίας τόσο σε γονείς όσο και σε εργαζόμενους.

4. Απαιτούμε να έχουμε πλήρη εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

5. Να σταματήσουν οι γονείς να πληρώνουν δίδακτρα έτσι ώστε τα ωφελούμενα παιδιά που σταμάτησαν λόγω αύξησης των διδάκτρων να επανέλθουν στο θεραπευτικό πρόγραμμα.

Θέλουμε να παρέχουμε στους ωφελούμενους θεραπεία υψηλών προδιαγραφών χωρίς υποβάθμιση του έργου μας και παρεμβάσεις.

Εμείς δεν θέλουμε να κλείσει ο φορέας αντίθετα θέλουμε να βελτιωθεί η λειτουργία του για να μπορούν τα παιδιά και οι οικογένειές τους να λαμβάνουν τις υπηρεσίες που δικαιούνται.

Οι εργαζόμενοι (ακολουθούν οι υπογραφές 15 εργαζόμενων)

Καταγγελία της Αριστερής Πρωτοβουλίας στην ειδική αγωγή

Ένα νέο περιστατικό εργοδοτικής αυθαιρεσίας έρχεται να προστεθεί σε μια μακριά αλυσίδα από την ΜΚΟ Ασπίδα του Δαυίδ, που ασχολείται με αυτιστικά παιδιά. Η διοίκηση προχώρησε σε 3 απολύσεις αυτή τη βδομάδα, ενώ είχαν προηγηθεί και άλλες, αφήνοντας το φορέα χωρίς λογοθεραπευτές και φυσικοθεραπευτή. Παράλληλα, υπήρξε μια άνευ προηγουμένου πίεση στους εργαζομένους να δεχθούν μεταβολή των συμβάσεων εργασίας από αορίστου σε ορισμένου χρόνου ή τη διατήρηση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου μερικής απασχόλησης, ενώ θα δούλευαν πλήρες ωράριο. Όλα αυτά συνδυάζονται με τρομοκρατία μηνών, καθώς έπρεπε οι ίδιοι να επιλέξουν ποιοι θα απολυθούν και παρακολουθούνται μέσω καμερών.

Στην κινητοποίηση που έγινε στην Ασπίδα την Παρασκευή 24/4 με τη συμμετοχή των εργαζόμενων, μελών του ΣΕΜΙΣΕΑ (σωματείου ειδικής αγωγής), της Εργατικής Λέσχης Νέας Σμύρνης και της κίνησης Ατάκ στην επισφάλεια και την ανεργία, η εκπρόσωπος του φορέα κυρία Δελεφέ – Λυγερή ομολόγησε δημόσια ότι ο φορέας δεν έχει άδεια λειτουργίας κι ότι συνεχίζεται η εξάπλωση του και σε άλλα γεωγραφικά διαμερίσματα εκτός του Βόλου, των Χανίων και της Χαλκίδας, στα Εξαμίλια Κορινθίας, έχοντας δώσει μέχρι τώρα 350 χιλιάδες ευρώ από ίδια κονδύλια, τα οποία δε δίνει για τους μισθούς των εργαζόμενων. Παράλληλα, στις κατηγορίες μας για τρομοκρατία στο χώρο εργασίας υπερασπίστηκε τη δήλωση της σε εσωτερικό μέηλ ότι «όποιο κόμμα και να κυβερνήσει -από την άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά (ενδεικτικά η αδερφή της μητέρας του Μιχαλολιάκου είναι ενοικιάστρια του γιου μου) ο φορέας ανεβαίνει συνεχώς και κερδίζει με δρασκελιές έδαφος στο αύριο που θα δημιουργηθεί». Τέλος, ανέφερε ότι η κινητοποίηση την εξυπηρετεί γιατί έτσι θα πιέσει το υπουργείο να δώσει τα καθυστερούμενα κονδύλια. Η κινητοποίηση κατέληξε στην Επιθεώρηση Εργασίας, όπου έγινε καταγγελία, ενώ αντίστοιχη κίνηση θα γίνει και στο Υπουργείο Υγείας.

Στη μνημονιακή πενταετία οι κρατικές επιχορηγήσεις στους φορείς ειδικής αγωγής έχουν μειωθεί δραματικά, με αποτέλεσμα να μετακυλίεται το κόστος στους γονείς με τη μορφή διδάκτρων. Παράλληλα, οι εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι για μήνες ή πιέζονται για μειώσεις μισθών και εντατικοποίηση της δουλειάς τους. Εδώ και χρόνια, καθώς οι υπάρχοντες φορείς δεν αρκούν, το κράτος δίνει σε ιδιώτες το δικαίωμα να δημιουργεί φορείς ειδικής αγωγής μέσω ΜΚΟ και ΝΠΙΔ. Αυτοί εκμεταλλεύονται εργαζόμενους, γονείς και παιδιά, ενώ οι υπηρεσίες που παρέχουν συχνά είναι αμφιβόλου ποιότητας. Παράλληλα, στην ειδική αγωγή και την ψυχική υγείας τεράστιο μέρος των υπηρεσιών παρέχεται από εργαζομένους που δουλεύουν ‘’εθελοντικά’’ ή με ελάχιστο κόστος μέσω των voucher. Ο εθελοντισμός, η σύγχρονη- νόμιμη μορφή εκμετάλλευσης, ντύνει με τον μανδύα της κοινωνικής προσφοράς την τεράστια αφαίμαξη του εργατικού δυναμικού προς όφελος μεγάλων επιχειρήσεων χρηματοδοτούμενων από τα ΕΣΠΑ και το κράτος.

Αν η κυβέρνηση θέλει να πείσει ότι είναι όντως «πρώτη φορά αριστερά» θα πρέπει άμεσα να κλείσει όλες τις ΜΚΟ και τους φορείς ειδικής αγωγής ΝΠΙΔ και να περάσουν στον έλεγχο του δημόσιου. Στον ευαίσθητο χώρο της ειδικής αγωγής και της ψυχικής υγείας δε χωράνε ιδιώτες. Η εκπαίδευση και θεραπεία των ατόμων αυτών πρέπει να είναι αποκλειστική ευθύνη του κράτους με δημιουργία σύγχρονων δομών, όπου όλο το κόστος λειτουργίας να καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό, να είναι δωρεάν για τους γονείς και οι εργαζόμενοι να είναι δημόσιοι υπάλληλοι κι όχι έρμαια στις ορέξεις της εκάστοτε διοίκησης. Κάθε μέρα καθυστέρησης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δίνει το δικαίωμα στους ιδιώτες να καρπώνονται κρατικά κι ευρωπαϊκά κονδύλια, να βγάζουν λεφτά στην πλάτη των εργαζόμενων και των ωφελούμενων ατόμων και να συνεχίζουν την καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων μας. Η αγωνιστική μας στάση είναι μόνοδρομος και καλούμε εργαζόμενους και γονείς να συστρατευτούν σε αυτή την πορεία.

Διεκδικούμε:

  • Την άμεση επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων

  • Να μη γίνει καμία νέα απόλυση

  • Πέρασμα όλων των φορέων στον έλεγχο του δημόσιου με πλήρη χρηματοδότηση και κάλυψη των λειτουργικών δαπανών από τον κρατικό προϋπολογισμό.

  • Λειτουργία των δομών αυτών με κοινωνικό έλεγχο από τους εργαζόμενους, τους χρήστες, τους γονείς, την κοινωνία, χωρίς ανάμειξη επιχειρήσεων και σύμφωνα με τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα.

  • Ανατροπή της χούντας  ΕΕ – ΔΝΤ και έξοδο από ευρώ και ΕΕ

  • Μία και ενιαία κλαδική σύμβαση εργασίας

  • Να παρθούν πίσω όλοι οι αντεργατικοί νόμοι.

  • Πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους

A ΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗΕΙΣ-ΣΤΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ,απεργίες,αφισεΣ,διαδηλωσειΣ -πορειεΣ συγκεντρωσειΣ,διαδηλωσειΣ -πορειεΣ συγκεντρωσειΣ,ελευθεριακη συνδικαλιστικη ενωση,εργατικα,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις

ΕΣΕ: Συγκέντρωση 1 Μάη Στουρνάρη και Πατησίων στις 11:00πμ

Εικόνα Σχολιάστε

poster_small

omnia sunt communia,Αντιπληροφόρηση,εργατικα,εργατικες ειδησεις &νεα,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις

εργασιακό δελτίο #60 από το omnia sunt communia

Σχολιάστε

sticker new

 

redblack smallΑπεργιακές συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, πορείες έχουν προγραμματιστεί σε όλη τη χώρα για την Εργατική Πρωτομαγιά. Εκτός από τις πορείες  – παρελάσεις από τους εκπροσώπους της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και του εργατοπατερισμού, το γνήσιο εργατικό κίνημα θα βρεθεί στο δρόμο να τιμήσει τον αιματηρό αγώνα του 1886, αλλά και να δώσει ηχηρό -ελπίζουμε- μήνυμα ότι η εργατική τάξη μάχεται και διεκδικεί .  

 

redblack smallΚαμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά! Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά! Την Κυριακή 3 Μάη σύμφωνα με τον νόμο τα εμπορικά καταστήματα θα είναι ανοιχτά. Ο ΣΥΒΧΑ απευθύνει το σταθερό κάλεσμά προς το σύνολο των κλαδικών κι επιχειρησιακών σωματείων του εμπορίου για κήρυξη απεργιών και αγωνιστικές κινητοποιήσεις όλες τις Κυριακές που επιβάλλεται η κυριακάτικη εργασία. Και φυσικά για ακόμα μια φορά, ασκεί πιέσεις στην ΟΙΥΕ να κηρύξει γενικευμένη απεργία στο χώρο του εμπορίου.

 

redblack smallΣτα τέλη του Γενάρη εργαζόμενη στην Κρήτη είχε καταγγείλει όχι μόνο τις φραστικές απειλές αλλά και βιαιοπραγία από τον διευθύνοντα σύμβουλο. Η εργαζόμενη απευθύνθηκε στο εργατικό κέντρο, το οποίο την συνόδεψε στην δουλειά της και μίλησε με το αρχιαφεντικό προκειμένου να μην επαναληφθούν ξανά τέτοια περιστατικά (καθαρά για τα μάτια του κόσμου. Να σημειωθεί κιόλας ότι δεν αποκαλύπτουν το όνομα της εταιρίας). Αφού λοιπόν το αρχιαφεντικό εξέφρασε (τυπικά) την διαφωνία του με τη στάση του διευθύνοντα προς τη γυναίκα, αυτή ξαναγύρισε στη δουλειά της. Παρόλα αυτά, μέσα στο Πάσχα ο ίδιος που την χτυπούσε, υπογράφει την απόλυση της. Τέτοια περιστατικά καταπίεσης συμβαίνουν καθημερινά στον εργασιακό μεσαίωνα του ιδιωτικού τομέα. Είναι στο χέρι μας να μην υπάρξουν άλλα.

 

redblack smallΣυνεχίζουν τον αγώνα τους οι εργαζόμενοι στη ΒΙΟ.ΜΕ ενάντια στις προσπάθειες του κεφαλαίου να καταστείλει μέσω της νομικής οδού την αυτοδιαχείριση. Την Παρασκευή 24 Απρίλη για ακόμα μια φορά οι εργαζόμενοι και αλληλέγγυοι βρέθηκαν στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης, απαιτώντας την ακύρωση της πτώχευσης της ΒΙΟ.ΜΕ. που προκάλεσε η ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ. Ταυτόχρονα, υπέβαλλαν υπόμνημα στη εισαγγελία για την άρση της αναστολής, που παράνομα χορήγησε το δικαστήριο στην Φιλίππου μειώνοντας την ποινή της από 123 μήνες φυλάκισης σε 43.

 

redblack smallΤο Καραβάνι Αγώνα και Αλληλεγγύης  απευθύνει ανοιχτό κάλεσμα σε εργαζόμενους, εργατικές συλλογικότητες και κοινωνικά κινήματα, να συμμετάσχουν στην πρώτη συνέλευση για τον συντονισμό των αγώνων στην Θεσσαλονίκη και αλλού, πέρα κι έξω από τις λογικές της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Η συνέλευση πραγματοποιείται την Δευτέρα 27/04, στις 19:00.

 

redblack smallΚινητοποίηση στο υπουργείο Οικονομικών πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι στον Οργανισμό Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδας καταγγέλλοντας την ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού και την επερχόμενη απόλυσή τους. Όπως τονίζουν σε ανακοίνωσή τους «εμείς οι 500 συμβασιούχοι “μιας μέρας” ενώνουμε τις φωνές μας με όσους παλεύουν για το δικαίωμα στη μόνιμη και αξιοπρεπή εργασία».

 

redblack smallΤο Σωματείο Εργαζομένων στη Vodafone Πάναφον πραγματοποίησε νέα παρέμβαση στις 21 Απρίλη στη Σταδίου στο Σύνταγμα. Οι συνεχείς παρεμβάσεις γνωστοποιούν και κλιμακώνουν τον αγώνα των εργαζομένων ενάντια στις απολύσεις και στην επινοικίαση, αλλά και στη διεκδίκηση για ΣΣΕ. Μεγάλο ήταν το ενδιαφέρον από τους πελάτες και τους περαστικούς οι οποίοι εξέφραζαν την συμπαράσταση τους.

 

redblack smallΜε καθυστέρηση που φτάνει τους 5 μήνες πληρώνονται ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας. Επιπλέον, μετά το 2012, μέσω των 1.400 επιχειρησιακών συμβάσεων που υπογράφτηκαν, οι μισθοί μειώθηκαν από 10% έως και 40%. Ακόμη μεγαλύτερες ήταν οι μειώσεις μισθών στις περιπτώσεις που οι συλλογικές συμβάσεις υπογράφτηκαν από τις «ενώσεις προσώπων», δηλαδή από τα 3/5 του συνόλου των εργαζομένων κυρίως στις μικρές επιχειρήσεις. 

 

redblack smallΤραγική είναι η κατάσταση των ναυτεργατών λόγω των πολύμηνων οφειλών δεδουλευμένων. Το φαινόμενο της απλήρωτης ναυτικής εργασίας, σημειώνουμε, ότι αφορά στο 65% των ακτοπλοϊκών πλοίων. Η στάση των εφοπλιστικών εταιρειών είναι προκλητική και εκδικητική, εμπαίζοντας τους ναυτεργάτες για την πληρωμή τους αλλά και επιχειρώντας να ποινικοποιήσουν κάθε αγώνα στον κλάδο.

 

redblack smallΊδια κατάσταση και στον χώρο της υγείας. Η απλήρωτη εργασία στα νοσοκομεία της χώρας είναι συνήθης, και συγκεκριμένα απλήρωτοι παραμένουν οι νοσοκομειακοί γιατροί για τις εφημερίες του Δεκεμβρίου του 2014 και του πρώτου τριμήνου του τρέχοντος έτους. Σημειώνουμε ότι οι εφημερίες ιδιαίτερα στην περίπτωση των ειδικευομένων συνιστά το 35% των μηνιαίων αποδοχών τους τη στιγμή που το ωρομίσθιο μιας εφημερίας αγγίζει το αστρονομικό ποσό των 2,9 ευρώ!

 

redblack smallEργασιακό μεσαίωνα βιώνουν οι εργαζόμενοι στους εργολάβους και ειδικότερα στις εργολαβίες καθαρισμού. Την ίδια στιγμή  σε λήθαργο παραμένουν οι δημόσιες αρχές για την εφαρμογή των εργατικών νόμων, καθώς παρά το γεγονός ότι έχουν καταγγελθεί εταιρείες για μη καταβολή δώρου Πάσχα, δεν κινήθηκε η διαδικασία αυτοφώρου. Επίσης, υπάρχει πλήθος καταγγελιών για καθυστέρηση πληρωμών δεδουλευμένων μέχρι και 7 μήνες και ελλιπή ασφαλιστική κάλυψη, χωρίς καμία ενέργεια ενάντια στην απλήρωτη εργασία.

 

redblack smallΕπίσης εργασιακός μεσαίωνας στον κλάδο του τουρισμού. Ειδικά στο Ηράκλειο της Κρήτης, τουριστική «ανάπτυξη» σημαίνει για τους εργαζόμενους, μαζικές απολύσεις, ατομικές συμβάσεις, αμοιβές πείνας και απλήρωτες υπερωρίες. Ξενοδόχοι που δεν ανήκουν στην ένωσή τους, δεν έχουν καμία συνέπεια για τις αντεργατικές πολιτικές τους και αυθαιρεσίες τους, καθώς δεν υπάρχει κανένας έλεγχος για αυτούς. Αλλά και οι λιγοστοί έλεγχοι που έγιναν, έδειξαν ότι το ποσοστό της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας φτάνει το 50%!

 

redblack smallΗ εργοδοσία της βιομηχανίας ΒΙΣ του ομίλου Φιλίππου στον Βόλο, αποφάσισε να αναστείλει τη λειτουργία της χαρτοποιητικής μηχανής, ενώ μεγάλο μέρος των εργαζομένων βρίσκεται σε καθεστώς διαθεσιμότητας ή εκ περιτροπής εργασίας.

 

redblack smallΣυνεχίζονται οι αγώνες για τους ανέργους από τον Συντονισμό για τη διεκδίκηση επιδόματος ανεργίας για όλους τους ανέργους και για όλο το διάστημα ανεργίας. Παρέμβαση πραγματοποίησαν την Πέμπτη 23/4 στην Πλατεία Βικτωρίας, ενώ ακολουθούν νέες δράσεις στις 30 του μήνα, με κλιμάκωση την Παρασκευή 8 Μάη με συγκέντρωση στην Ομόνοια και πορεία στη Βουλή.

 

redblack smallΈξω από το υπουργείο Οικονομικών, στην οδό Νίκης, κατασκήνωσαν από το απόγευμα της Δευτέρας 20 Απρίλη, οι συμβασιούχες καθαρίστριες που διεκδικούν την επαναπρόσληψή τους με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Οι εργαζόμενες απολύθηκαν το 2013 και προηγουμένως απασχολούνταν σε εφορίες και άλλες υπηρεσίες του υπουργείου μέχρι και δώδεκα χρόνια με μηνιαίες συμβάσεις, με μισθούς πείνας και χωρίς εργασιακά δικαιώματα.

 

redblack smallΣε απεργία διαρκείας βρίσκονται οι εργαζόμενοι του Ναυπηγείου «Νεώριο Νέα ΑΕ» στη Σύρο. Οι 250 μόνιμοι εργαζόμενοι και οι 150 έκτακτοι απεργούν με αίτημα την καταβολή δεδουλευμένων 4 μηνών ή έστω την καταβολή του 50% σε πρώτη φάση οπότε και θα λύσουν την απεργία. Σε μια προσπάθεια τρομοκράτησης των απεργών οι ιδιοκτήτες κατέθεσαν ασφαλιστικά μέτρα για να κηρυχθεί η απεργία παράνομη ωστόσο η απόφαση ήταν υπέρ των εργαζομένων.

 

redblack smallΨήφισμα αλληλεγγύης από το σωματείο εργαζόμενων στη Wind για τις συνδικαλιστικές διώξεις στην ΕΛΒΟ. Θυμίζουμε ότι οι συνδικαλιστές διώκονται από την ΓΣΕΕ και του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, γιατί τους αποκάλεσαν με το όνομα που τους αποδίδουν όλοι οι εργαζόμενοι, δηλαδή εργατοπατέρες. Συγκέντρωση αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκε στις 21 Απρίλη στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης, ημέρα εκδίκασης της υπόθεσης. Ημερομηνία που ταιριάζει εξάλλου απόλυτα με τις πρακτικές των εργατοπατέρων.

 

redblack smallΔευτέρα 27 Απρίλη, στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης αλληλέγγυοι διαμαρτυρήθηκαν για την ποινικοποίηση των εργατικών και κοινωνικών αγώνων. Η υπόθεση αφορά στις δύο διώξεις που ακολούθησαν μετά την καταστολή που έγινε στη Θεσσαλονίκη, στην πορεία που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της 48ωρης γενικής απεργίας. Ο ένας εκ των δύο τραυματίστηκε από γκλομπ αστυνομικών  ενώ και οι δύο διώκονται ποινικά με την κατηγορία της απόπειρας βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης εις βάρος αστυνομικών, που μάλιστα προστέθηκε στο κατηγορητήριο εκ των υστέρων, ενώ δύο χρόνια μετά επιβλήθηκαν και περιοριστικοί όροι, οι οποίοι έθεσαν τους δύο διωκόμενους σε καθεστώς ομηρίας, αναγκάζοντάς τους να παρουσιάζονται δύο φορές το μήνα στο αστυνομικό τμήμα.

 

redblack smallΑντεργατικές πρακτικές εφαρμόζει η «ΚΙΒΩΤΟς ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ» στην Πάτρα. Απλήρωτη εργασία για τρεις και πλέον μήνες, μονομερής και παράνομη μείωση αποδοχών ενώ η ΣΣΕ ήταν σε ισχύ, μερική απασχόληση χωρίς τις έγκυρες συμβάσεις και άλλα. Οι εργαζόμενοι μέσω του επιχειρησιακού τους σωματείου, πραγματοποιούν κινητοποιήσεις ενώ έχουν καταφύγει στην επιθεώρηση εργασίας.

 

redblack smallΑπλήρωτη εργασία όμως είναι και η πάγια τακτική του Ομίλου Euromedica. Συγκεκριμένα, η Euromedica Αρωγή Θεσσαλίας, έχει εδώ και επτά μήνες απλήρωτους τους εργαζόμενους, οι οποίοι κινητοποιούνται με επαναλαμβανόμενες στάσεις εργασίας.

 

redblack smallΊδιες αντεργατικές πρακτικές και στην εταιρεία «STIRIXIS υγείας» στη Θεσσαλονίκη, που έχει απλήρωτους τους εργαζόμενους. Η εργοδοτική τρομοκρατία επίσης είναι πάγια στάση, καθώς απολύει παράνομα και καταχρηστικά εργαζόμενους που διεκδίκησαν τα δεδουλευμένα τους και κατήγγειλαν τις οφειλές του εργοδότη στην αρμόδια υπηρεσία. Η εταιρεία λειτουργεί από το 2012 με οφειλές προς τους εργαζόμενους, μαύρη εργασία, απλήρωτες υπερωρίες, προφορικές συμφωνίες που δεν τηρούνται ποτέ, απειλές και εκβιασμούς.

 

redblack smallΠέρασε από τη Βουλή, η κατάπτυστη και ως μορφή και ως περιεχόμενο, πράξη νομοθετικού περιεχομένου για την υφαρπαγή των ταμειακών διαθεσίμων των ασφαλιστικών ταμείων, για την εξυπηρέτηση των «θεσμών». 

 

redblack smallΝέος νεκρός στο βωμό του κεφαλαίου. Ένας 54χρονος υπάλληλος του Δήμου Ικαρίας σκοτώθηκε την περασμένη Τρίτη, ενώ δούλευε με όχημα φορτωτή – εκσκαφέα. Είναι γνωστό με τον πλέον τραγικό τρόπο ότι οι σημαντικές ελλείψεις προσωπικού στους δήμους οδηγούν σε αδυναμία εφαρμογής κανόνων υγιεινής και ασφάλειας για τους εργαζόμενους, και σε αύξηση του κινδύνου των εργατικών ατυχημάτων.

 

redblack smallΤο κεφάλαιο σακατεύει εργάτες. Στη Μαρίνα Ακτίου, 22χρονος κατά τη διάρκεια εργασιών ακρωτηριάστηκε στο αριστερό πόδι. Αρχικά μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Πρέβεζας και στη συνέχεια στο Πανεπιστημιακό των Ιωαννίνων, προκειμένου οι γιατροί να προχωρήσουν σε επέμβαση συγκόλλησης.
redblack smallΆλλη μία αγωνίστρια του αναρχικού χώρου έφυγε από κοντά μας. Η Σύλβια Παπαδοπούλου έφυγε από τη ζωή στις 24 Απρίλη. H Σύλβια μαζί με τον σύντροφο της Χρήστο Κωνσταντινιδη- εμβληματική φυσιογνωμία- του αναρχικού κινήματος είχαν δημιουργήσει την “ΔΙΕΘΝΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ”. Μαζί τους είχαμε βρεθεί αρκετές εκατοντάδες σύντροφοι στην πρώτη γραμμή, την γραμμή του…πυρός. Καλό ταξίδι συντρόφισσα.

 

[ Το εργασιακό δελτίο από το blog omnia sunt communia μεταδίδεται καθημερινά από τα ΡΑΔΙΟΦΡΑΓΜΑΤΑ]

Μπορείτε να ακούσετε το εργασιακό δελτίο όπως μεταδίδεται από τα ΡΑΔΙΟΦΡΑΓΜΑΤΑ εδώ:

 

Μπορείτε επίσης να κατεβάσετε το εργασιακό δελτίο σε mp3 εδώ

 

3 Γεφυρες,ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ,διεθνη,Δίκτυα ΑλληλεγγύηΣ

Τρεις Γέφυρες : Περνώντας την 1η και φτάνοντας στη 2η Γέφυρα

Σχολιάστε

2anatolikh mesogeiosVIEW2

Η αναρχική καμπάνια διεθνιστικής αλληλεγγύης «Τρεις Γέφυρες» συνεχίζεται.

Μετά το άνοιγμα της 1ης Γέφυρας, που αφορά στον ευρωπαϊκό νότο, αρχίζει να ξεδιπλώνεται και η 2η Γέφυρα, η οποία αφορά ζητήματα που άπτονται της ανατολικής Μεσογείου.

Πιο συγκεκριμένα, οι κύριες αιχμές αυτής της 2ης Γέφυρας είναι:

  • η αλληλεγγύη των αγωνιζόμενων από τα κάτω σε Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο απέναντι στα γεωπολιτικά παιχνίδια των κρατών και των μεγάλων εταιρειών
  • η αλληλεγγύη στο πείραμα του δημοκρατικού συνομοσπονδισμού, στις κουρδικές περιοχές, και στην αυτοάμυνα του
  • ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός ως βασική μορφή επιβολής μιας σύγχρονης βαρβαρότητας και οι αντιδραστικές ανακλάσεις που εμφανίζονται στην ευρωπαϊκή ήπειρο απέναντί του, καθώς και
  • το ζήτημα της αλληλεγγύης στους μετανάστες και στους πρόσφυγες με κάθετη εναντίωση στις συνθήκες εγκλεισμού που βιώνουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα τμήματα μεταγωγών και στα αστυνομικά τμήματα.

Επίσης, η 1η Γέφυρα θα συνεχίζει να ξεδιπλώνεται κυρίως μέσα από την ενασχόληση με:

  • το ενεργειακό ζήτημα, έχοντας ως κύρια αναφορά την καταστροφή των ορεινών κορυφογραμμών από μεγάλα αιολικά πάρκα και
  • την αλληλεγγύη σε σημαντικούς οικολογικούς/κοινωνικούς αγώνες, όπως η αντίσταση των κατοίκων στην καταστροφή της βορειοανατολικής Χαλκιδικής από τη δραστηριότητα των μεταλλείων και ο αγώνας του κινήματος NO TAV στη βορειοδυτική Ιταλία.

Στην καμπάνια συμμετέχουν ομάδες, συλλογικότητες και πρωτοβουλίες από οκτώ πόλεις της Ελλάδας (Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Αθήνα, Πάτρα, Σπάρτη, Χανιά, Ρέθυμνο και Ηράκλειο).

Το επόμενο ραντεβού για συντονισμένη κοινή δράση των Τριών Γεφυρών έχει δοθεί για το Σάββατο 30 Μάη, με περιεχόμενο τις αιχμές της 2ης Γέφυρας (αντίσταση και διεθνιστική αλληλεγγύη στις χώρες της ανατολικής Μεσογείου).
Είναι ζητούμενο μέσα από τοπικές συμπράξεις και με άλλες συλλογικότητες ή πρωτοβουλίες, η συγκεκριμένη αυτή δράση να εμπλουτιστεί.

Επίσης, είναι ζητούμενο να ξεπεράσει και τα σύνορα της ελληνικής επικράτειας με παράλληλες παρεμβάσεις συντρόφων σε άλλες χώρες της λεκάνης της Μεσογείου.
Η καμπάνια των Τριών Γεφυρών ξεκίνησε τον περασμένο Φλεβάρη και θα τελειώσει στον προσεχή Οκτώβρη.

Τρεις Γέφυρες

αναρχική καμπάνια διεθνιστικής αλληλεγγύης
4/4/2015

ATHENS INDYMEDIA,Mpalothia,Αντιπληροφόρηση,απεργία πείνας,κατάληψη,φοιτητικα,ΦΥΛΑΚΕΣ,Φυλακές τύπου Γ

Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής : Για την κατάληψη της νομικής (13/3 – 18/3) και μερικές πολιτικές προεκτάσεις της

Σχολιάστε

Για την κατάληψη της νομικής (13/3 – 18/3) και μερικές πολιτικές προεκτάσεις της

Την Παρασκευή 13/3/2015 καταλήφθηκε η Νομική Σχολή σε ένδειξη αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους, που βρίσκονταν σε απεργία πείνας με τα εξής αιτήματα: κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’, των τρομονόμων, του κουκουλονόμου, της βίαιης λήψης DNA, της πρόσβασης και ανάλυσης του DNA από πραγματογνώμονα βιολόγο, καθώς και την κατάργηση της ανάλυσης δειγμάτων που εμπεριέχεται μίγμα γενετικού υλικού άνω των δύο ατόμων. Τέλος, στα αιτήματα περιλαμβανόταν και η άμεση αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού και των συγγενών και φίλων των μελών της ΣΠΦ.

Η συγκεκριμένη κατάληψη προχώρησε σε ορισμένες ενέργειες κι είχε χαρακτηριστικά που μας βρίσκουν αντίθετους. Κατ’ αρχήν, από το πρωί της πρώτης μέρας υπήρχε face control σε (αλληλέγγυους και μη) φοιτητές. Έπειτα, κατά τη διάρκεια της «ανοιχτής» συνέλευσης της κατάληψης, γίναμε δέκτες του εκβιασμού μερίδας της συνέλευσης να ανοίξουμε και να τους παραχωρήσουμε το χώρο του ΑΚΝ, ειδάλλως θα το παραβίαζαν. Για να είμαστε σαφείς, πήγαμε στη συνέλευση με την προοπτική να εξετάσουμε ενδεχόμενη συμμετοχή μας στην κατάληψη, καθώς συμμεριζόμαστε πλήρως τα αιτήματα των απεργών, όπως άλλωστε έχει αποδείξει και η όλη στάση μας (εκδηλώσεις για ζητήματα που αφορούν την κατάσταση εξαίρεσης και τον εγκλεισμό, συμμετοχή σε προγενέστερους αγώνες κλπ). Ωστόσο, με τους όρους του «όλα ή τίποτα» και μάλιστα με τον επιθετικό τρόπο με τον οποίο μας τέθηκαν, είναι αυτονόητο πως δεν θα μπορούσαμε να συμμετέχουμε και αποχωρήσαμε χαρακτηριζόμενοι ως «εχθροί του κινήματος και φίλοι του κράτους».

Τις ημέρες που ακολούθησαν, η κατάληψη λειτούργησε μ’ έναν εξαιρετικά κλειστό τρόπο, αποκλείοντας όσους αλληλέγγυους δεν πληρούσαν τα χαρακτηριστικά που έτασσε. Εν τέλει, πραγματοποίησαν τον εκβιασμό τους και εισέβαλαν στο ΑΚΝ, αφαιρώντας χρήματα απ’ το ταμείο και αρκετά αναλώσιμα. Παράλληλα, παραβίασαν το στέκι του Ράδιο Ένταση και βανδάλισαν στέκια αριστερών σχημάτων. Προφανώς, το ζήτημα για εμάς δεν είναι τα χρήματα και τα αναλώσιμα, αλλά η πράξη καθαυτή, δηλαδή η εισβολή σ’ έναν κατειλημμένο χώρο που τοποθετεί εαυτόν στο πλαίσιο του αντικαπιταλιστικού κινήματος και προτάσσει μεταξύ άλλων την κοινωνική αλληλεγγύη.

Φυσικά δεν πέσαμε από τα σύννεφα, καθώς τέτοιες πρακτικές μας είναι γνωστές από το παρελθόν. Αυτές δεν εμφανίστηκαν από το μηδέν, αλλά απορρέουν από μια κλειστή, ιδεολογική θεώρηση της αλληλεγγύης. Δηλαδή, οι «ειδικοί της αλληλεγγύης», οι οποίοι συγκροτούν ένα υποκείμενο αγώνα, επιτρέπουν τη συμμετοχή στην αλληλεγγύη μόνο σε όσους συγκεντρώνουν τα πολιτικά χαρακτηριστικά που αυτοί έχουν επιλέξει. Εν προκειμένω, μόνο όσοι κατ’ αυτούς είναι αναρχικοί (και όχι «ρεφορμιστές αναρχικοί», «αριστεροί» κτλ). Έτσι, στο όνομα αυτής της ιδεολογικής καθαρότητας και ηθικής υπεροχής, δικαιολογούνται πράξεις, όπως η εισβολή σ’ έναν κατειλημμένο χώρο.

Για εμάς, το ζήτημα της αλληλεγγύης αφορά ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια και δεν μπορεί να αποτελεί προϊόν ιδιοποίησης από κανέναν. Αντίθετα, όπως έχει αποδείξει η εμπειρία αγώνων του παρελθόντος, η αλληλεγγύη έχει αντίκρισμα όταν αποτελεί τόπο συνάντησης των καταπιεσμένων ενάντια σε επιθετικές κρατικές πολιτικές (π.χ. το υπάρχον καθεστώς εξαίρεσης).

Θεωρούμε απαραίτητο να ανοίξει ένας κινηματικός διάλογος συλλογικοτήτων και ατόμων γύρω από αυτές τις πρακτικές, να σταματήσει να αποτελεί θέμα ταμπού, έτσι ώστε να προχωρήσουμε ένα βήμα μπροστά και να αναδείξουμε την κοινωνική δυναμική που μπορούν να αποκτήσουν οι εκάστοτε αγώνες. Επίσης, μπορεί να αποτελέσει έναυσμα για την επανανοηματοδότηση της έννοιας της αλληλεγγύης στην προοπτική της κοινωνικής απελευθέρωσης.

Υ.Γ. Σεβόμενοι τον αγώνα των απεργών πείνας, συμμεριζόμενοι πλήρως τα αιτήματά τους και θεωρώντας τους εαυτούς μας κομμάτι του κινήματος αλληλεγγύης, επιλέξαμε να μη δημοσιοποιήσουμε τις θέσεις μας για την κατάληψη της Νομικής και την εισβολή στο ΑΚΝ όσο η απεργία βρισκόταν σε εξέλιξη. Η έκβαση της με την ικανοποίηση των περισσότερων αιτημάτων των πολιτικών κρατουμένων, δεν συνεπάγεται ούτε την άρση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης ούτε την άρση των άθλιων συνθηκών φυλάκισης. Μας δίνει, όμως, δύναμη, για να συνεχίσουμε τον αγώνα αυτόν.

ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΥΛΑΚΕΣ, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής

H mpalothia αναδημοσιεύει από athens.indymedia.org

Provo.gr,Αναλύσεις,Αντιπληροφόρηση,Απόψεις-γνώμες-αναλύσεις,φοιτητικα

Μια ανασκόπηση των γεγονότων του ’06-07 στο εκπαιδευτικό κίνημα

Σχολιάστε

GREECE STUDENTS CLASHES

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί την εισήγηση της Συνέλευσης Αδιαμεσολάβητου Αγώνα Γεωπονικού στην εκδήλωση που πραγματοποίησαν την 1/4/2015 με θέμα το εκπαιδευτικό κίνημα του ’06-’07, τις προοπτικές που άφησε και την σύνδεσή του με το σήμερα. Η εκδήλωση έγινε στο πλαίσια παρουσίασης του βιβλίου «Φοιτητικές καταλήψεις-απεργία δασκάλων: Μια συνάντηση που (δεν) έγινε», με τη συμμετοχή στην κουβέντα ατόμων που βίωσαν από μέσα το ιστορικό -για τις μετέπειτα εξελίξεις- εκείνο κίνημα, όχι μόνο με την προπτυχιακή, αλλά και με την μεταπτυχιακή ιδιότητα, όπως και με εκείνη του δασκάλου. Στη συζήτηση που έγινε τέθηκαν πολλά ζητήματα, από το πώς μπορούν να ξεπεραστούν οι διαμεσολαβήσεις και τα όρια του θεσμικού φοιτητικού συνδικαλισμού, μέχρι το τι κάνουμε όταν αυτό που έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε φοιτητικό κίνημα πέφτει σε ύφεση, αλλά και το πώς μπορούμε να συνδεθούμε με άλλα καταπιεζόμενα υποκείμενα που αγωνίζονται εντός ή εκτός εκπαίδευσης. Ευχή μας είναι η εκδήλωση να αποτέλεσε μια ελάχιστη συνεισφορά για την όξυνση των ταξικών αγώνων στις σχολές και την ευρύτερη κοινωνία.

Μια σύντομη ανασκόπηση των γεγονότων του ’06-07

Το κίνημα καταλήψεων και απεργιών του ’06-’07 θέτει ως κεντρικό πολιτικό ζήτημα την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση για πρώτη φορά μετά το ’98 και το νόμο Αρσένη. Είναι το μαζικό εκείνο κίνημα που υιοθετεί το τρίπτυχο γενικές συνελεύσεις-καταλήψεις-διαδηλώσεις, το οποίο και φτάνει μέχρι τις μέρες μας. Η πλήρης ενταντικοποίηση των σπουδών που εφαρμόζεται με το νόμο Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου έχει τις ρίζες του στον τότε νόμο-πλαίσιο. Ήταν τότε που έγινε προσπάθεια για αλλαγές στον τρόπο διάθεσης δωρεάν συγγραμμάτων, αναπροσαρμογή του πανεπιστημιακού ασύλου και καθορισμό ανώτατου χρονικού ορίου φοίτησης. Ακόμα πιο τρανταχτή όμως ήταν η αποτυχημένη απόπειρα αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος για τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων. Παράλληλα, η απεργία των δασκάλων που έγινε την ίδια περίπου χρονική περίοδο απέτυχε να συνδεθεί με το κίνημα καταλήψεων. Αντλώντας από παλιότερα επίσημο περιοδικό του ΟΟΣΑ(Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) μαθαίνουμε ότι:

«Ειδικά οι απεργίες των δασκάλων, αν και καθ’ αυτές δεν αποτελούν πρόβλημα για τις κυβερνήσεις, γίνονται έμμεσα επικίνδυνες, επειδή απελευθερώνουν μια ανεξέλεγκτη μάζα φοιτητικής και μαθητικής νεολαίας, η οποία μπορεί να έχει δραματικές συνέπειες όσον αφορά την καταστολή τους.»  Από το άρθρο « Οι δυνατότητες πραγματοποίησης αναδιαρθρωτικών προσαρμογών»,1996

Η πρώτη φάση του κινήματος, από το Μάρτιο του 2006 έως το τέλος του Ιούλη χαρακτηρίζεται από πρωτοφανείς σε αριθμό και μαζικότητα καταλήψεις, αλλά και την άρνηση για συμμετοχή της ΠΚΣ, η οποία έδωσε και μεγαλύτερο χώρο για έκφραση στην ανένταχτη τάση του κινήματος. Τερματίστηκε με την παραίνεση για «άνω τελεία» από αριστερές παρατάξεις και συνέχιση με «πανεκπαιδευτικό μέτωπο» το Σεπτέμβρη. Στην ουσία όμως η εξεταστική καθυστέρησε 1 μήνα την επανέναρξη των φοιτητικών κινητοποιήσεων και σε συνδυασμό με τις ακροβασίες της συνδικαλιστικής ηγεσίας των δασκάλων οδήγησε σε αποτυχία άμεσης σύνδεσης τα 2 κινήματα. Η δεύτερη φάση, από τον Οκτώβρη του ’06 μέχρι τα Χριστούγεννα χαρακτηρίζεται από λιγότερη μαζικότητα και πρόσκαιρες, ολιγοήμερες καταλήψεις και τελειώνει λόγω εορτών.

Στην τρίτη φάση, η οποία ήταν από τον Ιανουάριο του ’07 μέχρι τον Απρίλη, τα κοινωνικά αιτήματα ανάγκασαν την ΠΚΣ να συμμετέχει στις κινητοποιήσεις, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την περαιτέρω γραφειοκρατικοποίηση του κινήματος, στο οποίο πλέον οι διαδικασίες γινόντουσαν πολύ περισσότερο με όρους κοπτοραπτικής των αριστερών παρατάξεων. Στην πορεία της 8ης Μάρτη έχουμε μόνο στην Αθήνα 20.000 κόσμο στο δρόμο και πρωτοφανή καταστολή, με 61 συλληφθέντες και εκατοντάδες τραυματίες που σύμφωνα με τους γιατρούς του Ερυθρού Σταυρού έφεραν τραύματα από δολοφονικά χτυπήματα. Από τους 61 συλληφθέντες 49 παραπέμπονται για πλημμελήματα και 12 για κακουργήματα ενώ ένας από αυτούς, ο οικοδόμος αντιεξουσιαστής Βασίλης Στεργίου, προφυλακίζεται. Μετά από αυτό, το άρθρο 16 δεν αναθεωρείται και στην ουσία τα πανεπιστήμια ανοίγουν για τις φοιτητικές εκλογές, ενώ ο υπόλοιπος νόμος-πλαίσιο που ψηφίζεται θα μπλοκαριστεί προσωρινά στην πράξη.

Τι άφησε πίσω του το κίνημα;

Το σημαντικότερο στοιχείο για εμάς είναι ότι ο αγώνας ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση έγινε από τα μέσα και από τα κάτω σε ορισμένα κομμάτια του. Δηλαδή, από τους άμεσα ενδιαφερόμενους και αντιιεραρχικά. Πιο συγκεκριμένα, έγινε μία προσπάθεια οι γενικές συνελεύσεις, όπως και οι επιτροπές και τα συντονιστικά κατάληψης να γίνουν με περισσότερο συμμετοχικούς όρους, να υπάρξουν περισσότερες δράσεις εντός καταλήψεων και οι πορείες να γίνονται με όρους συνεχούς παρέμβασης και να είναι πιο ενεργές και διαδραστικές. Δημιουργόυνται οι πρώτες προσπάθειες συλλογικοποίησης πέρα από τις παραταξιακές λογικές και με ριζοσπαστικούς όρους σε σχολές που υπάρχουν οι αντίστοιχοι συσχετισμοί, όπως με τις ζωντανές καταλήψεις με καθημερινές εκδηλώσεις σε ΑΣΟΕΕ και ΕΜΜΕ, αλλά και με τα ανένταχτα πλαίσια-προτάσεις αγώνα στη δεύτερη περίπτωση. Πέρα από αυτό, έγινε μια προσπάθεια να μην παραμείνει σε φοιτητικά και απεργιακά αιτήματα και να συνδεθεί με υλικούς όρους με ευρύτερα κοινωνικά αιτήματα, με παρεμβάσεις σε ΜΜΜ και τηλεφωνικά κέντρα(όπως στην περίπτωση της HOL). Τέλος, η εκτεταμένη καταστολή σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις αντί να αποθαρρύνει ενίσχυσε την παρουσία του κόσμου στο δρόμο η οποία σε ορισμένες περιστάσεις που κρίθηκε αναγκαίο, όπως στις 8 Μάρτη, πήρε και συγκρουσιακά χαρακτηριστικά.

Σύνδεση, αλλαγές και επίδικα του αγώνα στη σημερινή συγκυρία

Στο σήμερα, βλέπουμε πολλές πτυχές, βλέπουμε πολλές πτυχές του νόμου-πλαίσιο του 2006 να αντικατοπτρίζουν την καθημερινότητα μας. Ο νόμος Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου επέφερε την πλήρη εντατικοποίηση των σπουδών και κατέστησε τον σημερινό φοιτητή σε στείρο υποκείμενο εξειδίκευσης και εργασίας. Η από το παράθυρο ιδιωτικοποίηση γίνεται πλέον όλο και πιο φανερή με τις εργολαβίες στις σχολές και ήδη τις εταιρίες security σε κάποιες εξ αυτών. Παράλληλα, οι μαθητείες και οι πρακτικές παραμένουν και νομιμοποιούν ένα καθεστώς ουσιαστικά απλήρωτης εργασίας, γεγονός που ενισχύεται από τις επιδοτήσεις του ΟΑΕΔ στις επιχειρήσεις για να παίρνουν πρακτικάριους, με πενιχρές φυσικά αμοιβές.  Τέλος, τα συμβούλια διοίκησης αυταρχικοποιούν περαιτέρω το πανεπιστήμιο και αφήνουν ακόμα μεγαλύτερο πεδίο δράσης στα ιδιωτικά συμφέροντα να εκφραστούν εντός αυτού. Προφανώς πιστεύουμε πως το πανεπιστήμιο εξυπηρετεί τα συμφέροντα της αστικής τάξης ως ένα ακόμα κομμάτι της κρατικής μηχανής, είναι σημαντικό όμως να τονιστεί πως το πρόσφορο έδαφος της καπιταλιστικής κρίσης βοήθησε ακόμα περισσότερο στην επίθεση στα κεκτημένα του φοιτητικού κινήματος, επίθεση η οποία παρά την  κάπως ετερόκλητη σύνθεση των φοιτητών, έχει έντονα ταξική χροιά.

Η αντίδραση στο νόμο του 2011 εκφράστηκε με σχεδόν 300 καταλήψεις και στην ουσία συνεχίζεται μέχρι σήμερα μέσω της αντίδρασης στο σχέδιο Αθηνά, τις απεργίες των διοικητικών αλλά και εν μέρει τις φετινές κινητοποιήσεις. Από τις φετινές εξάλλου αντιδράσεις, και συγκεκριμένα από το γύρο συνελεύσεων και καταλήψεων του Νοέμβρη προκύψαμε και εμείς. Δυστυχώς πολλά από τα προβλήματα του κινήματος την περίοδο ’06-’07 υφίστανται και σήμερα. Υπάρχει αδυναμία σύνδεσης μεταξύ φοιτητών και εργαζομένων σε μία μονιμότερη βάση. Αντί επιλόγου, θα θέλαμε να κάνουμε μία αυτοκριτική σχετικά με τις αδυναμίες του αυτόνομου και ελευθεριακού χώρου μέσα στις σχολές. Επί της ευκαιρίας των γεγονότων στις 13-14/11,όπου φοιτητοπατέρες της ΕΑΑΚ συμπεριφέρθηκαν σαν αυτόκλητοι προστάτες των φοιτητικών συλλόγων, αποχωρώντας αυθαίρετα από το κυκλωμένο από τα ΜΑΤ Πολυτεχνείο, επισημάνουμε την αδυναμία μας να παρέμβουμε με μονιμότερους όρους και πέρα από απλές καταγγελίες στα κακώς κείμενα του φοιτητικού κινήματος. Οφείλουμε να υπερβούμε αυτά τα όρια αν θέλουμε να διαμορφώσουμε έναν πόλο ικανό να προωθήσει την αδιαμεσολάβητη οργάνωση και τους ταξικούς αγώνες στις σχολές, όχι με όρους περιθωρίου ή απλής αντιπολίτευσης στις αριστερές παρατάξεις, αλλά γειωμένα και ανοιχτά.

 

Συνέλευση Αδιαμεσολάβητου Αγώνα ΓΠΑ

http://www.provo.gr/mia-suntomh-anaskophsh-twn-gegonotwn-tou-06-07-2/

ANAΡΧΙΑ,ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ,ΕΦ.ΣΥΝ,ιστορια,προδημοσιευσεις & αναδημοσιευσεις

Έφυγε από τη ζωή η Σύλβια Παπαδοπούλου

Σχολιάστε

Αναδημοσίευση από : Efsyn

Συντάκτης:Αντα Ψαρρά

Αναδημοσίευση από : Efsyn

Συντάκτης: Γιώργος Σταματόπουλος

 

vivlia_0

Έφυγε από τη ζωή η Σύλβια Παπαδοπούλου

Άλλο ένα μέλος της πρώτης μεταπολιτευτικής γενιάς των αγωνιστών και διανοούμενων αναρχικών έχασε χθες τη μάχη με τη ζωή.

Η Σύλβια Παπαδοπούλου ήταν μία από τους συντελεστές της σημαντικής εκδοτικής πρωτοβουλίας που δημιούργησε τον εκδοτικό οίκο «Διεθνής Βιβλιοθήκη».

Τα γνωστά γραφεία των εκδόσεων, στη Δελφών, εκδιώχθηκαν κάποια στιγμή βίαια μέσα στα πλαίσια των «εκκαθαρίσεων» της περιοχής.

Η γνωστή σε όλους μας παρέα των Νίκου Μπαλή – Χρήστου Κωνσταντινίδη – Σύλβιας Παπαδοπούλου και των άλλων συντρόφων τους έβαλε τη σφραγίδα της στο μεταπολιτευτικό κίνημα αλλά και στην τότε καθημερινότητα της πολύμορφης πλατείας Εξαρχείων.

Τα συλλυπητήριά μας στους συντρόφους και στους φίλους της.

Μνήμη Σύλβιας:

Τα τελευταία χρόνια τηλεφωνούσε συχνά πυκνά σε φίλους, παλιούς συντρόφους της, πολιτικούς της Αριστεράς που την άκουγαν, δημοσιογράφους που κινούνται κάπως στην ελευθεριακή σκέψη. Ζητούσε, μάλλον, βοήθεια. Ξόρκιζε τη μοναξιά που η ίδια είχε επιλέξει. Επέμενε να επανεκδίδει, με χίλιες στερήσεις, βιβλία πρωτοποριακά, που στην πρώτη τους έκδοση μετά το 1972 από τις εκδόσεις «Διεθνής Βιβλιοθήκη» είχαν ανοίξει νέους δρόμους στον χώρο της ελευθερίας της έκφρασης με υπόβαθρο τη φιλοσοφία της αναρχίας.

Ξαφνικά, χθες, έσβησε η Σύλβια Παπαδοπούλου, μια εστέτ του αναρχικού χώρου, αχώριστη σύντροφος του Χρήστου Κωνσταντινίδη, ενός εκ των συνεκδοτών των εκδόσεων, εμβληματικής φυσιογνωμίας του χώρου. Είναι αλήθεια ότι εξέδωσαν ως οίκος σπουδαία βιβλία καθώς και το περιοδικό ‘‘Πεζοδρόμιο’’. Βιβλία του Βολίν, των Αμερικανών γίππυς, των Γάλλων καταστασιακών, του Στίνα, τον πόλεμο κατά του πολέμου των βετεράνων του πολέμου και πολλά άλλα, όλα κοντά στο πνεύμα του αντιεξουσιαστικού και αναρχικού χώρου. Η Σύλβια, παρά την απομόνωσή της, επανεξέδιδε πάνω από τριάντα-τριάντα πέντε χρόνια τα βιβλία των εκδόσεων και με τη βοήθεια φίλων τα διακινούσε όπως μπορούσε για να αντεπεξέλθει στις ανάγκες της, μετά τη βίαιη εκπαραθύρωσή της από τα ιστορικά γραφεία των εκδόσεων επί της Δελφών (2) και τη μετεγκατάσταση στο ισόγειο και ημιυπόγειο της Ιπποδάμου (7) στο Παγκράτι.

Μας έλεγε διάφορα στο τηλέφωνο. Οτι ζούσε σε εμπόλεμη ζώνη, ότι άγνωστοι επιδίδονται σε βανδαλισμούς καταστρέφοντας την είσοδο του σπιτιού της, κλέβοντας γλάστρες και πολλά άλλα.

Πριν από 7-8 χρόνια τής πήρα μια μικρή συνέντευξη στην «Ελευθεροτυπία». Είχαν ταχτεί υπέρ της πρόσωπα της πολιτικής και άλλοι (Λαλιώτης, Κουβέλης, Αλαβάνος, Σπύρος Φυτράκης, Δημ. Παπαχρήστος, Βασ. Χατζηιακώβου). Ολοι, πολιτικοί, δικηγόροι, συγγραφείς, εκδότες στηλίτευσαν την κρατική ακηδία, ειδικά μετά την καταστροφή στη Δελφών στο μοναδικό ιστορικό αρχείο των εκδόσεων (Στίνας, Καστοριάδης, Τζέρι Ρούμπιν κ.ά.).

Ολοι επίσης χαρακτήρισαν τον εκδοτικό οίκο -δίκαια- ιστορικό, αλλά ως συνήθως ο κρατικός πολιτισμός περί άλλα τυρβάζει. Παρουσίασα πολλές φορές μερικά βιβλία της. Σε κάθε πολιτική αναμπουμπούλα με πίεζε να τα ξαναπαρουσιάσω· δεν με άκουγε όταν της έλεγα ότι ήδη το έχω κάνει. Περνούσα αρκετά απογεύματα σπίτι της, στην Ιπποδάμου. Αεικίνητη, ενημερωμένη, τρεφόταν με φυσικούς χυμούς και χόρτα· ζωντανή, γεμάτη ενέργεια, αλλά συνεχώς με γκρίνια, για όσους εγκατέλειψαν τον χώρο, για μερικούς που τον καπηλεύονταν, εναντίον του ένοπλου πάντα, πιστή σε έναν αριστοκρατικού είδους αναρχισμό, μακριά από την ηθική και κοντά στην αισθητική.

Τα βιβλία της ήταν τα παιδιά της, το πάθος της, όπως και η Εμμα, η κόρη του Χρήστου Κωνσταντινίδη. Καλυμμένοι σχεδόν οι τοίχοι από τις φωτογραφίες του Χρήστου. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι παραπάνω. Πήγαμε κάποτε με τον Παπαχρήστο και τον Φυτράκη στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής και διαμαρτυρηθήκαμε για όσα κατήγγελλε η Σύλβια. Μιλάγαμε συχνά στο τηλέφωνο. Είχε μια ωραία ευγένεια. Θεωρούσε ότι οι ιδέες που τύπωνε δεν είναι αρεστές στο κατεστημένο το οποίο ήθελε να σταματήσουν να τυπώνονται. Ηθελε μόνο να εκδίδει αναρχικά βιβλία και βιβλία που ανοίγουν τη σκέψη· βιβλία ελεύθερα. Πέρυσι πέθανε ο Μ. Πρωτοψάλτης, φέτος η Σύλβια. Οι αναρχικοί εκδότες λιγοστεύουν.

απλήρωτη εργασία,εργατικα,εργατικες ειδησεις &νεα,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις,ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ,εργοδοτική τρομοκρατία,ΕΦ.ΣΥΝ,ρεπορταζ

Aπλήρωτη ναυτική εργασία στο 65% των ακτοπλοϊκών εταιρειών!!!

Σχολιάστε

Πηγή: EFSYN

Συντάκτης: Χριστίνα Παπασταθοπούλου

naftilia_nel

 

Σε δραματικό αδιέξοδο βρίσκονται πλέον οι απλήρωτοι ναυτικοί, καθώς οι μήνες περνούν και εκατοντάδες ναυτεργάτες βλέπουν να μη δίνεται λύση στο πρόβλημά τους.

Στην πιο δύσκολη κατάσταση βρίσκονται οι ναυτικοί της ΝΕΛ και του πλοίου «Αγιος Γεώργιος» της Ventouris Lines, οι οποίοι εξαιτίας της πολύμηνης καθυστέρησης στην καταβολή και εξόφληση των δεδουλευμένων αποδοχών τους είναι εγκλωβισμένοι σε σοβαρότατα κοινωνικά, οικονομικά και οικογενειακά προβλήματα.

Στο πλευρό των ταλαιπωρημένων και απελπισμένων ναυτικών βρίσκεται το ναυτεργατικό σωματείο Πανελλήνια Ενωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ), η διοίκηση του οποίου ξεκαθαρίζει ότι οι εμπλεκόμενες ναυτιλιακές εταιρείες αλλά και ο υπουργός Ναυτιλίας πρέπει να καταλάβουν πως «η ακτοπλοΐα δεν είναι ο χώρος που όλα κρίνονται και καθορίζονται σύμφωνα με τα συμφέροντα του εφοπλιστικού κεφαλαίου» και για τον λόγο αυτό προειδοποιούν με πολύμορφους αγώνες και κινητοποιήσεις.

Η ΠΕΝΕΝ σημειώνει ότι το πρόβλημα της απλήρωτης ναυτικής εργασίας είναι φαινόμενο που αφορά πάνω από 65% των ακτοπλοϊκών πλοίων . …..Χαρακτηριστική είναι η φωνή απόγνωσης και καταγγελίας των απλήρωτων ναυτικών του επιβατηγού-οχηματαγωγού «Μυτιλήνη», που βρίσκεται εγκλωβισμένο στη Σάμο λόγω μηχανικής βλάβης………….

….H  διοίκηση της της ΝΕΛ είναι απούσα, εξαφανισμένη και ενίοτε με προκλητική συμπεριφορά αποδεικνύει καθημερινά προς τους εγκαταλελειμμένους ναυτικούς ότι δεν αναλαμβάνει ούτε τις πιο στοιχειώδεις υποχρεώσεις της απέναντι στους εκατοντάδες εργαζόμενους ναυτικούς, οι οποίοι όλα αυτά τα χρόνια στήριξαν την εταιρεία να μείνει όρθια.

ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΗ & ΜΑΥΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ,Ανεργία,απλήρωτη εργασία,ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ-ΜΑΥΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ,εργατικα,εργατικες ειδησεις &νεα,ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ,εργοδοτική τρομοκρατία,ΕΦ.ΣΥΝ,τοπικα

Τουριστική ανάπτυξη σημαίνει: μαζικές απολύσεις, ατομικές συμβάσεις, αμοιβές πείνας και απλήρωτες υπερωρίες

Σχολιάστε
 Αναδημοσίευση από EFSYN
Συντάκτης:Παναγιώτης Γεωργουδήςxenodoxeia_kriti
Μαζικές απολύσεις, ατομικές συμβάσεις, αμοιβές πείνας και απλήρωτες υπερωρίες αντιμετωπίζουν ξενοδοχοϋπάλληλοι στο Ηράκλειο Κρήτης, καθώς ξενοδόχοι που δεν υπάγονται στην Ενωσή τους παρανομούν ασυστόλως ελλείψει ελεγκτικών μηχανισμών

Λίγο πριν από την έναρξη της τουριστικής περιόδου κι ενώ στα πρώτα ξενοδοχεία που άνοιξαν στις αρχές Απριλίου για να καθαριστούν η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία έφτασε, σύμφωνα με τους ελέγχους, το 40%-50%, μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα στο Ηράκλειο προχώρησε σε μαζικές απολύσεις εργαζομένων. Μάλιστα, πολλούς από τους εργαζόμενους που απέλυσε το ξενοδοχειακό συγκρότημα τους είχε απλήρωτους.

Ηδη έχουν παρέμβει εκπρόσωποι του σωματείου των ξενοδοχοϋπαλλήλων και του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου κερδίζοντας τα προσωρινά δικαστικά μέτρα. Αναφέρεται δε πως η διεύθυνση της επιχείρησης είχε κατηγορήσει εργαζόμενη για «κλοπή» στοιχείων, του καταλόγου των υπό απόλυση συναδέλφων της, η ίδια όμως κατήγγειλε πως την παγίδευσαν για να την απολύσουν.

Οπως μας είπε ο γραμματέας του σωματείου των ξενοδοχοϋπαλλήλων Νομού Ηρακλείου, Νίκος Κοκολάκης, «στα πρώτα ξενοδοχεία που άνοιξαν αρχές Απριλίου πριν από την έναρξη της τουριστικής σεζόν για καθαρισμούς, οι εργαζόμενοι που δούλεψαν ήταν ανασφάλιστοι σε ποσοστό 40% έως 50%. Τώρα, επειδή αυτό το στοιχείο έγινε γνωστό και λόγω των ελέγχων που πραγματοποιούμε με το σωματείο και το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, το ποσοστό έπεσε στο 15% έως 10%».

Ο κ. Κοκολάκης ανέφερε πως υπάρχει πρόβλημα με τους ξενοδόχους οι οποίοι δεν είναι εγγεγραμμένοι στην Ενωσή τους και δεν δέχονται να εφαρμόσουν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Τόνισε μάλιστα πως αναμένουν από την κυβέρνηση να υλοποιήσει την προεκλογική της υπόσχεση για εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας από όλους τους ξενοδόχους.

Ταυτόχρονα δήλωσε ότι οι ξενοδόχοι φέρνουν ως ασκούμενους ανειδίκευτους από τρίτες χώρες, οι οποίοι καταλαμβάνουν κανονικές θέσεις εργασίας με αμοιβή 300-400 ευρώ, δουλεύοντας τουλάχιστον 12 ώρες και παραβιάζοντας τον νόμο, ο οποίος καθορίζει πως οι μαθητευόμενοι πρέπει να είναι μέχρι το 17% του συνόλου των εργαζομένων και ποτέ πάνω από 40 άτομα.

Τόνισε, πάντως, πως υπάρχει έλλειψη ελεγκτικών μηχανισμών, ζητώντας την επανασύσταση του ελεγκτικού μηχανισμού ανασφάλιστης εργασίας. Τέλος, οι εργαζόμενοι στον κλάδο θέλουν ο Οργανισμός Μεσολάβησης Διαιτησίας να αποκτήσει και πάλι τον χαρακτήρα και την ισχύ που είχε προ μνημονίου,

αφισεΣ,εγχείρημα αυτόνομων εργατών “καφενείο των ανέργων”,εργατικα,ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ=ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις,ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ,ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ,εργοδοτική τρομοκρατία

αφίσες από το εγχείρημα αυτόνομων εργατών καφενείο των ανέργων

Εικόνα Σχολιάστε

kampania11afises-page-007 kampania11afises-page-006 kampania11afises-page-005 kampania11afises-page-004 kampania11afises-page-003 kampania11afises-page-002 kampania11afises-page-001

Αναλύσεις,Αντιπληροφόρηση,Απόψεις-γνώμες-αναλύσεις,εργατικα,εργατικες ειδησεις &νεα,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις,προδημοσιευσεις & αναδημοσιευσεις,Ταξική Πάλη

Νομοσχέδιο Σκουρλέτη: Νομιμοποιεί την κατάργηση των Κλαδικών Συμβάσεων και την ισοπέδωση όλων των μισθών στο ύψος του βασικού

Σχολιάστε

Ως non paper διένειμε στις 21 Απρίλη ο Π. Σκουρλέτης στις εφημερίδες το νομοσχέδιο με το οποίο τροποποιείται ο νόμος 1876/1990 για τις ελεύθερες συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Το νομοσχέδιο διοχετεύθηκε προφανώς για να δημοσιευτεί, όχι όμως ως επίσημο έγγραφο του υπουργού Εργασίας, για προφανείς λόγους. Το παζάρι με την τρόικα στο Παρίσι και τις Βρυξέλλες συνεχίζεται και οι πληροφορίες λένε ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο θα αλλάξει άρδην. Ετσι, οι μεν κλακαδόροι της συγκυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου θα «εκλαϊκεύουν» το νομοσχέδιο ως μια απόδειξη ότι η κυβέρνηση υλοποιεί τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, ενώ η κυβέρνηση θα το χρησιμοποιεί ως διαπραγματευτικό χαρτί, προκειμένου να αποσπάσει μερικά ψίχουλα από τον γερμανογαλλικό άξονα και να τα παρουσιάσει στο πόπολο ως αποτέλεσμα των «σκληρών διαπραγματεύσεών» της με τους «θεσμούς».

Το νομοσχέδιο εισηγείται την κατάργηση ορισμένων διατάξεων που είχαν εισαχθεί με μνημονιακούς νόμους, όμως την ίδια στιγμή δεν εισηγείται την αναβίωση των κλαδικών συμβάσεων που ίσχυαν μετά την επιβολή της 6ης Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου το Φλεβάρη του 2012. Δεν εισηγείται επίσης την κατάργηση των ατομικών συμβάσεων με τις οποίες οι καπιταλιστές κατήργησαν όλες τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας και έφεραν τους μισθούς στο επίπεδο του κατώτατου μισθού της ΕΓΣΣΕ των 586 και 511 ευρώ (για εργαζόμενους πάνω και κάτω από τα 25 χρόνια, αντίστοιχα).

Χρησιμοποιούμε τη λέξη εισηγείται και όχι καταργεί, γιατί η συγκυβέρνηση μπορεί να υποκύψει στις πιέσεις των ιμπεριαλιστικών κυβερνήσεων της Γερμανίας και της Γαλλίας και να μην καταργήσει ούτε αυτές τις μνημονιακές αντεργατικές διατάξεις, με το πρόσχημα «να μην πέσει η χώρα στα βράχια». Ομως, ακόμη και αν το νομοσχέδιο προωθηθεί, η εργατική τάξη και όλοι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ικανοποιηθούν με την κατάργηση αυτών των επιμέρους αντεργατικών μνημονιακών διατάξεων. Υπάρχουν σημαντικοί λόγοι γι’ αυτό.

Με τους μνημονιακούς νόμους 3899/2010 και 4024/2011 η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου επεχείρησε, μέσω της θέσπισης επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, να χτυπήσει τις κλαδικές συμβάσεις και να τις φέρει στο επίπεδο της ΕΓΣΣΕ, στο επίπεδο των 751 ευρώ. Αυτό επιδιώχτηκε δίνοντας προτεραιότητα στις επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας έναντι των κλαδικών και ποντάροντας στο ότι οι καπιταλιστές, με τον εκβιασμό και τις απειλές, θα επιβάλουν τους όρους τους στα εργοστασιακά σωματεία και στους εργαζόμενους. Αυτό το σχέδιο δεν περπάτησε για διάφορους λόγους, που δεν μας είναι γνωστοί και δεν έχει καμιά αξία να τους εξετάσουμε εδώ.

Τη σκυτάλη από την κυβέρνηση Παπανδρέου παρέλαβε η συγκυβέρνηση Παπαδήμου (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ). Προκειμένου να επιβάλει στην εργατική τάξη και στους εργαζόμενους τη θέληση των καπιταλιστών για κλαδικά μεροκάματα και μισθούς (με τους οποίους αμειβόταν το 92,5% των μισθωτών) στα επίπεδα της ΕΓΣΣΕ (με την οποία αμειβόταν μόνο το 7,5%  των εργαζόμενων της χώρας), στις 14 Φλεβάρη του 2012 ψήφισε το μνημονιακό νόμο 4046 και στις 28 Φλεβάρη εξέδωσε την 6η Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ). Με την 6η ΠΥΣ έγιναν μεγάλες ανατροπές στον κατώτατο μισθό και μεροκάματο της ΕΓΣΣΕ, στη διάρκεια των συλλογικών συμβάσεων εργασίας (προκειμένου να καταργηθούν πολλά επιδόματα από τις συλλογικές συμβάσεις όλων των τύπων), ενώ άνοιξε ο δρόμος για την κατάργηση όλων των κλαδικών συμβάσεων εργασίας.

Μέχρι το Φλεβάρη του 2012, πριν δηλαδή την ψήφιση του νόμου 4046/2012 και την 6η ΠΥΣ, η ισχύς όλων των ΣΣΕ ήταν από ένα χρόνο μέχρι αόριστης διάρκειας. Ετσι, όλοι οι όροι προηγούμενων  συλλογικών συμβάσεων εργασίας ίσχυαν μόνιμα και όχι για το χρονικό διάστημα ισχύος της σύμβασης με την οποία συμφωνήθηκαν. Με την 6η ΠΥΣ ο χρόνος ισχύος των ΣΣΕ όλων των τύπων έγινε από ένα μέχρι τρία χρόνια το πολύ, προφανώς για να καταργηθεί μια σειρά επιδομάτων που καταβάλλονταν μόνιμα και επί χρόνια. Στην παράγραφο 4 του άρθρου 2 της 6ης ΠΥΣ αναφέρεται ότι μετά τη λήξη της ΣΣΕ και στο βαθμό που δεν υπογράφτηκε νέα ΣΣΕ ή νέα Ατομική ή Τροποποιημένη Ατομική Σύμβαση, θα ισχύουν: α) ο κατώτατος μισθός ή κατώτατο μεροκάματο της Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και β) τα επιδόματα τριετιών, τέκνων, σπουδών και επικινδύνου εργασίας, στο βαθμό που προβλέπονταν στις ΣΣΕ που έληξαν ή καταγγέλθηκαν. Αν δεν υπήρχε στην 6η ΠΥΣ η ρήτρα ότι οι συμβάσεις εργασίας ισχύουν μόνο για τρία χρόνια, τότε θα ίσχυαν όλα τα καταβαλλόμενα επιδόματα και όχι μόνο τα τέσσερα. Επίσης, εκτός από τη μείωση του κατώτατου μισθού και μεροκάματου, δε θα μπορούσαν να καταργηθούν οι Κλαδικές ΣΣΕ ειδικά και όλες οι ΣΣΕ γενικά, και παραπέρα τα καταβαλλόμενα επιδόματα, με την υπογραφή ή τροποποίηση Ατομικών Συμβάσεων Εργασίας.

Στην περίπτωση που υπογράφονται νέες Ατομικές Συμβάσεις Εργασίας, σύμφωνα με την 6η ΠΥΣ, παύουν να ισχύουν τόσο ο βασικός μισθός (ή το βασικό μεροκάματο) και τα τέσσερα επιδόματα. Αυτή τη διάταξη οι καπιταλιστές την εφάρμοσαν κατά κόρον, μια και δεν μπόρεσαν να χτυπήσουν τον κατώτατο μισθό και το κατώτατο μεροκάματο των κλαδικών συμβάσεων εργασίας με την υπογραφή νέων ΣΣΕ. Και όχι μόνον αυτό, αλλά εκμεταλλεύτηκαν και το άρθρο 1 της 6ης ΠΥΣ, σύμφωνα με το οποίο μειώνονται κατά 22% και 32% τα κατώτατα της ΕΓΣΣΕ και έτσι οι μισθοί των 586 και 511 ευρώ έγιναν καθεστώς για όλες τις ειδικότητες που αμείβονταν με βάση τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας.

Πώς το αντιμετωπίζει αυτό το νομοσχέδιο Σκουρλέτη; Εισάγει δύο διατάξεις, μία στο άρθρο 17 και μία στο άρθρο 16. Η διάταξη του άρθρου 17, που είναι το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1, αναφέρει: «Κανονισμοί εργασίας και Οργανισμοί Προσωπικού, που καταρτίστηκαν με συλλογικές συμβάσεις εργασίας οι οποίες έληξαν ή καταργήθηκαν σύμφωνα με την Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου αριθμός 6/2012, αναβιώνουν και επανέρχονται σε ισχύ ως συλλογικές συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου».

Κανονισμοί εργασίας και Οργανισμοί Προσωπικού με βάση ΣΣΕ που έληξαν ή καταργήθηκαν από την 6η ΠΥΣ δεν     φτιάχτηκαν. Εκείνο που έγινε μαζικά από τους καπιταλιστές ήταν να επιβάλουν, με την απειλή της απόλυσης, τα 586 και 511 ευρώ το μήνα στη συντριπτική πλειοψηφία της εργατικής τάξης και όλων των εργαζόμενων. Ο Σκουρλέτης, όμως, με την παραπάνω διάταξη εξαιρεί από την αναβίωση τις ατομικές συμβάσεις εργασίας που είχαν υπογραφείπριν την ψήφιση των μνημονιακών νόμων και που στη συνέχεια καταργήθηκαν με την 6η ΠΥΣ και παγιώθηκαν στα 586 και 511 ευρώ το μήνα.

Υπάρχει και το άρθρο 16. Σύμφωνα μ’ αυτό, εάν υπογραφούν από τώρα και στο εξής ατομικές συμβάσεις εργασίας κατά παράβαση της διάταξης που εισάγεται, οι συμβάσεις αυτές είναι παράνομες. Η διάταξη αυτή θ’ αρχίσει να ισχύει μετά την έναρξη ισχύος του νομοθετήματος του Σκουρλέτη! Ετσι, η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου έρχεται να σφραγίσει τις ατομικές συμβάσεις εργασίας που υπογράφτηκαν μέχρι τώρα, κατ’ εφαρμογήν των μνημονιακών ρυθμίσεων.

Ο Π. Σκουρλέτης σφραγίζει τα 586 ευρώ για το σύνολο των εργαζόμενων και δίνει τη δυνατότητα (με το άρθρο 15) να αρχίσει να αυξάνεται ο βασικός μισθός πάνω από τα 586 ευρώ, είτε με ΣΣΕ (σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1), είτε με τη ρύθμιση για 650 ευρώ από τον Οκτώβρη του 2015 και 751 ευρώ από τον Ιούλη του 2016. Φυσικά, αυτή η δυνατότητα θα υπάρξει αν η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου ψηφίσει αυτές τις διατάξεις και φροντίσει να υλοποιηθούν.

Ενώ από τη μια καταργεί την 6η ΠΥΣ, με την οποία είχε καθιερωθεί ως χρόνος ισχύος μιας ΣΣΕ η τριετία, από την άλλη το νομοσχέδιο Σκουρλέτη, στο άρθρο 7, απαλείφει τη διάταξη του άρθρου 9 παρ. 1, σύμφωνα με την οποία οι ΣΣΕ που είναι διάρκειας τουλάχιστον ενός χρόνου γίνονται διαρκείας. Αυτή η διαφοροποίηση δεν είναι επουσιώδης και σε επόμενο δημοσίευμα θα αναφερθούμε αναλυτικά. Είναι πολύ σημαντική και σε συνδυασμό με την καθιέρωση του δικαιώματος της μονομερούς προσφυγής στον ΟΜΕΔ και από τους καπιταλιστές εργοδότες, θα παίξει καταλυτικό ρόλο στο να παγιωθεί η κατάργηση όλων των ΣΣΕ (εκτός της ΕΓΣΣΕ) και να δίνονται αυξήσεις με το σταγονόμετρο πάνω από τα 586 ευρώ το μήνα.

Αυτό το μέλλον προδιαγράφει για την εργατική τάξη και όλους τους εργαζόμενους η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου και αυτό η εργατική τάξη δεν πρέπει να της το επιτρέψει!

ΚΟΝΤΡΑ –  ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 25 ΑΠΡΙΛΗ

Αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα,αυτοοργανωση,εργατικα,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις,ιστορια,καλεσματα,καταληψεις-στεκια-αυτοδιαχειριζομενοι χωροι

Βίλα Ζωγράφου:Αυτομορφωτικά Μαθήματα Ιστορίας “Η ιστορία των αγώνων της εργατικής τάξης στον ελλαδικό χώρο από τις αρχές του 20ού αιώνα”

Εικόνα Σχολιάστε

fist