εργασιακό δελτίο #59 από το omnia sunt communia

sticker new

 

 

redblack smallΜαζική ήταν η αντιφασιστική συγκέντρωση που κάλεσαν πολλά εργατικά σωματεία και συλλογικότητες, με αφορμή την έναρξη της δίκης της νεοναζιστικής οργάνωσης της Χ.Α. στις 20 Απρίλη.

Επίσης, ξυπνώντας από τον λήθαργό της, τετράωρη παναττική στάση εργασίας είχε προκηρύξει η ΑΔΕΔΥ, για συμμετοχή στις κινητοποιήσεις.

 

redblack smallΟι νεοναζί επιτέθηκαν σε τρεις φίλους του Παύλου Φύσσα, μάρτυρες στη δίκη. Σημειώνουμε ότι παρά τις φωνές που ζητούσαν αναβολή,  η πίεση που ασκήθηκε από τη μαζικές αντιφασιστικές συγκεντρώσεις συντέλεσε στο να ξεκινήσει κανονικά η δίκη που όμως διεκόπη για αστείους δικονομικούς λόγους και θα συνεχιστεί στις 7 Μάη.

 

redblack smallΈνα ακόμα θύμα ανάμεσα στα πολλά στον βωμό του κέρδους των αφεντικών. Θύμα της νέας εργοδοτικής δολοφονίας, ένας μετανάστης αλιεργάτης ο οποίος τραυματίστηκε στο κεφάλι το πρωί της Δευτέρας 13 Απρίλη, κατά τη διάρκεια εργασιών μέσα στο αλιευτικό σκάφος «ΛΙΒΕΡΗΣ ΦΩΤΕΙΝΗ ΙΙ, το οποίο ήταν αραγμένο στην Παλιά Σκάλα Λιμένα Κεραμωτής. Ο άτυχος αλιεργάτης μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Κέντρο Υγείας Χρυσούπολης, όπου απλά διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

 

redblack smallΕκδήλωση με θέμα «Η προστασία υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς – Τα καθήκοντα των σωματείων» θα πραγματοποιήσουν σωματεία και συνδικάτα, την Τρίτη 21 Απρίλη στις 18.30, στο Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας.

 

redblack smallΝέο περιστατικό απόλυσης οροθετικού εργαζομένου επαναφέρει στο προσκήνιο το ζήτημα των διακρίσεων που υφίστανται στον εργασιακό τομέα οι άνθρωποι που ζουν με ΗΙV. Ο εργαζόμενος που εργαζόταν για δέκα και πλέον χρόνια σε εταιρεία, απολύθηκε όταν στο χαρτί της αναρρωτικής του άδειας αναγραφόταν η νόσος του. Αμέσως η εργοδοσία τον απέλυσε χωρίς καμία απολύτως δικαιολογία. Ο εργαζόμενος έχει καταφύγει στη δικαιοσύνη για την παράνομη απόλυσή του και στο πλευρό του στέκεται έμπρακτα ο Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδος «Θετική Φωνή».

 

redblack smallΗ Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Θεσσαλονίκης σε ανακοίνωσή της για τα γεγονότα στις Σκουριές, τονίζει ότι «οι [εργαζόμενοι της εταιρείας] λειτουργούν ως τσιράκια των αφεντικών τους αρνούμενοι την ταξική τους θέση, που πρέπει πάντα να βρίσκεται ενάντια στους εκμεταλλευτές της εργατικής δύναμης και στους καταστροφείς της ίδιας μας της ζωής» και συνεχίζει επισημαίνοντας ότι «Ο αναρχοσυνδικαλισμός που ως εργαζόμενοι έχουμε επιλέξει να εφαρμόζουμε διατρανώνει πως η εργασία συνοδεύεται από μια ηθική για το σύνολο της ζωής μας και πως οι εργατικές διεκδικήσεις δεν είναι ξεκομμένες από τον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση. Ως εργαζόμενοι ξέρουμε τον ταξικό μας εχθρό, ξέρουμε πως απέναντι μας έχουμε τα αφεντικά (μικρά ή μεγάλα), έχουμε τα τσιράκια τους (έμμισθα ή εθελοντικά) καθώς και τους υπερασπιστές τους (κυβερνήσεις και αστυνομίες).»

 

redblack smallΟ Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής, συμμετείχε στη συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής κατά της εξόρυξης χρυσού, που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 16/4, 6μμ, στα Προπύλαια.

 

redblack smallΦυσικά την ίδια ημέρα πραγματοποιήθηκε και η συγκέντρωση των ΜΑΤαλλωρύχων της Χαλκιδικής. Ένας «εργατικός» αγώνας που είχε και χορηγούς, καθώς οι εργαζόμενοι κατέβηκαν με μισθωμένα από την εργοδοσία λεωφορεία στην Αθήνα. Επιπλέον είχαν την πρωτόγνωρη αμέριστη συμπαράσταση και κάλυψη από τα καθεστωτικά ΜΜΕ… μήπως συνέβαλλε σε αυτό ο Μπόμπολας; Επιπλέον ένα από τα συνθήματα που ακούστηκαν ήταν το «Δεν είμαστε φονιάδες, ούτε αναρχικοί, αλλά μεταλλωρύχοι απ’ τη Χαλκιδική». Όποιος σχολιασμός είναι περιττός.

 

redblack smallΤα ναυτεργατικά σωματεία που μάχονται ενάντια στην απλήρωτη εργασία, απαιτούν την απόσυρση του σχετικού προσχεδίου νόμου, καθώς αντί να ρυθμίζει τα συμφέροντα των ναυτεργατών, ουσιαστικά διευκολύνει το εφοπλιστικό κεφάλαιο.

 

redblack smallΗ εταιρεία «Linguaphone» που συνεργάζεται με το Υπουργείο Εσωτερικών προάγει τις ελαστικές μορφές εργασίας και αρνείται να καταβάλει δεδουλευμένες αποδοχές σε τρεις πρώην εργαζόμενους της. Οι εργαζόμενοι με την στήριξη και του ΣΜΕΔ και άλλων συλλόγων κατήγγειλαν το γεγονός στην Επιθεώρηση Εργασίας, ενώ στις 3 του μήνα πραγματοποίησαν και παρέμβαση διαμαρτυρίας στα κεντρικά γραφεία της εργοδοσίας.

 

redblack smallΑπίστευτος εμπαιγμός της εργοδοσίας Grecolio Γενικό Εμπόριο Τροφίμων ΕΠΕ στη Λευκάδα. Η εργοδοσία έχει αφήσει απλήρωτους τους εργαζόμενους εδώ και σχεδόν ένα χρόνο, με αποτέλεσμα επτά από αυτούς να προχωρήσουν σε επίσχεση εργασίας και καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας. Όταν οι εργαζόμενοι πήγαν στον ΟΑΕΔ για να πάρουν το επίδομα της επίσχεσης που δικαιούνται, πληροφορήθηκαν ότι η εργοδοσία δήλωσε στο σύστημα ΕΡΓΑΝΗ ότι έχουν αποχωρήσει οικειοθελώς! Οι εργαζόμενοι παρά το ότι έχουν νόμιμο δικαίωμα βρίσκονται αντιμέτωποι με την ιταμή μεθόδευση της εργοδοσίας και την αντεργατική λειτουργία του κράτους.

 

redblack smallΜετά τη λήξη της μετενέργειας της ΣΣΕ στον ΟΑΣΘ, ήρθαν οι μειώσεις μισθών. Η Διοίκηση του ΟΑΣΘ μονομερώς προχώρησε σε μείωση των μισθών κατά 7,5% και μάλιστα χωρίς να υπάρξει αντίλογος από τους εργαζόμενους, καθώς στην κρίσιμη συνεδρίαση δεν υπήρχε εκπρόσωπος λόγω λήξης της θητείας του!

 

redblack smallΗ Αγωνιστική Δράση Συμβασιούχων STAGE, καταγγέλλει τον εμπαιγμό εργαζομένου που έχει μάλιστα δικαιωθεί από την αστική δικαιοσύνη. Συγκεκριμένα το Μονομελές Πρωτοδικείο με απόφασή του  δικαίωσε  συμβασιούχο που απασχολήθηκε μέσω προγράμματος Stage στο Δήμο Αιγαλέω,  θεωρώντας πως ο Δήμος ήταν ο πραγματικός της εργοδότης, αντί του ΟΑΕΔ. Όμως ο συριζαίος δήμαρχος της πόλης ασκεί έφεση στην απόφαση και μάλιστα με εγκυκλίους του Μητσοτάκη και του Μιχελάκη.

 

redblack smallΠροειδοποιητική στάση εργασίας από τους εργαζόμενους στο Εθνικό Θέατρο την Τετάρτη 22 Απρίλη. Οι εργαζόμενοι διεκδικούν μεταξύ άλλων την τήρηση όσων προβλέπονται από την ΣΣΕ που ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Ε.Θ. θεωρεί «προνόμια», την τήρηση των αποφάσεων της Επιθεώρησης Εργασίας, αλλά και την παύση της συνδικαλιστικής δίωξης του προέδρου του Σωματείου.

 

redblack smallΝίκη απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία στον Ασπρόπυργο. Η εργοδοσία αρνήθηκε να δώσει την προβλεπόμενη αποζημίωση όταν απέλυσε εργαζόμενο, με την βεβαιότητα ότι αυτός θα σκύψει το κεφάλι. Ο εργαζόμενος όμως με τη βοήθεια αυτοοργανωμένων συλλογικοτήτων της περιοχής, δεν υπέκυψε στις πιέσεις της εργοδοσίας, και αντιστάθηκε διεκδικώντας τα εργασιακά του δικαιώματα. Αποτέλεσμα ήταν η δικαίωση του εργαζομένου και την αναδίπλωση του εργοδότη που κατέβαλλε όχι μόνο αποζημίωση αλλά και επιδόματα.

 

redblack smallΑντίθετα, οι τέσσερις εργαζόμενοι της εργολαβικής SKYCOM των ΕΛΤΑ, μετά την πρώτη τους δικαίωση που αναγνώριζε παράνομη και εκδικητική την απόλυσή τους λόγω της συνδικαλιστικής τους δράσης, βρέθηκαν με μια αδικαιολόγητη και αντεργατική απόφαση του εφετείου που αποδέχεται τις απολύσεις. Οι εργαζόμενοι συνεχίζουν τον αγώνα τους προσφεύγοντας στον Άρειο Πάγο, παρά το γεγονός πως η ιστορία τραβάει χρόνια, με τους ίδιους άνεργους και εξαντλημένους. Η Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Εργαζομένων στην Ταχυμεταφορά – Ταχυδρόμηση στέκεται αλληλέγγυα στον αγώνα τους, αλλά και σε κάθε εργατικό αγώνα, καλώντας σε συζήτηση στις 22 Απρίλη για τα ζητήματα του κλάδου και την οργάνωση των εργαζομένων.

 

redblack smallΗ 15η Απριλίου ήταν ημέρα διεθνούς αλληλεγγύης στην κινητοποίηση των Αμερικανών εργαζομένων στα McDonalds και σε άλλες εταιρείες ταχυεστίασης, εμπορίου και υπηρεσίες, στον αγώνα τους για διεκδίκηση της αύξησης του ωρομισθίου, συνδικαλιστικές ελευθερίες, και βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Παρέμβαση πραγματοποιήθηκε και στην Ελλάδα την ίδια ημέρα στα McDonalds στο  Σύνταγμα από το Συνδικάτο Επισιτισμού – Τουρισμού – Ξενοδοχείων Αττικής και άλλους συνδικαλιστές.

 

redblack smallΤρίτη παρέμβαση διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε στις 14/4 στο μεζεδοπωλείο “το κουτουρούκι” στα Χανιά, από αλληλέγγυους και τους 5 εργαζόμενους που διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους και την επιστροφή τους στην εργασία. Μοιράστηκαν κείμενα, πετάχτηκαν τρικάκια, κολλήθηκαν αφίσες για την διάδοση του αγώνα των εργαζόμενων. Κάποιοι από τους πελάτες στάθηκαν στο πλευρό των εργαζομένων αποχωρώντας από το κατάστημα.

 

redblack smallΤο Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού στέκεται αλληλέγγυο στις διεκδικήσεις των εργαζομένων στο μεζεδοπωλείο «Κουτουρούκι». Στο ψήφισμα αλληλεγγύης μεταξύ άλλων αναφέρει ότι «Το τελευταίο διάστημα, στην πόλη των Χανίων, εξελίσσεται ένας αγώνας, που έρχεται να ταράξει τη σιωπή που επιβάλλουν τα αφεντικά στη μισθωτή σχέση εργασίας…. Ο αγώνας περιλαμβάνει χαρακτηριστικά που είναι άγνωστα στον κόσμο των αφεντικών: Εργατικός, οριζόντιος, κινηματικός, αξιοπρεπής, δημόσιος αγώνας».

 

redblack smallΠαρεμβάσεις με τρικάκια και στην πόλη της Βέροιας, σε αλληλεγγύη για την απολυμένη Ελένη του ομίλου ΑΒ Βασιλόπουλος. Υπενθυμίζουμε ότι η εργαζόμενη έχει δικαιωθεί από την επιθεώρηση εργασίας και η εργοδοσία οφείλει να επαναπροσλάβει την εργαζόμενη.

 

redblack smallΣε κινητοποιήσεις βρίσκονται οι εργαζόμενοι της κλινικής Τίμιος Σταυρός, η εργοδοσία της οποίας έχει παγιώσει την απλήρωτη εργασία. Οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν νέα στάση εργασίας την Παρασκευή 17 Απρίλη διεκδικώντας τα δεδουλευμένα πέντε τουλάχιστον μηνών.

 

redblack smallΑπλήρωτη εργασία και στον νομό Λάρισας. Οι εργαζόμενοι στην Τοματόλ διεκδικούν δεδουλευμένα πολλών μηνών. Επίσης, η βιομηχανία Επίλεκτος, έχει αφήσει απλήρωτους δύο μήνες τους εργαζόμενους, και επιπλέον έχει επιδοθεί σε εργοδοτική τρομοκρατία ενάντια στην κινητοποίησή τους, προειδοποιώντας για απολύσεις.

 

redblack smallΤο τσιμεντάδικο της Lafarge στη Χαλκίδα, προστατεύεται από τα χέρια των εργατών παρά τις εργοδοτικές ορέξεις. Η πολυεθνική Lafarge για 25 μήνες εφαρμόζει το σχέδιο ομαδικών απολύσεων, με τελευταίες αυτές που πραγματοποιήθηκαν στις αρχές του μήνα, που άφησαν το εργοστάσιο στο έλεος. Οι εργαζόμενοι που διεκδικούν την επαναλειτουργία του εργοστασίου, έχουν προχωρήσει στη φύλαξη του με συνεχείς περιφρουρήσεις.

 

redblack smallΓια ακόμα μία φορά τα στοιχεία από το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ αποδεικνύουν την παγίωση των ελαστικών μορφών απασχόλησης. Το 50,3% των προσλήψεων για το α΄ τρίμηνο του 2015 είναι μερικής ή εκ περιτροπής απασχόληση. Σημειώνουμε ότι από το σύνολο των προσλήψεων για το 2014 το 50,5% είναι ελαστικής απασχόλησης.

 

redblack smallΗ Πρωτοβουλία Συναδέλφων στο χώρο Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Ειδών, καλεί σε συνάντηση – συζήτηση την Κυριακή 10 Μάη στα γραφεία του ΣΥΒΧΑ. Στη σχετική ανακοίνωση – κάλεσμα τονίζει την ανάγκη της επανασυσπείρωσης στο σύλλογο, αλλά και την επέκταση στο χώρο των ψηφιακών ειδών, με καίριο αίτημα να οργανωθεί η εργατική αντίσταση και αλληλεγγύη.

 

redblack smallΤέλος, την απάντηση τους σε όσα συνέβησαν στην Πρυτανεία δίνουν οι εργαζόμενοι του ΕΚΠΑ μέσω του Συλλόγου τους. Σε ανακοίνωσή τους καταγγέλλουν την κυβέρνηση για την ωμή παραβίαση του ασύλου, αλλά και για τα πολιτικα παιχνίδια για απαξίωση του πανεπιστημίου. Δηλώνουν ξεκάθαρα ότι στέκονται αλληλέγγυοι στον αγώνα που έδωσαν οι απεργοί πείνας, αλλά και στους συλληφθέντες της Πρυτανείας, τονίζοντας πως άσυλο σημαίνει ελεύθερη διακίνηση ιδεών και κινηματική δράση και καλούν σε υπεράσπισή του.

 

 

[ Το εργασιακό δελτίο από το blog omnia sunt communia μεταδίδεται καθημερινά από τα ΡΑΔΙΟΦΡΑΓΜΑΤΑ]

 

Μπορείτε να ακούσετε το εργασιακό δελτίο όπως μεταδίδεται από τα ΡΑΔΙΟΦΡΑΓΜΑΤΑ εδώ:

 

 Μπορείτε επίσης να κατεβάσετε το αρχείο σε mp3 εδώ

 

 

Oι Διοικητικοί του ΕΚΠΑ καταγγέλλουν την κυβέρνηση για την παραβίαση του ασύλου

10384314_641421719323286_5349109818992002317_nΣυντριπτική απάντηση στην κυβέρνηση και στα παπαγαλάκια των αστικών ΜΜΕ δίνει με ανακοίνωσή του το ΔΣ του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του ΕΚΠΑ. Καταγγέλλει την κυβέρνηση για την ωμή παραβίαση του ασύλου, στέκεται στο πλευρό των απεργών πείνας και των συλληφθέντων στην Πρυτανεία αλληλέγγυων, διακηρύσσει πως άσυλο σημαίνει ελεύθερη διακίνηση ιδεών και κινηματική δράση και καλεί σε υπεράσπισή του.

 

 

 

Παραθέτουμε ολόκληρη την ανακοίνωση.

Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού
Πανεπιστημίου Αθηνών                                                             
Μέλος της Ο.Δ.Π.Τ.Ε.
Πανεπιστημίου 30
email: sdpekpa@gmail.com
http://sdpekpa.blogspot.gr/                                 

Αθήνα, 19 Απριλίου 2015
Α.Π. 1507

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Την Παρασκευή, 17/4/2015, η βίαιη εκκένωση της Πρυτανείας από την Αστυνομία, ολοκλήρωσε το σήριαλ «Νόμος και Τάξη», που παιζόταν τις τελευταίες μέρες, με μια συνεχιζόμενη εκστρατεία παραπληροφόρησης που μόνο στόχο είχε τη νομιμοποίηση της εισβολής των αστυνομικών δυνάμεων στην Πρυτανεία.

– Καταγγέλλουμε την εισβολή της αστυνομίας στην Πρυτανεία.

– Καταγγέλλουμε την πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να δώσει εντολή καταπάτησης του ασύλου από τα ΜΑΤ.

– Καταγγέλλουμε τις πανεπιστημιακές αρχές, που, παίζοντας δικά τους πολιτικά παιχνίδια, φρόντισαν να φέρουν τις αστυνομικές δυνάμεις μέσα στο ΕΚΠΑ, επιδιώκοντας και τον κοινωνικό αυτοματισμό στην επίθεση εναντίον του ασύλου.

Σε ό,τι αφορά τις πρυτανικές αρχές, από την πρώτη στιγμή, κάλεσαν τις αστυνομικές δυνάμεις να εισβάλουν στο κτήριο και αναλώθηκαν σε μια σειρά ανακοινώσεων οι οποίες μόνο την πραγματικότητα δεν απηχούσαν. Εμφάνιζαν το πανεπιστήμιο να λειτουργεί άψογα μέχρι την παραμονή της κατάληψης και να καταρρέει την επόμενη. Πρόκειται για το ίδιο πανεπιστήμιο όμως, που υπολειτουργεί από το Σεπτέμβρη του 2013 με τις διαθεσιμότητες, που ήδη από πιο πριν είχε απωλέσει μέρος των αποθεματικών του, στο όνομα της «εθνικής προσπάθειας για δημοσιονομική εξυγίανση», που υποχρηματοδοτείται σταθερά και που όλο και μεγαλύτερα τμήματα της λειτουργίας του παραδίδονται στο κεφάλαιο, αποκλείοντας όλο και μεγαλύτερο αριθμό φοιτητών από τις σπουδές τους και εξαθλιώνοντας τους εργαζόμενους του.

Οι πρυτανικές αρχές, αντί να πιέσουν για την άρση των προβλημάτων, φρόντισαν να συγκαλύψουν την απώλεια 399 εργαζομένων, εδώ και ενάμιση χρόνο, την παντελή απουσία θέρμανσης, φύλαξης και καθαριότητας σε κρίσιμους χώρους του, την έλλειψη στοιχειωδών υλικών στις υπηρεσίες, κλπ.

Η μετατροπή του θέματος μιας κατάληψης, που για τη λειτουργία του πανεπιστημίου ελάχιστη ως καμία σημασία είχε, σε μείζον ζήτημα ήταν επιλογή παραγόντων εντός και εκτός πανεπιστημίου που στόχευαν στην εμπέδωση μιας «κατάστασης έκτακτης ανάγκης», με θύματα τα δικαιώματα και τους αγώνες. Στην πρώτη γραμμή της εκστρατείας βρέθηκαν κάποιοι που θυμούνται τη λειτουργία του πανεπιστημίου μόνο όταν η αναφορά σ’ αυτήν μπορεί να αξιοποιηθεί για τα δικά τους συμφέροντα.

Ως εργαζόμενοι, τα ίδια επιχειρήματα ακούγαμε και στην επί τρεισήμισι μήνες απεργία μας, από την τότε κυβέρνηση και τους υποστηρικτές της. Και τότε, κατά τη γνώμη εκείνων που θυμούνται το πανεπιστήμιο μόνο για να πλήξουν κινητοποιήσεις και φωνές ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και τη διάλυσή του, για όλα τα δεινά του πανεπιστημίου και της ελληνικής οικογένειας, φταίγαμε εμείς.

Η υποκριτική συζήτηση που διεξάγεται αυτές τις μέρες είναι επικίνδυνη. Επιχειρεί να συγκαλύψει τα πραγματικά προβλήματα, για να διασφαλίσει ότι από Δευτέρα θα γυρίσουμε στην κανονικότητα και θα έχει εμπεδωθεί η άποψη ότι το πανεπιστήμιο δεν έχει κανένα πρόβλημα. Τακτικές αυτού του είδους δε θα μας βρουν ούτε συμμάχους ούτε συνένοχους.

– Αντιστεκόμαστε και αποκρούουμε κάθε προσπάθεια συκοφάντησης των αγώνων. Στεκόμαστε στο πλευρό των απεργών πείνας και των δίκαιων αιτημάτων τους. Καταγγέλλουμε την προσπάθεια φίμωσης του κινήματος αλληλεγγύης και απαιτούμε την άρση κάθε δίωξης εναντίων όλων των συλληφθέντων στο πλαίσιο μιας σκευωρίας ενάντια στους κοινωνικούς αγώνες.

– Επισημαίνουμε ότι η πρόσκληση από τις Πανεπιστημιακές Αρχές των αστυνομικών δυνάμεων, η απουσία κάθε προσπάθειας διαλόγου και πολιτικής προσέγγισης βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την έννοια του δημόσιου ακαδημαϊκού Ιδρύματος και της δημοκρατίας. Σε όλους αυτούς που θέλουν να μετατρέψουν το Πανεπιστήμιο σε «υγειονομική ζώνη» για το κράτος και το κεφάλαιο απαντάμε ότι η επιβολή της αστυνομοκρατίας και της κρατικής καταστολής ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ. Το Πανεπιστήμιο θα παραμείνει δημόσιος χώρος παραγωγής και μετάδοσης γνώσης, ελεύθερης διακίνησης ιδεών και πολιτικής κινηματικής δράσης.

– Καλούμε τους όψιμους «υπερασπιστές» της λειτουργίας του Πανεπιστημίου να στρέφουν την προσοχή τους στα πραγματικά προβλήματά του και να σταματήσουν τη συστηματική συκοφάντηση των τμημάτων εκείνων της πανεπιστημιακής κοινότητας που αγωνίζονται για δημόσια δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση, για τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα τους.

– Καλούμε τους πανεπιστημιακούς που από τις θέσεις που κατέχουν σήμερα σε υπουργεία ανακαλύπτουν «παραβιάσεις του ασύλου» όταν σ’ αυτό διεξάγονται κινητοποιήσεις και όχι όταν επεμβαίνει η αστυνομία και που ισχυρίζονται ότι τα Ιδρύματα στα οποία δίδασκαν μέχρι χθες είναι «άντρα ανομίας», να θυμηθούν το ρόλο τους ως δάσκαλοι κι όχι ως παιδονόμοι.

– Υπερασπίζουμε το πανεπιστημιακό άσυλο και καλούμε όλα τα μαχόμενα τμήματα της πανεπιστημιακής κοινότητας σε κοινή δράση και συμπόρευση.

Το Δ.Σ.

 

Αναδημοσίευση από ΚΟΝΤΡΑ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ στο χώρο Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Ειδών: κάλεσμα σε συνάντηση-συζήτηση την Κυριακή 10 Μάη στις 11.00 π.μ. στα γραφεία του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής (Μεσολογγίου & Λόντου 6 στα Εξάρχεια

imagesΣυνάδελφοι, συναδέλφισσες, Σας απευθυνόμαστε με αυτό το κείμενο για να μοιραστούμε μαζί σας ορισμένες σκέψεις για τα ζητήματα που όλους μας απασχολούν. Ας δούμε κάποια ερωτήματα που ο καθένας από εμάς έχει κατά νου: Πώς διαμορφώνεται η νέα πραγματικότητα στη χώρα; Τι θα γίνει με τα εργασιακά δικαιώματα, τους μισθούς, τις συμβάσεις, τις εργασιακές συνθήκες; Θα προχωρήσουν τα πράγματα προς όφελος του λαού και των εργαζομένων ή όλα θα προσκρούουν στα θέλω των εργοδοτών και της Τρόικας, που τώρα βαφτίστηκε «Θεσμοί»; Τι πρέπει να κάνουμε εμείς ως εργαζόμενοι: να περιμένουμε ή να κινητοποιηθούμε; Πώς πρέπει να κινητοποιηθούμε; Με ποια εργαλεία; Τα σωματεία μπορούν να παίξουν κάποιο ρόλο στον αγώνα για την ικανοποίηση των αναγκών μας; Το σωματείο στον κλάδο μας, ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής (ΣΥΒΧΑ) πώς μπορεί να γίνει μαζικός και αποτελεσματικός;     Η κυβέρνηση άλλαξε, τα προβλήματα παραμένουν   Η αρχική ευφορία που υπήρχε λίγο μετά τις εκλογές («Επιτέλους ξεκουμπίστηκαν!»), καθώς και η διάθεση να κάνουμε κάτι (συλλαλητήρια στο Σύνταγμα και σε πολλές ακόμη πόλεις) αντικαταστάθηκαν από τον πεσιμισμό και την αίσθηση της αδυναμίας («Δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά… Οι πιέσεις είναι μεγάλες»). Παράλληλα κυριαρχεί κλίμα χαμηλών προσδοκιών, μειωμένων απαιτήσεων («και λίγα να κάνουν ευχαριστημένοι είμαστε», «ας πάρουν κάποια μέτρα, έστω το ελάχιστο…έστω για επιμέρους πράγματα»). Μπορεί όμως η ζωή μας να αλλάξει προς το καλύτερο με μια τέτοια αντιμετώπιση;   Οι προηγούμενοι τα ρήμαξαν όλα με τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους. Η τωρινή κυβέρνηση –προεκλογικά και τις πρώτες ημέρες μετεκλογικά– υποσχέθηκε πολλά. Όσο περνά ο καιρός όλα τα μινιμάρουν, όλα τα στρογγυλεύουν. Θέλουν να ικανοποιήσουν και τους εργαζομένους και τους εργοδότες και την Τρόικα. Μπορεί όμως να μείνουν όλοι ευχαριστημένοι; Χωράνε δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη;   Άραγε εμείς γιατί παραμένουμε θεατές, εξαντλώντας την ανησυχία μας για τις εξελίξεις στην παρακολούθηση των ειδήσεων και στις πολιτικές συζητήσεις που έχουν φουντώσει αυτή την  περίοδο; Είναι καλό που έχουν φουντώσει οι πολιτικές συζητήσεις, αλλά αυτό δεν αρκεί. Χρειάζεται να δράσουμε και να αντιδράσουμε. Ακόμη και αν η κυβέρνηση είχε τη μέγιστη διάθεση να ικανοποιήσει πλήρως τα αιτήματά μας, εμείς οι εργαζόμενοι και τα σωματεία θα έπρεπε να ήμασταν στο δρόμο και να αγωνιζόμαστε. Τώρα που όλα ξαναμπαίνουν στο τραπέζι των αποφάσεων (νομοσχέδια που θα κατατεθούν, ή που δεν θα κατατεθούν) πρέπει να πιέσουμε από την πλευρά μας. Οι εργοδότες και η Τρόικα πιέζουν. Εμείς γιατί περιμένουμε;   Χρειάζεται συνεχής πίεση από την πλευρά μας, για να υπάρξουν μέτρα που θα ικανοποιούν τα εργατικά αιτήματα. Αυτή πρέπει να είναι η στάση μας για όλα τα ζητήματα, για το νομοσχέδιο για τον κατώτερο μισθό (τα 751 ευρώ που έχουν γίνει μπαλάκι), τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, το ζήτημα των απολύσεων, τα μέτρα προστασίας των ανέργων, την κυριακάτικη αργία… Όχι αναμονή, ούτε εναπόθεση εν λευκώ όσων μας αφορούν στα χέρια των υπουργών. Παραφράζοντας τον ποιητή θα λέγαμε, «η ελπίδα δεν θα έρθει από μονάχη της έτσι νέτη σκέτη, αν δεν πάρουμε μέτρα και εμείς».     Υπάρχει ζωή έξω από το ευρώ και την ΕΕ; Όλους μας προβληματίζουν οι εξελίξεις σχετικά με το χρέος, τους δανειστές, τις δόσεις κ.ο.κ. Η κυβέρνηση, έχοντας διολισθήσει από τις θέσεις για διαγραφή του χρέους και για διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, τώρα υιοθέτησε τη θέση της εξυπηρέτησης του χρέους!!!  Μας λένε ότι προηγούνται οι ανάγκες του λαού και η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και μετά οι δανειστές. Βέβαια, οι δόσεις στο ΔΝΤ πληρώνονται κανονικά, αλλά τα γενναία μέτρα για την ανθρωπιστική κρίση δεν τα είδαμε ακόμη. Τελικά και σε αυτό το ζήτημα ή θα είσαι με τις ανάγκες του λαού ή θα είσαι με τις ανάγκες των δανειστών. Τα δύο καρπούζια…. που λέγαμε. Αδιαπραγμάτευτη θέση του λαού και προμετωπίδα του αγώνα είναι: ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ – Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥΣ.   Μας προβληματίζουν επίσης οι εξελίξεις σχετικά με το Ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχουν θετικές ή αρνητικές συνέπειες για εμάς τους εργαζομένους από τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ; Τελικά τι σημαίνει ΕΕ; Σημαίνει Τρόικα, μνημόνια, απολύσεις, φτώχεια, αυτοκτονίες ανέργων, παιδιά που πηγαίνουν νηστικά στο σχολείο, συνταξιούχοι χωρίς φάρμακα, επιτήρηση και διάλυση χωρών ολόκληρων… Αυτά είναι τα καλά της ΕΕ, τα οποία μπορεί να φτάσουν μέχρι το φασισμό και τον εμφύλιο πόλεμο, όπως στην περίπτωση της Ουκρανίας; Αν αυτό είναι η ΕΕ, γιατί θα πρέπει ως λαός να είμαστε ευλαβικά προσηλωμένοι σε αυτό το όραμα-απάτη; Δεν υπάρχει άλλος δρόμος; Μα μέσα από την ΕΕ δεν υλοποιήθηκε τα τελευταία 40 χρόνια το μοντέλο ανάπτυξης της Ελλάδας που τώρα κατέρρευσε; Ο «ευρωπαϊκός προσανατολισμός» ήταν η επιλογή των κυρίαρχων τάξεων για να πλουτίζουν και να διατηρούν την εξουσία τους. Μήπως ήρθε η ώρα να τα αμφισβητήσουμε όλα αυτά, έστω και τώρα, μετά το δραματικό γεγονός της χρεοκοπίας του ελληνικού λαού; Μήπως ήρθε η ώρα να συγκροτήσουμε ένα μεγάλο κίνημα ρήξης με την ΕΕ και το ευρώ; Ρήξη για να φτιάξουμε μια κοινωνία όπου θα έχουν προτεραιότητα οι ανάγκες των εργαζομένων, όχι για να συνεχίσουν να κονομάνε και να κυβερνούν οι πλουτοκράτες, αλλά αυτή τη φορά χωρίς τις ευρωπαϊκές πλάτες, χωρίς τον ευρωπαϊκό μανδύα. Δεν θέλουμε μια Ελλάδα των «εθνικά σκεπτόμενων καπιταλιστών», θέλουμε μια Ελλάδα των εργαζομένων. Εξάλλου σε κάθε χώρα –και στην Ελλάδα– υπάρχουν δύο χώρες, υπάρχουν δύο «πατρίδες»… Η «πατρίδα» των αφεντικών και η «πατρίδα» των εργαζομένων. Εμείς είμαστε με τη δεύτερη. Συνεπώς,δεν μας βρίσκει σύμφωνους η λανθασμένη αντίληψη: όλοι οι Έλληνες μαζί ενάντια στους κακούς ξένους (Ευρωπαίους, Γερμανούς, Μέρκελ-Σόιμπλε κ.ο.κ). Η Τρόικα και τα ντόπια αφεντικά είναι σε κοινό μέτωπο, είναι μαζί μια φωνή και μια γροθιά. Ταυτόχρονα με την ΕΕ πρέπει να έρθουμε σε ρήξη με την κοινωνία της ανισότητας, της εκμετάλλευσης, της αδικίας, τον καπιταλισμό δηλαδή.   Βαρεθήκαμε τους ευρωμονόδρομους, τις υποχρεώσεις στους εταίρους, το «καλό» της εθνικής οικονομίας, τα ιερά και τα όσια των κερδών του κεφαλαίου. Μπροστά πρέπει να μπουν τα εργατικά συμφέροντα.     Οργάνωση και αντίσταση στους χώρους δουλειάς Μας προβληματίζει τέλος συνάδελφοι το πώς μπορούμε να οργανώσουμε την αντίσταση απέναντι στα αφεντικά και την αλληλεγγύη ανάμεσά μας. Στους χώρους δουλειάς η κατάσταση δεν βελτιώνεται· χειροτερεύει. Οι εργοδότες δεν φαίνεται να έχουν τρομάξει από τα νομοσχέδια που ετοιμάζει (ή δεν ετοιμάζει) η κυβέρνηση. Ο φόβος της απόλυσης, το πετσόκομμα των δικαιωμάτων, η καταβαράθρωση των μισθών κυριαρχούν. Η ακρίβεια στο κόστος ζωής, η διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών, η υποβάθμιση συνολικά της ζωής μας επιτείνονται. Μήπως πρέπει να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας; Μήπως μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς πρέπει να χτίσουμε δομές αγώνα και αλληλοϋποστήριξης;   Οι ήττες που δεχτήκαμε τα προηγούμενα χρόνια έσπειραν την απογοήτευση, την ανασφάλεια, την αίσθηση της αδυναμίας. Οι μνημονιακοί νόμοι –παρά τις αντιδράσεις– πέρασαν και διέλυσαν τις εργασιακές σχέσεις και τα εργασιακά δικαιώματα. Τα πάντα ανατράπηκαν προς το χειρότερο. Αυτό οδήγησε στην αποδυνάμωση και την απομαζικοποίηση των σωματείων. Οι εργαζόμενοι πρέπει να βρούμε τη θέληση και το κουράγιο να ξανασηκωθούμε όρθιοι. Να στηρίξουμε ο συνάδελφος το συνάδελφο, να πούμε όχι στην αυθαιρεσία του εργοδότη και των διευθυντάδων.  Σε όλους τους χώρους δουλειάς να φτιάξουμε «υπόγεια» δίκτυα συναδελφικότητας και αγώνα. Να αντιδράσουμε προσεκτικά και οργανωμένα. Ο συσχετισμός δύναμης είναι προς όφελος των εργοδοτών. Αυτό όμως μπορεί να αλλάξει. Ένα είναι το όπλο μας: η ενότητα. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι οι συνάδελφοι είμαστε από την ίδια πλευρά. Αντίθετα, η εργοδοσία έχει συμφέρον να μας κρατάει υποταγμένους και διαιρεμένους. Όποτε καταφέραμε να ενωθούμε και να διεκδικήσουμε συλλογικά, αποσπάσαμε και νίκες. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να συνεχίσουμε.   Στον κλάδο μας το σωματείο, ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής (ΣΥΒΧΑ), έχει δώσει και δίνει αρκετούς αγώνες. Όμως, η απομαζικοποίηση και η αποδυνάμωση έχει πλήξει και το δικό μας σωματείο. Αυτό είναι κακή συνθήκη για να μπορέσουμε να αντισταθούμε αποτελεσματικά. Τώρα χρειάζεται επανασυσπείρωση στο Σύλλογο. Όλοι οι συνάδελφοι/-ισσες πρέπει να γίνουν μέλη του Συλλόγου. Δρομολογούνται ήδη οι διαδικασίες για την επέκταση του Συλλόγου και στο χώρο των Ψηφιακών Ειδών (Καταστατική Συνέλευση). Όλοι οι συνάδελφοι χρειάζεται και να γίνουν μέλη και να πάρουν μέρος στη ζωή του Συλλόγου. Ο καθένας και η καθεμία έχει λόγο για το τι πρέπει να παλέψουμε και το πώς. Αν δεν συμμετέχουμε στο Σύλλογο και αναθέσουμε σε κάποιους «ειδικούς» να χειριστούν τις υποθέσεις μας και αναποτελεσματικότητα θα υπάρχει και η γραφειοκρατικοποίηση αυτών που τρέχουν και ασχολούνται θα επέλθει. Αν δεν συμμετέχουμε στο Σύλλογο, αυτοί που δραστηριοποιούνται δεν θα έχουν την απαραίτητη εικόνα για την πραγματικότητα του κλάδου και των διαθέσεων των συναδέλφων. Θα ξεκοπούν και θα «φύγουν μπροστά». Τα σωματεία χωρίς τη συμμετοχή των συναδέλφων δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Αν λειτουργήσουν με ηγέτες, με ειδικούς, με πρωτοπόρους, με λίγους αποφασισμένους, το παιχνίδι είναι χαμένο. Οι εργοδότες θα κυριαρχούν.   Συνάδελφε/-ισσα, έχεις ανάγκη το Σύλλογο και ο Σύλλογος έχει ανάγκη εσένα. Η Πρωτοβουλία Συναδέλφων θέλει να ανοίξει τη συζήτηση και να ακούσει τους δικούς σου προβληματισμούς. Θέλει επίσης να οργανώσει την αντίσταση και την αλληλεγγύη. Έλα σε επαφή μαζί μας. Μίλησε στους συναδέλφους και στις συναδέλφισσές σου στη δουλειά. Έχουν και αυτοί τις ίδιες αγωνίες με σένα, με όλους μας.     Σε καλούμε σε συνάντηση-συζήτηση την Κυριακή 10 Μάη στις 11.00 π.μ. στα γραφεία του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής (Μεσολογγίου & Λόντου 6 στα Εξάρχεια… Η Λόντου είναι ένα δρομάκι παράλληλο στη Σόλωνος στο ύψος του 116)       Για επικοινωνία: prwtsynadelfwn@yahoo.gr

[Τρ.21/4, 7μμ] επόμενη συνέλευση Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια

syntdr_19_03_15_aaaH επόμενη συνέλευση του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια θα γίνει την Τρίτη 21/4 στις 7μμ ακριβώς στα γραφεία του ΣΥΒΧΑ (Λόντου 6, Εξάρχεια).

Μπροστά μας έχουμε την  Κυριακή 3 Μάη οπότε και σύμφωνα με τον εν ισχύι νόμο θα ανοίξουν και πάλι τα εμπορικά καταστήματα.

ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ
ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια /

syntonistikokyriakes.espivblogs.net

>>>> ανταπόκριση από την απεργία της Κυριακής 5 Απρίλη 2015 στον κλάδο του εμπορίου [Συντονιστικό δράσης]

>>>>[Τρ.21/4, 7μμ] επόμενη συνέλευση Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια

Ανθούπολη Περιστερίου : Η εξέγερση του κάρβουνου.

cf84ceb1-cebdceb5ceb1_15_5_1956_titlos_b[1] Η ιστοριά μιας άλλη μεταλλευτικής δραστηριότητας πριν λίγες δεκαετίες στην Ανθούπολη Περιτερίου!

(η περιοχή ακόμα είναι γνωστή ως ‘κάρβουνο’)

Μια μεγαλειώδης κινητοποίηση  των κατοίκων της Ανθούπολης στο Περιστέρι το Μάιο του 1956 έμεινε γνωστή σαν «Η εξέγερση του κάρβουνου».

Ήταν η εξέγερση που έβαλε τέλος στην παράνομη και ληστρική εκμετάλλευση του υπεδάφους. Χιλιάδες αστυνομικοί κινητοποιήθηκαν, και έδωσαν πραγματική μάχη με όπλα αλλά δεν κατάφεραν να υποτάξουν τους εξεγερμένους. Οι εγκαταστάσεις των λιγνιτωρυχείων πυρπολήθηκαν και καταστράφηκαν ολοσχερώς. Δεν ξαναλειτούργησαν!

Συνέχεια ανάγνωσης Ανθούπολη Περιστερίου : Η εξέγερση του κάρβουνου.

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης:ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ

10384314_641421719323286_5349109818992002317_nΑπό τις 2 Μαρτίου μέλη του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων, και σε μεταγενέστερο χρόνο και πολιτικοί κρατούμενοι από την Τουρκία που βρίσκονται φυλακισμένοι στις ελληνικές φυλακές, βρίσκονται σε απεργία πείνας απαιτώντας την κατάργηση των άρθρων 187 και 187Α, της επιβαρυντικής διάταξης για την πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά («κουκουλονόμος»), του νομικού πλαισίου που ορίζει τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ, της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει τη βίαιη λήψη του DNA, καθώς και την πρόσβαση κι ανάλυση του γενετικού δείγματος από πραγματογνώμονα βιολόγο της εμπιστοσύνης τους κατηγορουμένου, αν το επιθυμεί, την κατάργηση της ανάλυσης δειγμάτων που εμπεριέχεται μίγμα γενετικού υλικού άνω των δύο ατόμων και την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού προκειμένου να μπορεί να λάβει τη νοσηλεία που χρειάζεται.

Στις 47 μέρες απεργίας πείνας, ξεδιπλώθηκαν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ελλάδας, προς υποστήριξη των απεργών πείνας και στήριξη των αιτημάτων τους, εκατοντάδες κινήσεις αλληλεγγύης, με παρεμβάσεις, πορείες, καταλήψεις ραδιοφωνικών σταθμών και γραφείων του κυβερνώντος κόμματος, μηχανοκίνητες πορείες κ.α. Κινήσεις που χτυπήθηκαν από την «κυβέρνηση της Αριστεράς» σε επικοινωνιακό επίπεδο, μέσω των Μ.Μ.Ε., μέσω της, πάντα ανεξάρτητης κομματικής νεολαίας της, των συνελεύσεων «με ομοφωνία» στο σταθμό «στο Κόκκινο», αλλά και με απλή, παραδοσιακή καταστολή.

Μία από αυτές της κινήσεις ήταν η, εδώ και 19 ημέρες, κατάληψη του κτιρίου της πρυτανείας του ΕΚΠΑ. Οι σύντροφοι που κατέλαβαν το κτήριο ώστε να το μετατρέψουν σε ανοιχτό κέντρο αγώνα και αντιπληροφόρησης, βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στο μάτι του κυκλώνα της καταστολής. Με επικοινωνιακές τακτικές που θα ζήλευε και η Δεξιά, η κυβέρνηση επιστράτευσε κάθε πιθανό και απίθανο επιχείρημα για «πρεζάκιδες», για «τρομερές καταστροφές», για «εμπόριο ναρκωτικών». Κάθε λογής τρομοϋστερικοι τίτλοι ειδήσεων καλούσαν σε επέμβαση των ΜΑΤ, με αποκορύφωμα το παροιμιώδους γελοιότητας «θα χαθούν ζωές» των Πρυτανικών αρχών, που έσπευσαν να αναπαράγουν τα κανάλια.

Με την λασπολογία στο ένα χέρι και την καταστολή στο άλλο,  κυβέρνηση απέδειξε ότι δεν πρόκειται να άρει το ασφυκτικό πλαίσιο καταστολής ή να αγγίξει τον τρομονόμο αργότερα, όπως διατείνεται, γιατί πολύ απλά τα χρειάζεται και βλέπουμε πως ήδη τα χρησιμοποιεί. Είδαμε την πρυτανεία να τελεί υπό αστυνομικό αποκλεισμό, ο οποίος εμπόδιζε κάθε πρόσβαση στο κτήριο, είδαμε τους μπάτσους να απαγορεύουν την τροφοδοσία των καταληψιών, ακόμα και με προσαγωγές ατόμων που επιχείρησαν να μεταφέρουν φαγητό, είδαμε δεκάδες προσαγωγές γύρω από το κατειλημμένο κτήριο, είδαμε τη σύλληψη μίας συντρόφισσας καθώς έφευγε από την κατάληψη αργά εχθές το βράδυ και την εκκένωση του κτηρίου νωρίς σήμερα το πρωί, το οποίο οι αλληλέγγυοι αρνήθηκαν να αφήσουν παρά τις συστηματικές απειλές της κυβέρνησης και τις υπόγειες προτάσεις για ασφαλή φυγάδευση από πίσω πόρτα, αν δέχονταν να λήξουν την κατάληψη.

Είδαμε, όμως, και τους συντρόφους να αντιστέκονται στην προσπάθεια  τρομοκράτησης της κυβέρνησης, να κρατούν το κτήριο κατειλημμένο επί 19 ημέρες, να κάνουν ανοιχτές συνελεύσεις, δράσεις αντιπληροφόρησης, να διοργανώνουν πορείες και να αντιστέκονται στην μαύρη προπαγάνδα της κυβέρνησης, η οποία φαίνεται ότι πολύ γρήγορα άρχισε να δημιουργεί το δικό της δίκτυο καλοθελητών δημοσιογράφων.

Είδαμε στην πράξη ότι οι φωνές αλληλεγγύης δεν καταστέλλονται, δεν φιμώνονται, δεν τρομοκρατούνται.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ


ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΑΣ

 

 

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

lib_thess@hotmail.com
www.libertasalonica.wordpress.com

 

Θεσσαλονίκη, στις 6:30: Μηχανοκίνητη πορεία από τους απεργούς της Coca Cola

cococ_0Σήμερα (Παρασκευή 17 Απριλίου) τα απόγευμα οι απεργοί της Coca Cola θα πραγματοποιήσουν μηχανοκίνητη πορεία ενημέρωσης για τον αγώνα τους και για το μποϊκοτάζ των προϊόντων της πολυεθνικής με το γνωστό σύνθημα «Ούτε γουλιά…» στους κεντρικούς δρόμους της Θεσσαλονίκης. Οι απεργοί θα συγκεντρωθούν στις 18.30 μπροστά στα γραφεία της ΠΟΕΕΠ (Φιλίππου 43) από όπου θα ξεκινήσει η αυτοκινητοπομπή.

 

ΠΗΓΗ: Athens Indymediaindymedia

Tσιμέντα Χαλκίδας: Κρατάνε το εργοστάσιο στα χέρια τους

Αναδημοσίευση από: ertopen

Περιφρουρήσεις από τους εργαζόμενους.

Στην ανακοίνωσή της η Ένωση Eργαζομένων Τσιμέντων Χαλκίδας, αναφέρει:

a82fb7c447edd6f348ad3b28d410f733_L

“Συνάδελφοι

Η πολυεθνική Lafarge συνεχίζει για 25ο μήνα την εφαρμογή του σχεδίου ομαδικών απολύσεων που αποφάσισε στις 25-3-2013.

Μετά και τις τελευταίες απολύσεις που πραγματοποίησε την 1η Απριλίου έχει αφήσει ουσιαστικά χωρίς φύλαξη το εργοστάσιο, με αποτέλεσμα να τίθεται σε κίνδυνο τόσο η ασφάλεια του εργοστασίου αλλά και των 8 συναδέλφων που απέμειναν στη φύλαξη, από πιθανές κακόβουλες ενέργειες, ιδίως τις νυχτερινές ώρες.

Επειδή ο πολύμηνος αγώνας μας για την ακύρωση ΟΛΩΝ των απολύσεων και την επαναλειτουργία του εργοστασίου προϋποθέτει, ΠΡΩΤΑ ΑΠ’ ΟΛΑ, να το διαφυλάξουμε «ζωντανό», το Δ.Σ. του σωματείου μας από το βράδυ της 1ης Απριλίου έχει ήδη οργανώσει ομάδες ενίσχυσης της φύλαξης του.

Σε πρώτη φάση η ενίσχυση της φύλαξης αφορά στις νυχτερινές ώρες από 8 το βράδυ μέχρι 7 το πρωί, σε καθημερινή βάση και σε δύο ομάδες  (8 έως 1 και 1 έως 7) ανάλογα με την δυνατότητα των συμμετεχόντων.

Καλούμε λοιπόν ΟΛΑ τα μέλη του σωματείου μας να ενισχύσουν αυτήν την πρωτοβουλία.

ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗ

ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΖΩΝΤΑΝΟ ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ”.

Εργαζόμενοι Intracom: Στάση εργασίας και συμμετοχή στην κινητοποίηση για τη δίκη της Χρυσής Αυγής

Αναδημοσίευση από : ertopen
146f6ee16ab15ae201679b520e54191a_LΣυμμετέχει στην αντιφασιστική κινητοποίηση της Δευτέρας 20 Απριλίου, το σωματείο εργαζομένων στον όμιλο Intracom, όπως προκύπτει από την ανακοίνωση που έδωσε στη δημοσιότητα:
ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 7-11π.μ. Συμμετοχή στη συγκέντρωση Δευτέρα 20.4 8π.μ. – πορεία στις φυλακές Κορυδαλλού για καταδίκη της εγκληματικής Χρυσής Αυγής

“Συναδέλφισες, συνάδελφοι,

Το Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων Ομίλου Επιχειρήσεων INTRACOM στηρίζει και καλεί σε μαζική συμμετοχή στη συγκέντρωση (με ήδη μεγάλη συμμετοχή συνδικάτων) τη Δευτέρα 20 Απρίλη στις 8π.μ. και πορεία προς τα Δικαστήρια των φυλακών Κορυδαλλού απαιτώντας την καταδίκη της Χρυσής Αυγής.

Η έναρξη της δίκης της εγκληματικής ναζιστικής Χρυσής Αυγής ορίστηκε για τις 20 Απρίλη σε δικαστική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού (παρά την απαίτηση του αντιφασιστικού κινήματος να γίνει κεντρικά στο εφετείο Αθηνών). Στο μεταξύ έχουν αποφυλακίσει μέρος της ηγεσίας της με την παρέλευση του δεκαοχτάμηνου. Οι δολοφόνοι του Παύλου Φύσσα, εκείνοι που, ενεργώντας σαν μακρύ χέρι της εργοδοσίας έστησαν τα τάγματα εφόδου κι εκτός των άλλων επιτέθηκαν δολοφονικά και στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, αυτοί που βιαιοπραγούσαν σε εκατοντάδες περιπτώσεις απέναντι σε μετανάστες, ακόμη δολοφονώντας τον Πακιστανό εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν (Γενάρης του ’13), χτυπούσαν και τρομοκρατούσαν δημοκράτες πολίτες, νεολαίους, συνδικαλιστές, καλλιτέχνες, αγωνιστές, ρομά, ομοφυλόφιλους, ανάπηρους, επιτίθονταν σε εβραϊκά μνημεία και τάφους, δεν μπορούν να ξαναπάρουν το πράσινο φως για νέες επιθέσεις. Το κατηγορητήριο εναντίον των ναζιστών εγκληματιών είναι καταπέλτης κι η δικαιοσύνη πρέπει να αποδοθεί αμείλικτα τόσο στην ηγεσία όσο και στους φυσικούς αυτουργούς.

Η Χρυσή Αυγή είναι μια εγκληματική ναζιστική οργάνωση που θέλει να αναβιώσει τις πιο μαύρες σελίδες που έζησε η ανθρωπότητα με το Άουσβιτς και το Νταχάου. Είναι απόγονοι των γερμανοτσολιάδων και των δοσίλογων της ναζιστικής κατοχής, αλλά και γέννημα-θρέμμα της χούντας του ’67-‘74 που γέμισε φυλακές κι εξορίες με αγωνιστές, ενώ ματοκύλισε Πολυτεχνείο και Κύπρο. Όλοι εμείς που τιμούμε τους αγώνες της Αντίστασης στην κατοχή, τις θυσίες των μαρτύρων στα Καλάβρυτα, το Κομμένο, την Καισαριανή, το Δίστομο, το Χορτιάτη και τόσες άλλες μαρτυρικές πόλεις, όσοι τιμούμε τα θύματα της απριλιανής χούντας σε Ελλάδα και Κύπρο, απαιτούμε την απομόνωση και την καταδίκη των νεοναζί. ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ!

Ταυτόχρονα, απαιτούμε να χυθεί άπλετο φως σε κάθε πτυχή της δράσης των φασιστικών συμμοριών και να αναδειχθούν οι ευθύνες κυβερνήσεων, Αστυνομίας καθώς και κρατικών μηχανισμών, που δημιούργησαν το έδαφος για τις επιθέσεις των νεοναζί.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους να συμμετάσχουμε με το πανό του σωματείου στις κινητοποιήσεις τη Δευτέρα 20 του Απρίλη. Για το σκοπό αυτό προκηρύσσουμε Στάση Εργασίας 7-11π.μ. για τους εργαζόμενους στην Αττική με συγκέντρωση στις 8π.μ. στη Γρ. Λαμπράκη και Χρ. Σμύρνης (γήπεδο Προοδευτικής) και πορεία προς τις φυλακές-δικαστήριο Κορυδαλλού. Καλούμε σωματεία, συνδικάτα, ομοσπονδίες και ΕΚ, όλους τους εργαζόμενους, κάθε δημοκράτη κι αντιφασίστα να συμμετάσχουμε μαζικά στις κινητοποιήσεις για τη δίκη της Χ.Α. στις 20/4 – αλλά και στη συνέχεια μέχρι την οριστική καταδίκη της”.

Για τη μετάβαση στο χώρο συγκέντρωσης – πορείας, για τα κατάλληλα ΜΜΜ αλλά και πούλμαν που μπαίνουν από γειτονιές βλ. http://www.antiracismfascism.org/index.php/actions/2013-09-08-23-06-21/2013-09-08-23-06-54/item/1234-prosygkentroseis-poylman-mmm-gia-antifasistiko-sylllatirio-20-aprili-8pm.

Μεταλλωρύχοι on tour ” Δεν είμαστε φονιάδες, ούτε αναρχικοί, αλλά μεταλλωρύχοι απ’ τη Χαλκιδική”

Αναδημοσίευση από Hit&Run

metalloryxoi-athina-7501-805x450

Του Δήμου Βοσινάκη

Στις 16/4/2015 είδαμε άλλη μία πορεία στο κέντρο της Αθήνας από ομάδα εργαζομένων που διεκδικεί το δικαίωμα στην εργασία. Πολύ συνηθισμένο φαινόμενο στην Ελλάδα της κρίσης, μόνο που αυτή τη φορά πρέπει να επισημάνουμε μερικές διαπιστώσεις που μας έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Προσπερνάω στα γρήγορα το γεγονός ότι η κάθοδος των μεταλλωρύχων στην Αθήνα με λεωφορεία ήταν πληρωμένη από την εργοδότρια εταιρεία, δεν ασχολούμαι με το πόσο αυθόρμητη είναι μία εργατική κινητοποίηση όταν αυτή πληρώνεται από τα αφεντικά και εστιάζω στο πρώτο παράδοξο της υπόθεσης:

Οι μεταλλωρύχοι είναι πολύ τυχεροί αφού για κάποιους περίεργους και ανεξήγητους λόγους είδαν μία πορεία 4-5 χιλιάδων ανθρώπων να λαμβάνει τέτοιας δημοσιότητας από τηλεοπτικά κανάλια και εφημερίδες. Αναλυτικά ρεπορτάζ, εκτενείς αναφορές του εγχώριου Τύπου, λεπτομερής καταγραφή της κινητοποίησης από την αρχή μέχρι το τέλος της. Τα χρόνια του μνημονίου έχουν γίνει πορείες και διαδηλώσεις στην Αθήνα για εργατικά, οικονομικά και κοινωνικά θέματα με διπλάσιο, τριπλάσιο και δεκαπλάσιο κόσμο, αλλά «δυστυχώς» δεν κατάφεραν να προκαλέσουν έστω και το μισό ενδιαφέρον των ΜΜΕ. Οι συλλογικότητες και τα άτομα που αντιδρούν στην εξόρυξη έχουν διοργανώσει στο παρελθόν διαδηλώσεις, πορείες και συναυλίες με 10 και 20 χιλιάδες κόσμο, αλλά δεν μπόρεσαν να προσελκύσουν τα φώτα της δημοσιότητας. Για την ακρίβεια, ούτε καν μία πανοραμική φωτογραφία δεν μπορέσαμε να δούμε στις εφημερίδες από εκείνες τις διαμαρτυρίες. Αντιθέτως, τα σχόλια στα τηλεοπτικά παράθυρα μιλούσαν για περιθωριακά άτομα που κλείνουν τους δρόμους, καταστρέφουν την αγορά, διώχνουν τους τουρίστες και διαταράζουν την αναπαραγωγή των πεταλούδων.

Συμπέρασμα; Μάλλον τα κανάλια και οι εφημερίδες έγιναν ξαφνικά πολύ ευαίσθητα στα εργατικά θέματα και από εδώ και πέρα θα καλύπτουν μετά μανίας οτιδήποτε σχετίζεται με το θρυλικό δίκιο του εργάτη και δεν θα δικαιώσουν όσους λένε ότι η υπερπροβολή της πληρωμένης πορείας των μεταλλωρύχων έχει να κάνει με το γεγονός πως αυτός που θα έχει κέρδος από την εξόρυξη είναι ο εθνικός εργολάβος και κάτοχος αρκετών ΜΜΕ Γιώργος Μπόμπολας.

Πάμε τώρα να εξετάσουμε την κινητοποίηση των εργαζομένων. Οι δηλώσεις των μεταλλωρύχων ήταν εξόχως αποκαλυπτικές για τις προθέσεις, τους στόχους και τα αιτήματα τους. Σε ένα ρεσιτάλ ειλικρίνειας , μία κυρία δήλωσε με ένα κάπως απολογητικό ύφος: «Εμείς το μόνο που θέλουμε είναι να δουλεύουμε». Είπατε τίποτα; Ποια προστασία του περιβάλλοντος, ποιο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ποια καταστροφή του αρχέγονου δάσους των Σκουριών και τρίχες κατσαρές; Το μόνο που θέλουνε οι μεταλλωρύχοι είναι να δουλεύουνε. Να δουλεύουνε και να πληρώνονται με 700, 800 ή και 1000 ευρώ. Αν σκεφτούμε ότι σε μία χώρα που η επίσημη ανεργία είναι στο 25% και η ανεργία των νέων είναι σταθερά πάνω από το 50%, τότε θα καταλάβουμε ότι αυτό που ξέχασαν να μας πούνε οι μεταλλωρύχοι είναι πως το μόνο που θέλουνε είναι να δουλεύουνε αυτοί και όλοι οι άλλοι να πάνε να βαμηθούν. Οι μεταλλωρύχοι δεν έδειξαν την παραμικρή συμπαράσταση στους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που έχασαν τη δουλειά τους για να «σωθεί η χώρα» κατασυκοφαντημένοι και λοιδορούμενοι από τα ΜΜΕ που ελέγχει ο εθνικός εργολάβος που θα έχει κέρδος από την εξόρυξη.

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα πιο χαρακτηριστικό από τις δηλώσεις των μεταλλωρύχων, κάτι που ξεφεύγει από τα στενά πλαίσια μιας εργατικής διαμαρτυρίας και φανερώνει την πολιτική ταυτότητα των ατόμων που συμμετείχαν στην πορεία. Τι είναι αυτό; Η συνθηματολογία τους. Για παράδειγμα, ένα από τα συνθήματα των μεταλλωρύχων ήταν «Δεν είμαστε φονιάδες, ούτε αναρχικοί, αλλά μεταλλωρύχοι απ’ τη Χαλκιδική». Δεν ξέρω αν αυτοί που αντιδρούν στην εξόρυξη είναι φονιάδες, ξέρω ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αναρχικών αντιδρούν ιδεολογικά ενάντια στη λεηλασία της φύσης και θέλω να μάθω γιατί οι μεταλλωρύχοι προτιμάνε να φωνάζουν τι δεν είναι, αντί να μας πληροφορήσουν τι είναι. Αν έχετε ρε παιδιά κάποια ενιαία πολιτική ταυτότητα σαν εργαζόμενοι, τότε, λογικά, θα έχετε και τα επιχειρήματα που θα εξηγούν την επιλογή σας, έτσι δεν είναι;

Η απορία μου για τον πολιτικό προσανατολισμό των μεταλλωρύχων δεν κράτησε πολύ: Αφού αποκήρυξαν δημόσια την αναρχία και αφού δήλωσαν περήφανοι για την εργασία τους, στη συνέχεια υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό τον ακροδεξιό πρεσβευτή της βλακείας που προμοτάρει τηλεοπτικώς τα βιβλία του με τον ίδιο τρόπο που λανσάρει ο έμπειρος ψαράς τις κουτσομούρες του. Απολογισμός; Η πορεία των μεταλλωρύχων, που ξεσήκωσε θύελλα δημοσιότητας και πληθώρα τηλεοπτικών σχολίων, διοργανώθηκε με έξοδα της εταιρίας, απομονώθηκε πλήρως από τον υπόλοιπο κόσμο της εργασίας και διάλεξε για πολιτικό καταφύγιο το στρατόπεδο της ακροδεξιάς. Και εις ανώτερα…

Εργατική μαρτυρία από Ασπρόπυργο

Πηγή: ριφιφι 

Αναδημοσίευση από: ανατόπια

 

images«Μία ημέρα μετά από την δίχως λόγο απόλυση μου από την εταιρία στην οποία δούλευα για λογαριασμό του Χ εργολάβου, μου τηλεφώνησε ο ίδιος ζητώντας μου να έρθω στο γραφείο του για να υπογράψω την απολυσή μου. Στη σύντομη συνομιλία μας ζήτησα το πιο λογικό που θα μπορούσε να ζητήσει κάποιος που τον απολύουν, τα χρήματα σχεδόν δυόμιση μηνών δουλειάς, το οποίο δεν του άρεσε καθόλου σαν ιδέα. Η απάντησή του ήταν »θα πληρωθείς όπως και οι υπόλοιποι εργάτες, ανά μήνα». Όταν ρώτησα γιατί να γίνει κάτι τέτοιο αφού με απολύει, τόλμησε να με απειλήσει λέγοντας ότι θα μπορούσε να το κάνει παραίτηση και όχι απόλυση, ότι το κάνει για χάρη μου, για να πάρω Εγώ ταμείο.

Τις επόμενες μέρες, ρώτησα, έψαξα και βρήκα ανθρώπους από αυτοοργανωμένες συλλογικότητες της περιοχής οι οποίοι γνωρίζουν, ενδιαφέρονται και έχουν ασχοληθεί στο παρελθόν με εργασιακά -και όχι μόνο- προβλήματα όπως το δικό μου, στον Ασπρόπυργο και στις γύρω περιοχές. Μετά από μια συζήτηση που έκανα με τους ανθρώπους αυτούς για το θέμα μου, αποφασίσαμε για αρχή να τον καταγγείλουμε στην Επιθεώρηση Εργασίας, και να πάμε σε σωματεία εργαζομένων, για να μάθουμε περισσότερες πληροφορίες για το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να δικαιωθώ.

Προς μεγάλη μου έκπληξη και αφού είχαμε καταγγείλει τον εργολάβο, δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από τον ίδιο μιάμιση ώρα αργότερα. Φοβισμένος και ανήσυχος πια, ρωτούσε γιατί το έκανα αυτό και απαιτούσε να πάω να αποσύρω την καταγγελία, πράγμα που φυσικά δεν έκανα και δεν είχα σκοπό μιας και ήξερα πολύ καλά πως ΈΧΩ δίκιο και δεν πρόκειται να το αφήσω να τελειώσει έτσι. Αφού μιλήσαμε στο τηλέφωνο για κάποια ώρα, και αφού έκανε τον ανήξερο και αθώο, εγώ του απάντησα με το ίδιο ύφος, του ανήξερου και αθώου, λέγοντας πως απλά δεν γνώριζα τα δικαιώματα μου και ρώτησα να τα μάθω σε κάποια κρατική υπηρεσία που ξέρει και μπορεί να με πληροφορήσει. Τρομαγμένος πιά αφού κατάλαβε πως γνωρίζω τα δικαιωματά μου και το τι μπορώ να ζητήσω ως αποζημίωση, θέλησε να βρεθούμε το συντομότερο έτσι ώστε να λυθεί
η »παρεξηγησή» μας.

Όταν έγινε τελικά η συνάντηση, βρέθηκε προ εκπλήξεως για άλλη μία φορά, μιας που δεν
περίμενε να έρθω μαζί με αλληλέγγυο εργάτη. Μετά από σύντομες διαπραγματεύσεις για το θέμα των μισθών δυόμιση μηνών, κατάφερα να αποσπάσω χρήματα που δεν θα έπαιρνα αν το είχα αφήσει έτσι. Χρήματα από δώρα που δεν πληρώθηκα ποτέ, χρήματα από άδειες που δεν πήρα ποτέ και επιδόματα αδειών που επίσης έπρεπε να πάρω.

Η ιστορία έληξε πολύ σύντομα, σε διάστημα περίπου τριών ημερών από την ημέρα της
καταγγελίας και μπόρεσα να πάρω σχεδόν το διπλάσιο ποσό από τα χρήματα που θα έπαιρνα αρχικά. Χρήματα για τα οποία ΔΟΎΛΕΨΑ και είχα κάθε δικαίωμα να ζητήσω και θα πρέπει να ζητήσει και να διεκδικεί ο κάθε εργαζόμενος, ο κάθε εργάτης, ο κάθε Άνθρωπος. Η γνώση και η αλληλοβοήθεια είναι η δυναμή μας απέναντι σε κάθε εργοδότη,
άλλωστε, δεν είμαστε λίγοι εμείς οι οποίοι μας εκμεταλλεύονται κάθε λογής αφεντικά.

Σε έναν κόσμο ιδανικά πλασμένο για αφεντικά,
ο εργάτης ασφυκτιά προσπαθώντας να επιβιώσει.»

[ανακοίνωση ΣΥΒΧΑ] για την απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων και την καταστολή προς το κίνημα αλληλεγγύης

ΣΥΒΧΑ-01

 

Aπό τις 2 Μαρτίου 2015 πραγματοποιείται απεργίας πείνας από 24 πολιτικούς κρατούμενους στις φυλακές (ένα μεγάλο μέρος συνεχίζει μέχρι και σήμερα), ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης διεκδικώντας την κατάργηση της ειδικής «αντιτρομοκρατικής» και κατασταλτικής νομοθεσίας, του «κουκουλονόμου», την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’, την οριοθέτηση της χρήσης και επεξεργασίας του DNA σαν αποδεικτικό μέσο, την παύση των πρακτικών παραβίασης των δικαιωμάτων των πολιτικών κρατουμένων στην κατεύθυνση της εξόντωσής τους, την άρση της λογικής της συλλογικής ευθύνης που οδηγεί στη σύλληψη ακόμα και συγγενών κρατουμένων.

Παράλληλα με τις πολυπληθείς δράσεις συμπαράστασης και τη συλλογική έμπρακτη αμφισβήτηση από ένα μεγάλο μέρος αγωνιστών που διώκεται με τον περιβόητο «κουκουλονόμο», η Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών μετατράπηκε σε κέντρο αγώνα ενημέρωσης, υπεράσπισης και απαίτησης ικανοποίησης των αιτημάτων των απεργών πείνας.

Ως εργαζόμενοι ιδιαίτερα με την όξυνση της επίθεσης που δεχόμαστε τα τελευταία χρόνια και έχοντας υποστεί την ισοπέδωση των εργασιακών μας δικαιωμάτων, την καταστολή και την ποινικοποίηση των αγώνων μας, τόσο των ταξικών όσο και των κοινωνικών, αντιλαμβανόμαστε τη μεγάλη σημασία που έχει η ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων των απεργών πείνας για τους ίδιους αλλά και για το σύνολο των αγωνιζόμενων και ελεύθερων ανθρώπων.

Εναντιωνόμαστε στην επιβολή και συνέχιση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και στην ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης και αλληλεγγύης. Εναντιωνόμαστε στην κατασταλτική επίθεση που γίνεται σε βάρος αγωνιστών, από τους απεργούς εργαζόμενους και διαδηλωτές, τους κατοίκους της Χαλκιδικής που αγωνίζονται για την υπεράσπιση της φύσης και της ζωή τους και σε όλα τα αντιστεκόμενα κομμάτια της κοινωνίας εντός και εκτός των τειχών.

Ζητάμε την άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων των απεργών πείνας. Καταγγέλλουμε το όργιο αστυνομοκρατίας γύρω από τα Προπύλαια, τις συλλήψεις καθώς και την καταπάτηση του ασύλου που σαν στόχο έχει την δημιουργία κλίματος τρομοκρατίας, την καταστολή των αγώνων και την περιστολή των πολιτικών και κοινωνικών ελευθεριών.

Να καταργηθεί το νομικό πλαίσιο για τις φυλακές τύπου Γ, ο «Κουκουλονόμος» και οι τρομονόμοι

Καμία δίωξη στους αλληλέγγυους συλληφθέντες των ημερών αυτών

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210-3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | https://bookworker.wordpress.com

16/4/2015